Na den
Druivenoogst
DE ROEM VAN DEN
WIJNSTOK
Door de Romeinen hier gebracht
Millioenen kilo's druiven....
De export
Eet druiven.
Voor het groote publiek intusschen is
het ook dezen afgeloopen zomer weer het
ven zijn een sappige lekkernij, licht ver-
ventros te bemachtigen tegen een krank
zinnig lagen prijs. Wij raden iedereen aan
gebruik te makèn van zoo'n aanbod. Drui-
zijn een sappige lekkernij, licht verteer-
teerbaar en gezond voor jong en oud; mits
goed rijp!
een jaar aanmerkelijke toename was te
constateeren. Wellicht zal door den na
tuurlijken groei van boomen, die eenige
jaren geleden geplant werden, (een drui-
venboom heeft enkele jaren noodig om
tot wasdom te komen) de aanvoer over
het afgeloopen jaar nog iets zijn toegeno
men, doch van uitbreiding kan helaas
thans geen sprake meer zijn. Het is n.L
aan de kweekers verboden, nieuwe kassen
te bouwen, nu het in den tuinbouw zoo
slecht gaat.
De Nederlandsche druiven waren een
exportartikel. Vooral Engeland en Duitsch-
land namen groote hoeveelheden druiven
af en betaalden er goed voor. Verder gin
gen onze druiven naar Zwitserland, naar
de Scandinavische landen, naar België en
Oost Europa. Ei zat een prachtige toe
komst in deze cultuur. Jammer genoeg
heeft de crisis daaraan voorloopig een ein
de gemaakt. De uitvoer is lamgeslagen en
voor den afzet van zijn prachtige druiven
is de kweeker thans voornamelijk op het
binnenland aangewezen. Het gevolg daar
van is geweest, dat de prijs enorm gedaald
is zóó zelfs, dat de kweeker zijn produc
tiekosten niet langer gedekt ziet. Het is wel
d' delijk, dat het teelen van druiven,
waarbij zooveel dingen kunstmatig moe
ten worden gedaan (onderbrengen in kas
sen, verwarmen, voortdurende verzorging
enz.), een kostbare geschiedenis is.
Hierboven: De oogst is binnen, hoera!
Onderaan: En de wijn parelt later in de glazen van een of ander exquise restau
rant
Scherpe concurrentie tusschen de
Amerikaansche roeiers voor
de deelname aan de
Olympische
len niet onder deze regeling en kunnen een
zelfstandig bestaan blijven voeren.
De Joodsche cultuurvereenigingen zullen
de-grootst mogelijke mate van vrijheid ge
nieten. Het is echter de bedoeling, dat haar
voorstellingen slechts toegankelijk zijn voor
Joden.
Als de najaarsstormen thans weeit.
over de lage landen aan de zee gie
ken en het buiten reeds koud en
guur is geworden, als we gezeten
zijn bij de reeds brandende haard, den
ken we met een zekeren weemoed terug
aan de dagen van milde lucht, vroolijken
zonneschijn, warmte, lente, zomer en....
druiven!
Maar och, het zij een troost, dat straks,
na weliswaar vele maanden van koude en
onbehogen, wéér die mooie dagen komen,
wéér die milde lucht ons omzweeft, de
zonneschijn ons streelt en het weer lente
en zomer wordt
In die lentedagen, die nu achter ons lig
gen, kwam er leven in de druivenkassen;
de boomen, die thans dor en kaal in de
rust van den na-oogsttijd langs de wan
den van de kassen hangen, ontwaakten
toen tot een nieuw leven. Er kwam weer
kleur op het nu schijnbaar doode witte
hout, er kwamen jonge botten aan de
stammen en spoedig lachtte het eerste
frissche groen van de bottende bladeren
den kweeker tegen. Nog later zou de boom
zijn fraaie witte bloesems ontplooien, en
daarmede het begin vormen van de prach
tige druiventrossen, die, door het zomer
zonnetje tot sappige, heerlijk-smakende
vruchten gestoofd, óp de veilingen en in
de fruitwinkels bij duizendtallen versche
nen.
De druif een sub-tropische
plant.
Het is wonderlijk, dat de druif, oor
spronkelijk een sub-tropische plant, in ons
vrij koude, mistige en vochtige klimaat
zulke rijke vruchten weet voort te bren
gen. Dat is te danken aan de regelende
hand van den mensoh, die de oude Moeder
Natuur weet te verschalken. Als wij onze
druivenboomen in de vrije buitenlucht lie
ten staan, zou er van dè druiventrossen
niet veel terecht komen. Maar de kwee
ker brengt de boom in een glazen kas,
waarin hij met zijn centrale verwarming
en zijn waterleiding het half-tropische kli
maat nauwkeurig weet na te bootsen, zoo
dat de druivenboom in de veronderstel
ling verkeert, in zijn vaderland, aan de
oevers van de blauwe Middellandsche Zee
te zijn. Zóó verheugd is die boom daarover,
dat hij zijn natuurlijke gave tot volle
schoonheid ontplooit.
