Valsch spel
VLAGGENHANDEL IN INDIE.
FEUILLETON
Haar het Engelsch van
ANNIE S. SWAN.
25)
In het water, juist bij den stuw. Nie
mand weet hoe het gebeurd is, maar men
heeft hem daar kort geleden nog zien loo-
pen. Zal ik binnengaan en het Mrs. Col-
wyn zeggen of wilt u het doen, miss? Wel
licht is het beter, dat zij het van een vrien
din hoort dan van ons. Het lijk is in het
lijkenhuisje en het zal het beste zijn, dat
het daar maar blijft tot de begrafenis.
Lucy snakte naar adem en moest tegen
den deurstijl leunen. Even later bemerkte
zij, dat de politie-agent weggegaan was en
dat zij verplicht was zoo goed zij kon het
droevige nieuws over te brengen.
De vriendschap verbroken.
Hier is Mr. Deedes, madame, zei
Reckitts aan de deur van de kamer, waar
Mrs. Safford druk bezig was met haar
correspondentie.
Na een onafgebroken reis uit het Zuiden
van Frankrijk was zij dien morgen aan
gekomen om alles voor de ontvangst van
haar zoon en zyn vrouw in gereedheid te
brengen.
Goeden morgen, mijnheer Deedes, zei
ze, toen de notaris binnen kwam. Ik hoop,
dat u het nog goed maakt. En hoe is het
niet uw zuster? Goed, hoop ik, ondanks
de koude die ge in Engeland hebt gehad.
Wij maken het beiden heel goed, dank
u. Mrs. Safford. U hebt waarschijnlijk den
heelen nacht gereisd; u zult dus wel ver
moeid zijn.
Zelfs twee nachten, mijnheer Deedes.
Maar ik kan niet zeggen, dat ik vermoeid
ben Dat laat ik aan de jongeren over.
Kom bij den haard zitten, als u wilt. Bent
u, zooals gewoonlijk, in een open rijtuigje
van Slains gekomen? Een aardige .gesloten
two-seater zou u en Lucy beter te pas ko
men en dat zou juist een aardig cadeau
zijn van een goede kennis.
Lucy noch ik zouden het zich kunnen
veroorloven het elkander te geven, zei
Deedes onhandig, waarop Mrs. Safford har
telijk lachte.
Deedes begreep haar eigenaardig lachen
zeer goed. Hij herinnerde zich plotseling
hoe het eens veel scheller had geklonken,
maar die tijd was nu voorbij en alles ging
Mrs. Safford naar wensch. Zij zou welis
waar geen meesteres op Hardacres blijven,
maar welk een invloed kon er nog uitgaan
van het Weduwenhuis in een hoek van het
groote park!
Dat bedoelde ik niet, mr. Deedes, en
dat weet u zeer goed. En was u erg verrast,
toen u het nieuws hoorde?
Het was wel erg plotseling; maar ik
was natuurlijk blij. Het is de eenvoudig
ste manier om uit de moeilijkheid te ge
raken. Ik hoop dat Mr. en Mrs. Safford—
Lathom het goed maken en een prettige
huwelijksreis hebben.
- Ik heb nog niets van hen gehoord,
maar zy komen morgenavond om half ze
ven thuis. Er zullen geen festiviteiten
plaats hebben. Fagg was vanmorgen hier
om te vragen wat de pachters zouden
doen. Ik heb hem uitdrukkelijk gezegd, dat
er volstrekt niets mag gebeuren. Wij zijn
nog in zwaren rouw. Het is de wensch van
mijn zoon en zijn vrouw, dat er geen aan
dacht aan hun thuiskomst wordt geschon
ken.
Heel goed, zei Deedes. De omstandig
heden in aanmerking genomen, is het zoo
verreweg het beste.
Ik had u gevraagd hier te komen,
omdat ik u wilde spreken over enkele
veranderingen, die ik aan het Weduwen-
huis aangebracht wenschte te hebben. Ik
wil er veel aan laten doen. Zoudt u tijd
hebben om eens met mij te gaan kijken?
Dan zal ik het rijtuig even voor laten ko
men.
Ik heb wel tijd, maar het zal nergens
toe dienen, dat wij gaan kijken. Dit zijn
zaken voor Fagg en wat het bedrag be
treft, dat u er voor wilt besteden, zult u
het met mijnheer Hugo moeten regelen,
antwoordde Deedes zakelijk.
Als dat zoo is, zal ik u niet langer
lastig vallen. Wat ik graag zou wenschen.
zal Hugo wel goedvinden Het voornaamste
is een groote openslaande deur in de salon;
die groote magnolia zal er voor opgeruimd
moeten worden. Ik kan heel goed in een
klein huisje wonen, maar ik moet er licht
en lucht hebben. Ik zal Fagg vandaag nog
wel spreken.
Natuurlijk zullen dergelijke verande
ringen eenigen tijd vorderen.
