gemengde berichten RECHTZAKEN HET BETOOVERDE BOSCH ZATERDAG 29 JANUARI 1938 DE LEIDSCHE COURANT VIERDE BLAD - PAG. 15 WIELRIJDER DOOR TRAM GEGREPEN EN GEDOOD Op den Veldensche weg te Venlo werd gistermorgen te half twaalf een wielrij der, die uit een zijweg kwam, door een juist passeerende tram van den Maas- buurt-spoorweg gegrepen. De ongelukkige, de 51-jarige L. M. Verhaegh, uit Blerick, werd met een ernstige schedelbasis-frac- tuur naar het ziekenhuis overgebracht, waar hij zondei tot bewustzijn te geko men, is overleden. De man was gehuwd en vader van twee kinderen, WOONSCHUITBEWONERS DOOR KOLENDAMP BEDWELMD. De vrouw overleden. Te AaLsmeer werd gistermiddag ontdekt dat de bewoners van een woonbark, lig gende aan de Stommeerkade, door, kolen damp waren bedwelmd. Toen een dochter van deze bewoners bij de schuit kwam en op haar kloppen geen antwoord kreeg, sloeg zij een ruit in, waardoor zij naar tuinen kon kruipen. Daar vond zij haar vader bewusteloos op een stoel en haar moeder levenloos te bed. Een geneesheer, die ijlings was gewaaischuwd, consta teerde, dat de vrouw, dé 54-jarige N. B., huisvrouw yan A. W., wa? overleden. Daar door het kapot slaan van de ruit nog tijdig versche lucht was binnengestroomd, keer- ce bij den man na eenigen tijd het bewust zijn weer. Bij onderzoek bleek, dat een in het woonvertrek staande kachel de kolen damp had verspreid. GROOTE BRAND TE HARDERWIJK Twee boerderijen in de asch gelegd Gistermiddag is het stadje Harderwijk in opschudding gebracht door een grooten brand in de Haverstraat bij den Vulders- brink. In deze dichtbevolkte buurt met vele nauwe straatjes bevindt zich een aan tal boerderijtjes, welke tegen den ouden stadsmuur zijn gebouwd. In een dezer per- ceelen, bewoond door het gezin Bunscho- schoten, is door onbekende oorzaak brand ontstaan. In korten tijd stond het geheele pand, waarin veel hooi en stroo aanwezig was, in vlammen en weldra sloeg het vuur, aangewakkerd door den sterken wind, over naar de aangrenzende boerderij van het gezin Walters. Beide panden zijn totaal uitgebrand. Het vee kon in veiligheid wor den gebracht, doch de inboedels gingen verloren. Ook een derde boerderij, van het gezin van Ark, werd door het vuur aangetast, doch hier konden de vlammen gestuit worden, dank zij de aanwezigheid van een zwaren brandmuur. Twee voorbijgangers hadden den brand ontdekt. Zij alarmeerden onmiddellijk de bewoners, die nog niets van het vuur had den bemerkt en waarschuwden de vrijwil lige brandweer. Deze kon eerst na een half uur met de blussching beginnen, aan gezien het verzamelen der brandweerlie den geruimen tijd in beslag nam. Met vol ledig materiaal werd de strijd tegen het vuur begonnen, waarbij men zich hoofd zakelijk bepaalde tot het nat houden der omliggende huizen. Tegen half zeven was het uitbreidingsgevaar geweken. HOUTEN VEREENIGINGSGEBOUWTJE UITGEBRAND Gisteravond omstreeks acht uur is door onbekende oorzaak brand ontstaan in een houten gebouwtje, staande op het terrein van het Boschplan nabij het Jan Toorop- piantsoen en in gebruik bij een jeugdver- eeniging. De vlammen laaiden hoog op en keurden den hemel rood, zoodat de brand in verren omtrek te zien was. Velen vrees den, dat er een ernstige brand woedde. Het gevolg was dan ook, dat behalve de brandweer van Nieuwer-Amstel, op het grondgebied van welke gemeente het ge bouwtje stond, eveneens de Amsterdam- sche brandweer werd gealarmeerd. Deze rukte met twee motorspuiten en een pol derspuit uit, doch keerde dadelijk naar de kazernes terug, toen bleek, dat de plek van den brand buiten het gemeentelijk territoir gelegen was. De brandweer van Nieuwer-Amstel, die met een motorspuit verscheen, kon niet verhinderen, dat het gebouwtje geheel uit brandde. DE INBRAKEN OP DE VELUWE Haarlemmer valt