Het congres der vereeniging
„Nederland Weerbaar".
DE GOUDEN BRUG
3)e £cictoclte 6ou/fccwt
Minister-president dr. H. Colijn tijdens zijn rede voor de vereeniging .Neder
land Weerbaar", welke Vrijdag te den Haag een congres hield. Onder de
aanwezigen onderscheidt men o.m. minister mr. dr. L N. Deckers
Een .overdekte" bijenmarkt. Op de Zuid-Limburgsche bijenmarkt, dii
Vrijdag te Maastricht werd gehouden, moesten de korven wegens het slecht
weer met zeildoek bedekt worden
Capablanca tijdens het meester-schaak-
tournooi te Margate. De ex-wereld
kampioen aan zet
De heer J. M. A. de Vries, directeur
van het Huls van Bewaring te Amster
dam, is benoemd tot directeur der
bijzonderen strafgevangenis te den Haag
De nieuwbenoemde burgemeester van Nieuwveen, de heer Het oude veilinggebouw .Westerlee" te De Lier is Vrijdag door feilen brand
J. A. Bakhuizen, is Vrijdag als zoodanig geïnstalleerd. Door geteisterd, waardoor o.a. een loods met een oppervlakte van 800 M2 ge-
den loco-burgemeester, den heer H. S. Ran, wordt den heel verwoest werd
nieuwen burgervader den ambtsketen omhangen
FEUILLETON.
Roman van Hanno Plessen.
(Nadruk verboden).
47)
Diep boort Sylvester Voniberg's stra
lende blik zich in Eenate's wijd geopende
oogen, den spiegel van haar ziel, die zich
hem biedt in haar gansche rijkdom.
„Ja", zegt hij langzaam en ol eerlijke
overtuiging, „dat is.jouw gouden brug
.Ik dank je, Renate
Dan buigt hij zich over haar mooie,
smalle handen....
Sinds twee dagen is Szartossy nu toch
de gelukkige bezitter van den zoo stellig
beloofden brief van Barones Geitier uit
Cairo en evenzoo lang bezwaart het hem,
dat hij Johanna's ring, welke hij, door
Voniberg's schulden te betalen, bij den di
recteur van het hotel heeft ingelost, nog
niet aan de rechtmatige eigenaar heeft te
rug gezonden. De oude dame toch heeft
hem, tusschen enthousiaste beschrijvingen
van het Egyptische winterseizoe: door, toe
vertrouwd, dat de verloving van haar
nichtje met den geadopteerden zoon van
Sir Herbert Hawkins, zeer spoedig te ver
wachten is Tengevolge van deze verras
sende mededeel ing houdt Szartossy zich in
gedachten weer meer met het jonge meisje
bezig, welks persoonlijkheid hem interes
seert en welks lot, voor zoover hem dit
bekend is, zijn deelneming heeft opge
wekt
Een verloving par dépit meent hij van
Johanna niet te m -•en verwachten. Even
min acht hij het in overeenstemming met
haar karakter, dat zij de ontgoocheling,
welke Sylvester Vonberg haar bereid heeft
zoo spoedig zou kunnen vergeten om in
een nieuwe liefde troost te vinden. Maar
welke dan ook de diepe innerlijke beweeg
redenen mogen zijn, die achter dit zoo
moeilijk begrijpen, uiterlijke feit staan, in
ieder geval komt Stefan Szartossy tot de
conclusie, dat het nu toch langzamerhand
tijd wordt de jonge barones haar eigen
dom onder een of ander onschuldig voor
wendsel te doen toekomen.
Zoo kan bijvoorbeeld de ring eerst thans
bij het opruimen van de hotelkamer ge
vonden zijn. Hij steekt hem derhalve bij
zich met het voornemen hem van Inns
bruck uit te verzenden Hij wil ook de ge
ringste mogelijkheid van kletspraatjes
vermijden en deze zouden zeer gemakke
lijk kunnen ontstaan, wanneer hij de ex
peditie van het kleine postkantoor te Igls
uit bezorgde. Daarmee heeft hij dan te
vens voor vandaag een programma, een
doel, iets, dat hem even uit de sleur van
allen dag brengt en dat zijn gedachten aan
de vrouw, van wien hij zich nu verder dan
ooit verwijderd voelt, wat afleidt
Het toeval echter, dat er zoo vaak op uit
is de menschen naar zijn willekeur te lei
den, het toeval dus wil het, dat ook Re
nate zich dezen dag in Innsbruck ophoudt.
Dr. Delmer, die zich nog wat zwak voelt
na den vrij ernstigen griepaanval, ver
heugt zich uitermate over haar onver
wacht bezoek.
Renate is werkelijk ontsteld zoo slecht
als hij er uit ziet en terwijl zij de harte
lijkheid en de warme toegenegenheid voelt
welke er van hem uitgaan, verwijt zij zich
zelf in stilte, dat ze zich den laatsten tijd
aan den ouden trouwen vriend zoo weinig
gelegen heeft laten liggen.
