nederl. r.k. Volksbond
LIED VAN DEZEN TIJD
ZATERDAG 23 JANUARI 1937
DE LEIDSCHE COURANT
DERDE BLAD - PAG. 11
PLAATSELIJKE CENTRALE
X^/Tk-
VASTENTIJD.
De Vastentijd, dien we weldra weer in
gaan, laat hij staan in het Katholiek-zijn
van allen, die het wel meenen met onzen
godsdienst en onze H. Moederkerk. Wij
dienen ons allen, zonder uitzondering, in
dienst te stellen van het Apostolaat door
gebed en versterving. In heel ons denken,
doen en laten, moeten wij steeds in actie
zijn tegen het moderne heidendom met
zijn voor ons Katholieken zoo verkeerde
levensbeschouwing en dit alles ter eere
van Hem, Jezus Christus.
In een zijner toespraken heeft Paus Pius
XI over communisme ons duidelijk den
weg gewezen door de woorden uit het H.
Evangelie: „Die duivel wordt uitgebannen
door gebed en vasten".
Laten wij allen toch in den Vastentijd
onze dagelijksche versterving en de ge
beden bij het H. Misoffer in dienst stel
len van onze Katholieke Wereldbeweging.
Bovendien Art. 5 van de Vastenv/et heb-
be in den Vastentijd ons aller aandacht:
„Men zij spaarzaam, matig en eenvoudig".
Dit alles bevelen wij in den komenden
Vastentijd ter ernstige overweging aan.
KATHOLIEK IN IIET OPENBAAR.
Een nabeschouwing.
Wat in het betoog van prof. Steger op
den socialen Zondag bijzonder goed deed,
was, dat hij het geheele leven, dat van een
nieuwen geest moet doortrokken worden,
aangaf. Het was juist gezien, dat die nieu
we geest moet ontvlamt worden bij den
bron der genade. Daarom ook noemde
spreker het kerkelijk leven als het eerste^
dat vernieuwing eischt.
Nu zegt men wel eens: wij, Katholieken
hebben ons uitgeput in het uitwendige,
wij hebben echter vergeten om het bin
nenshuis goed te maken. Men bedoelt
er mee, dat wij wel aan katholieke orga
nisaties gewerkt hebben, maar men had
eerst moeten beginnen met het liturgisch
leven.
Nu is daar natuurlijk iets van waar,
maar daarop moet men zich nu niet blind
gaan staren als op een van de fouten van
het verleden. Rerum Novarum, dat de
noodkreet was, die opriep tot het stichten
van sociale organisaties, is nu eenmaal
eerder dan het decreet van Paus Pius X.
Dat is echter zeker, dat een bloeiend li
turgisch leven in een parochie ook van
zelf de apostelen kweekt voor alle werk,
dat moet dienen tot verbreiding van het
Rijk van Christus. Deze verbreiding moet
georganiseerd geschieden en waar zal de
mensch beter den geest van georganiseerd
werken leeren dan bij de Liturgie der
Kerk, mits deze goed beleefd wordt.
Schooner daad van gemeenschapszin is
niet denkbaar dan de daad van gemeen
schappelijk gebed, de H. Mis. Daar is de
eenheid, zoo groot, dat zelfs de God-
mensch Christus zich daarbij aansluit en
als onze oudste Broeder ons voorgaat naar
den Vader.
Maar heel die schoonheid gaat voorbij
aan den overigens godsdienstigen geest,
als de H. Mis niet meer is dan welke vorm
van particuliere devotie ook. De H. Mis
moet de gemeenschapsdaad bij uitstek
worden voor onze Katholieken, daar leeft
de gemeenschapsgeest, die gedragen wordt
door de liefde, laat die geest los op het
maatschappelijk leven en het euvel van
het zoeken van zichzelf in de openbare
actie zal tot heel wat kleiner proporties
worden teruggebracht. Want waar de ge
meenschapsgeest van Christus doortrokken
is, zooals bij het gemeenschappelijk Of
fer, daar spreekt die geest vanzelf van zelf
verloochening, dat is, de falikante tegen
spraak van het zoeken van eigen eer.
Geen actie mag dan ook gevoerd wor
den, die niet gevoed is aan den bron dei-
ware gemeenschap, de H. Mis.