door de mand De man, dien de Apeldoornsche politie Donderdag heeft gearresteerd onder ver denking schuldig te zijn aan de talrijke inbraken op de eVluwe. de 41-jarige D. v. L., uit Haarlem, heeft gisteren een volle dige bekentenis afgelegd en de plaatsen opgegeven, waar hij den buit had verbor gen. De man was pas kort uit de gevange nis ontslagen. Ondanks deze aanhouding blijven ech ter de inbraken doorgaan. Zoo zijn gister nacht te Loenen, onder de gemeente Apel doorn, weer drie inbraken gepleegd, en wel in een slagerij, een kruidenierswinkel en een villa, waarbij de inbreker zich, evenals de arrestant dit placht te doen, toegang heeft verschaft door het uitsnijden van een ruit. In alle drie gevallen was de buil vrijwel van geen beteekenis, hoewel de huizen wel terdege waren onderzocht. Ook hier scheen het den inbreker alleen om geld te doen te zijn. In geen enkel der drie gevallen hadden de bewoners iets ge hoord De rolitie vermoedt nu dat de aange houdene nog een of meer collega's in het complot heeft gehad. Deze beweert echter geheel alleen te hebben gewerkt zonder handlangers. OPLICHTER GEARRESTEERD. Fantastische verhalen van een jeugdigen recidivist. Geruimen tijd geleden arresteerde de centrale recherche te Amsterdam een nog jongen man, die er op 20-jarigen leeftijd reeds in was geslaagd een Joodschen gods dienstleraar, dr. D., op te lichten voor een bedrag van ruim 30.000. Hij werd toen gezien ook zijn geringe geestelijke capa citeiten, door de rechtbank zeer clement behandeld. Gezien ook zijn jeugd en het feit, dat hij voor de eerste maal in het ver dachtenbankje plaats nam, werd hij ver oordeeld tot een jaar gevangenisstraf met aftrek van den langen tyd m voorloopige hechtenis doorgebracht. Zes maanden van de straf werden voorwaardelijk opgelegd. De proeftijd werd bepaald op drie jaar. Deze proeftijd is nog lang niet ten einde, daar hij pas eenige maanden weer in vrij heid is. Donderdag is de jongeman opnieuw ge arresteerd. Wederom heeft „Jopie" L. zich aan een even brutale als geraffineerde op lichting schuldig gemaakt. Ditmaal is niet een academisch ontwikkeld man het slacht offer geworden, doch een eenvoudig man netje, een klein kruideniertje, die als zoete koek de verhalen van dezen psychopati- schen jongeman heeft geslikt Het kruideniertje dreei een zaak in de zelfde straat, waarin Jopie L. en zijn jonge vrouw een woning hadden gevonden. Wel dra maakte de man kennis met L. Deze speelde zijn oude spelletje met succes voor Ge tweede maai. Hij deed zich weer voor als een man met uitstekende zakelijke re laties. Ditmaal schermde hij met de namen van zeer bekende Amsierdamsche advo caten. Die advocaten, zoo fantaseerde de jeug- cige oplichter tegenover den kruidenier, wisten een geheim, dat tonnen waard was. Eij een groote bank warer fraudes ten be drage van millioenen gepleegd en daarvan v/aren hy Jopie L. en uok drie advo caten op de hoogte. Het was de bank natuurlyk tonnen waard wanneer er ge zwegen werd. De kruidenier zou van de geschiedenis, die Jopie fantaseerde, mee kunnen profiteeren, wanneer hij voor wat bedrijfskapitaal zorgde. Het is een raadsel, dat de man op de voorstellen van dezen niet volkomen toe rekenbaren jongenman inging, maar het gebeurde inderdaad. Op voorstel van L. verkocht hij zijn aardig beklante zaak en gaf het geld voor het overgruote deel aan „Jopie", die er uitstekend weg mee wist. Herhaaldelijk belde hij den Kruidenier op, gaf zich dan uit voor een van de advocaten en deelde mede, hoe de „zaken" stonden. Zijn fantasie was grenzeloos doch.... de kruidenier had een rotsvast vertrouwen in den jeugdigen oplichter, die de zaken zóó voorstelde, dat hij niets strafbaars deed en toch geweldige sommen zou verdienen bin nen afzienbaren tijd. De kruidenier, die zijn zaak had