3)e £<24cbch& Qomwil
EEN GIGANTISCHE ASSENDRAGER
Valsch spel
Een 60.000 K.G. zware assendrager, bestemd
voor het bij de Ned. Scheepsbouw Mij. te
Amsterdam in aanbouw zijnde m.s. «Oranje»,
is Zaterdag geplaatst. Het gevaarte in de takels
De sneltrein Londen Bradford liep nabij Bedford in volle vaart op een stil-
staanden trein waarbij 1 persoon werd gedood en velen gewond werden.
Een detail van den geweldigen chaos die door de botsing werd veroorzaakt
Loer, oe oouvier van net rrinsenjK raar, die, onder de
hoede van een stalmeester, een wandeling ging maken,
vormde een dankbaar object voor de persfotografen
Minister-president dr. H Colijn be- zocht Zaterdag de automobielen-ten
toonstelling in het R AI -gebouw te Amsterdam. Z. Exc tijdens den rond
gang
Ir. W. Kamp hoofdingenieur bij den
dienst der Zuiderzeewer ken, die, tijdens
het buitenlandsch verlof van prof. ir.
J. J I. Spr enger, diens colleges aan de
Technische Hoogeschool te Bandoeng
zal waarnemen
Teneinde ook des avonds op de wegen
rond het paleis Soestdijk stilte te ver-
zeke-en, zijn aan de borden die straks
het verkeer richting zullen geven lan
taarns aangebracht
FEUILLETON
Kaar het Lngelsch van
AKNIE S. SWAN.
26)
Wat is het leven toch gecompliceerd,
zei Mrs. Safford nadenkend. Wat heb ik
medelijden met deze arme menschen! Mrs.
Colwyn is een van mijn oudste vriendin
nen. Misschien kunnen wij een klein huis
je voor hen op het landgoed vinden, maar
misschien zullen zij deze streek liever ver
laten. Zij zullen hier nu niet graag blij
ven. Als ik vanmiddag met Fagg alles be
sproken heb en er is nog tijd over rijd ik
even door naar Slains. Maar zeg aan Lucy,
dai zy voor mij niet thuis behoeft te blij
ven of iets voor mij moet doen, omdat ik
uitsluitend naar Mrs. Colwyn zal gaan, die
waarschijnlijk toch thuis is.
Deedes zei, dat hij het zijn zuster zou
zeggen en keerde zich om teneinde de ka
mer te verlaten.
Wat ik zeggen wil, wij hebben nog
enkele brieven van Jack gehad. Hij zegt,
dat het doel van zijn reis volkomen be
reikt is. Hij is altijd zoo vaag in zijn mede-
deelingen; ik denk omdat hij de ontwikke
ling van zijn moeder niet hoog schat. Hoe
dan cok, het is goed voor hem geweest
en het heeft zijn toekomst meer zekerheid
gegeven. Hij krijgt nu een goede betrek
king als hij weer naar Engeland vertrekt.
Wanneer zal dat waarschijnlijk zijn?
Rond Pasehen. Paschen valt vroeg dit
jaar. Den 31sten Maart, is het niet? Hij
kan dan op zijn laatst eind April thuis
zijn.
Weet hij iets over het huwelijk van
zijn broer? Hebt u hem getelegrafeerd?
Wij hebben niet getelegrafeerd. Ten
eerste wisten wij zijn juiste adres niet en
bovendien zal hij er niet zoo veel belang
in stellen. Hij is zoo'n zwerver en het
familieleven interesseert hem niet bijzon
der.
Toen Mrs. Safford dien middag bij Dee
des kwam en een gesprek had met Mrs.
Colwyn, beleefde zij een teleurstelling. Het
bleek, dat lady Ringold had gezorgd dat
Annabel leerares zou worden aan de in
dustrieschool voor meisjes en dat er dus
geen sprake van was, dat zij Slains zouden
verlaten.
Toen Mrs. Safford, ontstemd en uit de
hoogte weer wilde vertrekken, werd de
deur plotseling geopend en stond Annabel
op den drempel. Toen zij zag wie er bin
nen was, bleef zij staan. Een ondeelbaar
oogenblik stond zij in de deuropening en
keek Mrs. Safford recht in het gelaat.
Toen keerde zij zich, met een minachten
den trek om den mond, om, juist alsof
zij haar niet gezien had, en sloot de deur
achter zich.
Maar dat is onvergeeflijk brutaal! zei
Mrs. Safford. Het is treurig, dat je zoo
weinig over je dochter te zeggen hebt,
Lilian. Zij weet niet eens hoe ze zich moet
gedragen.
Er is den laatsten tijd heel wat van
het arme kind gevergd en bovendien denkt
zij, dat jij haar niet mag 'lijden, zei Mrs.
Colwyn, op een toon, waaruit nog haar
vroegere waardigheid sprak.
Zij heeft geen reden om dat te den
ken. Ik heb zelden over haar gedacht.
Waarom zou ik? Voor jou zou ik alles wil
len doen, Lilian; maar nu zullen we niet
meer zoo vriendschappelijk samen kunnen
omgaan Het spijt me, maar ook de vriend-
schapsbond kan gespannen worden tot hij
breekt.
