De haven van Terschelling krijgt een nieuwe
schoeiïng. Een kijkje op de werkzaam
heden
De strijd om Makaile. Askari's tijdens den jongsten opmarsch naar
de stad, welke thans door de Italiaansche troepen bezet is
Een traai exemplaar op de groote nationa'e pluimveetentoonstelling welke
door de Nederlandsche Tentoonstellingsclub .De Postduif te Rotterdam
wordt gehouden
De nieuwe Duitsche Rijksvlag voor leger en vloot is deze week officieel in gebruü
gesteld De vlag wordt geheschen
Benito Mussolini op het balcon van het
Palazzo Venezia te Rome tijdens de
feestelijke herdenking der Italiaansche
overwinning in 1918,
Mr dr N Polak, raadsheer in den
Hoogen Raad der Nederlanden, zal
1 December a s afscheid nemen van
zijn rechteiiijke loopbaan in verband
met het bereiken van den zeventig
jarigen leeftijd
FEUILLETON.
HAAR MOEDERS
EVENBEELD
Naar het Engelsch van
LOUIS TRACY.
(Nadruk verboden),
841
XXIX.
Een flankaanval,
Petch ging in volle vaart achter de
„Essex" aan. De jongeman had er al een
heele dag van tuffen opzitten, maar hij
voelde zich verjongd door de gedachte de
schoone Polly van dienst te kunnen zijn
en bovendien was de jacht achter een ont
voerde dame op zichzelf reeds een opwin
dende bezigheid, die hem zijn verlangen
naar rust en een avondmaal deed verge
ten.
De wagen had een flinken oorsprong,
maar dat leek den motrryder, die niet te
gen een honderd-kilometer-gangetje op-
zag, geen onoverkomelijk bezwaar.
Hij schoot den weg naar Hillington in
en merkte tot zijn voldoening, dat het
stof dat de auto deed opwarrelen, onmis
kenbare aanwijzingen omtrent de te vol
gen richting gaf.
Veles, die er anders ook niet tegen op
tag om als een bezetene langs 'sHeeren
wegen te stuiven en die de tocht ook in
een waanzinnig tempo begonnen was, be
dacht, nadat hij bijna met de motorfiets in
botsing was gekomen, dat het in de hui
dige omstandigheden aanbeveling verdien
de, niet teveel op het spel te zetten. De weg
was tamelijk rijk aan bochten, telkens de
den zich vernauwingen voor, moest hy
groepjes huizen, gehuchten en dorpen pas-
seeren, die hem noodzaakten zijn gang te
matigen, wilde hij geen ongelukken maken
en het slot was, dat Petch, toen de Essex
zich door het dorpje Southal wrong, de
„Essex" had ingehaald.
Veles schrok op door een luide stem
achter de auto, die het ronken van den
motor overstemde:
„Hè.... stop!"
Hij keek over zyn schouder en zag de
motorfiets met haar berijder als een don
ker silhouet achter het schijnsel der kop
lampen.
„Hallo!" riep Veles, niet weinig geschrok
ken, maar toch geen oogenblik zijn tegen
woordigheid van geest verliezend, terug.
„Wat is er?"
Het moment was gekomen waarop Petch
had moeten handelen, een van de honderd-
en-één-dingen doen, die hem naderhand
invielen, maar de situatie overweldigde
hem; misschien ook speelde zijn vermoeid
heid hem parten. Hij aarzeldehet eeni-
ge waartoe hy by machte scheen, was roe
pen:
„Ik weet wie je bent! Je kunt me niet
meer ontkomen! Daar zit het meisje.... ik
zie haar duidelijk...."
Veles wachtte niet tot den motorrijder
uitgesproken was. Met een onderdrukten
vloek trapte hy op het gaspedaal eh zon
der zich om mogelijke gevaren te bekom
meren. liet hii de auto vooruitschieten.
Veles wist dat het nu een kwestie van
er-op of er-onder was, en alle terreinhin
dernissen met superieure minachting ne-
geerend vervolgde hij in een razende vaart
zijn weg en veroorzaakte groote opschud
ding in de dorpskommen, waar hij door
heen wervelde. Pas toen hy de buitenwij
ken van Londen bereikte, ging het nood
gedwongen wat bedaarder.
Winifred, nog steeds onder invloed van
het bedwelminngsmiddel beleefde deze
heele wilde rit als in een droom.
