Engeland bereidt zich voor
%*-?• n
i
Koning Leopold van België in gesprek met een der deelnemers aan de herdenkings
plechtigheid ter nagedachtenis aan de oorlogslachtoffers, welke te Brussel Zondag
gehouden werd
Mr. W. C. Bosman, oud-lid van de
Prov Staten van Noord Holland en
directeur van den veerdienst Enkhuizen
Stavoren is in den ouderdom van
75 jaar te Alkmaar overleden
Groote pontons zijn aangevoerd voor de brug, die door Engelsche genietroepen over den
grooten vijver van St. James Park te Londen wordt gelegd teneinde een gedeelte van het
voetgangersverkeer bij de kroningsfeesten te kunnen verwerken
FEUILLETON
DE VIERDE MAN
(Een geval uit de practijk van Inspecteur
Sanders, lid der Centrale Recherche),
door
UDO VAN EWOUD.
(Nadruk verboden).
Overigens interesseerde de gast hem niet
meer dan de duizenden anderen ééndag-
logé's, die hij in den loop der jaren aan
zijn loge had zien voorbij trekken en van
wie slechts een enkeling, dank zij een bui
tensporig hooge fooi in bijzondere mate
zijn belangstelling had vermogen op te
wekken.
De heer Fedorra, alias inspecteur San
ders, was intusschen op zijn kamer aange
komen, welke zooals hij reeds bij het af-
loopen van de lange gang had bemerkt
schuin tegenover die van Josephine Marie
Por telle gelegen was. Nauwelijks was de
jongen, die hem met de lift naar boven
had gebracht verdwenen, of hij opende
voorzichtig de deur, sloop op zijn teenen
over de met een dikken Smyrna looper
belegde gang en luisterde gespannen aan
de deur, welke toegang gaf -tot kamer 53.
waar de pseudo-verpleegster troonde
Slechts eenige seconden bleef hij in gebo
gen houding staan; toen hoorde hij duide
lijk het geluid als van een stoel, die ver
schoven we.'-i en direct daarop vlugge, door
een tapijt gedempte schreden, welke zich
verwijderden. Bl(jkb iar had de bewoon-
ter van het vertrek zich naar de vaschta-
fel begeven, want plotseling drong nu het
klaterend geplas van water tot hem door.
Sanders wist voorloopig genoeg. Josephi
ne Marie Portelle bevond zich in haar ap
partement en Erich Friedrich Fedorra bleef
thans niets anders over dan zich in zijn
burcht terug te trekken en zijn overbuur
vrouw zorgvuldig te bewaken.
Hij had nu tijd genoeg den toestand nog
eens rustig te overdenken en zijn kansen,
die op het oogenblik zeker niet zoo heel
slecht stonden, na te gaan. Het feit, dat de
pseudo verpleegster in het hotel gebleven
was, ondanks het gevaar, dat haar van de
zijde der politie dreigde, bevestigde zijn
vermoeden, dat zy niet het eei*ste het beste
hotel in Dusseldorf betrokken had, maar
daarbij te werk was gegaan overeenkom
stig een haar reeds in Amsterdam verstrek
te opdracht. Haar handlangers in Holland
wenschten met haar in contact te blijven;
zij hadden niet voorzien, dat de vlucht op
het laatste moment nog ontdekt zou wor
den en zich daardoor voor de verpleeg
ster de noodzakelijkheid zou voordoen een
ander en veiliger onderdak te zoeken. Zij
handelde slechts op bevel van anderen. Die
bevelen had zij uit te voeren, al stond het
haar daarnaast natuurlijk vrij de noodige
maatregelen in het belang van haar
eigen veiligheid te treffen. Dat laatste had
zij trouwens niet verzuimd. De verdwijning
van Evertsen, die nu tóch ook terug--had
kunnen zijn was gevolgd door de'ontvoe
ring van Wils en als „Dritte im Bunde" ge
noot hij nu de speciale bewaking van eei
ander lid van dit illustre gezelschap, da
zeker niet zou aarzelen tegen hem op de
zelfde wijze op te treden, wanneer het daar
toe zijn kans schoon zag. Thans waande
men hem rustig in hotel Eden, waar men
hem, wanneer hij zich althans niet al te
lang schuil zou houden, ongevaarlijk achtte
en in de laatste plaats was er dan nog het
Düsseldorfsche politiecorps, dat de tegen
standers voorloopig eveneens onschadelijk
had gemaakt.
In den koffer n.l., welke de rechercheur-
kruier voor meneer Muller uit Rottere am
in hotel Eden had afgegeven, had zich, ver
borgen tusschen de kleeren, een briefje van
den hoofdcommissaris bevonden, waarin
deze mededeelde zoo juist een anoniem
schrijven te hebben ontvangen, waarin de
politie geadviseerd werd zich van alle in
menging in de „Hollandische Angelegen-
heit" te onthouden, daar men anders niet
zou kunnen instaan voor het leven der bei
de gevangenen. Deze laatsten. zoo werd
voorts medegedeeld, zouden onmiddellijk in
vrijheid worden gesteld, zoodra men de
zekerheid had, dat de Hollandsche inspec
teur naar zijn land was teruggekeerd en
uit een persoonlijk door den commissaris
onderteekende advertentie in een der Düs
seldorfsche bladen, waarvan de tekst was
voorgeschreven, zou blijken, dat ook deze
de zaak als afgedaan beschouwde.
