RADIOPROGRAMMA'S
DONDERDAG 29 AUGUSTUS 1935
DE LEIDSCHE COURANT
DERDE BLAD. - PAG. f
VRIJDAG 30 AUGUSTUS.'
GEMENGDE BERICHTEN
FIETSER OVERREDEN EN GEDOOD.
Gistermiddag omstreeks vier uur reed
een 65-jarige heer, H. van Reenen uit Ber
gen, op het rijwielpad langs de „Eeuwige
Laan". Hij kwam uit de richting Bergen
aan Zee. Zonder eenig teeken te geven
zwenkte hij plotseling naar links met het
doel den weg over te steken. Een auto be
stuurd door den heer W. uit Hillegersberg
reed juist achter den fietser, maar toen
deze naar links uitweek was een aanrijding
onvermijdelijk. De heer W. gaf nog signaal,
week eveneens naar links uit en remde
krachtig, doch hij kon den fietser niet meer
ontwijken. Van R. reed tegen de zijkant
van den auto op, werd tegen den grond
gesmakt en kreeg een ernstige schedel
fractuur. De in den auto aanwezige dokter
en dr. Blok uit Bergen, die spoedig ter
plaatse was, verleenden de eerste hulp. In
bewusteloozen toestand is het slachtoffer
naar zijn woning vervoerd, waar hij onge
veer een uur later overleed.
KIND VERDRONKEN.
Gistermiddag te vier uur is het vijf-jarig
dochtertje van de familie Minke te De-
demsvaart vermoedelijk spelende in de vrij
diepe Dedemsvaart gevallen en verdronken.
Niemand zag het ongeluk gebeuren. Een
schipper, die later de vaart opvoer, zag het
lijkje drijven en bracht het kind met een
haak aan wal. De ouders van het kind
verbleven met vacantie in Limburg.
ONTPLOFFING IN EEN DORSCH-
MACHINE.
Boerderij afgebrand.
Ten gevolge van een ontploffing in een
dorschmachine is gistermiddag brand uit
gebroken in de boerderij van den land
bouwer C. Wegen onder de gemeente Wouw.
Wegens gebrek aan water viel aan blus-
schen niet te denken, zoodat woonhuis,
landbouwschuur met voorraden graan en
landbouwwerktuigen geheel een prooi der
vlammen werden.
De schade is aanzienlijk, doch wordt door
verzekering gedekt.
JEUGDIGE WAAGHALZEN GERED.
Naar Reuter uit Boulogne-sur-Mer
meldt, heeft een visschersvaartuig op de
Noordzee, twee jeugdige Nederlandders
opgepikt. Papee en Brecklinzen, die Zon
dag met een bootje met twee riemen van
IJmuiden naar Engeland op weg waren.
Door den storm was htm bootje onklaar
geraakt. De beide jongelui zijn thans op
weg naar huis.
WOESTELING OVERMEESTERD EN
INGEREKEND.
Dinsdagmiddag om 6 uur werd politie-
assistentie gevraagd door het gezin W.,
wonende in de noodwoningen aan de Wiek-
slooterweg te Soest. Twee agenten van
politie begaven zich naar het opgegeven
adres en troffen W. op den openbaren
weg voor zijn woning aan. Op een gestel
de vraag gaf hij te kennen, dat er van
twist geen sprake was. Hij noodigde hen
uit mee naar binnen te gaan, opdat zij
van zijn vrouw konden hooren, dat wat
hij zeide waar was.
Beide agenten gingen mee naar binnen
en nadat hij de kamerdeur had gesloten
ontstak W. in woede, trok zijn mes en
sloeg er als een razende mee op de agen
ten in. Er ontstond een vechtpartij, waar
bij beide agenten door het mes bloedend
werden gewond, terwijl ook hun kleeding
op verschillende plaatsen werd stukge
scheurd. Na een hevig gevecht gelukte het
den agenten W. te overmeesteern, waarna
om nieuwe politie-assistentie werd ge
vraagd. Onmiddellijk begaven zich nog
twee agenten per auto naar het huis van
W., die daarop kon worden ingerekend.
