Scheveningen in voorjaarstooi.
Scheveningen stond Maandag in het teeken van een zomerschen dag, en menigeen
aenoot van het warme voorjaarszonnetje
De Nederlandsche Handelsmissie In Zuid-Amerika. - De aankomst der delegatie
onder leiding van jhr. Van Karnebeek voor het regeeringsgebouw te Santiago
ter overhandiging van de geloofsbrieven ging met officieele plechtigheid gepaard
Met de voorbereiding voor den bouw van de tunnel onder de Maas te Rotterdam is men
thans aangevangen. Een overzicht van de directiekeet in aanbouw
De „Endeavour I" en de „Endeavour II" van mr. Sopwith zijn van Gosport naar Amerika vertrokken, om daar deel te nemen aan
de Internationale zeilwedstrijden om de „America Cup". Een snapshot bij het vertrek
Luitenant-kolonel P L. R van der Drift,
de onlans algetreden commandant van
het 1ste Regiment Infanterie te Assen
is benoemd tot commandant van het
Landstormcorps „Stelling van Amster-
Vanuit het Koloniaal Instituut te Amsterdam werden Maandag verschillende kunstvoorwerpen
naar Parijs verzonden, om geëxposeerd te worden op de Wereldtentoonstelling. Het inladen
van een reusachtige wandschildering
FEUILLETON
DE VIERDE MAN
(Een geva] uit de practijk van Inspecteur
Sanders, lid der Centrale Recherche),
door
UDO VAM EWOUD.
(Nadruk verboden).
49)
De zekerheid, dat niet hij maar zij aan
de schrijftafel van den procuratiehouder
zat, heb ik echter eerst "ekregen door de
verklaring van een taxi-chauffeur, die om
ongeveer kwart voor negen 'n heer vanaf 't
Damrak naar de 2e Oosterparkstraat heeft
gebracht. Weliswaar is zij zoo verstandig
geweest, zich niet tot voor haar woning te
laten rijden maar een twintigtal huizen
verder, een voorzorgsmaatregel, waarmee
zij misschien getracht heeft de fout een taxi
te nemen, ongedaan te maken. Op dit punt
hebben zij elkaar echter weinig te verwij
ten, want ook Adams heeft, toen hij om
9.55 uit Rotterdam aan het Centraal Sta
tion terugkeerde gebruik gemaakt van een
huurauto om zich naar zijn woning op de
Prinsengracht te laten brengen. Je ziet, dat
het niet zoo heel moeilijk is een dergelijk
probleem tot oplossing te brengen, wan
neer je eenmaal een draad in handen
hebt."
„En zoo kwam je dan ten slotte tot de
ontdekking, dat de vierde man niemand
anders was dan Han Adams", zei Wils, zon
der op de laatste opmerking acht te slaan.
„Maar dan is me toch een en ander nog
niet recht duidelijk. Hoe kwam het dan, dat
ik in de coupé, waarin de moord heeft
plaats gehad een scherf emaille vond, af
komstig van de manchetknoop van de ver
pleegster en hoe verklaar je het, dat die
verpleegster vermomd als Han Adams om
8 uur alweer op het kantoor in Amsterdam
zat, terwijl het toch vaststaat, dat zij met
den trein van 7.10 naar Den Haag is ver
trokken.
„Waarde heer", antwoordde Sanders, ter
wijl hij met een wanhopig gebaar zijn bei
de wijsvingers tegen de ooren drukte, „we
hadden afgesproken, dat je me geen vra
gen zou stellen voor ik met m'n verhaal
gereed ben. In de eerste plaats dit: de vier
de man, die door ons allen aanvankelijk
voor den dader werd gehouden, heeft den
moord niet gepleegd. Hem kan hoogstens
medeplichtigheid ten laste worden gelegd,
want hij was niemand anders dan Else
Robert, die zich voor deze gelegenheid ver
momd had met uilenbril, pruik en knevel
tje om de verdenking te laten vallen op een
persoon, die in werkelijkheid niet be
stond. Om deze groote onbekende nog wat
meer onder de aandacht van de mederei
zigers en den conducteur te brengen, be
ging ze de overtreding in een niet rook
coupé een sigaret op te steken. Deze vrouw
in heerenkleeding was het, die van het be
gin af van de misdaad verdacht werd, maar
in werkelijkheid kon zij die zelfs niet eens
hebben begaan, omdat zij in Haarlem on
middellijk na den forens is uitgestapt en
met den eersten den besten electrischen
trein, die om 7.33 van daar naar Amsterdam
vertrok, is teruggekeerd. Ze had daardoor
vijf minuten tijd om zich van uilenbril,
knevel en pruik te ontdoen, een werkje,
dat zooveel tijd niet in beslag hoefde te
nemen, terwijl zij later op het Centraal Sta-
ton te Amsterdam nog wel even gelegen
heid zal hebben gevonden de jas en hoed,
welke zij droeg te verwisselen voor die van
haar broer, welke ze in een koffertje bij
zich had. Vandaar is zij natuurlijk onmid-
delijk naar het kantoor van de bank ge
gaan, waar ze tegen 8 uur kon zijn.
