ZAAKGELASTIGDE HOUDT RECEPTIE.
Valsch spel
Prins Louis Ferdinand van Pruisen en zijn verloofde Grootvorstin Kyra van
Rusland brachten Donderdag een bezoek aan ex keizer Wilhelm ter ge
legenheid van diens 79sten verjaardag. Het prinselijk paar tijdens een
wandeling in Doorn in gesprek met een kennis
Het sneeuwde Donderdagnacht te Soestdijk. Als vreemd
soortige schimmen schoven de vlokken langs de fototoestellen
der reporters, die «op post» waren
Tijdens de opruimingswerkzaamheden na de ernstige ontplof
fing in het laboratorium te Villejuit (Fr) werd het terrein door
een groote troepenafdeeling bewaakt
Een merkwaardige verschijning op de Zwitsersche skivelden in Engelberg is
wel deze Britsch Indiër, die, gekleed in zijn nationaal costuum en met tul
band op, een typisch contrast vormt met het besneeuwde landschap
Ter gelegenheid van den verjaardag van de Groothertogin
van Luxemburg, hielden de Luxemburgsche zaakgelastigde en
zijn echtgenoote, de heer en mevrouw Collart, Donderdag
avond te Den Haag een receptie, welke door vele autoriteiten
werd bezocht Een overzicht
Koning George VI
van Engeland vloog
deze week naar
Cranwell, om er
de cadetten te
inspecteer en, die
in opleiding zijn
voor de Britsche
luchtmacht.
FEUILLETON
4 Naar het Lngelsch van
ANNIE S. SWAN.
30)
Mrs. Safford heeft er my over ge
sproken, jongen. Ik heD hen over 't alge
meen weinig gezien na den dood van je
oom. Zy gingen in December van Harda-
cres weg en zijn tot na het huwelijk in
het buitenland gebleven, dat was in de
laatste week van februari.
Nog zoo kort geleden?
Ja, ze trouwden den 22sten, meen ik,
en kwamen direct daarna by korte dag
reizen, naar Hardacres terug. Zei je ook
niet, dat je op Hardacres geweest was oi
niet? Heb je je schoonzuster gezien? Zij
is erg lief en wint aller harten. Zij is een
vrouw met helder verstand en bezit een
goed humeur. Ze bekijkt de dingen van
den vroolijken kant en zorgt er voor, dat
anderen ze ook zoo zien.
Is dat zoo? mompelde Jack, het tra
gisch gezicht van Jessie, zooals hij haar
het laatst gezien had, nog voor oogen. Dat
is heel wat waard. Ik ben benieuwd waar
zij de vroolijke zijde van haar huwelijk
zal vinden. Welnu, Deedes, al wat ik je
vraag is dit: aan niemand te zeggen, dat
je mij vandaag ontmoet hebt. Wat ik zeg
gen wil, heeft oom mij nog iets nagelaten?
Ja, zei De.edes een weinig verlegen.
Natuurlijk heeft hij, zooals je bekend is,
je die tienduizend pond nagelaten.
Waarom „natuurlijk"? Tienduizend
Pond, dat is een heel bedrag! Het zal wel
voldoende zijn om mij ergens buiten En
geland te kunnen vestigen, met den
oceaan tusschen mij en dit vervloekte land.
Jack, wat spreek je toch vreemd. Wat
is er toch gebeurd, beste jongen?
Van alles, zei Jack onverschillig. Ik
zou het je wel zeggen, als ik wist, dat je
zou zwygen.
Het is een van mijn goede eigen
schappen, zei Deedes kalm. En ik ben ver
bazend nieuwsgierig wat er is voorgeval
len. Wil je mij niet zeggen, wat er van
daar op Hardacres gebeurd is?
Ja, dat wil ik wel. Ik heb' Hugo's
vrouw gezien. Zij was de vtouw, die ik lief
had; voor haar alleen ben ik terug ge
komen. Hij is mij weer vóór geweest, Dee
des, en dit is nu voor het laatst! Ik wil
hem nooit meer zien, en haar ook niet,
begrijp je. Daarom mogen zij ook niet
weten, dat ik vandaag hier geweest ben.
Je schoonzuster zal de familie wel
vertellen, dat je hier geweest bent, sprak
Deedes tot Jack.
Neen, zei Jack beslist, dat zal zij niet.
Deedes bleef staan en zijn vriendelijk
gelaat was een studie waard.
Ik begrijp het. Er heeft een vergissing
plaats gehad, een onherstelbare vergissing.
Jongen, wat spijt me dat! Ik z~u graag de
rest van mijn leven willen geven om dat
te herstellen.
Ik dacht wel, dat je er zóó over zoudt
denken, maar geen woord er over, dat je
mij vandaag gezien hebt. Ik vertrek en zal
moeder wel uit Liverpool schrijven. Dan
zal ik maatregelen nemen om zoo gauw
mogelijk uit Engeland weg te komen.
Goed! mompelde Deedes, maar de
zweetdruppels stonden op zijn voorhoofd.
