DE «CENTAURUS»
TE PRIOK.
Valsch spel
De nieuwe Tuoolsche bergbaan. welke van St. Anten am Arlberg
meer dan 2000 meter hooger veert, ts in tegenwoordigheid van
talrijke autoriteiten officieel in gebruik gesteld
De «Centaurus» van de Imperial Airways landde dezer dagen in Friok's haven.
Het was de eerste maal, dat een vliegboot van dergelijke almetingen Indië
bezocht
Als de grenadiers en jagers het kamp Waalsdorp betre
den, herinnert een kerstboom aan het naderend Kerstfeest
He» stotteiijk o*e« schot van wijlen gene aai Luöendortt te München
opgebaard. Officieren van den Staf hebben de doodenwacht be
trokken
De Belgische 'eseive oiticie en. die momenteel in NedeHand *e 1 e*en lecdan
Woensdag een kians bij het monument der Nederlandsche Weermacht te
Sehevemngen
FEUILLETON
Naar het Engelsch van
ANNIE S. SWAN.
Orde op zaken*
De oude sir Christopher Lathom sir
Kit, zooals hij thuis en door zijn intieme
vrienden genoemd werd was, om zijn
eigen woorden te gebruiken, uitgepraat.
Gedoken in zijn grooten ziekenstoel, zijn
rechtervoet in zwachtels en zijn hart in een
toestand, welke hem zelfs de minste op
winding verbood, scheen niets hem meer
aan het leven te binden.
Het was een heerlijke, rustige herfst
middag, de eerste mooie dag in October
en de jagers waren er op uitgetrokken.
Tusschen zijn middagslaapje door, had sir
Kit schoten gehoord, die de doodsche stilte
verbraken en een krampachtige trek vloog
over zijn gelaat.
Het was zijn neef en erfgenaam, Hugo
Safford, die met den jongen Feitham op
jacht was in de bosschen, die weldra zijn
eigendom zouden zijn.
Wat het uiterlijk oetreft van zijn erf
genaam, daarover had sii Kit zich niet te
beklagen Toch slaakte de oude man een
zucht en voelde zich onweerstaanbaar aan
getrokken naar Hugo's broeder. Jack, die
een onafhankelijke betrekking had gekozen
in een noordelijke havenstad.
De jongens waren zoons van sir Kit's
eenige zuster, Letitia, die financieel minder
goed getrouwd was, hoewel van Godfrey
Safford absoluut niets verkeerds te zeggen
was geweest. Zij had met hem een tien
tal jaren in Oxfordshire doorgebracht,
maar na den dood van haar man had zij
gaarne de uitnoodiging van haar broeder
aangenomen, op het landgoed Hardacres te
komen wonen.
Ais oudste zoon was Hugo, volgens
eeuwenoud gebruik, de erfgenaam van zijn
oom, hij zou een groot landeigenaar wor
den, maar Jack, die volkomen vry wensch-
te te zijn, had een betrekking gekozen. Hij
was nu in Liverpool, waar hij het ver
trouwen genoot van een groote scheeps
bouwers- en reedersfirma.
Jack Safford kwam niet dikwijls op
Hardacres. Hugo en hij konden het niet
best samen vinden, en Jack, gevoeliger
van aard dan men vermoedde, gevoelde
zichzelf een vreemde in het huis van zijn
oom Toch hoe vreemd ook slechts
aan hèm dacht de oude i. an dien bewus-
ten namiddag; hij verlangde plotseling naar
den jongen, naar Jack, met zijn open ge
laat, zijn goede nanieren, zijn gemakkelij
ke wijze van spreken. Hij moest hem zien,
zonder uitstel. Hij was na Kerstmis niet
meer op Hardacres geweest en dat was
nu al toen maander. geleden. Zijn zomer-
vacantie had hij op een groote stoomboot
doorgebracht, die een proeftocht naar de
andere helft van den aardbol had ge
maakt, en nadien had hij zelfs geen tijd
meer gehad om een week-end op Hardacres
door te brengen.
Sir Kit dacht aan de veranderingen, die
op Hardacres spoedig zouden plaats vin
den, als hij er niet meer zijn zou. Hij had
een eigenaardig voorgevoel, dat zijn da
gen geteld waren. Er waren nog enkele din
gen te doen voor zijn zaken geheel in orde
waren. En Hardacres lag hem na aan het
hart. Hij wilde het in veiliger handen ach
terlaten; hij begon den laatsten tijd Hugo
Safford hoe langer hoe meer te wantrou
wen.
Tremlett, de bediende, die nachten ach
tereen geen rust bad gehad, was in de
naastbijzijnde kamer even ingedommeld,
toen hij plotseling opschrok van de electri-
sche schel In een oogenblik stond hij naast
zijn meester.
Ik wil pen en inkt hebben en een
briefje schrijven.
