LEIDEN ALS LUSTRUM-STAD. ZATERDAG 22 JUNI 1935 DE LEIDSCHE COURANT DERDE BLAD. - PAG. 9 DE AFGELOOPEN WEEK IN HET BUITENLAND HET ENGELSCH—DUITSCHE VLOOTACCOORD. FRANKRIJK IS BOOS. EDEN TRACHT HET VERTROUWEN TE HERSTELLEN. RUSSISCHE ZWENKINGEN EN DE GEDEGENEREERDE OUDE BOLSJEWIKI. DE GROENE HEL VAN DEN CHACO. Accooord. Het groote nieuws van deze week is de tot stand koming van het vlootaccoord tusschen Duitschland en En geland op 18 Juni j.l. Deze datum zal zoowel in de annalen van het Britsche Rijk als in die der algemeene Europeesche veiligheids-politiek met een extra dikke streep worden aangehaald, om dat op dien dag voor het eerst van de zijde der vroegere geallieerden een streep is gehaald door het befaamde Vredesverdrag van Versailles, immers de Duitsche verkla ring van 16 Maart betreffende de invoering van den algemeenen dienstplicht, volgende op die betreffende den bouw van een lucht vloot wordt er als het ware door gesanc tioneerd in het bijzonder wat betreft de zeemacht. Onder het Verdrag van Versailles was de Duitsche vlootsterkte beperkt tot zes slagschepen (van 10.000 tons), zes kruisers (van 6000 tons), twaalf torpedoboot jagers (van 800 tons). Duikbooten waren verbo den. Thans erkent Engeland feitelijk, dat dat gedeelte van deel V van het Verdrag van Versailles vervallen is. Londen keurt goed, dat Duitschland een vloot bouwt (binnen zeven jaar) ter gemiddelde sterk te van 35 pet van de totale Britsche vloot. Voor duikbooten zelfs theoretische pari teit, doch een praktische sterkte van 45 pet. Een en ander onder instemming met verschillende voorbehouden, welke Duitsch land in de gelegenheid stellen over het gesloten contract met Engeland nader te praten, als de omstandigheden (sterke aan bouw elders, bijv. in Rusland'!) dit in zijn oogen noodzakelijk maken. De tot stand koming van dit accoord is een belangrijk succes voor den Duitschen gevolmachtigde von Ribbentrop en dien tengevolge ook voor de Duitsche politiek. Voor Frankrijk is het een geweldige te genvaller. Parijs heeft zich n.l. altijd ten sterkste verzet tegen elke goedkeuring van een schending van het Vredesverdrag en huldigt aan den anderen kant de theorie van de z.g. ondeelbaarheid van den vrede, d.w.z. dat het veiligheidssysteem algemeen moet zijn en niet doorkruist moet worden door afzonderlijke acties van individueele mogendheden, welke niet in dat algemee ne kader passen. Er is iets te zeggen vóór dit Fransche standpunt, maar het heeft dit groote na deel, dat zoo'n ondeelbare vrede 'n uiterst onhandelbaar ding is, dat slechts zeer lang zaam vooruit komt en weinig rekening houdt met de reêele eischen van de zoo beweeglijke werkelijkheid van het oogen- blik. Indertijd liebben de mogendheden het voorstel van Duitschland, om het een le ger van 300.000 man toe te staan, niet in gewilligd. Thans heeft Hitier zijn eischen belangrijk hooger gesteld en Engeland heeft begrepen, dat het zaak was om nu toe te geven, om erger te voorkomen. Of Frankrijk dat niet begrijpen kan of niet begrijpen wil, weten wij niet. Mis schien is Parijs zoowel als Rome innerlijk blij, dat men op die manier van een nete lige kwestie met goed fatsoen af kan ko men; maar naar buiten toe heerscht ver ontwaardiging. Volgens de Fransche dag bladen ziet de publieke opinie in de tot stand koming van het Londensche accoord een breuk in het te Stresa gevormde een heidsfront van Engeland, Frankrijk en Italië. Maar vooral is men teleurgesteld over de eigenmachtige wijze van handelen der Engelschen, waardoor een einde is ge maakt aan de .gelukkige gewoonte van vertrouwende samenwerking, die den laat- sten tijd