Dat begrijp ik: maar ik ga over een
paar weken weer terug naar het buiten
land, nadat ik alles voor het Weduwenhuis
geregeld heb. Het is alles zoo haastig ge
gaan, dat men zijn p n nauwelijks
bij elkaar kan hou r mij had
liever gehad dat het huwelijk in Londen
had plaats gevonden, maar u weet hoe die
jongelui zijn. Hugo en zijn vrouw hielden
zooveel van elkaar, besloot zij, allerliefst
lachend.
Deedes boog het hoofd. De ondervinding
had hem geleerd de woorden van Mrs. Saf
ford niet altijd au sérieux te nemen. Hij
was er van overtuigd, dat het huwelijk
nooit zou hebben plaats gehad als het niet
zoo handig in elkaar was gezet.
En welke plannen heeft Mrs. Ham-
lyn? vroeg hij belangstellend.
Mrs. Hamlyn is een uiterst gevoelige
vrouw. Zij meent, evenals ik, dat het be
ter is, dat de jongelui voorloopig alleen
zijn. Mrs. Hamlyn heeft nog geen defini
tieve plannen. Zij geniet nog van de heer
lijke zon in het Zuiden en maakt zich geen
onnoodige zorgen. Zij zal natuurlijk dik
wijls op Hardacres komen, maar zij zal
het niet als haar tehuis beschouwen.
Deedes vroeg zich af of hij nu zou kun
nen vertrekken; hij begreep maar niet
waarom Mrs. Safford hem zoo onmiddel
lijk na haar thuiskomst op Hardacres had
laten komen.
U blijft dus niet lunchen? vroeg zy
vriendelijk, hoewel zij het hem heelemaal
niet had voorgesteld. Hoe is het in Slains?
En de Colwyns, maken zy het ook nog
goed?
Hebt u niet gehoord van den dood
van kapitein Colwyn? vroeg Deedes haas
tig.
Zy keek hem strak aan en kleurde
lichtelijk.
Neen, ik heb de laatste weken geen
enkel Engelsch dagblad ingezien.Wy had
den het zoo druk. Wat is er gebeurd?
Hij is verdronken.
Hoe vreeselijk! Verdronken! Hij is dus
al begraven?
Hij is gisteren begraven.
En zijn arme vrouw en dochter?
Deedes aarzelde een oogenblik.
De slag was verschrikkelijk, Mrs. Saf
ford, maar u en ik weten, dat er nog er
ger dingen zijn, dan de dood. Mijn zuster
is bijna doorloopend op Rose Cottage ge
weest sinds het gebeurd is; en gisteren, na
de begrafenis, bracht zij Mrs. en miss Col
wyn mee naar ons.
Wat vriendelijk van haar! Maar zoo
iets doet Lucy graag. Blijven zy nu bij u?
Ja.
En heeft de familie Colwyn nog plan
nen voor de toekomst? vroeg Mrs. Safford
aan Mr. Deedes.
Zoover ik weet niet, antwoordde hij.
Het pensioen hield natuurlijk op bij
het overlijden van kapitein Colwyn. Ik ver
onderstel, dat zy nu zonder middelen van
bestaan zijn?
U raadt het juist.
Verschrikkelijk! Zy moeten geholpen
worden, mijnheer Deedes. U en ik moeien
de handen in elkaar slaan. Hugo zal ook
blij zijn bun van dienst te kunnen zijn.
Hij zal beslist willen helpen.
Deedes gaf geen antwoord; zijn gezicht
stond strak.
Mrs. Safford kon er niet uit opmaken
of hij iets wist van de verhouding tus-
schen Hugo Safford en Annabel Colwyn
er of hij besefte, dat de Saffords de laat-
sten waren van wie het meisje een aal
moes zou aannemen!
(Wordt vervolgd).
Prins Karei Bernadotte van Zweden is Vrijdagavond voor een bezoek aan
ons land in de Residentie aangekomen. - Prins Karei (rechts) bij aankomst
aan de Hollandsche Spoor
De minister van Waterstaat, mr dr. ir J. A M van duuien, tijdens de be
zichtiging der automobielententoonstelling in het R Al-gebouw te Amsterdam,
welke Vrijdag door hem geopend werd
De olieboringen der «Bataafsche» in Zuid West Drente
worden thans beëindigd en zullen in het Oosten der
provincie worden voortgezet De honderden meters
lange boorbuis wordt opgehaald
De oude Dunnerdale Bridge in een der mooiste dalen van het Lake District
(Eng) wordt in ouden stijl gerestaureerd, zoodat het geheel zijn pittoreske
aanzien zal behouden
«Zoplang de voorraad strekt». De
vlaggenhandel is «gewild» in Indië Een
inlander met zijn kleurige waar per
fiets op weg door de straten van Batavia
Gesynchroniseerde klokken nemen bij
de wintersportwedstrijden te Auron de
tijden der verschillende races op Hier
boven een dezer nieuwste snufjes