Ja mijnheer, en zal ik Mrs. Safford
dan vragen bij u te komen, zooals gewoon
lijk?
Het was de gawoonte, oat Mrs. Safford
de brieven schreef, die haar broer dicteer
de, maar thans Kwam er bij het hooren
van haar naam een ontevreden trek op
zijn gelaat.
Dezen brief behoeft zij niet te schrij
ven. Dit is privé, Tremlett; en ik hoop, dat
jij je mond kunt houden!
O ja, mijnheer, zeker, mijnheer, mom
pelde Tremlett glimlachend. Hij had zijn
meester reeds 30 jaar gediend en er waren
siechts weinig gebeurtenissen in zijn leven
die hij niet kende.
Hij plaatste de tafel vlak bij sir Kit,
haalde uit de andere kamer een zwaar
vloeiboek met goudbeslag, een vel papier
en een prachtigen vulpenhouder. Zelfs het
schrijven van een kort briefje kostte veel
moeite en ging slechts langzaam en toen
het klaar was bleek het slechts een halve
bladzijde groot.
Sir Kit las het over, schudde medelij
dend zijn oud, grijs hoofd en gaf het aan
Tremlett om het in de enveloppe te doen.
Jij zult het adres er c-p moeten schrij
ven. schelm! Of neen, laat mij het zelf
probeeren. Houd mijn hand stevig vast,
jongen, dan zal het lukken.
Toen het adres klaar was, moest de be
diende het hardop voorlezen:
Mrs. Roland Hamlyn, 18 Pémbridge
Gardens. Bayswater, London W.
Goed! Ik had niet gedacht, dat ik het
nog kon.
Ga nu en breng hem naar de post.
Doe het zelf en als je buiten een van de
luie dienstboden tegenkomt of den dikken
Ricketts, zeg hem dan, dat hij mrs. Safford
vraagt bij mij te komen, zoodra het haar
schikt.
Weldra gleed mrs. Safford de kamer bin
nen. Haar onverstoorbare kalmte werkte
vaak irriteerend op sir Kit en er waren
dagen, dat hij haar in het geheel niet
wenschte te ontvangen! Zij was zeer knap,
doch de uitdrukking "an haar gelaat was
even koud als van een standbeeld. Zij had
een doorschijnende gelaatskleur en grijs
haar dat een bewonderenswaardige tegen
stelling vormde met haar prachtige, don
kere oogen.
Had je me noodig, Kit? Ik hoopte,
dat je een lekker dutje deed, zei zij op
zachten, zangerigen toon.
Er zijn een oaar dingen, waarover ik
graag met je wilde spreken.
Ja, lieve, wat is dat?
Zij ging tegenover hem zitten en nam
uit een klein leeren taschje een haakwerkje
waarmede haar slanke, witte vingers on
middellijk druk bezig waren.
Laat dat werk nu eens, Letitia! Wat
moet je er toch eigenlijk mee doen? zei hij
kregelig. Gooi het neer en zie me aan, ter
wijl ik met je spreek. Dat is ook beleefder.
Zeker, lieve, als je dat wilt, zei Mrs.
Safford, maar een nauwelijks hoorbaar
zuchtje ontsnapte haar, toen zij het werk
in de tasch stak.
Ik zou graag weten wanneer je een
brief van Jack ontvangen hebt.
Zij keek hem verwonderd aan.
Jack schrijft zeer onregelmatig. Ik
denk, dat 't wel meer dan een maand ge
leden is, sinds we iets van hem gehoord
hebben.
Was hij toen in Liverpool?
Ja, hij was natuurlijk weer hard aan
het werk.
Ik zou graag hebben, dat je hem van
daag vraagt onmiddellijk hier te komen.
Mrs. Safford werd hoe langer hoe meer
verwonderd.
Waarom, lieve? Gevoel je je niet zoo
goed als gewoonlijk?
Ik zou Jack graag zien, dat is alles,
antwoordde sir Kit geduldig, alsof hij op
de vragen van een kind antwoordde. Als
i hij je brief morgen vroeg krijgt, kan hij
morgenavond hier zijn, denk ik. Schrijf
hem maar, dat zijn oude oom hem weer
eens graag zou zien en als ik mij in den
jongen niet vergis, zal hü geen tijd verlie
zen.
Mrs. Safford werd een beetje angstig. Zij
vond zoo'n plotselinge opwelling van haar
broer vreemd en was bang, dat het op
eenigerlei wijze schade kon doen aan de
belangen van Hugo, die haar lieveling was.
1 Toch overwon zij haar bang vermoeden;
het was onmogelijk, dat zijn positie in ge
vaar kon komen. Hij zou weldra heer en
meester zijn van Hardacres.
(Wordt vervolgd).
Kon ng n c zaoem van cngeiano mei haar oudste oochie*
aankomst aan het Hobom Empire te Londen, waar 2
Kerstmis kinderspel bijwoonden
