HONGERSNOOD
IN CHINA.
De avontuurlijke
opdracht
De Chineescha Muur als heirweg voor de hedendaagsche legers. Chlneesche De verplaatsing van den zetel van het Spaansche gouvernement
i a 11 i i i van Valencia naar Barcelona. Companys (tweede van links) op
troepen aan het Noorcelijk front trekken over het eeuwenoude bouwwerk het ba|con der generaliteit te Barcelona. Aan zijn linkerhand de
oud-consul van Rusland Antonov Ovseenko
Op de heide te Oirschot werd Woensdag een groote Hubertusjacht gehouden,
waarvoor zeer veel belangstelling bestond uit alle deelen van ons land en
zelfs uit het buitenland. Tijdens de rust bij een waterput
Hongersnood bedreigt de duizenden Chineesche vluchtelingen
uit Sjanghai. Een triest beeld van de ellende in het verre Oosten.
Vrouwen en kinderen hebben van Japansche soldaten te
Yangtzepoo een weinig rijst ontvangen
Louis van Tulder, de bekende tenor, is Woensdagavond na afloop der
uitvoering van de Kon Oratorium Ver. in het Concertgebouw te
Amsterdam officieel gehuldigd ter gelegenheid van zijn zilveren zangers»
jubileum. De jubilaris (links) had vele kransen in ontvangst te nemen
Zouden hiervoor ook invoerrechten betaald moeten wordenDelfour,
de aanvoerder van het Fransche elftal, toont den douane-beambte den
voetbal, dien het Fransche team van het Nederlandsche ten geschenke
ontving
FEUILLETON
Naar het Engelsch bewerkt
door
J. VAN DER SLUYS.
(Nadruk verboden).
22)
Elsie Manning was klaar wakker geweest,
toen ze den sleutel in het slot hoorde om
draaien. Ze stond op, den blik op de deur
gericht, blij, dat ze niet langer behoefde te
wachten.
Toen de deur zich opende, hoorde ze een
stem, die ze in geen acht jaren gehoord
had.
Ik kan niet blijven, zei de stem.
Als bij tooverslag werden de acht jaren
weggevaagd door dat krakende geluid. En
in een oogwenk, alsof een boosaardig
spooksel haar op de hielen zat, was Elsie
de hall door, de gang in. Ze duwde de eer
ste deur de beste open en wankelde een
donkere kamer binnen, waar ze met wild
kloppend hart tegen den binnenkant van
de deur leunde. Even hoorde ze niets. Toen
klonk de stem van een vrouw tot haar
door. Dat was mademe Ferraris, die iets
tegen Mabel zei. Wat zou Mabel zeggen?
Ze hoorde haar niet, maar ze verstond,
dat madame Ferrans praatte over „boven".
En toen hoorde Elsie kartonnen doozen te
gen elkaar bonzen het geluid van vlugge
voetstappen, die de trap bestegen. Een an
dere deur ging open en weer dicht. Daar
na was de mannenstem er weer de har
de, krakende stem, die de jaren verzwol
gen hadden en nu teruggaven
Huiverend kwam ze tot zichzelf. Nu had
ze haar kans. Ze kon de deur van de ka
mer openen en de voordeur en wegloopen,
eer iemand haar zag. De kamer was don
ker. Ze tastte naar den deurknop. En toen,
op hetzelfde moment, hoorde ze Trevor's
naam.
De harde stem zei: -— Trevor Fothering,
en haar hand viel omlaag.
Ze kalmeerde, de eerste schok was voor
bij. Ze stond daar, wikte en woog, luister
de, overzag de situatie. Het was een ge
woon, klein Londensch huis met twee ka
mers op een verdieping. Ze bevond zich
in de voorkamer en in de achterkamer,
door schuifdeuren van haar gescheiden, wa
ren die twee. Er moesten schuifdeuren
zijn, anders had ze dien naam niet zoo
duidelijk kunnen verstaan. Ze vroeg zich
af, of het mogelijk zou zijn nog meer te
hooren en of ze zou duven blijven. Haar
moed kwam terug. Ze tastte in het don
ker rond met de handen voor zich uit,
voelde een stoel met hooge leuning, den
scherpen hoek van wat een buffet moest
zijn, de stang van een staande lamp. Daar
na de deur. De toppen van haar vingers
gleden langs een geverfd paneel, dat glad
en koud aanvoelde. Ze hoorde de stem
weer, hard en nadrukkelijk.
Wat is er achter de deur?
Een golf van doodelijken schrik deed
haar met uitgestrekte handen terugkeeren,
naar de deur in de hall. En de stemmen
klonken zoo dichtbij Direct zou de deur
opengaan en het licht aanflitsen.
Ze hoorde gemorrel aan de schuifdeu
ren en strompelde in iets zwaars en zachts.
Ze was de deur naar de hall voorbij geloo-
pen, schoot haar door het hoofd en dit was
een gordijn, een zwaar pluche gordijn voor
een venster. Ze zat er veilig achter ver
borgen, in den halven schemer, die van de
straat naar binnen viel, toen de deuren
werden vaneen geschoven en het electri-
sche licht in de kamer werd aangeknipt.
