HEIMWEE Administratie van v IPI L vermogens wuENSDAG 8 SEPTEMBER 1937 DE LEIDSCHE COURANT UERDE BLAD - PAG. 10 Nederlandsche trekpaarden doen hun intrede op de Jaarbeurs te Utrecht, waarvan de agrarische afdeeling veel belangstelling trekt VOETBAL. L V. C. B. DE GERECHTIGHEID VAN SPELERS. De bepalingen na de jongste wijzigingen. Nu de wijzigingen, die op de jongste R. K. F.-vergaderingen zijn aangebracht, lui den de bepalingen voor gerechtigheid van spelers thans als volgt: 1. Spelers, die door een bond, aangeslo ten bij de R. K. Federatie, zijn geschorst of geroyeerd wegens wangedrag of schuld, zijn niet gerechtigd om voor een anderen bond, aangesloten bij de Federatie, uit te komen. Spelers, die door een der bonden ge schorst of geroyeerd zijn, worden gepubli ceerd in de officieele mededeelingen der R. K. Federatie onder het hoofd: Schor singen en royementen. Schorsingen voor minder dan drie maanden worden gepubliceerd onder het officieel der diocesane bonden. 2. Spelers, die het laatste seizoen niet zyn uitgekomen in de competities van een bij de R. K. F. aangesloten bond, zijn eerst veertien dagen na de opgave als lid ge rechtigd in wedstrijden uit te komen; het poststempel geldt als maatstaf. 3. Spelers, die na 1 Maart bij een der bonden geregistreerd worden, kunnen na dien datum gedurende hetzelfde seizoen niet meer in competitiewedstrijden uitko men. 4. Overschrijving van spelers wegens verhuizing enz. geschiedt door den dioce- sanen bond en de toestemming wordt ge publiceerd onder officieel van den dioce- sanen bond, indien de beide vereenigingen lid zijn van en de elftallen uitkomen, al leen in dien diocesanen bond. In alle andere gevallen moet de over schrijving geschieden door de' Federatie en wordt het betreffende besluit onder of ficieel R. K. F. gepubliceerd. 5. Personen, die door een niet bij de R. K. Federatie aangesloten bond, wegens wangedrag levenslang zijn geschorst, kun nen niet als gerechtigd speler in wedstrij den uitkomen, tenzij een onderzoek heeft aangetoond, dat de reden dezer schorsing een dusdanige is, dat overname der schor sing niet wenschelijk is. 6. In kampioens-, promotie-, degradatie- en beslissingswedstrijden mogen slechts zij uitkomen, die in hetzelfde seizoen min stens vier wedstrijden voor de betreffende •vereeniging hebben gespeeld. 7. Spelers, die vanaf 1 October voor een aangesloten vereeniging als lid geregis treerd zijn door een der aangesloten bon den, mogen in kampioens-, promotie- en beslissingswedstrijden uitkomen, ook als zij gedurende het loopende seizoen niet minstens vier wedstrijden voor de betref fende vereenigingen hebben gespeeld. 8. Bij beoordeeling omtrent de gerech tigheid van spelers beslist niet het feit of bij schorsing of royement de namen of adressen (of beide) der betrokkenen al of niet juist zijn gepubliceerd, doch alleen of betrokkenen zijn bedoeld. De vereenigingen, waarvoor dergelijke spelers uitkomen, dragen de volle verant woordelijkheid. 