EEN WEEK HISTORIE
ZATERDAG 17 AUGUSTUS 1935
DE LEIDSCHE COURANT
DERDE BLAD. - PAG. S
DE DRIE-MOGENDHEDEN-CONFERENTIE TE PARIJS EN DE
ABESSUNSCHE KWESTIE. HITLER HOUDT DE TOESTAND IN
DUITSCHLAND IN BEROERING OM USVORMING TEGEN TE GAAN.
MOORD IN JAPAN.
Abessynië. Men zal zich herinne
ren, hoe de Volkenbondsraad een paar we
ken geleden de Abessynische zaak wist af
te schuiven op een conferentie van drie
mogendheden. Wanneer die conferentie er
vóór 4 September niet in geslaagd was om
een bevredigende oplossing te vinden, dan
zou de Volkenbond deze kwestie opnieuw
ernstig onder de oogen zien.
Aller oogen zijn derhalve gevestigd op Pa
rijs, waar de bedoelde drie mogendheden,
Engeland, Frankrijk en Italië, op het
oogenblik bijeen zijn gekomen en in de
personen van hun respectievelijke verte
genwoordigers Eden, Laval en baron Aloisi
onderhandelen over het lot van Abessynië,
dat zelf niet van de partij mag zijn.
De grondslag, waarop de drie mogendhe
den confereeren, is, dat zij de onderteeke
naars zijn van het verdrag van 1906, waar
bij zij zich verbonden de integriteit van
Abessynië te eerbiedigen, doch waarbij zij
tevens de noodige afspraken maakten om
eikaars belangen in het rijk van den Ne
gus te behartigen en te waarborgen, met
het gevolg, dat deze nimmer het verdrag
heeft erkend, waarbij zonder hem over hem
en zijn land werd bedisseld.
De Italiaansche partner dreigt nu eenzij-
ding zijn „levensbelangen" te behartigen
en eischt gehéél Abessynië op, daarmede
een botsing riskeerende met den machtigen
Britschen medespeler, voor wien een over-
heerschende positie van Italië in dat deel
van Afrika (men denke aan den Soedan,
Egypte, den Nijl, het Suezkanaal!) al te ge
vaarlijk zou zijn.
Tusschen Engeland en Italië staat Frank
rijk, dat z'n ouden vriend Engeland en den
Volkenbond niet wil verloochenen, maar
evenmin wil breken met z'n nieuwen
vriend. Italië. Laval zit in een lastig, par
ket, want het zal hem niet makkelijk val
len de standpunten van Engeland en Italië
met elkaar in overeenstemming te brengen.
Engeland staat sterk, doordat zijn belan
gen parallel loopen met die van den Volken
bond, welk instituut een geweldige klap
(misschien wel de genade-slag) zou krij
gen, wanneer Italië zóó maar de gelegen
heid kreeg om een mede-bondslid met huid
en haar in te slikken. Aan den anderen
kant zijn de oorlogstoebereidselen van Mus
solini zoodanig, dat men wel moet aanne
men, dat het hem bloedige ernst is, om
Abessynië met wapengeweld te lijf te gaan.
Hoe tusschen die twee standpunten in een
middenweg gevonden moet worden, is ons
een raadsel, en wij vreezen dan ook dat de
conferentie van Parijs in een groot fiasco
zal eindigen. De wereld zal zich moeten
voorbereiden op een weinig verheffend
schouwspel.
In weerwil van de hoop, welke de Negus
nog altijd blijft uitspreken, in een vreed
zame uitkomst, komen uit Abessynië toch
reeds berichten, welke van toenemende
oorlogstoebereidselen ook daar gewagen.
Berichten uit Djibouti doen weten, dat
ook Frankrijk alle voorbereidingen treft
voor de verdediging van Fransch Somali-
land door het zenden van een oorlogschip,
het versterken van verdedigingswerken en
het bouwen van vliegtuigloodsen, terwijl
het plaatselijk garnizoen met duizend man
Senegaleezen wordt uitgebreid.