ver kocht, moest zijn woning verlaten, doch „Jopie" wist raad. De kruidenier, die weldra een man in bonus zou zijn, moest maar zoo lang zijn intrek in een der grootste en meest gerenommeerde hotels van Amster dam nemen. Dat kwam bovendien mooi uit, want de dochter van den kruidenier zou binnenkort in het huwelijk treden en dan zou het feest in een der zalen van het hotel kunnen worden gegeven. Na ruim een v/eek wilde de hoteldirectie wel eens geld zien; het kruideniersgezin moest eenige honderden guldens betalen. „Jopie" gaf den raad aan zijn vrienden om maar te ver huizen naar een ander even goed hotel in ae binnenstad. Intusschen kreeg de politie de lucht van het geval. Ook de instantie, die belast is met net toezicht op den jon gen man, begreep, dat er iets niet in den haak was. „Jopie" immers beschikte over veel meer géld, dan hij redelijkerwijze kon hebben verdiend met zijn handel in scheer mesjes. De recherche voelde den jongeman eens aan den tand en weldra viel hij door den mand. Hij werd opgesloten in een der cellen van het hoofdbureau. Ook de kruide- n.er werd aan een uitvoerig verhoor on- ccrworpen, maar hij zal weer op vrije voe ten worden gesteld. De jongeman had aan zijn slachtoffer den kruidenier een bedrag beloofd van niet min- der dan 17.000.000. Het kon er best af had hij gezegd want het bankconcern, cat het „groote geheim" tot lederen prijs bewaard wenschte te zien. zou veertig mil- Iioen uitkeeren. De kruidenier gaf den jon gen 1200.— in de vaste overtuiging, dat dit geld zijn rente wel op zou brengen. Aan zijn familieleden beloofde hij ieder 1000 te betalen en zij mochten allemaal nieuwe kieeren bestellen en op ztfn rekening koo- pen om Woensdag a.s. net huwelijksfeest van zijn dochter waardig te kunnen mede vieren. Maar nu moest tegenover de buiten wereld nog aannemelijk worden gemaakt, hoe hij er toe kwam zijn zaak te verkoopen er. zijn intrek te nemen in een groot en deftig hotel. Daarvoor versp.eidde hij het bericht, dat hij een hoofdprijs uit de Fran- sche staatsloterij had getrokken. Heel Uilenburg was diep ondei den indruk van het geluk van den fortu:n!ijken kruidenier. Na zijn uitvoerige verklaringen is hij gis terenmiddag in vrijheid gesteld. VIJFTIG DUIZEND GULDEN IN EEN OUDE KOUS! Een Haagisch transporteur heeft dezer dagen, naar wij vernemen, bij een ver huizing van een inboedel van een Noord- Hf llandsch dorp naar de residentie, een verrassende vondst gedaan. In een kast trof hij namelijk een kous aan, waarin voor een bedrag van ruim 50.000 \vas geborgen aan bankbiljetten van 1000 en j 500. Waar de eigenares van den inboedel, een bejaarde vrouw, eenigen tijd geleden overleden was, heeft de vinder het bedrag aan den Haagschen notaris W. H. van der Giessen, die met de vereffening van den bcedel belast is, ter handel gesteld. In het Noord-Hollandsche dorp, in de omgeving van Alkmaar, woonde sinds ja ren een schatrijke alleen-wonende vrouw, die als ietwat zondedling bekend stond Zij was niet gierig, maar was met haar zeer groot vermogen toch zeer zuinig en op allerlei wijzen had zij haar groot kapi taal belegd en bewaard. Dezer dagen over leed zij plotseling en de talrijke erfgena men vonden het beter, na overleg met den Haagschen notaris W. H. van der Giessen, dat de groote inboedel van de overledene iii Den Haag zou worden geveild, omdat dit meer zou opbrengen dan wanneer men den boedel in het kleine plaatsje zou trach ten te verkoopen. Zoo besloot de notaris hiervoor het be kende Haagsche Venduhuis der notarissen aan de Nobelstraat in den arm te nemen en dit zond enkele dagen geleden een groo ten verhuiswagen met drie transporteurs uit Den Haag naar het dorp om den boe del naar het Venduhuis over te brengen. De transporteurs moesten den inboedel in twee zendingen naar de