„NITCHEVO"
DONDERDAG 9 SEPTEMBER 1937
DE LEIDSCHE COURANT
DERDE BLAD - PAG. 10
V. V. V. IN KATHOLIEK VERBAND?
De „N. Venlosche Crt." brengt het vol
gende bericht:
„Naar wij uit welingelichte zijde verne
men, werd door het V. V. V.-bestuur aan
den K. N. V. B. en L. V. B. gevraagd om
uitstel van alle vastgestelde competitie
wedstrijden, daar er momenteel in de ver
eeniging V. V. V. een sterke strooming
heerscht om den K. N. V. B. te verlaten
en in R. K. F.-verband te gaan spelen."
De „Limburger Koerier" wist nog mee
te deelen, dat V. V. V. zou worden inge
deeld in de eerste klasse Zuid II van den
L V. C. B.
De „Volkskrant" hteft eenige leidende
figuren der katholieke sportbr-weging ge
vraagd hoe zij dachten over de nieuwe faze
In de affaire Bakhuys.
Naar men Let blal meedeelde, zou er
geen bezwaar bestaan tegen het opnemen
van de vereeniging V. V. V. in katholiek
verband, waar zij vrijwel geheel uit ka
tholieke leden bestaat.
Over de eventueele indeeling van de
Venlosche vereeniging kon uit den aard
der zaak geen enkele mededeeling gedaan
worden, omdat deze in overleg met de R.
L. V. B., die in eerste instantie V. V. V.
als aangesloten vereeniging moet acceptee-
ren, zal dienen te geschieden.
Wat het uitkomen van Bakhuys in ka
tholiek verband betreft, was de algemeene
opinie, dat het uitgesloten geacht moet
worden dat aan een speler met een repu
tatie als de ex-middenvoor van het Neder-
landsch elftal in de katholieke gelederen
een plaats zal worden ingeruimd.
Dat is een opvatting die wij geheel kun
nen onderschrijven en mèt ons vermoede
lijk iedereen, die hart heeft voor de prin
cipieel katholieke sportbeweging, aldus
de „Msb."
Tona, (asp.)—De Zwaluwen (asp.) 02.
Gisterenavond speelden de Zwaluwen
een vriendschappelijken wedstrijd tegen
Tona, die met 20 werd gewonnen door
de Zwaluwen. Ruststand 01. De scheids
rechter, de heer de Groot, leidde correct.
Met dezen wedstrijd beëindigden de Zwa
luwen de Zomer-competitie.
MOTORSPORT
DE DUINRELLTERREINRIT IV.
De inschrijving voor den Buinrellter-
reinrit IV, welke Zondag 19 September a.s.
wordt gehouden op he1 landgoed Duinrell
te Wassenaai, is dit jaar boven verwach
ting groot en zal vrij zeker het getal van
100 deelnemers ver overschrijden.
Gewoonte getrouw komen alle groote
cracks weer aan den start en de strijd in
het ideale Wassenaarsche duinterrein zal
weer fel en heftig zijn. Vooral de 500 cc.
klasse krijgt ditmaal een zeldzaam fraaie
bezetting, en alle groote mannen in deze
klasse zullen elkaar de eerepalm bestrij
den. Daar zijn Jan Moejes op B. M. W.,
Neêrlands kampioen; de drie Eysinkrijders
Eijsink, Renooy en Verlaan en Geert Tim
mer, de Drentsche New Imperial crack,
die reeds menige terreinoverwinning wist
te boeken.
Ook in de andere klassen is de deelna
me weer heel bijzonder. We noemen Jaap
Roest (Eijsink) en Maasland (Matchless),
de beide Nederlandsche kampioenen in de
350 cc. klasse; Jan van Rijn (Sunbeam) en
Herman van Banning (Sunbeam).