Veles' hersens waren inmiddels onafge
broken bezig geweest en hadden een plan
gevormd. En aan zelfbeheersching en durf
om het uit te voeren, ontbrak het hem
niet. Maar voor het succes was hij ook
aangewezen op de schranderheid en de
discretie van de handlangers, die hij op
Moore-House achter gelaten had.
Het was onmogelijk Winifred tot in het
oneindige in gevangenschap te houden of
te beletten dat anderen haar te hulp kwa
men. Dat had de aanval op hun schuil
plaats voldoende getoond en ook die suf
kop van een motorrijderals die, in-
plaats van hem verwezen na te staren, zich
aan den wagen had vastgegrepen en zich
er in geheschen, dan had dat ook een on-
pleizierige complicatie kunnen geven!
Neen, de wanhopige poging moest wor
den gewaagd. De vraag was nu maar of
Fowle zyn mond zou houden? Veles ver-
wenschte Fowle inwendig. Als die ellen
dige kei'el er niet was geweest, zou Cars-
haw nooit met Winifred in aanraking zyn
gekomen en het meisje nu als was zyn in
de handen van Rachel Craik,
Veles had kamers in Shepherd's Bush.
Voor die woning liet hy de auto stilhou
den.
Hij greep Winifred onzacht bij den arm
en snauwde tegen haar: „Als je schreeuwt,
worg ik je!"
Nog half verdoofd door de chloroform en
door en door koud door den rit in den open
wagen, waarvoor ze niet voldoende ge
kleed was geweest, was het meisje gees
telijk nog physiek in staat zich te verzet
ten.
Hy voerde haar naar den voordeur en
opende die met zijn sleutel.
Het geluk diende hem: zijn hospita was
uit. Dat bespaarde hem de noodzakelijk
heid van een explicatie.
Hij hield Winifred met brutale dreige
menten in bedwang, zocht uit de bezit
tingen van zijn kostjuffrouw eenige war
me kleedingstukken bijeen en dwong het
meisje die aan te trekken. Vervolgens bond
hij een zijden halsdoek om haar mond en
kin. Bond haar handen op haar rug en
wierp een lange, donkere shawl om haar
hoofd en schouders.
Daarop diepte hy in de bykeuken een
doos zwarte was opverf zou hem be
ter van pas zijn gekomen, maar die bleek
niet voorhandenen Winifred half dra
gend, keerde hy naar de auto terug.
Hij joeg een paar nieuwsgierige straat
bengels weg, hielp het meisje in den wa
gen en ging zich vervolgens bezighouden
met de nummerplaten Hij besmeerde het
eerste en het laatste cijfer met zwarte
was. met het resultaat dat de identiteit van
de „Essex" in den donkeren avond gron
dig veranderd was!
Deze truc hielp hem behouden naar zijn
einddoel.
Petch was, nadat Veles er in volle vaart
vandoor was gegaan, beteuterd blijven
staan en pas na verscheidene oogenblik-
ken had hy zijn tegenwoordigheid van
geest in voldoende mate terug gekregen om
de vervolging voort te zetten Maar Veles
zorgde nu, dat hij zyn voorsprong behield
en de arme Petch had weinig kans meer
om de zoo triumfantelijk begonnen expe
ditie tot een goed einde te brengen. Toch
gaf hij het niet op en toen hy na een
poos 'n inspecteur van politie ontmoette,
haastte hy zich dezen op de hoogte t
brengen.
Het was den inspecteur direct duidelyk,
dat het hier een ernstig geval betrof en
niet een of andere misplaatste grap; de mo
torijder gaf wel omschreven feiten: de
plaats waar vermoedelijk misdrijf was ge
pleegd en het nummer van den auto, waar
in zich waarschijnlijk de dader en zijn
slachtoffer bevonden.
Het duurde niet lang of de telefoon werd
in werking gesteld en een heele serie
agenten die op belangrijke Londensche
verkeerspunten geposteerd stonden, ke
ken scherp uit naar een Essex met een
nummer dat in de duizenden liep, waarin
een man zonder hoed en een meisje zon
der hoed gezeten waren, zonder evenwel
aandacht te schenken aan een wagen van
hetzelfde fabrikaat met een aanmerkelijk
lager nummer en met als inzittenden een
onopvallend paar menschen.
Om zes uur den volgenden morgen werd
de opmerkzaamheid van een agent, die in
Govent Garden surveilleerde, getrokken
door een onbeheerde auto, dit al gerui-
men tyd stond voor een van de vele café's
die de marktbezoekers van maaltijden
voorzien, en de man swlde een onderzoek
in naar den eigenaar.
(Wordt vervolgd).
