DE TUINBOUW NA DE DEVALUATIE ZATERDAG 28 NOVEMBER 1936 DE LEIDSCHE COURANT (WEEDE BLAD - PAG. 6 Klachten en verlangens van de LT.B, Voorzitter Groen over de Tuinbouw-vooruitzictiten. De Tuindersvak groep van den L.T.B. kwam heden te Haarlem in vergadering bijeen. De voorzitter, de heer Jac. Groen, sprak de volgende rede uit, ter inleiding dezer vergadering. Er is, overwegende de steeds toenemen de noodtoestand in het tuinbouwbedrijf, aanleiding, om daarover veel te zeggen. Zeer kort geleden, n.l. op de demonstratieve tuindersvergadering van onze Centrale Or ganisatie. heeft spr. echter gelegenheid ge had om het tuinbouwvraagstuk in al zyn onderdeel en te behandelen. De positie van den tuinbouw na de devaluatie. Echter is er een week na bedoelde ver gadering iets gebeurd, dat noodig maakt, dat wij toch in het algemeen de positie van onzen Nederlandschen tuinbouw aan een beschouwing onderwerpen, het loslaten van den gouden standaard. Spr. herinnerde aan het standpunt, dat het hoofdbestuur te dien aanzien vroeger heeft ingenomen. Dat was steeds een gere serveerd standpunt. Toen de maatregelen tot vermindering der vaste lasten uitbleven en voor zoover zij worden voorgesteld, als onvoldoende moesten worden afgewezen, heeft het be stuur de devaluatie tenslotte als het eenige middel gezien, dat mogelijk de noodtoestand althans eenigermate zou kunnen verlich ten; daaraan toevoegende, dat zelfs bij de valuatie het vraagstuk der vaste lasten verlaging niet van de baan zou kunnen word engeacht. Nu tot devaluatie is overgegaan, wil spr. voorop stellen, dat het op vandaag zeker nog niet den tijd is om over de gevolgen een positief oordeel te vellen. Bovendien is de devaluatie gekomen op een tijdstip dat voor onze groenten en fruit het seizoen 1936 grootendeels was verstreken. Zou op het oogenblik van enkele producten gezegd kunnen worden, dat de prijzen op een be ter niveau liggen dan vóór 26 September, dan merkt spr. op, dat dit verschijnsel is waar te nemen aan het begin en aan het einde van elk seizoen, wanneer de produc ten nog schaarsch zijn of schaarsch wor den. Zijn er perspectieven? Vraagt men spr. naar het perspectief voor den tuinbouw tengevolge der wijzi ging van den monetaire toestand, dan zou hij dit willen opemrken: Onze bloembollen, die grootendeels ge ëxporteerd worden naar landen met vroe ger gedeprecieerde valuta, hebben onge twijfeld grooter kans op een ruimer en loo- nender afzetgebied. Echter zal nauwlettend moeten worden toegezien dat, althhns in sommige landen (insiders verstaan wel welk land spr. hier bijzonder op het oog heeft) onze gedeprecieerde munt geen dum pende werking uitoefent; men zal daarop bij de prysregelende maatregelen hier te lande hebben te leten. Voor onze overige stierteeltproducten lijkt spr., evenmin als voor groenten en fruit, die betere kans niet geheel uitgeslo ten, maar dan toch in veel mindere mate. Het minst perspectief ziet spr. echter., voor de groenten- en fruit-export. Hier vooral hebben wij te maken met exhorbi- tante tarieven, óók in landen die overigens geen bijzondere maatregelen namen om den invoer op zich te weren. Maar als wij naar Duitschland zien, waar behalve hoo- ge invoertarieven de betalingscontingenten en allerlei andere manipulaties tot regeling van invoer en vooral tot prijsregeling bui ten handelsverdragen om, evenzoovele ob stakels vormen voor een verbetering van onze quantitatieve invoer aldaar, is de vraag toch wel gewettigd of men ons daar een eventueel voordeel van voor ons hoo- gere prijzen zal gunnen. Het spreekt natuurlijk