De burgerkrijg in Spanje.
Het telefoonkantoor te Barcelona wordt door de regeermgstroepen hardnekkig verdedigd legen de aanvallen van
de rebellen
Hef vertrek van de Nationale Bedevaart naar Lourdes. De
zieken worden te Roosendaal In den trein gebracht
De onthulling van het 'monument voor de in den wereldoorlog gevallen Cana-
deezen te Vimy In Frankrijk. Een overzicht tijdens de plechtigheid
De aankomst van Koning Edward Vttl van Engeland voor de onthulling van bet monument te Vénay in Frankrijk voor de gevallen
Canadeesche soldaten
Crawford inzijn partij tegen Austin
tijdens den Davis Cup tenniswedstrijd
Engeland Australië te Wimbledon
De winnaar van de veteranen in de .Ronde van Beemster" W. Dompeling passeert de finish
in den wedstrijd, die Maandag m de Beemster verreden werd
FEUILLETOH
DE STRIJD OM WEENEN
Roman van
HUGO BETTAUER.
(Nadruk verboden).
33)
Ralph lachte bitter.
„Hoe zou ik dat moeten doen? Er zijn
zeker minstens duizend menschen, die mij
kennen; waar ik me ook op zou houden,
overal zou ik gevaar loopen herkend te
worden, mijn spoor is niet meer uit te
wisschen, alles, wat geld noodig heeft,
trekt achter mij aan!"
„O, er zijn heusch wel middelen te vin
den om je aan de hinderlijke belangstel
ling van het publiek te onttrekken. Op het
oogenblik weet ik zelfs wel een zeer een
voudig, zij het dan ook grotesk middeL"
„En dat zou dan zijn?" vroeg Ralph ge
ïnteresseerd.
„Eenvoudig je geld verliezen, zoodat je
niet meer de rijke O'Flanagan bent, maar
een arme duivel, die geen cent te missen
heeft. Dan eerst zou je gelegenheid te
over hebben Weenen en de menschen hier
grondig te leeren kennen!"
„Hè ik begrijp je niet goed hoe be
doel je dat?"
„Wel, zooals ik zei: O'Flanagan heeft zijn
vermogen verloren en beschikt nog juist
over voldoende contanten om in Weenen
zeer bescheiden en teruggetrokken te kun
nen leven. Natuurlijk zou ik je niet raden
om in werkelijkheid te verarmen. De kunst
is maar om het de wereld op de goede wij-
re bij te brengen. Je weet, dat ik nog al
wst connecties heb bij de bladen. Ik ver
moed, dat het me langs dezen weg niet
al te veel moeite zou kosten het praatje
in de wereld te brengen!"
Ralph Degon het langzamerhand te be
grijpen, zijn humor ontwaakte en nu be
gonnen de beide mannen met elkaar te
fluisteren en notities te maken, bij welke
bezigheid van tijd tot tijd een luid gelach
weerklonk.
Nog denzelfden nacht werd aan den pre
sident der Guarrantee Trust Company in
New-York een telegram van den volgen
den inhoud gezonden:
„Heb redenen van particulieren aard
hier voor geruïneerd door te gaan. Stop
per kabel mijn crediet bij de Bankver-
eeniging, weiger bij informatie alle in
lichtingen, zend mij voorloopig chèque van
honderdduizend dollar, betaalbaar aan
toonder."
Twee dagen later echter verscheen in
alle Weensche bladen het volgende alar-
meerende bericht, dat geruimen tijd het
onderwerp van elk gesprek uitmaakte:
„De Amerikaansche multimillionair Ralph
O'Flanagan, die reeds 2 maanden in Wee
nen verblijf houdt om hier overeenkomstig
den wensch van zijn overleden moeder, die
een Weensche van geboorte was, een groote
hulpactie te inaugureeren, is het slacht
offer geworden van een familiegeheim, dat
hem in één slag tot een onvermogend man
heeft gemaakt. Een en ander heeft zich als
volgt toegedragen:
Bij de politie van zijn geboorteplaats St.
Paul in Minnesota meldde zich eenige we
ken geleden een heer, met name James
O'Flanagan, <iie uit Noord-Amerika was
overgekomen en beweerde de eenige zoon
uit het eerste huwelijk van wijlen Patrick
O'Flanagan te zijn. Bovendien gaf deze het
adres op van een notaris in Chicago, die,
naar hem uit brieven van zijn vader geble
ken was, in het bezit zou zijn van het
eenige rechtsgeldige testament, dat de heer
Patrick O'Flanagan eenige maanden voor
zijn dood aldaar zou hebben gedeponeerd.
