ADVERTEER I N DE LEIDSCHE COURANT Sterren treden in het huwelijk. Drie huwelijken, die de aandacht vragen. Boven: Willy Walden van de Bouwmeester revue trad te Amsterdam in het huwelijk met mej. R. Bos Joh. Buziau (rechts) fungeerde als getuige; midden: de oud-sprintkampioen Chris Berger na de huwelijks voltrekking met mej. C. Meyer te Amsterdam; onder: de zwem ster Jopie Selbach bij het verlaten van het stadhuis te Amsterdam, waar zij in het huwelijk trad met den heer S. Koé Goedgemutste belangstelling voor de vele interessante bezienswaardig heden op het terrein der Wereldjamboree te Vogelenzang .Ze zijn niet zoo kwaad als ze er uit zien". Een tweetal snapshots van de Australische padvinders, die den bezoekers van de Wereldjamboree een voorstelling gaven, hoe het er in de Australische binnenlanden toegaat Een padvinder uit Jamaïca als gewillig slachtoffer van eenige aggres- sieve autogrammen-jaagsters op de Wereldjamboree te Vogelenzang FEUILLETON WELKOM THUIS wonderlijke belevenissen ran dr. Kaiserlien door WILL AMBERG. (Nadruk verboden). 37) De kleine Achmed Hadi zat met gekruis te beenen op de stoep van het hotel en staarde naar de ondergaande zon. Toen hij Kaiserlien ontwaarde, veerde hij omhoog en over zijn gelaat gleed een blijde lach, want het verheugde hem oprecht dr. Kai serlien zoo onverwacht terug te zien. Hij hield evenveel van dezen vreemdeling als hij Nora Tilden verafschuwde. Hij volgde Kaiserlien in het hotel en bracht hem naar zijn oude kamer, waar hij hem onmiddellijk een glas sinaasappel-li- monade met ijs en amandelen en dadels uit de bekende plantage van Petach Ti- kwah bezorgde. Kaiserlien informeerde of het hotel druk bezet was. „Er zijn maar weinig gasten", antwoord de Hadl «enigszins terneergeslagen. „Een paar toeristen en nog een heer, die een week wil blijven. Juffrouw Tilden is er ook niet meer; die Is niet meer teruggekomen." Was het nu eer. gevoel van blijdschap of van teleurstelling, dat zich bij deze mede- deeling aan Kaiserlien opdrong? Gevoe lens zijn vaak zeer moeilijk te definieeren. Hij was blij, dat hij haar niet zag, maar nochtans miste hij haar. Het hield hem even bezig, dat Nora Tilden al weken ge leden vertrokken was. Zij had destijds als reden van haar verblijf opgegeven, dat de dokter haar voor volledig herstel van een ernstige influenza, zon en zeelucht had aan bevolen. Toen zij hem in Cairo aan boord had gebracht, wist hij niet beter of zij zou den volgenden dag weer zoo spoedig moge lijk naar Haifa terugkeeren. Zij had zelfs zijn advies gevraagd of zij over land of over zee zou gaan. En nu bleek, dat zij in 't geheel niet was teruggekeerd. Een alles zins begrijpelijke schroom weerhield hem door al te openhartige vragen tegenover Achmed van zijn belangstellig voor Nora Tilden blijk te geven. De jonge Arabier trachtte de eerste da gen van zijn verblijf herhaaldelijk het ge sprek op Nora Tilden te brengen; het leek wel, of zij in heveige mate op zijn fantasie werkte. Geduldig luisterde dr. Kaiserlien naar de verhalen van den jongen, maar geen enkele maal kon hij er toe besluiten zelf een vraag te stellen. De eene dag na den anderen ging voor bij, maar de door Hammer aangekondigde commissie liet zich nog steeds niet zien. Kai serlien verveelde zich gruwelijk. Alvorens de hooge heeren, die voor deze enquête zeker behoorlijk gehonoreerd zouden wor den, in Haifa arriveerden, zouden er nog wel weken kunnen voorbijgaan. Maar ziet, juist toen Kaiserlien aan hun komst begon te wanhopen, bracht het toe val geheel onverwacht wat afwisseling in het eentonige leven van allen dag. Kaiserlien lag lui op een chaiselongue in zijn kamer, toen hij in de vestibule van het hotel een gesprek hoorde. Duidelijk on derscheidde hij Achmed's jongensachtige stem, moeizaam zoekend naar de vreemde woorden, en de heldere tenor van een vol wassene. „Die stem ken ik toch", drong het plot seling tot hem door. „Dat is toch dat is toch Hij sprong op en haastte zich naar de vestibule. Zijn vermoeden bleek juist te zijn geweest, want daar stond de handen diep in de broekzakken, zooals dat