ZATERDAG 14 NOVEMBER 1936
DE LEIDSCHE COURANT
DERDE BLAD - PAG. 10
AFDEELING LEIDEN R. K. DIOC. VROUWENBOND.
Deze rubriek verschijnt des Zaterdags om de veertien dagen Brieven, vragen en
mededeelingen te richten aan een der redactieleden: Mej Zr J v d ABEELEN.
Mevr. J. FEHMERS—BOER KNOTTNERUS. Mej. M. R. J NIEMER, Mej. M. L.
J. VAN ES.
HERST-LOOF.
De Herrefst-rijkdoin van het park,
zijn weelde
Aan verven; goud en brons en bruin
en rood
Laat los en ritselt met het loof in
stervens-nood
De twijgen uit, waar wuft de wind
mee speelde.
Wyd ligt de grond een wijle, in
onverdeelde
Pracht nu, dan rijdt en treedt men
't ai ter dood.
En van het goud en héél die glorie gróót,
Rest slijk en stof slechts, die de Ellend'
verbeelden.
Zoo zullen, 'k weet het, ééns, na
't korte pralen
Van 's werelds luister, tal van idealen,
Tal van illusies vallen en vergaan.
Het schoon van 's Levens lusthof moet
vervalen,
Het schoon van 's Hemels lusthof
zonnestralen,
Het Eeuwige alleen blijft eeuwig staan!
P. C. Krüter C.s.s.R.
OFFICIEELE MEDEDEELINGEN.
Donderdag 19 November 1936 des avonds
ten 8 uur ledenvergadering in den foyer van
,.Den Burcht". Causerie door den heer Peter
van Rooijer uit Rhoon over de Hollanders
in Nederlandsch-Indië. Snelteekenen. Zang.
Cursussen in verpleging.
Leden, welke belang stellen in zieken
verpleging enz. en genegen zijn een cursus
te volgen voor Ziekenverpleging in huis,
eerste hulp bij ongelukken of een Moeder-
cursus kunnen zich daarvoor opgeven bij
Mevrouw J. Manders-Vermeulen, Oegst-
geesterlaan 12, tel. 292. Alleen bij deelname
van ten minste 20 leden kunnen deze cur
sussen doorgang-vinden.
Memorandum.
Het doel van den R. K. Vrouwenbond is
voornamelijk de ontwikkeling te bevorde-
•render Katholieken vrouwen tot Katho
lieken van de daad. Hij behartigt de be
langen der Katholieke vróuw op zedelijk,
opvoedkundig, huishoudelijk, sociaal en
charitatief gebied. Hij werkt mede aan de
Katholieke Actie, waartoe onze H. Vader
ons herhaaldelijk aanspoort.
Wie moet nu lid worden van den Katho
lieken Vrouwenbond?
Het antwoord is: De R. K. Vrouwenbond
kan, wil en moet omvatten alle R. K. Vrou
wen, van eiken stand. Hij is voor de jon
geren en voor haar, die op meer gevorder
den leeftijd zijn; voor gehuwden en onge
huwd en. Ook de jonge-dames, die ophou
den lid van de Graal te zijn, omdat ze de
leeftijdsgrens daarvoor bereikt hebben,
zullen zich op verlangen van Z.H. Exc. den
Bisschop bij den Katholieken Vrouwen
bond aansluiten.
Dames van eiken rang en stand, gij moet
•u gelukkig achten lid te zijn van den groo-
ten R. K. Vrouwenbond met zijn 140 af-
deelingen in Nederland, die 35000 leden
tellen en waarbij 18000 religieuzen zijn
aangesloten, bij den Vrouwenbond, welke
vele belangrijke en gewichtige diensten
aan de Moederkerk bewijst.
Verzuimdet gij uw plicht tot nog toe?
Herstel dan die fout onmiddellijk en geef
U nog heden, liefst schriftelijk, als lid op
bij Mejuffrouw M. L. J. van Es, Leliestraat
124.
De contributie bedraagt slechts 1.50 per
jaar, dit is nog geen 3 ets per week.
