De avontuurlijke opdracht HET ORANJE TEAM WINT MET 4-0. FEUILLETON Naai het Engelsch bewerkt door J. VAN DER SLUYS. (Nadruk verboden) 43) Lindsay maakte een vage handbeweging. Hij hield zijn lachende oogen op Gogo ge- Het is gevaarlijk, sprak Gogo. Voor hem? Niets is gevaarlijk voor hem dat weet u best. Andere menschen sterven hij leeft. Andere menschen gaan den bak in hij glipt altijd weer door het net. Het is je eigen vonnis teekenen om hem in den weg te loopen, dat moest u toch weten. Er was iets woests in de gefluisterde woorden Waarom zet u hem den voet dwars? zei hij aan Lindsay's oor. Zijn hand beefde op het mes. Waarom zet u hem den voet dwars? klonk het nog eens. Doe ik dat dan? vroeg Lindsay. Gogo stiet een krachtdadigen vloek uit. Of u dat doet? Dat vraagt u mij? Zeker. In welk opzicht loop ik mon sieur de Gier in den weg? M'sieu! M'sieu! riep madame Marnier weer. Niet dien naam om 's hemels wil! Haar enorm gezicht was bleek als een doek. Ze beefde en haar vingers plukten aan haar schort. Nu? drong Lindsay aan. In u,°lk opzicht loop ik hem in den weg? Hoe weet ik dat? vroeg Gogo. Je zoudt het kunnen weten Ik weet niets. En toch volgde je me? Er was een moment van stilte. U niet, zei Gogo toen. Lindsay kreeg een schok. Mij niet? Gogo maakte een schouderbeweging naar Marian. Ma'mselle, klonk het norsch. Dus je moest ma'mselle volgen en ver tellen of ze mij ontmoette? Weer even die oude bewonderende glin stering in Gogo's blik. Eh bien, Gogo? En wat rapporteer je? Ontmoette ma'mselle mij of deed ze al leen boodschappen? Nu volgde een lange pauze. Marian was weer op de bank neergezon ken. Ze sloeg Lindsay gade. Het was zoo eigenaardig hem met rood haar te zien. Ze hield er niet van. Maar wèl hield ze van de kleine lachrimpeltjes naast zijn oogen; hij zag er uit alsof hij zich amuseerde. Ze vroeg zich af of hij het werkelijk deed Daarop keek ze naar madame Marnier en haar dik gezicht leek 'n ondoordringbaar masker. Vervolgens dwaalden haar oogen nar Gogo en opeens keek Gogo haar recht in het gezicht, met een wrokkenden. kwaadaardigen blik, die een kleur van boosheid naar haar wangen joeg Direct veranderde zijn gelaatsuitdrukking in een grijns. Hij knipte zijn vingers haast te gen Lindsay's neus. Heel aardig, viel hü uit. Boodschap pen doen! En voor mij: hij illustreerde zijn woorden met een sinister-verduidelij- kend gebaar, een afgesneden hals en een plof in de Seine op een donkeren avond! Er zijn te veel menschen in deze geschie denis gemengd: Iemand laat een woord te veel los en ik schiet mijn hachje er bij in V'la! Ma'mselle houdt haar mond, verklaar de Lindsay. Je moeder is stom gebo ren, nietwaar Gogo keek dreigend. En niemand volgde u, par exemple? Denkt u, dat ik hem niet ken? Denkt u niet dat hij controle heeft op iedereen, die hij gebruikt? Als ik haar volgde, zijn elle boog ging in Marian's richting, dan heeft hij u laten volgen door iemand an dere Is het soms niet zoo? Zeker. Maar je hoeft niet bezorgd te zijn ik heb hem van me afgeschud. U dacht dat u mij afgeschud had nietwaar? Mijn beste Gogo, ik wist heelemaal niet dat jij op het oorlogpad was! lachte Lindsay. Eh bien? Ik wist van dien ander en als ik weet, dat ik geschaduwd word, versta ik de kunst den vervolger om den tuin te lei den Dat zul je je herinneren. Gogo grinnikte onbeschaamd. U zegt het! Ja, ik zeg het, herhaalde Lindsay ern stig. En ik zeg ook, dat ma'mselle bood schappen deed. Houdt u mij voor een idioot? Absoluut niet. Een idioot zou rappor teeren, dat ma'mselle m'sieu ontmoette, die een oude vriend een heel oude vriend en goede kameraad is van Gogo Marnier en van Mère Marnier en dat ze daarna samen naar M. Gogo's ouderlijk huis gin gen en daar een gezellig babbeltje maak ten over den ouden tijd. Dat