De revolutie in Spanje. Ochtendtoilet in het Vierdaagsche kamp te Nijmegen. De vier groote marschen zijn thans weer vol bracht De eerste authentieke foto's van den burgeroorlog in Spanje. Moorsehe troepen bewaken de toegangswegen tot Gibraltar. Op den achtergrond de Rots van Gibraltar Gil Robles, de leider der Spaansche Royalisten, vertoeft thans te Bayonne. Gil Robles (links) te midden der menigte, die wacht op de laatste berichten uit Spanje Vluchtelingen bijeen in een der straten van Gibraltar. - Een authentieke foto van den burgeroorlog in Spanje Een jongedame in kleederdracht uit den Elzas, te Hohwald ter beschikking gesteld van H. K. H. Prinses Juliana, belast zich met de verzending van ansichtkaarten, die haar door de Prinses worden overhandigd De route op den derden dag der Vierdaagsche Afstandsmarschen leidde naar Arnhem. De deelnemers passeeren dit Jaar voor het eerst de nieuwe Waalbrug te Nijmegen FEUILLETON DE STRIJD OM WEENEN Roman van HUGO BETTAUER. (Nadruk verboden). 30) Goerg Haller was juist uit zijn slaapje ontwaakt en maakte zich gereed uit te gaan, toen er aan de deur van zijn kamer geklopt werd en drie mannen binnen tra den, een slanke jongeman, een zwaarlijvi ge met een goedig kindergezicht en een langer neger in livrei. Ralph trad naar voren. „U is toch meneer Georg Haller, niet waar?" „Die ben ik. Waar kan ik de heeren mee van dienst zijn?" „U is dus ook de man, die in opdracht van den schurk Wentzel Barto, een afschu welijk complot tegen juffrouw Hilde Weh- ningen heeft gesmeed Haller werd doodsbleek, zijn knieën knik ten en moeilijk bracht hij er uit: „Meneer, wat permitteert u zich?" Ralph fluisterde den neger eenige woor den toe, deze deed een sprong naar voren en gaf den tooneelspeler zoo'n gewelidgen stomp tusschen de oogen, dat de man als een blok achterover sloeg. Egon Kriegel wilde ontzet tusschen de beide mannen springen, maar Ralph hield hem met ijzeren greep terug. „Houd je bedaard, Kriegel, 't Lijkt erger dan het is. Binnen een paar minuten zal er weer met hem te praten zijn." En zoo was het ook, Sam bette zijn slacht offer met een natten handdoek het gelaat en even later krabbelde Haller overeind. Terwijl hij zich angstig in een hoek van de kamer terug trok, staarde hij verdwaasd voor zich uit. Ralph haalde nu het onder weg gekochte papier uit den zak en zei koel: „U gaat nu aan deze tafel zitten en schrijft alles nauwkeurig op, wat er tus schen u en juffrouw Wehningen is voor gevallen. Alles haarfijn en tot in de klein ste details. Ik weet alles, Mocht er ook maar iets in uw schandelijke verklaring niet met de waarheid overeenstemmen, dan staat u morgen voor de politie. Wat u van deze te wachten heeft, zult u zelf het best weten. Wanneer u echter de volle waar heid op schrift stelt, dan zal ik u vandaag nog in de gelegenheid stellen uw biezen te pakken en daardoor aan een overigens wel verdiende plaats in de gevangenis te ont komen. Wij beiden zullen ons nu verwij deren, terwijl de neger hier blijft. Binnen een half uur komen we terug om uw ver klaring door te zien." Zonder nog een antwoord af te wachten nam hij Kriegel bij den arm en ging met dezen de kamer uit. Zwijgend, beiden geheel in hun gedach ten verzonken, liepen zij langs de Gum- pendorferstrasse om een half uur later in de woning van Haller terug te keeren. Deze was juist gereed gekomen. Groen-bleek in het opgezwollen gezicht reikte hij Ralph bevend het volgekrabbelde vel papier over. Deze las het hardop voor. Het bevatte in derdaad een volledige bekentenis, gewaag de van de kennismaking met Barto, hoe deze hem het voorstel had gedaan Hilde Wehningen te ruineeren, den brief van Ralph's schrijfbureau had gestolen, zijn handschrift had nagemaakt enzoovoorts. Het document eindigde met de woorden: „Dit is de zuivere waarheid". Zwijgend plaatsten Ralph, Kriegel en Sam hun hand tee ken ing onder die van Haller en zonder dezen nog een blik waar dig te keuren, verwijderden zij zich. In vliegende vaart