Is de deelname in de soloklassen groot,
ook in de categorie der zijspanrijders is
een scherpe kamp te verwachten. Reeds
staat de inschrijving vast van Persoon
H. D.), Wuys (H. D.), Zuur (B. M. W.),
Bon (B. M. W.) en De Jager (Zündapp).
De bekende motorsportliefhebber, de
heer Jac. Frentrop, stelde voor deze klasse
een fraaien zilveren beker beschikbaar,
welke direct eigendom wordt van den
winnaar.
In de veteranenklasse zijn eveneens de
noodige inschrijvingen reeds geboekt:
Piet Nortier, Herman Vintges, Maarten
Flinterman en Kees v. d. Velde.
f PAARDENSPORT
KAMPIOENSCHAP BURGER RUITER-
SPORTVEREENIGING.
Gisteren werden op het concours hippi-
que-terrein te Utrecht wedstrijden gehou
den, georganiseerd door de Burger Ruiter
sport Vereeniging. De uitslagen waren:
Kampioenschap van Nederland, springen:
1. D.'H. Pasman met St. George; 2. H.
Speelman met Fama; 3. Mej. Gerritsen
met Solfia.
Kampioenschap van Nederland, samenge
stelde wedstrijd (cross country, wegpar-
coursen, steeple):
1. L. Uitendaal met Aller Stoltz; 2. P.
Leeuwenburg met Centez; 3. D. Wolf
met X.
Licht springconcours:
1. Ir. Gerhard met Alfred.
SCHAKEN
DE ACHTKAMP IN OOSTENRIJK.
Reshevski wint van Petrol.
Gisteren is op de Semmering de eerste
ronde gespeeld van den achtkamp.
De partij EliskasesRagozin eindigde
na 38 zetten in remise. Het was een ortho
dox dame-gambiet
Reshevski won van Petrof in een partij,
die 55 zetten duurde. Het was een aange
nomen damegambiet met ongeveer gelijk
spel. Petrof weigerde in het eindspel een
remise-aanbod van den Amerikaan, ver
loor vervolgens een pion en moest ten
slotte de winst aan Reshevski laten.
Zeer interessant was de partij tusschen
Capablanca en Fine, welke na 57 zetten
werd afgebroken. Het was een damegam
biet met de Slavische verdediging, zeer
goed door beiden gespeeld. Ook het mid
denspel dat zeer ingewikkeld was, werd
op fraaie wijze door beide grootmeesters
behandeld. In het eindspel verkreeg Capa
blanca duidelijk voordeel, doch toen de
partij na 57 zetten werd afgebroken wa
ren de deskundigen het er algemeen over
eens, dat remise toch wel het slot zou vor
men.
De stand bij het afbreken was:
Wit Capablanca: Kh2, Tf5, Pe3, pion
nen op g4 en f4.
Zwart Fine: Kgl, Te4, Lc4, pion op h7.
Wit is aan zet.
Ook de partij tusschen Flohr en Keres,
een orthodox damegambiet met de ruil-
variant, werd afgebroken na 56 zetten.
Ook hier mag remise verwacht worden.
De stand was.
Wit Flohr: Kg2, Ldl, Pc6, pionnen op
a3, e3 en f2.
Zwart Keres: Kc3, Ta8, pionnen op a4,
d5, g5 en h6.
DE SCHAAKMATCH EUWEALJECHIN
Het wedstrijdprogram.
Het EuweAljechin comité deelt mede,
dat het voorloopig opgemaakte programma
voor de te spelen 30 partijen is vastgesteld
als volgt:
le partij,
2e partij,
3e partij,
4e partij,
5e partij,
6e partij,
7e partij:
8e partij,
9 e partij,
10e partij
11e partij
12e partij,
13e partij.
14e partij
15e partij.
16e partij
17e partij.
18e partijJ
19e partij
20e partij.
21e partij,
22e partij.
23e partij
24e partij
25e partij.
26e partij
27e partij
28e partij.
29e partij,
30e partij.
Dinsdag 5 Oct., Den Haag.