zijn ge woonte was professor Cinon. Kaiser- lien's eerste gedachte was, dat Edith pro fessor Cinon opdracht had gegeven hem te volgen. Cinon begroette hem allerhartelijkst. „U hier, dr. Kyrmayer? Wat hebt u nu hier te zoeken?" Hij wachtte het antwoord niet af, maar greep Kaiserlien spontaan bij den schou der. „Kom mee, jonge vriend, dan gaan wij eens op mijn kamer zitten. Vertel u my eerst eens wat u hier uitvoert. Bent u alleen of op de huwelijksreis?" Hij las op Kaiserlien's gelaat, dat hij daar een onhandige vraag had gedaan. „Ziezoo, komt u binnen, maak het u gemakkelijk en vertel eens op!" trachtte hij af te lei den. „Hoe lang bent u al hier? Ik trek hier al sinds een week door het land. U herin nert zich toch, dat ik van Montreux naar Messina ben gegaan? Welnu, toen ik daar zoo op Sicilië zat, dacht ik bij mezelf: dat kattensprongetje naar Palestina moest je nu ook nog maar doen." Kaiserlien begreep niet onmiddellijk, wat zijn gastheer bedoelde. Maar toen schoot het hem plotseling te binnen. Juist ja, de geologische democratie, dat was immers Cinon's stokpaardje! En reeds redeneerde de professor er op lc „De geologische democratie in haar zui- versten vorm vindt men aan de Doode Zee. Zeldzaam interessant, wat? Weet u wel, dat het bekende bijbelsche verhaal van Lot's vrouw, die in een zoutpilaar veran- dered, in wezen eigenlijk niets anders is dan de religieuze verklaring van een geo logische revolutie?" En gretig maakte hij nu van de gelegen heid gebruik om de geschiedenis van den ondergang van Sodom en Gomorrha van 't standpunt der geologische democratie te be lichten. Het duurde eenigen tijd voor Kaiserlien aan het woord kwam. ,Een gelukkig toeval, dat u ook juist in dit hotel uw intrek hebt genomen", merk te hij op, toen hem daartoe eindelijk de kans werd geboden. „O, dat is heelemaal geen toeval", ant woordde Cinon. „Ik had er een bijzondere reden voor om juist in „Kamel" onderdak te zoeken". En op Kaiserlien's vragenden blik vervolgde hij: „Ik dacht namelijk hier een kennis, of beter gezegd, een familie lid te zullen aantreffen. Een nichtje van me koesterde het voornemen om hier eenigen tijd voor herstel van gezondheid te verblijven en van die gelegenheid wilde ik gebruik maken haar eens op te zoe ken. Maar nu hoorde ik, dat zij allang ver trokken is zonder een nader adres achter te laten." Kaiserlien speurde onmiddellijk eenig verband. „Een nichtje? Het is best mogelijk, dat ik haar ken, want ik heb een paar maan den geleden hier ook eenigen tijd gewoond. Hoe heet zij?" „Nora Tilden", antwoordde Cinon „Kent u haar?" II De wereld is toch niet veel meer dan een dorp, dacht Kaiserlien. Daar leer ik nu in Azië een jongedame kennen en een poosje later, een paar duizend kilometer van haar verwijderd een eenigszins zonder lingen geleerde. En juist die beiden moeten familie van elkaar zijn, terwijl bovendien het toeval wil, dat ik den zonderling hier later weer ontmoet. Het zou prettig geweest zijn, als profes sor Cinon iets van Edith Wismuth had kun nen vertellen. Kaiserlien informeerde voor zichtig, of Edith's verblijfplaats Cinon be kend was. Maar deze laatste bleek daar van in 't geheel niet op de hoogte te zijn en kon slechts zijn blijkbaar oprecht ge meend leedwezen betuigen, dat Kaiser lien en Edith Gotron elkaar uit het oog had den verloren. Twee dagen gingen weer traag voorbij. Cinon begon over zijn vertrek naar Europa te spreken. Hammer's commissie echter liet nog steeds niet van zich hooren. Achmed Hadie voerde sinds Kaiserlien's aankomst een zwaren innerlijken strijd. In zijn Koran lag nog steeds ongeopend de brief, dien hij eens verduisterd had om Nora Tilden voor haar hoogmoedigheid te straffen. En nu trachtte hij het met zich zelf eens te worden, of hij dezen brief ook verder hij wist zelf niet hoe lang nog zou bewaren, of dat hij hem zou over handigen aan dr. Kaiserlien, die zich im mers voor Nora Tilden en daarmee na tuurlijk ook voor haar correspondentie! interesseerde. (Wordt vervolgd).

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsche Courant | 1937 | | pagina 10