KERNEN IN DE R. K. VROUWENBOND
Nu in de „Katholieke Vrouw" van 24
Oct. j.L een artikeltje over dit onderwerp
geschreven staat, meenen we, dat het goed
is naar aanleiding daarvan hier enkele
mededeelingen te doen.
We weten allen, dat Z. H. Paus Pius XI
op heel bijzondere wijze de leeken over de
geheele wereld bij herhaling oproept om
mede te werken aan het apostolaat, dat
door Christus in Zijn Kerk is toevertrouwd
aan Paus en Bisschoppen. De medewerking,
welke deze door God gestelde Gezags
dragers in de Kerk hebben van hen, die
door de heilige wijding daarvoor speciaal
zijn aangewezen, n.l. de priesters, kan niet
altijd voldoen aan de elschen, die het apos
tolaat in sommige tijden stelt. In onze dagen
is het al heel duidelijk. De groote invloed,
die de leeken hebben en die zij ten goede
kunnen gebruiken, mag niet onbenut blij
ven, daar ook zij behooren tot Christus'
Kerk, aan welke Hij de opdracht heeft ge
geven om door voorbeeld en woord Zijn
werk voort te zetten om het groote doel
van Zijn leven te bereiken: „dat allen het
leven hebben en het overvloedig hebben".
Christus Zelf heeft, zooals we in de Han
delingen van de Apostelen lezen, eerst ge
daan en dan gepredikt, en het Evangelie
leert ons duidelijk, welk een groote kracht
er van Zijn voorbeeld uitging.
Zendt de Kerk anderen uit om het werk
van Christus voort te zetten, dan besteedt
Zij een heel bij zondert zorg aan de voor
bereiding. We weten, hoe Zij met de groot
ste zorg de opleiding van de toekomstige
priesters omringt en de mooie encycliek
van den Paus over het H. Priesterschap
heeft met nadruk onderstreept, dat de eerste
zorg van de Bisschoppen moet zijn de toe
komstige priesters op te leiden tot mannen
van deugd.
Het is te begrijpen, dat een bijzondere
zorg ook noodig is voor diegenen onder de
leeken, welke op een bijzondere wijze ge
roepen worden om in het apostolaat van
de Kerk, in de Katholieke Actie mede te
werken. Zij moeten ook worden gevormd;
zy moeten door een diepe christelijk besef
leeren, hoe zij moeten openstaan om de ge
nadewerking van Christus in zich te on
dervinden om zoo doende hun volle mede
werking met die genade te kunnen geven.
Hiermede is reeds het doel van de kern
vorming in de verschillende vereenigingen
aangegeven: Christenen vormen, dié in het
diep besef van de rijkdom van ons heilig
geloof, willen medewerken om die rijk
dom zelf te beleven, om invloed uit te oefe
nen op hun omgeving allereerst door hun
eigen voorbeeld. Een dergelijke vorming
kan niet plaats hebben ten opzichte van een
geheele vereeniging; we zouden er dan een
gedwongen karakter aan geven en daardoor
juist die vrije medewerking uiterst moei
lijk maken. Bovendien: ieder moet mede
werken op zijn eigen wijze, ieder heeft op
godsdienstig gebied een ontwikkeling noo
dig, die in verhouding staat tot eigen be
kwaamheden. God heeft nu eenmaal niet
aan een ieder evenveel mogelijkheid tot ont-
wikkelinig gegeven en vandaar zullen
meerdere kernen gevormd moeten worden
en zal men in de verschillende kernen ook
verschillend moeten werken, waarbij reke
ning gehouden wordt met de ontwikkeling
van degenen, die tot die bepaalde kern be
hooren.
Zijn eenmaal kernen gevormd, dan zal
vanuit deze cellen (om ze zoo maar te noe
men) een invloed moeten uitgaan op het
geheel, een invloed van groote en weldadige
kracht, een invloed, die leven en frisch-
heid geeft aan alle actie. De vorming van
kernen is dus niet voorbehouden aan men-
schen van een bepaald- ontwikkeling, maar
in iedere kern zullen wel menschen van
gelijke ontwikkeling moeten worden ver-
eerugd om zoodoende tot een uiteenzetting
te kunnen komen, die door allen kan wor
den gevolgd.
