RADIO-PROGRAMMA'S
WOENSDAG 4 SEPTEMBER 1935
Üt LtlUSLHt LUUK AMI
DERDE BLAD. - PAG.
SPORT
CRICKET
DONDERDAG 5 SEPTEMBER.
GEMENGDE BERICHTEN
AUTOBUS GERAMD.
Bus aan één zijde opengescheurd;
alle inzittenden gewond.
Gistermiddag tegen vijf uur werd op dén
Amsterdamschestraatweg te Utrecht ter
hoogte van de Concordiastraat, een volle
autobus, komende van Maarssen, door een
beladen houtauto aangereden. Het gevolg
van de aanrijding was, dat de linkerzijde
van de autobus er geheel werd afgerukt
en alle passagiers min of meer ernstige
verwondingen opliepen.
Komende uit de richting Vredenburg,
moest de houtauto uitwijken voor een, in
dezelfde richting rijdenden motorrijder.
Tijdens het uithalen ramde de trailer een
juist passeerende autobus aan de linker
zijde, welke finaal werd afgerukt.
De passagiers, ongeveer een vijf en twin
tig, bekwamen allen snij wonden en kneu
zingen. Hevig gegil klonk uit den wagen.
Spoedig was de Gem. Geneesgundige
Dienst met ambulance-materiaal ter plaatse
alsmede inspecteur Weyburg met eenige
politiemanschappen.
De gewonden- werden in verschillende
huizen binnengebracht. Negen dames eh
heeren, wier kwetsuren (voornamelijk aan
het hoofd) van ernstigen aard waren,
werden per ziekenauto naar het Stads- en
Academisch Ziekenhuis overgebracht.
Het ongeval veroorzaakte op het zeer
drukke punt veel consternatie. De politie
beheerschte echter den toestand geheel,
zoodat het verkeer na een kort oponthoud
wederom doorgang kon hebben.
JONGETJE UIT EEN BOOM GEVALLEN.
Het 11-jarig zoontje van de familie van
Roo, te Kerkdriel, dat in een notenboom
aan den kant van den dijk was geklommen,
is daar, tengevolge van het verliezen van
het evenwicht, uitgevallen en ongeveer tien
meter naar beneden gestort. Dr. van Belt,
die spoedig ter plaatse was, achtte over
brenging naar het ziekenhuis te 's-Herto-
genbosch noodzakelijk. De toestand van
het kereltje baart zorg.
BRAND TE ROTTERDAM.
Tweede etage en zolder -uitgebrand.
Op de tweede verdieping van pand
Matenesserweg 136 c te Rotterdam is gis
teravond omstreeks half zeven een brand
uitgebroken, welke kort maar hevig heeft
gewoed.
Deze woning werd sinds 1 September
bewoond door de familie W. T. Weesing,
welke echter nog niet volledig geïnstal
leerd was en daarom de maaltijden in een
restaurant gebruikte."
Een behanger was in de. woning bezig en
stak daarbij een sigaret aan. Ongelukkiger
wijs brak de lucifer af en de brandende
kop viel in een kist met houtwol, waarin
gloeilampen waren verpakt.
Onmiddellijk vatte de kist vlam; de
schilder ging ijlings water halen, doch
toen hij terug kwam stond de heele kamer
reeds in brand.
Dé brandweer, die gealarmeerd werd,
wist met een motorspuit met 7 stralen,
het vüur te bedwingen. Het plafond
brandde echter door, zoodat de zolderver
dieping, waar zich eenige vertrekken be
vonden toebehoorende aan de familie Wee
sing en aan de familie van Houtum, die
op de eerste etage woont eveneens een
prooi der vlammen werd.
De eerste verdieping en de belendende
perceelen liepen veel waterschade op.
SIG ARENF ABRI EK JE UITGEBRAND.
.Gistermiddag omstreeks half vier brak
brand uit in de sigarenfabriek „Elcho",
gevestigd in de Heerenstraat te Hilversum.
