De Olympische Winterspelen te
Garmisch Partenkirchen.
MAANDAG 17 FEBRUARI 1936
DE LEIDSCHE COURANT
TWEEDE BLAD - PAG. 5
De Vierde Olympische Winterspelen ten einde.
Sonja Henie opnieuw wereldkampioene. - Birger
Ruud wint het Skispringen. - Canada slaat
Engeland in den IJshockeyweostrijd. -Grootsche
sluiting der spelen, die Noorwegen zeven over
winningen brachten.
SONJA HENIE TEN DERDE MALE
OLYMPISCH KAMPIOENE.
Middag van hoog kunstgenot in het
Ijsstadion.
Garmisch-Partenkirchen, 15 Fe
bruari. (Bijz. Dienst A.N.P.) In een
sensationeelen eindstrijd, waarvan de span-
ning een geheel ander karakter droeg dan
die, welke de snelheidswedstrijden vaak
beheerscht, is het Noorsche schaatswonder
Sonja Henie er voor de derde maal in ge
slaagd het Olympisch kampioenschap
kunstrijden te veroveren.
In 1928 te St. Moritz, in 1932 te Lake
Placid, in 1936 te Garmisch-Partenkirchen
Olympisch kampioene, en daarbij boven
dien ongeslagen wereldkampioene, het is
een respectabele lijst voor een 25-jarig
meisje.
Jarenlang was zij onbetwist de eerste,
wist niemand haar stijl en vaardigheid te
benaderen en had zij geen enkele con
currente te duchten. Geleidelijk is daar de
laatste jaren verandering in gekomen. In
verschillende landen kwamen jonge rijd
sters op, die Sonja Henie wel niet even
aardden, doch die zich snel ontwikkel
den, tot een stijl, die toch zeker "tot de
zelfde klasse als die van de Noorsche ster
behoorde. Bij de laatste wereldkampipen-
schappen kwam dit reeds tot uiting en met
groote spanning zag men de Olympische
Winterspelen 1936 tegemoet.
De omstandigheden, waaronder deze
verliepen, voerden deze spanning ten top.
Bij het eerste gedeelte van het kunstrijden,
n.l. het rijden der verplichte figuren, bleef
Sonja weliswaar eerste, doch slechts met
een voorsprong van 3.9 punten op haar
Engelsche rivale Magdalen Colledge, die
248 punten behaalde tegenover Sonja
251.9 punten. Engelsche collega's verzeker
den ons, dat bij het hooren van dezen uit
slag de Noorsche de zenuwspanning van
den laatsten tijd niet langer kon verdra
gen en dat zij uitbrak in een huilbui, die
nauwelijks te kalm eer en was, zoodat zij
snikkend naar het hotel moest worden
weggevoerd.
De volgorde, waarin de rijdsters van
middag reden, droeg er eveneens zeer toe
bij de spanning te verhoogen. Als men de
volgorde tot dit doel zou hebben gearran
geerd, zou zij niet beter gekozen kunnen
zijn, dan thans het grillige lot het heeft ge
daan. De gevaarlijkste concurrente der
wereldkampioene, Magdalen Colledge, was
een van de eersten, die moest uitkomen,
terwijl de sterke Zweedsche Vivi Anne
Huiten en de Amerikaansche Vinson te
gen het einde aan de beurt waren en ge
volgd werden door Sonja Henie als laatste.
Reeds dadelijk in het begin bleek, over
welke bijzondere kwaliteiten de Engelsche
beschikte. Met een volmaakte beheersching
en een sprankelende fantasie, danste zij
haar luchtige figuren over het ijs, ijl en
fragiel en prachtig van rhythme en tempo.
Het hooge puntental, dat de juryleden
haar toekenden, maakte het "duidelijk, dat
de eindstrijd slechts tusschen haar en
Sonja Henie zou gaan.
De Oostenrijkers, die in grooten getale
in het Kunstijsstadion aanwezig waren,
juichten hun landgenooten luide toe. Zoo
wel Margarethe Lainer met haar walsfi-
guren als vooral Emmy Putzinger en Hedy
Stenuf verdienden dit alleszins, en jam
mer was het slechts, dat het publiek zich
ertoe liet verleiden de jury uit te fluiten,
toen deze minder hooge punten toekende,
dan men blijkbaar had verwacht en ge-
wenscht. Hetzelfde geschiedde trouwens
ook na de fraaie prestaties van de Tsjechi
sche Vera Hruba.
