X Kruiswoord-raadsel.
ZATERDAG 24 APRIL 1937
DE LEIDSCHE COURANT
DERDE BLAD - PAG. 10
Af DEELING LEIDEN R K. DIOC. VROUWENBOND.
Onderstaande zeer interessante beschrij
ving over het leven der missionarissen in
Boven-Digoel, Md. Nieuw-Guinea, werd als
dank gezonden aan de Missie-naaivereeni-
ging Sint Franciscus Xaverius, die haar
welwillend afstond voor deze Rubriek.
Waar we zoo telken male over de Missie
hooren preeken en over het groote belang,
de Missie ook geldelijk te steunen, is het
wel goed eens iets te hooren over de vele
moeilijkheden die de Missionarissen te
overwinnen hebben.
NINATI, 19 November 1930.
Men zegt wel eens dat een missionaris,
die een aantal jaren achtereen in de echte
„rimboe" gezeten heeft, wel verbaasd zal
staan kijken, als hij weer eens in de „be
schaafde" wereld terugkomt. Het moet wel
een eigenaardig gevoel geven, weer trei
nen en auto's te zien 1 an ts vliegen, en bo
ven zich vliegtuigen te hooren brommen,
al weet men door kranten en tijdschrif
ten natuurlijk wel iets van de vooruitgang
op dat gebied. Maar van den anderen kant
zou iemand "it de beschaafde wereld zich
hier misschien niet minder verbazen over
wat op het gebied van loopen gepresteerd
wordt.
Als ik in de kranten lees, dat een groep
menschen, die vier dagen geloopen heeft
„in overwinningsroes, met gejuich en bloe
men ontvangen wordt",", maak ik me al
tijd vroolijk, want vier dagen loopen is
hier maar een kleinigheidje, al moeten we
dan ook over smalle, glibberige bosch
paadjes, die bezaaid zijn met boomwortels
en voortdurend stijgen en dalen. De laatste
maanden zijn er al verschillende malen Pa
poea's voor me naar Tanah-Merah getip
peld (5 dagen enkele reis) om vivres te
halen, daar sinds Juli de vivres-toevoer per
gouvernementsmotorboot stop staat, en we
nog geen eigen motor rijk zijn.
Die menschen dragen dan op den terug
weg ongeveer 20 Kilo in een blik aan hun
hoofd. Diezelfde -eis moet ik ook onge
veer om de drie maanden maken, behalve
dan een enkele maal, dat ik van de motor
boot kan gebruik maken.
Om een indruk te geven van een, voor
hier bijzondere „afstandsmarsch", wil ik
eens een tocht beschrijven, die ik, enkele
maanden geleden, gemaakt heb naar mijn
„buurman"-missionaris.
Tusschen het Moejoe-district en dat van
Boven-Bian en Fly (Gap 2) ligt een strook,
zoo goed als onbekend, land, waarvan we
niet wisten of er dorpen lagen die ooit voor
bezetting in aanmerking zouden kunnen
komen. Het plan, om eens door dat gebied
te trekken, had ik al lang gemaakt, maar
tot dan toe nooit kunnen uitvoeren. Met de
pastoor van Gap 2, P. Verschueren, die dat
gebied vanuit Merauke bedient, had ik per
brief afgesproken, dat hij van 20 tot 30
Juni in één van de Gap2-dorpen zou zijn,
om me te ontmoeten; dat bespaarde me
dan meteen een reis naar Langgoer (7 da
gen enkele reis per gouvernementsstoomer
vanaf Tanah-Merah) waar ik anders ééns
of tweemaal per jaar heenga, om een an
dere pater te ontmoeten, totdat er een twee
de in Boven-Digoel komt, wat binnenkort
zal gebeuren.
Heenreis.
2 3 J u n i. Uit een groote troep jongelui,
die zich aanbieden om mee te gaan naar
het, voor hen ook onbekend gebied, kies ik
er 16 uit, want daar ik niet weet, of we
kampongs zullen passeeren, waar voeding
te ruilen valt, moet een voorraad rijst en
sago meegenomen worden. Ook al beperkt
men zich tot het noodzakelijke, iets wat
men bij doorloopend tournée-maken wel
leert, dan nog wordt het voor een langere
tocht een aardige stapel bagage: Misbenoo-
digdheden, slaapspuller (tandoe, deken,
klamboe), kleeren, keukenspul, lectuur,
conserven, ruilartikelen, lantaarn met olie
etc. De dragers mogen ook niet te zwaar
afgeladen worden, want ik wil zoo vlug
mogelijk de Alice-rivier (zijriver van de
Fly) bereiken, om per prauw naar Gap2 af
te zakken.