zou een in teressant rapport voor den Gier zijn denk je niet, mon vieux? Gogo vloekte nogmaals. Dat klinkt wel aardig, vindt je niet? ging Lindsay voort. Je weet, Gogo, het zou mij niet verbazen als het den Gier een beetje al te aardig in de ooren klonk. Wan neer alles uitkwam, zou hij misschien niet eens zooveel waarde meer hechten aan je vroegere relatie met Garratt en mij. Ik ben bang, dat je leelijk gecompromitteerd zou zyn en hij houdt er afdoende methoden op na tegenover luitjes, die zich compromit- teeren, hè? Gogo's huid werd langzamerhand grauw. Hij zag in, dat hij tusscher, twee vuren ge plaatst was. Als iemand den Gier bedroog, was de dood het minste, wat iemand tref fen kon. Aan den anderen kant, hem het bewijs in handen te geven van het voort duren van je vriendschappelijke betrek kingen met een bekend lid van den Engel- schen Geheimen Dienst.... Hij deinsde te rug in zijn drift tot zelfbehoud en het angstzweek brak hem uit. Hij veegde met zijn hand langs zijn klam voorhoofd. M'sieu wat moet ik doen? Dit was de overgave. Het is doodeenvoudig, besliste Lind say. Je volgde ma'mselle en ze deed boodschappen. Ze ontmoette niemand ze sprak met niemand. Ze keerde naar het hotel terug om, hij keek op zijn pols horloge, half zeven en ze moet zich haasten om dat te doen! Marian! Hij riep haar. We moeten ons haasten. Zijn hand viel plotseling op Gogo's schouder. Nu, mon vieux, je begrijpt het dus. Het zou mijn plannen een beetje in de war brengen, als de Gier me herkent. Maar wat jou aangaat, mijn jongen, zal het een plotselingen dood beteekenen tenzij hü den laatsten tijd last van zijn geweten ge kregen heeft. Hij omarmde madame Marnier, klopte Gogo op den rug met een: Wees verstan dig, mijn beste Gogo, en haestte zich met Marian de kamer uit en de trappen af. HOOFDSTUK XXVIII. Waar ging dat allemaal over? vroeg Marian tien minuten later. Lindsay had haar haastig meegenomen, hoeken om en donkere straten door, en riep eindelijk een taxi aan. Hy sloeg een arm om haar heen. Ik zou graag willen, dat je Parijs ver liet. Waarom, Lin? Het is te gevaarlijk. Voor jou? Voor ons beiden. Je werd gevolgd toen ja naar my toekwam. O ik heb niemand gezien. Gogo ziet men niet. Hij zou een naald in een hooiberg kunnen volgen, zon der dat het hooi het merkte. Ik geloof heusch, dat het beter is dat we elkaar niet meer ontmoeten. O, Lin neen toch? Ze klemde zich aan hem vast en ze kus ten elkaar. (Wordt vervolgd). Oo ScWos» Sonnberg In Oostenrijk is Zaterdag bet huwe'ijk vo> okken tusscher» Aartshe- togin Ma<ga<etha von Haosouig en Francesco Marquese Taliani Italiaansch gezant bij het Nederlandsche HotHet bruidspaar tijdens de plechtigheid lot besluit van de dnedaagsche hei denying van prot. v d Waals had Zaterdag in het Koloniaal Instituut te Amsterdam een plechtige bijeenkomst plaats V.lnr.: burgemeester dr W de Vlugt. prot. dr P. Debije en wet- houder Boekman in een geanimeerd gesprek Oude netde roest met Bakhuys. de ex middenvoor van het Nederlandsch elftal werd met zijn echtgenoote door onzen totograat aangetrotten in het reyenoord stadion, waar Bakhuys den voetbalwedstrijd Nederland - Luxemburg bijwoonde St. Nicolaas deed Zaterdag zijn intocht in de hoofdstad Per stoomboot arri veerde hij op den Amstel en begaf zich daarna, gezeten op zijn schimmel, naar het Conce'tgebouw voor de uit- deeiing van geschenken aan de jeugd De plaquette, weike Zaterdag in het Prot Van der Waais-laboratorium te Amsterdam namens het gemeente bestuur en de universiteit is onthuld ter nagedachtenis aan den grooten geleerde, prot. J. D. van der Waals Goall De Luxemburgsche doelverdediger is tevergeefs uitgevallen; Nederland juicht

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsche Courant | 1937 | | pagina 5