In dit ééne oogenblik waren de verrader
lijke handelingen van Mrs. Safford en haar
oudsten zoon voor hem duidelijk gewor
den. Jack was nog zwaarder en wreeder ge
troffen dan de jongen zelf wist. Hij wist
zelfs niet, dat zijn oom op het laatst nog
een bepaling aan zijn testament had toege
voegd. Half uit medelijden, half uit angst
bleef Deedes zwijgen.
Onthullingen.
Zij wandelden enkele minuten zwijgend
naast elkander voort. Aan het fluiten van
locomotieven hoorden zij, dat zij vlak bij
het station waren en toen bleef Jack stil
staan.
Ik zal hier afscheid van je nemen,
Deedes; dan loop ik door naar het station
Als ik wist, dat hij in Hassal's Dyke stopte,
wandelde ik töt daar.
Hij stopt er, zei Deedes zacht.
Dan loop ik door de velden. Vaarwel,
Deedes, en dank je wel. Ik hoop, dat ik
op je kan vertrouwen, en dat je tegen nie
mand iets zult zeggen. Ik zou niet graag
willen dat Hugo wist, dat ik hier geweest
was; aan moeder zal ik schrijven en haar
alles uitleggen.
Deedes voelde zich niet op zijn gemak
en liet Jack met tegenzin vertrekken.
Ik kan het niet verdragen dat je zoo
weggaat, Jack. Zou je niet mee terug wil
len gaan?
Jack schudde van neen.
Neen, ouwe jongen! Vaarwel en myn
besten dank, en mond dicht!
Nadat Jack met een stevigen handdruk
afscheid van hem had genomen, bleef de
notaris de zich verwijderende figuur nog
een poosje nakyken, die zonder om te zien
vlug doorliep, weg van de plaats, waarop
hij welicht evenveel recht had als zijn
broer. Het was in dat geval nog maar een
groot geluk, dat Jack niets wist van de
groote onrechtvaardigheid, die hem was
aangedaan! Als hij het geweten had, wie
weet wat hij in dezen gemoedstoestand zou
hebben gedaan!
Nadat Jack een uurtje geloopen had en
het kleine, schilderachtige stationnetje van
Hassel's Dyke bereikt had, was hij kalmer
en rustiger geworden. Toen herinnerde hij
zich op eens, dat zijn bagage nog in Lyn-
castle lag en op de eerste de beste ge
legenheid wachtte om naar Hardacres ge
bracht te worden. Hij ging het kantoortje
van den stationschef binnen, waar men
hem niet kende en gaf den beambte last
naar Lyncastle te telegrafeeren en de be
wuste drie koffers naar Adelphi Hotel in
Liverpool door te zenden.
De trein rolde juist op tijd het station
binnen en Jack, nu geheel zonder bagage,
stapte haastig een derde klas coupé bin
nen.
Er was niemand in de coupé dan een
meisje, dat in een boek zat te lezen. Zij
keek even over haar boek heen toen hij
binnenkwam, maar toonde niet de minste
belangstelling. Het eerstvolgende station
waar de trein stopte, was de stad East
Drayton, waar een dronken veekooper hun
coupé wilde binnenkomen. Jack versperde
hem den weg en zei, dat hij maar in de
rookcoupé moest gaan; daar was nog plaats
in overvloed. De maii begon te schelden
en wilde niet weg tot op het laatste oogen
blik de conducteur hem met geweld in de
andere coupé duwde.
Toen de trein vertrok, keek het meisje
op en zei kalm en vriendelijk:
Ik dank u wel. Het zou onaangenaam
gezelschap geweest zijn en de trein stopt
niet meer voor Waterloo Station.
'n Brutale kerel! Er is overal plaats
genoeg. Het is vandaag niet druk.
Het is tegenwoordig niet druk, maar
het verwondert me toch, dat er op Vrijdag
avond niet meer reizigers zijn.
Er is waarschijnlijk niet veel verkeer
ia deze streek, veronderstelde Jack met
een zwakke poging om te glimlachen,
waardoor hij er veel innemender uitzag.
Het meisje glimlachte eveneens en Jack
bemerkte met een zekere verrassing hoe
lief zij was. Zij was niet bepaald knap,
maar haar groote, gevoelvolle oogen beziel
den haar mager, bleek gezicht.
U is hier waarschijnlijk vreemd? zei
zij en hij bemerkte, dat zij een zangerige
zachte stem had, met een heldere en dui
delijke uitspraak.
Ik ken de streek hier weinig, ik kom
er niet vaak Ik ben de laatste zes maanden
buitensland geweest. Waar komt u van
daan als ik vragen mag?
Ik ben in Essex geboren, maar nu in
Slains.
Dat klinkt alsof u het niet bijzonder
prettig vindt.
Dat is ook zoo, antwoordde zij vlug.
Ik ben wel verplicht er te wonen. Wie
graag in een klein Engelsch stadje leeft,
moet er voor geboren zijn of hij moet rustig
willen werken.
U houdt dus meer van groote steden,
Londen bijvoorbeeld?
Ja, ik zou graag in Londen wonen.
Ik ga er toevallig mijn week-end door
brengen, omdat ik den laatsten tijd het
gevoel heb om tegen alles in opstand te
koman.
(Wordt vervolgd).