Donderdag 7 Oct., Rotterdam.
Zondag 10 Oct., Amsterdam.
Dinsdag 12 Oct., Amsterdam.
Donderdag 14 Oct., Den Haag.
Zaterdag 16 Oct., Haarlem.
Dinsdag 19 Oct., Rotterdam.
Donderdag 21 Oct., Leiden.
Zondag 24 Oct., Den Haag.
Dinsdag 26 Oct., Den Haag.
Zaterdag 30 Oct., Groningen.
Maandag 1 Nov., Amsterdam.
Woensdag 3 Nov., Amsterdam.
Zaterdag 6 Nov., Zwolle.
Dinsdag 9 Nov., Rotterdam.
Donderdag 11 Nov., Rotterdam.
Zondag 14 Nov., Den Haag.
Dinsdag 16 Nov. Den Haag.
Zaterdag 20 Nov., buiten
Dinsdag 23 Nov., Amsterdam.
Donderdag 25 Nov., Amsterdam.
Zaterdag 27 Nov., buiten
Dinsdag 30 Nov., Rotterdam.
Donderdag 2 Dec., Rotterdam.
Zaterdag 4 Dec., Den Haag.
Dinsdag 7 Dec., Den Haag.
Donderdag 9 Dec., Amsterdam.
Zondag 12 Dec., Amsterdam.
Dinsdag 14 Dec., Rotterdam.
Donderdag 16 Dec., Rotterdam.
DE ONDERLINGE COMPETITIE
VAN A. D. C.
De uitslagen van de gespeelde partijen
voor de onderlinge competitie van de Al-
phensche Damclub zijn, 3e en 4e ronde:
Groep I:
K. v. LeeuwenC. v. d. Hoorn
J. v. OfwegenL. van Oosterom
J. v. OeverenJ. v. d. Horst
W. J. v. BerkelP. Verkade
M. KrumpelmanJ. D. v. Berkel
C. v. d. HoornM. Krumpelman
W. v. OfwegenG. Zijlstra
J. OostermanF. Oosterman
F. LagerweijL. v. Oosterom
Jac. v. OfwegenJ. D. v. Berkel
Groep II;
R. DavelaarW. v. d. Laarse
G. v. TriestH. v. d. Meent
A. WolswijkW. Lenting
J. SchuurmanJ. Eoot
W. v. d. LaarseH. v. d. Meent
J. SchuurmanJ. Ruitenberg
M. DavelaarA. Wolswijk
G. van BerkelJ. Boot
Groep in:
G. van DamD. Davelaar
2—0
0—2
1—1
2—0
2—0
0—2
2—0
2—0
2—0
1—1
POSTDUIVEN
„De Zwaluw" (Voorschoten).
Wedvlucht van Vilvoorde (België) voor
oude en jonge duiven, hokafstand van de
eerste prijswinnende duif 134.520 km. In
vrijheid gesteld 9 uur met Oostenwind, de
eerste prijswinnende duif werd om 11 uur
3 min. 43 sec. geconstateerd en maakte een
snelheid van 1087.29 meter per minuut.
Laatste prijswinnende duif werd om 11
uur 11 min. 10 sec. geconstateerd.
De prijzen werden als volgt behaald:
1, 2, 3, 4, 6. 7, 9, 13, 17 en 18 H. H. J. van
Klaveren; 5, 8 en 14 J. Verhoeven, 10, 12,
en 19 G. A. van Adrichem, 11 en 15 F. le
Mair; 16 G. J. Zwaan.
Wie op de pas ingestelde voorrang9
wegen rijdt, heeft bij kruisingen óól
voorrang boven het voor hem van
rechts komende verkeer (dat aan 'n
rooden driehoek met punt
naar beneden zien kan, dat het
'n voorrangsweg nadert).