9. Spelers, die overschrijving aanvragen naar een vereeniging van een niet bij de R. K. F. aangesloten bond, worden met ingang van den datum, waarop de betref fende vereeniging de mededeeling dien aangaande per aangeteekend schrijven bereikt, ongerechtigd. DIOC. HAA£L. VOETBALBOND. UIT HET LEIDSCHE DISTRICT. De Juniorencompetitie. De opgaven van Junioren elftallen voor deelname competitie 19371938 zijn bin nen en het aantal is 25. Het vorige jaar namen 26 elftallen deel, zoodat er dit jaar, zoo het thans staat, één elftal minder is. Het is dan ook nog heel goed mogelijk, dat nog enkele elftallen worden opgege ven, voor al de junioren van 1214 jaar, daar nog enkele vereenigingen even af wachten. Op Zondag 19 Sept. e.k. vangt de com- pettie aan voor diegenen, die aan hun financieele verplichtingen hebben vol daan, daar anders geen wedstrijden wor den vastgesteld. Wil men hiervan goede nota nemen? Wij laten hier de indeeling volgen: Afd. A.: St. Bernardus a; Docos a; D. O. S. a; Lisse a; Majella a; N, V. C. a; S. J. C. a; Teylingen a; S. N. A.; en V. V. L. a Afd. B.: Docos b; D. S. V. a; Foreholte a; K. R. V. a; N. V. C. b; Docos c; S. J. C. b; S. N. A. b; V. C. H. a, en V. V. L. b. Afd. C.: Docos d; D. O. S. b.; Lisse b; 0. D. I. a, en Meerburg a. Vrijdagavond om 8.30 uur houdt de competitieleider zitting in Zomerlust te Leiden voor die Vereenigingen welke nog een en ander wenschen te regelen. H. HOOGERVORST, Secr.-Competitieleider. HET A.S. COMPETITIE-SEIZOEN. De competitie-indeeling. De „Sport ül." vermeldt de indeeling der diverse vereenigingen voor het sei zoen 19371938. Voor zoover Leiden en Omgeving betreft laten we deze hier vol gen: AFDEELING CENTRUM. Ie klasse B.: B. S. M. 1, Van Nispen 1, Alliance 1, Geel Wit 1, p. E. K. 1, N. V. C. 1, Vogelensang 1, DOCOS -, Alphen- sche Boys 1. 2 e k 1 a ss e B.: S. M. C. 1, St. Bernardus 1, Concordia 1, V. V. S. B. 1, Steeds Hoo- ger 1. K. R. V. 1, Meerburg 1, S. N. A. 1 eventueel Foreholte 1. 3e klasse B.: D. O. S. 3, O. D. I. 1, Nicolaas Boys 1, D. S. V. 1, Majella 1, Lis se 4, DOCOS 2, D. E. S. 2. Res. Ie klass e A.: D. O. S. II, H. B. C. 2, Lisse 2, T. Y. B. B. 2, S. J. C. 2, Onze Gezellen 2, D. O. S. S. 2 eventueel D. E. M. 2. Res. 2e klasse B.: Lisse 3, T. Y. B. B. 3, H. B. C. 3, Santpoort 3, D. S. S. 2, B. S. M. 2, Teylingen 2, S. J. C. 3 en even tueel D. E. M. 3. Res. 3e klasse D.: D. O. S. 4, K. R. V. 2, Steeds Hooger 2, O. D. I. 2, DOCOS 3, Meerburg 2, N. V. C. 2, eventueel Fore holte 2. Res. 4e klasse E.: B. S. M. 3, T. Y. B. B. 7, Santpoort 4, Onze Gezellen 6, Lis se 6, eventueel D. S. S. 3. Res. 4e klasse F.: Teylingen 3, St. Bernardus 2, DOCOS 4„ Lisse 5, O. G. 4, Vogelenzang 2, Van Nispen 2, T. Y. B. B. 6 Res. 4e k 1 asse D. S. V. 2, Nicolaas Boys 2, D. O. N. K. 4, Unio 3, en eventueel Majella 2, Trekvogels 2, Alphensche Boys 3 AFDEELING ZUID. Ie klass e A.: St. Lodewijk 1, Velo 1, A. V. V. 1, G. D. a 1, R. A. V. A. 1, P. F. C. 1, S. G. V. 1, R. C. D. 1, Vlaardingen 1 en eventueel Westlandia 1. 2e klasse C.: Unio 1, R. V. C. 1, W. S. E. 1, E. S. T. O. 1, V. E. P. 2, Alphensche Boys 2, D. O. N. K. 3 eventueel Trekvo gels 1. Res. Ie klasse A.: D. H. L. 2, Ex celsior 2, D. O. N. K. 2, G. D. A. 2, Graaf Willem 2, Spartaan 3, Aeolus 2, Blauw Zwart 2, Spartaan 2, P. F. C. 2. Res. 2 e klasse A.A. V. V. 2, V. V. P. 2, D. H. L. 3, R. A. V. A..2, Graaf Wil lem 3, Wilhelmus 2, G. D. S. 2, Quick Steps 2 en eventueel K, R. V. C. 2, West landia 2. Res. 3e klasse A.: G. D. A. 4, V. V. L. 2, Velo 2, R. I. A. 2, R. A. V. A. 3, S. V. T. 2, St. Michael 2. Res. 3e klasse B.Wilhelmus 3, V. V. P. 4, A. V. V. 3, R. V. V. 2, Quick Steps 4, R. I. A. 3. Res. 4 e k 1 a s s e A.S. V. T. 3, D. H. L. 4, Vogel 2, P. F. C. 3, V. V. L. 4, V. A. P. 2, R. V. V. 3, Lenig en Snel 3. Res. 4 e k 1 a s s e B. D. H. L. 5, V. A. P. 2, Valkeniers 3, V. V. L. 3, G. D. S. 3, P. F. C. 4, Quick Steps 6, D. H. B. 4, en Velo 3. H.H. Scheidsrechters. De Scheidsrechterscommissie noodigt al len uit ter jaarvergadering, welke gehou den zal worden op Dinsdag 14 Sept. a.s. in Café van Meizen N. Beestenmarkt 15, Lei den; aanvang 8.30 uur. Nu over eenige dagen de competitie weer een aanvang neemt en gezien de belang rijke agenda vertrouwt de commissie, daar nu voor de meeste heeren de seizoens- drukte achter den rug is, dat geen enkele arbiter deze vergadering verzuimen zal. Namens de Scheidsr.