Na het Vorstelijk Huwelijk MAANDAG 11 JANUARI 1937 DE LEIDSCHE COURANT DERDE BLAD - PAG. lu Jan, zing nog eens! Iemand uit de menigte riep: „Jan. dit zijn allen men'chen, die je gaarne hadden willen hooren, doch de gelegenheid niet meer kregen." Jan sprong op een auto en zong in de open lucht, een half uur lang met zijn wondermooie stem, de schoonste gedeelten uit „Tosca". tot groote verrukking van zijn gehoor. Dat is Jan Kiepura. In hotel „Patria". Tegen een berghelling op behoorlijken afstand van den weg, vrij van stof, met heerlijke, afdalende terrassen, ligt hotel „Patria", het eigendom van Jan Kiepura Van de frontzijde heeft men een heerlijk uitzicht over de bosschen. de achterzijde geeft een blik op het berglandschap. Toen wij Jan Kiepura spraken, vertelde hij ons met trots van zijn hotel. „Ik ben overal in de wereld geweest. Ik heb gewoond in het Adlon-hotel in Berlijn, in het Ritz in Parijs, in het Grosvenor- house te Londen, alles wat de wereld aan goeds en gemak kan bieden, heb ik onder vonden. En overal heb ik het goede, dat ik vond, onthouden en het onaangename dat mij trof, ook. En toen ik dan eindelijk be sloot, zelf een hotel te bouwen, heb ik ge tracht, dit te maken tot een combinatie van alle goed factoren en elementen, welke ik op mijn tournées over heel de wereld had verzameld". Inderdaad, „Patria" is het laatste woord van den meest verfijnde, luxieuse en mo derne hotel-architectuur en -techniek. Be neden is alles van rosig marmer: de hall, de eetzaal, de danszaal, zij doen den be zoeker zich afvragen, of men in een sprookjespaleis is aangekomen. Er zijn five- o'clock teas, gala-soirées een romantische cocktail-bar, een jazzband, tot laat in den nacht. Met vergeet de ruige vlakten van Polen, men vergeet de betrekkelijk armoedige om standigheden waarin men in Polen leeft, men vergeet de bescheiden eischen, welke men hier aan hotels en pensions moet stel len, men vergeet de arme Galicische bevol king, evenals het armelijke stationnetje van Krynica. „Das kann ja so in Paris stehen" had iemand ons verteld, toen wij over „Patria" spraken. En Inderdaad, „Patria" detoneert eigenlijk in Krynica. Het is eigenlijk: „Pa rijs" in de Poolsche verlatenheid. Krynica als sportplaats. De traditie van Krynica is eigenlijk ys- hockeysport. De groote wereldkampioen schappen werden hier gehouden, doch in den laatsten tijd zijn deze overgenomen door Zakopane. Toch is de roem van Kry nica in de kringen van de wintersport nog steeds gebaseerd op de ijshockey. Jaren ge leden heeft men beroemde Amerikaansche er Canadeesche ijshockeyspelers naar Kry nica laten komen, om daar de ijshockey- sport populair te maken. Men heeft er ka pitalen geïnvesteerd en inderdaad heeft men dezen tak van wintersport tot een groote hoogte weten op te voeren. Thans echter is de ijshockeysport in Kry nica hoofdzakelijk traditioneel. Zakopane, dat zooveel meer biedt aan wintersport mogelijkheden, tengevolge van het ster kere Alpinische karakter, heeft ook uitste kende yshockeybanen. Wel is het terrein in de omgeving van Krynica door de lange, flauwe hellingen uiterst geschikt voor sle- detochten en skiloopen. Dat wordt daar dan ook zeer druk beoefend. Jan Kiepura en zijn vrouw..., Martha Eggert. Voor eenige maanden is Jan Kiepura ge trouwd met Martha Eggert, de eveneens beroemde Hongaarsche filmster. Zij zijn veelal op tournée, maar telken jare ko men z|j eenige keeren naar Krynica, om uit te rusten. Dan omgeven zij zich met een gezelschap van Poolsche vrienden, groot-grondbezitters, de oude Poolsche aris tocratie, kunstenaars, die zij in de verschil lende landen hebben leeren kennen. Dan is hotel „Patria", meer nog dan