Z. D.H. Prins Bernhard te Eindhoven. 3)e£eid^clve6ou^omt De aankomst van H. K. H Prinses Jul,ana enZttH Prins Bernhard aan het park te Eindhoven, waar d.e Pr,nses Zaterdag het Radio-monument officieel onthulde Onderhandelingen over het huren van kijkplaatsen in de huizen langs der weg, dien de Koninklijke stoet op 7 Januari te den Haag zal volgen, zijr aan de orde van den dag. De perceelen halverwege stadhuis en kerk zijn natuur lijk het meest in trek De Fransche oud-ministerpresident Flandm arriveerde Zondag per vliegtuig op Waalhaven tot het houden van een lezing in ons land voor de Alliance Fran^aise FEUILLETON HELGA'S WEDDENSCHAP Uit het Noorsch door SIGRID BOO. (Nadruk verboden). 14) Het is hier 4 gr., en licht bewolkt. No vember is geen prettige maand. Iedere maand heeft als 't ware haar eigen tem peratuur, en November is de bullebijter, ten minste op onzen breedtegraad. Jij, ar me stakker, zit zeker midden in den don keren tijd. Ik geloof, dat we onze geboor teplaats slecht uitgezocht hebben. Zou Tam pa, Florida, niet beter geweest zijn? Ja, daar konden we nu liggen op een blank glanzend strand, gekust door de zon, ter wijl de Golf onze likdoorns liefkoosde! Hoe je taai. Je Helga. Vingergaard, 5 Jan. Vijfde rapport. Lieve Grete! Hartelijk, hartelijk dank voor je brief en cadeau. Een vulpen is zeer zeker een van die dingen, die het leven gemakkelijker maken. Met wie van ons beiden heb je het meest te doen gehad; met mij, die de brie ven schreef met behulp van typisch lan delijke schrijfbenoodigdheden hakerige pen en paarsen inkt met bezinksel, of met jezelf, die de diverse epistels moest lezen? Ik incasseerde werkelijk vele mooie en nuttige voorwerpen, deze Kerstmis. Van papa een gouden armband, van tante drie warme jumpers en drie paar kousen, die best te pas kwamen, er zaten gaten in al m'n kousen, zoo groot als m'n vuist, en wanneer heeft een arme loonslaaf tijd om te stoppen? Uit Berlijn kreeg ik een rood zijden sjaal met lange franje, bijzonder ge schikt om je mee te drapeeren als je in een koude eetzaal moet dienen En van Jörgen heerlijke parfum, die hallucinaties opwekt van bloemenvelden en zomeravon den nadat het heeft geregend. Er was ook brief bij. Als hij behoorlijk had nagedacht, zou hij nooit zijn ingegaan op een wedden schap, die meebracht, dat ik een heel jaar weg zou zijn enz. enz. Zij, die eenmaal met Jörgen trouwt, moet het zich kunnen per- mitteeren en er toe in de gelegenheid zijn, af en toe voor eenigen tijd op reis te gaan, aangezien de liefde te vergelijken is met een teere plant, die behoefte heeft aan veel mest en lange perioden van rust. Van meneer en mevrouw kregen Olga, Laurense en ik ieder goed voor een japon, met een mooi zijden lintje er omheen. Kerstavond was iedereen, van hoog tot laag verzameld in den grooten salon om den Kerstboom te zien. Wij uit de keuken en bijgebouwen schoven in zwijgenden optocht binnen, overweldigd door het ongewone, zelf gasten te zijn. Laurense had de leiding, zooals dit be taamt aan de oudste, glimmend van zeep, stralend als een zon, overbollend naar alle zijden ondanks pantser en banden. Achter haar draaide Olga met een flauwe poging, de ongewone situatie licht en spelend op te vatten. Dan kwam de tuinbaas, die zich in z'n Zondagsche pak er mee tevreden stelde, korte golven van stallucht uit te zenden in z'n werkplunje zijn het lan ge golven, met z'n vrouw, bleek van plechtigen ernst, de voeten in gloednieuwe lakschoenen, die met ijzeren greep haar gevoelige teenen te omknellen schenen. Andreas droeg een blauw cheviot pak, en was zoo onder den indruk van zijn knappe verschijning, dat hij haast niet loo- pen kon; hij struikelde over z'n beenen. Ola liep overal tegen aan en dacht zoo in gespannen na over de aardigheden, die hij zou zien te plaatsen, dat hij geen deel kon nemen aan het gewone gesprek. Frigaard maakte den indruk, of hij de heele geschie denis een karwei vond, een beetje jongens achtig verlegen, maar tegelijk boos op zichzelf, dat hij dit was, en hoos op ons, dat we het zagen. Verder was hy als een zwaan te