Een van beide agenten met wie W. had
gevochten, was zoodanig gewond, dat hij
zich onder behandeling van een dokter
moest stellen.
FEUILLETON.
DE MAJESTEIT VAN
HET RECHT
Naar het Amerikaansch van
MELROD DANNING.
(Nadruk verboden).
35)
Ze liet hem alleen en ging naar haar
kamer om te pakken, laat in den middag zou
ze naar Evansville vertrekken, om rechter
Kent haar nieuws te vertellen.
Toen ze weg was, stond Lloyd langzaam
op en kleedde zich, zijn barstende hoofd
pijn vervloekend. Hij zag doodsbleek, zijn
knieën knikten, maar wat kwam het er op
aan? Als hij weer een inzinking moest
krijgen, dan kon hij het er eerst nog wel
eens van nemen, vond hij en zoo strompel
de hij door den rustigen namiddag naar
zijn speciale hoekje in zijn geliefkoosde
bar.
Maar in Evansville volgden de gebeur
tenissen elkaar snel op, tot ze een crisis in
het leven van meerdere personen brach
ten. Jackson was nu al drie dagen in ar
rest. Hij had geen geld en geen andere
vrienden dan de Evans. Bob had zich niet
vertoond, hoewel Jackson wist dat hij nu
zijn toelage ontvangen moest hebben en
de bankdirecteur kon hij nauwelijks als
een vriend beschouwen. Jackson kon na
tuurlijk niet vermoeden, dat Bob hem het
geld had teruggezonden en dat hij uit de
stad was, en gedurende de sombere uren
in de gevangenis, verbaasde hij zich er
over, waarom Bob niets geda&ö bad, om
W. zal ter beschikking worden gesteld
van den Officier van Justitie.
W. staat bekend als een gevaarlijk in
dividu, die al verscheidene vonnissen ach
ter den rug heeft.
JEUGDIGE DUIKERS.
Een schipper geholpen.
In den loop van de vorige week zonk
op het Merwede-kanaal het rijnaakje „An
na" van den schipper Kuis. In de berich
ten die hierover in de bladen verschenen,
werd er gewag van gemaakt, dat de schip
per ernstig gedupeerd was, daar in het ge
zonken bootje nog een bedrag aan geld
was achtergebleven en zijn Zondagsche
pak.
Dit lezende kwam bij twee Amster-
damsche jongens het denkbeeld op den
schipper te helpen. Zij stapten in hun kano
en voeren naar de plek, waar het gezon
ken scheepje lag en deelden den schipper
mede wat zij van plan waren.
Deze had er aanvankelijk in het geheel
geen ooren naar om den knapen toestem
ming te verleenen hun voornemen uit te
voeren, omdat er nogal wat gevaar aan
verbonden was.
Het was namelijk zoo, dat de kleeren-
kast, waarin het geld lag en het Zondagsche
pak hing, niet geopend kon worden in
dien niet de kajuitdeur werd dichtgedaan.
Dit hield dus in, dat de jongen, die zich
naar binnen zou begeven, gedurende eeni-
ge oogenblikken in' het onder water lig
gende gedeelte van het aakje opgesloten
zou zijn.
Een van de twee maakte zich gereed den
duik in het water te ondernemen, zijn ka
meraad verzoekende hem aan een touw,
dat hij zich om zijn middelgebonden had,
op te halen zoo er eenig gevaar mocht
dreigen.
Na den eersten duik deelde de koene
knaap mede, dat hij al wegwijs geworden
was en dat hij nu probeeren zou in de
kajuit binnen te dringen. Dit was evenwel
gemakkelijker gezegd dan gedaan en niet
dan na veel moeite gelukte het hem de ka
juitdeur open te maken.
Wachten onder dergelijke omstandighe
den is altijd een benauwde geschiedenis en
vol angstige spanning werd dan ook uit
gezien naar het oogenblik, dat de jonge
duiker boven water zou komen.
Dit gebeurde eindelijk en tot groote
vreugde van allen, bracht hij de voor
werpen van waarde mee naar boven.
Het avontuur was beleefd, de schipper
had zijn veertig guldentjes en zijn Zon
dagsche pak terug en de jongens hadden
voldoening een goede daad te hebben ver
richt.