vanzelf, dat de ge voerde handelspolitiek door onze Regeering van invloed kan zijn, en in hoeverre nu door haar zal worden bevorderd de gewij zigde toestand van nut te doen zijn voor een zoo bij uitstek exportbedrijf als de tuin bouw in al zijn geledingen is. De handelspolitiek. Vooral op de exportbevordering hebben wij in onze groote tuinbouwvergadering en trouwens in onze geheele actie voor behoud van den tuinbouw, den nadruk gelegd. Wij meenen terecht achtergesteld te zijn. De vergadering kent de argumenten. Maar al die argumenten hebben nu juist na de de valuatie een nog grootere waarde gekregen. Want vooral door export zullen de voordee- len van de devaluatie voor ons economisch leven behaald dienen te worden; dit is zon der meer duidelijk. Nu ligt en spr. wil daarop sterk den nadruk leggen herstel en loonender ma ken van onzen export in het algemeen, niet in handen van de Regeering alleen. Wij weten maar al te goed, dat ons econo misch bestel sterk afhankelijk is van de economische politiek van anderen. En dal niet alleen en hierbij kan de Regeering althans ten deele wel een standpunt inne men maar ook welke objecten worden uitgekozen voor stimuleering van onzen export. Aan welke belangen vooral wordt de aandacht geschonken? Wij voor ons willen wel zeggen, dat ook deze taak, het afwegen van die belangen, waarbij men dan nog bovendien rekening moet houden met de wenschen van de bui- tenlandsche wederpartij, voorwaar geen ge makkelijke is. Wij willen óók toegeven, dat de Regeering het algemeen belang voor oogen moet houden. Wij voelen er evenmin iets voor om egenstellingen tusschen de ver schillende belangengroepen op te roepen of op den spits te drijven. Doch wij meenen wel voor den tuinders- stand te mogen opkomen voor een plaatsje onder de zon. Wordt dit ons door het buiten land onmogelijk gemaakt, dan zullen wij slechts kunnen berusten, indien wij de overtuiging hebben, dat de Regeering al het mogelijke heeft gedaan en niets onbe proefd heeft gelaten om die plaats voor ons open te houden. De tuinbouw is een bedrijf, hoofdzakelijk werkende met nationale productiemidde len, waarvan de arbeid d e voornaamste is, een bedrijf dat bestempeld mag worden met den naam van nationale industrie bij uitnemendheid. Maar een bedrijf, dat het allerzwaarst in zijn bestaan is aangetast en zoo het ineen zou storten, een nationale ramp zou beteekenen en daarom wel een bijzondere bescherming van de Regeering, ook uit een oogpunt van algemeen belang, verdient. Bij de clearing met Duitschland moeten de belangen van de export in het alge meen en die van den tuinbouw in het bij zonder niet achtergesteld worden bij de ren te transfer etc. en voor den tuinbouw een belangrijk ruimer bedrag bedongen, nu daarvoor het vrijkomen van de z.g.n. oude vorderingen een gunstige gelegenheid biedt. Daarmede zijn de verlangens der tuinders niet vervuld of liever gezegd: daarmede al leen acht spr. het behoud en het herstel van den tuinbouw niet verzekerd. Voor een zeer belangrijk deel is dat afhankelijk van de export, maar een ander groot belang voor den tuinbouw ligt in het binnenland. De blnnenlandsche markt. Groote hoeveelheden tuinbouw- en sier teeltproducten vinden afzet in het binnen land. Wij hebben bij herhaling en met steeds grooter aandrang gewezen op het vaststel len van redelijke minimumprijzen. Spr. zal ook deze nu niet herhalen. Spr. wil wel deze openlijke klacht uiten: Steeds meer hoort men de meening ver kondigen, dat een groot deel der tuinbouw niet is te behouden, dat dit eigenlijk ten ondergang