anders, het middelpunt van cultureel en kunstzinnig leven in Polen. Jan Kiepura is een uiterst be minnelijk mensch. Het eenige dat wy op hem tegen hebben, is dat hij zich zoozeer vertrouwd heeft gemaakt met het optreden in de opera, met het spelen voor de film, dat hij zelfs de kortste gesprekken niet kan voeren zonder filmgeba- ren te maken. Hij speelt den ge- heelen dag door en het vermoeien de daarbij is, dat zijn vrouw de zelfde eigenschap heeft. Wanneer men dan, zooals schrijver dezes, het genoegen heeft gehad, eenigen tijd in hun midden te vertoeven, dan is men eenigszins vermoeid van het kijken en luisteren naar dit ongetwijfeld interessante duo. In dit milieu eenerzijds van modern ge noegen en verfijning van smaak, ander zijds van den typischen Poolschen eenvoud, zullen onze Prins en onze Prinses hun wit tebroodsweken doorbrengen. Zij zullen er gelegenheid te over hebben, zich te wijden aan den wintersport en tegelijkertijd ge nieten van de schoonheid van het land schap. Jan Kiepura is thans niet aanwezig in Krynica. Eenige dagen geleden heeft hij in Brussel gezongen. Prinses Juliana en Prins Bernhard heb ben in „Patria" hun intrek genomen on der den naam van gravin en graaf van Sterren berg. De romantische vlucht Het Vorstelijk paar, dat er zeer begrij pelijk naar verlangde, om na al de drukte rustig genoegelijk als gewone menschen op reis te gaan, is in dat voornemen ge slaagd. De romantische vlucht uit den Haag is gelukt. Het publiek en vele bladen zijn op een dwaalspoor gebracht! Hoe dat in elkaar is gezet, weet de „Te legraaf" te vertellen Althans het blad ver telt het. Wij willen veronderstellen, dat het zich in al die bijzonderheden niet ver gist. Wij ontleenen aan een breed verhaal uit de „Tel." het volgende: Om de vlucht mogelijk te maken, moest eerst het publiek op een dwaalspoor wor den gebracht. Daarom besloot men open lijk een aantal kamers voor het Prinselijk Paar te Igls te huren. In de hoop dat er hiervan iets zou uitlekken. Wat dan ook onmiddellijk geschiedde. Vandaar het voor het Bruidspaar zeer welkome krantenbe richt, dat het te Igls enkele weken zou verblijven. In de tweede plaats stuurde men op den dag van het huwelijk een aantal koffers naar het Hollandsehe Spoor met er aan be vestigd labels van de maatschappij Zee land. De koffers werden publiekelijk op het perron gezet en als een loopend vuur tje verspreidde zich subiet door den Haag het gerucht: de Prins en de Prinses gaan naar Engeland. Ook den leden van de hofhouding, die er naar vroegen werd gezegd: Igls of En geland. Maar het plan om naar Krynica te gaan, een door Prinses Armgard aanbevo len wintersportplaats, bestond allang. De dag van de bruiloft. Men ziet de gou den koets voor het paleis rijden en onder de plechtige tonen van het Wilhelmus den Prins en de Prinses uitstappen. Dejeuner ten paleize. De nieuwsgierige gasten infor- meeren discreet, waarheen de reis gaat, maar een glimlach is het antwoord. Men weet het immers ook wel: Igls of Enge land. En menigeen kijkt met bezorgden blik naar de donkere lucht, waarlangs de wolken onstuimig jagen en die een slech ten overtocht voorspelt. Het geheele Hof voor den gek gehouden! Tegen halfvijf, als de lichtjes in Den Haag aangaan en de flambouwen een gril lig schijnsel over de straten werpen, rijdt aan de achterzijde van het paleis een hof- auto voor. De gasten zijn allen opgestaan. Juliana en Bernhard zullen vertrekken. Het afscheid heeft plaats, waarvan de plechtstatigheid door een hartelijken toon wordt doorbroken. Zij allen komen op het bordes, de gasten. Juliana en Bernhard stappen in de auto. Handen vol rijst ge lukbrengende korrels worden hun na