Wanneer we hier nog een practisch
puntje mogen aangeven, dan mag dit niet
anders zijn dan een opwekking tot gebed.
Wordt er veel gebed gevraagd om van God
„heilige priesters" te verkrijgen, dan wordt
er ook veel gebed gevraagd om af te smee-
ken een bijzondere heiliging van die leeken,
die voor het apostolaat bestemd zijn. Dan
wordt van ieder lid van een vereeniging
gevraagd om Gods genade af te smeeken
voor de kernen in eigen kring.
VER. „SANCTA VERONICA".
Met dankbaarheid memoreeren wij onze
laatste zitting, gehouden op 5 dezer, en
zijn erg blij met de daadwerkelijke belang
stelling van zoovele dames. Ook moeten
wij vanaf deze plaats onzen hartelyken
dank betuigen vóór de van onbekende
gevers of geefsters, ontvangen heeren- en
damesschoenen en damesmantel.
Al deze stuks hebben weder een dank
bare dragei en draagster gevonden, by
wien 't me dit slechte gure en natte weer
zoo buitengewoon van pas kwam.
Wie ons nog met dezt artikelen van dienst
kan zijn wordt vriendelijk verzocht, deze
zoo spoedig mogelijk in te zenden of een
boodschap voor afhalen aan 't secretariaat
te sturen. Directe hulp is dubbele hulp,
want er is momenteel zoo'n gebrek aan.
Door vertrek naar elders hebben wy de
zer dagen enkele belangrijke donateurs
(rices) moeten schrappen.
Wie van de dames maakt 't goed met ons
en wordt donatrice voor een kleine of
groote maandelijksche of jaarlijksche bij
drage. Elke gift, hoe gering ook, wordt
dankbaar aanvaard engoed besteed, ten
bate van vele stille arme stadgenooten.
Het adres van de penningmeesteresse is
Mevr. Beckers, Donkersteeg 13-15. Ons Giro
no. 260700 t.n.v. penningmeesteresse van
,,S. Veronica", de Mej. van Streefkerkstr. 17
Officieele mededeeling.
Per 1 October 1.1. heeft Mevr. L. Poll-
mann-Schoondergang ontslag genomen als
Presidente van bovengenoemde Ver. en is
in haar plaats met ingang van dien datum
benoemd Mej. M. R. J. Niemer.
Voor geïnteresseerden zij vermeld, dat
Mej. Niemer speekuur houdt iedere Dins
dagmorgen van half elf tot half twaalf in
de bovenzaal van 't Vincentiusgebouw,
Hoogl. Kerk gracht 32.
VOOR HET MENU
AARDAPPELEN direct besteld
bij VLASVELD
OUDE Z1NGEI 120
UL *9
DOEZQ/TDQQT 22
ttiitua
LEIDEN
DE VREUGDE OM BET KIND.
In „Onze Kinderen" 1) wordt een stukje
overgenomen uit het Duit^he „Kleine Kin
der", waar Dr. K. Weitzel'schryft: „De ge
raffineerde genoegens en vermaak-moge-
lijkheden der groote stad, genotzucht, ver
slaafdheid aan comfort en het uitdrukke-
lyk-geëischte recht om zich uit te leven
dit alles heeft in onze tijd geleid tot een
afwijzende houding tegenover het kind. En^
de koude overweging, dat kinderen geld'
kosten, hetwelk men liever aan zijn ge
noegens zou besteden, dat zij tijd in beslag
nemen en verantwoording opleggen, heeft
veelal zelfs een ware angst voor het kind
in het leven geroepen.