Van Haarlem af bevond zich in den cou
pé dus niemand anders dan Leuvensteyn
en de verpleegster, welke laatste rol door
Adams vertolkt werd, die dus ook de man-
chetknoopen van zijn z'ister droeg. Op het
traject HaarlemDen Haag heeft hij Leu
vensteyn van het leven beroofd waarbij
een van die manchetknoopen waarschijn
lijk in aanraking is gekomen met een hard
voorwerp om zich daarna nog voor
aankomst in de residentie, eveneens te
voorzien van de drie kenteekenen uilen
bril, kneveltje en pruik, die den onbeken
den vierden man hadden gekenmerkt.
Je begrijpt, dat het gesprek met den con
ducteur op het station in Den Haag een be
nauwd oogenblikje voor hem beteekende.
Dit gesprek was echter noodzakelijk om
den conducteur er van te overtuigen, dat
de vierde man nog steeds aanwezig was,
zoodat alleen deze later van de misdaad
zou kunnen worden verdacht. Bovendien
bestond er nog eep geringe kans, dat in den
Haag een andere reiziger in denzelfden
coupé zou plaats nemen doch ik vermoed,
dat hjj daarmee zelf ook wel rekening zal
hebben gehouden door het lijk vóór de aan
komst vandentr ein in de residentie onder
de bank te 'verbergen. Toen de trein echter
uit Den Haag vertrok zonder dat iemand
nog iets van de misdaad had bemerkt, was
ook alle gevaar voor ontijdige ontdekking
geweken. Eenmaal in Ritterdam heeft ook
hij onmiddelijk een electrischen trein te
rug genomen, waardoor hij om 9.55 reeds
weer in de hoofdstad arriveerde. Simpele
comme bonjour, nietwaar? Als je maar
eenmaal een draad in handen hebt!"
Sanders zweeg en de reporter staarde
eenigen tijd in gedachten verzonken naar
de rookwolk, die ach steeds dichter onder
de kap van de schemerlamp samentrok.
Hoe eenvoudig ook alles mocht schijnen
nu Sanders' uiteenzetting op deze mis
daad, die aanvankelijk door een sluier
van geheimznnigheid werd omhuld, het
volle licht wierp, toch bleef er nog wel
iets over, dat een nadere opheldering be
hoefde. De merkwaardigste zijde van het
geval was zeker wel, da' men en vooral
hij, Wils zelf tot het laatste moment
den werkeüjken dader zoo weinig had ge
wantrouwd, dat men hem zonder eenig be
zwaar, ja, bijna als vanzelfsprekend, deel
genoot had meenen te mogen maken van
de vermoedens, welke ten slotte tot de ont
dekking van den dader hadden geleid.
Slechts de laatste dagen had Sanders ge
weten, dat niemand anders dan Adams, die
dus in werkelijkheid Robert bleek te hee-
ten, den moord kon hebben gepleegd; ook
vanavond, toen zij gezamenlijk naar Den
Haag gingen, was hij daarvan op de hoog
te geweest, maar niets in zijn houding had
verraden, dat hij Adams thans met andere
oogen bekeek dan vroeger, toen zijn gevoe
lens jegens den procuratiehouder nog van
vriendschappelijken aard waren. Plotseling
ging hem een vraag door het hoofd, die hij
onmiddelijk onder woorden bracht:
„Je hebt me nog niet verteld, Wil, hoe
je er ingeslaagd ment Adams hier in de
blauwe salon te krijgen, als 't ware van
aangezicht tot aangezicht met zijn mede
plichtige."
„Dat was misschien wel het eenvoudig
ste van ales, beste jongen", antwoordde
Sanders. „Evenals ik haar een uitnoodiging
in handen speelde Dm te middernacht naar
de blauwe salon te komen, liet ik hem door
een der suppoosten een briefje overhandi
gen met een dergelijke invitatie. Het eenige
verschil lag hierin, dat ik het bij hem deed
voorkomen, alsof dit briefje afkomstig was
van een jonge dame, die zich bijzonder voor
hem interesseerde. Er stond niets anders
in dan: Een dame, die u vanavond reeds
eenige malen ontmoette, verzoekt u drin
gend precies om twaalf uur in de blauwe
salon op de eerste étage te komen?" Geen
man, die aan een dergelijk verzoek weer
stand zou hebben geboden en ik was er
dan ook vast van ovetruigd, dat mijn plan
zou slagen.
„Ook die overtuiging, blijkt thans niet
ongegrond te zijn geweest", antwoordde
Wils. „Maar stel het geval, dat de zaak
scheef was gegaan, b.v. doordat Adams tij
dens het bal zijn zuster had herkend voor
de verrassende en door jou, overigens zoo
meesterlijk geënsceneerde ontmoeting..?"
„In dat geval zou slechts de arrestatie
minder onopvallend hebben plaats gehad.
Je begrijpt, dat 'k die mogelijkheid even
eens onder de oogen heb gezien.
Adams heeft den geheelen avond onder
bewaking gestaan van eenige rechercheurs,
die zich i n de uniform der suppoosten had
den gestoken. Hun consigne luidde bij de
eerste poging tot ontvluchting onmiddellijk
in te grijpen Gelukkig is het zoover ech
ter niet gekomen. Stel je voor, dat we ons
genoodzaakt zouden hebben gezien den da
der van den moord op bankier Leuven
steyn temidden van zoo'n exclusief gezel
schap als hier bijeen is, in hechtenis te
nemen!" (Slot volgt).