Geen Katholiek moet het aandurven so
ciale actie te voeren, tenzij hij eerst in de
H. Mis zich één gemaakt heeft met het
Goddelijk Slachtoffer Christus, die Slacht
offer werd voor voor het algemeen wel
zijn, zonder eenig voordeel voor Zichzelf.
Het is al zoo dikwijls geroepen in den
laatsten tijd: onze sociale actie moet meer
gedragen worden door den gezonden geest
van de liturgische beweging. Ik zeg ge
zond, want, ik wil niet onderwerping aan
iedere liturgische beweging. Want soms
wordt het voorgesteld, alsof daarmede het
maatschappelijk vraagstuk al is opgelost.
Het een mag het ander niet uitsluiten. Li
turgische geest moet het fundament vor
men, maar daarop dan ook een grootsch
gebouw van sociale actie.
HERSTEL GRIEP HERSTEL.
Griep, ja wie onzer weet niet wat dit
woord beteekent? Het is veelzeggend en
duidt aan een ziekte, die veel onzer reeds
te pakken heeft gehad!? Vroeger werd er
gesproken van Spaansche groep, maar van
dit eerste woord heeft deze ziektebena
ming zich reeds een groot aantal jaren ont
daan, vandaar dat we nu slechts spreken
van griep.
Nu weet u allen, dat griep een jaarlijks
terugkomend ziekte-verschijnsel is, en niet
van kwaadaardigen aard. Ook, dat griep,
als ziekte, niet erg op prijs wordt gesteld,
en daarom is het geen wonder, dat men er
liever niets mede te maken wil hebben.
Daar zijn we het allen over eens, en
niemand onzer zal daarvan de juistheid
betwisten.
Gelukkig dat de medici op het terrein
van griepbestrijding zoo ver gevorderd
zijn, dat zij het kwaadaardig karakter van
de ziekte, mits de zieke den raad van zijn
geneesheer opvolgt, zoover onder de knie
hebben, dat slechts heel sporadisch ge
sproken kan worden van een ongeneeslijk
geval! Procents-gewij.ze kan dus gevoeg
lijk gezegd worden, dat 99 pet. der pa
tiënten kans hebben op herstel!
Ook de tegenwoordig in de maatschap
pij beerschende malaise, crisis en groote
werkloosheid is een euvel, dat men als een
ziekte kan beschouwen. Als middel, tot
herstel daarvan, prijst men aan allerlei
leerstellingen, waarvan de scherpst ge
stelden zijn: communisme en nationaal-
socialisme. Deze worden als alléén heil
brengend geprovoceerd, deze alléén kun
nen de menschheid redden, haar verlossen
uit het moeras, waarin de maatschappij is
vastgeloopen. Het heidendom zet zijn
si rikken met als doelstelling „herstel",
hetgeen slechts op een mislukking kan uit-
loopen!
Het R.K. Werkliedenverbond heeft ge
meend tegen deze wereldbeschouwingen
stelling te moeten nemen, daarbij ge
steund door de Werknemers-organisaties,
Centrales van Werklieden-vereenigingen
en R.K. Volksbond in Nederland.
De lectuur van de tegenover het Katho
licisme staande leerstellingen wordt in
overvloed verspreid en als tegengif werd
het noodig geoordeeld, daar tegenover te
plaatsen het blad „Herstel". Dit blad, dat
7 Jan. 1.1. het levenslicht zag, is bedoeld
als het middel om onze arbeiders in alles
op de hoogte te stellen, hun geloofsleven
te versterken, kortom om krachtig te staan
tegenover aë extremisten van links zoo
wel als van rechts. Zeer zeker wordt door
deze uitgave in een groote behoefte voor
zien, want op elk gebied, en in vele ge
vallen zal „Herstel" blijken te zijn van
groot nut, een vraagbaak en een steun
voor hen, die dreigen door de tijdsomstan
digheden het hoofd te verliezen.
Kalm en vastberaden zal „Herstel" zijn
weg vervolgen, de groote massa van onze
mooie Katholieke Arbeidersbeweging tot
heil!
Ook de laatste Bestuursraad vergadering
stond in het teeken van „Herstel". Letter
lijk en figuurlijk! Stond men in een daar
voor gehouden vergadering afwijzend te
genover het verplicht invoeren van „Her
stel", bij nadere besprekingen kwam men
nu tot de conclusie dat „Herstel" tot her
stel moet aangewend worden voor den
tijd die komen gaat!