ROMEREIZIGERS IN 'T GEVANG.
Bij de familie te Nijmegen is bericht ont
vangen, dat de beide Romereizigers v. d.
I. en H. uit Nijmegen, die in Juli uit Nij
megen waren vertrokken en van wie de
familie sinds eenige weken geen bericht
meer had vernomen, te St. Paul nabij Lyon
door de politie zijn aangehouden, daar zij
zonder middelen van bestaan en zonder
verlof prentbriefkaarten verkochten. Beide
jongens zullen tot 8 September in arrest
worden gehouden, en daarna naar Neder
land op transport worden gesteld. Het geval
is leerzaam voor de pelgrims, die geneigd
zijn te vergeten, dat er sinds de Middel
eeuwen politieverordeningen zijn gekomen,
en er in het algemeen op het stuk van gast
vrijheid iets veranderd is.
DE INBRAAK BIJ JAN MUSCH.
Een Amsterdamsche „zware jongen",
gepakt.
Na langdurige recherche is het de La-
rensche politie ten slotte gelukt om den
dader van de inbraak bij den bekenden
tooneelspeler, den heer J. P. Musch, wel
ke. in den nacht van 16 op 17 Juli van dit
jaar te Laren heeft plaats gehad, op te
sporen, meldt de „Tijd".
Zooals wij destijds reeds vermeldden
werd de inbraak ontdekt door den heer
Musch zelf toen deze, na eenige dagen te
zijn opgetreden in 's-Hertogenbosch, bij
gelegenheid van de jubileumfeesten al
de zaak in orde te brengen. Hij kon zich
niet indenken, dat de jongen lang zou zwij
gen. Hij had vertrouwen in zijn oprecht
heid, als de ernst van de situatie maar tot
hem doordrong. Maar hij kwam niet, er
gebeurde niets en den volgenden dag zou
Jackson's zaak voorkomen.
Laat dien middag, toen Virginia zich
met het goede nieuws stadswaarts haastte,
begaf de dienstdoende bewaker zich in
Jackson's cel en deelde hem mede, dat me
neer Evans hem wilde bezoeken. Jackson
keek zijn cel rond. Eén stoel, één krib, een
kom en kan en een gebroken kam. Hij
wendde zich half lachend tot den bewaker
en zei: „Goed, laat meneer Evans maar
binnenkomen."
De deur van de cel werd geopend en
even later trad meneer Evans binnen. Jack
son stond rechtop in de lage cel. Hij maak
te een lichte buiging, maar zei niets. Hij
was er nog steeds van overtuigd, dat
Bob de zaak in orde zou brengen. Hij kon
toch niet weten wat er met Bob was. Mis
schien wachtte hij op een geschikte gele
genheid om alles op te biechten. En Jack
son wilde zijn plannen niet in de war stu
ren. Wat kwam het er ook op aan? 't Kon
hem niet eens veel schelen, of Bob hem in
den steek liet en zweeg en hij moest boek
houden of hennep plukken. En Bob had
zooveel om voor te leven.
„Ik ben gekomen om je te vragen", be
gon meneer Evans, „of je genoeg geld hebt
voor een advocaat, om je te verdedigen, 't
Is misschien een beetje ongewoon, maar
eerlijk gezegd, geloof ik, dat er iets ach
ter deze geschiedenis schuilt en ik wilde
graag, dat je een goede kans had. De bank
wil niet graag iemand vervolgen, dié on
schuldig is."
Hij brak af, en wachtte even, maar
daar, in voormelden nacht in zijn woning
terugkeerde. Hij waarschuwde onmiddel
lijk de politie, die eenige kleine fouten
ontdekte in het overigens eerste klas vak
werk van den inbreker. Deze foutjes brach
ten de politie op het spoor van den dader,
een bekend recidivist, genaamd Corne
lls T.