De bakermat.
Het Westland is de bakermat van onze
druivencultuur. De geschiedenis verhaalt
ons dat de Romeinen bij het begin onzer
jaartelling de druif daar hebben ingevoerd,
waar zij na het vertrek van Caesar's le
gioenen in de tuinen der kloosters werd
voortgeteeld. Rond de middeleeuwen is de
druivencultuur verwaarloosd. Eerst tegen
het einde van de achttiende eeuw is door
de activiteit van pastoor Franciscus Ver-
burch, die uit een landbouwfamilie bij
Berkel in Zuid-Holland afkomstig was, de
druiven teelt in het Westland tot nieuwen
bloei gekomen. Sedert het begin van deze
eeuw heeft de cultuur een groote stoot
naar voren gekregen en in latere jaren zijn
de druivenkassen niet meer tot het West
land beperkt gebleven Wij vinden thans
druiven in vrijwel alle provincies van ons
land, hoewel uiteraard het Westland en
omstreken de boventoon blijft voeren.
Eenige cijfers geven een aardig beeld van
de verspreiding en tevens van den om
vang van deze teelt, waarmede Nederland
zich als tuinbouwland tot ver over de
landsgrenzen beroemd heeft gemaakt.
Bergen van druiven.
In 1932 werden op de Nederlandsche vei
lingen in totaal veertien millioen kilo's
blauwe druiven aangevoerd en in het vol
gende jaar 161/2 millioen K.G. Van de
zen aanvoer in 1933 kwam ruim 14 milli
oen kilo voor rekening van het Westland
en het overige Zuid-Holland; in Noord-Hol
land produceerde men 856.000 K.G. drui
ven, Gelderland 380.000 K.G., Utrecht
264.000 K.G., Noord-Brabant 41.000 K.G.,
Groningen en Drente 175.000 K.G.
Tegen veler verwachting in staat Zee
land in druivenproductie by na onderaan;
het bracht in 1933 n.l. 53.000 K.G. druiven
voort, waarvan ter veiling te Goes 23.000
K.G., te Kapelle 13.000 K.G. en te Middel
burg 17.000 K.G. werden aangevoerd. In
1932 bedroeg de totale Zeeuwsche druiven-
productie 35.500 K.G., zoodat er in tijd van
Druiven-oogst uit de kas.
De toekomst.
De Nederlandsche druivenkweekers hou
den echter den strijd moedig vol. Onder
leiding van de organisaties wordt gestreefd
raar veredeling van de soorten. De leek
zegt natuurlijk, dat druiven druiven
zijn, doch de vakman kent uiteraard tal-
ijke variëteiten. In vroeger jaren, toen
de export goed liep, werd vaak te veel op
de kwantiteit en eerst op de laatste plaats
op de kwaliteit gelet. De hebzucht speelt
den mensch vaak'parten. Ten opzichte
'an de kwaliteit is het ideaal nog lang niet
bereikt, er komen nog te veel druiven op
de markt, die niet aan de eischen voldoen.
Maar dat za! wel beter worden; de nood
dwingt den kweeker om te streven naar
het beste, ->m de eenvoudige reden, dat
bij overvloed aan aanbod het mindere op
de markt geen schijn van kans meer heeft.
Men zou deze gedwongen kwaliteitsverbe
tering een gunstige zijde van de crisis
kunnen noemen, waarmede opnieuw be
wezen wordt, dat geen enkel ding op aar
de zoo slecht is of er is toch nog wel een
goede zijde aan.
Aan de toekomst van de Nederlandsche
druivencultuur behoeft niet te worden ge
twijfeld. De Hollanders hebben straks, als
de volkeren weer verstandig zijn gewor
den en de internationale handel van zijn
kluisters is bevrijd, geen monopolie-posi
tie op de markt. De Belgische kweekers
Kerkgang na de druivenoogst: Wij danken
U, Heer, voor de gezegende oogst....
rond Hoeylaert b.v. zijn uitstekende vak
lieden en ook de Italianen, die met het kli
maat van hun land zoozeer bevoorrecht
zijn. eischen hun plaatsje voor een goed
product. Maar in den grond der zaak zijn
de Hollandsche kweekers zeer bekwaam
en zorgzaam; zij hebben energie, werklust
en liefde voor hun vak. Dat geeft hun een
groote voorsprong. Zoodra men niet lan
ger zijn wer doet om der wille van de
boterham all An, zoodra men er iets meer
in ziet dan een last, heeft men een stap
vooruit gedaan bij concurrenten. Wie zijn
werk doet met liefde en ambitie is een ge
lukkig mensch, dat betere resultaten weet
te behalen dan een ander. Zoo is het ook
in de druivencultuur; er zal weer een tyd
komen, dat het Hollandsche voortbrengsel
uit de druivenkassen boven dat van an
dere landen gevraagd en goed betaald zal
worden. Tot zoolang zal de kweeker het
volhouden met een zuurzoet gezicht zoete
druiven te produceeren en door een zure
appel moeten heenbij ten. Die zure appel
is de verkoop onder den prijs van zijn
prachtig, smakelijk en gezond product.