Mrs. Safford ging de kamer uit, in het
bewustzijn dat zij tegenover de Colwyns
haar handen in onschuld had gewasschen.
Lastige zaken.
Ik moet vanmorgen naar Slains, Jes
sie, zei Hugo tot zijn vrouw op den twee
den morgen na hun thuiskomst. Heb je lust
mee te gaan? En zullen wij eens twee paar
den achter elkaar voor het rijtuig span
nen?
Ik zou je zoo wel eens willen zien
rijden, zei Jessie vroolijk lachend. Ja, ik
ga natuurlijk mee. Heb je veel zaken daar
te doen?
Niet veel. Ik denk een twintig mi
nuten. Wellicht heb je in dien tijd een
paar boodschappen te doen. Dat deed moe
der ook altijd, niet waar, moeder, als wy
samen naar Slains gingen.
Ik kan Jessie een paar boodschappen
meegeven. Ik zou wel graag van de ver
antwoordelijkheid af zijn, zei Mrs. Saf
ford, onnoodig nadruk op de woorden leg
gend. Gisteren nog probeerde ik je vrouw
te overtuigen, dat zij de leiding nu maar op
zich moest nemen, Hugo.
O, er is geen haast bij en het gaat
u zoo goed af. Alleen de gedachte, dat ik
uw opvolgster ben, vind ik al onprettig,
zei Jessie lachend.
Door ondervinding leert men, lieve,
zei Mrs. Safford hoffelijk. Natuurlijk staat
mijn ondervinding je ter beschikking en
de afstand naar het Weduwenhuis is niet
zoo groot.
U zult daar vooreerst nog niet kunnen
gaan wonen, zei Jessie. Gisteren zag het
er nog;uit of het nog wel maanden zou
duren wor het gereed is. Zoolang u nog
hier bent, mag ik wel een kleine vacantie
hebben, dan zal ik meer geschikt zijn voor
de taak, die mij te wachten staat.
Jessie zei juist wat zij meende. Zij werd
er zenuwachtig onder als Mrs. Safford
haar met geweld de eerste plaats in huis
wilde geven.
Mrs. Safford was heimelijk blij en was
al besloten, niet naar het Zuiden terug te
keeren. Nu zij bemerkte, dat Jessie niet
naar haar vertrek verlangde, waarom zou
zij zich dan zoo haasten? Het huis was van
alle gemakken voorzien; geen enkel hotel
kon zoo comfortabel zijn. En bovendien
kon zij alles in het oog houden en zich
meer en meer onmisbaar maken.
Die lieve beesten! Wat houd ik er
veel van! riep Jessie verrukt, toen zij de
slanke, steigerende paarden voor de deur
zag. Kijk eens naar hun mooie ooren en
gewelfde nekken! Hoe kan niemand ver
langen naar akelige, stinkende auto's als
hij zulke prachtbeesten ter beschikking
heeft!
Haar lof beviel Hugo. Liefde voor zijn
paarden was een hartstocht van hem. Hij
hielp zijn vrouw instappen, sprong zelf
naast haar en nam de leidsels van den
groom over, terwijl hij met vaste hand de
paarden mende.
Zy verkropte haar jalouzie en ging terug
naar de werkkamer om haar dagelijksch
onderhoud met Fagg te hebben, die tegen
woordig geen gemakkelijk leven had, om
dat Mrs. Safford hem met allerlei werk
zaamheden belastte.
Het is vandaag de 1ste Maart en men
voelt het voorjaar al, niet waar? zei Hugo,
terwijl de paarden rustig over den breeden
gladden weg voortdraafden. Ik heb gister
avond naar een ouden rijknecht van ons
geschreven, die in Whitechester woont, en
hem gevraagd een paar weken over te ko
men om je te leeren paardrijden. Hij is
de beste rijder, dien ik ooit gezien heb en
wellicht ooit zal zien.
Jessie knikte vroolijk. Haar rijlessen in
Mentone waren een succes geweest en Hu-
go had enthousiast voorspeld, dat zij bij
het volgend jachtseizoen een eerste klas
paardrijdster zou zijn.
Prettig, niet waar? vroeg hij, haar
een vertrouwelijken blik toewerpend.
Jessie gevoelde zich dien dag heel ge
lukkig en men kon het ook aan haar zien.
Hugo was trotsch op haar, toen hij de
blikken der voorbijgangers in de straten
van Slains zag. Voor het kantoor van den
notaris stond het rijtuig stil en Hugo
sprong er af.
Wat doe jij zoo lang? vroeg hij. Ga
je mee naar het kantoor of wil je liever
naar boven gaan? Daar woont miss Lucy
Deedes, een zeer aardige dame. Moeder be
zoekt haar dikwijls.
Ja, maar het is pas half elf, Hugo!
Het zal nog niet gelegen komen. Maak
je om mij niet bezorgd. Als ik het wach
ten moe word, wandel ik even door de
straat. Ik heb nog wel een paar boodschap
pen.
William zal je wel brengen waar je
zijn wilt. Je behoeft niet te loopen, zei
Hugo, terwijl hij het kantoor van den no
taris binnenstapte. (Wordt vervolgd)