Duidelijk en klaar is thans dat „Herstel"
moet dienen om te helpen herstellen de
maatschappij in Christus. Het kost offers,
maar laten wij als Katholieken deze of
fers gaarne brengen waar het gaat om ons
grootste goed, om het behoud van vrijheid
van ons beginsel, uit liefde van onze H.
Moederkerk.
Als allen de zaak bezien, allen mede
werken tot het behoud van wat voor ons
Katholieken zoo dierbaar is, dan zien we
de ledenvergadering, welke op 10 Febr.
a.s. gehouden wordt, met vertrouwen te
gemoet.
„Herstel" moet niet beschouwd worden
als „griep", maar slechts als middel tot
„herstel" van alles in Christus, in een
maatschapij van godloosheid, communis
me en heidendom!
QUADRAGESIMO ANNO
MAAKT SCHOOL.
Juist inzicht breekt baan!?
We maken met genoegen melding, dat
het bestuur van de R.K. Werkgeversver-
eeniging in het Diocees den Bosch een
schrijven aan zijn leden heeft gericht,
waaraan wij een passage kunnen ontlee-
nen, die aan de vergetelheid dient ontrukt.
Door lezers van deze rubriek zal dit
zeer zeker op zeer hoogen prijs worden
gesteld, want na lezing zal duidelijk wor
den, dat, en juist in het donker Zuiden, er
werkgevers zijn, die hun tyd ook begrij
pen.
Na te hebben gewezen op de volle aan
dacht, welke economische vraagstukken
den laatsten tjjd in verband met den
crisistoestand opeischen, vermeldt het
schrijven:
„Nu er nieuwe perspectieven zijn ont
staan en hier en daar eenig' optimisme
baan breekt, is het tijdstip gekomen om
opnieuw ook meer ideeële vraagstukken in
de belangstelling te betrekken.
Bezien we nu de taak der standsorgani
satie van werkgevers fen opzichte van de
bestrijding van het communisme, godloos
heid en daarmee verband" houdende bewe
gingen, dan moeten wij tot.de conclusie
komen, dat de katholieke werkgevers op
de eerste plaats hebben te zorgen, dat de
door hen geboden werkgelegenheid geen
voedingsbodem is voor die zoo gevaarlij
ke tendenzen èn stroomingen.
Slechts moreele verhoudingen in fabriek
en werkplaats eenerzijds, slechts arbeids
voorwaarden anderzijds, vormen den bes
ten voedingsbodem voor het communisme.
Nu de gevolgen van de verwaarloozing
der moreele en sociale belangen van de
arbeiders in het buitenland zoo sterk spre
ken, meende het bestuur niet langer te
mogen wachten met van de zjjde onzer
vereeniging de leden te doen wijzen op
hun plicht als katholiek werkgever èn wat
de moreele èn wat de sociale verhoudingen
betreft".
WOORDEN, WELKE OM DADEN
VRAGEN.
Maandag j.l. hield de Bouwvakbond „St.
Jozef" een alleszins geslaagde feestelijke
bijeenkomst, waarbij de Geest. Adv. Pa
ter Zey O.F.M. zijn mannen in een gloed
volle rede heeft toegesproken. Met waar
deering maakte hij gewag van de opkomst
bij de Zondagmorgen opgedragen H. Mis,
waarna algemeene H. Communie, doch
hoewel plm. 100 leden waren vertegen
woordigd, had zijns inziens de opkomst
nog grooter kunnen zijn. Bedenkt mannen,
aldus spr., allen hebben we O. L. H. hard
noodig, want van Hem alleen hebben we
heil te verwachten! Wij moeten in alles
Katholiek zijn en ook daarnaar handelen.
Heeft de Paus niet gezegd, dat Hij alles
verwacht van de sociale organisaties. We
hebben behoefte aan 100 pet. Katholieken!
