Het spoorwegongeluk nabij Dax.
FEUILLETON
DE VIERDE MAN
(Een geval uit de practijk van Inspecteur
Sanders, lid der Centrale Recherche),
door
UDO VAN EWOUD.
(Nadruk verboden).
22)
Vijf minuten later stond hij in het por
tiek van een huis, dat schuin tegenover de
woning van Je verpleegster was gelegen en
nog geen kwartier had hij hier op post ge
staan, of op den hoek van de ongeveer hon
derd meter verder gelegen zijstraat stopte
een taxi, waaruit iemand stapte in wien hij
onmiddellijk een der rechercheurs van het
hoofdbureau herkende.
Hij beduidde den beambte bij den wa
gen te blijven, stak daarna in het portiek
een sigaret op, alsof hij tot dit doel even
een schuilplaats gezocht had tegen den
wind en wandelde daarna in de richting van
den rechercheur, wien hij met een wenk
verzocht hem te volgen In de zijstraat, ver
borgen voor eventueele onbescheiden blik
ken vanuit de woning van de verpleegster,
bleef hij staan om den beambte in te lich
ten met betrekking tot diens taak. Hoewel
hij den man op het portaal slechts even
gezien had, was hem toch niet ontgaan, dat
deze een licht grijze regenjas met epaulet
ten droeg en een slappen hoed van donkere
kleur. Zijn lengte was ongeveer 1.70 M.
Weliswaar liet dit signalement aan volle
digheid iets te wenschtn over, maar waar
zich zeer waarschijnlijk geen andere hee-
ren in het huis bevonden, was verwisse
ling met een ander vrijwel uitgesloten.
Wils drukte den rechercheur vooral op
het hart den man te schadi wen en op deze
wijze uit te vinden, wie hij was en waar
hij woonde. Hierna liet hij zich met de
zelfde taxi naar het bureau van „De Mer-
cuur" rijden, terwijl de rechercheur zich
zoodanig opstelde, dat hij, zonder vanuit
het bewaakte pand gezien te worden, de
deur waaruit zijn slachtoffer moest komen,
geen seconde uit het oog behoefte te verlie
zen.
Hoewel inspecteur Sanders hem om
trent het doel van zijn opdracht in het on
zekere had gelaten, concludeerde hij uit
het naambord van de verpleegster al spoe
dig, dat zijn taak in verband moest staan
met den moord op bankier Levensteyn en
deze ontdekking was slechts in staat zijn
waakzaamheid te verdubbelen. Hij be
schouwde het als een eer, dat de inspecteur
hem voor dit werk had uitgekozen en hij
nam zich dan ook ernstig voor alles in het
werk te stellen om dit vertrouwen niet te
beschamen.
Voorloopig echter kon h.j niet meer doen
dan rustig af te wachten tot de man, die
hem door den reporter was beschreven, het
huis zou verlaten. Doch daarbij werd z'n
geduld wel op een zeer zware proef ge
steld. Het eene kwartier na het andere ver
streek, zonder dat zich iemand liet zien.
De deur bleef gesloten en zelfs geen leve
rancier vervoegde zich aan de woning,
waarin wel niemand aanwezig scheen.
Eindelijk, het liep reeds tegen 3 uur, werd
de deur van het bewaakte perceel voorzich
tig geopend en uit het portiek trad de ge
stalte van een man, zooals die door den
journalist was beschreven: licht grijze re
genjas, slappe, donkergrijze hoed en leng
te tusschen 1.60 en 1.70 M. Er was geen
twijfel mogelijk, of dit was de gezochte.
Diens houding alleen reeds was in staat
argwaan op te wekken. Voorzichtig keek
de man eerst links, daarna rechts de straal
af en het duurde zeker een halve minuut
alvorens hij tot het besluit scheen te zijn
gekomen welke richting hij zou kiezen.
Eenmaal op straat, zette hij er echter ook
onmiddellijk de pas in en zoo snel liep hij
thans in de richting van de Linnaeustraat.
dat de rechercheur moeite had hem onop
vallend te volgen. Zelfs op vrij grooten af
stand echter, bleef de lichte regenjas zicht
baar en eerst toen de drager daarvan om
den hoek van de Linnaeusstraat verdween
zag de rechercheur zich genoodzaakt zijn
stap te verhaasten teneinde te voorkomen,
dat de achtervolgde zich in een der hierop
uitloopende zijstraten aan het oog zou ont
trekken. Spoedig bleek echter, dat de man
aan een dergelijk voornemen zelfs niet
scheen te denken. Hij liep thans weer veel
langzamer en gunde zich zelfs den tijd zoo
nu en dan voor een etalage te blijven staan.
Herhaaldelijk keek hij daarbij- de straal
af, alsof hij iets verwachtte, totdat hij plot
seling overstak naar een vluchtheuvel voor
trampassagiers.
De rechercheur lachte inwendig. In de
verte naderde een wagen van lijn 9, waar
mee zijn slachtoffer ongetwijfp' zijn tocht
wenschte te vervolgen. Daardoor echter zou
zijn taak als achtervolger niet onbelangrijk
worden verlicht, want ten slotte was de
man nergens gemakkelijker in het oog te
houden dan vanaf het achterbolcon van
een tram.
