Het Ned. elftal verslaat Luxemburg met 4-0 in een weinig grootschen strijd MAANDAG 29 NOVEMBER 1937 DE LEIDSCHE COURANT DERDE BLAD PAG. 9 'n Slechte eerste helft van de Oranjeploeg, de Luxemburgers in de tweede helft uitgespeeld DE K.F.C.-ER DE BOER SCOORT DRIE DOEL PUNTEN Er zal van den wedstrijd, die Neder land en Luxemburg gisteren in het Feijen- oord-stadion tegen elkaar speelden, geen grootschen indruk achterblijven. Het Oranje-elftal heeft weliswaar ge wonnen en met flinke cijfers tenslotte nog, doch dat kan ons niet verleiden tot het steken van de loftrompet op de Hol landers. Immers, afgezien ervan, dat de uitslag de verhouding in het veld onvol doende weergaf, was het slechts te dan ken aan het uitgespeeld raken mede een gevolg Van opgeloopen blessures en in verband daarmede aangebrachte wijzi gingen in de opstelling der Luxembur gers, dat de Oranjespelers, die over meer ausdauer te beschikken hadden, uiteinde lijk met vrij groot doelpunten verschil wonnen. Langen tijd heeft de overwinning aan een zijden draadje gehangen. Oorzaken? De Luxemburgers speelden beter voetbal dan menige Hollander ge dacht had en verder: de Oranjeploeg als geheel bracht er in dé eerste helft van den wedstrijd niet veel van terecht. Had den de Luxemburgers over eenige goede schutters de beschikking gehad, dan we ten we niet, of de uitslag wel in het voor deel der Oranjeploeg ware uitgevallen Toen Nederland in 1934 met een 54 zege uit Ierland terugkwam was er heel wat meer reden tot vreugde dan bij deze 40 op Luxemburg. Een lichtzijde bij deze o.i. niet zoo groot verdiende overwinning was het feit, dat we hier voor een gedeeltelijk verjongde ploeg stonden. In de voorhoede toch wa ren eigenlijk alleen Smit en Wels van be proefde kracht. De drie andere plaatsen werden door nog jonge, in dit verband al thans nieuwe, spelers bezet. Dat daaruit tenslotte van den voet van den nieuwen midvoor drie goede doel punten kwamen stemt tot verheugenis, want al werden ze gemaakt in de perio de, dat de Luxemburgers meer een meer uitgespeeld raakten, ze moesten toch ge maakt worden; maar voordien had de Boer zoo nu en dan ook wel initiatief ge toond, zoodat de hoop gewettigd is, dat hij een bruikbare midvoor zal worden. Zoo werd deze belangrijke „onbelang rijke" kamp tegen Luxemburg een Oran je-zege en zeer waarschijnlijk de grond slag voor een deelname van Nederland in het eindtournooi der wereldkampioen schappen. Gelijk men weet was Neder land met België en Luxemburg in één groep ingedeeld en twee daarvan worden in het eindtournooi geplaatst. Nederland heeft het toürnooi aldus toch niet slecht ingezet. DE WEDSTRIJD Er zullen naar schatting 45 a 50.000 menschen in het grootsche Feijenoord-Sta- dion geweest zijn. Na een reis zonder hin dernissen Rotterdam heeft zich al heel spoedig op dit punt weten aan te passen waren alle toeschouwers ditmaal op tijd gearriveerd. Juist vóór de elftallen het veld zouden betreden begon het te regenen en in een ommezien staken overal de regenschermen uit, maar zij waren gelukkig even spoedig weer verdwenen en het Oranjezonnetje kwam nog eenigen tijd het flink bezette stadion belichten. Even voor twee kwamen de Luxembur gers gekleed in het rood-wit-blauw, want Luxemburg heeft dezelfde vlag als Nederland in het veld en het muziek korps der Steenkolen Handelsvereeniging zette het volkslied in. Volgens de Luxem- burgsche colega's naast ons op de pers tribune werd het voortreffelijk gespeeld, welke pluim wij de S. H. V. niet willen onthouden. Daarna volgde het Oranje-elftal, weer muziek, de elftallen met scheidsrechter en grensrechters plaatsten zich broederlijk bij elkaar om gezamenlijk gesticht te worden en de elftallen stellen zich als volgt op: Nederland: VAN MALE PUNT CALDENHOVE PAUWE KUPPEN VAN HEEL WELS VAN SPAANDONCK DE BOER SMIT Scheidsrechter WEIN GaRTNER (Duitschland) KEMP GEIB LIB AR WANTZ FISCHER BOMMERTZ DUMONT MAJERUS WITRY HOSCHEID )e nieuwe aanvals leider DE BOER, Irie drie doelpunten /oor zijn rekening iam. een aanval wordt opgezet met een gevaar lijk tintje, weet de verdediging