MAANDAG 12 OCTOBER 1936
DE LEIDSCHE COURANT
/1ERDE BLAD - PAG. U
Figuren uit den Spaan-
schen burgeroorlog.
GENERAAL MOLA
Een der eerste daden van den nieu
wen leider van het Spaansche volk
generaal Franco, was de benoe
ming van generaal Mola, den ver
overaar van Irun en San Sebas
tian, tot opperbevelhebber van het
leger der nationalisten aan het
Noordfront.
Over deze markante figuur schrijft
een Spaansche medewerker ons de
volgende typeerende bijzonder
heden:
Toen ik Don Emilio Mola Vidal, de vijf
en vijftig jaar oude generaal bij de infan
terie voor de eerste maai aart het hoofd
van zijn troepen zag, viel het me op, dat
hij zoo groot was. Hij is een lange figuur
met lange armen en nog langere beenen.
Zijn hoofd is gr boter dan dat van gene
raal Franco.
Maar toen ik onlangs by hem aan tafel
aanzat, kon ik hem beter in ziin eieen-
aardig gerimpeld gezicht kijken; hij heeft
lange ooren en een keine. breede mond.
Zijn oogen liggen verborgen achter twee
brilleglazen met een ouderwetsch stalen
mcntuur. Bijna altijd houdt hij de platte
khakipet op het hoofd. Zijn vierkante kop
doet denken aan een Engelschman. Hij
bezit ook het legendarische flegma en de
kalmte, die dikwijls slechts een verborgen
teederheid en zelfbeheersching is.
Zonder eenige praalzucht draagt hij het
khaki-uniform en de roode sjerp met de
gouden kwasten, het teeken van opperbe
velhebber. Zijn kleeren zijn bijna altijd
verkreukeld en zijn zakken puilen uit van
de veel te zware inhoud.
Maar zijn blik verraadt de diepte van
zijn inwendig leven, en toont, dat er ach
ter dit koude gelaat een warme ziel leeft,
vol geheimen, diep doordrongen van haar
zending.
Hij heeft iets meegenomen van het Bas-
kische land, waar hij is opgegroeid. Het
landschap vormt de menschen, zooals
Barrès zegt.
De krnistocht van Mola begon te Pam-
pelona, zooals die van den H. Ignatius van
Loyola. Want het was in deze stad, dat de
Baskische officier wiens been verbrijzeld
was bij het beleg van zijn stad door de
Franschen, tot inkeer kwam, en van Paus
Paulus III de zending ontving, om de schit
terendste van alle Spaansche religieuse
orden te stichten.
In het licht van de historie ziet men
welke gebeurtenissen uit vroegere eeuwen
generaal Mola er toe hebben aangezet, om
op den voorgrond te treden.
Mola, de ondoorgrondelijke.
Mola was gouverneur van Pampelona,
de hoofdstad van Navarra, toen de regee
ring van Vrijmetselaars en Bolsjewisten
door haar aanhangers Calvo Sotelo liet
vermoorden. De regeering meende, dat zij
op Mola kon rekenen en dat hij met- zijn
militair genie, en zijn groote naam deze
misdaad als het ware zou sanetioneeren.
En het was een feit, dat Mola zich
langen tijd trouw toonde aan het republi-
keinsche regime. Had generaal Berenguer,
de opvolger van Primo de Rivera, hem de
leiding over „Veiligheid van den Staat"
niet toevertrouwd? Had de republiek van
Azana hem niet als resident naar Marok
ko gezonden, en had hij daar zijn taak
niet schitterend volbracht? Toen de eer
ste geruchten de ronde deden over een
nieuwe „pronunciamiento" had de republi-
keinsche regeering generaal Franco naar
de Canarische eilanden, en Goded naar de
Balearen gezonden. Maar mocht Mola niet
te Pampelona blijven? En het was deze
Mola die op de eerste dag van den op
stand na de moord op Calvo Sotelo, zyn
garnizoen wist te begeesteren .om de wa
pens op te nemen, zonder dat hij zich mis
schien nog in verbinding had gesteld met
Franco, die zoo snel mogelijk vanuit zijn
ballingsoord op de Canarische eilanden
naar Spaansch Marokko vertrok. Hij was
het die de Junta van de voorloopige re
geering samenstelde te Burgos, waar de
bevrijder van Spanje, de Cid Campeador
naast Chimena rust in de ontzaglijke graf
tombe in de kathedraal.
