STADS NIEUWS WOENSDAG 15 JULI 1936 No. 8470 DAGBLAD VOOR LEIDEN EN OMSTREKEN Bureaux: PAPENGRACHT 32, LEIDEN 27ste Jaargang Sk £cid4eHc(Boti/fca/tit DE ABONNEMENTSPRIJS bedraagt bij vooruitbetaling: Voor Leiden 19 cent per week2.50 per kwartaal Bij onze Agenten 20 cent per week 2.60 per kwartaal Franco per post 2.95 per kwartaal Het Geïllustreerd Zondagsblad is voor de Abonné's ver krijgbaar tegen betaling van 50 cent per kwartaal, bij vooruitbetaling. Afzonderlijke nummers 5 cent, met Geïllustreerd Zondagsblad 9 cent. TEL. INT. ADMINISTRATIE 935, REDACTIE 15 V GIRONUMMER 103003, POSTBUS No. 11 DE ADVERTENTIEPRIJS BEDRAAGT: Gewone Advertentiën 30 cent per regel Voor Ingezonden Mededeelingen wordt het dubbele van het tarief berekend. TELEFOONTJES van ten hoogste 30 woorden, waarin be- betrekkingen worden aangeboden of gevraagd, huur en verhuur, koop en verkoop: S 0.50 Dit nummer bestaat uit drie bladen. r Geen politieke strijdvraag In de „Maasbode" van gisteravond schrijft een der redacteuren een artikel over de valuatie, waarin niet partij wordt gekozen tusschen voor of tegen, terwijl 'f ech ter wel duidelijk is, dat de schrijver van het artikel onder de huidige omstandig heden naar het tegen overhelt. De methode aldus de schrijver hoe de overheid de verhoudingen tusschen de burgers betracht, met het oog op het alge meen belang, hangt van concrete omstan digheden af. En hij gaat dan verder: Indien wij over deze concrete om standigheden nu één opmerking zouden mogen maken aan het adres der voor standers van devaluatie, zou het deze zijn, dat wij ons afvragen of in het huidig stadium, nu de aanpassing op meer dan één terrein reeds zeer diep heeft ingegrepen, nu ook het handels verkeer reeds geheel anders is gewor den dan toen het kabinet-Ruijs besloot den gouden standaard te handhaven ondanks de gebeurtenissen in Enge land en Amerika, devaluatie nog wel het beste middel voor aanpassing is en niet beter de andere weg tot het bit tere einde kan worden voortgezet. En de schrijver besluit: Dit is de vraag, waarvoor het Neder- landsche volk staat en die, als van over wegend technisch-economischen aard, juist in het belang van ons volk, op een of andere wijze dient opgelost, doch in geen geval tot politieke strijdvraag mag werden gemaakt. Het devaluatie-vraagstuk geen politieke strijdvraag. Wij zijn het daarmede eens. Dat wil naturlijk niet zeggen, dat er in po litieke bijeenkomsten over dit vraagstuk gezwegen moet worden. Bedoeld wordt, dat het devaluatie-vraagstuk niet wordt ge maakt tot een vraagstuk van partij-poli tiek, tot een partij-kwestie. Maar is 't dan niet verwarrend, als van dit vraagstuk, „van overwegend technisch- economischen aard", op propaganda-mee tings der R. K. Staatspartij door spre kers een uiteenzetting wordt gegeven in bepaalde richting, welke dan door de massa luide wordt toegejuicht met geestdriftig handgeklap? (Wij denken hier, zooals dui- de lijk is, aan de redevoeringen van mr. Steeriberghe en mr. Verschuur). Is 't dan niet verwarrend, als de hoogste leiders der R. K. Staatspartij daar zij 't dan ook zwijgend bijzitten, terwijl zij, vanzelf sprekend, den inhoud dier redevoeringen te voren kenden en ook hebben gewild? Is het niet volkomen begrijpelijk, als de mas sa dan concludeert, dat de R. K. Staats partij voor devaluatie is? Het antwoord op deze vragen moet o.i. heslist bevestigend zijn. Is de „Maasbode" niet van eenzelfde meening? NOODLOTTIGE BRAND. SOFIA, 15 Juli. (A. N. P.) Een groo- te brand, die de Macedonische stad Bansko heeft geteisterd, heeft ernstige gevolgen gehad. Tot dusverre zijn van onder de puinhoopen zes dooden geborgen; boven dien worden nog eenige kinderen vermist, die, naar men vreest, eveneens omgekomen zijn. Talrijke loodsen