Voor de Engelschen was het jammer,
dat Gweneth Butler, die zich bij het loo-
pen der verplichte figuren vijfde had ge
plaatst, door ziekte niet uit kon komen,
terwijl Jepson Turner tweemaal viel en
daardoor haar puntental aanzienlijk ge
drukt zag.
Een groot succes was natuurlijk de ver
schijning van de 11-jarige Japansche Et-
suko Inada, die in haar witte jurkje met
de roode Rijzende Zon van Nippon op de
tonen van de .Marsch Militaire" uit Schu
bert's „Dreimadelrhaus" haar figuren uit
voerde met een elan en durf, die nauwe
lijks bij ouderen te vinden is. Haar ver
richtingen wei-den zoo hoog gewaardeerd,
dat zij van de veertiende plaats, die zij n".
de verplichte figuren innam, bij den eind
uitslag op de tiende plaats bleek te zijn
gekomen, zoodat het waarschijnlijk niet
voorbarig is als men in verband met haar
leeftijd in haar de toekomstige wereld
kampioene gelooft te zien, die eenzelfde
carrière tegemoet gaat als Sonja Henie.
Een lust voor het oog waren verder de
prestaties van de Belgische Liselotte Lan-
beck, van de Amerikaansche Maribel Vin
son en van de Zweedsche Vivi Anne Hui
ten.
En toen kwam tenslotte Sonja Henie.
Hoewel zij met haar bekende glimlach van
grande vedette op het ijs verscheen, was
het toch aan haar te zien, dat zij in opge
wonden toestand en in groote spanning
verkeerde. Toch wist het publiek nie s
van de scène, die zich zooeven had afge
speeld, vóór zij uit haar kleedkamer kwam.
Sonja wenschte n.l., hoewel dit tot nog toe
voor geen van haar 22 'voorgangsters was
gebeurd, dat het ijs voor haar opnieuw zou
geschaafd en gedweild worden. De kamp
rechters onderzochten de baan, consta
teerden, dat deze in uitstekenden toestand
verkeerde en .weigerden. Na een korte
uitbarsting verscheen Sonja zooals wij
reeds zeiden vriendelijk glimlachend
op het ijs.
Toen reed zij, zooals tenslotte toch alleen
maar Sonja kan rijden, met een volkomen
beheersching en zelfverzekerdheid van de
ster, die jarenlang geen rivaal naast zich
kende, met de elegance en gratie van de
virtuose, die op haar gebied het hoogste
bereikte, wat te bereiken viel.
Daverende toejuichingen vielen aan het
slot ten deel. Golden zij de Olympische
kampioene? Het publiek, dat naar huis
ging, wist het niet. De berekening van het
toegekende puntental is ingewikkeld en
kost tijd. Pas 's avonds werd bekend, dat
Sonja inderdaad ten derde male den Olym-
pischen eerepalm had weggedragen, zij
het ook met een kleinen puntenvoor-
sprong, n.l. 424,5 punten, gevolgd door
Magdalen Colledge met 418,1 punten. Vivi
Anne Huiten kwam op de derde plaats
met pas 394,7 punten.
Vele geruchten doen om de kampioene
de ronde. Velen achtten het zeker, dat zij,
nu zij opnieuw heeft gezegevierd, zich zal
terugtrekken, nog in de volle glans van
haar roem, ongeslagen door de rivalen,
wie zij in dit geval waarschijnlijk den
Olympischen titel zal overlaten.
Of het waar is? Als elke andere vrouw
en vooral als elke andere ster van haar
grootte hult ook Sonja zich in de raadsel
achtige geheimzinnigheid van 't zwijgen op
alle vragen, die men haar hierover stelt.
BIRGER RUUD OLYMPISCH KAMPIOEN
SKISPRINGEN.
Overweldigende belangstelling.
Garmisch-Partenkirchen, 16 Fe
bruari (Bijz. Dienst A.N.P.) Zoo brak
dan de laatste dag aan van de Vierde
Olympische Winterspelen, met als hoogte
punt de spring wedstrijd op den grooten
Olympischen schans en tot besluit de ijs-
hockeywedstrijd AmerikaCanada, ge
volgd door de sluitingsplechtigheid op den
Gudiberg. De belangstelling was op dezen
slotdag overweldigend. Reeds in den nacht
stroomde een eindelooze stoet van auto's
en bussen naar Gnrmisch-Partenkirchen.