Halfslachtigen zijn er genoeg! Loom en
traag gaat het zieleleven van dezen zijn
gang, het laat hen koud als de Katholieke
Kerk bespot en gehoond wordt. Daar moe
ten wij stelling tegen nemen! De sociale
vraagstukken zijn bovendien ook nog niet
opgelost, daarvoor hebben wij al onze
krachten noodig. Niet aan verwaarloozing
maar aan betrachting van plichten heeft de
maatschappij behoefte, aan rechtvaardigheid
en naastenliefde, dat zegt ons de Paus in zijn
•Encyclieken. Dan alleen kan er vrede heer-
schen! Wij hebben plichten ten opzichte
van hen, die na ons komen, zij worden
zooals wij ze gemaakt hebben. Zijn wij
volbloed Katholiek, dan zal ons nage
slacht daardoor gesterkt worden. Laten
wij het erfdeel onzer voorouders hoog
houden, want, al leven wij heden in een
stervende maatschappij, het Roomsche le
ven zal blijven, waaruit dan zal worden
opgebouwd een hernieuwd Nederland!
Wij hopen en vertrouwen dat deze
woorden niet alleen door de bouwvakar
beiders maar door allen in daden zullen
worden omgezet! In alles voorop het kruis
van Christus! Het herstel der wereld in
Hem!
JAARVERGADERING R.K. VOLKSBOND
Woensdag 10 Febr. a.s. wordt de jaar
vergadering gehouden. De agenda bevat
de volgende punten: Opening. 2. Notulen.
3. Jaarverslagen. 4. Behandeling begroo
ting. 5. Bestuursverkiezing (candidaten
kunnen worden gesteld door minstens 10
leden en moeten zijn ingediend uiterlijk 8
Febr., des nam. 6 uur, Verl. Bloemistenlaan
45. Bereidverklaring van candidaten moet
daarbij overlegd). De 1.1. gehouden be
stuursraad adviseerde de verkiezing thans
volgens reglement te doen plaats vinden,
dat zegt, dat in de oneven jaren een ver
kiezing moet plaats hebben voor de na
volgende functionarissen: le secr. D. Ha-
verkorn; 2e voorz. J. A. M. van Oijen; 2e
penningm. J. P. M. de Keuning; le comm.
S. P. Strijk en 3e comm. E. J. Neuteboom.
(Allen zijn herkiesbaar). Daarna wat ver
der ter tafel zal worden gebracht en
rondvraag.
ADVIEZEN SOCIALE
AANGELEGENHEDEN.
De heer H. L. J. Tobé, lid van den Ge
meenteraad, zal voortaan eiken Zaterdag
middag van 34 uur zitting houden op
het kantoor tot het geven van adviezen in
sociale aangelegenheden.
DE BLOEMBOLLEN
indertijd door het Comité Werkloozenzorg
uitgereikt, moeten voor en op 5 Februari
worden ingeleverd op. het Kantoor. Het
Comité vertrouwt dat velen daaraan ge
volg zullen geven, daardoor kunnen de
resultaten worden overzien. Wie zal de
mooiste exemplaren inzenden? Wie zal
daarvoor beloond worden
RAADSELS WAARVOOR HET NIEUWE
MOTOR- EN RIJWIELREGLEMENT
ONS STELT
EVEN NOTEEREN.
Ontwikkelingsavond voor de R.K. werk-
loozen. Dinsdag 26 Jan. a.s., 8 uur.
II. Mis voor R.K. werkloozen. Maandag
1 Februari des morgens om 9 uur zal een
H. Mis worden opgedragen in de H. Lo
de wij kskerk aan de Steenschuur, waaron
der predikatie. De adviseur rekent op
allen!
Ontspanningsavond voor de vrouwen. De
ontspanningsavonden voor de R.K. vrou
wen van de werkloozen worden her
haald, met alle gevolgen voor de mannen
daaraan verbonden. Als datum is vastge
steld Dinsdag 2 Februari. Mannen doet
uw plicht en stuurt uw vrouw, al hebt u
daardoor huisarrest.
Stille Omgang. Deze zal dit jaar voor
Leiden gehouden worden in den nacht van
6 op 7 Maart. De Volksbond is daarbij
fLnk vertegenwoordigd.
VAN DE REDACTIE.
De correspondentie, deze rubriek be
treffende. moet worden gezonden aan het
redactie-adres: Verl. Bloemistenlaan 45.
De eerstvolgende rubriek vesrehijnt 13
Febr. a.s. Bijdragen daarvoor bestemd,
worden ingewacht tot uiterlijk 9 Februari
Wat is een „verkeersheuvel"?