De doodstrijd van een
onderzeeër
Nu dagelijks de oorlogsberichten in
West en Oost steeds weer gewagen van
aanslagen op onderzeeërs, vraagt de DLS-
film der Monopole onder bovenstaanden
titel wel bijzondere aandacht.
Met een hoofdrolvertolker als Harry
Baur, bijgestaan door Marceline Chantal,
Ivan Mosjoukine e.a. is men bovendien
verzekerd van 'n uitstekende vertolking.
Thérèse Sabianne, een bekend zange
res uit een tingeltangel, wordt door toe
doen van Sarak, een wapensmokkelaar, te
gen haar wil betrokken bij een politieken
aanslag. In de gevangenis opgesloten, wordt
zü daaruit spoedig weer vrijgelaten. Het
blijkt, dat Sarak haar vrijlating heeft we
ten te bewerkstelligen. Om hem te ont
snappen, vlucht zij de kamer binnen van
een jong marine-officier, Hervé de Kergoët,
die haar naar Tunis begeleidt en dan zelf
een groote reis gaat maken.
Twee jaren zijn voorbijgegaan. Thérèse
is gehuwd met commandant Cartier, die
haar aanbidt. Zij leven in vrede en geluk
ongestoord in hun villa te Bizerte.
Na een lange afwezigheid keert Hervé
de Kergoët terug. Hij is benoemd tot eer
sten officier op de „Neptunus", den onder
bevel van Cartier staanden onderzeeër. Car
tier en Kergoët kennen elkaar nog van de
Zeevaartschool en het weerzien is dan ook
erg hartelijk. Cartier, onbekend met het
verleden van zijn vrouw, noodigt de Ker
goët bij zich uit en stelt hem aan zijn
vrouw voor. Deze heeft zich echter reeds
met de Kergoët in verbinding gesteld en
van hem de belofte weten te verkrijgen, dat
hij zal doen alsof hij haar nog nooit eerder
gezien heeft. Cartier is echter door de Ker-
goët's verloofde, die Thérèse met haar ver
loofde in een café heeft gezien, te weten
gekomen, dat zijn vrouw met zijn eersten
officier een geheime ontmoeting heeft ge
had. Hij is dus 'min of meer wantrouwend,
doch niets in het optreden van de beiden
bevestigt zijn verdenking.
Er dreigt Thérèse echter een nieuw ge
vaar en wel van de zijde van Sarak. Deze
is te weten gekomen, dat zij met Cartier
gehuwd is en wanneer zijn jacht, geladen
met gesmokkelde wapens, door den door
Cartier gecommandeerden onderzeeër
„Neptunus" wordt achtervolgd en hij
slechts op het nippertje weet te ontsnap
pen, besluit hij Thérèse als werktuig voor
zijn plannen te gebruiken.
Hij dreigt haar, haar verleden aan haar
man te zullen verraden, tenzij zij van de
zen gedaan weet te krijgen, dat hij zijn
jacht met de aan boord zijnde contrabande
ongemoeid zal laten. Thérèse kan slechts
op de Kergoët vertrouwen en zij heeft
eenige ontmoetingen met hem in zijn wo
ning. Wanneer Sarak dit te weten komt,
deelt hij het Cartier in een anoniemen
brief mede, waardoor diens vertrouwen in
zijn vrouw vernietigd wordt en in zijn brein
de ergste verdenkingen ontstaan.
De door dit alles ontstane spanning komt
niet lang daarna op tragische wijze tot een
uitbarsting. De admiraliteit in Bizerte
•wordt op de hoogte gebracht van Sarak's
handelingen en het gebruik, dat deze van
zijn jacht ..Nitchevo" maakt. Cartier krijgt
de opdracht de „Nitchevo" op te sporen en
in beslag te nemen. Hij slaagt er in de
„Nitchevo" aan te houden, maar nauwelijks
is hij, na de lading te hebben onderzocht
en het schip gesommeerd te hebben om in
begeleiding van de „Neptunus" nara Bizerte
op te stoomen, weer aan boord van zijn
onderzeeër teruggekeerd, of het jacht opent
het vuur, dat door de „Neptunus" onmid
dellijk beantwoord wordt. Het jacht wordt
in den grond geboord, doch niet dan nadat
het er in geslaagd is de „Neptunus" zoo
danig te raken, dat de machines, met be
hulp waarvan de onderzeeër in staat is
van onder de oppervlakte van het water
weer naar boven te komen, vernietigd zijn.