Onder de Amerikaansche roeiers is een
scherpe strijd om het recht om aan de
Olympische gatta's in Berlijn-Grunau in
het volgende jaar deel te neanen, ontbrand.
De beste vooruitzichten, om het sterren-
banier tegen de grootste wedstrijdroeiers
der geheele wereld in Berlijn te vertegen
woordigen, hebben voor het oogenblik de
ploegen van de universiteiten van Washing
ton en/ Californië. Beide bevinden zich
reeds voor de nog in dit jaar te houden
beslissende wedstrijden in zware training.
De door den bekenden wedstrijdroeier
Ky Ebright getrainde achtploeg van de
Californisohe staatsuniversiteit te Berkeley,
die het vorig jaar eervol het nationaal
kampioenschap won, vindt in de Wash.ng-
ton-uiniversiteit een niet gering te schat
ten tegenstander, die in de totnogtoe ge
houden voorjaarsregatta's reeds bijzonder
den aandacht op zich vestigde. De Califor
niische universiteit beschikt echter over 52
jonge en goed getrainde studenten als uit
stekend materiaal voor eventueel noodige
vervanging van haar tegenwoordige acht
ploeg. Geen van deze reserveploeg is onder
de 1.80 M., terwijl er 12 zelfs 1.90 M. zijn.
Het gemiddelde gewicht van de bezetting
van de Californisehe achtploeg is dienten
gevolge 179 Eng. ponden en de gemiddelde
grootte 1.86 M.
JOODSCHE CULTUUR IN
DU1TSCHLAND.
De heer Hans Hinkel, leider der Rijks-
cultuurkammer, heeft bepaald, dat Jood
sche cultuurvereenigingen op literair, mu
zikaal of dramatisch gebied zich verder vrij
kunnen ontwikkelen. Zij zullen lezingen
mogen organiseer en, zij mogen concerten
geven of kunnen tooneelstukken opvoeren,
doch zullen zidh bij het „Reichsverband
jüddscher Kulturbüde" moeten aansluiten.
De leiding van dit „Reichsverband" is ver
antwoordelijk voor hetgeen de plaatselijke
Joodsche cultuurvereenigingen bieden.
Joodsche scholen en Joodsche cultureele
vereenigingen van godsdienstigen aard val
EEN UITSTEKEND MIDDEL TER
VERZOENING DER .VOLKEREN
Duizenden studenten en scholieren uit
nagenoeg alle landen der wereld zijn dezen
zomer naar Duitschland gekomen, om zidh
met de Duitsche jeugd te verbroederen;
omgekeerd zijn ook vele Duitsche studen
ten en leerlingen der middelbare scholen
naar het buitenland gegaan, om het buiten
land, voor vele Duitschers nog een vreemd
begrip, beter te leeren kennen.
Vooral de Duitsche studentenorganisa
ties geven zich groote moeite, om met het
buitenland in inniger contact te komen.
Wilihelm Burmeister geeft zelfs een speciaal
maandblad, dat zeer goed geredigeerd is,
„Hochschule und Ausland", uit, een or
gaan voor „Kulturpolitdk und zwischen-
völkische, geistige Zusammenarbeit". Zij,
die gedacht haddien, dat het Duitschland
van Adolf Hitler zich in een geestelijk iso
lement gelukkig en sterk zou voelen, heb
ben zich vergist. Evenzeer als bij de de
mocratische, socialistische en communisti
sche elementen een neiging tot internatio
nale samenwerking bestond, blijkt deze
samenwerking door de nationaal-socialis-
tische elementen, vooral bij die der jeugd,
te worden gezocht. „Wij moeten de cultuiur
der andere naties leeren kennen en waar-
deeren, terwijl die andere naties ons beter
moeten leeren kennen", ziehier het parool
der nationaal-socialistische jeugd, hetwelk
door de leiding der NSDAP werd overge
nomen.
Op het oogenblik is te Usedom, een mooi
eiland en badplaats in de nabijheid van
de Pommersche kust, een Duitsch-Franecb
stud enten kamp opgeslagen. Zondag jl. ver
toefde daar als gast de Fransche ambas
sadeur Fr an go is Poncet. Hij werd bege
leid door Prof. Jourdin. De Fransche Ge
zant sprak met talrijke Fransche en Duit
sche deelnemers, hij nam alles in oogen-
schouw, en uitte den wensch, dat de vriendi-
schapSbasis, die in de jeugd gelegd wordt,
gedurende het geheele leven zal mogen
voortduren en daardoor de groote nabuur
volken nader tot elkaar zal brengen.
