3)e Êöid^cli^6ou^cmt Valsch spel Een demonstratie motor wordt opge steld voor de 26ste automobiel ten toonstelling in het RAI.-gebouw te Amsterdam In den Stadsschouwburg te Amsterdam werd Dinsdagavond de 500ste opvoering van «De wijze kater» gegeven, ter gelegenheid waarvan Jan Musch, die de titelrol vervult, gehuldigd werd De kabinetscrisis in Frank» ijk. Chautemps doet bij het verlaten van het Elysée te Parijs mededeelingen aan de journalisten omtrent zijn besprekingen met president Lebrun FEUILLETON Haar het Engelsch van ANNIE S. SWAN. 22) Ik weet het werkelijk niet. Soms ziet hij er uit of hij sedert den zondvloed al graaf van Percira geweest is, dan weer lijkt hij vroolijk en jonger. Vandaag had hij zijn beau jour. Hij had een vuurroode gardenia in zijn knoopsgat en extra poma de in zijn haar. Waar zullen wij heengaan? vroeg Hugo verheugd. Ik moet naar huis, dank u. Ik kwam alleen naar de stad om wat medicijn voor moeder te halen. Is zij ziek? Een lichte kou gevat, dat is alles. Villa Montijo onderscheidt zich vooral door tocht. Mag ik met u meeloopen? Als u wilt. U hebt me nog niet verteld hoe het komt, dat u zoo spoedig uit Parijs weg bent. Waren de zaken welbeschouwd niet zoo belangrijk? Heelemaal niet belangrijk antwoord de hij verrast en opgewekt. Misschien was het in 't geheel niet noodig geweest? Wat die particuliere zaken betreft niet. Maar u ziet, het stelde mij in staat zoo gauw mogelijk bij u te zijn. Dat zie ik, zei Jessie. En haar stem klonk blij. Nooit tevoren had de zon zoo heerlijk geschenen. Voor de eerste maal zag zij hoe mooi Mentone was. Ik wilde juist naar Hardacres infor- meeren, maar ik vergeet, dat u al vóór ons vertrokken bent. Ik ben blij, dat u van de plaats houdt, zei Hugo haastig. Wie zou dat niet? vroeg Jessie met een zucht. Het is een ideaal, het is vol maakt; het is de mooiste buitenplaats, die ik ooit gezien heb. Dus u zoudt er terug willen komen? vroeg hij gretig. Misschien, als we uitgenood igd wor den, antwoordde zij, Maar het is daar niet goed voor mij. Ik was er steeds uit mijn humeur en meestal onaangenaam. Moeder zegt, dat zij niet weet wat er met mij ge beurd is en dat het hier al niet betre is. Mrs .Hamlyn schertst maar zei Hugo. Moeder spot nooit. Dat kan zij niet. Zij is de ernstigste vrouw ,die ik ooit ont moet heb. Het was het onverstandigste wat ik heb kunnen doen, mijn vroeger leven op te geven. Daar bleef ik bescheiden en volgzaam. Traagheid en gemis aan verant woordelijkheid zijn noodlottig voor mtfn karakter. Hugo wist niet wat hij hierop moest zeg gen. Zij sprak zoo vlug en levendig, dat zyn opmerkingen hopeloos banaal leken. Ik ben toch blij, dat ik u ook eens gezien heb, toen u meende nog bescheiden en volgzaam te zijn. Méénde te zijn? Herinnert u zich dien tocht naar het station en hoe u mij toen afsnauwde? Dat was een bijzonde're dag, en die pracht en praal was niet goed voor mij. U moet wat door de vingers zien. Weer lachte zij met dien aantrekkelijken glans in haar oogen. Ik zou er heel wat voor over hebben als ik wist of u werkelijk blijk bent, dat wij naar Mentone gekomen zijn, zei hij plot seling. Ik ben natuurlijk erg verrast. Blijft u eenigen tijd? Twee weken; moeder denkt tot na Kerstmis. Zij droeg mij op, kamers te be spreken voor het feest in „Majestic". Welk feest? vroeg Jessie teleurgesteld. Komen uw vrienden uit Parijs? Mijn vrienden gaan naar hun kasteel in Touraine voor een familiefeest een oud gebruik met Kerstmis, sprak Hugo tot Jessie. Jessie wachtte of er geen nadere uitleg ging kwam omtrent het feest, maar toen hij niets zei, maakte zij