residentie trans porteeren. Eén zending was reeds overge bracht en tegen den avond keerde de ver huiswagen in het dorp terug om het laat ste gedeelte te halen. De drie transpor teurs sjouwden als laatste goed enkele groote ouderwetsche kasten den wagen in. Eén van het drietal, een man die reeds ja ren indienst van het Venduhuis is, keek nadat een kast in den wagen was ge plaatst, of er zich misschien nog eenig los goed in bevond en zag tot zijn verwonde ring, dat in een van de laden een gevulde kous lag! Niet vermoedend wat de inhoud zou zijn, nam hij de kous in de hand en ontdekte +ot zijn groote verrassing dat de kous ge vuld was met bankbiljetten van f 1000 en 500. Hij telde en telde, maar in zijn ver bouwereerdheid nam hij niet precies het bedrag op, dat in ieder geval tusschen de r 50.000 en 60.000 moet liggen. De verraste transporteur bracht zijn ka meraden op de hocgte en de gelukkkige vinder wendde zich nu tot den nog in het huis van de overleden dame wonenden huisknecht. Deze schrok er van toen hij hoorde wat voor waarde er in de kous zat en adviseerde notaris Van der Giessen in Den Haag op te bellen om instructies. De notaris zeide, dat het geheele bedrag direce verzegeld moest worden en onver wijld aan hem toegezonden. Het juiste bedrag van de vondst wensch te de notaris niet mede te deelen, ook aan het personeel van het Venduhuls heeft hij geheimhouding opgelegd. De eerlijke vin der heeft zijn belooning nog niet ontvangen doch dit zal naar verzekerd werd wel in orde komen. De vele erfgenamen zullen hier nog in gekend moeten worden. Het is niet de eerst maal, dat personeel van het Venduhuis belangrijke bedragen verborgen vindt in inboedels, welke daar verkocht worden. Men heeft cok wel eens bedragen van 2000 en 8000 gevonden, doch toch nimmer zulk een groot bedrag als thans het geval is. TWEE GERAAMTEN GEVONDEN. Bij de werkzaamheden aan de riolee- ring te Strabeek, onder de gemeente Houthem, bij Valkenburg, zijn gistermid dag op een diepte van pl.m. 160 c.M. ge vonden twee naast elkaar liggende geraam ten. De opzichter waarschuwde den bur gemeester, die den bekenden oudheid kundige dr. Beckers uit Beek (L.) tele fonisch verwittigde van de gedane vondst. Deze deskundige was spoedig ter plaatse waar onder zijn leiding de geraamten uit gegraven en aan een nauwkeurig onder zoek onderworpen werden. Bij de ge raamten zijn eenige scherven gevonden, welke van zeer groot belang zijn, daar men uit deze vondst het tijdperk kan vast stellen, waarin de menschen wier ge raamten thans gevonden zijn, begraven werden. Vooralsnog kon men geen nadere mede- deelingen hieromtrent doen. ZELDZAME MAURITIUS-POSTZEGEL TE NUKERK VOOR DEN DAG GEKOMEN. Waarde ongeveer een halve ton? Drie inwoners van Nijkerk hebben een fortuin door hun handen laten glippen; een predikant, een werkster en een grondwer ker zijn eigenaars geweest van een schil derijtje van ongeveer 50 bij 40 centimeter, voorstellende een dravend paard, dat een licht wagentje trekt, waarin een heer en dame zitten, terwijl een hond er naast springt. Het schilderijtje was geheel ver vaardigd uit postzegels. De predikant, de werkster en de grond werker hebben niet geweten dat de buik van het paard, niet gelijk het paard van Troje: soldaten, maar een tot dusver onbe kend exemplaar bevatte van den beroemd- sten aller beroemde postzegels, den Mauri- tiuspostzegel van 1 d. oranje, die volgens den catalogus een waarde zou vertegen woordigen van 50.000 gulden. Een slager uit Nijkerk was listiger, meldt de „Tel." Hij trad in verbinding met ex perts en heeft den postzegel voor 8000 gul den aan een Amsterdamsche combinatie verkocht, die dezen postzegel zal laten vei len op de eerstvolgende internationale fcost- zegelveiling van Harmer te Londen. De Mauritius-zegel is gestempeld met het jaartal 1849, dat is twee jaar na de uit gifte, toen 500 van deze nu zeldzame post zegels werden gedrukt. Tot dusver waren van het exemplaar van 1 d., dat oranje van kleur is, bekend elf gebruikte zegels, waar van zeven exemplaren op een brief en twee ongebruikt. Van de 2 d.