De verkeersregeling was wederom uit
muntend. Reeds om vijf uur in den mor
gen rolden de eerste extra treinen binnen,
welke uit- alle deelen van Duitschland
geestdriftige toeschouwers aanbrachten.
De menschenmenigte stroomde in de eer
ste ochtendschemering naar het Skistadion
en het geheel bood een onvergetelijk beeld,
evenals het aspect, dat het Olympische
Skistadion reeds een uur voor het begin
van den springwedstrijd bood. Honderd
veertig duizend toeschouwers bevolkten
de tribunes, alsmede de groote helling van
den Gudibergschans, den uitloop van den
kleinen Olympischen schans, om kort te
gaan elke plaats, welke uitzicht bood, was
bezet. Er brak een jubel van geestdrift
los, toen kort voor elf uur Rijkskanselier
Hitier op de eere-tribune verscheen. Hij
1 was vergezeld van de Rijksministers Gö-
ring en Göbbels, Oppergroepsleider Brück-
ner en vele andere autoriteiten. Verder zag
men de vertegenwoordigers van het I.O.C.,
o.a. Prins Gustaaf Adolf van Zweden,
mr. A. Baron Schimmelpenninck van der
Oye, den voorzitter van het N.O.C., den
Burgaarschen Minister Tschaparachikoff,
dr. Theo Schmidt (Oostenrijk). Verder
waren aanwezig de Rijksminister van Oor
log, Von Blomberg, dr. Karl Ritter von
Halt, de Rijkssportleider Von Tschammer
und Osten en Staatsminister Wagner.
Precies om elf uur kondigde trompetge
schal aan, dat de eerste springer was ge
start. De hemel was met wolken bedekt
en van tijd tot tijd regende het fijntjes. De
stemming van het publiek kon echter niet
beter zijn. In totaal namen 50 springers
aan den wedstrijd, welke uit een tweetal
sprongen bestond, deel.
Hoewel na afloop van de beide spron
gen werd aangenomen, dat de Zweed
Sven Eriksson den Olympischen titel had
behaald, aangezien zijn sprongen niet al
leen de grootste, maar ook de volmaakste
waren, werd de Noor Birger Ruud toch
nog vóór hem geklasseerd, zoodat de laat
ste het Olympisch kampioenschap won.
NOORWEGEN EERSTE IN HET LANDEN-
KLASSEMENT.
Zeven Olympische titels gewonnen.
GARMISCH PARTENKIRCHEN, 16 Fe
bruari (Bijz. "Dienst A. N. P.). Op de
Vierde Olympische Winterspelen heeft
Noorwegen zeven Olympische titels ver
overd en wel door Hagen, in den samenge-
stelden langenafstands- en springwedstrijd
Birger Ruud in den springwedstrijd, Son
ja Henie in het kunstrijden voor dames;
Ballangraud op de 500, 5000 en 10.000 Me
ter en Madthisen op de 1500 Meter hardrij
den. Daarop volgden Duitschland met drie,
Zweden met twee Olympische titels en ten
slotte Finland, Oostenrijk, Engeland, de
Vereenigde Staten en Zwitserland elk met
een Olympischen titel.
Hst landenklassements, samengesteld vol
gens de eerste tot en met de zesde plaats
waarvoor den eersten prijswinnaar zes
punten, den tweeden vijf p., den derden
vier punten, den vierden drie punten, den
vijfden twee punten en den zesden een punt
werden toegekend luidt als volgt:
1. Noorwegen, 100 punten.
2. Duitschland, 47.5 punten.
3. Zweden, 43,5 punten.
4. Finland, 38 punten.
6. Oostenrijk, 26.5 punten.
5. Amerika, 32.5 punten.
7. Engeland, 22 punten.
8. Zwitserland, 20 punten.
9. Canada 9 punten.
10. en 11. Hongarije en Tsjecho-Slo-
wakije, 7 punten.
12. België, 5 punten.
13. en 14. Nederland en Frankrijk, 4
punten.
15. en 16. Italië en Japan, 3 punten.
17. Polen, 2 punten.
Zooals men ziet kreeg Nederland 4 pun
ten en wel voor de prestaties van Langen-
dijk met 3 punten voor de vierde plaats
op de 5.000 Meter en 1 punt voor de zes
de plaats op de 10.000 Meter hardrijden.
EéN MILLIOEN TOESCHOUWERS
TE GARMISCH.
Een Olympisch record.