gedoemd is. Als dat zoo zou zijn, dan wil spr. toch nog eens deze niet te weerspreken feiten vaststellen: T.a.v. den export, aldus spr., is steeds een lijdelijke houding aangenomen. Op de tweede plaats werd in het geheel der agra rische steunmaatregelen aan den tuinbouw een steunpercentage toegekend van zeker nog geen derde gedeelte van hetgeen de tuinbouw naar zijn omvang, zijn beteeke- nis en zijn loonintensiviteit in het agrarisch bedrijf, toekwam. Voor zoover de tuinbouw het binnenland met zijn producten "moest bedienen, bleef zijn product een dankbaar object van werk gelegenheid en belooning van arbeid voor degenen die indirect bij het bedrijf betrok ken zijn: de handel, de leveranciers van benoodigdheden, de transportarbeiders, de distribuanten enz. (iets waartegen wij op zich geen bezwaar hebben) werd dat pro duct toen er een deel van doordraaide wel dankbaar bestemd voor aanvullende steun in natura aan werkloozen (waartegen wij geen bezwaren hebben alleen als het wordt verstrekt aan hen, die het anders toch niet zouden kunnen koopen) maar voor den producent, die toch krachtens de juiste be ginselen het allereerste recht heeft op den opbrengst van zyn arbeid, bleven (behou dens uitzonderingen) de maatregelen, waar door hem een redelijke prijs voor zijn pro duct zou kunnen worden verzekerd, achter wege. En dan te concludeeren, dat dit bedrijf geen levensvatbaarheid meer heeft, is niet anders dan een demonstratie van onkunde. Zou zóó ons overig bedrijfsleven aan zijn lot zijn overgelaten geweest, dan stonden wij nu voor een volslagen economischen ruïne. Zal deze klacht nu eindelijk worden gehoord. Zal deze klaaht nu eindelijk worden gehoord? Zullen, nu de tuinders, bijna zon der uitzondering, allen volledig zijn aange past, neen uitgekleed, nu eindelijk eens volledige maatregelen genomen worden om wat er nog resteert een afzetgebied in bin nen- en buitenland (en dat is nog zeer veel), te benutten voor een eenigszins loo- nend bestaan óók voor de producenten? De landbouw-crisismaatrege len mogen niet worden losge laten. Vervolgens besprak spr. de landbouw crisismaatregelen. Nu er devaluatie is ge komen, hetgeen beteekent, dat de verhou ding van onze muntwaarde tegenover die in tal van andere landen voor ons gunsti ger is geworden, nu daardoor onze export meer voordeel kan afwerpen, nu eveneens daardoor de buitenlandsche prijzen voor meerdere artikelen, die hier ook worden geproduceerd minder dan vroeger onze con- currentiemogelijkheid bedreigen enz., enz., achten velen in den lande het oogenblik gekomen om nu maar radicaal in te grij pen in die landbouwcrisismaatregelen. Men vergeet daarby twee voorname din gen. Het was bitter noodzakelijk, dat uit de gewijzigde monetaire toestand ook voor den landbouw eenig voordeel zou voort vloeien. Dit door vermindering van steun neutraliseeren, zou dus die langzame on dergang niet stopzetten. Maar meer dan dit. en dit is het tweede punt: de devaluatie brengt niet alleen voordeelen, maar ook nadeelen: ook de land- en tuinbouw moet grondstoffen invoeren uit het buitenland (spr. wijst er op, dat dit ook voor den tuin bouw het geval is) en die worden, in onze munt berekend, duurder. En daarom zou wegneming van steun catastrophaal wor den. Maar ook vermindering van steun naar de mate dat de devaluatie tot prijs- verhooging zou leiden zou minstens betee kenen, dat de toestand van land- en tuin bouw nog slechter zou worden daui ze reeds was. En toch schijnt het dat, gezien de ver schillende verslechteringen die onder al te grooten drang van hen die van