De brand was uitgebroken in de tabak
drogerij, welke achter een kleine winkel
was gelegen en waarin een groote hoeveel
heid sigaren en tabak lag opgeslagen.
De opslagplaats brandde geheel uit; o.m.
gingen verloren een 10.000 sigaren en voor
ongeveer 1000 tabak. De brand was ver
oorzaakt door het achteloos wegwerpen
van een brandende sigaar. De schade
wordt op ongeveer ƒ3000 geraamd. De fa
briek was verzekerd.
DIEFSTAL OPGEHELDERD.
Waardevol sieraad bij stukjes en beetjes
verkocht.
Door een onverwachte bekentenis van
een gedetineerde in het Huis van Bewa
ring te Haarlem, is naar de „Telegraaf"
meldt, dezer dagen een diefstal opgehel
derd, die einde Juni 1.1. in een woning aan
de Weteringschans te Amsterdam werd
gepleegd en waarbij o.m. een hanger, be
zaaid met briljanten en één groote parel,
ter waarde van 2500, werd gestolen.
De man had den hanger gestolen en
hem voor alle zekerheid verstopt in den
grond van een dijk te Tuindorp Oost-
zaan.
Hier had het dure stuk reeds eenigén
tijd gelegen, toen de dief in aanraking was
gekomen met een straatmuzikant, die in
betere dagen het beroep van goudsmid had
uitgeoefend en aan dezen man vertelde hij
zijn geheim.
De muzikant wilde het dihg wel eens
zien, taxeeren en dan verkoopen. Samen
waren ze er vervolgens op uitgetogen om
den verborgen schat weer op te graven.
De dief had eenige dagen na de „opgra
ving" 27.50 van zijn vriend gekregen en
bij die gelegehneid vernomen, dat de ^des
kundige" den hanger van al zijn briljan
ten had beroofd om het sieraad op deze
wijze bij stukjes en beetjes beter te kun
nen verkoopen. De parel zou de goudsmid
in een sloot hebben geworpen.
Na deze merkwaardige bekentenis heeft
de politie van het bureau Stadhouderska
de den straatmuzikant als verdacht van
heling gearresteerd en opgesloten.
Hoewel hij blijft ontkennen iets van deze
zaak af te weten, heeft de politie gegron
de redenen om hem in voorloopige hechte
nis te houden
DIEF GEARRESTEERD.
Maandag heeft de politie te Rotterdam
aangehouden den 41-jarigen M. P. v. W.,
die sinds 29 Mei j.l. werd gezocht. Op dien
dag heeft hij in een woning aan de Zwarte
Paardenstraat aldaar, waar hij kostganger
was, een bedrag van 700 gestolen. Het
geld behoorde toe aan mej. H. T. H., de
moeder van de pensionhoudster. Toen
niemand thuis was heeft v. W. het geld
weten te vinden, hoewel dit zorgvuldig
verstopt was, gedeeltelijk ónder een bed,
gedeeltelijk in een gramofoonkast. Het geld
is opgemaakt.
EEN ZELDZAME VISCH AANGESPOELD
Een „Butskop" van 4 meter.
Men meldt uit Egmond aan Zee aan het
„Vad.": Ongeveer een week geleden ont
dekte men langs de kust te Egmond aan
Zee een grooten visch, volgens de visschers
een z.g. hille of haringjager. Hij kwam
zóó dicht bij het strand, dat de badenden
verschrikt de vlucht namen. Men trachtte
tevergeefs het dier te vangen.
Thans is dezelfde visch, zooals men ge
voegelijk kan aannemen, dood op het
strand gespoeld. Het blijkt een „butskop"
te zijn, waarvoor de Latijnsche naam is
Hypperodon rostratus. Deze visch kan 9
meter lang worden. Het gevonden exem
plaar is ruim 4 meter lang. Langs onze
kust komt deze visch zeer zeldzaam voor.
