Een mijnenveger in dienst gesteld.
Om een Kind
De bomaanslagen, welke te Parijs werden gepleegd op de gebouwen der Fransche
Centrale Werkgeversvereniging en van den patroonsbond uit de metaalbedrijven,
hebben twee menschenlevens geëischt. De ruïne van het verwoeste gebouw in
de Rue de Presbourg
Onmiddellijk na de bomaanslagen,
welke te Parijs op twee gebouwen
werden gepleegd, werd de omgeving
door de garde mobile afgezet
Het s.s. .Boekelo dat eenigen tijd geleden in de Kieler Bocht op een wrak liep en daarbij
schade aan de kiel kreeg, wordt te Amsterdam gerepareerd
De nieuwe mijnenveger „Pieter Florisz" is Maandag te Rotterdam officieel in dienst gesteld. Luit-kolonel H. C. J. C. van S.ockum heelt Maandag te Breda afscheid genomen als commandant
Een overzicht tijdens de plechtigheid aan boord van het 12de haltregimenl huzaren. Tijdens de plechtige overdracht van het regimentsvaandel
De loodsbooten te Hoek van Holland worden bewapend met twee lichte stukken geschut in verband met de beveiliging van de
monding van den Nieuwen Waterweg De onderdeelen der kanonnen worden naar de loodsboot 17 gebracht
FEUILLETON
ROMAN VAN NORBERT GAR AL
23)
In menige zesdaagsche is Fred Bigs met
succes opgetreden. Zijn beenspieren zijn
ook nu nog zoo hard als staal, maar zijn,
door al te veel sportoefening verzwakt
hart heeft zich al eenige malen zoo drei
gend geopenbaard, dat Fred Bigs tegen
woordig nog slechts in zijn droomen aan
zesdaagsche wielerwedstrijden kan deel
nemen
Sinds korten tijd is hij nu pachter van
de cantine der Estna-fabrieken en in dien
tijd heeft hij zich bij het personeel be
mind weten te maken, want hij geeft be
reidwillig crediet. Met elkeen is hij goe
de vrienden. Het oudste, zoowel als het
jongste lid van het personeel stort zijn
hart voor hem uit, want Fred Bigs is
steeds gaarne bereid om te helpen. En zoo
komt het, dat hij gewoonlijk zeer veel te
hooren krijgt, niet alleen kwesties van
particulieren, maar ook van zakelijken
aard. Als men wil weten, wat er in de
fabriek voor nieuws is, behoeft men zich
slechts tot Fred Bigs te wenden. Hij is
van alles nauwkeurig op de hoogte.
„Ik begrijp het niet!" piekert Bigs.
„Eigenlijk kwam toch de kleine Poulsen het
eerst voor ontslag in aanmerking. De chef
ingenieur mag u toch graag. Is er soms
wat gebeurd?"
„Ja, er is inderdaad wat gebeurd",
knikt Danny. Dan vraagt hij plotseling
zonder verdere inleiding: „Vertel me eens.
Bigs, heb jij wel eens. iets van de zaak-
Co verley gehoord?"
Bigs kijkt verrast op.
Als om tijd te winnen, neemt hij een
doek, waarmee hij zorgvuldig de zinken
plaat van het buffet begint schoon te ve
gen. Daarbij werpt hij eenige malen een
snellen blik om zich héén. Rechts in den
hoek van de zaal zit nog slechts een en
kele gast, een monteur in een blauwe
overall.
„Coverley?" Bigs dempt zijn sonere stem
tot een fluistertoon. „Bedoelt u dien inge
nieur, die een paar jaar geleden dat zaakje
heeft uitgehaald?"
„Ja...."
„Natuurlijk ken ik die geschiedenis, 't
Heeft toch in alle kranten gestaan! Per
soonlijk heb ik hem trouwens ook gekend,
't Was een patente kerel, dat kan ik u wèl
zeggen
Hij zwijgt en kijkt Danny onderzoekend
aan. „Hoe komt u eigenlijk zoo plotseling
op dat geval Coverley? Heeft het iets met
uw ontslag te maken?"
.Vermoedelijk wel.Danny moet weer
aan zijn onderhoud met Gordon denken en
een felle woede stijgt hem plotseling naar
de keel.
„Ja, Bigs, er is iets aan de hand met het
kind van Coverley...."
„Met Coverley's kind? Wat dan? vertelt
u eens, rar. Ward! Dat zaakje interesseerd
me. Onder ons gezegd, ik mocht mr. Cover
ley destijds graag".
De monteur in den hoek staat op, geeuwt
eens smakelijk, rekt zich daarbij uit en
verlaat met een luiden groet de cantine.
Fred Bigs is plotseling veranderd. Als
Danny niet zoo vol was geweest van zijn
eieen zorgen, zou hii ongetwijfeld hebben
bemerkt, dat Bigs, anders de kalante in
persoon, thans geheel uit zijn gewone doen.
„Gelukkig, dat die eindelijk verdwijnt",
zegt Bigs, terwijl hij uit een muurkast een
flesch wijn opdiept. „Nu kunnen wij ten
minste nog een paar minuten gezellig bij
elkaar zitten. Prosit, mr. Ward, op betere
tijden! En vertelt u nu eens op! Wat is er
met dat kind aan de hand?"