de werke lijke toestand in land- en tuinbouw blijk baar weinig begrip hebben, reeds zijn aan gebracht, de Regeering geneigd is de aan passingspolitiek voor land- en tuinbouw voort te zetten. Het is te vroeg om daar over een definitief oordeel uit te spreken. De Regeering heeft gezegd bij haar poli tiek na den gewijzigden toestand, de positie van den landbouw niet in gevaar te zullen brengen; maar hier komt het aan op da den. In ieder geval zou ik dringend tot pa raatheid willen aanmanen en op te komen tegen eiken ongerechtvaardigde en het be staan van land- en tuinbouw bedreigende aanslag, die zou bevorderen, dat de deva luatie per slot van rekening nog zou bijdra gen om den toestand van land- en tuin bouw te verslechteren. Wat de gevolgen daarvan zouden zijn. En nu in dit verband de bijzondere po sitie van den tuinbouw. Wie onzer, die even nadenkt, durft bepleiten de saneerings- maatregelen op te heffen? Moet soms (en dit spreekt zeer sterk voor den bloembollen teelt) de productie zich weer geheel vrij kunnen uitbreiden? Dacht men soms, dat dit geen invloed op de prijzen zou teweeg brengen? Ik waarschuw zelfs tegen het los laten der minimumprijsregeling. Is nu in eens de groote afstand inzake de prijzen overbrugd tdoor een waardevermindering van onze munt met ongeveer 20 pet.? Vreest men geen anti-dumpingsmaatregelen in het buitenland als onze bollen weer te gen eiken prijs kunnen worden verkocht? Laat men toch voorzichtig zijn en beden ken, dat niet alleen ordening in de produc tie, maar ook voorkoming van al te groote prijsval voorwaarden zijn voor een gezon dere economie. En wat de groenten en fruit betreft: spr. gelooft, dat geen onzer de dwaze theorie zou durven verkondigen, dat wy bij vrije productie, vrije prijsvorming en zonder steun, nu na de devaluatie wel weer kun nen draaien. Er is geen sprake van, dat dit voor een groot deel van den landbouw (misschien voor een gering nadeel wel) mogelijk zou zijn, doch veel minder moge lijk is dit voor den tuinbouw. Bij alle be sprekingen over muntcorrectie of deva luatie hebben wij nimmer verzuimd dit op den voorgrond te plaatsen. Het juiste standpunt lijkt my in deze, dat die maatregelen worden geliquideerd, die, zonder schade aan den land- en tuin bouw toe te brengen inderdaad gemist kun nen worden. En met dergelijke maatregelen uiteraard ook het apparaat dat er voor in het leven was geroepen. Al wil ik hier aanstonds aan toevoegen, dat men hierbij overweegt in hoeverre datgene dient te worden behouden, wat een goede ordening, ook buiten crisistijd, zal kunnen bevorde ren. Dit goede kunnen wij tenminste van het landbouwcrisisbeleid nog zeggen, dat ge tracht is ons agrarisch bedrijf als één ge heel te beschouwen en het zóó mogelijk was middels het landbouwcrisisfonds de groepen die het zeer moeilijk hadden te steunen uit de bedragen, die van de pro ducten van andere groepen worden gehe ven. Zou het nu mogelijk zijn om deze laatste ten bate van het betrokken product op te heffen, dan heeft men vooraf te beden ken, dat men daarmede meteen de andere groep van de middelen berooft, waardoor zy tot heden in stand is kunnen blyven. Dat vooral mogen de tuinders bedenken. Elke vermindering van baten in het Land bouwcrisisfonds zal op de allereerste plaats hun positie verslechteren. Een goed geleide ordening. Vervolgens werd besproken het verlan gen om van de steunmaatregelen verlost te worden. Zij zulen daarop echter lang moeten wachten, indien de op niets steunende raad wordt opgevolgd van hen, die in de rich ting van de ongebonden vrijheid