De toestand wordt ernstig.
Onderdrukk ing. Terwijl de dic
tatuur in Italië aan de wereld een schouw
spel oplevert, dat nu niet bepaald geëigend
is om het vertrouwen in de menschheid
grooter te maken, is de dictatuur in
Duitschland op een ander terrein bezig om
de gevaren van het nat.-socialistische
systeem te demonstreeren.
Wij weten, dat in Duitschland Hitier
sinds een paar jaar bezig is om het Duit-
sche volk gelukkig te maken. Het resultaat
is, dat het regiem nu overhoop ligt met de
Katholieken, met de Protestanten, met de
Joden, met de Stahlhelm, en met de stu
denten, om nog maar te zwijgen van hen,
die wel hun organisatie maar niet hun hoop
wel geen principieele tegenstanders toch
op de sociaal-democratie, op het communis
me of op een herstel der monarchie heb
ben verloren.
Voeg daar nog bij: al degenen, die hoe
ontevreden zijn om materieele redenen, en
men kan dan uitrekenen hoeveel vurige
aanhangers Hitier nog heeft.
„Dat de financieele toestand ellendig is,
is geen geheim, schrijft de „N.R.C.", al zijn
de staatsfinanciën nu wél tot een geheim
gemaakt. Men is tot het verborgen houden
van de begrootingscijfers eerst overgegaan,
toen het heele begrip begrooting een aan
fluiting was geworden. Dat men de midde
len van de spaarbanken, van de levensver
zekeringen en ten slotte van d§ industrie
achtereenvolgens is gaan lens pompen
krachtens speciaal daarvoor uitgevaardigde
verordeningen, was slechts een van de ver
schijnselen, die bewijzen hoe hoog de nood
gestegen is. Immers, deze dingen gebeuren
onder het gezag van dr. Schacht, het bol
werk van behoud in de regeering. Hoe het
met de mogelijkheid van betalingen naar
buiten staat, weten ontelbare landgenooten,
als schuldeischers of leveranciers, te goed,
dan dat men dit nader zou hoeven uiteen
te zetten. De Duitsche uitvoer holt achter
uit De industrie moest zelf een fonds bij
eenbrengen, waarmede men den uitvoer
door subsidieering zou forceeren, maar de
bijeengebrachte som is teleurstellend uit
gevallen. Dat het met den voorraad grond
stoffen niet bijster goed staat, is al even
zeer bekend. Andere behoeften moesten
wijken voor die van de wapenindustrie.
In den laatsten tijd zijn nog andere ver
schijnselen naar buiten duidelijker gewor
den. Wij krijgen nu, behalve algemeen sta
tistieken waarvan men de samenstelling
niet kent, nadere bijzonderheden over prij
zen van levensmiddelen onder oogek, en
die prijzen staan buiten verhouding tot de
lage loonen. Wij hooren van schaarschte ten
opzichte van voor den Duitscher belangrij
ke levensbehoeften, van beperking in den
detailverkoop van vleesch. Men constateert
in Duitschland officieel een opmerkelijk
sterken achteruitgang in het houden van
honden. De kranten vinden voortdurend
minder lezers. Ondanks de sterke bevorde
ring van de radio bleken de ingeschreven
luisteraars in de vorige maand alleen met
72.722 stuks verminderd. Beide laatste ver
schijnselen hoeven niet van oeconomischen
aard te zijn. Zij kunnen samenhangen met
een moreele vermoeidheid, met een beu
heid van propaganda en van naar één mo
del gefatsoeneerde berichtgeving. Maar
men hoeft in ieder geval niet te zoeken, als
men objectieve teekenen van algemeene
malaise voor het bewind wil aanwijzen.