GARMISCH PARTENKIRCHEN, 16 Fe
bruari (Bijz. Dienst A. N. P.) Naar wij
heden vernamen werden de Vierde Olym
pische Winterspelen te Garmisch Parten
kirchen door één millioen toeschouwers be
zocht. Tachtig procent van dit aantal wa
ren betalende bezoekgrs. Alleen op den
sluitingsdag waren 130.000 betalende be
zoekers aanwezig.
In 1924 bij de Ie Olympische Winterspe
len te Chamonix zijn totaal 33.000 toeschou
wers geweest, bij de lie Olympische Win
terspelen in 1928 te St. Moritz 45.000 en
bij de Ille Olympische Winterspelen in
1928 te Lake Placid gehouden, 100.000. Ook
op dit punt heeft Garmisch-Partenkirchen
dus een Olympisch record gevestigd.
Zijn magnifieke houding en ski-voerjng
had bij de puntenberekening den doorslag
gegeven.
Het eindklassement geeft de volgende
namen aan den kop:
Eerste en Olympisch kampioen: Birger
Ruud (Noorwegen) 75 en 74,5 Meter, 232.0
punten; 2. Sven Eriksson (Zweden) 76 en
76 Meter, 230,5 punten; 3. Reidar Andersen
(Noorwegen) 74 en 75 Meter, 223,9 punten;
4. Kaare W-übcrg (Noorwegen) 73,5 Me
ter (correctie met 0,5 Meter bij nieuwe op
meting) en 72 Meter, 227,0 punten: 5. Sta-
nislaw Marusarz (Polen) 73 en 75,5 Meter,
221,6 punten.
DE VIERDE OLYMPISCHE WINTER
SPELEN GESLOTEN.
GARMISCH PARTENKIRCHEN, 16 Fe
bruari. (Bijz. Dienst A. N. P.). De vierde
Olympische Winterspelen zijn besloten
met een grootsch slotfeest in het Skista
dion, waarbij de Duitsche gastheeren hun
best'hebben gedaan door een fantastisch
schouwspel op den Gudiberg, den bezoe
kers van de Olympische Winterspelen een
onvergetelijke indruk mee te geven.
Vanmorgen scheen het, dat de slotcere
monie in het water zou vallen. Want niet
alleen stond de thermometer al vroeg in
den ochtend vrij ver boven het nulpunt,
doch bovendien viel er een flinke stortre
gen.
Gelukkig klaarde het weer later op den
dag op en wel zoodanig, dat we niet kun
nen spreken van een zonnigen winterdag,
maar van een fraaien voorjaarsdag. De
sneeuw op de straten veranderde in een
vieze bruine modder, zooals we die ook
in ons vaderland kennen, en zoowel de
daken der huizen als de Zuidelijke berg
hellingen tpo-nden weer natte donkere
plekken, waar de sneeuw verdwenen was.
Dit inzettende dooiweer komt gelukkig
op het tijdstip, dat het de Spelen niet meer
kan schaden.
We hebben het tien dagen geleden bij
de opening en ook verleden week Zondag
reeds gehad over de drukte, die het kleine
Garmisch-Partenkirchen nauwelijks kan
verwerken. Vandaag zijn echter alle re
cords geslagen. Extra treinen uit alle dee
len van Duitschland en uit het buitenland,
vooral uit Oostenrijk, brachten tienduizen
den bezoekers naar Garmisch. De extra
treinen uit Munchen kwamen met tus-
schenpoozen van zeven minuten binnen en
het stadion braakte mensphenmenigten uit,
die in het stadje nauwelijks een plaats
konden vinden, waar zij eenige rust of
verversching, laat staan voedsel, konden
genieten.
Daarbij kwamen duizenden auto's, die
zoodanige verkeersopstoppingen veroor
zaakten, da,, het autoverkeer urenlang vol
komen vastzat en men zelfs verafgelegen
plaatsen het- snelst te voet icon bereiken.
Vóór het Skistadion waar tegen elf uur
het skispringen begon, waarvoor een ge
weldige belangstelling bestond, konden
echter ook de voetgangers nauwelijks pas-
seeren vanwege de dichte afzetting door
een groote S.S.-macht, in verband met het
bezoek van den Fiihrer. Voor het Olym-
pia-Haus stond een eerewacut van Hitler's
Lijfstandaard opgesteld en kort voor het
begin van den springwedstrijd arriveerde
Hitler, die vergezeld werd door de Rijks
minister Frick, Generaal Von Blomberg,
dr. Göbbels, Göring en Rust. Voorts waren
in het Olympia Haus aanwezig Graaf de
Baillet Latours, de leden van het I. O. C.,
en de presidenten der Nationale Olympi
sche Comité's, Staatssecretaris Meissner,
Rijksstadhouder Ritter von Epp en gene
raal Fritsch.