Mola, de laatste bevelhebber van de
Staatspolitie tijdens de monarehie, was be
ter dan wie ook op de hoogte met de re
volutionaire organisaties in Spanje. Hij
kende hun samenstelling en h,un midde
len. In het zeer interessante boek, waarin
hij zün mémoires neerschreef, getiteld:
„De ondergang van de monarchie", een
historisch werk van de eersten rang, dat
vier jaar geleden verscheen, onthulde hij
de communistische gedragslijnen in Spanje.
Hij toonde daarin aan, hoe zij in korten
tijd de ernstige onlusten tengevolge zouden
kunen hebben. Sinds de val van de mo
narchie zag hij de afgrond voor oogen,
waarin Spanje zich zou storten. Zijn werk
eindigt met deze woorden: „Toen Hernan
Costez in Mexico gela-nd was, stak hij de
houten schepen in brand om iedere ge
dachte aan terugkeer aan zijn vreesach
tige manschappen te ontnemen. Ik zou het
zelfde doen met mijn idealen".
In tegenstelling met andere Spanjaarden
houdt Mola niet van veel woorden: „Ik
doe nooit geen profetieën" verklaarde hij
aan een journalist.
En aan een andere: „Ik ben niet ge
haast. Wellington heeft drie en zestig da
gen voor San Sebastian gelegen voor hy
de stad innam".
Te Irun bestudeerde hij het terrein en
de mogelijkheden om de stad in te ne-
ien, en na lang nadenken gaf hy het vol-
ende laconieke antwoord: „Irun nemen
of sterven". Noch Azana, noch de Ke
renski's die hem omringden hebben dezen
man begrepen. Toen hij uitriep: „Pro aris
et focis" (Voor huis en haard), meende
Azana, dat Mola jaloersch op hem was, en
dat hij een materialist was. En hij dacht
een handige zet te doen, toen hij Mola het
ministerie van oorlog aanbood. Maar deze
antwoordde op alle aanbiedingen van
Madrid: „Door de moord op Calvo Sotelo
heeft de regeering de bom doen barsten,
en heeft zij zelfmoord gepleegd".
Mola is een man van orde, en hij offert
alles op om die orde te vestigen. Bij zijn
intocht in Butgos gaf hij het bevel: „Ik
geef alle arbeiders een uur tijd om hun
werk te hervatten". En het werk was ook
werkelijk overal op tijd hervat.
Mola doet graag uitkomen, dat er bij
hem, die men als opstandeling wil betite
len, orde en tucht heerscht. Kunnen de re-
geeringstroepen hetzelfde zeggen? Zij heb
ben de portefeuille van Buitenlandsche
Zaken aan Alvarez del Vayo toever
trouwd, Deze Alvaraz was de ambassa
deur van Meico, die antigodsdienstige boe
ken redigeerde voor de schoolkinderen,
waarin men om maar een voorbeeld te
noemen, kan lezen: „Kind, je behoeft je
ouders niet te eeren, want zij hebben je
verwekt in een ©ogenblik van laag genot".
De diplomaat.
Als diplomaat is Mola niet minder groot
dan als bevelhebber. In zijn leger staan
allen onder dezelfde tucht: soldaten in uni
form, Guardia Civils, Marokkaansche le
gionairs van Franco, Spaansche phal'an-
cisten van de zoon van Primo de Rivera,
eenvoudige boeren, en vooral Carlisten
uit Navarra, waar de herinnering nog leeft
aan roemrijke guerillas. Dé carlisten zijn
het grootst in aantal. Zij vooral zijn ware
kruisridders. Op hun kleeren hebben zij
een bloedrood kruis vastgehecht, en op
hun hoofd glanst de roode baret.