der gasten wel op te ruimen. Eerst na 20 minuten gelukt het Oranje een corner te fcrceeren, maar Wels schiet achter in plaats van voor het doel. De Luxemburgers weten herhaaldelijk tot in het Hollandsch doelgebied door te dringen, doch de afwerking der aanvallen laat veel te wenschen over. Libar schiet heel weinig, Kemp en Touba schieten naast of over. Holland neemt de leiding (10). Langzamerhand komen de Oranje-spe lers er iets beter in. Het klopt nog wel niet overal, maar de aanvallen worden gevaar lijker. Zoo denken we de Boer de score te zien openen als hij uit een voorzet van Wels hard inschiet, doch keeper Hoscheid werpt zich onvervaard op den bal en stopt. Toch is dit de inzet voor een vuriger spel der Hollanders, want als Paauwe, die een verdienstelijke partij speelde, den bal fraai opbrengt, plaatst hij met een afgeme ten pass naar van Spaandonck, die terug geeft aan de Boer. Luxemburg Bommertz had goed geraden en het Oranje-elftal begint het spel te 2.03 uur. Dat begin geeft weinig fraais te zien. Het is wat heen en weer getrap met hiaten ir de Oranje-middenlinie, waardoor het initiatief het meest aan de zijde der gasten is. Snel open spel wordt afgewisseld met verrassend kort spel, en hoewel de Hol- landsche verdediging telkens weet in te grijpen en van Male voorshands weinie te doen heeft, vlot het toch niet te best in de verdediging. Van Male deelt blijkbaar cok in de malaise, want enkele uittrappen worden totaal onvoldoende het veld in ge plaatst. Ook bij de Oranje-voorhoede vlot het niet al te best. De Luxemburgsche verde diging weet wat ingrijpen is en keeper Hoscheid is een meester in zijn vak. Zijn resoluut en afdoend ingrijpen dwingt me nigmaal bewondering af en als Luxem burg spoedig na elkaar twee corners weet te forceeren, blijkt het wel duidlijk, dat zij de onzen de baas zijn. Er wordt af en toe vreeselijk geknoeid in het Oranje-team en wanneer al eens Deze heeft zelf niet voldoende schietkans, met een tikje gaat het leer naar Smit en deze schiet onhoudbaar in den rechterhoek, waarmede Oranje na een half uur de lei- cung heeft (10). Dit resultaat doet weer wat Oranje-vuur oplaaien en dadelijk volgt weer een Hol- landsche aanval en Van Spaandonck is het nu, die inschiet, doch de Boer had even tevoren den bal met de hand gespeeld, hetgeen de scheidsrechter niet ontgaan was en deze had bereids afgefloten. Nog even even houdt het Hollandsch overwicht aan, mede tengevolge van een beter liniespel, maar tot succes voert het toch niet, wijl keeper Hoscheid enkele ma len met succes ingrijpt en onveranderd komt de rust. In de pauze hoort men nog weinig goeds van het Oranje-elftal, men spreekt zelfs van mislukkingenmaar daarboven zweeft toch de hoop, dat het in de tweede helft wel beter zal gaan. Aanvankelijk blij kt-hiervan nog niet veel. Zelfs zijn de Luxemburgers weer wat meer in den aanval én spoedig is de eerste Vóór den aanvang van den voetbalwedstrijd Nederland Luxemburg bood de aanvoerder der gasten aan captain Van Heel een vaantje aan. De spelers van beide elftallen kijken belangstellend toe corner tegen Holland alweer genoteerd. Toch zit er een kentering in het spel. De Hollandsche aanvallen worden talrijker, er wordt nu tenminste geschoten. Bergman krijgt wel niét altijd even gemakkelijk, doch toch mooie kansen, de Boer eveneens, ook Wels, maar doelpunten blijven nog uit. Een tegenvaller voor de gasten was, dat Majerus geblesseerd raakt. Hij gaat even echter de lijn, maar is spoedig weer terug, want invallers zijn niet toegestaan. Hij gaat linksbinnen spelen, Dumont links back en Geib rechtshalf. Deze verandering is echter een merkbare verzwakking, steeds grooter wordt de druk op het Luxemburgsche doel. Reeds is weer een kwartier verstreken, doch het spelpeil bij de gasten daalt. De spelers beginnen teekenen van vermoeid heid te geven en we vreezen tenslotte nog voor een debacle der Luxemburgers, als de Hollanders eenmaal den weg naar het doel goed gevonden hebben. De Boer doelpunt (20). Wels is de grondlegger voor het twee de Hollandsche doelpunt als hij den bal