geworpen. De chauffeur legt als bij eiken langeren tocht, een plaid over hun bee- nen. Een pic-nic-mand wordt in den wa gen gedragen. Het laatste wat de juichen de gasten zien, zijn twee lachende gezich ten achter de autoruit en enkele wuivende handgebaren. De Prins en Prinses zijn vertrokken. Buiten, onder het grillige schijnsel der lichten, staan bij alle vijf uitgangen van het paleis, honderden menschen te wach ten. Zij staan er om halfvijf of vijf uur, om halfzes en zes uur, om zeven uur, zij staan er tot de koude avond in den nacht over gaat. Doch zij hebben de Prinses en Prins niet zien uitryden. Wat is er gebeurd? De Prins en Prinses zijn vertrokken zon der uitgereden te zijn en hebben zoowel de hooge gasten van het dejeuner als de rustig wachtende Hagenaars voor den gek gehouden. Wat was er gebeurd? De auto reed van het bordes weg om oogenschijnlijk door de tuinen naar buiten te gaan. De gasten zagen het roode achter licht verdwijnen. Maar vlak bij de stallen gekomen, zwenkte de wagen eensklaps de groote koninklijke garage binnen. Hier in de garage van het paleis zelf eindigde de eerste etappe van de huwelijksreis! Onopgemerkt door de gasten nemen Prinses Juliana en Prins Bernhard weer hun intrek in het paleis waar zij den vol genden middag tot vijf uur blijven. Een vollen dag heeft het bruidspaar nog in het hartje van Den Haag vertoefd, terwijl alle Hagenaars zich afvroegen: Waar zou den zij nu wel zijn? Vrijdagmiddag: 5 uur. Vrijdagmiddag vijf uur. Aan den aci—-- kant van het paleis rijdt een gewone wa gen voor. De Prins en Prinses stappen in. Zij bukken zich eenigszins en hulllen het gezicht in hun jassen als zij door den Haag rijden. Zij moeten bij een stopstreep wach ten. Niemand merkt hen op want niemand kijkt naar het Bruidspaar, dat men reeds ver in den vreemde waant. Buiten den Haag op een eenzame plek staat een an dere auto. Hierin stappen zij over. Zoo gaat het in snelle vaart naar de Belgische grens. Maatregelen zijn getroffen om, mochten de Prinses en Prins herkend worden en ge volgd, onmiddellijk de bruggen, die zij passeeren, te openen, zoodat het verkeer achter hen gestagneerd blijft. Maar het is niet noodig. Zy rijden van Den Haag naar Rotterdam. Van Rotterdam naar Dordrecht, hier op de pont komt de eerste groote moeilijkheid. Zij staan er te midden van andere wagens. Niemand her kent hen. Alleen.... een der pontwach ters. Doch het blijft de glorie van 's mans leven, dat hy de situatie begreep en zweeg. I De pontwachter te Dordrecht is een man met het hart op de juiste plaats. De pontwachter zag.en begreep. Van Dordrecht naar de grens, die bij Wuestwezel gepasseerd wordt. Met de Hollandsehe douane heeft men niets te ma ken. Voor de Belgische douaniers zijn het een dame en een heer. die met diplomatie ke passen de grens over komen. Zij wor den gauw geholpen. In snelle vaart naar Brussel, want men is al laat. Het weer is slecht, men schiet langzaam op. Toch komt men nog goed op tijd aan het gare du Nord, waar zoo- meteen de expresse OstendeBoekarest zal voorrijden. De geheele reis hebben zij verder vrij en franc kunnen maken onopgemerkt! Tot hun aankomst in Krynica. De correspondent van de „Tel." te War schau heeft uit Krynica het volgende ver nomen: De vorige week waren zes appartemen ten met badkamers voor rekening van graaf Sternberg en zijn echtgenoote be steld, welke door twee vooruitgereisde secretarissen waren bezichtigd en aan vaard. De duur van het verblijf werd op drie weken vastgesteld. Het jonge paar werd op het station van Krynica verwel komd door de plaatselijke autoriteiten en onmiddellijk naar de voor hen gereserveer de appartementen gebracht. Zij legitimeer