dringen. Een goed geleide ordening zal hierin slechts uitkomst bieden, waarbij men ech ter de exportbevordering die voor dit be drijf zoo voor alles noodzakelijk is, krach tig aanpakt. Maar overigens een ordening, die niet slechts de productie omvat, maar ook de redelijke prijzen, waarop de pro ducenten recht hebben. De tuinders meenen thans recht te heb ben op het steunbedrag uit het Landbouw crisisfonds. Wil men dezen vorm van een belasting op de gemeenschap afschaffen en meent men, dat op andere wijze (want de genen, die zoo dringen tot de liquidatie der crisismaatregelen vragen voor hun bedrijf zeer terecht bescherming van den staat op ander wyze) dan ook voor den tuinbouw over de geheele linie gestreeft naar maatregelen, die een loonende op brengst der productie kunnen bevorderen. Dan ook regelingen, waarbij het niet meer mogelijk is, dat iedereen indirect dit product voor zich van nutte kan maken en alleen de producent goed genoeg wordt ge acht om het ver en ver beneden kostprijs beschikbaar te stellen. Ik durf de voor den tuigbouw gevoerde politiek te noemen on- s l. maar ook economisch verderfelijk. Zi .ien hier goed ordenen en prijsbescher- mend optreden, dan zou een groot stuk van GEMENGDE BERICHTEN FIETSRIJDER DOOR AUTO GEGREPEN. Hedenmorgen is te Schoonrewoerd (Z.H.) de 60-jarige G Paans uit Werken dam toen hij met zijn fiets den hoek Kerk steeg passeerde aangereden door een auto van den heer A. uit Leerdam, bestuurd door een chauffeur. Paans werd ernstig gewond. In levensgevaarlijken toestand is hij naar het ziekenhuis te Leerdam ver voerd, waar direct na aankomst de dood intrad. DE AANRIJDING TE KROPSWOLDE. Het tweede slachtoffer overleden. De 66-jarige J. R., die Woensdag bij de aanrijding tusschen Foxhol en Kropswolde met haar echtgenoot door een uit de rich ting Zuidbroek komende auto, bestuurd door den heer v. d. V. uit Muntendam werdaangereedn en in ernstigen toestand naar het Diaconessenhuis te Groningen werd aangereden en in ernstigen toestand de gevolgen van de aanrijding overleden. AUTO IN EEN GRACHT GEREDEN. Verwonderlijk goed afgeloopen. Op de Nieuwe Gracht te Utrecht heeft gisteren een ernstig verkeersongeluk plaats gehad, dat, wonderlijk genoeg, nog vrij goed is afgeloopen. Een vrachtauto, die ter rechterzijde van de gracht reed, moest bij de Zuilenstraat een van rechts komende vrachtauto met steenkolen laten passeeren. De eerste wagen verleende geen voorrang, zoodat de kolenauto hem in de flank aan reed en tegen het hek smakte, dat langs de gracht staat. Dit brak af; de wagen plofte op de werf en sloeg daarna in de gracht om, zoodat de wielen boven kwa men liggen. De bestuurder had de tegenwoordigheid van geest, het luikje, dat zich in de be stuurderscabine bevindt, te openen, waar door hij gelegenheid had, zijn hoofd bo ven water te houden. LJlings toegeschoten hulp heeft de uit laatpijp verwijderd en den bodem doorge zaagd, waardoor de chaufefur tenslotte be vrijd kon worden. Inmiddels had hij reeds twintig minuten in deze benarde positie doorgebracht. Later heeft een kraan wagen het zwaar vernielde voertuig op het droge gehaald. De bestuurder had hoegenaamd geen letsel op- geloopen. Hij had den wagen van den G.G.D., die gereed stond om hem naar zijn woning te vervoeren maar liefst weggezonden. VERMINKT LIJK OP DE SPOORBAAN GEVONDEN. Met de fiets door trein gegrepen. Langs de spoorlijn EnschedeHengelo is gistermorgen het verminkte lijk gevonden van een nog betrekkelyk jongen man. Een machinist zag te ongeveer half acht, toen hij vanuit Enschede een trein naar