Spoedig bleek echter, dat de rechercheur
te vroeg had gejuicht, want juist toen de
wagen remde, zag hij den onbekende een
beweging maken, alsof hij iets in zijn zak
ken zocht, waarna hij zich plotseling om
draaide en haastig de straat weer terugliep
in de richting, vanwaar hij zooeven geko
men was.
Het kleine intermezzo, de geheele hou
ding van den man, sprak voor zichzelf. Hij
scheen iets vergeten te hebben en spoedde
zich thans terug om dat te halen. De re
chercheur verwonderde zich dan ook aller
minst, toen hij zich genoodzaakt zag den
zelfden weg te gaan, welke hij slechts eeni-
ge minuten geleden eveneens had afgelegd
tot de woning van de verpleegster, waarin
de man, na een oogenblik in het portiek
getoefd te hebben, verdween.
De rechercheur troostte zich met de ge
dachte, dat het opnieuw betrekken van zijn
wachtpost vermoedelijk slechts een kwes
tie van eenige minuten zou zijn. Doch hier
in werd hij telurgesteld. minuten wer
den een kwartier, het kwartier een half
uur en toen de avond begon te vallen,
was de man nog steeds niet uit het huis te
ruggekeerd.
Met het verstrijken der minuten, daalde
de stemming van den wachter aan den
overkant, wiens positie inderdaad verre
van benijdenswaardig was. Met Inspecteur
Sanders had hij afgesproken, dat deze, wan
neer hij om 6 uur nog niet op het hoofd
bureau was teruggekeerd, een mannetje
naar 't perceel in de 2e Oosterparktsraat
zou zenden, die hem dan zoo noodig zou
kunnen aflossen Het liep nu reeds beden
kelijk naar dat uur en nog steeds had de
verdachte bezoeker zich niet ten tweeden
male laten zien. Zou nu ten slotte blijken,
dat hij hier den geheelen middag voor
niets had gestaan; was dat het eind van de
eervolle opdracht, waarvan hij zich zoo
veel had voorgesteld? Zou ten slotte dan
nog een ander met de eer gaan strijken?
Deze en dergelijke vragen speelden den
rechercheur door het hoofd, terwijl hij zich
afvroeg, of de man wellicht kans zou heb
ben gezien langs een anderen weg het huis
te verlaten. Doch die veronderstelling kon
hi) gerust laten varen Amsterdamsche bo
venhuizen als deze boden geen anderen
uitgang dan door de voordeur, tenzij men
zich aan de achterzijde met een touw uit
het raam zou laten zakken. Bij een der
gelijke hoogte beteekende dat echter een
halsbrekend werk, hetwelk bovendien wei
nig resultaat beloofde, omdat men het in
het uiterste geval slechts tot den tuin van
den benedenbuurman zou kunnen brengen,
die dan voor een dergelijke klauterpartij
zeker zou worden gealarmeerd. Een ach
teruitgang telden deze huizen, die met tui
nen aan elkaar grensden, evenmin, zoo
dat hij toch zou moeten zoeken. Neen, men
zou hem bezwaarlijk" kunnen verwijten, dat
hij zijn plicht had verzaakt, maar dat nam
intusschen niet weg, dat de palm der over
winning waarschijnlijk door een ander zou
worden weggedragen. Slechts de stille
hoop bleef hem. dat ook de man, die hem
moest aflossen, geen succes zou hebben,
maar die mogelijkheid was al zeer gering,
omdat de gezochte toch eens uit het huis
te voorschijn zou moeten komen. In ieder
geval zou hij verzoeken do bewaking van
het perceel opnieuw aan hem toe te ver
trouwen. wanneer het posten zou worden
voortgezet.
(Wordt vervolgd).
Z. Exc. minister prof. dr. Ir. H C. J. H Gelissen bracht Donderdag een
bezoek aan zijn geboorteplaats Venlo, waar hem door burgemeester Berger
een boekwerk, .De geschiedenis van Venlo", werd aangeboden
Het déraillement
van den sneltrein
Parijs Hendaye
had enkele kilo
meters voor Dax
plaats
De nieuw benoemde Japansche gezant, Z. Exc. Kuwashima
(2e van rechts zittend), tijdens een bijeenkomst ten huize van
den Consul-Generaal van Japan te Batavia, waar hij op door
reis naar Nederland een bezoek bracht
Ter gelegenheid van het een-jarig bestaan van het eskadron pantserwagens
werd Donderdag te den Bosch een défilé gehouden voor den burgemeester,
mr. F. van Lanschot
druk gewerkt. De kronen voor de masten op de Mali zijn
gereed
Minister De Wilde bracht Donderdag een bezoek aan den Bosch ter be
zichtiging van de veemarkthallen en de nieuwe viaducten
Een der deelnemers aan de steeplechase voor manschappen
der Engelsche artillerie in Sandown Park kwam met zijn
viervoeter te vallen. Hierboven het onfortuinlijke moment