„Spanje zou sterven zei Mola de zwij
ger maar zij wilde niet sterven, en daar
om heb ik het garnizoen begeesterd van
Pampelone, tegen wier rotsen de, macht
va-n de Mooren in vroegere tijden verplet
terd is". Iedereen heeft het begrepen.
De kruistocht tegen het
Bolsjewisme.
Op denzelfden dag, waarop de troepen
van generaal Mola de rood-gouden vlag
van de nationalisten heschen op de brug
van Béhoeie op de Fransche grens, onder
de kreten: „Leve Spanje, leve Frankrijk!"
gaf de president van de republiek, Mr.
Azana, de macht of liever gezegd de
schijn van macht in handen van Largo
Caballero, die in het buitenland de Spaan
sche Lenin wordt.
Zoo wordt de profetie van Lenin be
waarheid: „Spanje zal het tweede Bolsje
wistische land zijn".
De tegenstelling van deze twee feiten
doet nu het ware karakter tot uiting ko
men van de huidige strijd, die reeds maan
den in Soanje op heldhaftige wijze wordt
voortgezet.
Het is een ware kruistocht: de nationalis
ten van Franco, en van Mola zijn kruisrid
ders geworden, om den wassenden vloed
van het Marxisme tegen te gaan, dat haar
waar gezicht voor de onwetende massa
verbergt, zooals Largo Caballero, die de
leider was van de opstand te Oviedo in
1934, en die op het oorlogsterrein aanwe
zig was, vermomd als ziekenverpleger en
onder de bescherming van een ambulance
wagen.
De nieuwe kruisridders hebben hun
rood-gouden vlag vereenigd met de won
derbare banier die de Dominicaner Paus
Pius V verscheen, toen de zeeslag van
Lepanto de overwinning bracht van de
beschaving op de Oostersche barbaren...
De Spaansche burgerkrijg
RONDOM MADRID.
In de Spaansche burgeroorlog heeft het
afgeloopen week-end geen beslissende ge
beurtenissen opgeleverd. De nationalisten
houden nog steeds Mada-id in hun greep
omvat, zonder echter in de laatste acht en
veertig uur belangrijke vorderingen te
hebben gemaakt.
Het centrum van den strijd ligt in het
zuiden en westen van Madrid, waar vooral
om de plaats San Martin de Val de Igle-
sias, ruim 50 K.M. ten westen van de hoofd
stad, nog voortdurend schijnt te worden ge
vochten. De regeering beweert hier een om
trekkende beweging te hebben uitgevoerd,
zoodat de opstandelingen met zware ver
liezen moesten terugtrekken.
Generaal Queipo de Llano deelde echter
mede, dat de regeeringstroepen bij San
Martin de Val de Iglesias meer dan vijf
honderd dooden verloren hebben.
Radio-Coruna heeft medegedeeld, dat het
dorp el Tiemblo in den sector Avila door
de rechtschen is genomen. De regeerings
troepen vluchtten naar Madrid met achter
lating van 40 dooden. Het rechtsche front
strekt zich thans zonder onderbreking uit
van Navalperal tot Toledo. De verbinding
tusschen de verschillende colonnes, die
naar Madrid optrekken ,is tot stand geko
men. Bij de inneming van Villa Viciosa in
Cordova verloren de linkschen 140 dooden,
terwijl zij vier kanonnen achterlieten,
DE STRIJD OM OVIEDO.
Uit Oviedo wordt gemeld, dat de mijn
werkers, die aan de zijde der regeerings
troepen strijden, het Amerikaansche plein
hebben bezet.Madrid meldt, dat de opstan
delingen zich stap voor stap terugtrekken
en gedwongen zullen worden ziieh te barri
cadeeren in het deel van de stad, waar de
kathedraal en de kazernes staan, alsmede
de wapenfabriek. Dit stadsdeel is ongeveer
1/5 van de oppervlakte der stad. De lucht
macht van de regeering heeft groepen van
het vreemdelingen-legioen en Marokkanen,
die ter versterking van de opstandelingen
naar Oviedo op weg waren, gebombar
deerd, o,a. werd een sterke afdeeling met
60 vrachtwagens met levensmiddelen en
munitie vrijwel geheel vernietigd.