Tot ontzetting van de geheele bemanning
daalt de onderzeeër steeds verder, tot hij
eindelijk 50 Meter onder den zeespiegel,
op den bodem van de zee komt stil te lig
gen. De positie van de bemanning is ho
peloos. tenzij de plaats waar de „Neptu
nus" gezonken is, wordt ontdekt door be
hulp van de telefoonboei, die onmiddellijk
van het schip is losgemaakt en nu aan de
oppervlakte drijft.
Diep onder den waterspiegel speelt zich
thans een der meest tragische menschelijke
conflicten af.
Steeds grooter wordt de spanning, tot
het ondragelijke toe, totdat tenslotte ook
hier een gelukkige redding het einde
brengt
„VRIJSPRAAKLEVENS
LANG"
Onder den Franschen titel „Un maivais
Gargon" is door Jean Boyer een A.C.E.-
film der Ufa vervaardigd met muziek van
Georges van Parijs. Danielle Darrieux en
Henry Garat spelen hierin de hoofdrollen.
Mr. Jacqueline Serval, een charmante
jongedame, promoveert cum-laude in de
rechten. Ze wil advocate worden. Doch
haar vader heeft andere plannen. Hij wil,
dat ze trouwt en wel met een der zonen
van Feutrier, gouverneur van een der over-
zeesche gewesten, die met verlof naar Pa
rijs overkomt. Jacqueline wil daar echter
niets van weten. Tenslotte doet haar vader
een voorstel: ze moet binnen achttien
maanden haar eerste pleidooi hebben ge
houden, zoo niet, dan moet ze gehoorza
men. Heeft ze binnen dien tijd haar eerste
„zaak" te behandelen gehad, dan zal hij
haar carrière als advocate niet in den weg
staan.
Het laat zich aanzien, dat zij het huwe
lijksbootje niet zal kunnen ontloopen, als
ze tenslotte toch, op het laatste nippertje,
een verdediging krygt toegewezen. Zij geeft
zich hier echter met een dermate groote
energie aan, dat de officier van justitie den
verdachte vrijlaat. Vanwege de vermoeien
de bezoeken van de advocate. Zij heeft dus
vrijspraak bewerkstelligd.... maar nog
geen pleidooi gehouden.
De ontslagen gevangene Pierre Mes-
nard of Piet-de-Wittand is niet erg dank
baar. Wat geeft hij om z'n vrijheid, zonder
v/erk! Jacqueline bezorgt hem werk en wel
bij zichzelf. Eerst als huisknecht, daarna als
chauffeur. Hij steelt een auto en een
ringvoor Jacqueline en drijft haar tot
wanhoop. Doch die wanhoop verkeert in
sympathie en die sympathie op haar beurt
in genegenheid en die genegenheid in lief
de. Dan komt de heer Serval met den gou-
Een bijzonder filmwerk van Fritz Lang
is zijn „Furie".