Wat heb ik gezegd? klonk madame
Ferrans' stem. Er is niemand. Wie ver
wacht je er trouwens? Je bent vermoeiend
mon ami. In mijn huis luistert niemand
aan de deuren. Als je er erg op gesield
bent, wil ik wel even kijken of Violette in
de keuken is.
Er is nog een meisje. Je had haar
moeten wegsturen.
Madame lachte.
Met al mijn mooie, nieuwe hoeden?
Ah maisZe werd in de rede geval
len.
Doe die deur daar op slot!
De sleutel zit aan den buitenkant.
Doe die deur op slot!
En mijn reputatie?
Er kwam geen antwoord. Elsie hoorde
dat de sleutel van de deur naar de hall
omgedraaid werd.
Nu was ze in een mooi parket! De deur
was op slot. Ze kon niet meer wegkomen,
als ze dat wilde.
Het tweetal ging terug door de gang naar
de andere kamer. Het licht werd weer uit
gedraaid.
Elsie slaakte een zucht van verlichting.
Ze gluurde om den rand van het gordijn
en zag dat de schuifdeuren half open waren
gebleven. Het licht in de achterkamer was
aan en tegen het licht bewoog de hand
van den man zich in een nijdig gebaar, als
om zijn half gefluisterde woorden kracht
bij te zetten.
Je doet wat je gezegd wordt, net als hij.
Elsie deinsde terug, alsof die woorden
haarzelf toegevoegd waren. Ze had ze zoo
dikwijls gehoord aan de andere zijde
van die kloof van acht jaar. Je doet we
je gezegd wordt en hoe opstandig je
ook geweest was, je had te gehoorzamen.
Ze leunde tegen het venster, vechtend om
de beelden, die in haar herinnering op
doemden, te verbannen. Toen vernam ze
Trevor's naam weer. Thans was het mada
me Ferransé die hem noemde.
Die Fothering wat is dat voor
iemand?
De man lachte minachtend.
Een politiehond!
Elsie dacht niet meer aan het verleden;
het heden eischte haar volle aandacht op.
Ze stond rechts van het venster en zag
door de opening van de schuifdeuren een
knie en een bewegende hand. Terwijl de
man lachte en sprak, schoof ze naar den
anderen kant van het raam. Ze kon nu
niets zien van wat er in de kamer gebeur
de, maar ze verstond alles veel duidelij
ker.
Madame Ferrans liet een Franschen uit-,
roep hooren. Toen herhaalde zij zijn woor
den:
Een politiehond? Weet je het zeker?
Ja, mijn beste Leonie, ik weet het ze
ker.
En wat doe je?
Het is niet de kwestie van wat ik
doe, maar wat ik gedaan heb.
En wat is dat?
Ik heb den hond een halsband omge
daan en hem een been voorgehouden.
Er was het geluid van een ongeduldige
beweging.
En je denkt, dat je hem vertrouwen
kunt?
Mijn beste Leonie, ik vertrouw nie
mand. Behalve een been heb ik ook een
zweep voor hem. Je hoeft niet bang te zijn
Fothering is voorzichtig, omdat het zijn
belang is voorzichtig te zijn.
Er viel een stilte. Daarna zei madame
Ferrans op zachten toon:
Er zijn belangen en belangen, mon
ami. Toen, na een pauze: Vraag je niet,
wat ik daarmee bedoel?
Het interesseert me abosluut niet,
antwoordde de krakende stem schamper.
Dwaal niet af. Fothering zal doen wat hem
gezegd is om zijn eigen particuliere belang.
Hij heeft eenhalsband om zijn nek. En
daarbij, als ik hem gebruikt heb, zooals ik
hem gebruiken wil, zit hij er te diep in
dan dat hij iets verraden zal.
Hoe wil je hem gebruiken? vroeg ma
dame Ferrans nieuwsgierig.
Dat is mijn zaak. Nu zullen we het
over de jouwe hebben. Ik heb je gezegd,
dat ik niet blijven kan. Hier zijn je in
structies. Je gaat terug naar Parijs en
zoekt F., J. en N. op. F. voldoet niet hü
voert zijn opdracht niet naar behooren uit
zijn twee laatste artikelen waren on
bruikbaar, ze waren lang niet scherp ge
noeg. Zeg hem, dat hij geen tweede waar
schuwing krijgt. Een beslist proveceerend
artikel moet de volgende week verschijnen.
J. voldoet uitstekend je kunt hem een
pluimpje geven. Maar zeg, dat hij wat meer
nadruk moet leggen op de Italiaansche
kwestie. Hier zijn enkele notities, die je
aan N. moet geven. Hy moet ze in zijn vol
gende rede in de Kamer verwerken. Hy
moet een vijandige rede houden, op zoo'n
prikkelende wijze, dat alle buitenlandsche
bladen er aandacht aan schenken. Begrijp
je? (Wordt ,-JX