-exemplaren zijn tot dusver bekend zes gebruikte, waarvan drie op een brief, en zes ongebruikte zegels. Ziehier de historie van het thans in het kleine stadje opgedoken waardevolle be zit. Een oude predikant uit Nijkerk heeft ongeveer dertig jaar geleden van een kerk ganger als geschenk het nu zoo beroemde schilderijtje ontvangen, voorstellende het dravende paard met het wagentje en een hondje dat daar speelsch omheen springt. Het was geheel vervaardigd uit postzegels van verschillende kleuren. Deze postzegels, ten deele verknipt, waren geplakt op een glasplaat, daaroverheen was weer een glas plaat gelegd en het geheel zat in een lijstje met als achtergrond zwart fluweel. De pre dikant vond het maar matig mooi en ja renlang verstofte het tusschen de bezittin gen, waar hij nauwelijks acht op sloeg. De werkster. Tot nu ongeveer 25 jaar geleden, de pre dikant het schilderijtje bij de groote schoonmaak cadeau gaf aan zijn oude werk ster. Die werkster was in Nijkerk bijge naamd „Anne van het Zwarte Land", om dat zij zoo ontzaglijk vuil was. Zij woonde met haar broers samen in het armenhuis. Niet lang geleden is zij gestor ven. Er werd toen, wat men in Nijkerk noemt, een sterfhuis gemaakt, en het schil derijtje kwam, onder de stof, half verrot en beschimmeld op de veiling, waar het voor 15 centen werd gekocht door een in woner, Steenwijk genaamd. Deze woont in een steeg in Nijkerk, bijgenaamd het Hontelee. Steenwijk nam het schilderij mee naar een biljartavondje in een café aan de grens van de gemeente. Hij verkocht het daar aan een kameraad bij het biljartspel, aan H. Lutmer. Slager Lutmer was gisteravond, toen wij hem opzochten, aan het biljarten in den Roskam met twee kameraden en den kas telein. Hoewel hij zoojuist een goede zaak gedaan had, was.hij maar matig te spreken over het resultaat. „Ja" vertelde hij. „drie weken geleden zat ik in een café en daar kwam Steenwijk binnen met een schilderijtje onder zijn arm. Wat hei je daar, vroeg ik. O, zegt hij, een schilderijtje. Nou, het ding was beschim meld en onder het stof, de lijst was verrot, maar ik vond het toch wel aardig en ik heb het van Steenwijk gekocht voor 25 stuivers. En van de 25 stuivers heeft Steenwijk een rondje gegeven. Ik heb het dadelijk mee naar huis genomen en eerst schoongemaakt. Toen zag ik, dat er verschillende oude post zegels op zaten en ik praatte er eens over met een vriend van mij en deze zei: „Deze postzegels kunnen wel eens waarde heb ben". Wy vergeleken de op het schilderijtje voorkomende postzegels met een catalogus en daar vonden wij, dat de oranje postze gel die er op zat, de beroemde Mauritius- zegel was. Van dien tijd af heb ik geen rust meer gehad. Ik werd achtervolgd door ex perts uit Amsterdam, die er den wind van hadden gekregen en juist vanmiddag heb ik het ding eindelijk verkocht. Tot mijn spijt! Want ik had het nog nau welijks uit handen gegeven of ik kreeg er een nog veel hooger bod voor. Maar enfin, ik heb er nu 8000 voor gebeurd en ik krijg nog 25 pet. van wat de zegel op de Londensche veiling meer opbrengt dan dit bedrag". Niettemin zit het slager Lutmer toch dwars, dat hij niet den vollen prijs voor zijn bezit heeft gekregen, al heeft hij, ge zien het feit, dat hij het schilderijtje heeft gekocht voor 1.25, toch een niet onaardi ge winst gemaakt. Maar slager Lutmer heeft nog meer pijlen op zijn boog. Want er zit in het wagentje ook nog een aantal Fran- scbe zegels van 1877 en een zégels van de stad Hamburg van het jaar 