Dan zijn er verschijnselen, wier bestaan
slechts op grond van subjectiever gegevens
kan geconstateerd worden. Dat er groote
ontevredenheid in Duitschland heerscht,
dat de opgedrongen leerstellingen, dat de
terreur tegenover andersdenkenden en
„vreemden van ras" door een groot aantal
Duitschers, die in him elementaire gevoe
lens als fatsoenlijke lieden niet veranderd
zijn, slecht verdragen worden, mag men
krachtens vele gegevens en berichten vei
lig aannemen".
Als men al deze factoren nagaat, is het
duidelijk, dat er zeer velen moeten zijn, die
hun geloof in de alleen zaligmakende leer
van Hitier verloren hebben.
Maar toch behoeft men niet te denken
aan eenige ernstige poging om het bestaan
de bewind omver te werpen. Er is geen
enkele organisatie, waaromheen het verzet
zich zou kunnen kristal liseeren.
Daarom staan wij eenigszins verbaasd
over de rede, welke Hitier deze week te
Rosenheim heeft gehouden en waarin hij
fel te keer ging tegen het z.g. politieke Ka
tholicisme. O.a. gebruikte hij termen als:
„Wij zuilen hen verpletteren" enz.
Is dat zuivere rhethoriek of zit er wat
anders achter?
IJsvorming in het water kan men ver
hinderen door er sterk in te roeren.
Is Hitier soms ook bezig om beroering
te verwekken,teneinde ijsvorming tegen te
gaan?
Moord in Japan. In Japan is
weer eens een moord gebeurd. Dat gebeurt
in het Oosten wel meer en in de oogen
van een Oosterling heeft dat een heel an
dere beteek e nis dan in onze oogen. Maar in
ieder geval laat de moord op den Japan-
schen generaal Nagata weer eens zien, hoe
scherp de tegenstellingen zijn tusschen de
radicale en conservatieve nationalistische
elementen in het Japansche leger.
Vrij algemeen toch wordt aangenomen,
dat de vermoording van generaal Nagata
het antwoord is der" nationalistische extre
misten op de in Juli genomen maatregelen
tegen al te zelfstandige actie van de ra
dicale „frontoffioieren" ter forceering van
de continentale expansiepolitiek. Die
maatregelen, neerkomende op een groot
aantal mutaties en overplaatsingen, en o.a.
leidende tot de pensioneering van generaal
Mazaki, den inspecteur van het militaire
opvoedingswezen, kwamen tot stand op ini
tiatief van den minister van oorlog, gene
raal Hayashi, die daarop de goedkeuring
van den keizer wist te verkrijgen. De thans
vermoorde generaal Nagata was de voor
naamste medewerker van den minister bij
die „zuiveringsactie".
Een en ander wijst erop, dat het radicale
extremisme reeds gevaarlijke afmetingen
heeft aangenomen, zoodat de meening in
breede politieke kringen van Japan, dat
het gebeurde verstrekkende gevolgen moet
hébben, allerminst overdreven lijkt.
SPORT
WIELRENNEN
KAMPIOENSCHAP VAN
ZUID-HOLLAND.
De finale van het kampioenschap der
Zuid-Hollandsche clubs op de baan zal
plaats vinden op Zondag 8 September des
middags 2 uur op de wielerbaan te Rijs
wijk, tusschen de clubs Sparta (Den Haag),
Voorwaarts (Den Haag), Rotterdamscne
Leeuw (R'dam) en Swift (Leiden).
Het programma bestaat, evenals de di
verse voorwedstrijden, uit sprint, 1 K.M.
tijdrit, 4 K.M. ploegachtervolging en 10
KM. puntenrit.
De club, die in totaal de meeste punten
heeft behaald is clubkampioen van Zuid-
Holland op de baan. De teams der clubs
zullen bestaan uit profs, onafhankelijken
en amateurs. Het programma zal aange
vuld worden met eenige andere wedstrij
den. vermoedelijk ook een stayersnummer.
REVANCHE DER WERELD
KAMPIOENSCHAPPEN.