krijgt toegespeeld, vrij maakt en keu rig voor doel zet, waar de Boer listig tusschen beide backs doorloopt en kalm over den uitloopenden keeper in het doel plaatst (20). De druk op het Luxemburgsche doel houdt aan, doch bij een nieuwen voorzet van Wels raakt de Boer den keeper der gasten in plaats van den bal. Hoscheid blijft liggen, doch staat gelukkig weer spoedig op de been en en als hij zijn plaats onder de lat weer inneemt, krijgt hij een applausje. Het blijft echter aan hem te zien, dat hij een leelijken knauw gekregen heeft. De Boer scoort opnieuw (30). De verdediging der Luxemburgers is ge dwongen met man en macht te verdedigen en zelfs de middenlinie neemt aan de ver dediging deel, waardoor de voorhoede ge heel geïsoleerd werd en er van haar wei nig initiatief meer kon uitgaan. Als er ruim een half uur is gespeeld, plaatst Smit met 'n keurigen pass naar de Boer, die ineens hard inschiet (3-0). Dan is het met de Luxemburgers ge daan. Zij hebben niets meer in te brengen. Majerus verhuist nog weer naar den rech tervleugel, doch ook dat brengt geen ver betering. De Boer verricht den hattrick (40). Het einde van het spel is reeds in 't zicht en vele toeschouwers verlaten reeds hun zitplaatsen en nog steeds zweeft de Ned. voorhoede voor het doel der gasten. Bij 'n mislukten aanval der Luxem burgers retourneert Caldenhove het leer naar Kuppen, deze geeft door aa" de Boer en 2 min, voor het einde komt de K.F.C.'er alleen voor den keeper, deze loopt uit, doch wordt onhoudbaar voor de vierde maal gepasseerd. Het einde is 40. KOE ER GESPEELD IS Na de 3—2 nederlaag tegen Frankrijk van de „oudjes" heeft de verjongde ploeg thans met 40 van Luxemburg gewonnen. Dat wil geenszins zeggen, dat deze jongeren thans zooveel beter hebben gevoetoald. Verre van daar. Wij zijn zelfs overtuigd dat deze ploeg met groote cijfers van Frank rijk verloren zou hebben. Maar dat was niet de voornaamste factor in hun optre den. Het ging er nu immers om jong, frisch bloed in de ploeg te brengen en den jonge ren een kans te geven. Die hebben zij gehad en zy hebben hun kans niet slecht verdedigd. Natuurlijk kan deze 40 zege niet ten volle bevrediging brengen, wij mogen niet alleen naar de overwinning zien, maar die nen rekening te houden met het vertoonde spel. Dat was hier en daar nog al eens zoo, zoo! Maar, alle begin is moeilijk en in ieder geval zal er met deze ploeg bij meerdere training wel wat te bereiken zijn, hetgeen natuurlijk heelemaal niet in zich sluit, dat nu geen andere proeven meer noodig zijn. Dat dit n.l. het sterkste elftal zou zijn, dat Nederland thans op de been kan brengen, wil er bij ons nog niet in. Wat bij dezen wedstrijd het sterkst op viel was wel het spel der middenlinie. Hoe kon het ook anders. De drie Feyenoord- spelers hebben een eigen systeem, spelen ontzettend veel in de breedte en doen daar door dikwijls veel aanvalskracht verloren gaan, werken daardoor remmend op het tempo en vormen alzoo een te groote schei ding met de voorhoede, inplaats van er een hechten band mee te vormen. Van deze drie middenspelers, om bij hen nu maar te beginnen, was Paauwe de beste. Wel leek het ,of hij dikwijls teveel met den bal goochelde, maar hij wist toch bijna altijd goede dingen te doen en het laatste half uur deed hij zeer veel voor den aanval, v. Heel op zijn oude plaats toonde nog best mee te kunnen, Kuppen was in de eerste helft vrij zwak, daarna werd hij geleidelijk beter. Van de verdediging was Caldenhove als vanouds weer de beste, zijn ijzige kalmte moet den tegenstander wel tot radeloosheid brengen. Punt viel niet mee. Hoewel in zijn fi guur veel op Weber gelijkend was hij toch nog niet zijn evenbeeld in zijn spel. Onvol doende was hij echter niet. Van Male heeft, als steeds wanneer hij het Ned. doel verdedigde, den wedstrijd weer gewonnen. Hij heeft het niet te moeilijk gehad, doch na een eenigszins onzeker be gin deed hij zijn werk goed. Van de voorhoede noemen we eerst de Boer. Het heeft wel eenigen tijd geduurd alvorens hij tot doelpunten kwam, doch de drie nummers van zijn voet legden