1847. Misschien dat het fortuin, dat slager Lutmer zoo juist in den schoot is geworpen, toch nog wel grooter zal zyn dan de opbrengst van den Mauritius-zegel. VIER JAAR ACHTER SLOT. Wegens brandstichting in slaapcel te Vee nh ui zen. De rechtbank te Assen veroordeelde Chr. J., verpleegde te Veenhuizen, thans gedeti neerd, wegens opzettelijke brandstichting in zijn slaapcel in de rijkswerkinrichting te Veenhuizen, tot een gevangenisstraf van vier jaren. De eisch luidde eveneens vier jaar. ONWILLIGE KRIJGT BOETE. Geen medewerking verleend bij luchtbeschermingsoefeningen te Assen. De rechtbank te Assen deed gistermorgen uitspraak in de zaak tegen dr. G. J. V., lee- raar en reserve-officier, vroeger te Assen, thans te 's Gravenhage, die terecht had ge staan, omdat hij niet had voldaan aan de voorschriften, die de burgemeester van As sen had gegeven voor de verduisterings proeven bij de luch tb esc h erm i n gs oef en in - gen op 26 October j.l. Met name zou uit de door hem bewoon de kamer naar drie zijden een duidelijk zichtbaar licht hebben gestraald. Op de terechtzitting was bovendien ge bleken, dat de verdachte een onaangena me houding had aangenomen tegenover de politie. De officier van justitie had een gevange nisstraf van één maand geëischt. De rechtbank veroordeelde hem tot een geldboete van tweehonderd gulden, sub sidiair honderd dagen hechtenis. JOURNALIST GEWOND BIJ RELLETJES EN DAARNA AAN VERWONDINGEN OVERLEDEN. Nabestaanden stelden actie tegen gemeente Den Haag in. Voor de Haagsche rechtbank werd giste ren gepleit in de procedure van de nabe staanden van den journalist J. Bosch te 's-Gravenhage tegen de gemeente 's-Gra- venhage. Bosch stond als verslaggever van de „Haagsche Courant" op 20 Maart 1936 in c'en ingang van de Passage met eenige an- de^ journalisten om de ongeregeldheden gade te slaan, welke daar in verband met ce vertooning van de film „Held en kerm is" ir. het Passage-theater, geschiedden. Op een gegeven moment moesten eenige arrestan ten in den politiewagen worden geborgen en daar het publiek de politiemannen daar bij nogal hinderde, kwamen twee agenten met motor en zyspan hun collag's te hulp. Zij reden het trottoir op om de Passage in te gaan en hebben Bosch daarbij geraakt. Deze viel en liep 'n knieschijf kneuzing op, welke zich aanvankelijk niet ernstig liet aanzien. Er trad evenwel trombose op en op 1 April stier bosch aan embolie. Zijn nabestaanden stelden hierop een actie tegen de gemeente in. Voor hen trad op mr. Albert B. Gomperts, te Amsterdam, die de actie thans toelichtte. Allereerst betoogde pleiter het verband tusschen de verwondingen en den dood van het slachtoffer en besprak voorts de kwestie van de onrechtmatige overheids- daad. Gaat de overheid zich te buiten aan „misbruik van gezag", dan is zij ook voor haar daden aansprakelijk. Pleiter meende cat dit hier het geval was. daar de agenten zeer onvoorzichtig en op het trottoir heb ben gereden. Jhr. mr. J. H. de Brauw, voor de ge meente optredend, bestreed het causaaL verband tusschen verwonding en dood van het slachtoffer. Door van buiten komen de oorzaken is Bosch ten slotte overleden. Voorts achtte pleiter de motor-agenten volkomen in de rechtmatige uitoefening van hun functie. Na re- en dupliek werd de uitspraak bepaald op 1 Maart. Koopt bi( hen, die fn Uw Dagblad adverteeren (SPROOKJE) 191 Kalm liep Eenzaam op de boom toe en.... klom er 1 in, zóó vlug en makkelijk of hij een eekhoorntje was. Daar was hij al bij het nest en heel voorzichtig zette hij htt vogeltje bij zijn broertjes en zusjes. 192. Dadelijk ging de moedervogel onder luid getjilp in 't nest bij haar jongen zitten en koesterde het teruggebrach te vogeltje vol liefde.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsche Courant | 1938 | | pagina 15