en schuren en 137 woonhuizen zijn vernield. Meer dan 700 menschen zijn dakloos geworden. De scha de wordt geschat op 15 millioen Jewa. DE STAKING TE ST. NAZAIRE. PARIJS, 15 Juli. (A. N. P.). De staking op de marinewerven te St. Nazaire, die thans reeds 20 dagen duurt, loopt nog altijd niet ten einde. De arbeiders houden de terreinen bezet; op zeven oorlogssche pen, die in aanbouw zijn of gerepareerd worden, ligt het werk stil. De proefvaar ten van den nieuwen kruiser „Marseille" zijn uitgesteld, terwijl de te water lating van den gepantserden kruiser „Strass- bourg" niet op den aanvankelijk vastge- stelden datum kan plaats hebben. Vier duikbooten van de Middellandsche Zee-vloot, die hersteld worden, kunnen evenmin op den bepaalden tijd weer in dienst gesteld worden. WAT ANDERE BLADEN SCHRIJVEN DE ERFZONDE EN HAAR BEGEERLIJKHEID. De Maasbode schrijft: In „Aristo" schrijft dr. Cuypers over „een der rotgenooten van de financieele onder wereld, wier ontredderende activiteit zich het onbelemmerdst onder een democratisch regime kan ontplooien". De democratie heeft nog al wat op ham- geweten en er kan wel iets bij. Maar onder het autocratische regime is de financieele onderwereld ook niet onbekend! De correspondent van het „Handelsblad", die werkelijk niet anti-fascistisdh is, ver telde nog dezer dagen, dat een troep spe culanten Rome verwoest en dat deze brave bouwers in naam van het fascisme zich de zakken spekken. Met schijnt den lieden, die kapitalen verdienen aan deze slooping der oude stad en aan dén daarop volgenden bouw van groote huurkazernes of open bare gebouwen op de vrijgekomen ter reinen en van nieuwe volkswoningen aan den buitenkant der stad voor de dakloos geworden gezinnen, gelukt te zijn, zich het vertrouwen van Mussolini te verzekeren. En thans, zoo wordt ons verzekerd, is de invloed dier architec ten, speculanten en geldschieters zoo groot, dat zij aan menschen met meer historische cultuur en meer piëteitsge- voel voor het historisch gegroeide den mond kunnen snoeren, door bij de min ste, opmerking het fatale woord „anti fascisme" uit te spreken. Zoo blijkt hst prachtige autoritaire re giem de erfzonde en haar begeerlijkheid al evenmin op te heffen als het democratische stelsel. Het eenige verschil is echter dit, dat men in de democratie nog openbare controle en vrije critiek heeft, maar dat in autocratisch geregeerde landen de zondaars er in kunnen slagen, alle tegenstanders te muilkorven. Of heeft de historie misschien niet geleerd, dat er onder dictaturen nog al eens heel raar gefinancierd werd? ONZE HUIDIGE JEUGD. De anonieme Haagsche briefschrij ver van de T ij d heeft 't in zijn laatsten brief ook over den huidigen katholieken intellectueel en jeugd. Dat de briefschrijver die volgens eigen mededeelingen stok oud moet zijn de huidige jeugd weet te waardeeren, moge blijken uit het volgend citaat: „Ik wil en ik kan echter niet ontken nen, dat onze huidige katholieke intel- lectueele jeugd het moeilijker heeft dan wij het gehad hebben! Die huidige jeugd toch leeft in een tijdperk, waar in de groote problemen, welke zich in onze jeugd theoretisch voordeden, hun consequenties in de practijk te zien gaan geven. De gevolgen, welke toen werden voorzien, zijn thans werkelijkheid geworden. Dat is het, wat onze hui dige studeerende jeugd, voorzoover zij zich iets van de groote levensproble men aantrekt, beklemt, wat haar ik kan het niet verbloemen nog radi caler en ook recalcitranter maakt, dan wij in onzen tijd toch óók wel waren. Soms maak ik mij zorgen daarover. Maar die verdwijnen toch weer, als ik de gedragingen dezer jonge menschen zorgvuldig observeer. Ik kan óók niet ontkomen aan deze conclusie: zij zijn dieper godsdienstig dan wij het waren in onze jeugd. Zij