In Oviedo zelf spelen pantserauto's een
groot rol in den opmarsch van de regee
ringstroepen. Achter deze met mitrailleurs
uitgeruste auto's rukken de dynamiteros
op, die handgranaten en pakken dynamiet
in de huizen, welke door de opstandelingen
worden bezet, werpen.
123 GIJZELAARS VRIJGELATEN.
Aan boord van de Britsche torpedojagers
„Exmuth" en „Esk" zijn gisterochtend 123
vrouwen en kinderen te Saint Jean de Luz
aangekomen, die door de regeeringstroepen
als gijzelaars uit San Sebastian en Bilbao
waren meegevoerd en door bemiddeling
van het Roode Kruis zyn vrijgelaten.
Zij zullen via Hendaye naar San Sebas
tian terugkeeren.
HOE DE EENIGSTE DESERTEUR VAN
HET ALCAZAR STIERF.
Men schrijft aan de K.W.P.:
Als ik door de straten van Toledo van
de eene straat naar de andere ga, om de
schade in ©ogenschouw te nemen, hoor ik
op de straat, waar de berricades nu wor
den weggeruimd, verschillende interessan
te bijzonderheden over de heldenstrijd te
Toledo, die onvergetelijk zal blijven voort
leven in de Spaansche volksziel.
Een van de meest trieste gebeurtenissen
was de dood van een luitenant van de
Guardia Civil, die enkele dagen voor de
bevrijding van het Alcazar, door wanhoop
gedreven de burcht verliet, en zich over
gaf aan de regeeringstroepen.
Op het plein voor de burcht lagen 10.000
Communisten, verbitterd over den weer
stand van de eeuwenoude vesting en de
successen van het oprukkende leger der
Nationalisten. De artillerie en de bommen
werpers wendden verwoedde pogingen aan,
om de burcht tot overgave te dwingen.
De luitenant kruiste de armen en liep
op de belegeraars toe. Begeerig op berich
ten van de Nationalisten snelden zij op hem
af, en brachten hem naar het hoofdkwar
tier. Na een langdurig verhoor werd hij in
de gevangenis geworpen.
Toen de volgende morgen op aanwijzing
van de luitenant de granaten op de zwakke
punten van het Alcazar gericht werden,
lag het lijk van de luitenant, die gedeser
teerd was, in het vuil van de straten.
Het was de dank van de Rooden
BUITENLAND
VOLKENBOND.
Genève sluit weer
VOIKENBONDS VERGADERING
GAAT UITEEN
Een nederlaag van Litwinof.
De zeventiende Volkenbondsvergadering
is Zaterdagavond gesloten verklaard. Op
dezen laatsten dag, waarop de vergadering
nog slechts een aantal in de commissies
aangenomen besluiten te bekrachtigen had,
betrof de belangstelling voornamelijk de
vraag of deze Volkenbondsvergadering
overeenkomstig de gewoonte van vroeger
jaren voor definitief gesloten zou worden
of dat deze alleen zou worden ver
daagd, zooals verleden jaar geschiedde,
omdat een spoedige hervatting van de
werkzaamheden met het oog op het Ita-
liaanschAbessijnsche geschil moest wor
den tegemoetgezien. Over deze kwestie
was achter de schermen heel wat te doen
geweest. Litwinof had ervoor geijverd, dat
de Volkenbondsvergadering zich slechts
zou verdagen^ opdat zij onmiddellijk zon
der verdere formaliteiten zou kunnen bij
eenkomen voor de bespreking van den toe
stand in Spanje, wat Litwinof nog steeds
hoopte. De Engelsche en Fransche dele
gaties waren echter hiertegen, zooals hun
politiek tijdens deze Volkenbondsvergade
ring voortdurend erop gericht was ge
weest, de Volkenbondsvergadering, die
geen vertegenwoordigers van Dultschland
en Italië in haar midden heeft, van een
bespreking der Spaansche kwestie af te
houden. Bovendien waren Engeland en
Frankrijk tegen de verdaging, omdat dit