Als een zonnestraal licht door deze kille
berekening het schoone woord van Pesta-
lozzi: „De vreugde van de ouders over hun
kinderen is de heiligste vreugde der
menschheid!" Hij wist en voelde, wat het
kind voor ons zoo fascineerend aantrekke
lijk en belangwekkeno maakt: zijn prille,
nieuwe, voorwaartsstuwende vitaliteit, zijn
frisch, jong leven, dat nog duizend moge
lijkheden vóór zich ziet en het grauwe be
staan van alledag verguldt met zijn rijken
schat van toekomstvertrouwen en blijmoe
digheid.
Wie slechts een vonkje gevoel en liefde
voor oorspronkelijkheid bezit, moet een
bron van vreugde vinden in spel en zang
van het kind, in een lachenden kindermond,
in de natuurlijkheid en rijke ontvankelijk
heid van de kinderziel.
Hoevelen echter gaan dag aan dag voor
hun kind voorby, gemelijk en ontevreden,
en zonder zelf te weten, voor hoeveel vreug
de en zonneschyn zij hun hart sluiten. Hoe
veel gelukkiger is hij, die de jubelende
vreugde meegeniet van een onbedorven
kind, dat hij de een of andere kleinigheid
heeft gegeven; hoeveel gelukkiger is de
levenskunstenaar, die dagelijks een uurtje
weet vrij te maken, waarin hij leeft voor
zijn kinderen! Is er iets heerlijkers denk
baar dan af te dalen tot het kind en deel
te nemen aan zijn spel, den eersten inhoud
van zijn loven? Want zyn spel is geen beu
zelarij: hier geeft het mtegendeel zijn ge
dachten, vorm- en realiteit, hier legt het
den grondslag voor werklust en arbeids
vreugde, hier bouwt het vol vertrouwen zyn
innerlijke wereld uit. Geen wonder, dat
wij hier den sleutel tot hart en ziel onzer
kinderen het gemakkelijkst kunnen vin
den. Er schuilt waarlijk een diepe levens
wijsheid in het woord, wat Goethe eens liet
zeggen: „Van alle schepselen ter wereld
liggen de kinderen mij het naast aan het
hart. Wanneer ik toekijk bij hun spel, her
haal ik axtijd weer de woorden van den
Leeraar der menschheid: „Als ge niet wordt
als een van dezen
Het is begrijpelijk, dat ouders hun vreug
de om het kind tot uitdrukking brengen in
teederheid. In ieder wezen leeft het ver
langen, liefde te ondervinden en het
leven verbruikt zooveel warmte en de men
schen worden zoo spoedig hard, verbitterd
en gesloten, dat we hex kind bijna niet ge
noeg teederheid mee op den levensweg
kunnen geven. Doch daarmee hebben we
nog niet genoeg gedaan. Het één-zijn der
ouders mei hun kind in spel en dagelijksch
leven is oneindig waardevoller dan uiter
lijke bewijzen van teederheid, dan liefkoo-
zingen en kussen en dit geldt vooral voor
het kind, dat wat ouder wordt.
Hoe grooter en ouder het kind wordt,
hoe meer wij ons moeien interesseeren
voor zijn eigen individueele persoonlijk
heid. Maken we onze vreugde om het kind
er nooit van afhankelijk, of het een even
beeld van onszelf blijkt te worden, zooals
we misschien hadden gehoopt. Ons kind
ontwikkelt zich naar zijn eigen innerlijke
wetten, en het draagt de richting van die
ontwikkeling, ja, zijn levensbestemming in
zichzelf. We mogen daarom nooit probeeren,
Voorzienigheid te spelen, door het onze
wereld op te dringen en het zijne te ont-
rooven! We moeten ons ook dan over ons
kind verheugen, wanneer we het zijn eigen
weg zien gaan, en het op dezen weg een
liefdevolle en begrijpende gids zyn!"
1) Tijdschrift voor R. K. Ouders en Op
voeders. 'n Maandschrift voor volwasse
nen. Adres voor redactie en administratie
is: Langestraat 70, te Tilburg.
Mag ik hierbij een kleine aanbeveling
schrijven voor dit zoo hoogstaand, opvoed
kundig maandblad?