zieken méér en die per naar de volle beleving van hun geloof en godsdienst; zij willen meer volkomen volgelingen zijn van Chris tus, óók in het dagelijksche leven van den leek. Dat geeft hun soms een te groote hardhead in hun oordeel over anderen, in wie zij al te licht halfheid en lauwheid meenen te bespeuren. Him geheele geestesgesteldheid maakt hen diep afkeerig van den com promisgeest, van alle zelfvoldaanheid, van het roemen op wat zij zien als louter uiterlijk succes, waaraan geen werkelijke vooruitgang in de zie len, geen werkelijk dieper beleven van de christelijke leer beantwoordt!" UIT DEN LEIDSCHEN RAAD. Het was Maandag een vrij bewogen zit ting van den Leidschen Raad.en een lang durige, want de Raad ging pas na midder nacht naar huis. Maar de agenda was afge daan en dat is ook wat waard! Het belangrijkste besluit, dat de Raad Maandag genomen heeft, is o.i. wel zijn weigering om zich neer te leggen bij de voorwaarde, welke de minister van Justitie had gesteld voor een vergunning aan den commissaris van politie, om naast zijn poli- tioneele taak de leiding van de brandweer te aanvaarden. Men kent de voorgeschiedenis. Indertijd heeft de Raad besloten, de brandweer on der te brengen bij de politie. Dat bracht vanzelf mee, dat aan den commissaris de opperste leiding werd toevertrouwd. B. en W. stelden toen voor, om het salaris van den commissaris met 500.te verhoogen met het oog op de daarmee gepaard gaande ver zwaring van zijn taak. De Raad stemde dit voorstel met een zeer geringe meerderheid af. Een verkeerd en ook door ons betreurd besluit, omdat toen tevens aan het licht kwam, dat de commissaris, die geen in structies van den Raad had te ontvangen, volkomen gerechtigd was om een dergelijke hem op z'n dak geschoven verzwaring van werkzaamheden te weigeren. De burge meester, die dit besluit eveneens betreurde, wendde zich tot den minister van Justitie, doch nu deden zich wederom nieuwe ge zichtspunten voor. De minister was n,l. van gevoelen, dat de zorg voor dé brandweer niet behoorde tot de gewone taak van de politie, doch een nevenfunctie voor den commissaris vormde, die daarvoor de ver gunning van den minister noodig had. Deze was wel bereid om de vergunning te ver- leenen, maarstelde als voorwaarde, dat daarvoor aan den commissaris een extra vergoeding werd verleend van 500. Dat is doorgestoken kaart, dacht de Raad, en een poging om een eenmaal genomen raadsbesluit langs een meegedeelden omweg ongedaan te maken! Daar wenschen wij niet in te trappen. En de 500.vergoeding werden niet verleend. De voorzitters der drie rechtsche raads fracties hadden een voorstel tot uitstel in gediend, omdat zij de vergoeding aan den commissaris wilden verbinden met de later ter sprake komende vergoedingsregeling voor het overige politie-personeel, voorzoo- ver bij de brandweer betrokken. Bij gelijk tijdige behandeling van deze beide aange legenheden zou het pikante van de zaak af geweest zijn. Toen dit evenwel was af gestuit op den onwil van de socialisten, durfden de rechtsche fractie-voorzitters de consequentie van een volgehouden verzet niet aan en gaven zij toe, mits de vergoe ding niet van terugwerkende kracht zou zijn. Een doekje voor het bloeden. Het was evenwel te laat; er was te forsch gesproken en enkele fractie-leden volgden de voorzichtige terugtrekkende beweging niet. De Strategische terugtocht mislukte en de gevreesde consequenties staan voor de deur. Merkwaardig daarbij was o.a. dat de ge heele socialistische raadsfractie haar beide wethouders unaniem in de steek liet. Wat nu? Er is een mogelijkheid, dat de minister bakzeil zal halen. Maar als de minister niet toegeeft, zal ofwel de reeds doorgevoerde samenvoeging van politie en brandweer ongedaan gemaakt moeten