Na de H. Mis stappen we op, in flink
tempo, om vandaag zoo ver mogelijk te
komen. In 8 uur bereiken we Metem, waar
we overnachten.
2 4 J u n i. Na een ongeveer even lange
tocht als gisteren, komen we in Aran, be
woond door menschen van de Alice-rivier.
We vinden iemand, die twee groote prau
wen voor 2 bijltjes wil verhuren, maar
ze liggen in de monding van een kleine zij
rivier van de Alice, enkele uren beneden
strooms. Andere prauwen zijn hier niet,
dus we zullen maar hopen, dat het werke
lijk groote zijn en dat die „enkele uren"
meevallen.
2 5 Juni. Heel vroeg vertrekken we en
na 6 uur loopen bereiken we de plaats waar
de prauwen moesten liggen. We zien alleen
een klein, gammel ding, dat echter kan die
nen voor de Aran-lui, om hun groote prau
wen te gaan zoeken. Ik verwacht ze zeker
niet terug voor morgenochtend, en laat dus
maar aanstonds bivak maken.
2 6 Juni. Om twee uur komen de prau
wen pas aan. Van tevoren hebben de dra
gers hout, rotan en blaren verzameld om
de prauwen aan mekaar te koppelen en er
een afdak boven te bouwen. Pagaaien heb
ben ze gemaakt van stukken stevige boom
schors, die ze in het gespleten uiteinde van
een stok schuiven i-n dan vastbinden. Ik
heb de gelukkige inval gehad om een roer
te laten kappen uit licht hout. Dat bleek
later onmisbaar te wezen, want van de
16 dragers zijn er maar twee, die wat ver
stand hebben van varen.
Zonder roer zouden wy nooit zoo goed
door de bochten van Alice- en Fly-rivier
gekomen zijn, waar sterke stroom staat en
flinken draéikolken zijn. Om vijf uur is de
„woonschuit" klaar. Het heele gevalletje
ligt wat scheef op het water, omdat de
eene prauw iets kleiner j- dan de andere,
maar door het goed plaatsen van bagage en
pasagiers ,komt het wel weer zóó recht te
liggen, dat we met een beetje oppassen bij
de bochten, niet oang hoeven te zijn voor
water scheppen. Zeven man krijgen een
pagaai in handen, ik zelf neem het roer,
er we starten. Gelukkig luistert de schuit
goed naar het roer. Meer door de sterke
stroom dan door het pagaaien, krijgen we
een mooi vaartje, en juist vóór het inval
len van het donker komen we nog op de
Fly. We varen vannacht door, ook al heb
ben we nog maar enkele uren maan. De
rivier is breed genoeg om in het donker te
varen.
Om een uur of acht, zien we achter ons
in de bocht een hoog huis. De roeiers zwij
gen en vinden het niets prettig, dat ik pro
beer de bewoners van het huis te beroepen.
Voor vreemden zijn ze altijd nog wat bang.
Een tijdje later geef ik het roer over aan
één van de twee die kunnen varen, en na
wat gegeten te hebben, sla ik een deken om
en ga in een kleine ligstoel slapen.
2 7 Juni. Buiten het "ritiek moment,
dat de schuit bijna op een in het water
stekende boom liep, (waarvan ik in mijn
slaap niets merkte) is alles goed gegaan
vannacht.
Om half zeven zien we menschen aan den
wal. We leggen er aan om kennis te ma
ken, ruilen sago, koken en bakken. De lui,
waarvan enkele gevlucht waren, doch weer
gauw terugkeerden, zijn van een Gap2-
dorp, Dawo, en komen hier sago kloppen.
Na een goed uur varen we door en om 9
uur passeeren we Dawo. Verder zien we
vandaag niets meer van huizen of men
schen.
Het mooie van een riviertocht is er voor
mij al lang af, en ik breng den tijd door
met sturen, brevieren en lezen.