Sinds 1750 is dit de negende vondst.
De deskundigen van het Natuur Histo
risch Museum te Leiden interesseeren zich
zeer voor deze vondst en hebben den visch
overgebracht naar het museum aldaar.
NEDERLAND—ZUID-AFRIKA.
De Zuid-Afrikaansche cricketers, die de
zen zomer de testoverwinning op de Engel-
schen hebben behaald, brengen 14 Septem
ber voor de match tegen het Nederlandsche
elftal in Den Haag, op het HCC-terrein,
hun volledige ploeg mede. De namen zijn
H. F. Wade (aanvoerder), X. Balaskas, A.
J. Bell, H. B. Cameron, R. J. Crisp, E. L.
Dalton, A. B. Langton, B. Mitchell, A. D.
Nourse, E. A. Rowan, I. J. Siedle, D. Tom-
linson, K. G. Viljoen en C. L. Vincent.
Deze buitengewoon sterke ploeg slaagde
erin de testoverwinning op Engeland te
behalen, in 5 wedstrijden, waarvan 4 niet
tot een beslissing werden gebracht, en een
door de Zuid-Afrikaanders werd gewonnen.
Op het terrein van de Haagsche Cricket
Club, dat voor deze spelers met een we
reldvermaardheid wel wat aan den kleinen
kant zal zijn, zullen zij dus op Zaterdag en
Zondag 14 en 15 September tegen het ver
tegenwoordigend elftal van Nederland
spelen.
Dat voor de cricketliefhebbers hier bui
tengewoon veel te genieten zal zijn, is zon
der twijfel, doch ook voor hen, die het
spel slechts van „hooren zeggen" kennen,
is dit een prachtige gelegenheid om met
cricket kennis te maken. Een ploeg van
deze kracht is nog nimmer in ons land
geweest en zal waarschijnlijk niet zoo
gauw weer hier te aanschouwen zijn. Het is
dan ook te hopen, dat het weer zal mede
werken, opdat wij getuige kunnen zijn van
het schitterende batten en fielden der Zuid-
Afrikaanders. Ongetwijfeld zullen de Ne
derlandsche batsmen 1 hun uiterste, best
doen tegen bowlers van de klasse van dit
testteam.
Vergelijkingen zal men niet moeten ma
ken tusschen het spel der Hollanders en dat
der Zuid-Afrikaansche cricketers, omdat
men reeds van tevoren kan zeggen, dat de
laatsten in .technisch opzicht verreweg de
meerderen zijn in alle onderdeelen van het
spel, doch in cricket kan een zwakkere
partij zich nog zoodanig verweren, dat de
sterkere haar beste kwaliteiten moet ver-
toonen om de overwinning te behalen. Aan
gezien absoluut niet valt na te gaan, hoe
veel personen zich zullen opmaken om de
zen wedstrijd te gaan zien, brengt dit voor
de regeling op het terrein eigenaardige
moeilijkheden mee. Tot nu toe konden alle
terreinen wel eenige honderden toeschou
wers bevatten. En zijn nu regelingen ge
troffen waardoor een groote hoeveelheid
publiek toch gemakkelijk het spel kan
volgen.
De wedstrijd vangt beide dagen aan om
half twaalf en eindigt den eersten dag om
half zeven.
Lunchpauze is de beide dagen om half
twee en theepauze om half vijf. Voor den
aanvang van het spel zullen telkens twee
ballen geluid worden, i
Het publiek, dat zich in het verlengde
van de speelmat bevindt, dus links en
rechts van de sereens, moet zich tijdens het
spel zoo rustig mogelijk houden en aan die
zijde waar de bowler zijn aanloop neemt,
stil blijven zitten gedurende die over, op
dat de aandacht van den batsman niet
wordt afgeleid.