In het Stadion te Keulen vond gister
avond een revanche plaats van de wereld
kampioenschappen te Brussel. De belang
stelling hiervoor was vrij groot. Ondanks
het niet al te mooie weer waren ongeveer
7000 toeschouwers aanwezig.
Het publiek kreeg niet datgene te zien,
wat verwacht werd, want niet Scherens en
Richter kwamen tegen elkaar in de finale,
maar Michard en Richter.
Bij de series won Michard van Scherens
met een tijd van 12,7 sec. op de laatste 200
Meter, terwijl Richter met een halve leng
te van Gerardin won.
In de finale won de Franschman Michard
tot twee maal toe van Richter met een hal
ve lengte. Het publiek, dat zeer teleurge
steld was, begon Richter uit te fluiten. De
Franschman gaf daarop nogmaals gelegen
heid tot revanche, doch ook voor de derde
maal moest de Duitscher in Michard zijn
meerdere erkennen.
In den strijd om de derde en vierde
plaats verloor de Belg Scherens van Ge
rardin.
Bij de amateurs werd onze landgenoot
Arie van Vliet uitgeschakeld door den Duit
scher Kloeckner. Ook tegen den wereld
kampioen Merkens had hij geen schijn van
kans. Tot twee maal toe de Duitscher
had onzen landgenoot in een extra-rit nog
maals gelegenheid gegeven om zijn kun
nen te toonen verloor Van Vliet.
Van der Vijver werd, nadat hij in zijn
serie van Merkens verloren had, ook in
den strijd om de derde en vierde plaats ge
slagen en wel door zijn landgenoot Arie
van Vliet.
In de finale won Toni Merkens van
Kloeckner op gemakkelijke wijze met 1H
lengte.
In een recordrit over 1 baanronde ves
tigde Scherens met 11,8 sec. een nieuw re
cord. Het oude stond op naam van Ernst
Kaufmann. Tweede en derde werden resp.
Stoffes met 12 en Gerardin met 12,2 sec.
Het slot van deze wedstrijden, waarbij
in den aanvang door de beide wereldkam
pioenen Scherens en Merkens een eere
rondje gereden was, werd gevormd door
een koppelwedstrijd over 30 K.M.
Deze werd gewonnen door onzen land
genoot Van Egmond tezamen met Steffes
in 40 min. 49 sec. en 2 pnt.
Op 1 ronde volgden dan: 2. Scherens
Kolvenbach 17 pnt. 3. GuenntherSchnitz-
ler 13 pnt. 4. EngelFrankenstein 9 pnt.
GOUDSCHE ZESDAAGSCHE.
Op den derden avond van de Goudsche
Zesdaagsche is de felle strijd onvermin
derd voortgezet. In het eerste uur werden
niet minder dan 43 K.M. afgelegd, terwijl
de afgelegde afstand in twee uur 82.663
K.M. bedroeg.
De stand is momenteel: 1. BakerGom-
mers 38 p., 2. BiesheuvelCattel 24 p., op
1 ronde 3. Schonermarckvan Amster
dam 34 p., 4. HosmusAlthuizen 11 p., op
2 ronden 5. VerschoorPeek 4 p., op 3
ronden 6. Tillieu-Vermeer 11 p., 7. v. d.
LeurMeanders 10 p.
ATHLETIEK
R.-K. S. V. „DE BATAVEN".
Morgen is het wederom een drukke dag
voor de afd. Athletiek. Een aantal athle-
ten vertrekken naar Maastricht om deel
te nemen aan de Nationale Kampioen
schappen. Van der Klugt zal wederom
starten tegen zijn rivaal Jan Zeegers. Wie
winnen zal blijft nog een vr aagteek en.
Zeer zeker is het echter dat van der Klugt
een mooie kans maakt het kampioenschap
op de 1500 M. te behalen, ook Van Leeuwen
zal zich op dit nummer niet onbetuigd la
ten. Op de 200 M. start L. v. Teylingen, wij
gelooven niet dat hij een kans maakt op
dit nummer, het is echter niet uitgesloten,
dat deze boy voor een verrassing zorgt.