De A.N.W.B. schrijft ons:
Het kortgeleden in werking getreden
gewijzigde motor- en rijwielreglement be
vat onder meer een bepaling, welke voor
schrijft dat verkeersheuvels in het alge
meen rechts voorbij gereden moeten wor
den. Alleen wanneer zij van de bekende
verkeerszuil met groene, bij avond ver
lichte, vlakken zijn voorzien, mogen mo
torrijtuigen er naar wensch links of rechts
omheen gaan.
Verder wordt ten aanzien van deze ver
keersheuvel bepaald, dat men er naast, of
binnen een afstand van 8 meter ervan,
niet mag pax-keeren.
Zoo op het eerste gezicht, aldus de A.N.
W.B., schijnen deze voorschriften volko
men duidelijk, bij nader inzien en bij toe
passing in de practijk evenwel stuit men
op groote moeilijkheden. Deze worden
veroorzaakt door het feit, dat een om
schrijving van wat onder verkeersheuvel
verstaan wordt, in het reglement ont
breekt. Men kan gevoegelijk aannemen
dat de normale, langwerpige tramvlucht
heuvels eronder vallen en de toepassing
van de bepalingen geeft hier geen bijzon
dere aanleiding tot moeilijkheden, of
schoon op breede wegen het parkeeren
ernaast dikwijls niet de minste bezwaren
zou opleveren.
Moeilijker wordt de toestand wanneer
de „heuvels" ter geleiding van het ver
keer worden benut en allerlei vorm en af
metingen gaan aannemen. Is bijvoorbeeld
de driehoekige verkeersleider, zooals 'deze
vaak gebruikt wordt om bij de uitmon
ding van den eenen weg op den anderen
de verkeersstroom in een links en rechts
afslaand gedeelte te splitsen een verkeers
heuvel? Zoo ja, dan kan hij zijn oorspron
kelijke functie niet meer vervullen, omdat
het langzame verkeer er beslist rechts
omheen zou moeten rijden.
Om een uiterste te noemen, wordt het
probleem nog ingewikkelder wanneer ver
keersleiders het centrum van een geheel
plein gaan vormen. Wanneer ook dan nog
sprake is van een verkeersheuvel, zou
men op het heele plein niet mogen par
keeren.
De A.N.W.B. heeft er de aandacht van
de commissie inzake de herziening van de
wettelijke bepalingen betreffende het mo
tor- en rijwielreglement op gevestigd, dat
de uiteenloopende beteekenissen, welke
door de verschillende politie-autoriteiten
aan het begrip: verkeersheuvel wordt toe
gekend, tot ongewenschte verkeerstoestan-
den leiden en haar in overweging gege
ven deze materie nader in behandelig te
„Bah, een haar in mijn soep".
„Waarom windt U zich zoo op, gisteren
hebt U mij om een heele lok gevraagd".
WEEK-END
DJE KLEEREN EN DE MAN.
Diplomatie is een vreemd, zij het ook
uitverkozen vak. En het is niet voor niets,
dat de Sovjet-diplomaten over de geheele
wereld een instructie hebben gekregen van
hun chef Litwinoff zich voortaan een
beetje behoorlijker te kleeden. Letterlijk
staat er, dat de Sovjet-gezanten hun iso
lement moeten opgeven, zich voortaan in
burgerbjke gewaden dienen te steken en
vriendschappelijke betrekkingen moeten
aankweeken met de hoogste personen uit
de Society.
Dit moet u niet verbazen. Dit moet u
zelfs geen schreeuw van verontwaardiging
doen uiten over zooveel bedrog. Want als
de communisten er niet voor terugdein
zen om vandaag te verkondigen, dat zij
de vrijheid beminnen en den godsdienst
verdedigen, nadat gisteren de revolvers
hebben geknald en de priesters zijn ver
moord en alle kerken in brand gestoken,
is dit toch waarlijk zoo erg niet.
Het past nu eenmaal heelemaal in onze
maatschappij. Het is niet prettig om dat
toe te geven, maar het is zoo.
Ik zie het heele geval namelijk aldus.
Een diplomaat, en ook een Russische di
plomaat, is feitelijk niets anders dan een
acteur, nee, laten we zeggen actrice, dan
is het duidelijker. Hij is een operette-zan
geres of een danseresje of een cabaret-
artiste.