-commissie, Joh. M e ij e r, Secretaris. POSTDUIVEN „De Bonte Duif' (Leiden). Wedvlucht van Vilvoorde (België). Af stand hemelsbreed plm. 140 K.M. De dui ven werden om 9 uur in vrijheid gesteld. De uitslag is als volgt: J. J. Vliegenthart (Oegstgeest) le, 2e en 9e; H. van Riet 3e en8e; D. Roest 4e. 5e en 15e; J. S. A. Bailey (Voorschoten) 6e, 10e, 12e en 17e; H. S. Bos 7e en 19e; A. van Dijl 11e en 20e; W. v. d. Steen 13e en 18e; C. P. Velthuijzen 14e; A. P. de Kroon 16e. De eerste prijswinneer werd om 11 uur 6 min. 20 sec. geconstateerd en maakte een gemiddelde snelheid van 1111,37 meter per min. De laatste duif werd geconstateerd om 11 uur 19 min. 15 sec. met een gemid delde snelheid van 990.87 meter per min. „De Vriendenclub" (Leiden). De wedvlucht Vilvoorden, afstand hemelsbreedte 137 K.M. met oude en jonge duiven is een vlucht geworden welke de liefhebbers dit jaar nog niet gehad hebben. In concours waren 159 duiven, welke om 9 uur met kalm en Oostenwind in vrijheid werden gesteld met prachtig vliegweder, zoodat de duiven niet naar huis toe waai den doch hebben gevlogen. De 1ste duif werd geconstateerd om 11 uur 51 sec. en maakte een snelheid van 1136.40 meter per minuut, de laatste punten winnaar om 11 uur 13 min. 12 sec. en maakte 1033.71 M. per minuut. Er kwamen met deze vlucht geen verliezen voor en de uitslag is als volgt: A. P. v. d. Voort 1, 2. 3, 5, 9 en 10; Chr. v. d. Pluym 4, 15, 17, 21, 22 en 24; L. v. d. Nieuwendijk 6 en 13; Joh. Vogelenzang 7 en 20; N. v. d. Linden 8; C. Vlaardinger- broek 11 en 16; F. Hofman 12; G. F. v. Dorp 14; S. N. v. Leeuwen 18; G. A. L. v. d. Reijden 19; A. v Polanen 23. De Donateurs klokten als volgt: A. v. Rijsbergen 1, 2 en 14; H. Rol 3 en 10; J. G. v. d. Rotte 4 en 15; P. v. d. Berg 5, 9 en 12; H. Brandt 6; W. Abrahams 7; W. Prins 8; H. v. d. Burg 11; A. Piket 13. Voor aangewezen duiven hadden zich 22 liefhebbers opgegeven, waarvan de vol gende personen punten behaalden: A. P. v. d. Voort 83; H. v. d. Burg 79; Chr. v. d. Pluym 43; A. v. Rijsbergen 42; C. Vlaar- dingerbroek 37; F. Hofman 36; W. Prins 35; G A. L. v. d. Reijden 34; P. v. d. Berg 33. Nu nog 2 wedvluchten en het vliegen is voor dit seizoen afgeloopen. Er werd een prijs disponibel gesteld voor de eerste nieuwe liefhebber, die juist buiten de pun ten valt op Neufvilles, waarvoor a.s. Vry- dag wordt ingekorfd. DE HAAGSCHE OVERDEKTE KUNSTIJSBAAN. Het buizennet wordt aangelegd; einde October hoopt men gereed te zijn. De kunstijsbaan in het tentoonstellings gebouw „Houtrust" te 's-Gravenhage nadert haar voltooiing. Na de laatste tentoonstelling, de „Avia", heeft men met volle kracht het moeilijkste werk ter hand genomen, het leggen van het kilometer-lange buizennet, waardoor het koudmakend mengsel zal vloeien, om het wateroppervlak in een ijsbaan te doen ver anderen. Ook tijdens de tentoonstelling heeft men niet stil gezeten, maar geregeld doorge werkt in de onderaardsche gangen van het gebouw, waar