HULDIGING VAN CHARLOTTE KÖHLER
Om een Kind
FEUILLETON
ROMAN VAN NORBERT GARAI.
43)
Hij hoort de deur open gaan, keert zich
op zijn kruk om en staart Nicolle en Kitty
Bigs is buiten gebleven wezenloos
aan. Zwaar leunt hij met zijn arm op het
buffet.
„Mr. Co ver leyroept Nicolle. „Mr.
Coverley! Hoort u me niet?"
Coverley knippert met de oogen, alsof hij
haar nu pas herkent. Hij lacht eenigszins
schaapachtig en treedt wankelend op haar
toe. Plotseling slaat hij haar met een dron-
kenmansgebaar zijn armen om haar heen;
zijn gelaat is dicht bij het hare. Walging
en afschuw maken zich van haar meester.
Dien man dacht ze lief te hebben? Zoo'n
zwakkeling? Zoo'n gedegenereerd type?
Zü rukt zich los en rent als een opge
jaagd dier de bar uit. Bigs ontvangt haar,
met een huilerige stem klagend over Con-
ny, die zich zoo vergeten kon. Zonder een
iwoord te spreken snelt ze hem voorbij. Nog
steeds .schijnt haar keel van walging dicht
Kitty echter is niet van plan zonder strijd
het veld te ruimen.
„U hebt me beloofd een week lang niet
te zullen drinken. Uw eerewoord hebt u me
gegeven!" snauwt ze Coverley toe.
„Een weekmompelt hij, de deur,
waardoor Nicolle verdwenen is, geen mo-
iment uit het oog verliezend. „Een week.."
„Nou, kijk me die dwerg eens aan!" spot
een van de beide vagebonden, wien de scè
ne bij de deur niet ontgaan is. „Die schijnt
hier herrie te willen maken.."
De andere zwerver, wiens sproetig ge
laat in dagen niet door een scheermes
schijnt te zijn bewerkt, meent ook een duit
in het zakje te moeten doen. „Laat dat kind
toch hier komen; nou wordt het pas gezel
lig", stelt hij lallend voor.
„Kom maar hier zus, zus, laat je maar
niks wijs maken, hoor.
„Mr. Coverley!" Kitty moet aan Maud
denken. Tranen van woede omfloersen haar
blik. En 'het volgende oogenblik zij be
greep later zelf niet, hoe zy zich zoo kon
vergeten heeft zij haar rechterhand uit
gehaald en den verbaasden Coverley, dien
zij nog niet tot de schouders reikt, een oor
vijg gegeven, die klinkt als een klok....
Een bulderend gelach van de beide zwer
vers aan het buffet brengt haar tot bezin
ning. Verschrikt kijkt ze Coverley aan,
doch deze blijkt in het geheel niet boos te
zijn. Integendeel, hij glimlacht ondeugend,
terwijl hij haar de andere wang toekeert.
„Verdraaid, die was raak. Die heeft me
met één slag nuchter gemaakt!"
En tot haar intense verbazing constateert
Kitty, dat aan Coverley plotseling geen
spoor van beschonkenheid valt op te mer
ken. Met een snelle beweging brengt hij
zijn das in orde, strijkt zijn haar glad en
zich daarna tot de beide drinkebroers wen
dend, werpt hij hun een geldstuk toe.
„Hier, dat is voor jullie! Maar eruit, jon
gens! Ik heb met deze dame een en ander
te bespreken".
En de beide vagebonden, die al even ver
baasd zijn als de waard achter het buffet,
worden door Coverley met zachten drang
naar buiten gewerkt en staqn het volgende
oogenblik op straat.
„Ziezoo, miss Devine", zegt Coverley,
terwijl hij Kitty een stoel toeschuift,
„neemt u nu eens even plaats en houdt u
mij een paar minuten gezelschap, 't Is hier
wel niet bijster gezellig en zindelijk, maar
voor een oogenblikje zal het wel gaan.."
En dan begint hij te vertellen.
„Eigenlijk is het heele plan van Bigs uit
gegaan. Die heeft nu eenmaal een zwak
voor den jongen Danny Ward. Hij heeft
in elk geval willen voorkomen, dat miss
Osborn zich tot een onbezonnen stap zou
laten verleiden. Zoo'n dom wicht. Dat ver
beeldt zichzelf, dat zij plotseling op een an
der verliefd is geworden. Enfin, die zal nu
wel grondig genezen zijn!
En voor het overige is nu ook alles puik
in orde. Wij zullen den nieuwen'leider der
Estna-fabrieken geen moeilijkheden in den
weg leggen en van een schadevergoeding
afzien, wanneer men zich bereid verklaard
ir Ward een aanzienlijk bedrag uit te be
talen en hem bovendien nog een behoorlijk
contract voor een goede positie in de Est
na-fabrieken te geven. Het is niet meer dan
billijk, dat men het jonge paar aan een
goede start helpt. Ze hebben er immers
beiden het hunne toe bijgedragen om de
zaak-Coverley tot een goed einde te bren
gen
En wat mij betreft, over een paar dagen
ga ik weer terug naar Australië. Het wordt
hoog tijd, dat ik mij die geschiedenis met
miss Osborn uit het hoofd zet. Waarom zou
ik niet voor de waarheid uitkomen? Met
haar zou ik verder door het leven hebben
kunnen gaan. Zij zou daarginds een goeie
kameraad voor me zijn geweest.