Hengelo reed, tusschen de rails, naast die, waarop de trein passeerde, het lijk liggen. Bij aankomst op het station Hengelo heeft hy de politie te Enschede gewaarschuwd, die een onderzoek instelde. Zij vond op het onherkenbaar stoffelijk overschot een rijbewijs ten name van G. v. O. te Apeldoorn en in de sloot, op de plek van het ongeval een rijwiel. Vermoedelijk heeft het slachtoffer langs de spoorbaan gereden en is toen door een passeerenden trein vermorzeld. WONING UTGEBRAND. Bewoner door brandweer gered. Hedenmorgen omstreeks half vyf ont dekte een 17-jarige jongen, die met twee broertjes op de tweede verdieping van perceel Noorder Markt 14 te Amsterdam sliep, een zwaren rook. Hij wekte onmid dellijk de bewoners van het huis. De keu ken op de eerste etage, waar des avonds waschgoed te drogen had gehangen, bleek vlam te hebben gevat. Het was een geluk, dat de brand tijdig werd ontdekt, want in het huis sliepen drie families. Allen konden zich zonder moeite in veiligheid brengen, behalve een man van 26 jaar die zich, om dat de gang ook vlam had gevat, den uitweg zag afgesneden en door de brandweer met een ladder uit een raam werd gehaald. De keuken en een stuk van den gang op den Nederlandschen tuinbouw gered kun nen worden, daarvan is spr. overtuigd. En zou daarbij de export eenigermate verruimd kunnen worden, dan gelooft spr. zelfs niet, zy het dan dat t.a.v. sommige moeilijke producten eenige productie wijziging zou moeten plaats hebben, dat ons huidig tuin- bouw-areaal zooveel te groot zou zijn. Geen defaitisme. Men hoede zich t.a.v. den tuinbouw voor defaitisme. Geen cultuur is aan zoo wisse lende omstandigheden in teelt en afzet óók in normale tijden blootgesteld als de tuinbouw. Laat men de excessen van den huidigen toestand: ongelimiteerde uit breiding met vele H.A. volkstuintjes en het koopen van onze producten voor doordraaiprijs ten bate van de groenten- distributie, uitsnijden, en wat meer gaan denken aan werken aan een goede consoli- I deering van wat er op tuinbouwgebied nog kan blijven staan, aan een krachtig behoud van deze nationale industrie bij uitnemend heid, die wij voor een gezond economisch bestel noodig gehad en die wij hiervoor zij het misschien in wat bescheidener om- I vang ook voor de toekomst ongetwijfeld I zullen moeten behouden. de eerste verdieping brandden uit. De brandweer bluschte het vuur met 1 straal op de motorspuit van de hoofdwacht Prin sengracht. De woning was verzekerd. KAPITALE BOERDERIJ AFGEBRAND. Vrijdagmiddag is in de buurtschap St. Isidorushoeve, gemeente Haaksbergen, de kapitale boerderij van den landbouwer J. Beokedam, aldaar, door onbekende oorzaak afgebrand. Een groote hoeveelheid hooi en stroo, alsmede een gedeelte van den in boedel, gingen in de vlammen op. Het vee kon gered worden. De getroffene is tegen brandschade verzekerd. GRIEP-EPIDEMIE TE ZEDDAM. Te Zeddam, gemeente Bergh, heerscht momenteel zoozeer de griep, dat bijna de helft der inwoners ziek is. De jongensschool is reeds gesloten en de andere zullen wel spoedig volgen, daar er geen leerlingen meer komen. Er zijn huis houdens waar 9 personen in bed moeten blijven. Gelukkig hebben zich tot nu toe nog geen sterfgevallen voorgedaan. HET DRAMA TE MERKELBEEK. Opluchting nu de huishoudster bekende. Er was groote opluchting gekomen te Merkelbeek, toen men hoorde, dat de huis houdster een volledige bekentenis had af gelegd. Over de reconstructie van het ge beurde praat men niet meer. Er is ontspan ning nu de onzekerheid is weggenomen, schrijft de „Msb.". Uit de verschillende