Danny, hoewel overtuigd geheelonthou
der, drinkt in een teug zijn glas leeg, dat hij
tenminste hier nog een poosje kan zitten.
Alles wat hij op dit oogenblik wenscht, is
niet alleen te zijn. Niet naar huis te moe
ten gaan, naar zijn moeder. Zij zal natuur
lijk van zijn gezicht lezen, dat er iets ge
beurd is en net zoolang aandringen tot
hij haar zijn ontslag heeft medegedeeld.
En dan komt er aan de lamentaties voor-
loopig geen eind.
Reeds het tweede glas maakt Danny wat
spraakzamer.
Hij vertelt van zijn weekend-huisje, van
Nicolle, van Kitty van de kleine Maud.
Voorts van den man, die het kind bij de
beide meisjes heeft gebracht. En daarna
brengt hij een getrouw verslag uit van zijn
onderhoud met Gordon.
Fred Bigs luistert, een en al belang
stelling.
„Tja, dat is zeker een merkwaardige ge
schiedenis", zegt hij, als Danny aan het
eind van zijn verhaal is gekomen en in
zijn oogen ligt iets van een verborgen
glimlach.
„Weet u wat ik denk, mr. Ward? Dat
Coverley vandaag of morgen weer in En
geland opduikt. Let u eens op mijn woor
den! Op een goeien dag staat hij plotse
ling voor uw neus. Als de beide meisjes nu
maar soed on het kind passen, zal hij zich
zeker niet van zijn 'zuinigsten kant laten
zien
„Maar Bigs", zegt Danny verontwaar
digd. Je gelooft toch zeker niet, dat mijn
verloofde geld zal aannemen van een door
de politie gezochten misdadiger....?"
„Ho, ho, niet zoo haastig, mr. Ward! Zoo
ver ik weet, staat het nog lang niet vast,
wie hier de misdadiger is", orakelt Bigs.
„Het laatste woord in dit zaakje zal nog
gesproken moeten worden...."
„Hoezoo? Wat bedoel je daarmee?"
„Ach, niets, ik denk maar zoo
Bigs is plotseling van zijn hooge drie
poot achter het buffet opgestaan en be
geeft zich traag naar de zaal, waar hij
een paar stoelen en tafels recht schuift.
Intusschen richt hij verschillende vragen
tot Danny, welke kennelijk ten doel heb-
"ben iets meer over de beide meisjes-stu
denten te vernemen. Vooral Danny's me-
dedeeling, dat Nicolle's vader als vertegen
woordiger van een filmverhuurkantoor de
provincie bereist, schijnt hem in hooge ma
te te interesseeren.
Na een poosje verdwijnt hij plotseling
door een zijdeur naast het buffet, om on-
middellijk daarna weer te voorschijn te
komen, gewapend met een bezem.
Hij begint eenigszins omslachtig in Dan
ny's omgeving de vloer te vegen en als hij
eindelijk den tijd gekomen acht het zwij
gen te verbreken, deelt hij zeer voorzich
tig, elk woord zorgvuldig overwegend mee,
dat hij een voorstel wil doen. 't Is een be
roerde tijd en het zal niet meevallen spoe
dig een nieuwe betrekking te vinden. Het
zou kunnen zijn, dat mr. Ward in geldver
legenheid kwam en in dat geval moest hij
zich dan maar tot zijn ouden vriend Bigs
wenden.
„Ach, weet u, mr. Ward, ik heb nog een
aardig spaarduitje op de bank. En van
huis uit doe ik nu eenmaal graag zaken.
Tegen een kleine rente of zooEnfin,
als u geen raad meer mocht weten, komt
u maar gerust bij mij. Over de terugbeta
ling behoeft u zich geen zorgen te maken.
U zult best weer eens ergens onderdak
komen. Daar ben ik niet bang voor. En dan
betaalt u me maar terug, wat u missen
kunt. Voor mij is de. wetenschap, dat ik
met een fatsoenlijk mensch te doen heb,
de beste garantie. En dat u een fatsoen
-lijke kerel bent, mr. Ward, daar voor
durf ik mijn hand in het vuur te leg-
ge,n
Hoewel Danny's denkvermogen door het
alcoholgebruik hij heeft intusschen reeds
het zesde glas wijn geleegd! min of
meer aan scherpte heeft ingeboet, begint
hij toch langzamerhand eenigszins wan
trouwend te worden. Een snel opkomend
gevoel, dat Bigs meer van de zaak-Cover-
ley weet dan hij wil zeggen, laat hem niet
meer los. Waarom anders die merkwaar
dige belangstelling voor de kleine Maud
en dat dringende informeeren naar Nicol
le's vader
En nu weer dat geldaanbod!
Merwaardig! Daar is iets niet in den
haak! Nee, dat klopt niet heeelmaal
Die Fred Bigs moet eens voorzichtig aan
den tand worden gevoeld, maar niet nu,
niet hier, want dan zou hij het zeker in
de gaten krijgen
(Wordt vervolgd).