o.m de koelmachines zijn geplaatst. Het leggen van de buizen is een buiten gewoon precies en nauwkeurig werk, dat de grootste aandacht vraagt, want alle bui zen moeten precies waterpas en even hoog liggen, wil men een gelijkmatige koeling over de geheele baan bereiken. Het is daarom van groot belang, dat de eenmaal gelegde buizen niet meer worden verscho ven, hetgeen al kan gebeuren, wanneer iemand over het pas gelegde gedeelte heen loopt, en dat komt wel eens voor, daar in dit stadium af en toe eens belangstellenden komen kijken, waaronder ook groepen leer lingen van verschillende scholen, die niet altijd even groote voorzichtigheid in acht nemen. Is het buizennet eenmaal gelegd, dan wordt het cement op den vloer gestort, dat eenige weken moet drogen om bestand te zijn tegen lage temperaturen. Daarna kan men pas met de bespuiting beginnen en de koelmachines laten werken. In dien tijd zal men zich hoofdzakelijk bezighouden met het tot voltooiing brengen van de entourage als tribunes, restaurant, aankleeding, enz., zoodat wanneer er geen tegenslagen zijn, de baan eind October voor het publiek kan worden opengesteld. Zooals reeds eerder is gemeld, krijgt de baan een oppervlakte van 60 bij 26 meter, wat precies de grootte van een ijshockey- veld is. Langs de lange zijden van de baan komen loges en tribunes met zitplaatsen, langs de korte zijden de staanplaatsen, ter wijl het de bedoeling is, dat boven het restaurant ook nog zitplaatsen zullen wor den aangebracht. Op deze wijze zullen 5000 bezoekers (3000 zittend en 2000 staand) de wedstrijden kunnen bijwonen. Achter de staanplaatsen komt te eener zijde een restaurant, van waar uit men een ruim gezicht over de baan heeft, te anderer zijde een aantal winkletjes met winter- door MARTYN VAN DON „Verdriet?" zei administrateur van Ho ven. „Jullie durven praten van verdriet, omdat je een beetje heimwee hebt naar het oude Holland? Dat wordt met den dag be ter, jongens. Over een half jaar voel je je even senang als Smits en ik, is het niet zoo, Smits?" „Natuurlijk", bromde deze, en tipte aart zijn paitje. Hij keek eens naar de pas-uit- gekomen jongelui, die een jaar of twintig konden zijn. Ze waren blijkbaar zoo van moeder's pappot naar de rimboe overgeko men. Zelf had hij er al twintig jaar opzit ten. Als hij nou nog eens praatte van heimwee! Van Hoven keek vragend neter de tip- sche gezichten. „Je bent toch goed bij moe der vandaan gegaan?" vroeg hij terloops. „Geen ruzie gehad vóór je wegging?" De jongemannen schudden heftig van nen, verontwaardigd, dat iemand dat durf de veronderstellen. ,Nou, dan kan ik je maar één goeden raad geven: doe heel gewoon je werk, leer alles kennen wat er voor moois in Indië is, en dat is heel wat, en.... isoleer je zelf niet. Anders vergaat het je net als die.... hoe heet hij ook weer, Smits?" „Steenhuis bedoel je?" „Wat was er met hem, mijnheer van 'Hoven?" waagde een der jongemannen te vragen. „Vertel het him maar", knikte Smits, toen van Hoven hem vragend aankeek. „Laat ik het dan meteen maar doen. Hij heette Steenhuis, zooals je zooeven hoor de. Hij was hier een jaar of vijf en twin tig geleden. Toentertijd was hij ongeveer twee en een halve maand op de fabriek. Hij was een vreemde, stille jongeman, die zich niet met de anderen bemoeide. Al onze toenaderingspogingen liepen op niets uit. Hij accepteerde schijnbaar onze goede bedoelingen, maar in werkelijkheid bleef liü, wat hij vanaf den