Alada Biluska zal wederom zijn krachten
bij het discuswerpen meten en wanneer
het een beetje meeloopt zal hij vast geen
slechte plaats bezetten. Ook voor het ko-
gelstooten heeft hij ingeschreven.
De overige athleten vertrekken naar
Stomp wijk om hun medewerking te ver-
Ie enen aan de groote R.-K. Sportdag al
daar. Verschillende nummers zullen wor
den gedemonstreerd en het zal een aardige
strijd worden tusschen onze nieuwelingen
athleten. Alle seniores als juniores voor
deze wedstrijden worden verwacht half
én per fiets vanaf café „Royal" Doezastraat.
DE INTERNATIONALE WEDSTRIJDEN
TE BRUSSEL.
Het Nederlandsche team samengesteld.
Naaf wij vernemen is het Nederlandsch
Athletiek-team, hetwelk Dinsdagavond 20
Augustus as. te Brussel deelneemt aan de
Internationale wedstrijden, waarin ook
Amerikanen en Belgen uitkomen, als volgt
samengesteld:
100 M. hardloopen: Osendarp (Trekvo
gels) en Berger (A.V. 1923).
400 M. hardloopen: Van der Boor en
(Haarlem).
800 M. hardloopen: Bouman (A.A.C.)
2000 M. hardloopen: S. Petit (AVON,
Heerlen).
110 M. hordenloop: Mesman Schultz (A.
V. 1923).
Vèrspringen met aanloop: Houtman (A.
V. 1923).
Hoogspringen met aanloop: Roelofs (A.
A. C.)
Polstokhoogspringen: Verkes (Haarlem).
Kogelstooten en discuswerpen: De Bruyn
(Olympia).
Wegens een blessure is W. Kaan voor
het nummer 110 M. hordenloop niet be
schikbaar.
WATERPOLO
COMPETITIE
GOUDSCHE ZWEMKRING.
Voor de competitie van den Goudsche
Zwemkring is de laatste wedstrijd gespeeld
tusschen S. Z. en P. C. 3A. Z. C. 2. De
Alphenaren wonnen met 10.
De eindstand luidt:
Elfhoeven I 10 9 1 0 46 2 19
G. Z. C. IV 10 7 0 3 22—15 14
A. Z. C. II 10 6 1 3 13—11 13
De Gouwe n 10 3 0 7 11—24 6
Elfhoeven II 10 1 2 7 825 4
S. Z. en P. C. III 10 1 2 7 4—27 4
WEDSTRIJD TE SASSENHEIM.
Gisteravond om 8 uur speelde te Sassen-
heim S.Z.V. I tegen de Zijl IV een vriend-
schappelijken wedstrijd. Rust 02, eind
0—3.
FEUILLETON.
DE MAJESTEIT VAN
HET RECHT
Naar het Amerikaansch van
MELROD DANNING.
(Nadruk verboden).
25)
IX.
Stilstand.
Maar al moest Jackson in zijn zelfgeko
zen afzondering vechten tegen de pijn, die
de scheiding van degenen, die hij liefhad
veroorzaakte, toch was er in de dagen, die
volgden vrede in zijn geest, zijn fijngevoe
lige zieL En hij had iemand achtergela
ten, die, hoewel niet door de wereld ver
dacht, zich vrij in familiekringen kon be
wegen, doch nu door furiën werd achter
volgd en gekweld.
De eerste drie dagen na den diefstal
bleef Lloyd in huis, dwaalde als een geest
van de eene kamer naar de andere, want
hij wist, dat elk uur, eiken dag, op de een
of andere onverwachte en onvoorziene wij
ze door een gedachteloos woord, de ver
denking op hem zou kunnen vallen. De ne
ger, die zijn vertrokken gezicht voor het
raam van de garderobe had gezien, de een
of andere onopgemerkt gebleven gast, die
zijn verwarring bemerkte, of hem gezien
had, toen hij op weg was naar mevrouw
Monroe's kamer; iedereen kon den val
strik leggen een kleinigheid kon hem
verraden. Zou Jackson zwijgen? En hoe
lang? Wist hij, dat Lloyd het gedaan had?