berichten, welke w\j hebben gegeven, was duidelijk af te lei den, dat de huishoudster vrijwel zeker de schuldige moest zijn, het ging slechts om het wettig en overtuigend bewijs. Donderdagmorgen is de vrouw naar Maastricht gebracht en 's middags volgde de bekentenis, die hierop neerkwam, dat zij haar afschuwelijke daad met een Engel- schen sleutel en een scheermes had be gaan. Zooals wij reeds eerder mededeelden, was deze sleutel onder een schaafbank ge vonden. De opperwachtmeester der mare chaussee te Brunssum, die in deze zaak zeer verdienstelijk werk heeft verricht, heeft op de plaats, waar de vrouw zeide dat het mes verborgen was, gezocht, maar het moordtuig niet gevonden. Dit behoeft niet te verwonderen, daar de vrouw, toen zij na dagen van spanning haar bekentenis had afgelegd, geheel overstuur raakte en haar verdere verklaringen aan duidelijk heid te wenschen overlieten. Nu politie en justitie zekerheid hebben, wie de gruwelijke daad heeft verricht, kan de reconstructie van het drama rustig haar verloop hebben en de vrouw nader ver hoord worden, wanneer zij op verhaal ia gekomen. Absoluut met de waarheid is in strijd d9 bewering, dat de politie zoekt naar een zoon van de vrouw, die te Brunssum zou wonen en sedert Zondag voortvluchtig zou zyn. Er woont geen zoon te Brunssum, er is geen zoon voortvluchtig en er is geen zoon, die met het misdrijf iets heeft uit te staan. Er zijn geen medeplichtigen in het speL Wat het motief van de vrouw is geweest, zal het onderzoek wel nader uitwijzen. Roofmoord schijnt buitengesloten. De vrouw was een zonderlinge en werd door eigen schuld steeds zonderlinger. Haar optreden wekte afkeer en dit werd in Mer kelbeek niet onder stoelen of banken gesto ken. De verstandhouding van de huishoud ster vooral met de vermoorde vrouw was er den laatsten tijd niet beter op gewor den. Wraakneming lijkt dan ook het meest waarschijnlijk. In verband met een uitlating dat „Tante Dina er vandaag of morgen wel aan zou gaan" wordt aangenomen, dat daar de verhouding r.u eenmaal onmogelijk was geworden, de vrouw haar betrekking was opgezegd. ROOFOVERVAL OP OUDEN MAN. Om een buit van drie gulden. Een oude man van ongeveer 75 jaar, J. W. genaamd, woonachtig te Goirle, was Donderdag op bezoek geweest bij familie en kennissen te Hilvarenbeek. Bij 't be gin van den avond keerde hij terug. Toen hij langs den weg HilvarenbeekTilburg voortging, voelde hij plotseling een slag in den hals. De grijsaard viel bewusteloos neer en toen hij na ongeveer een uur weer bij kennis kwam, lag hij in een sloot, terwijl zakdoek en portemonnaie op het gras lagen. Uit den zak was ongeveer drie gulden verdwenen. De aangevallene had in den hals een schrammetje en pijn in de keel. Toen hij in zijn woonplaats Goirle was teruggekomen, heeft hij direct de politie gewaarschuwd. „Msb." GEVLUCHTE EFFECTENBEDIENDE AANGEHOUDEN. Had 14 mille verduisterd. De bediende van een effectenfirma te Amsterdam die eenigen tijd geleden de vlucht had genomen, toen ontdekt was dat hij zijn principalen door knoeierijen in de boeken voor een bedrag van ongeveer 14.000 gulden had benadeeld, is gistermor gen te IJmuiden aangehouden. Het ver- moeden bestond, dat het jongmensch naar Zuid-Afrika was uitgeweken, doch het was inmiddels bekend geworden, dat hij zich aan boord bevond van het Duitsche s.s. Cardillera komend van West-Indië. De dader is naar Amsterdam op transport ge steld. Van het verduisterde geld komt ver- moedelijk niets meer terecht.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsche Courant | 1936 | | pagina 6