Tegen den avond komt er een geweldige
bui aanzetten. Ik stuur gauw op de wal
aan, en juist voor de regen hebben de lui
een afdakje klaar, waaronder we kunnen
schuilen en eten klaar maken. Het dak op
de prauw is zoo lek is een mand. Om half
negen klaart het weer wat op en gaan we
verder. Waar Goeies ligt (de noodelijkste
kampong met goeroe van P. Verschueren)
staat niet op mijn kaart, evenmin als de
meeste bochten van de Fly, maar ik ver
moed, dat we er vóór den morgen wel zul
len aankomen, en druk de roeiers op het
hart goed uit te kijken naar buizen op den
rechteroever.
Om half vier schiet ik wakker. Eén van
de roeiers beweert, dat we zoo juist huizen
gepasseerd zijn. Op ons geroep wordt ge
antwoord, dus laat ik aanstonds naar den
wal sturen en met veel moeite gaan we
tegen stroom terug tot aan de aanlegplaats,
waar de goeroe en wat volk staat te wach
ten.
We zyn in Goeies. P. Verschueren wacht
ons op in Asoer en heeft zijn groote prauw
en enkele roeiers gestuurd om me te ha
len. Daar we omzwermd worden door mus
kieten, laat ik gauw in het goeroehuis mijn
muskietennet spannen, om nog een paar uur
te slapen.
2 8 Juni. Met zonsopgang vertrekken
we weer. Prauw en roeiers van P. Ver
schueren winnen het ohiterend van de
Moejoe's. Bij de eerste bocht hebben we de
woonschuit al eens stuk achter ons. De Cap-
gappers brengen een groot deel van hun
leven door op rivieren en rawa's, en ver
staan dus de kunst van prauwen maken en
roeien beter dan mijn boschmenschen.
Twee en een hall uur varen en Asoer
komt in zicht. Door het geschreeuw van de
roeiers weten de kampon^lui al gauw, dat
we in aantocht zijn en vanuit de verte zie
ik de pastoor en een troep schoolkinderen
al naar de aanlegplaats komen.
Mijn opzet was eigenlijk tot hier te gaan
en dan langs een andere weg te voet naar
de Moejoe terug te keeren, maar ik hoor,
dat een Broeder in Boepoel en de pastoor
te Moeting er op rekenen, dat ik door kom,
en daar ik er zelf ook veel "oor voel enkele
confraters en mijn oun-parochianen weer
eens te zien, besluit ik door te gaan en na
een ontbijt stappen we op om vanavond
Boveghaghe te kunnen bereiken.
2 .9 Juni. Na 7 uur varen en een paar
uur loopen komen we te Bosset. Deze kam
pong evenals de vorige, ken ik nog van '33,
toen ik er goeroes gebracht heb. Veel men
schen en schoolkinderen ken ik zelfs nog
bij naam, omdat die van tevoren al dik
wijls in Boepoel en Moeting kwamen.
3 0 Juni. Vandaag willen we naar Boe
poel loopen, ofschoon P. Verschueren iets
aan zijn voet mankeert. We zoeken een
VOOR HET MENU
AARDAPPELEN direct besteld
»ij VLASVELD
IMTERPAROCHIEELE
OUDE /INGEl 150
ItL *9
DCEZQ/TBQQT 22
uutm
LEIDEN
paar flinke kerels uit om Ie bagage te dra
gen, die ik vanavond nog noodig zal heb
ben. De rest mag achterop komen en onder
weg overnachten.
(Wordt vervolgd).
HULP IN DE HUISHOUDING EN DE
BABY.
Huismoeders luistert even!....
„Geen tijd", hoor ik al zeggen. „Druk aan
de schoonmaak!" En toch.... voor „de
Baby" heeft u wel een paar minuten.
Uw linnenkast bergt misschien nog baby
kleertjes of lappen, die no:; voor de klein
tjes gebruikt kunnen worden. Onze maga-
zijnmeesteresse: mevr. H. Colla—Hueber
Mare 51, zal dit gaarne ontvangen.
Heeft u soms alles al weggegeven en wilt
u ons tóch helpen, dan is het gironummer
van de penningmeesteresse: Mej. A. van
Deene, Hooge Rijndijk 76, Giro No. 173307.
Er is zooveel noodig en de aanvragen
worden steeds meer.
Hierbij past ons ook een woord van har-
telijken dank aan degenen, die ons in den
laatsten tijd zoo goed bedacht hebben. "God
loone hen!
ONS MOOIE LAND.