den zich met een Nederlandsch diploma tiek paspoort. Uit al deze bijzonderheden viel af te lei den, dat de naam van graaf Sternberg was gebruikt om het incognito van de hooge bezoekers te bewaren. De gelijkenis, die de buitengewone gasten met het Nederland- sche Bruidspaar vertoonden, is aan velen, die de gasten zagen komen, al direct op gevallen. Het hotelpersoneel en ook de plaatselijke autoriteiten weigerden echter elke inlichting, doch voegden er aan toe. dat zij gaarne zouden zien, dat het verblijf van graaf Stemberg en zyn echtgenoote niet wordt gestoord. En het moet gezegd worden: tot nog toe heeft men met dezen wenscht rekening gehouden. HET VERBLIJF VAN HET PRINSELIJK PAAR TE KRYNICA. Uit Warschau: Hoewel de Poolsche auto riteiten een volkomen stilzwijgen in acht hadden genomen en elk verzoek om in lichtingen van de hand wezen, wekte niet temin de aankomst van Prinses Juliana en Prins Bernhard aan de badplaats Krynica sterk op de nieuwsgierigheid van de be volking. Het prinselijk paar. dat zooals bekend, reist onder den naam van graaf en gravin van Sterren berg, he^ft gisteren, na het noenmaal, een wandeling door de plaats gemaakt, om vervolgens, in sportcostuum gekleed, met de ski's de bergen in te trek ken. Zondagavond 8 uur woonden de hooge bezoekers een wedstrijd by van het inter nationale yshockey-tournooi, waar zy door net publiek werden herkend en hartelijk toegejuicht. In een onderhoud, dat Prins Bernhard heeft verleend aan een verslaggever van de „Express Poranny", verklaarde hij de keuze op Krynica te hebben laten vallen, omdat hy deze plaats prefereert wegens haar rust en omdat hij de schoonheid der omgeving had hooren roemen. ORANJE BOVEN 13 K'" j Aan de hectometer- fifeBBnegi palen met oranje koppen kunt u zien, rangsweg rijdt DE KONINGIN NAAR HET BUITENLAND. Naar men ons meldt is H.M. de Koningin voor enkele dagen naar het Loo vertrok ken. H M wordt Woensdag weer in den Haag verwacht, en is voornemens Vrijdag 15 Januari naar het buitenland te vertrekken om, als zooais telkenjare eenige weken in de bergen door te brengen. ENORME BELANGSTELLING OP DE VORSTELIJKE BRUILOFT. Ruim 10.000 telegrafische gelukwenschen. Naar de „Msb." verneemt, heeft het Vorstelyk paar in verband met zijn huwe lijk meer dan 10.000 felicitatie-telegrammen ontvangen. Dit groote aantal telegrammen kwam natuurlijk niet uitsluitend op den huwelijksdag binnen, maar over een tijds verloop van 1 tot en met 7 Januari. DE EERE-AVOND IN DEN HAAG EN HET A.B.C.-CABARET. Het comité tot luisterrijke viering van het vorstelijk huwelijk schryft ons het vol gende: Nu de viering der groote gebeurtenis in Nederland achter den rug is en de rust terugkeert na heerlijke dagen van medele ven in het geluk van ons vorstelijk huis, meent het comité tot luisterrijke viering te 's-Gravenhage van het huwelijk van H. K. H Prinses Juliana met Z. K. H. Prins Bern hard, dat het een plicht van rechtvaardig heid is een zaak in het rechte licht te zet ten, waarvan geheel buiten zijn schuld een onzer grootste kunstenaars en zijn mede werkers het slachtoffer zyn geworden. Zij, die het officieele feestprogramma goed gelezen hebben, zullen daarop onder no. 5 voor den eere-avond de mededeeling gevonden hebben, dat het A.B.C.