3)e Qeidóohe, Gou^cmt
H. M de Koningin bracht Woensdag een bezpek aan het werkkamp
voor jeugdige wérkeloozen, „'t Wijdeveld" bij Ede, waar de vorstin
zich omtrent den arbeid liet voorlichten en zich met verschillende
jongelui onderhield
De aankomst van Kroonprins Gustaaf
Adolf van Zweden te Parijs V.l.n.r.
Prins René van Bourbon, Kroonprins
Gustaaf Adolf en Prins Bertil
Het nieuwe oefenschip op de binnenplaats van de Kweekschool voor de Zeevaart te Amsterdam, daf
door de oud-kweekelingen bij gelegenheid van het 150-jarig bestaan der school is aangeboden
Italiaansche vliegtuigverscheping naar Oost Afrika. Op de kade te
Napels staan de machines gereed om aan boord van de .Ircania"
geladen te worden
Minister jhr. O. C. A. van Lidt de Jeude (links) tijdens zijn
openingsrede van de Veiligheidsweek te den Haag. Naast
hem de voorzitter van de K N A C., de heer Linthorst Homan
Het laatste vaarwel bij het vertrek
van den Duitscheln kruiser .Karlsruhe",
die deze week zijn wereldreis is be
gonnen
FEUILLETON.
HAAR MOEDERS
EVENBEELD
Naar het Engelsch van
LOUIS TRACY.
(Nadruk verboden).
41)
Waarom was hij bang voor dat meisje?
Aan de ontdekking van de reden daarvan
kon nog wel eens een zoet extra-winstje
blijken vast te zitten. Maar onder de hui
dige omstandigheden bracht haar eigen be
lang mee te waarschuwen. Haar op-hol-
geslagen jeugdvriend kon gevaarlijk wor
den op een voor het welslagen van hun ge
raffineerde speculatie hoogst-inwenschelijlr
moment. .Jacob had haar laten weten dat
hij „gereed" was, geen half uur voor Re
ginald was gekomen. Ze nam een vel pa
pier en schreef een telegram:
In orde. Maar brief volgt"
In dien brief vertelde ze de hoofdzaken
van haar onderhoud met Sir Reginald
Carshaw. Maar zekere bijzonderheden liet
ze achterwege. Geen vrouw ter wereld er
kent graag dat een man, van wien ze ge
snoefd heeft dat hij aan haar voeten ligt,
haar heeft versmaad.
Na zyn visite bij Lady Helen zocht Sir
Reginald den plaatsvervanger van Mr.
Marshall op en gaf dezen functionaris een
gedetailleerd verslag van de jongste ge
beurtenissen, dat prompt werd doorgeseind
naar den chef, die vacantierust zocht aan
een der Schotsche meren. Informatie bij de
directie van het warenhuis had geen an
der resultaat dan dat Carshaw vernam
van de inmenging van een geestelijke,
wiens naam in de opgaven van geen der
Engelsche kerken bleek voor te komen!
Maar deze ontdekking bracht hem nog
met op Winifred's spoor. De theater-agent
was nog in Parijs. Op zijn kantoor was be
richt ontvangen dat zijn zaken in de „ville
lumière" hem langer ophielden dan hij had
gedacht en dat het nog wel een of twee
cagen kon duren eer hij zou terugkeeren.
Het personeel was niet in staat Sir Regi
nald een inlichting te geven waar hy iets
aan had.
Rusteloos dwaalde hy rond, langs Meik-
lejohn's woning, door Henry Street, in de
vage hoop iemand van Winifred's bela
gers te zien.
Maar zonder succes natuurlijk. Een tele
gram van juffrouw Goodman bracht de ste
reotype, treiterende medededeeling: „Geen
nieuws".
Maar even later kwam een tweede dé
pêche en daar had hij méér aan. Ze was
afkomstig uit Inverness en luidde:
„Kom my hier opzoeken."
Marshall.
Door ervaring op zyn hoede, vergewiste
de jongeman zich eerst of het telegram geen
valstrik was Maar Mr. Marshall's plaatsver
vanger stelde hem gerust: de chef was in
Inverness en hij had hem onmiddellijk op
de hoogte gesteld van Sir Reginald's me-
dedeelingen. Hijzelf had bericht ontvangen
van dit bezoek aan den baronet om naar het
Noorden te komen. Sir Reginald gaf juf
frouw Goodman instructies waar ze hem
bereiken kon en vertrok met den nacht
trein van Euston Station. In de avondbla
den, die hij in zijn coupé las, zag hij de
aankondiging van den verkoop van het
meubilair der woning in Harley Street.