worden ofwel de Raad met hangende pootjes moeten terugkeeren, om een dubbele nederlaag te incasseeren. De mogelijkheid van compromissen zien wij niet, al is het natuurlijk nooit te zeg gen. tot hoever de vindingrijkheid van ambtelijk overleg gaan kan. Een uitweg zou wellicht gevonden kunnen worden, wanneer niet werd vastgehouden aan het bedrag van 500. De vraag of de minister zijn voorwaarde zal laten vallen, zal uiteraard verband houden met de vraag, welk belang de mi nister heeft bij het stellen van deze voor waarde. Wij zien er in de eerste plaats in een zeker gevoel van behoorlijkheid, welke den minister bewogen heeft, om als alge- meene regel te stellen, dat een nevenfunc tie, welke moeilijk geweigerd kan worden, ook betaald moet worden. De minister heeft niet willen meewerken aan een onbillijk heid tegenover zijn ondergeschikte. Vervol gens zien wij ook wel een reëel belang hetgeen de voorzitter ook noemde n.L dat men hij een eventueele' vacature er rekening mee moet houden, dat verschei dene goede krachten zullen weigeren te solliciteeren naar den vacanten post, die niet naar evenredigheid gehonoreerd wordt. WELEERW. FATHER A. VERHOEF. Missionaris in Kisumu. De weleerw. father A. Verhoef, die Zon dag ji. in de kapel van het St. Josephs- College te Mill-Hill de H. Priesterwijding heeft ontvangen en Zondag a.s. zijn eerste plechtige H. Mis hoopt op te dragen in de parochiekerk van O. L. Vr. Onbevlekt Ont vangen, ontving na zijn H. Wijding de me- dedeeling, dat hij bestemd is voor de missie in Kisumu (Oost Afrika), waar Mgr. N. Stam nieuw benoemd apostolisch vica ris is. Father Verhoef genoot zijn opleiding bij de Paters Franciscanen op het gymnasium te Venray van 9 Sept. 19241930. Daarna ging hij over naar de St. Joseph- Congregatie van Mill Hill, de Congregatie der Vreemde Missiën, gesticht door Kar dinaal Vaughan, later aartsbisschop van West Minster. Van 19301932 studeerde de nu jonge ge wijde priester philosophie te Roosendaal en daarna van 19321936 theologie te Mill Hill. Den 5en November zal father Verhoef van Marseille scheep gaan om naar zijn missiepost in Oost Afrika te vertrekken. Wanneer men deze twee argumenten aan nemelijk acht, doet het er o.i. weinig toe, of de heer v. Schaik al of niet zich heeft laten „overhalen" door de betoogtrant van den burgemeester, zooals in den Raad veronder steld werd. De minister zal zich heusch niet blindelings hebben laten inpalmen. Maar hoe het ook zij: wij hebben de eer ste weigering van den Raad betreurd, deze weigering betreuren wij nog meer. Een ander belangrijk besluit was de op heffing van de gemeentelijke kweekschool voor onderwijzers en onderwijzeressen. Het was een hard besluit, dat echter niet moei lijk te nemen was, omdat er niets anders op zat; de school was toch al bijna verloo- pen. Het openbaar onderwijs gaat nu een maal achteruit door gebrek aan leerlingen en dat werkt door tot in de kweekscholen. Voorts is toegestaan aan de fruithande laren om in de zomermaanden z.g. zacht fruit te verkoopen van 89 uur 's avonds. Dat schept gelegenheid om versch fruit te koopen, zóó van de veiling, hetgeen naar gehoopt wordt, de omzet van dat fruit be vorderen zal. Alweer iets meer armslag voor den middenstand, waaraan de minis ter zijn goedkeuring heeft gehecht. Wat ons met den heer Beekenkamp erg meegevallen is. Tenslotte heeft de Raad op verzoek van Ged. Staten advies uitgebracht over de sa larissen van den burgemeester, de wethou ders, den secretaris en den ontvanger, wier salarissen door Ged. Staten worden vast gesteld, op advies van den Raad. Voor den burgemeester en de wethouders wenschte de Raad geen verlaging (Ged. Staten had den een korting van 2 1/2% voorgesteld) doch de meerderheid had geen bezwaar tegen een