SLUITING DER «OORTJESSLUIS»
TE BUURSE.
De avontuurlijke
opdracht
FEUILLETON
Naar het EngeJsch bewerkt
door
J, VAN DER SLUYS.
(Nadruk verboden).
40
Lindsay kalmeerde haar en toen ze wat
tot bedaren was gekomen, vroeg hij:
Toen hij „Trevor" zei, dacht je toen
dat hij mij bedoelde?
Deed hij dat dan niet?
Ii. geloof van niet Hij had het zoo
goed aJs zeker over Trevor Fothering, mijn
neef den man, voor wien ik doorga.
Ze veegde de hand over haar oogen.
Ik dacht, dat hij jou bedoelde dat
hij je iets vreeselijks wilde aandoen; door
mij.
En verbrak je daarom de verloving?
Ze knikte.
En als hij jou niet bedoelde, wie was
dan het meisje waar hij het over had?
vroeg ze daarop.
Iemand die jij niet kent een meisje
waar Trevor van hield. Trevor was Trevor
Fothering. Ze dachten, dat ze hem de
duimschroeven konden aanzetten door haar
te dreigen.
Weet je zeker, dat hjj het niet over
jou had?
Zeker weten, doe ik niets. Maar het
lijkt me niet waarschijklijk.
Ze keek hem weifelend aan.
Ik ik begrijp het niet maar laat
ik de rest vertellen.
Ja, ga door.
Ze liepen op en neer. Toen ze weer
dichtbij waren, hoorde ik ze over stakingen
praten.
Wat zeiden ze?
Ik begreep het niet goed. Waarom kan
hij verlangen dat er een staking in de fa
brieken van oom Robert uitbreekt?
Lindsay geloofde, dat hij de reden wel
wist.
En wat antwoordde mr. Rayne?
Hij zei, dat het ruïneus zou zijn. „Jij
hebt goed praten", zei hij, „jij hebt genoeg
om het uit te zingen". Ze praatten er een
heelen tijd over. Oom Robert was kwaad.
Gaf hij toe?
Zij bleven aan het eind van de pergola
staan. Ik dorst niet langer blijven en ging
naar huis, maar ik had niet den minsten
lust om naar bed te gaan. Ik bleef voor het
venster zitten nadenken. Ik kwam tot de
conclusie, dat ik onmogelijk met je kon
trouwen. Ik was niet Marian Rayne ik
wist niet wie ik was en ik was bang om
het te weten. Als hij mijn vader was...
Haar stem stierf weer weg.
Waarom heb je me dat niet allemaal
verteld? vroeg Lindsay.
Ik kon het niet. Ik dacht, dat hij het
over jou en mij had, toen hij over Trevor
en dat meisje sprak. Ik was zoo verschrik
kelijk angstig, er was zooiets dreigends en
onheilspellends in dat heele gesprek.... ik
kan het niet precies uitleggen. Maar het
was me letterlijk onmogelijk het te vertel
len.
Dus, daarom maakte je het engage
ment af, besloot Lindsay. Vertel me nu
waarom je, Drayton bent gaan opzoeken?
Hij zag dat ze vocht tegen haar zelfbe-
heersching.
Nadat ik je in den trein gesproken
had, ging ik je 'n paar dagen bij de Mer-
sons logeeren. Toen ik terugkwam, zei ik
tegen tante Louise, dat iemand me had ver
teld, dat ik in werkelijkheid oom Robert's
nichtje niet was. Ze wilde weten, van wie
ik dat had gehoord. En toen begon ze een
beetje te huilen, en verklaarde, dat het niet
de bedoeling was geweest, dat ik het ooit
te weten zou komen. Daarop heb ik haar
uitgehoord. Ik wist, dat het bij haar mak
kelijker zou gaan dan bij oom Robert. En
ze heeft me alles verteld.
Ja?
Ja. Het zit zoo. Oom Robert's broer
John is met zijn vrouw naar Australië ge
gaan. Ze hadden daar een dochtertje ge
kregen en toen het kind twee en een hali
jaar oud was, stierf John Rayne. Ik heb
altijd gedacht, dat hij mijn vader was, maar
dat is niet zoo. Zijn vrouw kwam naar En
geland terug en het meisje stierf op de
thuisreis. Tante Louise zei, dat ze nooit
veel van zich hadden laten hooren. Zij
mijn moeder of neen, ze was mijn moe
der niet Mary Rayne moet ik haar noe
men, was zwaar zenuwziek, toen ze in En
geland terugkwam. Ze ging in Londen op
kamers wonen en schreef den eersten tijd
niemand. Van zichzelf had ze geen familie.
De vrouw, bij wie ze in pension was, ver
keerde in groote moeilijkheden. Haar man
had haar in den steek gelaten. Ze had twee
kinderen een meisje van drie en een van
een jaar jonger. Ze probeerde haar brood
te verdienen door kamers te verhuren.