Zou hij zich herinneren, dat hij Lloyd dat
zakje in zijn jas had laten zien? En zoo
niet, wanneer zou hij 't zich dan herinne
ren en terugkomen?
Soms kon hij een kamer binnengaan,
terwijl hij nauwelijks wdst, waar hij heen
ging, om Virginia te vinden, die daar, met
de handen stil in de schoot, met brandende
oogen in 't verleden zat te staren. Hij wist,
dat ze leed, maar wat was een dwaze lief
des-geschiedenis vergeleken met wat hij
doormaakte?
En 't ergste van alles was, dat hij haar
naet zeggen kon, niet eens durfde laten
merken, dat er iets met hem niet in orde
was.
Wat had hij er eigenlijk mee gewonnen?
Hij had leelijk gefaald. Herinneringen aan
Gloria Fenwick aan haar vreemde schit
terende oogen en haar slanke gestalte
deden een heftig verlangen in hem opko
men, maar al zijn gevoelens werden uitge-
wischt bij de gedachte aan haar laatste
woorden en de uitdrukking van haar ge
zicht, toen hij haar van de mislukking
vertelde.
Hij werd tusschen hoop en twijfel heen
en weer geslingerd. Dat hij absoluut blind
was voor den werkelijken aard dezer
vrouw, maakte geen verschil. Hij geloofde
dat zij van hem hield en echt vrouwelijk
om een bewijs van zijn liefde gevraagd had.
Zij had een veel krachtiger natuur dan hij
en naar mate hij haar sinds bun eerste ont
moeting steeds méér was gaan liefhebben,
was ook zijn angst voor haar gegroeid. Nu
werd hij als verscheurd door de brandende
begeerte om haar te zien, de vrees, dat zij
zich van hem zou afwenden.
Dus bleef hij een dag of drie in huis,
tot zijn verlangen hem te machtig werd;
hij besloot haar op te biechten dat het hem
niet gelukt was het begeerde halssnoer te
bemachtigen. Instinctief voelde Lloyd, dat
hij haar niet in zijn vertrouwen moest ne
men. Hij ging naar haar toe en werd met
een soort heimelijke vreugde begroet, als
of ze niet anders verwachtte dan dat hij
haar datgene kwam brengen, waarom zij
gevraagd had.
En toen hij, na haar begroet te hebben
niet over de kwestie begon wendde ze zich
teleurgesteld van hem af.
„Heb je het halssnoer meegebracht?"
Lloyd bleef zwijgend zitten, niet in staat,
nu 't zoover was, om zich te verdedigen.
Hij voelde zich ellendig en wanhopig.
Gloria Fenwick liep met een hoogrood
gezicht de kamer op en neer. Maar haar
brein werkte koel en hoewel ze Lloyd niet
bepaald vijandig gezind was, moest ze na
deze groote teleurstelling toch niets meer
van hem hebben. Hij moest weg, hij begon
haar gruwelijk te vervelen. En veel voor
deel verwachtte ze voorloopig ook niet van
hem.
Wat volgde, ontstelde Lloyd in hevige
mate. Toen ze begon te spreken, scheen het
alsof er geen wolkje aan de lucht was,
maar het werd langzamerhand een donder
wolk, die snel en onheilspellend naderbij
kwam, tot die over hem losbarstte, hem
neersloeg en naar de deur dreef, die straat
op.
Lloyd stond hijgend op het trottoir, met
den hoed dien ze hem in de hand geduwd
had.