verlaging van de jaarwedden van secretaris en ontvanger. De laatste is de dupe geworden van een vergissing, want als de heer v. d. Reijden zich niet vergist had, zou het advies anders geluid hebben. Je moet maar pech hebben! De serie interpellaties bracht weinig po sitief resultaat op. Op die van den heer Schüller zal nader worden teruggekomen. Mr H G VOORNAAMSTE NIEUWS BUITENLAND. De bijzetting van het stoffelijk overschot van Calvo Sotelo veroorzaakt een nieuwe botsing. De Cortes verdaagd. Afkondiging van alarm toestand in Spanje verwacht. (2e blad). Overwogen wordt de Locarno-conferentie voor onbepaalden tijd uit te stellen. (2de blad. Wil Mexico den Volkenbond verlaten? (2de blad). BINNENLAND. De geheime vergadering van het inter nationale communisme te Breda. (2de blad). De wereldtentoonstelling Amsterdam 1940. (2de blad). De heer Mannheim er is Nederlander geworden. Wetsontwerp in de Eerste Ka mer aangenomen. (1ste blad). De wereld in vogelvlucht De 14de Juli is wederom voorbij, en is verloopen zonder noemenswaardige inci denten, tot groote opluchting der Fransche regeering. Op dezen dag wordt de inne ming van de Bastille telken jare herdacht en de herinnering aan dit roemruchtig be gin der Fransche revolutie maakt de ge moederen nogal eens wild. Vooral voor dit jaar was men bezorgd! Het is nog zoo kort na de groote stakingsgolf en de hee- ren van de z.g. Vierde Internationale, die nog rooder zijn dan Moskou, hebben toch al praats genoeg in Frankrijk. Er waren dan ook uitgebreide voorzorgsmaatrege len genomen, vooral in Parijs, en dank zij deze voorzorgsmaatregelen is de gevreesde dag zonder moord en doodslag voorbijge gaan. Op denzelfden dag is te Madrid het stof felijk overschot van den vermoorden mo narchist Calvo Sotelo begraven. Deze droeve plechhtigheid is niet geheel en al zonder incidenten verloopen, want er valt wederom één doode te betreuren. Er wordt thans in Spanje alle mogelijke moeite gedaan, om de opwinding onder de bevolking te dempen. De Cortes zijn voor eenige dagen op vacantie gestuurd en de kranten mogen geen beschouwingen ten beste geven over deze moordpartij. Maar in politieke kringen heerscht groote ver bittering. Het is bekend geworden, dat de moordenaars ook een bezoek hebben ge bracht aan het huis van Gil Robles, den leider van de Accion Popular, de Katho lieke partij, die aan het feit, dat hij toe vallig niet thuis was, waarschijnlijk zijn leven te danken heeft. Wanneer zullen de donkere dagen voor Spanje plaats maken voor dagen van voorspoed en vrede? STATION HEERENSINGEL. De Kamer van Koophandel en Fabrie ken voor Rijnland deelt mede, dat haar na onderzoek is gebleken dat het verzenden en ontvangen van wagenladingen aan het station Heerensingel ongewijzigd zal wor den voortgezet. Alleen zal met ingang van 20 Juli a.s. de verhoogde los- en laadplaats vervallen, waardoor het niet meer mogelijk zal zijn rij- en voertuigen te vervoeren. Het vervoeren van tapisières, auto s, walsen en dergelijke zal derhalve niet meer over dit station plaats hebben. Voor stukgoederen was het staion, zoo als bekend, reeds met ingang van 1 Januari 1936 gesloten. Tuinders- en Bloemistenvereeniging „Door Eendracht Verbonden". Gisteravond hield bovengenoemde Ver- eeniging een goed geslaagde excursie naar de kweekerij van de firma Gebrs. van Eg- mond te Oegstgeest, waarvoor zeer veel belangstelling bestond. Nadat de deelnemers aan de firmanten waren voorgesteld begon de rondwandeling over de tuinen. Groot was het aantal vaste planten en rotsplanten, die deze firma kweekt. Zij trokken ieders bewondering! De w.n. voorzitter dankte namens aller de firma hartelijk voor het genotene!

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsche Courant | 1936 | | pagina 1