Deze laatste maatregelen van te tegen
partij waren oorzaak, dat Sanders zica op
dit oogenblik niet al te-ongerust maakte
omtrent het lot van Wils en Evertsen. Zij
waren weliswaai beiden aan den willekeu
van de bende overgeleverd, maar voorioc
pig zou hun leven geen gevaar Joopen. Zo(
lang hij, Sanders, zoowel als de Düsseldori
sche politie zich van elk daadwerkelijk op
treden onthield en uit r.iets zou blijken, da
men op de hoogte was van het bestaai
van het perceel in de Alte Jakobstrasst
was er geen vuiltje aan de lucht, zy het
dan, dat men rekening zou hebben te
houden met de mogelijkheid van rijzend
wantrouwen bij de tegenstanders, wanneer
hét vertrek van den Hollandschen inspec
teur en de advertentie van den hoofdcom
missaris wat al te lang op zich zouden
laten wachten.
Maar zooveel tijd meende Sanders niet
noodig te hebben. Wanneer de voorteeke
nen niet bedrogen en op het oogenblik
bestond er niet de minste reden om aan
het welslagen van zijn plan te twijfelen
naderde men thans het einde van deze af
faire, niettegenstaande hij er zelf nog geen
idee van had, wie de werkelijke dader van
den moord op bankier Leuvensteyn eigen
lijk was.
Sanders had een der zich in het vertrek
bevindende fauteuils bij de deur geschoven
waar elk gerucht van hetgeen zich op de
gang afspeelde tot hem doordrong. Daar
kon hij zich vrij overgeven aan zijn medi
taties, zonder de kans te loopen, dat hem
daarbuiten iets zou ontgaan.
Ongeveer een uur verstreek zonder dat
zich iets bijzonders voordeed. Hij hoorde
de voetstappen van vlugge kamermeisjes
die in de op een der zijgangen van deze ver
dieping uitkomende vertrekken aan het
werk schenen te zyn en den zwaren tred
van een of anderen nieuwen gast, die, ge
ëscorteerd door een koffers torsenden lift
boy, wiens onregelmatige voetstappen van
lit zware werk getuigden, z'n kamer op-
'.ocht. Bij elk dezer geluiden echter boog
Sanders zich voorover en drukte hy zijn
>or tegen het sleutelgat om te hooren of
ij verband hielden met het doen en laten
an zijn overbuurvrouw. Eindelijk scheen
'ijn geduld te zullen worden beloond,
i Nadat het eenigen tyd volkomen stil was
geweest, vernam hij plotseling weer het
schuiven van de liftdeuren, zooals dat reeds
eenige malen tot hem was doorgedrongen.
Ditmaal echter scheen slechts één persoon
de lift te verlaten, vermoedelijk dus de lift
boy zelf, die snel in zyn richting kwam.
Even onverwachts als zij gekomen waren
hielden de schreden op. Toen werd bij de
kamer aan de overzijde op de deur geklopt
en op hetzelfde oogenblik, waarop dit ge
luid tot hem doordrong, sprong Sanders op
en greep den deurknop.
Tegelijkertijd werden twee deuren ge
opend, die van Sanders' kamer echter
slechts op een kier, hetgeen voldoende was
hem in de gelegenheid te stellen elk woord
dat aan de overzyde van de gang gesproken
werd, op te vangen. Het was de liftboy, die
het eerst sprak.
„Juffrouw Portelle, er is een telegram
voor u beneden, eigenhandig af te geven",
en daarop de aangesprokene, die niet in het
minst verrast scheen:
„Ik kom".
Dit was voor Sanders het moment waar
op hij had gewacht. Nauwelijks bewees het
dichtslaan van een hek, dat beiden zich in
de lift hadden begeven, of Sanders snelde
de gang af in de richting van waar kort
te voren de stemmen der kamermeisjes tot
hem waren doorgedrongen. Inderdaad vond
hij daar twee meisjes, die bezig waren in
twee aan elkaar grenzende kamer de bed
den op te maken en zich bij dit werk op
vrij luiden toon met elkaar onderhielden.
(Wordt vervolgd).
Te Klundert is Maandag de nieuwe warmwaterroterij voor vlas, welke inrichting aan vele handen werk zal ver.
schaffen, officieel in bedrijf gesteld. - Ir. A. Roebroek, directeur-generaal van den Landbouw, verricht de opening
Repetitie voor den kroningsstoet te Londen. - In de Engelsche hoofdstad werd Zondag de groote
oefening voor den belangrijken dag van 12 Mei gehouden, waarvan de statiekoets met de acht prachtige
schimmels het hoogtepunt vormde
Minister prof. dr. ir. H. C. J. H Gelissen beeft Maandag in het Provinciehuis te Groningen de leden der Noordelijke Economische
Technologische Organisatie geïnstalleerd. Tijdens de rede van den minister