In het Skistadion had men op het gedeel
te, onder de groote Olympiaschans, die voor
den uitloop der springers vrij moest blij
ven, de geheele overige ruimte benut voor
staanplaatsen, en deze groote oppervlakte
zag zwart van de dicht opeengedrongen
menschenmenigte.
Alle tribunes waren stampvol en vol
gens officieele opgave waren bij het ski
springen ruim 130.000 betalende bezoe
kers aanwezig. Als men daarbij nog weet,
dat ook alle omringende heuveltoppen en
ook de vlakte voor het Skistadion, waar
van met de hooge springschans kan zien,
dicht bezet waren met niet oetalende kij
kers, dan kan men eenigszins nagaan, hoe
hopeloos alles vastliep, toen na afloop van
het skispringen deze geheele reusachtige
menigte weer terugwilde naar het cen
trum van Garmisch en in de richting van
het station, in welles nabijheid het Kunst
ijsstadion is gelegen, waarin om half drie
de laatste wedstrijd van het IJshockeytour-
nooi CanadaVereenigde Staten, begon.
Onze persautobus, die tal van faciliteiten
bezat en herhaalde malen voorrang genoot
legde den afstand, waarover een taxi in
normale omstandigheden nog geen tien mi
nuten doet, in ongeveer vijf kwartier af.
Toch schijnt men van de in de ochtend
uren gemaakte verkeerstechnische fouten
geleerd te hebben In den namiddag, na
afloop van den ijshockeywedstrijd, ging
het vrij snel opnieuw naar het Skistadion,
waar het sluitingsfeest tegen vijf uur, in
tegenwoordigheid van Hitler, en de ove
rige eeregasten, zou aanvangen.
HET SLUITINGSFEEST IN HET
SKISTADION.
Het geheele middenterrein was om
zoomd door militaire troepen-formaties,
S.S.-troepen en Arbeidsdienst. Deze laat
ste stond bovendien op vier rijen langs de
helling van den Gudiberg tusschen de
beide springschansen.
Midden op het veld, voor het Olympia
Haus, stond het podium voor de Olympi
sche overwinnaars en dicht daarbij een ta
fel, waarop de gouden, zilveren en bron
zen medailles en de daarbij behoorende
oorkonden in roode portefeuille.
Te kwart over vijf kondigde trompetge
schal de intocht der vaandeldragers aan, en
in rijen van twee werden de vlaggen der
acht-en-twintig deelnemende landen bin
nengedragen.
Evenals bij de openingsceremonie liep
Griekenland geheel vooraan en kwam
Duitschland het laatste, terwijl de overige
landen in alphabetische volgorde mar
cheerden.
De Nederlandsche vlag werd ditmaal ge
dragen door onzen kranigen schaatsenrij
der Langedijk, in zijn met oranje afge
biesd blauw sportcostuum.
Nadat de vaandeldragers zich hadden
opgesteld, marcheerJj> ondei de tonen
van de muziek der ter zijde opgestelde
militaire" kapellen, de Olympische over
winnaars binnen.
Van elke tak van sport marcheerden de
winnaars der drie Olympische medailles
in het défilé. Voorop gingen de militaire
skipatrouille van Italië, Finland en Zwe
den. Daarop volgden de ski-estafette ploe
gen van Finland, Noorwegen en Zweden,
en vervolgens de winnaars c'.er overige
skinummers, waarbij vooral de Duitschers
Franz Pfnür en Christl Cranz, doch niet
minder hartelijk ook de Noor Birger Ruud,
werden toegejuicht. Vervolgens kwamen
de ijshockey-teams van de nieuwe wereld
kampioen Engeland, Canada en de Veree
nigde Staten waarbij vooral ue Canadeezen
niet minder luid werden toegejuicht dan
de Engelschen. Hierop volgde de kam
pioene kunstrijden Sonja Hmie, blijkbaar
bevrijd van den druk van de laatste da
gen, opgewekt lachend, gekleed in haar
bekende witte bontmantel, voorts stappend
naast haar Engelsche en Zweedsche riva
len, de Oostenrijksche kampioen Karl
Schafer en het luid toegejuichte kampioens
paar Maxie Herber en Ernst Baier. Bij de
schaatsenrijders gold het daverende ap
plaus van het publiek in hoofdzaak den
phenomenalen drievoudigen Noorschen
kampioen Ballangrud.