Het is zeer gewenscht, dat het publiek,
waarvan een groote opkomst wordt ver
wacht, in deze maatregelen medewerkt, op
dat een ordelijke verloop van de match
kan plaats vinden.
De stand van het spel wordt voor run bij
gehouden op een groot scorings-bord in
een hoek van het speelterrein. Daarop kan
men dus ieder oogenblik aflezen hoe het
totaal is, wie de bowlers zijn, wie de bats-
men, en het aantal runs, dat zij hebben.
Bovendien worden gedurende de match
scorekaarten verkocht, die geregeld wor
den bijgehouden door een op het terrein
aanwezige drukkerij. De kaarten zijn zoo
ingericht, dat men ze ook zelf kan bijhou
den.
Laat men de gelegenheid om deze pracht-
spelers, die de Zuid-Afrikaansche cricketers
zijn, aan het werk te zien, niet voorbij
gaan.
Hilversum 301 M.
8.00—9.15 KRO, 10.00 NCRV, 11.00 KRO
2.00—12.00 NCRV.
8.009.15 en 10.00 Gramofoonplaten.
10.15 Morgendienst.
10.45 Gramofoonplaten.
11.3012.00 Godsd. halfuur.
12.15 Gramofoonplaten en orkestconcert.
2.00 Handwerkles.
3.003.45 Gramofoonplaten.
4.00 Bijbellezing.
5.00 Handenarbeid v. d. jeugd.
5.30 Orgelconcert en gramofoonmuziek.
7.00 Ned. Chr. Persbureau. Reportage.
7.30 Journ. weekoverzicht.
8.00 Berichten.
8.05 Arnhemsche Oakestver.
9.00 Causerie.
9.30 Studentenliederen (Gr.pl.).
10.00 Berichten.
10.05 Vervolg concert.
10.4512.00 Gramofoonmuziek.
Hilversum 1875 M.
A VRO -U itzending.
8.00 Gramofoonplaten.
10.00 Morgenwijding. Gramofoonplaten.
10.30 Ensemble Lismonde en declama
tie.
12.30 Gramofoonplaten.
1.00 Kovacs Lajos en zijn orkest.
I.45 Zang.
2.00 Cantabile-orkest. "4 s'
2.45 Vervolg zang en piano.
3.003.45 Vervolg, orkestconcert.
4.00 Voor zieken en ouden van dagen.
4.30 Gramofoonplaten.
5.00 Voor de kinderen.
5.30 Ensemble Jetty Cantor.
6.30 Sportpraatje.
7.00 Omroeporkest.
3.00 Berichten.
8.10 „In één adem", gevar. programma
m. m. van Kovacs Lajos' orkest, Pierre Pal-
la (piano), de Cavelli's (accordeon), en
Louis Noiret (piano).
9.30 Omroeporkest m. m. v. M. Orobio de
Gastro (cello).
10.30 Gramofoonplaten.
II.00 Berichten.
11.1012.00 Johny Brück's orkest, uit
„Palermo" Scheveningen.
Droitwich, 1500 M.
10.3510.50 Morgenwijding.
11.20 Orgelspel.
12.05 Het Rutland Square en New Vic
toria Orkest.
I.35 Pattison's salonorkest.
3.20 Vesper.
4.10 Sted. Orkest Harrogate.
5.05 Orgelconcert.
5.35 Casani Club Orkest.
6.50 Het Vario-Trio.
7.20 „Main street of song", gevar. pro-
gromma.
8.20 BBC-Symphonie-orkest.
10.20 Korte Kerkdienst.
10.40 Het Olof Sextet.
II.3512.20 Grosvenor House Dance
Band.
Keulen, 456 M.
12.20 Omroepkleinorkest.
4.20 Viool en piano.
5.20 Concert uit Leipzig.
,7.20 Omroepkwintet.
8.30 Oude dansmuziek.
9.05 Radiotooneel.
9.20 Omroeporkest.
10.5012.20 Uit Berlijn: Omroeporkest.
Rome, 421 M.