Voor R K. Ouders, wien de geestelijke
ontwikkeling van hun kind ter harte gaat
en die niet eigenwijs alles zelf wel weten,
maar gaarne erover lezen en onderricht wil
len worden, is dit een maandblad, waar
ze nooit tevergeefs iets in zullen zoeken,
't Is actueel d.w.z. het houdt den lezer op
de hoogte van de hedendaagsche opvoed
kundige problemen; maar ook behandelt
het de moeilijkheden, die steeds in de ver
schillende leeftijden van het kind voor
komen. Hierdoor behoudt het z'n waarde
jarenlang. De jaargangen blijven dan ook
een waardevol bezit. Dat het op degelijke
R. K. grondslag staat, is voor ons, by het
opvoeden der kinderen van het allergroot
ste belang.
Proefnummers zijn te verkrijgen 0.25,
terwijl de abonnementsprijs 2.50 per jaar
bedraagt.
R. K. VEREENIGING HULP IN DE
HUISHOUDING EN DE BABY.
St. Nicolaas,Van verwachting klopt
ons hart!" Ja lieve lezeressen ook van ons
dames van het bestuur van bovengenoem
de vereeniging en wel het meest van onze
ijverige, onvermoeide mag a zijn meester esse.
Op onze laatste vergadering verzuchtte zij:
IMTERPAROCMIEELE
WAT ONS BINDEN MOET.
By tijd en wijle is bezinning op ons Kol-
pings-program dwingende noodzaak en
moet eens gewezen worden op gevaren,
die ons werk dreigen te ondermijnen. Dit
„wijzen op gevaren" moet natuurlijk ge
zond opgevat worden. Is iemand zich be
wust, dat een of ander zyn Gez. Ver. of
onderafdeeling niet raakt, dan moet hij
achter een door ons geponeerde stelling
niets gaan zoeken. Maar als het tegen
overgestelde waar is, laat hij zich dan hou
den aan het spreekwoord: Wie de schoen
past, trekt hem aan!
Alzoo steken we van wal.
Het gebeurt meer dan eens, dat commis
sarissen te klagen hebben over een Ge
zel. maar ook komt het voor, dat Gezellen
te klagen hebben over een commissaris.
Dit kan voorkomen worden als we ten
eerste bedenken, dat ieder van ons be-
hebt is met gebreken (niemand is vol
maakt) en ten tweede, als iedereen het als
zijn taak beschouwt te trachten met ieder
een om te gaan en door dien omgang als
het ware de karakter-oneffenheden bij
zichzelf en by anderen weg te schaven.
Wij zyn sociale wezens, wij zijn ge-
meenschapsmenschen. Wij moeten derhal
ve niet in het smalle vijvertje van ons
eigen-ik ronddobberen, maar breeder onze
krachten ontplooien en met anderen w i 1-
1 e n omgaan. Als de goede wil er is, blyft
het succes niet uit.
Het komt ook wel eens voor, dat onder-
deelen van een Gez. Ver. zoo op eigen
houtje gaan grasduinen en de inwendige
leiding (Praeses met Raad van Commis
sarissen) houtweg passeeren. Ook dat
gaat niet. Het loopt altijd fout, als we een
staatje in een staat willen vormen. Daar
om is noodig een geregeld contact met
Praeses en Senior, die voor de afronding
van een bepaalde actie kunnen zorgen,
daar zij vóór alles te zien hebben naar het
belang der vereeniging.
Dit laatste is het wat ons binden moet.
Niet altijd is het belang van één onder
afdeeling het belang der vereeniging.
Want we moeten rekening houden met
het bestaan van meerdere onderafdeelin-
gen. En zoo kan het voorkomen, dat de
een wat moet laten varen omwille van den
ander; dat een regeling gemaakt wordt,
wie helpt ons nu aan wat babyjurkjes en
manteltjes? Ik heb er geen enkele meer.