een alledaagsche opmerking. Ik hoop, dat Mrs. Hamlyn niet bed legerig is, zei Hugo plotseling. Ik zou haar gaarne zien. Toen ik ging, was zij nog in bed, maar zij wilde opstaan. Ik denk wel, dat zij u kan ontvangen. Zij zal blij zijn te hoo- ren, dat uw moeder ook komt. Wij zijn niet verwend met de conversatie in villa Mon- tyo. De andere gasten zijn de dames Cad- wallader-Jones uit Colchester. Goeie hemel, wat een naam; Ik ben eigenlijk blij, dat u het er niet zoo prettig hebt. In dat geval zult u niet veel bezwa ren maken om te komen? Waar te komen? Naar „Majestic". Ik heb de kamers voor morgenavond besproken en moeder hoopt, dat u reeds aan het diner aanwezig zult zijn. Kamers voor ons in „Majestic"? vroeg Jessie en zij bleef op het steile, kronke lende pad stilstaan, terwijl zij hem ver baasd aanstaarde. Opnieuw overviel haar dat vreemde en drukkende gevoel of zij ingesloten werd. Wel, u weet dat wij Kerstmis niet alleen op Hardacres konden vieren en daar u niet wilde blijven, konden wij niets an ders dan u nareizen om die dagen met u door te brengen. Toen zij geen antwoord gaf en haar hoofd afgewend hield, begon hij te vree zen, dat zij boos was. Het is heel vriendelijk van uw moe der, zei zij na een poosje, terwijl zij haar oogen, nat van tranen, tot hem opsloeg. Ik begrijp niet, waarom zij en u ook zoo goed voor ons bent. De jonge man kleurde en zijn lippen beefden. Zij waren geheel allen op het smalle kronkelende pad, dat naar de villa's op den heuvel liep en hij voelde, dat het oogenblik om zijn bekentenis te doen, gekomen was. Ik dacht, dat je dat al begrepen had, Jessie. Wil je mijn vrouw worden? Zij rilde een oogenblik en het leek of zij wilde doorloopen. Dat niet, dat niet! Het kan nu geen ernst zijn! Wij kennen elkaar nog zoo kort. Voor mij lang genoeg. Ik heb nooit een vrouw gekend, zooals jij bent. Stuur mij niet weg, Jessie. Hoe kan ik op Har dacres alles, waarover wij tezamen spra ken, tot stand brengen, als jij mij niet helpt? Dit was op het oogenblik de juiste toon om het meisje te treffen. Zij zag een doel loos leven voor zich en zij miste die da gen vol afwisseling op Hardacres zoozeer dat zij zich gemakkelijker gewonnen zou geven. Maar nog steeds keek zij hem niet aan; zij liep alleen wat sneller door, terwijl zij haar oogen gericht hield op het glinste rende blauwe water beneden hen. Jessie, zei hij smeekend, wil je mij geen antwoord geven voor wij ginds zijn? Je moet het toch begrepen hebben! Zou ik voor iets ander hier gekomen zijn dan voor jou? Je moeder zal het niet goed vinden. Hoe zou zij ook kunnen? Ik ben niets. Zij heeft mijn moeder verteld, dat je ieder meisje tot vrouw zou kunnen krijgen. Zoo praten moeders wel meer Schenk er toch geen aandacht aan, zei hij ootmoe dig. En denk je, dat zij blind is en dat zij dit al niet lang heeft gemerkt? Juist om dat zij het zelf ook zoo graag zou willen, komt zij vanavond hier. Niets ter wereld zou haar anders met Kerstmis uit Enge land hebben kunnen krijgen, Jessie." Jessie gaf geen antwoord. Zij was blee- ker geworden en plotseling kwam er een aandoenlijke en droefgeestige blik in haar oogen. Zij wist, dat zij gehoopt en ver wacht had dit aanzoek van Hugo Safford's lippen te hooren en zij had zich afge vraagd hoe zij dat zou opnemen. De reine en onbeschrijfelijke vreugde van een be wuste, beantwoordende liefde was zeer ze ker nog niet aanwezig, maar wel had zij een vreemd gevoel, dat het zoo moest; dat dit de loop van haar leven zou moeten zijn. (Wordt vervolgd).

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsche Courant | 1938 | | pagina 5