Striemende regen, wintersche koude, te
gen den wind optornende menschen, uitbot
tende boomen, fijn jong groen, lentebloe
men die alles schijnen „e trotseeren een re
gelmatig weerkeerend beeld van het voor
jaar. Ieder jaar meenen we dat het dit
keer beter zal zijn, de zon warmer, de
lucht milder, en ieder jaar ervaren we, dat
alleen het uitbottende leven aan ons ver
langen beantwoordt. Ongeacht koude en
regen leeft en werkt alles in de natuur,
zingen de vogels en bouwen ze hun nest,
zwellen de knoppen en kernen de blaadjes
en bloemen te voorschijn en doen ons in
bewondering staan voor dit telkens terug-
keerende leven.
Een meesterhand, die dit alles regeert,
Gods hand, overal merkbaar, ook in de bos-
schen, die ons land rijk Wie, zooals ik,
gezworven heeft in de omgeving van Arn
hem en Oosterbeek, zou wel eens voor één
uur de pen van Gulbrandsen willen bezit
ten, om over onze eeuwig zingende bos-
schen te schrijven, om zoo de liefde tot het
eigen land aan te wakker* n.
Het heuvelachtige terrein, de fluweel
zachte boschpaden, de flonkerende licht
plekken, naast duistere lanen met eeuwen
oude boomen, de verrasende kijkjes over
het wijde land, de groote uitgestrekte hei
de geven een geluksgevoel, dat stil maakt.
Onze gedachten gaan uit naar de dui
zenden opeengehoopt in groote steden voor
wie lente, zomer, herfst en winter slechts
klanken zijn.
Maar Leiden heeft zijn Leidsche hout en
hoewel- daar alles nog jong is, is het toch
een heerlijk stukje natuur voor wie niet
in de gelegenheid is, ons land te doorkrui
sen.
Laten we het in eere houden, dan kun
nen we na verloop van jaren ook hier spre
ken van: „En eeuwig zingen de bosschen"
RECHTZAKEN
Ongeschiktheid voor den militairen dienst
gesimuleerd.
Twee dienstplichtigen moesten zich van
morgen voor het Hoog Militair Gerechts
hof te Den Haag verantwoorden, omdat
zij bij de keuring slecht gezichtsvermogen
hadden gesimuleerd om ongeschikt voor
den militairen dienst te worden ver
klaard.
De 21-jarige J. T., soldaat by de 3e com
pagnie geneeskundige troepen te Breda,
was voor dit feit door den krijgsraad te
's-Hertogenbosch veroordeeld tot een ge
vangenisstraf van tien dagen. Beklaagde
zeide, dat zijn huisdokter 6 a7 jaar gele
den zyn oogen gekeurd had en deze slecht
had bevonden. Bovendien had hij last van
aanvallen van zenuwachtigheid, waarbij
zijn gezichtsvermogen sterk afnam.
De arts, die T. gekeurd had, zond hem
voor specialisten-onderzoek naar het hos
pitaal te 's-Gravenhage, waar de specia
list dr. Beernink de simulatie ontdekte.
Van het vonnis van'den krijgsraad was
de auditeur-militair in hooger beroep ge
komen.
De behandeling voor het hof bracht
geen nieuwe feiten aan het licht. De ad
vocaat-fiscaal mr. L. B. J. Vermeulen,
vorderde een gevangenisstraf van een
maand.
Voor hetzelfde feit stond de 20-jarige
dienstplichtige bij de 4e compagnie ge
neeskundige troepen J. P. terecht.
Hij bleef evenwel ontkennen gesimu
leerd te hebben. Evenals op den vorigen
beklaagde, had dr. Beernink op hem met
succes de z.g. simulanten-nroef toegeoast.
Door den krijgsraad was P. veroordeeld
tot een voorwaardelijke gevangenisstraf
van tien dagen.
De advocaat-fiscaal eischte thans een
onvoorwaardelijke gevangenisstraf van
een maand.
Behalve nieuwste verkeers-
voorschriften moet u óók nog de
oudste ongevallenoorzaken (roe
keloosheid en drankmisbruik!)
kennen!
EEN POPULAIR BOEKJE.
Het centraal verband heeft een nieuw
werkje uitgegeven, getiteld: Voor God
Met Kolping Door het gezin Naar 'n
nieuwen tijd.