Deze T., die te Amsterdam onder de
„zware jongens" wordt gerekend, heeft
reeds talrijke vonnissen terzake van ge
pleegde inbraken ondergaan. Hij oefende
vroeger het eerzame beroep uit van too-
neelknecht en aan dit feit heeft de heer
Musch waarschijnlijk het ongewenschte be
zoek van T. te danken. Aanvankelijk was
T., die zonder bekende woon- of ver
blijfplaats is en overal rondzwerft, on
vindbaar. Ten slotte ontdekte de politie,
dat hij inmiddels veilig was opgeborgen
in het Huis van Bewaring te Den Haag,
alwaar hij was ingesloten, nadat hij door
de politie te Wassenaar was aangehouden
voor een inbraak in een villa in die ge
meente, waarbij hij op heeteraad werd
ontdekt.
Hij is dezer dagen door de Larensche
politie gehoord, waarbij hij alle schuld aan
de inbraak te Laren (N.-H.) ontkende. Dit
zal hem evenwel niet baten, want de be
wijzen tegen hem zijn van dien aard, dat
zijn schuld vaststaat en een veroordee
ling zeker zal volgen.
HAAGSCH BOEKHOUDER
GEARRESTEERD.
De Haagsche recherche heeft aangehou
den een 26-jarige boekhouder, verdacht
van verduistering van 1500.ten na-
deele van enkele personen gepleegd. De
man is in verzekerde bewaring gesteld,
meldt het „Volk".
Deze verduistering heeft betrekking op
het in oprichting zijnde „Oranjetax-be-
drijf". Met de oprichting hiervan was de
thans gearresteerde boekhouder, de 26-ja-
rige H. P. van W., belast, die later als di
recteur van het bedrijf zou optreden.
Eenige chauffeurs hadden aan Van W.
bedragen ter hand gesteld. De datum van
opening werd telkens uitgesteld en was
laatstelijk bepaald op 31 Augustus. Maar
de laatste weken was van W. voor de bij
het bedrijf betrokken chauffeurs onvind
baar, in verband waarmede men eens bij de
politie ging informeeren naar de zuiver
heid van dezen opzet.
Van W. werd op het hoofdbureau ont
boden om informaties te verstrekken, maar
toen werden nog geen termen aanwezig
gevonden om tot arrestatie of vervolging
over te gaan. Het schijnt, dat nadien de
geldschieters hun handen van Van W.
hebben afgetrokken, waardoor van het in
werking stellen van de Oranjetax voor-
loopig niets kon komen. Er bleken echter
1500 zoek te zijn. Na een aanklacht bij
de politie ingediend door eenige chauf
feurs, die vreesden dat zij door van W.
benadeeld waren, volgde een onderzoek,
dat ditmaal leidde tot arrestatie van den
toekomstigen bedrijfsdirecteur, die thans
wegens verduistering zal worden vervolgd.
KERKDIEFSTAL IN RENKUM.
In den nacht van 26 op 27 Augustus heb
ben dieven zich toegang verschaft tot do
Nederduitsch Hervormde kerk te Renkum,
waarbij zij een aanzienlijk bedrag wisten
buit te maken. Waarschijnlijk zijn zij met
behulp van valsche sleutels binnengedron
gen, waarna zij een ijzeren branddeur for
ceerden van een kast, waarin zich de op
brengst der collecten bevond. Van de ijze
ren kistjes, waarin de geldstukken in linnen
zakjes opgeborgen waren, knepen zij de
handgsloten af en wisten zich zoo van de
buit meester te maken. Hoewel hun signale
ment men vermoedt, dat zij met zijn
tweeën warenbij de politie bekend is, is
men er nog niet in geslaagd eenig spoor van
de daders te ontdekken.
JEUGDIGE WINKELDIEVEGGE.
De politie heeft te Rotterdam een vijf
tienjarig winkelmeisje gearresteerd, dat
verschillende artikelen uit het magazijn,
waar zij werkzaam was, ontvreemd had.
Een dochter van den filiaalhouder be-
Jackson zei niets en hij vervolgde: „Gedeel
telijk om je vriendschap voor mijn zoon en
gedeeltelijk, omdat ik van een eerlijke kans
houd, wil ik het geld voorschieten zoo
dat je een advocaat kunt nemen."