getui genis af van zijn kunnen tegenover zulk een uitnemenden keeper. Wels was in de tweede helft veel beter dan in de eerste, doch het zou ons niet ver wonderen als hij zijn plaats spoedig zou moeten afstaan. Van Spaandonck speelde een voortreffe lijke partij. Er valt natuurlijk nog wel wat te schaven, maar hij toonde uitstekend zijn taak te begrijpen. Smit was voor de rust niet de oude, al scoorde hij juist toen een fraai doelpunt. Daarna werkte hij veel harder en deed heel nuttig werk. Bergman op den linkervleugel heeft ver schillende fouten naast goede dingen op zijn naam. Zijn grootste fout is wel, dat hij over het algemeen teveel treuzelt bij zijn voorzetten en in het zelf benutten van kansen toonde hij zich ook geen meester. Van de Luxemburgsche gasten was kee per Hoscheid de uitblinker, want aan hem is het te danken, dat de nederlaag nog niet veel grooter is geworden. Naast hem mo gen we bijna tegelijk met hem wel noe men den rechtsback Witry, die bergen werks heeft verzet en een goed technicus en tacti cus bleek te zijn. Ook zijn buurman Maje rus heeft tot aan zijn verwonding goed ge werkt. Van de middenlinie blonk aanvoerder Bommertsz uit. Hij heeft zijn voorhoede heel wat werk bezorgd, doch deze was voor haar taak onvoldoende berekend. Andera had v. Male wel meer schoten te verwer ken gehad. MEENINGEN VAN ANDEREN In de Hollandsche kleedkamer heerschte, zooals te begrijpen valt, na afloop een blij de stemming. Anderiessen kwam alle spe lers geluk wenschen, ook zijn plaatsvervan ger en misschien zijn opvolger, Kuppen, ontving een hartelijke felicitatie voor zijn spel van den sportieven Ajaxied. Bob Glendenning was een en al zorg voor zijn „jongens" en de nieuwelingen hebben dadelijk kunnen bemerken, dat deze trainer een goede kameraad voor alle spelers is. Het spreekt van zelf, dat de leden van de keuze- en technische commissie van den K.N.V.B. tevreden waren met het resultaat der ontmoeting. De heer H. J. Herberts, voorzitter van de keuze- commissie, had het een aar- digen wedstrijd gevonden voor het publiek. De uitslag geeft de verhouding uitstekend weer. Hij had wel geweten, dat Luxem burg niet zoo gemakkelijk te verslaan was en de voorspellingen, dat Nederland met misschien wel tien doelpunten verschil zou winnen, had hij bij voorbaat overdreven gevonden. Verscheidene Luxemburgsche spelers waren goed. Zij hebben in de eerste helft gespeeld onder het motto: „Wij heb ben niets te verliezen". Doch de aanvallen van Luxemburg werden flauwer, de spe lers werden afgemat en zoo was het lo gisch, dat Nederland voor het verdere ge deelte van den wedstrijd vrijwel steeds sterk in de meerderheid is geweest. Enkele spelers van Luxemburg werden tijdens den wedstrijd licht geblesseerd, hetgeen na tuurlijk een handicap voor hen was, maar de doelpunt waren toch gekomen. Het de buut van de Boer noemde de heer Herberts goed en zooals van Spaandonck dezen mid dag speelde, was hij van internationale klasse. Het bewijs is geleverd, dat verscheidene spelers zoo in het Nederlandsch elftal kun nen worden geplaatst, zonder dat direct van een noemenswaardige verzwakking sprake is. Det heer O. de Vries, voorzitter van de technische commissie van den K.N.V.B., roemde het spel van Luxemburg, dat zeer was meegevallen. De spil heeft prachtig gespeeld en de tactiek van de tegenstan ders in de eerste helft alles op alles te zet ten, was nog niet zoo slecht bekeken. Overigens' heeft de eerste helft van den wedstrijd mij niet geheel bevredigd; voor al van de zijde van het Nederlandsch elftal viel het spel tegen. Maar men moet niet vergeten, dat de drie linies te veel op zich zelf speelden, men was nog te weinig op elkaar ingesteld, en in dit opzicht is er nog veel te doen. Het verrassende element ont brak grootendeels, maar het is mijn stel lige overtuiging, dat van dit elftal in de toe komst iets goeds te maken is. Maar er zal nog veel moeten veranderen en vooral in spelopvatting zal menige speler een an deren weg moeten inslaan.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsche Courant | 1937 | | pagina 9