Centraal-Praeses Drost leidt het boekje
in met een merkwgardig voorwoord en
schrijft o.m „Dit woord zal iets in jullie
losslaan. Je zut je tijd en je roeping beter
begrijpen Je zult het leven niet willoos
aanvaarden, zooals het op je afkomt, je
zult je niet laten neerdrukken en misvor
men door het onstuimige leven, maar je
zult het leven aandurven, je zult zelf in
stemmen op de toekomst en je boven het
grillige leven verheffen, het eronder krij
gen, om met Gods hulp van den nieuwen
tijd te maken wat er van te maken is"
En dan wordt door den schrijver een
sublieme reeks van gedachten ontwikkeld,
zooais de titel ze aangeeft. Een onmisbaar
boekje voor onze jonge kerels, die straks
de toekomst dragen van Kerk en Vader
land.
Het is voor den pry's van 10 cent ver
krijgbaar in de zaal.
LOUTER POLITIEKE GESTE?
Zoo nu en dan hoort men rare mee
ningen verkondigen. Zoo vernamen wij on
langs de bewering, dat de tot stand geko
men verzoening tusschen Ludendorff en
Hitier heelemaal geen geestelijke achter
grond had en slechts bezien mocht wor
den als een politieke geste.
Wie geen vreemdeling in Duitschland is
en het sinds 1933 aan de regeering zijnde
bewind heeft gevolgd, kan en zal beter
weten, daar het systeem niet louter poli
tiek is, doch zich opdient als een levens-
en wereldbeschouwing. Juist daaruit moest
het conflict met de Kerk voortkomen;
daar was geen ontkomen aan.
Toen we in '35 door Duitschland reis
den, was de hetze tegen de Joden in vol
len gang; in de steden, ja zelfs in de klein
ste gehuchten hingen de plakkaten: „Die
Juden sind unser Unglück". Op de winkel
ramen der „Ariërs" stond geschreven
.Deutsches Geschaft"; voor de winkels
van de Joden werd volop gepost.
Toen wij dit hatelijk gedoe met diverse
katholieken bespraken was hun meening:
Ook wy krijgen een beurt, wacht maar!
En het is gekomen, eerst in het geheim,
later meer openlijk, en nu in het volle
daglicht. Moeten we ons daarover verwon
deren?
Ja maar, Hitier zei toch, dat hij katho
liek was; hij sloot toch een concordaat en
voorspelde een Duitschland op christely-
ken grondslag.
O zeker, Hitier heeft zooveel gezegd.
Maar woorden alleen
Zeer veel Duitschers hebben zich, en
volkomen terecht, geërgerd aan zijn gesol
met het woord „christlich". En wat zegt
de Paus in zijn magistrale Encycliek?
Leest: „Wie in heiligschennende misken
ning der wezensverschillen, die gapen tus
schen God en schepsel, tusschen den God-
mensch en de kinderen der menschen, den
een of anderen sterveling, ook al ware hij
de grootste aller tijden, naast Christus zou
durven te stellen, of zelfs boven Hem en
tegen Hem, houde het zich voor gezegd,
dat hij een valsche profeet is. op wien op
schokkende wijze het wcord der H. Schrift
van toepassing is: „Hij die in den hemel
woont, lacht om dezulken".
Ziedaar in één zin den afgod van het na-
tionaal-socialisme veroordeeld.
Werkelijk, de verzoening met Luden
dorff heeft betrekking op het wezen
van het nationaal-socialisme, op het ras-
sisch heidendom. En het moet ons
toch wel tot nadenken brengen, dat een
aupstaat vrede sluit met een heiden, om
met des te meer kracht het geloof van zijn
jeugd te kunnen bestrijden in het volk,
dat alles aan 't christendom te danken
heeft.
Wij weten, deze taal is hard, omdat de
waardheid hard is. Doch in deze gewich
tige tijden moeten wij daarvoor niet te
rugdeinzen.
Ook de tactiek van den leugen moest
het nationaal-socialisme voeren in de ar
men van Ludendorff, want slechts de waar
heid voert tot Christus En de tactiek van
den leugen was ontstellend. Te verwonde
ren b.v. behoeft ons niet de schoolstrijd
met de daarbij gehouden stemmingen.