In deze film (oorspronkelijk getiteld
Massa-justitie) heeft Fritz Lang (de schep
per van De Nibelungen, Het testament van
dr. Mabuse, „M", Liliom etc.) een uiterst
belangwekkende en huiverend-actueele stof
gekozen, doch hij heeft er een beklemmend
en brandend betoog van gemaakt met een
zoo onfeilbaren kijk op de menschelijke en
sociale kanten van zijn onderwerp, dat men
geneigd is zijn verbazing te verdeelen over
een zoo gave en doeltreffende verbeelding
en over het feit, dat het den vreemdeling
Lang mogelijk en geoorlpofd was deze felle
aanklacht van het Amerikaansche volk zoo
fel en waardig tevens te formuleeren. Want
deze film is een regelrechte aanval op de
lynchwoede der Amerikanen, die tot dus
ver om de drie dagen een evenmensch
schuldig of onschuldig het leven heeft ge
kost. De aanklacht is doorleefd tot in alle
détails en lijdt nergens aan de schraalte,
die de gelegenheidsfilms, niet het minst
de sociale films, doorgaans kenmerken.
De inhoud is in grove trekken als volgt:
een jongeman en een meisje zien hun hu
welijksplannen langzaam maar zeker ver-
loopen. Tot er opleving komt in de voor
uitzichten en de jongeman zich naar het
verre stadje spoedt, waar zijn meisje woont.
Op dit oogenblik van kentering grijpt het
noodlot in. Joe Wilson, de jongeman, wordt
onderweg gearresteerd, verdacht van kid-
verneurszoon. Er is een ontvangst, waarbij
zij aan hem zal worden voorgesteld. De
jongste zoon blijkt niet de snuggerste, maar
dan komt er nog een zoon. En de oudste
blijktPierre Mesnard. Het geheel blijkt
een in scène gezet geval. Pierre is geen
boef, hij heeft niet gestolen en heeft geen
gemeene vrienden. Mijnheer Serval had
z'n zin, want voor hèm wilde Jacqueline
haar carrière wel opofferen....
Het is een charmante Fransche film, een
vlot gespeelde kluchtige comedie, een amu
sementsfilm, welke het ongetwijfeld zal
doen.
napping. Hij' is onschuldig, doch de bevol
king van het stadje Strand, waar hij ge
vangen zit, raakt in een roes van wraak.
De furie der lynchjustitie breekt los. Men
bestormt de gevangenis en steekt haar in
brand.
Eenige dagen later wordt de ware dader
gepakt en deze bekent. En in Strand zwijgt
men maar liefst over het verleden. Doch
een vertegenwoordiger van het Openbaar
Ministerie neemt de zaak op en roept 22
bewoners van Strand voor den rechter. In
het geheim wordt deze aanklacht geleid
door Wilson zelf, die zich schuil houdt bij
zijn twee broers. Dezen echter kunnen de
spanning niet langer verdragen en meenen
onrecht te doen door 22 menschen naar de
galg te sturen voor een moord, dien zij niet
begingen. Joe breekt dan met zijn broer en
zijn verloofde en wil alleen verder gaan.
Maar op een nachtelijke dwaaltocht door de
stad komt hij tot andere gedachten en hij
verschijnt den volgenden dag in de recht
zaal om zijn slachtoffers te redden en de
lynchfurie aan te klagen.
De kracht van het betoog van deze film
ligt in honderden détails, schreef onlangs
de „Tijd". Er zijn oogenblikken, waarin de
waanzin over het doek vlaagt. De wissel
werking tusschen de beelden der wraak-
lustige menigte en van den wanhopigen ge
vangene is soms van een aangrijpende
kracht en alweer zijn het de kleine, schijn
baar onbelangrijke dingen, die den adem
aan het betoog vinden. Zulk een détail is
b.v. het hondje van den gevangene, dat op
het critieke moment, wanneer de menigte
voor de celdeur samenstroomt, tusschen de
tralies naar binnen trippelt als eenige
vriend van een ten doode gedoemd man,
die het beestje in de armen neemt en het
toefluistert: „Het ziet er slecht voor ons
uit".
Een ander aandoenlijk détail is de sen-
timenteele song, door een negerin gezon
gen in de nabijheid van de kamer van het
meisje, als dit haar raam opendoet en de
klanken van het lied als het ware komen
preludeeren op de verschrikking van straks.
Dat Lang juist een negerin uitkoos!