9.00 „Manon Lescaut", opera van Juccini
HOCKEY
INTERNATIONALE PROGRAMMA.
Ook een ontmoeting tegen Zwitserland.
Naar wij vernemen is het internationale
programma van den Neder 1 andschen Hoc
key Bond voor het a.s. seizoen als volgt
samengesteld:
Op een nog nader in Maart 1936 vast te
Radio-Paris 1648 M.
12.35 Orkestconcert.
3.50 Orkestconcert.
5.10 „La fausse Agnès", spel.
8.50 Orkestconcert.
11.1012.35 Dansmuziek.
Kalundborg, 1261 M.
12.202.20 Strijkorkest.
3.205.05 Omroeporkest.
9.002.20 Dansmuziek.
Brussel, 322 en 484 M.
322 meter:
12.20 Gramofoonplaten en zang.
1.302.20 en 5.20 Gramofoonplaten.
6.35 Vioolrecital.
7.35 Gramofoonplaten.
8.20 Symphonieconcert.
10.3011.20 Gramofoonplaten.
484 meter:
J. Schnijder's orkest.
I.30—2.20 dito.
5.20 Dansmuziek.
6.20 Zang.
6.50 Pianorecital.
7.35 Gramofoonplaten.
8.20 Salonorkest.
10.3011.20 Dansmuziek.
Deutschlandsender, 1571 M.
8.30 Radiotooneel.
9.10 Het Berl. Philh. Orkest.
10.50 Zang en piano.
II.05 Weerbericht.
11.2012.20 Dansmuziek.
Gemeentelijk Radiodistributiebedrijf
te Leiden,
3 e Programma.
8.00 Keulen.
8.409.20 Deutschl. Sender.
10.50 Keulen.
11.50 Londen Reg.
12.05 Parijs Radio.
13.20 Brussel VL
14.20 Deutschl. Sender.
15.20 Keulen.
15.50 Parijs Radio.
17.20 Keulen.
18.50 Brussel Fr.
19.20 Deutschl. Sender.
20.05 Parijs Radio.
20.20 Brussel Fr.
21.20 Leipzig.
22.30 Weenen.
22.20 Parijs Radio.
4de Programma.
8.05 Parijs Radio.
10.35 Droitwich.
11.05 Londen Reg.
11.20 Droitwich.
15.20 Londen Reg.
17.35 Droitwich
S8.20 Diversen.
(8.50 Droitwich.
22.00-Brussel Fr.
22.20 Droitwich.
22.40 London Reg.
(Wijzigingen voorbehouden).
Z.H.EXC. MGR. J. D. J. AENGENENT.
Herdenkingsrede en Uitvaartplechtigheid.
Prof. mr. P. J. M. Aaliberse zal Zondag
middag a.s. van 3.303.50 uur een herden
kingsrede houden voor den K. R. O.-mi
crofoon, gewijd aan de nagedachtenis van
Z.H.Exc. Mgr. J. D. J. Aengent.
De plechtige uitvaart op Zaterdag, 7
September om 10 uur in de Kathedraal te
Haarlem wordt eveneens door den K. R. O.
uitgezonden.
stellen datum te Amsterdam: Nederland—
België; dienzelfden dag wordt in België
gespeeld België BNederland B; 26 April
Amsterdam: NederlandFrankrijk; 10
Mei, Hannover: DuitschlandNederland;
31 Mei, Zurich: ZwitserlandNederland.
Daarna zal men geruimen tijd rust ne
men om enkele weken vóór het tornooi der
Olympische Spelen te Berlijn, weer in
training te gaan.
FEUILLETON.
DE MAJESTEIT VAN
HET RECHT
Naar het Amerikaansch van
MELROD DANNING.
(Nadruk verboden).
40)
„Vijf hónderd dollar", hijgde de procu
ratiehouder. „Jij, aap van een jongen!"