Nu we weer die prettige lange winter
avonden hebben, verhoogt 'n knus hand
werkje de gezelligheid, schept zelfs een
meer intieme sfeer in het gezin. Ja, lezeres
sen, laten wij elkaar eens goed doen, U pro
fiteert van de gezelligheid door te breiden
of te haken met Uw dochters. U hebt nog
wel wat wol en anders zoo duur is dat niet,
voor een klein jurkje is maar weinig noo
dig. Wij profiteeren van de pakjes, die uit
alle hoeken van de stad met St. Nicolaas
binnenkomen met een leuk jurkje of snoe
zig manteltje. Wat schattig zal dat zijn, dat
lieve blauw of rose met dat blanke wit.
O, wat zullen we 'n moeders kunnen ver
rassen. Dames, nu vlug aan de slag. Ik
verklap al iets, als ik U vertel, dat al eenige
dames en jongedames begonnen zijn.
't Wordt een wedstrijd, wie het eerste pakje
sturen zal. Ook ander babygoed is van harte
welkom.
Onze magazijnmeester esse, Mevrouw H.
Colla, Mare 51, heeft nog heel wat ruimte
in onze linnenkast over, om al dat moois
en nuttigs te bergen.
Dus dames en jongedames, we gaan allen
aan het breien en haken voor onze „baby".
Het Bestuur.
Magazynmeesteresse. Mevr. H. Colla,
Mare 51. telef. 985.
Penningmeesteresse: Mej. A. van Deene,
Hooge Rijndijk 76, gironummer 173307.
TERUG NAAR EIGEN ARBEID.
Mijn oproep in de vorige rubriek bleef
niet onbeantwoord. En het idee vond in
gang; alleen blijkt, dat niet allen de be
doeling van het stukje begrepen.
Wij willen met groepjes van 5 of 6 Moe
ders, die bijeenkomen, om al babbelend
één of ander kleedingstuk voor de kinderen
te maken. Er heeft zich al iemand spontaan
aangeboden, om te helpen knippen. We
nemen eenvoudigie modellen en gaan niet
verder dan tot den leeftijd van 10 12
jaar. De meest geschikte avond leek ons in
overleg met een Moeder de Dinsdag; en de
eerste bijeenkomst zal zijn op 17 Nov., 8
uur, Zoeterwoudschesingel 53.
Als dus de Moeders, die dan komen, en
kele maten meebrengen, b.v. lengte van
een jurk vanaf den schouder, lengte van
een mouw tot op de hand, breedte van den
schouder of maat van ondergoed of een
oud stuk als model, dan kunnen we be
ginnen.
Mag het in het begin niet zoo vlot gaan,'
aldoende leert men en de vreugde zal er
des te grooter om zyn.
Tot 17 Nov. 's avonds 8 uur, bij Mej. H.
v. d. Harst.
die hier en daar iets laat groeien of gaat
snoeien.
Ja, dat kost wel eens offers, maar zon
der offers is nog nooit iets groots tot stand
gebracht. Daarom niet op de eerste plaats
mopperen, maar trachten te begrijpen, hoe
en waarom we een andere kant uitgaan.
Beiden, het waarom en het hoe, staan
dan ook weer in het belang der ver
eeniging.
En dat is het wat ons binden moet.
Ook moeten we ons steeds houden aan
het spreekwoord: alles op zijn tijd en ieder
op zijn plaats. Zoo moet een aspirant-lid
wel bedenken, dat hij zijn lidmaatschap
moet verdienen, wil hij later een eerlijk
drager zijn van het Kolping-insigne. Een
lid moet onthouden, dat hij geen bestuur
der is en dus voorzichtig zijn met „stuur
man spelen vanaf de wal". Bestuursleden
van clubs moeten voorzichtig zijn met
hun critiek, hun onderafdeeling krachtig
besturen en in alles het bestuur der Gez.
Ver. ter wille zijn. En de leden van een
onderafdeeling moeten met klachten bij
hun eigen bestuur aankloppen en niet by
den Senior der vereeniging of by hun di
recteur of regisseur, daar deze er is voor
het technische werk.