hierop neer zou komen, dat waarschijnlijk
tot het volgende jaar September toe de
Italianen uit Genève zouden wegblijven
wegens de goedkeuring van de geloofs
brieven van de Abessijnsche delegatie. Bij
een latere hervatting van de werkzaam
heden na de verdaging zouden de Abessij-
nen toch op deze wijze deel van de Vol
kenbondsvergadering blijven uitmaken,
daar na een hervatting geen nieuw onder
zoek' van geloofsbrieven, van welke de
legatie ook, plaats vindt. Daarentegen zou
het mogelijk zijn het besluit tot goedkeu
ring van de Abessijnsche geloofsbrieven te
herzien, indien later een buitengewone
Volkenbondsvergadering zou worden ge
opend, die wederom zou moeten beginnen
met een onderzoek van de verschillende
geloofsbrieven. Daar Egypte vermoedelijk
spoedig in staat zal zijn toelating tot den
Volkenbond te verzoeken, zou een buiten
gewone Volkenbondsvergadering nog in dit
jaar voor dit doel kunnen bijeenkomen,
waarop dan tevens de hinderpaal voor Ita
lië zou kunnen wordnen uit den weg ge
ruimd.
De Engelschen en Franschen, die thans
door het voorgevallene in de eerste week
van deze vergadering gewaarschuwd zijn,
dat zij niet in een handomdraaien de meer
heid der vergadering tot afwijzing der
Abessijnsche geloofsbrieven konden bewe
gen, schijnen de hoop volstrekt niet te
hebben opgegeven, dat zij na betere diplo
matieke voorbereiding erin kunnen slagen
in een volgende buitengewone Volken-
bondsvergadering de meerderheid voor
hun standpunt t.a.v. de Abessijnsche ge
loofsbrieven te winnen. De Franschen en j
Engelschen drongen daarom er op aan,
dat de vergadering gesloten zou worden en I
nief verdaagd. Ook in deze kwestie, even- j
als met betrekking tot den haastigen aan- I
drang van Litwinof om een spoedige bij
eenkomst van het bureau der ontwape
ningsconferentie en van de commissie van
28 van de Volkenbondsvergadering, een
aandrang die ten doel had een nieuwe
Locamaconferentie te bemoeilijken, hebben
de nauw samenwerkende Engelschen en
Franschen hun wil tegenover Litwinof we- j
ten door te zetten. Saavedra Lamas heeft
Zaterdagavond de Volkenbondsvergadering
voor definitief gesloten verklaard.
ENGELAND.
COMMUNISTISCHE BETOOGING IN
HET LONDENSCHE EASTEND
De communistische party in Engeland
heeft gisteren als antwoord op de fascis-
tenbetooging van vorige week Zondag een
optocht van eenige duizenden personen
door de dichtbevolkte wijken van het i
Londensche Eestend georganiseerd.
De straten, waar de optocht doorheen
trok, waren afgezet, terwijl 2000 politie- 1
agenten de betoogers vergezelden. O.a. in
het Victoriapark, gelegen in het N. O. van
Londen, dat het eindpunt van den op
tocht was, hebben eenige vechtpartijen
plaats gehad tusschen de betoogers en een
aantal personen van fascistische gezind
heid, zcodat de politie tusschenbeide moest 1
komen. Eenige personen werden gearres-,
teerd.
ITALIË.
ITALIë'S WEERMACHT
Zaterdag is de Italiaansche ministerraad
bijeen geweest, onder voorzitterschap van
Mussolini. Als minister van de weermacht
heeft deze een uiteenzetting gegeven van
de ontwikkeling van de militaire voorbe- j
reidingen in den laatsten tijd. Algemeen
wordt in' deze uiteenzetting van Mussolini,
in verband met de huidige Internationale
verwikkelingen, een demonstratie gezien
van de kracht, waarover Italië op dit
oogenblik beschikt en waarmee men even
tueel rekening zou moeten houden.