„Als ik geweten had, dat u ziek was,
doctor
„Ach, onzin.... breekt u zich daarover
maar niet het hoofd. Mijn ziekte had niets
te beteekenenen u hebt uw tijd in
ieder geval niuttig besteed."
„Ikja, ik heb een novelle geschre
ven, die binnenkort voor de radio zal wor
den voorgedragen.... door Margot Sel-
lert van het Munchener Kleintooneel
Ik zal u tegen dien tijd nog wel waar
schuwen."
„PrachtigEn wat is er overigens
nog voor nieuws
„Overigensach, beste doctor, ik
moet tot m'n schande erkennen, dat ik
niet zoo heel vlijtig ben geweest...."
Renate bloost als een jong meisje
„Toon", meent Delmer volkomen ernsng
te moeten proesteeeren. „U hebt gedu
rende den tijd, dat wij elkaar niet gezien
hebben iets tot stand gebracht, dat aan
het wonderbaarlijke grenstU bent
jonger gewoiden ennog mooier". Be
wonderend pd onderzoekend tegelijk blijft
zyn blik gevestigd op haar smal, edel ge
laat en het warme inkarnaat van haar
wangen, waarvan de zachte blos nu voor
een purperen bloedgolf plaats maakt
Renate slaat haar oogen neer. Deze woor
den van haar vaderlijken vriend zijn zoo
ver verwijderd van de banaliteit van een
laf compliment, zooals een of andere be
wonderaar dat zou hebben gedebiteerd,
dat ze een oogenblik overlegt, of ze hem
deelgenoot zal maken van haar geluk. Een
menschelijk zeer wel te begrijpen zeker
iets dwingt haar tot mededeelzaamheid..
Reeds opent zij den mond, als zij zich plot
seling het eigenlijk doel van haar bezoek
aan Delmer's kantoor herinnert. En daar
mee blijft het hooge woord onuitgespro
ken. In plaats daarvan zegt ze lachend:
„In ieder geval ben ik schandelijk licht
zinnig geworden...."
„Zoo?!"
„Ja, werkelijk... ik zou graagik
bedoelik heb vijfduizend mark noo-
dig."
„Direct of dadelijk?" schertst Delmer.
„In alle ernst, doctoronmiddellijk.
hier op tafel...."
„Ja, maar waarvoor dan, kind?"
„AchRenate is zichtbaar verlegen.
„Ik.... ik wil een paar dingen koopen
ennu ja.
„Neemt u mij niet kwalijk, mevrouw
tje, die vraag viel me nu werkelijk spon
taan uit men mond bij uw verrassende me-
dedeeling. Natuurlijk gaat het mij niets
aan, wat u met uw geld wilt doenIk
hoop, dat u mij niet voor indiscreet zult
houden.
„Maar m'n beste doctor Delmer, hoe kunt
u nu zooiets zeggen.... U weet toch, dat
u m'n beste en trouwste vriend bent
„Dan is net goedEen oogenblikje
alstublieftDelmer drukt op den knop
van een electrische schel en draagt den
bmnentredenden bediende op het verlang
de bedrag onmiddellijk van de bank te
halen.
Terwijl de man zich van deze taak kwijt,
praten Renate en haar zaakwaarnemer
slechts over verschillende algemeenheden.
Vriendschappelijk als steeds, maar noch
tans gaapt er een kloof tusschen hen, een
zekere spanning, die niet wijken wil, ten
minste nu niet. Wel bij hun volgende ont
moeting, hoopt Renate. Bij een volgend
bezoek zal zij haar hart voor den vader
lijken vriend uitstortenWant zoodra
Sylvester zjjn zaken geregeld heeft, zijn
composities zal hebben ingezonden en
daarmee tevens zijn nieuw burgerlijk be
staan als musicus zal zijn begonnen, is het
tijd, dat haar verhouding tegenover hem
haar officieelen naam wordt gegeven. Zoo
denkt Renate....
„Ziezoo, daar hebben we het geld", zegt
dr. Delmer, die van den binnentredenden
bediende de bankbiljetten in ontvangst
neemt om ze daarna voor Renate uit te tel
len.
Met een knikje betuigt ze haar accoord-
bevinding en als zij het geld haar taschje
heeft geborgen, staat ze ook onmiddellijk
op.
„Hartelijk dank", zegt ze, den advocaat
de hand toestekend, „ik zal nu niet lan
ger ophouden. Een spoedig algeheel her
stelen tot ziens
„Wel thuis, mevrouw Lien en tot
ziens.
Peinzend en min of meer bezorgd is de
blik, waarmee de oude man z'n cliënte door
het raam nastaart. En als de vrouw aan
zijn gezichtskring onttrokken is, neemt hij
met een zucht weer achter zijn schrijfta
fel plaats.
(Wordt vervolgd).