Dank zij de bemiddeling van Mr. Sidgwick,
was hij zoo gelukkig geweest direct een
huurder voor het huis te vinden; Lady
Carshauw zou met enkele dagen een flat in
Kensington betrekken.
xxm.
Mr. Marshall doet onthullingen.
Den volgenden dag werd Reginald Car
shaw allerhartelijkst door den commissaris
in diens hotel in Inverness begroet.
„Ik moest er eens 'n paar dagen uit", ver
klaarde hij opgewekt; „op hoog bevel van
mijn dokter, weet je.want anders had
den ze me, om zoo te zeggen, niet van mijn
stoel in de Yard gekregen. Neen, er man
keert me nietszoo gezond als een visch
maar op mijn leeftijd moet je zorgen, dat
je fit b 1 y f t, en de boog kan nu eenmaal
niet altijd gespannen zijn. Ik voelde eigen
lijk wel dat mijn oude lijfarts gelijk had.
Maar dat neemt niet weg, dat ik instruct-
ties heb achtergelaten om alles betreffende
Winifred direct hierheen te seinen. Ik mag
dat kind. Ik heb zelf een klein meisje ge
had, dat, als ik haar had mogen houden,
nu ongeveer net zoo oud zou zyn ge
weest
De geharde politieman zweeg even en
Sir Reginald eerbiedigde dat zwijgen, tot
Mr. Marshall met een joviale uitnoodi-
ging om te gaan zitten en het zich gemak
kelijk te maken, blijk gaf de droevige her
innering van zich te hebben afgezet
„Ik heb Miss Bartlett gevraagd om mijn
vrouw te worden", deelde de jongeman
plompverloren mede.
„Drommel-nog-aan-toe! Enfin, om eerlijk
te zijn, ik had iets van dien aard wel zien
aankomen. Ik heb te lang gezien wat er in
de wereld te koop is, om de kracht van
romantische gevoelens te ontkennen. Tus-
schen haakjes: U hebt zeker al in den
trein geluncht? Ja? Steek dan een sigaar
op en vertel me alles."
Sir Reginald voldeed aan het verzoek en
zijn gastheer luisterde zonder hem een en
kele maal in de reide te vallen.
Toen het nauwkerige relaas ten einde
was, zei Mr. Marshall:
„De tijd is gekomen, dat ik u op de hoog
te breng van bepaalde feiten, die tot nu
toe alleen aan de politie bekend zijn. Ik
ben onafgebroken bezig geweest met het
inwinnen van inlichtingen en ziehier het
resultaat van onze nasporingen met betrek
king tot Meiklejohn en de andere perso
nen die in deze geschiedenis een rol spe
len. Ongeveer dertig jaar geleden erfden
William Meiklejohn en zijn broer Ralph
Vane Meiklejohn van him vader een oude,
goed-gefundeerde en uitstekend bekend
staand bankiershuis in Loamshire voor welk
district William nu nog in het parlement
zit. Ralph was geen overmatig gunstig ty
pe, niet bepaald slecht, maar nogal licht
zinnig, zooals men aannam, maar William
werd door de plaatselijke opinie beschouwd
als een solied, betrouwbaar, serieus man,
die ongetwijfeld de onkreukbare familie
tradities zou hooghouden. Tien jaar nadat
ze aan het hoofd van de zaak waren ge
komen, viel er niets ernstigs op een van
beide broers aan te merken; zelfs op Ralph
niet, al nam men algemeen aan, dat deze
nog wel eens naar Londen ging om de
bloemetjes buiten te zetten. Maar toen
William was al candidaat voor het lager
huis werd Ralph in 'n schandaal gewik
keld, dat toentertijd veel stof deed op
waaien in de kleine provinciestad. Met hem
was er een gouvernante by een van de aan
zienlijke families in Liamshire in betrok
ken en de naam van die gouvernante was...
Bartlett."
Sir Reginald wierp een spreker een blik
toe, die verried dat hij zich door deze
mededeeling niet erg op zijn gemak voel
de. Hij huiverde bij de gedachte, dat zelfs
een schaduw zou kunnen vallen op den
naam van het meisje dat hy liefhad Mr.
Marshall, ofschoon hij even ophield, deed
alsof hy niets merkte van wat er tm zijn
bezoeker omging.
(Wordt vervolgd).