OOSTENRIJK.
Starhemberg geeft toe
EEN PROCLAMATIE TOT DE
HEIMWEHR
Over de ontbinding
Vernomen wordt, dat vorst Starhemberg
plotseling uit Weenen zou zijn vertrokken.
Hij zou zich naar het buitenland hebben
begeven, doch men weet in ieder geval
nog niet waarheen.
Starhemberg heeft eén proclamatie tot
de burgerwacht uitgevaardigd, waarin hij i
verklaart:
„De burgerwacht is ontbonden. Ik be
veel u, kameraden, en verzoek het dan
ook dringend, blijft onder alle omstandig
heden, wat ook geschieden moge, bezonnen
en koelbloedig. Laat u onder geen omstan
digheden verleiden tot eenig verzet tegen
de autoriteiten van den Staat. Wie in dit
noodlottig uur eventueele ontstemming
misdadigers jegens het vaderland en je-
en zijn autoriteiten is een verrader en
misdadiger jegens het vaderland, en je
gens de burgerwachtgedachte".
Starhemberg verklaart niet uit angst of
zwakheid te handelen en zegt, dat op zijn
uitdrukkelijk verlangen kameraad dr.
Draxler lid der regeering blijft, terwijl
ook alle andere kameraden, die openbare
functies bekleeden, deze zullen blijven
behouden.
Naar van bevoegde zijde verluidt, zullen
de Oostenrijksche en ook de Weensche
burgerwacht verder als vereeniging blij
ven bestaan.
Majoor Fey heeft aan alle onder-bevel
hebbers, die zich voor hem hebben uit
gesproken, opdracht gegeven volledige
orde en rust te bewaren.
Gisteravond hebben eenige leden van
de burgerwacht geprobeerd samen te scho
len voor het parlementsgebouw, met het
doel, te betoogen tegen de gisteren door
den ministerraad genomen besluiten. Zij
werden evenwel direct verspreid, zoodat
het incident vrijwel ongemerkt is voorbij
gegaan.
De Duitsche pers toont zich voldaan
over het besluit tot ontbinding van den
Heimatschutz in Oostenrijk. De „Angriff"
zegt, dat deze organisatie en de persoon
van Starhemberg de eenige factoren wa
ren, die den goeden betrekkingen met
Duitschland in den weg stonden. Zonder
vorst Starhemberg en majoor Fey is de
weg veel gemakkelijker, aldus het blad.
NAZI'S GEARRESTEERD
Uit Insbrück wordt gemeld, dat in de
laatste dagen 48 nationaal-socialisten wer
den gearresteerd, die geprobeerd zouden
hebben de nationaal-socialistische partij
in Tirol te reorganlseeren.
Dit zijn de eerste arrestaties van natio
naal-socialisten sedert de totstandkoming
van de OostenrijkschDuitsche overeen
komst van 11 Juli j.l.
HONGARIJE.
KABINET-DARANYI GEVORMD.
De nieuwe Hongaaïfeche premier Daranyi
heeft een kabinet gevormd, waarvan de
voornaamste posten als volgt bezet zyn:
Minister-president en landbouw: Daranyi.
Buitenlandsche zaken: Von Kanya.
Binnenlandsche zaken: Von Kozma.
Oorlog: generaal b.d. Roeder.
Het nieuwe kabinet verschilt slechts wei
nig van het vorige kabinet Gömbös, en de
geringe wijzigingen, die hebben plaats ge
had, hebben geen politieke bet eekenis. Men
kan reeds bij voorbaat aannemen, dat de
buitenlandsche politiek der regeering-Da-
ranyi dezelfde zal zijn als die van de vorige
regeering.
Het blad „Magyar Hirlap" meldt, dat mi
nister-president Daranyi zich in de tweede
helft van November naar Rome zal be
geven.
PALESTINA.
VANDAAG EINDE VAN DE STAKING?