Tk wil daarmee niets anders zeggen dan
dit, dat een cabaret-artiste, of wat zij dan
ook is, in het dagelijksch leven ook niets
anders is dan een werkende vrouw of
misschien wel een huismoeder, die tus-
schen de bedrijven door deze uitdruk
king is nooit zóó goed op haar plaats ge
weest worteltjes schrapt, de melk laat
overkoken en ruzie maakt met den groen
teboer. En al i6 zij ook nog zoo knap, zij
kan toch niet met een vuile schort en oude
pantoffels en ongekamde haren des avonds
op het tooneel verschijnen om aldus ge
kleed na drie bedrijven haar geliefde ein
delijk in de armen te vallen.
Welnu: een Russische diplomaat is over
dag een bolsjewiek. En die heeft gepoogd
op het tooneel des levens te verschijnen
met zware laarzen, een zwarte, wijde
broek, een vies hemd, een nog viezere snor
en een woeste haardos. En aldus uitge
dost heeft de maatschappij hem niet in
haar midden opgenomen, zoodat hij te
weinig gelegenheid kreeg haar te onder
mijnen. Want vele dingen ziet de maat
schappij gemakkelijk door de vingers als
moorden, bankberoovingen en bomaansla
gen nietwaar meneer Litwinoff? maar
niet gekleed gaan volgens de wetten dei-
mode, dat vergeeft ze nooit. Dan stoot zij
je uit en blijf je een eenzame.
U moet het dus dien bolsjewisten niet
kwalijk nemen, dat zij zich nu gaan aan
passen aan onze maatschappij, dat zij nu
in rok of smoking tot ons komen. Daar
toe heeft onze maatschappij hen immers
verplicht.
Toen zij nog het uiterlijk van bolsjewis
ten hadden, rilden wij als wij hen zagen
en herinnerden zij ons aan alle moorden
en misdaden, die zij bedreven hadden.
Maar nu zij gekleed gaan als wij, netjes
in 't zwart en clean-shaven en hun vrou
wen in een lange jurk met rug-décolleté,
nu is 't in orde.
Nu kan men zich met hen vertoonen in
een hotel en in Genève en zelfs in een
koninklijk paleis.
Want kleeren kun je zien en vroeger be
dreven moorden niet. En het gaat er niet
om wat je bent, maar wat je schijnt te zijn.
Zoo is onze onvolprezen maatschappij.
Leve de beschaving!!!
DANIEL.
WIJ ZIJN ZOO KNAT
Als ik zoo al die dingen zie, door koppen uitgedacht
Die 't leven naar zij zeggen zoo verfaaien,
Als radio, electrisch licht, kortom een heele vracht.
Waarvoor je aan een knop maar hoeft te draaien,
Dan ruik ik de benzine en ik hoor de motor gaan.
En boven in de lucht een vliegmachine,
Maar voor een stroom van menschen, die er op de straten gaan
Geen eten en geen centje te verdienen.
Wij zijn heel knap, da's onbetwist, wij maken allerlei
En steeds zijn w' er op uit, ons te bekwamen.
Om met de nieuwste vinding in die heele groote rij
Ons leven weer wat te veraangenamen.
Zoo hebben wij radio, waarmee ons ied'ren dag
Van alles door de lucht wordt toegezonden,
Wat populaire wetenschap van allerhande slag
En liedjes uit Berlijn, Parijs of Londen.
Van 's morgens acht tot middernacht dreint dat verwenscht geluid.
Dan kan je alles uit dat kastje booren,
Een groot orchest en dan muziek, van alles komt eruit.
Als Moskou of een ander je niet storen.
Een spreker is er die vertelt, waarom je peultjes eel,
Of hoe je 't eindspel spelen moet bij kienen,
Wel hoor je zoo een heeleboel van wat je nog niet weet,
Zooals de wijse leer der vitaminen.
En zóó knap zijn wij zelfs nu al, dat w* uit dat apparaat.
Van alles wat wij wenschen kunnen krijgen.
En zelfs dat wij dat instrument, als 't ons vervelen gaal.
Met één draai onzer hand weer laten zwijgen.
Wij zijn zoo knap, wy zijn zoo knap, en onze wil is wet,
Dat zal tenminste heusch niet lang meer duren.
Dus ben ik dat getoeter zat, dan wordt hij afgezet
En.... hoor ik dat gejammer bij de buren.
TROUBADOUR.