De Amerikaansche en Engelsche bobbe
manningen vormden het laatste gedeelte
van den stoet, die gesloten werd door de
Oostenrijksche groep ijsschieters, in hun
Tiroolsche dracht, die een overwinning by
het ijsschieten hadden behaald.
Nadat alle Olympische overwinnaars
zich tegenover de eeretribune hadden op
gesteld, begon de protocolaire Olympische
ceremonie, die werd aangekondigd door
de luidsprekers met de woorden: „Achtung
achtung. Olympische Siegerehrung".
,De president van het I. O. C., Graaf de
Baillet Latour. en de president van de
Organisatie Comité, dr. Karl Ritter von
Halt, begaven zich naar het podium in het
middenveld.
De namen der eerste drie in de gecom
bineerde slalom en afdaling voor dames
werden afgeroepen en Christl Cranz, Ka-
the Grasegger en Laila Schuu Nilsen be
traden het podium, waar Graaf de Bail
let Latour hun onder gejuich van het
publiek de handen drukte en hun de gou
den, de zilveren en bronzen medaille uit
reikte. Langzaam ging aan de groote vlag-
gemast aan den voet van den Gudiberg
en aan de mast ter rechterzijde daarvan de
Hakenkruisvlag omhoog, terwijl aan de
derde mast de Noorsche vlag omhoog ging
en de muziek het Duitschlandlied inzette,
terwijl tegelijkertijd de bergbatterij ter
zijde van de kleine springschans een salvo
van drie saluutschoten afvuurde. Od het
Duitschlandlied volgde het Horst Wessel-
lied en toen kwamen de winnaars van de
heeren slalom en afdaling aan de beurt
Opnieuw ging aan twee masten de Haken
kruisvlag omhoog en aan de derde de
Fransche driekleur ter eere van Allais, en
opnieuw klonken de twee Duitsche na
tionale liederen.
Voor de ski-estafette ploegen ging de
Fransche vlag aan de eeremast omhoog en
daarnaast de andere Scandinavische kruis-
vlaggen van Noorwegen en Zweden, ter
wijl voor de overwinnaars van den 18 km.
skiloop dezelfde vlaggen in andere volg
orde omhoog gingen, nl- de Zweedsche aan
de middenmast en de Finsche aan de link-
sche mast.
Voor den samengestelden skiwedstrijd
lange afstand en springen ging de Noor
sche vlag aan alle drie de masten en voor
de eerste maal dus ook aan de hoofdmast
omhoog. Het Noorsche volkslied klonk
voor de eerste maal, gescandeerd door de
saluutschoten der bergbatterij.
De Scandinaviërs bleken op de Winter-
spelen wel hun stempel te hebben gedrukt,
want onmiddellijk daarna, voor den 50 km.
skiloop, ging aan alle drie de masten de
Zweedsche vlag omhoog.
En zoo ging het door. Hilariteit ont-
i stond bij het publiek, toen de Olympische
kampioenen der schaatsenrijders gehuldigd
werden. Viermaal betrad 3allangrud het
podium, slechts eenmaal stond hij de mid
denplaats aan Mat'.iisen af, maar alle vier
keeren ging de Noorsche vlag aan de mid
denmast omhoog, wat trouwens ook het
geval was voor Birger Ruud en Sonja
Henie.
In totaal zeven maal, waarvan vijf maal
na elkaar, weerklonken de tonen van het
Noorsche volkslied:
„Ja vi elsker det'te landet
„som det stieger frem"
(„Ja, wij houde.i van het land, dat zoo
stoer oprijst.").
Het spelen der volksliederen wekte trou
wens nog wel eens verwarring in het pu
bliek, b.v. toen op het Duitschlandlied ter
eere van het Duitsche kampioenspaar
Maxie Herber en Ernst Baier dezelfde me
lodie volgde ter eere van Karl Schafer en
men zich pas na eenigen tijd realiseerde,
dat dit ook de wijs van het Jostenrijksche
volkslid was. Hetzelfde geschiedde na het
„God save the King" voor de Engelsche
ijshockeykampioener. toen «ezelfde melo
die werd gespeeld voor de Zwitsersche
kampioenen der 4-persoons bob.
Na het Amerikaansche volkslied voor de
Amerikaansche kampioenen der 2-persoons