Enfin, 't is voorbij! Zoo'n jong ding voor
altijd aan zich te binden, onzin!
Wij wenschen het jonge paar alles goeds!
Prosit!"
Kitty is een en al enthousiasme. Dat was
een prestatie om respect voor te hebben!
Zoo, met één slag een dergelijk gecompli
ceerd geval tot een oplossing te brengen.
Natuurlijk, Nicolle behoort bij Danny. Dat
is een feit, waaraan niets te veranderen is.
Maar ja.
Waarom zal ook zij niet voor de waar
heid uitkomen en zich daarmee toevertrou
wen aan een man met een verren blik, een
man, die de wereld kent en met wien ze
zich door een gemeenschappelijke, innige
genegenheid voor Maud, verbonden ge
voelt?
Danny.. Nicolle.. ach, ook zij wenscht
dit tweetal slechts het allerbeste toe
maar zij wil graag weg, uit Engeland van
daan. ver, ver weg! Dat zou de eenige mo
gelijkheid zijn om voor goed te ontkomen
aan een toestand, die haar zenuwen op den
duur ondermijnt. Het heeft toch waarlijk
geen zin steeds met zijn gedachten in een
kringetje te blijven ronddraaien, voortdu
rend maar weer hetzelfde te denken, wat?
„Hm", bromt Coverley en hy bedenkt
zich niet lang. Aan deze bijdehande miss
Devine zijn erkentelijkheid te betuigen, is
tenslotte een eerezaak.
„Ik wil u een voorstel doen. Wat zou u
er van zeggen om, als verzorgster van
Maud, met mij mee te gaan naar Melbour
ne?"
Kitty kan haar ooren niet gelooven. Aus
tralië? Dat zou immers heerlijk zijn! An
dere menschen te leeren kennen, vreemde
landen te zien. Zoo'n beetje globetrotter te
spelen.
Maar op hetzelfde oogenblik komen reeds
duizend bezwaren in haar op. Staat zij niet
op het punt haar geheele toekomst op het
spel te zetten? Heeft zy daarom zoo lang
op de schoolbanken gezeten, om nu, kort
voor haar promotie, alle verworven kennis
overboord te gooien? En waarvan zal ze in
Australië moeten leven? Van het salaris,
dat Coverley haar zal geven? En als hij dan
weer eens zou hertrouwen, wanneer ze een
tijd lang als Maud's pleegmoeder was op
getreden?
Al deze bezwaren in de, voor Kitty zoo
karakteristieke haast, naar voren gebracht
worden door Coverley echter op correcte
en afdoende wijze uit den weg geruimd.
Hij is nu eenmaal 'n erbarmelijke egoist,
zegt hy droog en dientengevolge is hij ge
wend ja, neemt hij het zelfs als vanzelf
sprekend aan dat den menschen in zijn
omgeving slechts zijn belangen op het oog
hebben. Het zou toch kunnen gebeuren, dat
hij weer eens in de verleiding kwam een
glaasje voor den dorst te drinken? Welnu,
voor dat geval ware het zeker gewenscht
een energiek persoontje bij de hand te
hebben, dat indien noodig zooals ze dat
zooeven heeft getoond er niet voor zou
terug schrikken, het verwerpelijke van zijn
daden „slagvaardig" te zijner kennis te
brengen
Naar het land van belofte.
Drie weken later aan boord van de
„Queen Victoria".
Kitty heeft Maud naar bed gebracht, ver
laat de hut en begeeft zich aan dek, waar
zij zich behaaglijk op een ligstoel uitstrekt.
Het lykt, alsof de „Queen Victoria" recht
op de maan afstevent, die laag aan den he
mel hangt en de vorm zoowel als de kleur
heeft van een reuzen sinaasappel.
(Wordt vervolgd).
Het bombardement van Sjanghai. Verdreven uit hun brandende huizen
loopen de Chineesche bewoners der stad in dichte drommen doelloos rond,
slechts uit hun traagheid gewekt, wanneer zij toestemming ontvangen, een
schuilplaats in de internationale concessie te zoeken
De Hertog en de Hertogin van Windsor gebruikten deze De suikerfabrieken in ons land zijn weer volop in bedrijf. Een kijkje bij
week de lunch in het paviljoen der koopvaardij op de Wereld- de suikerfabriek te Roosendaal terwijl groote voorraden bieten worden aan-
tentoonstelling te Parijs. De aankomst der gasten gevoerd om verwerkt te worden
De Nationale Fruit-
tentoonstelling in
de Apollo-hal te
Amsterdam is
Woensdag ge
opend. Een kijkje
op de expositie
De bekende voordrachtskunstenares Charlotte Kohier werd
Woensdagavond ter gelegenheid van haar 121/»-jarig jubileum
in den Stadsschouwburg te Amsterdam gehuldigd, waarbij de
jubilaresse (links) vele gelukwenschen in ontvangst moest nemen
In het Whipsnade-dierenpark (Eng.) zijn twee struisvogels
geboren. De jonge dieren, die thans slechts enkele dagen
oud zijn