-cabaret uit Amsterdam leider den heer Louis Gimberg zou opvoeren een viertalige schets van dezen acteur, getiteld. „Jalousie internationale" en gespeeld door hem, te zamen met Maria Merletto en Wim Kan, een medewerking, die geheel belangeloos was aangeboden. Tot waarsohijnlijk veler verbazing ver meldde het feestprogramma dat op den eere-avond rondgedeeld werd, noch de „Ja lousie internationale" noch den naam Gim berg. Welke conclusie hebben misschien velen daaruit getrokken? Wat heeft men daarbij gedacht? Was Gimberg niet klaar voor zijn taak? Was het stuk niet presentabel? Wat was de reden om voor het afdrukken van het feestprogramma la mort sans phrases uit te spreken over Gimberg's schets? Had Gimberg zelf, door wat dan ook, daartoe aanleiding gegeven? De juiste toedracht der zaak is de vol gende. Het verdwijnen van de aardigs schets van Gimberg is het gevolg geweest van de kleine internationale wrijvingen, v/elke op de lichtende bruidsdagen onzer Prinses een schaduw hadden kunnen wer pen, indien zulks bij zooveel reden tot ge luk en by zooveel blijdschapsbetoon van het Nederlandsche volk mogelijk ware ge weest. Van hooger hand werd de wensch ge uit, dat alles, wat slechts eenigszins aanlei ding tot misvatting zou kunnen geven, uit het programma zou worden verwijderd Waar nu deze schets, waarin de volksaard van verschillende nationaliteiten te be ginnen met de Nederlandsche op ge noeglijke en schertsende wijze in een be paald daglicht wordt gesteld, tot genoem- dem isvatting zou kunnen leiden was het comité verplicht, dit nummer te doen ver vallen. Voor het verdwijnen van het num mer uit het programma is dus noch Gim berg, noch zijn wakker tweetal ook maar in het minst verantwoordelijk, noch is eenige tekortkoming hunnerzijds daaraan schuld. Met dat al is het voor hen een ontzag lijke teleurstelling. Wat kan een kunstenaar heerlijkers gebeuren, dan dat hy geroepen wordt om zijn Koningin, bij een groote landsgebeurtenis, die heel het volk met blijdschap vervult, van zijn kunst te doen genieten. Deze illusie werd verstoord. De heer Gimberg zelf begreap den toe stand onmiddellijk en met de loyaliteit, die hem eigen is, legde hy er zich bij neer, al was zijn teleurstelling begrijpelyk zeer groot. Maar tegenover de buitenwereld, die zich heeft verbaasd, misschien ook wel tegen over zijn beroepsgenooten, die alleen het feit zijner teleurstelling kenden en niet de beweegredenen tot het schrappen van zyn schets op het feestprogramma, is het recht vaardig, om de ware toedracht der zaak uiteen te zetten. Daarop hebben Gimberg en de zijnen recht. Zij mogen aanspraak maken op aller volkomen sympathie. Zij werden de slachtoffers van iets, dat gebie dend was, schoon hard. ORANJE-JUBEL TE ROME. In het historisch-instituut en in het priester-college. Met spanning en steeds groeiend epthou- siasme leefde de Nederlandsche kolonie te Rome mee met het nationale gebeuren. De verslagen der dagbladen over voorberei dende feestelijkheden werden verslonden en gingen van hand tot hand. Zeer juist drukte jhr. Van Panhuys, tij delijk zaakgelastigde der Nederlanden, al ler gevoelens uit bij de opening der Oran- ff. K. Ver. v. Kraamverzcrqinq voor alle qezindten te Leiden en Omstreken Plaatsing-Bureau Boerhaavestr 30 verleen? hulp door gediplomeerde krachten Geopend eiken DINSDAG- en DONDER DAGMIDDAG van 2—4 UUR tot het ver strekken van de gewenschte inlichtingen, aanmelden van contribucerende leden en aanvragen voor kraamhulp - Telef. 3420. Aanvragen (schriftelijk) adres Boerhacve- straat 30. je-Nassau tentoonstelling, die hij opende in de bibliotheek-zaal van het Nederl. Histo risch Instituut door te zeggen, dat wij, Ne derlanders in den vreemde, ons bij gelegen heden als deze, nog meer dan anders ver eend gevoelen met ons Vorstenhuis en er heel wa tliefs voor zouden willen geven om nu eenige uren in de residentie te mo gen doorbrengen, om de feestelijkheden van nabij te volgen. Op den vooravond van den huwelijksdag kwam de Nederl. Kolonie in het Historisch Instituut bijeen. Op den huwelijksdag was de kolonie te gast