Kort na de ja-en-neen-verkiezing van '34
waren we in Duitschland. In enkele dor
pen was het aantal neen-stemmers circa
60 procent. En toen 's avonds de kranten
uitkwamen waren de cijfers precies omge
draaid! Tot groote ergernis van de voorzit
ters der stembureaux. Zoo nu ook met de
schoolstemming. Wat goed is voor den
staat, is immers geoorloofd
Nu zit het Duitsche volk met de stukken
te kijken. En ze zijn er nog niet, want
het gaat er vóór of tégen Christus. Niet
louter politiek is de verzoening met Lu
dendorff, maar de inzet van nieuwen
strijd.
Totdat God ingrijpt en de Kerk triom
feert!
SEVERUS.
ONS GOUDEN FEEST
Historie.
1807. Nadat was besloten tot aansluiting
bij het Centraal-Verband werd kort daar
na op feestelijke wijze het nieuwe huis be
trokken, dat door de goede zorgen van
Praeses Hageraats in perceel Ropenburg
52 was gevestigd. Het hoogtepunt van dien
dag was de feestrede van Dr. Herman
Schaepman, Nederlands groote staats
man.
1912. Onder het toenmalig Praesidium
van kap. v. d. Laar werd het zilveren feest
grandioos gevierd. De feestrede werd ge
houden door kap. P. P. H u i b er s van
de Mon-Père parochie.
937. Thans Mgr. Huibers, onze Bis
schop, zal als hoogtepunt van ons gouden
feest, op Zondag 11 Juli, een Pontificale
Hoogmis opdragen in de St. Petruskerk.
HOUDT VRIJ ZONDAG 9 MEI-
Want dan zullen de Gezellen van stad en
omgeving mede getuigenis afleggen van
hun dankbaarheid voor de groote Ency-
cMeken „Rerum Novarum" en „Qudra-
gesimo Anno".
Op het Sportpark aan den Haagweg
wordt dien Zondagmiddag de Encycliek
meeting gehouden. Twee sprekers zullen
aantoonen wat R. N. bracht en wat Q. A.
wenscht en alzoo zal voor ons aangeduid
worden onze specifiek katholieke roeping
op sociaal terrein.
Gezellen, houdt vry Zondag 9 Mei!
Laat het woord van den Paus de wek
roep zyn tot vuriger activiteit!
WERKKAMP TE EGMOND
Er komt nu schot in. Zoo om de drie
weken kunnen er groepjes geplaatst wor
den in het werkkamp „Vredesteijn" te
Egmond. Gegadigden voor dit kamp kun
nen zich ieder uur van den dag s c h r i f-
t e 1 y k melden aan het gebouw der Gez.
Ver., Rapenburg 52. Voor nadere bespre
king is de Senior aldaar te spreken Zater
dags van 8.30 uur tot 10 uur.
Behalve gedurende zes acht weken
werk, kost en inwoning, wordt bovendien
f 1.75 zakgeld uitbetaald. Geen zorg wordt
er ontzien.
Daarom is het te hopen, dat èn de jon
gere katholieke werkloozen èn de ouders
dit kampwerk volkomen benutten.
EEN HERINNERING.
Muziek- en zangers-leden denken er
aan Dinsdagavond 7 uur vanaf het sta
tion te vertrekken naar Oegstgeest voor hun
optreden in het gesticht Endegeest en
Voorgeest.
Dit is eigenlijk geen Kruiswoord, doch
een „cellenraadsel".
Om ieder nummer moet een woord van
6 letters ingevuld worden, dat bij het
pijltje begint en loopt, zooals de wijzers
van de klok.
Opgave:
1. Werelddeel.
2. Sierplant.
3. Vrijgeborene; edele strijder.
4. 'n Spottend of schampend prijzen.
5. Laatvlijm.
6. Varen, zeilen.
7. Vastmaken.
Oplossing, van het kruiswoord-raadsel
van vorige week: horizontaal: 5. Palermo.
7. KRO. 8. Ede. 9. Sof. 11. The. 13. Net.
15. Acht. 17. Rhea. 18. Embargo. 21. Slee
per. 24. Kees. 25. Erna. 27. Stang. 28.
Smet. 29. Oven.
Verticaal: 1. Apotheose. 2. Slee. 3. Aren.
4. Posthoorn. 6. Ed. 7. Kea. 10. Fra. 12.
HTM. 14. Erg. 16. Ha! 19. Beest. 20. Ra
pen. 22. Lest. 23. Ergo. 24. Kam. 26. Are.