Uit het onmiddellijk ingestelde onderzoek
is gebleken, dat de mededeelingen van den
vreemdeling inderdaad op waarheid be
rusten. De notaris stelde de politie het door
3 getuigen onderschreven testament ter
hand, waaruit bleek, dat James O'Flanagan
de eenige erfgenaam is, terwijl zijn zoon
uit het tweede huwelijk Patrick Ralph, met
wien O'Flanagan nooit op goeden voet
heeft gestaan, slechts een jaarlijksche ren
te, welke nauwelijks groot genoeg is om in
Amerika uiterst bescheiden te kunnen le
ven.
De rechtbank heeft zich inmiddels van
de echtheid en onaantastbaarheid van alle
betreffende documenten overtuigd en Ja
mes O'Flanagan tot uitsluitend erfgenaam
van het geweldige vermogen erkend met
de verplichting de rente aan zijn stiefbroe
der uit te betalen.
Naar wij vernemen, heeft de Weensche
Bankvereeniging van de Guarantee Trust
Company reeds telegrafisch opdracht ge
kregen de betalingen aan Ralph O'Flana
gan te staken.
De laatste weigerde gisteravond onzen
verslaggever te ontvangen. Zijn particu
liere secretaris, de bekende auteur Egon
Kriegel, bevestigde echter de door ons
ontvangen berichten, terwijl de zwarte be
diende van den Amérikaan met tranen in
de oogen verklaarde bij zijn meester te
willen blijven, ook al zou deze niet meer
in staat zijn hem zijn salaris uit te beta
len.
Naar ons door de directie van Hotel Im
perial wordt meegedeeld, had de heer
O'Flanagan de loopende weekrekening
vooruit betaald, zoodat zij geen nadeelige
gevolgen van een en ander ondervindt. De
twee automobielen van den Amerikaan
zijn te koop aangeboden, maar, naar wy
voorts vernemen, zal de heer O'Flanagan
nog eenigen tijd in Weenen blijven, daar
hij met zijn kleine rente hier beter kan
uitkomen dan in Amerika.
Daarmede is dus weer aan veler hoop
volle verwachtingen de bodem ingesla
gen en zullen wij evenals vroeger, weer
geheel zijn aangewezen op het door den
Volkenbond verleende crediet."
Zoo ongeveer luidde het sensationeele be
richt in de burgerlijke bladen. De commu
nistische pers was van meening, dat on
danks deze „catastrophe", menig proleta
riërsgezin blij zou zijn, wanneer 't over
het „bescheiden" inkomen van den Ame
rikaan zou kunnen beschikken en in de an-
ti-semitische bladen werd de verdenking
uitgesproken, dat O'Flanagan een oplichter
was, die vroeger Vliegenpapier had gehee-
ten.
Dat het hier in werkelijkheid een schit
terend bedachte mystificatie betrof, wist
alleen Kriegel. Korn had men niet in het
geheim genomen; hij had te veel tempera
ment om lang zijn mond te kunnen hou
den.
Een andere kijk.
De dagen en gebeurtenissen, welke nu
volgden, verleenden Ralph die innerlijke
vrijheid en menschenverachting, welke
men noodig heeft om het leven te kunnen
beheerschen. Onmiddellijk na het bekend
worden van zijn „verarming", bleken de
aanbidders van het gouden kalf reeds mees
ter van de situatie.
Toen hij in zijn hotel naar de mogelijk
heid tot het huren van gemeubileerde ka
mers informeerde, behandelde de portier
hem niet meer op die devote wijze, welke
hij zich van den eersten dag af had eigen
gemaakt. Ralph moest zelfs eenigen tijd
wachten, alvorens de man aanstalten
maakte hem te woord te staan en toen hij
ten slotte ongeduldig werd, werd hem vrij
grof toegevoegd:
„Houd u zich vooral kalm, meneer, u
ziet toch, dat ik bezig ben."
Maar eindelijk kreeg hij dan toch gele
genheid zijn vraag te stellen. De portier
luisterde met nauw verholen ongeduld en
toen Ralph had uitgesproken, antwoordde
hij:
„Ja, dat zal wel niet zoo gemakkelijk
gaan meneer O'Flanagan! Gemeubileerde
kamers zijn duur in Weenen. Het beste
is misschien, dat u eens kijkt, wat er aan
geboden wordt, dan kunt u het goedkoopste
uitkiezen!"
Met het eigenaardige vermakelijke ge
voel voor een armen kerel te worden ge
houden en in werkelijkheid genoeg geld
te bezitten om alle huizen op den Ring
te kunnen koopen, wandelde Ralph zijn
auto's stonden werkelijk reeds in een ga
rage om te worden verkocht naar het
paleis van de Bankvereeniging. Hij was
ten slotte wel verplicht de directeur een
bezoek te brengen om zijn excuses aan te
bieden voor de groote moeite, die deze, zij
het dan ook niet steeds uit altruistische
overwegingen, zich getroost had om zijn
plannen te verwezenlijken.
(Wordt vervolgd 1.