Bob lachte boetvaardig. „Nu dan, ik
ik durfde vader 't geld niet te vragen en
daarom kwam ik hier en vroeg Morgan om
't me te leenen."
De procuratiehouder werd ernstig. „Wou
je zeggen, dat hij jou die vijfhonderd dol
lar uit de kas gaf?"
„Neen", viel Bob hem in de rede. „Hij
weigerde, en toen nam ik ze, terwijl hij
met den rug naar me toestond, en ging er
mee vandoor."
„.Wat?"
„Natuurlijk, ik moest êt geld hebben, be
grijpt u dat niet? En met twee dagen zou
ik het geld van mijn toelage krijgen, dus
eigenlijk leende ik ze."
De beheerder staarde hem aan. „Nu, je
bent 't koelbloedigste type, dat ik ooit zag.
Dat noem ik geen leenen, dat noem ik ste
len!"
Bob liet het hoofd haingen. „Dat is het
ook» dat zie ik nu in", gaf hij toe. „Maar
toen begrijpt u dacht ik dat de bank me wel
een bedrag boven mijn saldo zou toestaan.
Maar ik wou het niet vragen, omdat ik 't
juist gedaan had en vader daar ook het
noodige over te zeggen had gehad. Daar
om leek dit de eenvoudigste manier, om
dat 't maar om twee dagen te doen was."
Hij klopte de procuratiehouder vriend
schappelijk op den schouder. „Dus 't was
geen echt stelen", voegde hij er triomfan
telijk aan toe.
De man wachtte en dacht na. Per slot
zou zijn chef er ook over hooren en de
zaak met Bom uitmaken, verder was Bob
een beschermeling van hem en hij zag dus
geen gegronde reden om den jongeman
onder handen te nemen. Dus liet hij 't bij
de opmerking, dat Bob in de gevangenis
thuis hoorde en daar wel gauw belanden
zou, en vroeg toen wat er in de rechtzaal
voorgevallen was.
Bob vertelde wat hij wist, en juist toen
hij midden in zijn verhaal was kwam de
bediende terug met den tegenstribbelen
den en doodelijk verschrikten Nicodemus
op sleeptouw. Maar toen hij Bob zag, werd
hij rustig en nam een houding van belee-
digde onschuld aan, die Bob in een vroo-
lijken lach deed uitbarsten.
Niets scheen in staat Bob's goede bui te
verstoren.
Eerst verklaarde Nicodemus brutaal weg
dat hij het pakje zooals hem gezegd was,
op den vijftienden had afgegeven, maar
enkele vragen zooals, hoe laat hij aan de
bank was, geweest en wie 't in ontvangst
had genomen, maakten hem zoo in de war,
dat hij eindelijk door de mand viel en be
kende dat hij op den vijftienden te laat
gekomen was en Bob's pakje pas den zes
tienden 's middags had afgegeven. Er be
stond geen twijfel wie toen als kassier
dienst gedaan had. 't Was Mar low. En
hoewel deze volhield, dat hij zich niets
van een pakje herinnerde en niet geloofde,
dat het bij hem was afgegeven, bleef de
neger zoo op zijn stuk staan dat besloten
werd het kantoor van den kasiser te door
zoeken.
Daarop rende Bob het kantoor in en hij
en Marlow doorzochten de kamer, terwijl
de procuratiehouder stond toe te zien en
Bob, tot diens groot vermaak, scherp in 't
ook hield.
Ze vonden niets. Maar toen ze een plank
onder de toonbank leeghaalden, herinner
de Marlow zich plotseling, dat er een pak
je voor Jackson Morgan door het loket was
afgegeven.
't Was zoo slordig verpakt geweest, dat
hij het ergens op een plank had neergelegd
en het heelemaal vergeten had. Nu was
het er niet meer.