bij den beminnelijken rector van het Nederlandsche Priestercollege, mgr. dr. B. J. Eras, om ten zijnen huize de plechtighe den per radio te volgen. De firma Philips had tot dat doel een harer fijnste toestel len met een paar handige technici ter be schikking gesteld; en het waren ontroe rende oogenblikken, door hartelijk applaus onderstreept, toen de huwelijksvoltrekking op het stadhuis en in de Groote Kerk, wel ke op ultrakorte-golf voortreffelijk door kwam, plaats vond. Een telegram van gelukwensch aan het vorstelijk bruidspaar werd door jhr. Pan huys onder aller luide instemming verzon den. Als na afloop der plechtigheden eere- wijn aan de ongeveer 200 aanwezigen werd rondgeschonken, uitte mgr. Eras aller ge voelens van vreugde in een enthousiaste toespraak, terwijl ook op de meest har telijke wijze de innige dankbaarheid los kwam voor den gullen en voortreffelijken gastheer, die zoo vriendelijk was den Ne derlanders gelegenheid te geven van het grootsche gebeuren getuigen te zijn. De dag werd besloten met een feestdiner, door den tijdelijk zaakgelastigde aangebo den, terwijl dr. en mevr. Dudinsky na het diner de gasten op de meest gastvrije wijze ontvingen. LUCHTVAART EEN MISLUKTE RECORDPOGING. De Engelsche vlieger Broock was gis termorgen te 6.10 uur opgestegen van Gra- vesend voor zijn voorgenomen vlucht naar Kaapstad. Hij wilde het record van Amy Mollison op dezen afstand verbeteren. De poging van Brook is echter mislukt. De vlieger heeft gistermiddag wegens slecht weer te Bari een noodlanding moe ten maken. Hij heeft zijn plan voorloopig opgegeven en keert naar Engeland terug, doch binnenkort hoont hij een nieuwe re cord-poging te wagen. UITBREIDING VAN K. L. M.-DIENSTEN IN WEST-INDIë. Twee jaar nadat de K. L. M. haar eerste lijn in West-Indië heeft geopend, na den prachtig geslaagden Atlantische vlucht van de „Snip", heeft het luchtverkeer in West- Indië zich zoodanig ontwikkeld, dat thans opnieuw tot twee belangrijke uitbreidin gen kan worden overgegaan. De eerste luchtlijn, die op 19 Januari 1935 werd geopend, beperkte zich tot het onderhouden van een dagelijkschen dienst ürschen Aruba en Curacao. In Juli 1936 verkreeg men van de Venezolaansche re geering de voorloopige toestemming om naar Maracaibo te vliegen, en opende men een nieuwen dienst van de beide genoem de West-Indische Eilanden naar Maracai bo, welke twee maal per week gevlogen werd. In de laatste 6 maanden van 1936 werden op deze lijn 301 passagiers vervoerd terwij] over het geheele jaar 1936 tus- schen Curagao en Aruba 2824 passagiers werden vervoerd. Bovendien werden in den loop van dat jaar verscheidene bijzondere vluch'en gemaakt naar Bonaire en Coro, waarbij reso. 112 en 254 passagiers ver voerd werden. Op 18 December jl. heeft de Venezo laansche regeering uiteindelijke goedkeu ring gegeven aan een contract, inhoudende de toestemming tot het onderhouden van regelmatige luchtdiensten van en naar het gebied der Venezolaansche republiek. Dientengevolge zal met ingang van 19 Januari as., dus precies twee jaar na de opening van den eersten K. L. M.-dienst in West-Indië. een nieuwe luchtdienst ge opend worden van Curagao naar la Guaira, de havenplaats van de Venezolaansche hoofdstad Caracas en een belangrijke schakel in het luchtverkeer naar Zuid- Amerika van de Pan-American Airlines. Deze dienst zal tweemaal per week gevlo gen worden. Tegelijkertijd zal de dienst Curagao ArubaMaracaibo met een vlucht per week in beide richtingen worden uitgeleid, dus voortaan driemaal per week worden gevlogen. LEEST DE ADVERTENTIES IN U W DAGBLAD

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsche Courant | 1937 | | pagina 10