Jackson keek hem aan. ,,'t Is vriendelijk
van u, meneer Evans", zei hij, „en ik waar
deer uw edelmoedig aanbod ten zeerste,
maar ik zal mijzelf verdedigen. Er is fei
telijk geen kwestie van verdedigen, waar
om dus geld weggooien voor een advo
caat? Daarbij zou ik het u waarschijnlijk
niet terug kunnen betalen."
„Morgan", hernam de oude heer op ern-
stigen toon, „je weet misschien even goed
als ik, dat verzachtende omstandigheden
altijd partij trekken. De bank kan iets der
gelijks onmogelijk laten passeeren. Wij
moeten er een zaak van maken. Maar dat
sluit niet in, dat wij graag de zwaarste
straf hooren uitspreken als verzachtende
omstandigheden in aanmerking kunnen ko
men. Je wilt me niet vertellen, waarom
je dat geld hebt weggenomen, maar toch
wil ik zeggen, dat ik mijn best heb ge
daan, je daad te verzachten, voorzoover ik
dat kon doen en ik deed het, omdat ik ge
loof, dat er zekere motieven achter schui
len. Ik heb je, sinds je op de bank bent,
geobserveerd en ik geloof niet dat jij steelt
als je er niet toe gedwongen werd. Daar
bij ben je al zeer ondoordacht te werk ge
gaan, het moest zoo immers direct ont
dekt worden. Ik ben van meening, dat er
iets achter steekt." Een oogenblik aarzel
de hij, ging een stap vooruit. „Wil je me
niet zeggen, waarom je het gedaan hebt?"
Jackson antwoordde niet dadelijk, en
toen hij sprak, beefde zijn stem.
„Meneer Evans", antwoordde hij. „U
bent heel edelmoedig geweest, en ik zal
daarom tegenover i^openhartig zijn. Waar
Hilversum 301 M.
Algemeen Programma, verzorgd door de
N.C.R.V,
8.00 Schriftlezing en meditatie.
8.159.30 Gram.pl.
10.30 Morgendienst.
11.00—12.00 Zang.
12.15 Gram.pl.
12.30 Orgelspel.
I.30 Ensemble van der Horst.
2.30 Chr. Lectuur.
3.003.45 Vervolg concert.
4.00 Geniemuziek te Utrecht.
5.00 Declamatie.
5.45 Vervolg concert.
6.30 Causerie.
7.00 Ued. Chr. Persbureau. Reportage.
7.30 Literaire causerie.
8.00 Berichten waarna Chr. Gem. Zang-
vereen. „Sursum Corda", te Zutfen, m. m. v.
kinderkoor.
9.30 Oranje-optocht en Taptoe te Water
graafsmeer. M. m. v. de stafmuziek v. d.
Burgerwacht, en tamboers en hoornblazers
v. d. Vierkant-Club.
10.15 Berichten waarna Gramofoonmu-
ziek ter inleiding van den verjaardag van
H. M. Koningin Wilhelmina.
Hilversum 1875 M.
8.00 Gram.pl.
10.00 Morgenwijding VPRO.
10.15 Declamatie en VARA-Orkest.
12.00 Gram.pl.
12.30 Kovacs Lajos en zijn orkest en
Gram.pl.
2.00 Voordracht.
2.30 Gram.pl.
3.10 De AVRO-Decibels.
4.00 De Zonnekloppers.
5.00 Voor kinderen.
5.30 Orvitropia.
7.00 Causerie.
7.20 De Flierefluiters.
7.50 Nieuwsber. en Causerie.
8.30 U. h. Kurhaus, Scheveningen: Resi
dentie-orkest o. 1. v. Carl Schuricht, m. m.
v. Bronislaw Hubermann (viool). (Om 9.15
Causerie).
10.15 Causerie.
10.45 Nieuwsber., Vrijz. Godsd. Persbu
reau.
11.00 Jazzmuziek (Gr.pl.).
II.30—12.00 Gram.pl.
Droitwich, 1500 M.