midden van een troep eenden, zooals hij daar tusschen ons liep, lang en lenig in zijn donkere costuum. Zelf had ik een gezicht als een gekookte kreeft van het met moeite ingehouden lachen, en moest ik vreeselijk serieus aan dood en be grafenis denken, om hierin een tegenwicht te vinden. Gelukkig vond ik een eenzaam plekje achter den kerstboom, zoodat ik de verzamelde gemeente niet behoefde te zien, terwijl mevrouw Bech de kerstliederen speelde. Toen ze maar eerst begonnen was, werd de stemming vanzelf ook anders. Daarna werden we getracteerd op wijn en gebak, en meneer Bech, die bij tijden een zeer beminnelijk heer kan zijn, sprak een paar woorden: Laurense was diep ont roerd Wat een goeie jongen! fluisterde ze me toe, met tranen in de oogen. Na afloop bewonderden we de cadeaux van de familie. Het zijn wel heel mo derne menschen, bij wie ik beland ben toen ik den cocktailshaker zag, dien Lot- ten en Astrid hun vader hadden gegeven, voelde ik me echt achterlijk. Lotten zelf had van verschillende zijden minstens vijf mascotten gekregen, grootendeels lange, slappe poppen, die met diepe bewondering werden beschouwd, maar ook met onzeg bare minachting. Andreas kon maar niet geloovey dat zulke „lange, leelijke mira kels" geluk zouden aanbrengen; en Lau rense zou voor niets ter wereld zoo'n „spek takel" op haar kamer hebben. Astrid had onder meer een reusachtigen teddy-beer gekregen en een kleine revolver; werke lijk, een echte revolver. Geen krantenhan gers, polsmofjes of gehaakte dassen onder dezen kerstboom, nee. We hadden het heel gezellig; maar een goed ouderwetsch kerstfeest was het niet. Nu zul je wel genoeg gehoord hebben over de geschenken, waar anderen geluk kig mee gemaakt zijn; maar ik moet je ook vertellen van de groote verrassing, die Andreas mij bereidde. Ik had er niet het minste vermoeden van, dat ik indruk had gemaakt op Andreas; en zelfs al is het altijd een trotsch gevoel en een eer, een nieuwe overwinning te kunnen notee- ren, toch zou ik wel zoo lief gezien heb ben, dat Andreas passief was gebleven. Dat komt natuurlijk .omdat je eeuwig en altijd bij mekaar bent. Na een tijdlang door de keuken gedraaid te hebben als een kip, die haar ei niet kwijt kan, verzocht hij me even in de gang te komen en daar in koude en duisternis werd me een pakje in de hand gestopt, wat ik later open maken moest. Er bleek een lap zij voor een blouse in te zitten glanzend als een spiegel en van kleur precies even licht rose als de wollen truitjes, die in onze jonge jaren in de zaken van witte goederen wer den uitgestald. Nog nooit heb ik oogen gezien, die zoo straalden van verwachting, als de oogen, waarmee Andreas me den volgenden och tend aanzag, en natuurlijk was ik opgeto gen over zijn cadeau. Hij vroeg me, wan neer ik de blouse ging naaien; en ik ant woordde, dat ik van plan was, dit van den zomer te doen als het warm werd iets, waarmee hij het dadelijk eens was. Ik ge loof waarlijk, dat de man het echt meent, 't Zal een heele toer worden. Verder hebben we het nogal knap druk gehad met Kerstmis. Gasten kwamen en gasten gingen. De oudste dochter des hui zes, mevrouw Bever-Hansen, is hier ge weest met man en twee' kinderen. Mevrouw Bever-Hansen is een levendige en ener gieke jonge vrouw, die zich geroepen voelt, over alles en allen te heerschen, geestig en onderhoudend te midden van vreemden, bazig in eigen kring. Dat het eenigszins als een vermageringskuur moet werken, altijd samen te zijn met een zoo actief persoon, kun je den man heel goed aanzien. Ze maakte, het huis onveilig door maar tegen iedereen te zeggen, wat haar op dat oogenblik voor den mond kwam. Bent u nog niet getrouwd? zei ze le gen Laurense. Nu geef ik je bijna op. Laurense was dagenlang doodelijk l .lee- digd; en ik geloof, dat ze brandt Vr r ver langen, mevrouw Bever-Hansen te >.oonen, dat het aanschaffen van een man voor haar heelemaal geen kunst is; ze heeft nu in ieder geval het besluit genomen, haar haar te laten knippen. (Wordt vervolgd).

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsche Courant | 1936 | | pagina 9