ging het nu naar de Annagasse. Barto, die tevergeefs op zijn cliënte gewacht had, wilde juist vertrek ken, toen de oude concierge drie heeren aandiende. Hij zag en herkende Ralph, Kriegel en den zwarten bediende en voel de onmiddellijk, dat zijn plan doorzien en hij zelf een verloren man was. Ralph haal de het document, Haller's schuldbekente nis, te voorschijn, las het voor en besloot op snijdenden toon: „U wilt zeker wel zoo goed zijn aan deze verklaring toe te voegen, dat zij geheel met de feiten overeenstemt en dat u het plan koesterde mij geld uit den zak te kloppen met het doel de veiligheid van den staat in gevaar te brengen. Het is nu acht uur; over drie uur en vijf en dertig mi nuten vertrekt een D-trein naar Praag. U zult met dezen trein vertrekken om nooit meer in Oostenrijk terug te keeren. Sam zal bij u blijven tot u vertrokken bent. Weigert u dit document en de daaraan nog door u toe te voegen en door ons ver langde verklaringen te onderteekenen, dan zult u dit vertrek niet levend verlaten. Barto's roofdieroogen fonkelden en het schuim stond hem op den mond, toen hij, bijna stikkend van woede, antwoordde: „Dat is geweldpleging dat is afper sing...." „Voor de brutaliteit, dat u tegenover mij het woord afpersing durft te bezigen, zal Sam u tuchtigen". "Een korte wenk en een seconde later rolde Barto, door een hevigen stomp onder de kin getroffen, over den grond. Maar ook hij had zich weer spoedig hersteld, deed wat van hem verlangd werd, onderteeken- de zijn verklaringen, pakte zijn hebben en houden bijeen, verbrandde honderden pa pieren en verliet Weenen, terwijl Sam hem geen moment uit het oog verloor. Den volgenden dag stond Ralph weer voor den politiepresident, wien hij het do cument overhandigde en in korte bewoor dingen een verhaal van het voorgevallene deed. De president glimlachte. „Dat alles is weliswaar niet geheel in overeenstemming met onze rechtsbegrip pen, maar ik kan toch niet nalaten u m'n compliment te maken voor dit optreden. De wijze, waarop u zich in het bezit hebt gesteld van deze schuldbekentenis blijft natuurlijk onder ons. Hoofdzaak is, dat u haar hebt. Daarmee is deze aangelegen heid dan voor de politie geëindigd.. Barto is in Tsjecho-Slowakije en Haller gevlucht vermoedelijk zal hij ook wel daarheen de wijk hebben genomen. En wat het voor naamste is: Hilde Wehningen is ten volle gerehabiliteerd Het algemeen huwelijksaanzoek. Reeds de avondbladen publiceerden het volgende, hun door het correspondentie bureau Wilhelm toegezonden communique: „Eenige dagen geleden hebben wij mel ding gemaakt van een zekere mej. Hilde W., wonende in de Kreuzgasse alhier, die een heer van zijn portefeuille zou hebben beroofd. Naar thans echter aan het licht is gekomen, is mej. W. het slachtoffer ge worden van een infame schurkenstreek. De alom een gunstige reputatie genietende jongedame werd n.l. door een heer, die onder den valschen naam van Baron Mo- rolt aan haar had voorgesteld en haar door middel van een vervalschten brief in een restaurant had gelokt, door een narcotisch middel bedwelmd, waarop de man zijn por tefeuille in haar mantel verborg. Naar wij van de zijde der politie verne men, was hier sprake van een complot, waarover echter een diep stilzwijgen in acht wordt genomen. De zoogenaamde Ba ron Morolt bleek niemand anders te zijn dan de aan lager wal geraakte operettezan ger Georg Haller, die handelde in op dracht van den Tsjechischen detective Barto. Beiden zijn, na schriftelijk een vol ledige bekentenis te hebben afgelegd, over de grens gevlucht. Naar men ons mede deelt, heeft de politie-president tot mej. Hilde W. persoonlijk een schrijven gericht, waarin hij zijn diep leedwezen over het voorgevallene uitspreekt en zijn excuus aanbiedt voor deze weliswaar te veront schuldigen, maar daarom voor het slacht» offer niet minder tragische politioneele ver gissing". .(Wordt vervolgd).

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsche Courant | 1936 | | pagina 12