Alzoo onthoudt de afspraak: wat ons
binden moet is het vereenigingsbelang en
„ieder op zijn plaats" moet er ernstig naar
streven dat te dienen.
District s-S e n i o r.
GEZONDE VOORLICHTING.
Heel wat menschen zijn de kluts kwijt.
Je hoort ook tegenwoordig zooveel narig
heid.
Daar heb je tegenwoordig de politiek.
Een akelig ding, zeggen de botterikken;
een klets-instituut, zeggen de zwamneuzen.
„Geef mij maar Onze Vaan" zei laatst een
Gezel, „die durft tenminste". (Hij vergat te
zeggen, wat „die" durft).
Ja, de partij van Schaepman en Nolens
heeft het gedaan. Dc.ar deugt niets meer
van. In de oogen tenminste van die mee
nen het dan wel te weten.
Een eigenaardige mentaliteit heerscht
hier en daar, ook in onze kringen. Men
veroorlooft zich critiek op zaken, die men
absoluut niet kent en schermt met deco-
cratie en fascisme zonder er iets van te
weten.
Erger nog, er zijn jonge menschen, die
doodleuk achter Mussert loopen te huppe
len, zonder te weten waarheen ze gaan.
Bij de eerste de beste fout van katholieke
zijde hadden ze een lading verwijten,
maar de grenzeloos onbeschaamde aanval
len van een N. S. B. stappen ze overheen.
En je vraagt je wel eens af, waar zit
toch jullie verstand. Ook ten opzichte van
de K. D. P. Wij kennen er, die wekenlang
loopen te critiseeren over een artikel in
„De Leidsche Courant", maar die nog
nooit de moed hebben gehad één woord
van protest te richten aan de heeren Pee-
ters of Wesseling, die hun orgaan op het
peil van „De Tribune" hebben gebracht.
Wij schrijven deze dingen openlijk neer,
om de aandacht van alle Josephgezellen
te richten op een avond van e e r 1 ij k e en
gezonde voorlichting. Dinsdag 17 Nov.
zal de heer A. Engels, lid der 2de Kamer,
komen spreken over „Katholieke Actie en
R. K.vVStaatspartij".
Laat geen Gezel afwezig zyn! Komt,
luistert en leert!
Senior.
VOOR ONS DISTRICT.
De bloemententoonstelling, die georgani
seerd wordt bij gelegenheid van het 50-
jarig bestaan der Gez. Ver. van Leiden,
wordt gehouden op 20 en 21 Februari '37.
Binnenkort wordt de districts-commissie
in vergadering bijeen geroepen, om de
plannen nader uit te werken.
De huisvlijt- en vaktentoonstelling wordt
tegelijkertijd gehouden. Nog meer opga
ven daarvoor zijn welkom. Dat allen me
dewerken!
SOCIALE AVOND.
Dinsdagavond is de eerste der twee
groote ontwikkelingsavonden. Dien avond
is spreker de weled. heer Engels, het be
kende lid der Tweede Kamer. Onderwerp:
Kath. Actie en R. K. Staatsparty.
Niet alleen al de Leidsche Gezellen wor
den verwacht, maar ook Gezellen uit de
dorpen, behoorend tot ons district. Er is
plaats genoeg en deze leerzame avond
moet door velen worden bijgewoond. De
aanvang is half negen, draagt dus zorg
om op tijd te zijn.
TOONEELCLUB „AD. KOLPING".
Deze zomer bestond onze oudste onder
afdeeling 25 jaar. In stilte heeft men dien
dag voorbij laten gaan. Maar nu is beslo
ten tot een eenvoudige viering op een
Zondag in December. Hoe precies hooren
we later wel. Dit staat wel vast: deze club,
die tot zeer goede prestaties in staat bleek,
verdient openlijk hulde! Want er is hard
gewerkt en nog wordt onversaagd door
gezet.
Moge de eenvoudige viering ook dit re
sultaat hebben, dat meerdere jong-gezel-
len als lid toetreden. Zou dat geen mooi
„cadeau" zyn?
Zuster v
A b e e 1 e n