eersten dag ge weest was: stug en koppig. Wij schreven dit toe aan heimwee. Als je opeens in de rimboe geplaatst wordt, ver van enke stads cultuur, tusschen een troep inlanders en een paar Europeanen, die niet eens meer weten, wat het leven in Holland is (ik spreek over vijf en twintig jaar geleden, toen de toestanden nog een beetje anders waren dan nu) dan zou je allemaal heim wee krijgen, als je je niet aansluit. Schenk nog maar eens in, Smits, ik krijg een dro ge keel van al dat praten. Dat was wat anders den tegenwoordig. Nu krijg je eiken week je luchtmail, de ra dio, roept al het nieuws toe, de afstand tus schen Holland en Indië is veel en veel klei ner geworden. Maar om nu weer op Steenhuis terug te komen; hij werd onuitstaanbaar in den om gang, ruw tegen de inlanders, en onbegrij pelijk voor ons. Meermalen probeerden wij, bijzonderheden uit zijn leven te weten te komen. Als je een oorzaak weet, wordt alles veel begrijpelijker, maar alles bleef zonde resultaat. Hij keek je aan met een glimlach, en daarmee was alles gezegd. We begonnen een geheim te vermoeden. Je weet, hoe het hier gaat op de onderne mingen: als je niet moedoet, en je houdt je apart, dan móet je beslist een geheim hebben. Hij werd zoodoende een beetje de romantische figuur. Meermalen zag men hem 's avonds aan den rand van de kampong staan, daar, sportartikelen en eenige bars met gezellige zitjes. Op Zaterdag 25 September houdt de Ne derlandsche IJshockeybond zijn jaarlijk- sche algemeene vergadering in de vergader zaal van het gebouw. Na afloop daarvan kunnen de leden onder deskundige leiding de dan reeds vrijwel voltooide kunstijsbaan, die in het seizoen 1937/1938 vele malen het toon eel van schoone sport en feilen strijd zal zijn, bezichtigen. illHMII IIIIIIHHM 5805 waar het suikerriet begint. Hy stond dan te staren, soms met de handen recht voor uit, als wilde hij iets grijpen. Hij mompel de woorden, gromde klanken, maar nie mand verstond er iets van. De inlanders werden bang voor hem. Zoo werd ik op merkzaam gemaakt. Saridin, mijn huisjon gen, had hem daar eens gezien, en vertel de my, hoe hij daar stond als een onwezen lijk iemand, en iets scheen te zien, wat voor anderen onzichtbaar was. Ik besloot, me op de hoogte te stellen. Hij was een van mijn employé's, en ik acht te het mijn plicht, te weten zien te komen, wat hij deed en wat hij mankeerde. Het zal tegen een uur of acht geweest zijn. Ik ging langs den grooten weg, de richting van de kampong. Het was een prachtige avond, 't Was, ik herinner 't me nog, ontzettend stil in de natuur, en be klemmend zwaar. De lucht was vervuld van iets ontzaggelijk droefgeestigs. Of was het dat alleen voor mij? Hoe 't ook zij, ik voelde een drama. Toen zag ik hem plotseling. Steenhuis stond even van den weg af, in het zand. Een groep inlanders stond op eenigen af stand. Ik schrok van de figuur. In het flauwe licht van de maan was hy geen ge woon mensch. Dat was Steenhuis niet. Dat was mijn employé niet. Neen! Dat was een mensch misschien, maar dan iemand, die ver weg stond van alles, wat hem om ringde. Dat was een mensch, die bezeten was door iets ontzagwekkends, door een, verlangen misschien, dat hem verteerde. Zijn gezicht drukte een mengeling uit van verdriet, van hoop en vertrouwen. Ik weet zelf het rechte niet. 