Mary nam de oudste tot zich. Ze zei tegen
tante Louise dat het aan het kind te dan
ken was, dat ze niet krankzinnig is ge
worden. Het heette net als haar dochtertje.
De moeder had het graag aan haar toe
vertrouwd. Ze dacht, dat het kind een
slechten vader had en dat de moeder het
daarom van hem wilde weghouden.
Maar je zei, dat de man haar ver
laten had?
Ze was bang, dat hij zou terugkomen.
Ze leefde in doodsangst. Mary Rayne ver
telde aan tante Louise, dat ze nooit iemand
zóó bang had gezien. De vrouw leefde in
zoo'n angst, dat de vrees haar ook aan
stak. Daarom liet ze mijn moeder mijn
echte moeder beloven, dat ze nooit aan
iemand zou vertellen, waar het kind was.
Ze ging er vandaan en een week later
kwam ze bij oom Robert en tante Louise
logeeren en niemand vermoedde, dat het
kind dat ze bij zich had niet van haar was.
Ze had immers een kind /an dien leeftijd
gehad en niet bericht dat het was ge
storven. Mary Rayne stierf toen ik tien
jaar was, en op haar sterfbed, toen haar
geest begon te verzwakken, scheen het
haar te machtig te worden en vertelde ze
de geheele geschiedenis aan tante Louise.
Zij en oom Robert hadden geen kinderen
en namen mij aan. Het was heel lief van
hen.
Ze zweeg een oogenblik. Toen:
Ze zijn buitengewoon goed voor me
geweest, Ik moest meer van ze houden.
Maar ik neb nooit het gevoel gehad, dat ik
werkelijk bij ze hoorde.
Het was moeilijk zich voor te stellen, dat
Robert en Louise Rayne sterke aanhanke
lijkheid konden wekken. Neen, Marian
had inderdaad nooit bij ze gehoord. Hoor
de ze bij Drayton? Het was een gedachte,
die Lindsay de haren te berge deed rij
zen.
Waarom heb je Drayton opgezocht?
vroeg hij.
Hij liet me komen. Ik vermoed, dat
oom Robert hem gewaarschuwd heeft, dat
ik alles wist.
En?
Ik k a n het je niet vertellen.
O, jawel, Marian, moedigde Lindsay
aan.
Ze schudde het hoofd.
Marian, luister eens. Het is heel ge
vaarlijk voor ons beiden, als ik niet volle
dig op de hoogte ben.
Ze keek hem met sombere, angstige oogen
aan; haar gezicht kleurloos.
Gevaarlijk voor jou?
Ongetwijfeld.
Ze legde haar hand op de zijne. IJskoud.
was die hand.
Er valt niet veel meer te vertellen.
Ik.... ik haatte hem uit het diepst van
mijn harten hij is mijn vader. Er was
nu zelfs geen kleur meer op haar lippen en
haar oogen waren wijd van wanhoop.
Lin het is als een vreeselijke nacht
merrie en ik ik kan niet wakker wor
den.
Lindsay legde zijn arm am haar heen en
schudde haar zacht.
Laat ik je dan wakker maken. Men-
schen zijn niet zoo aan elkaar verbonden
als bekrompen waan en vooroordeel ge
looft. Je bent geen zier anders voor me dan
je eerst was. Je bent Marian en niet
de dochter van den een of ander. Zeg me
nu maar wat er gebeurde, toen je bij Dray
ton w~"
(Wordt vervolgd).
De nieuwe vliegtuigen, voor de Engeische luchtmacht in aan- ten laatst vaacwe) bij het vertrek van het deide bataljon der Engelsche
maak. werden deze week door de leden der luchtvaart- Coldstream Guards naar Egypte aan boord van het troepentransportschip
commissie van het B'itsche Parlement bezichtigd «Dunca»
h M de koningin woonde Woensdagavond met Haar gevolg in Diligentta
«e Den Haag een gedeelte van de zanguitvoering bij, welke ter gelegenheid
van het 80 iaug bestaan der Kon Nationale Zangschool gegeven werd
Na atloop van de plechtige sluiting der «OoHjesslnis» te Buur se door den
commissaris der Koningin in Overijssel, werd door het gezelschap in den
ouden wate-molen de koftie gebruikt
De Sinterklaas-
droom van eiken
jongen, die nu zijn
verlangenslijstje
gaat opmaken
De commissaris der Koningin in Overijssel, mr. A. E. baron
van Voorst tot Voorst, verrichtte Woensdag de sluiting van
de «Oortjessluis» bij Buurse, waardoor de scheiding tusschen
het Schipbeek- en Reggegebied tot stand kwam
Chautemps in gesprek met Delbos en Riviere bij het verlaten
van het Elysée te Parijs na de bijzondere vergadering van
den Francchen ministerraad