Men verwacht te Jerusalem, dat de sta
king der Arabieren hedenavond zal eindigen
Overigens is de rust nog niet weerge
keerd, want een Britsche militaire pa
trouille, die een barricade opruimde op den
weg van Yatta naar Hebron, is Zaterdag
door Arabieien aangevallen. Vier Engel
schen werden ernstig gewond De verliezen
der aanvallers zijn niet bekend.
Aan de stad Hebron is een collectieve
boete van 1 000 pond sterling opgelegd.
Bovendien is het den bewoners der stad
verboden, hun huizen gedurende 22 uren
van den dag te verlaten.
NIEUWE AANSLAGEN.
De laatste nacht voor het einde der sta
king is in het geheele land zeer onrustig
verloopen. De Irak-petroleumleiding is op
nieuw beschadigd en de olie in brand ge
stoken. Bij een nachtelijken aanval op een
Joodsche kolonie werd een man gedood,
terwijl verscheidene personen verwondin
gen opliepen Op een plantage zijn ettelijke
duizenden sinaasappelenboomen vernield.
De uitzonderingstoestand zal in vele steden
blijven bestaan. Handel en verkeer zijn
echter hervat.
BUITENLANDSCHE BERICHTEN
ERNSTIG MIJNONGELUK IN JAPAN.
Te Foekoeoka in de Japansdie provincie
Kiosjoe heeft een ernstig mijnongeluk
plaats gehad. Door een ontploffing werden
talrijke arbeiders bedolven. Negentien
mijnwerkers zijn gedood, zes zwaar en zes
minder zwaar gewond.
ERNSTIG SPOORWEGONGELUK IN
BRAZILIë.
Gisteren is een passagierstrein, in botsing
gekomen met een tweeden passagierstrein
in het voorstad-station Deodore (Brazilië).
Twee personen werden gedood, twintig
gewond.
EILAND LUZON DOOR TYPHOON
GETEISTERD.
Naar Associated Press meldt, is het eiland
Luzon geteisterd door een typhoon, die 50
slachtoffers heeft geëischt. Bovendien zijn
400 personen verdwenen.
WINTER IN NOORD-ITALIE.
In Noord-Italië heerscht een koudegolf.
I Het kwik is in Varese tot zeven graden on
der nul gedaald. In de Alpendalen is een
temperatuur van tien graden vorst waar
genomen. Uit het geheele Alpengebied ko
men berichten over zwaren sneeuwval.
RUSSISCH SCHIP IN NOOD.
Volgens te Riga opgevangen radio-mede-
deelingen -heeft het Russische schip „Kres-
tianska", dat zich met 123 opvarenden m
de zee van Ochotsk bevindt, noodseinen uit
gezonden. Twee schepen zijn op weg om
hulp te verleenen.
DE SLACHTOFFERS VAN DE
„POURQUOI PAS?" TE SAINT MALO.
j De slachtoffers van het ontdekkingsschip
„Pourquoi pas?", dat bij IJsland is ver
gaan, zijn gisteren te Saint Malo aangeko-
i men. De kisten werden opgesteld op de
Esplanade Saint Vincent, omringd door
een eerewacht van officieren en matrozen
i van de torpedojagers „Bourrasque" en
„Orage". De marine-muziek speelde de
fcreurmarschen. Vervolgens werd appèl ge-
houden en op de namen van de slachtoffers
j antwoordde een onderofficier: „Gestorven
voor Frankrijk", en voor hen, die niet te
ruggevonden werden: „Op zee verdwenen".
Minister van marine Guarnier du Pare
I sprak een laatste groet uit namens de ma
rine en het land.
MONUMENT VOOR KONING ALBERT
TE ROUAAN.
De Belgische ambassadeur te Parijs, graaf
Kerchove de Denterghem, heeft gisteren
op den militairen begraafplaats te Rouaan
een monument voor koning Albert I van
België onthuld, dat is opgericht door de
Belgische kolonie en het Fransch-Belgische
comité van oud-strijders te Rouaan.
Het monument werd vervaardigd door
j den beeldhouwer Fivet en stelt de rots
Marche les Dames voor, waar den koning
I verongelukte. In de rots is een medaillon
aangebracht, dat de koning met stalen helm
voorstelt.