't Was zoo indruk wekkend. In de gekromde figuur zag ik op dat moment iets onaanraakbaars. Hebt u wel eens een doode gezien? Je ziet het lichaam, de geest is weg, het per soonlijke, dat den mensch omgaf, is er niet meer. En toch. gaat er van dat lichaam nog iets uit wat je vasthoudt. Zoo was het bij Steenhuis ook. Hij was er, ik zag hem staan, en toch, hij was afwezig. Het was grootsch, maar ik kon het niet omvatten. Wat had die mensch? Ik vroeg mij dit af, tot hij langzaam van houding veranderde. Zijn oogen bleven vast op één punt staren. Dan deed hy een stap vooruit, boog zijn hoofd, zijn handen omvatten ietszijn oogen verzachtten zich, er kwamen tranen, ik zag het, en hij begon te spreken.... „Moeder!" Een woord, waarin een we reld van liefde lag. „Moeder!" Maar nu was 't een gil. Het was de roep van een kind, dat in doods nood is. Hij wrong zijn handen, zijn lichaam wilde vooruit, dan stond hij weer stil, on bewegelijk, de handen recht vooruit. .Moedervergeef me, ik wil naar ja toe...." Het sneed door de doodstille lucht. De inlanders, die op een afstand waren blijven staan, wéken nog meer te rug. .Sterf toch niet, vóór je mij gezegd hebt, dat je me vergeten hebt. Ik moet je ge zicht tusschen mijn handen hebben. Ik kan niet bij je komen, je ziet toch, dat ze er allemaal voor staan? Moeder.moeder. moeder!. Ik werd er beroerd van. Ik kon niet btf hem komen, ik kon niet weggaan. Ik kon hem toch niet in den steek laten? En hem alleen laten met zijn verdriet of ziekte^ of wat het dan ook zijn mocht? Ik kan jullie vertellen, dat het droevig was om te zien en te hooren. Toen kwam de groote verandering „Moe der", zei hy weer, „moedernu hoor ik je.... nu zie ik je, je zegt mijn naam weerik voel je gezichtnu kijk je me niet meer aanen nou is het goed.... je bent doodnu is het weer goed, want ik ben weer van u...." Van Hoven wachtte, zijn hand trilde, toen hij naar zijn glas greep. Zijn stem klonk vaag en ver-weg. „Toen eindelijk kwam Steenhuis weer tot zichzelf. Hij begon zacht te schreien, maar het duurde een kwartier, vóór ik hem naar huis kon brengen. Ik héb hem niets gevraagd. Ik had niets te maken met de oorzaak van zijn verdriet. Morgen zou alles weer goed zijn, en kon ik plannen maken, hem naar Holland te sturen. Het was niet noodig. Dan volgenden mor gen kwam de boodschap, dat toean Steen huis dien dag niet op de fabriek zou ko men, hij was ziek. Laat ik u dadelijk zeg gen, dat hij weer genezen is, hoor, totaal genezen, en dat hij nu een van de flinkste menschen is, die in Indië zijn." Van Ho ven zweeg, alsof zijn verhaal geëindigd was „Maar wat wilt u hiermee zeggen, myn heer van Hoven? Wat was er dan met Steenhuis?" „Wat ik hiermee wil zeggen? Een half uur later kwam er een telegram, waarin de dood van zijn moeder gemeld werd. En kele weken daarna kwam er een brief, waarin o.a. het volgende stond: „Moeder heeft je al lang vergeven, haar laatste woor den waren herhalingen van jouw naam." Wat er voorgevallen is tusschen die twee? Dat is een geheim, mijne heeren, waar over we niet verder moeten piekeren. Hij heeft tenminste de genade gphad, te we ten dat alles weer goed was. Hij heeft vanuit de Indische rimboe ge weten, dat zijn moeder stierf. De band tusschen moeder en kind kan soms heel sterk zijn. Steenhuis had iets op zijn geweten. Hij voelde, dat zijn moeder stierf. Is het dan wonder, dat hij haer meende te zien? Maar dit verhaal is eigenlijk overbodig voor jullie, jongens, je bent immers goed van moeder weggegaan?"

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsche Courant | 1937 | | pagina 10