Eenige minuten bleef hij staan, tot het
eindelijk tot hem doordrong, waar hij zich
bevond en hij bemerkte, dat men hem
nieuwsgierig aankeek. Zijn mond was droog
als kurk, zijn keel als geschroeid en alles
was uit!
't Was laat in den middag. Heel vroeg
den volgenden morgen hielp een taxi
chauffeur, die hem kende, hem de stoep op,
waar de bedienden hem 's morgens vonden
en hem, zonder iets te zeggen, naar bed
brachten.
Na dit voorval zag Virginia' hem nauwe
lijks. 't Grootste deel van den dag lag hij
in bed en 's avonds stond hij op, kleedde
zich en at wat, om dan weer de straat op
te gaan. Geschokt en verslagen, als ze door
haar eigen verdriet was, merkte ze toch
na eenige dagen, dat er iets gaande was en
ze deed wat ze kon, om uit te vinden, wat
haar broer er toe gedreven had, zoo'n le
ven te leiden. Maar Lloyd luisterde onver
schillig naar haar smeekbeden. Laat in den
morgen vond ze hem nog in bed en bezwoer
hem toch op te staan en van de zon te ge
nieten, of haar zijn moeilijkheden te ver
tellen. Hij rédetwistte niet met haar, luis
terde zwijgend en gong toch zijn gang.
Virginia wist, dat hij zwaar dronk en dat
zij 't hem niet kon verhinderen. Hij had
blijkbaar geld genoeg, of zag kans genoeg
te leenen, om te kunnen drinken.
En eindelijk liep ze in haar wanhoop
naar rechter Kent, hoewel ze tot nu toe de
gedachte niet had kunnen verdragen, den
man te zien, die Jackson had weggejaagd,
want Lloyd had haar verteld, dat rechter
Kent dien avond was gekomen. Ze wist,
dat de Monroe's nooit zooiets zouden heb
ben gedaan, zonder ernstige redenen. Maar
haar plicht tegenover Lloyd dreef haar,
hem nu op te zoeken.
Ze vond hem in zijn studeervertrek, met
de kin in de handen en bij 't zien van zijn
gezicht verdween haar wrok en ze liep
met een medelijdenden kreet op hem toe.
Ze kon nauwelijks gelooven, dat deze be
droefde in eikaar gedoken, gebroken man,
dezelfde was als die zij het laatst gezien
had, met zijn doordringende en toch vrien
delijke oogen, zijn vasten stap en fiere in
drukwekkende houding.
Jackson had méér verdriet achter zich
gelaten, dan hij dien morgen, toen hij Har-
risville verliet, met zich had meegenomen.
Toen ze de diepte van rechter Kent's
smart realiseerde, besefte ze, dat de af
schuwelijke teleursteling en het plotselinge
verloren vertrouwen in zijn zoon hem ver
pletterd, gebroken had, zoodat hij nergens
meer voor leefde, vergat ze even haar eigen
verdriet en poogde hem te troosten.
Hij had haar kalm begroet, zelfs met iets
van z«n oude genegenheid en hartelijk
heid, maar ze was zich toch bewust van
een somberen scheidsmuur tusschen hen
die niet weg zou kunnen vallen, tot ze
ééns datgene, hetwelk hen zoo zwaar druk
te, besproken en verbannen zouden heb
ben. Verbannen dat wil zeggen, uit hun
gesprekken, want het had in hun harten
wortel geschoten. Nadat ze hem bedrukt
goedendag gezegd had, vatte zij al haar
moed tezamen en begon dapper te spre
ken. De rechter had haar noodig en zij
hém, maar ais ze ooit dichter tot elkaar
zouden komen door hun gemeenschappelijk
vxerdriet, moest ze eerst nog zichzelf en
hem pijn doen.
„Meneer Kent, wilt u mij vertellen, wat
er dien avond gebeurd is? Waarom ik
wij hem mi verloren hebben? Ik ge
loof, dat ik wel het recht heb dit te vra
gen."
(Wordt vervolgd).