10.3510.50 Morgenwijding.
11.50 Trocadoro Cinema-orkest.
12.50 BBC-Variété-orkest.
2.20 Het Argyle Theater-orkest.
3.20 Herman Darewski en zijn orkest.
4.35 E. Colombo's orkest.
5.35 Sydney Kyte en zijn Bond.
7.50 Het Celebrity-Trio.
8.20 „The Great Western", hoorspel.
9.20 Eda Kersey (viool), m. m. v. de BBC-
Zangers.
10.20 BBC*Orkest.
11.3512.20 De Grosvenor House Band.
R a d i o-P a r i s 1648 M.
12.35 Orkestconcert.
8.20 Orgelconcert.
8.50 Orkestconcert.
11.10 Dansmuziek.
merkte, dat in een tasch van het meisje
verschillende artikelen, waaronder een zil
veren jamlepel en een kristallen jampot,
aanwezig waren. Zij waarschuwde de po
litie, die het meisje ondervroeg. Zij wilde,
naar zij verklaarde, de artikelen aan haar
moeder laten zien. De politie hield haar
in verzekerde bewaring en ging bij de
moeder eens een onderzoek instellen. Zij
ontdekte daar een groote hoeveelheid ont
vreemde artikelen, van een gezamenlijke
waarde van verscheidene honderden gul
dens. Verschillende andere artikelen wor
den nog vermist; ook geld uit de cassa was
verdwenen.
Onderzocht wordt, of het meisje ook hier
aan schuldig is.
om zou ik een of ander verhaal over dien
diefstal verzinnen? De werkelijke feiten,
ik bedoel mijn werkelijke reden, kan ik u
niet zeggen; dat is eenvoudig onmogelijk."
De oude heer keek hem nog even aan,
en liep toen naar de deur.
„Goed dan", zei hij, waarna hij de cel
verliet.
Een poos hierna, kwam Virginia in Evans
ville aan; ze haastte zich naar het hotel,
waar de rechter zijn intrek genomen. De
komst van het mooie meisje, dat ademloos
aankwam, bracht een opschudding in het
groote hotel teweeg.
Virginia's hart was vol van Jackson's
daad. Haar oogen flikkerden als sterren,
haar wangen hadden een kleur, die er we
ken lang niet op te zien waren geweest.
Nu pas begreep ze, waarom Jackson de
schuld van den diefstal op zich genomen
had en waarom hij zelfs haar de reden
van zijn zwijgen niet had kunnen vertel
len.
Door haar groote vreugde raakte het
verdriet over Lloyd voor 'n oogenblik op
den achtergrond, 't Leven was nu weer
heerlijk en ze bracht rechter Kent het
nieuws, dat hem ook weer gelukkig zou
maken.
Virginia trad dien middag de hall van
het hotel binnen en vroeg ademloos naar
meneer Kent.
„Meneer Kent is in de leeszaal, denk ik,
wacht, dan zal ik u den weg wijzen." En
de kellner haastte zich om het buitenge
woon knappe en aantrekkelijke meisje
naar de leeszaal te brengen.
Rechter Kent zat in een grooten stoel,
de krant was op zijn knie gevallen en hij
tikte met de handen gedachteloos tegen
de armleuningen van zijn stoel.
Virginia liep snel voorwaarts en raakte
Kalundborg, 1261 M.
12.202.20 Strijkorkest.
3.205.20 L. Preii's orkest.
8.30 Pianorecital.
8.35 Radiotooneel.
10.40 Russische muziek.
11.1512.50 Dansmuziek.
Keulen, 456 M.
10.55 Cello en piano.
12.20 Omroepkleinorkest.
4.20 Zang en piano.
5.20 Orkestconcert.
7.20 Militair concert.
8.35 „Der Diamap.t", spel met muziek.
9.20 Omroepstrijkkwartet, piano en har
monium.
11.2012.20 Orkestconcert.
Brussel. 322 en 484 M.
322 M.: 12.20 en 1.30—2.20 Gram.pl
5.20 Dansmuziek.
6.20 Salonorkest.
7.35 Gram.pl.
8.20 „De boemelbaron", operette van
Kollo.
10.3011.20 Dansmuziek.
484 M.: 12.20 Gram.pl.
12.50 Salonorkest.
I.50 Zang.