Het sterkste deel van de film is echter
de laatste, derde episode. Na een bijna
sloom begin, waarin niettemin het lange
wachten van twee eenvoudige, brave men
schen voelbaar wordt en na de bewogen fa
taliteit van het tweede deel, dat twee on
schuldige menschen tot den dood toe on
gelukkig maakt, schijnbaar zonder eenige
kans op uitzicht, breekt het hartstochtelij
ke, bevrijdende derde deel los. Joe volgt
in zijn schuilhoek het verloop der rechts
zitting: de pleidooien, de verhooren, de
valsche getuigenissen. De aanklachten te
gen deze „beschaving" stapelen zich op.
Maar dan komt het meisje aan de beurt en
zij vertelt tot in détails, hoe zij wachtte op
haar verloofde. Een aandoenlijk verhaal,
dat Joe niet langer kan aanhooren, dat ook
wij, toeschouwers, nauwelijks verdragen en
dat Fritz Lang dan ook met geraffineerd
begrip afbreekt en in de stilte laat ver
gaan: een ongemeen knap stuk film, ge
luidsfilm zelfs, waarin de stilte een diepte
verkrijgt als we zel/len of nooit hebben er
varen.
Dit derde deel munt bovendien nog uit
door een psychologisch uitstekende onder
breking der diverse rechtszittingen, waar-
tusschen door de film zich bezig houdt met
den held van het drama. Hij slentert langs
de straat, vertoeft even vóór een étalage,
waar een huwelijksuitzet herinneringen
wakker roept aan zijn droomen van vroe
ger. Dan wil hij de roes van een druk
café opzoeken, gaat af op de rumoerige
klanken van een jazzband in een bar, stoot
de deur open en staat in de sinistere ver
latenheid van een leeg café, waar de stoe
len al op de tafels staan eri de neger-bar
man de rumoerige radio afzet en een ter
gende stilte in de miezerige ruimte staat.
Een onpeilbare leegheid in den zwerver!
Meer dood dan levend is zijn hart en hier
begint de ommekeer naar de verlossende
daad: zijn verschijnen voor den rechter.
Het zou te ver voeren op alle fragmen
ten, die het verdienen, den nadruk te leg
gen. Laten we volstaan met volwassenen,
die een uitnemende film willen zien, aan te
sporen Massa-justitie waar te nemen.
Om te besluiten zij er nog even op ge
wezen, hoe ook uit deze film weer blijkt,
dat een goed werk slechts ontstaan kan uit
de synthese van een welgekozen stof en een
daaruit voortspruitenden vorm, die de wet
ten der filmkunst erkent. Dat deze film
een goede sociale film is, dankt zij aan het
feit, dat zij aan een goed onderwerp een
waardigen vorm gaf.
N.V. FILMAFDEELING K.S.A.
Dezer dagen is wederom in een groot
aantal verspreid de smalfilmlijst van de
N.V. Filmafdeeling der K.S.A. te Leiden,
welke lijst ook dit jaar belangrijk is uit
gebreid.
Bij de sprekende film treffen we een
viertal smalfilms aan van den Franschen
cineast Robert Alexandre n.l. La Vie Mo-
nastère, Lourdes, Priesterwijding en
Cloitrêes, welke laatste film zeer binnen
kort zal worden vertoond onder den Hol-
landschen titel „Heilige Banden".
Zijne Heiligheid den Paus heeft de ver
diensten van dezen cineast erkend en hem
de medaille Bene Merenti verleend als
blijk van waardeering van zijn enscèneering
van religieus en zedelijk waardevolle films.
Verder dient vermelding dat de N.V.
Filmafdeeling K.S.A., welke den zakelij-
ken vorm eener N.V. alleen' heeft aangeno
men om het gestelde ideëele doel beter te
kunnen bereiken, door de Katholieke Film
Actie erkend is en het praedicaat „Aange
sloten bij de Katholieke Film Actie" heeft
ontvangen.