De vier mannen stonden elkaar aan te
zien. Bob zag er ongerust uit en de procu
ratiehouder moest inwendig lachen om den
verdrietigen trek, die in het jongensach
tige gezicht lag. Maar het was jammer. Hij
reconstrueerde in gedachten de heele ge
schiedenis en stelde op het laatst voor, dat
ze den man die ieder en avond het gebouw
schoonmaakte en tegelijkertijd nachtwa
ker was, eens zouden ondervragen.
Ze gingen direct naar het achterste deel
van het gebouw en van daar naar de kel
der. Daar vonden ze hem, maar hij kon zich
niets van een pakje herinneren. Hij ver
brandde alle rommel. Nee, wacht even.
Toen hij op een avond aan het opruimen
was, had hij een kistje gezien, en lang
zaam liep de waker op een donkere plaats
toe en haalde een pakje te voorschijn. Bob
sprong op hem toe, rukte het ding uit zijn
hand en zwaaide het in de lucht, waardoor
een wolk van stof over den procuratiehou
der en Davis neerdaalde.
„Gevonden!" schreeuwde hij. Toen
scheurde hij het gekreukelde papier er af,
trok het kistje open, voelde er in. Zijn hand
hield een bundel bankbiljetten stevig om
vat.
„Zie je 't Davis? Zie je 't? Het geld is er
aldoor in geweest!"
De oogen van den nachtwaker puilden
haast uit hun kassen en toen het drietal
hem had verlaten en Bob en Davis weer
op weg waren naar het gerechtsgebouw,
liep hij somber de kelder op en neer, vloe
kend over de verloren kans, tot de procu
ratiehouder hem een briefje stuurde, om
hem te bedanken, met een vijf dollar
biljet.
Bob en Davis stormden de rechtzaal bin
nen, Bob zwaaiend met de bankbiljetten.
De jury was van 't wachten rusteloos ge
worden, maar de eerstvolgende oogenblik-
ken beloofden in ieder geval interessant te
worden. Bob liep de gaanderij door, vol
komen ongevoelig voor het statige van zijn
omgeving en legde den stapel bankbiljet
ten voor rechter Kent neer.
„Hier zijn ze, meneer", zei hij. „Ze zijn
daar aldoor geweest."
Rechter Kent keek Davik vragend aan
en deze bromde toestemmend. Hij bevestig
de het feit, dat het geld gevonden was in
een pakje, geadresseerd aan Jackson Mor
gan en dat aan het kassiersloket was afge
geven, maar de rechter wendde zich tot
Bob en viel hem in de rede.
„Jongeman, wilt u zoo vriendelijk zijn te
gaan. zitten en te wachten tot u wat ge
vraagd wordt", zei hij en Bob gehoor
zaamde.
Rechter Kent richtte zich toen tot de
jury.
„Heeren van de jury", begon hü, „dat is
een zeer ongewoon verloop. Niettemin, wil
ik mét uw toestemming den verdachte ver
zoeken te vertellen, dat er op den avond
van den vijftiende gebeurd is en hoe hij
er toe kwam, die valsche boeking te ma
ken."
De juryleden kuchten, bogen of glimlach
ten, al naar him aanleg eenigszins verle
gen en toen richtte rechter Kent het woord
tot Jackson. Het gezicht dat hij hem toe
keerde, was van een vredige rust en ge
lukkig maar toch was er een ironisch
lichtje in zijn oogen.
„Verdachte", vernam hij, „wilt u de hee
ren vertellen, hoe u in deze eigenaardige,
hoogst onaangename positie gekomen
bent?"
Jackson had door de zaal heen Virginia
aangezien, en zij had met betraande, ge
lukkige oogen naar hem gekeken. Hij
hoorde nauwelijks rechter Kent's woor
den, doch keerde zich toen snel om, zag
zijn vader aan, terwijl een onderdrukt ge
lach door de rechtzaal klonk om de woor
denkeus van den rechter.