2.00—2.20 Gram.pl.
5.20 Blaasmuziek.
5.50 Zang.
6.20 Gram.pl.
6.50 Pianorecital.
8.20 Symphonieconcert.
10.30—11.20 Gram.pl.
Deutschlandsender, 1571 M.
8.35 Zie Keulen.
9.20 Walsenconcert uit Leipzig.
10.50 Cello- en pianorecital.
II.05 Weerbericht.
11.2012.20 Dansmuziek.
Gemeentelijk Radiodistributiebedrijf
te Leiden.
3e Programma.
8.00 Keulen.
8.409.20 Deutschl-sender.
10.20 Keulen.
11.20 London Reg.
12.20 Brussel VI.
14.20 London Reg.
17.20 Keulen.
18.50 Brussel Fr.
19.20 Keulen.
19.50 Droitwich.
20.20 London Reg.
20.50 Parijs Radio.
23.05 Leipzig.
4de Programma.
8.05 Parijs Radio.
10.35 Droitwich.
18.20 diversen.
18.45 Droitwich.
19.50 Grammüziek G.R-D.
20.50 London Rsg.
DE NAAM HUIZEN UIT DEN AETHER
VERDWENEN.
Het zal onzen lezers wellicht opgevallen
zijn, dat de naam „Huizen" in ons radio
programma niet meer voorkomt, doch daar
voor in de plaats is gesteld „Hilversum".
Deze naamsverandering vindt haar oor
zaak in het feit, dat de uitzendingen van
den K. R. O. en de N. C. R. V. niet meer
over den Huizenzender, doch over Kootwijk
geschieden.
Nu de Huizenzender verdwenen is heeft
het geen zin meer de internationale identi
ficatie „Huizen, Holland" te handhaven.
Vandaar, dat de vier omroepvereenigingen
besloten hebben, zoowel de korte golf als
de lange met den internationaal bekenden
naam „Hilversum" aan te duiden.
Teneinde den korte golfzender Hilver
sum, waarover thans de K. R. O. en de N.
C. R. V. uitzenden, van den lange golfzen
der Hilversum, op welke golflengte de A.
V. R. O. en de V. A. R. A. uitzenden, van
elkaar te onderscheiden, hebben wij ge
meend ons aan de officieele internationale
benaming te moeten houden.
zijn arm aan. Toen hij zich omkeerde, zag
hij er heel ernstig uit.
„Virginia, maar kind, wat doe je hier, is
er iets?"
Virginia lachte vroolijk. „Dat is ook een
enthousiaste begroeting!" riep ze. Ze nam
rechter Kent's handen in de hare. „Bent
u niet blij me te zien?" vroeg ze.
„Blij? Nu, ik zou zeggen van wel." Hij
boog zich en kuste haar. „Maar wat brengt
je hier, Virginia, je ziet er zoo.... is er
iets.... is er nieuws?"
„Vader er is nieuws. En ik ben geko
men, om 't u te vertellen. We hebben ons
zóó vergist, 't Is zóó iets moois, vader! Ik
weet niet, hoe te beginnen", zij keerde zich
af en viel in een stoel neer. Haar oogen
werden ineens vochtig en haar keel werd
samengeknepen. Als hij haar nog langer
zoo aankeek, met die uitdrukking van ont
wakende hoop, zou ze zich niet langer
goed kunnen houden. In de trein had ze
zich voorgenomen, hem langzaam op het
nieuws voor te bereiden, zoodat 't hem
geen schok geven zou, maar nu kon ze
hem niet langer laten wachten.
„Virginia, vertel het me."
„We hadden allemaal ongelijk, meneer
Kent. Jackson heeft het niet gedaan."
De rechter staarde haar even aan, keer
de zich toen af en keek het raam uit. Toen
hij zich weer naar haar toe wendde, was
zijn gezicht kalm, maar er was zoo'n gloed
in zijn oogen, dat Virginia een brok in haar
keel voelde.
„Wat bedoel je?" vroeg hij gretig. Heeft
Jackson het snoer niet gestolen? Zeg me,
wat®je gehoord hebt, Virginia."
Wordt vervolgd).