tusschen de drie groote Westelij ke mogendheden stevig vastgelegd scheen" zooals de „Petit Parisien" schrijft. In ieder geval is er een tijdelijke ver koeling zeer duidelijk merkbaar tusschen Londen en Parijs en daarom is Eden, de officieele Engelsche re.Ss-minister, spoor slags naar Parijs vertrokken, .teneinde be vriezing te voorkomen. Wanneer hij erin slaagt de geknakte sa menwerking weer op te richten, kan de Engelsche stap, die is ingegeven door een goed inzicht in den oogenblikkelijken toe stand, de wereld een goeden stap vooruit brengen op den weg naar een duurzame stabilisatie van den vrede. Russische zwenking. Het vlootaccoord houdt in Europa zoozeer de aandacht gevangen, dat men nauwelijks oog heeft voor wat in Rusland, China, Afri ka of Amerika geschiedt. Het is trouwens ook niet zoo duidelijk wat er precies in Rusland gebeurt. De Sovjet-leiders, schrijft de „Times", hebben aanvankelijk getracht 150 mil Hoen boeren te onderwerpen aan 10 millioen ste delingen. Die politiek was een onderdeel van het ideaal der dictatuur van het pro letariaat, volgens hetwelk de boeren, naar Lenin zeide, semi-proletariërs zouden zijn, of zooals Preobrasjenski het uitdrukte, een kolonie moesten vormen, die door den so- cialistischen staat werd geëxploiteerd. Het in practijk brengen van die politiek heeft geleid tot de vreeselijke tragedie der boeren en de groote voedsel-schaarschte in de steden. Vijftien jaar is die politiek voort gezet, daar zij als een onderdeel van de bolsjewistische leerstellingen werd be schouwd. Stalin heeft met zijn oollectivisee- ring die politiek het krachtigst bepleit en nu hij het evenwicht schijnt te willen her stellen en den boeren meer vrijheid wil geven voor hun handel en hun stemrecht, stuit hij op heftige critiek van de orthodoxe communisten. Vooral de „Vereeniging van oude bolsje- wiki", die groot gezag hebben in de Sovjet- Unie en tijdiens het tsaristische bewind naar Siberië werden verbannen, protesteer de heftig. Stalin's antwoord, zegt het Lon- densche blad was in elk geval orthodox: de vereeniging werd ontbonden en een der populairste leiders, nJ. Jenoekidze, uit de partij verwijderd wegens „politieke dege neratie". Zoo zwenkt de Sovjet- politiek van links naar rechts. Wie vandaag nog rechtzinnig in de leer is, merkt morgen dat hij een „revolutionair" en een „gedegenereerde" is geworden en wordt eenvoudig gearresteerd. De groene hel. Terwijl Japan steeds verder voortgaat met zijm ideaal van een volkomen hegemonie over China te verwezenlijken en Italië zich stevig voorbe reidt om den Negus van Abessynië op te eten, hebben Bolivia en Paraguay hun strijd in de groene hel van den Chaco op gegeven. Wij hebben er reeds over geschre ven en zouden er niet op teruggekomen zijn, als wij niet een interssante beschrij ving van deze landstreek hadden ontvan gen van de hand van dr. Becker. Over het algemeen kan men zich den Chaoo voorstellen, schrijft hij, als een bijna volkomen vlak land, dat van het Oos ten naar het Westen over afstanden van 150 kilometer een hoogteverschil van twee meter vertoont, alleen in het Oosten en Westen wordt het landschap gekarakteri seerd door de aanwezigheid van gesteente, harde kalk, (afkomstig van het Braziliaan- sche-Paraguayaansche Middelgebergte) en door tertiaire fijnkorrelige, roode zand steenformaties. Deze zandsteenzome, die zich vóór den Andesketen uitstrekt, bevat op vele plaatsen petroleum. De bodem van den Chaco bestaat uit uiterst fijne meestal kleihoudende leemgrond, die het indringen van het regenwater verhindert en daardoor oorzaak is, dat in de regentijden van Octo ber tot Maart het geheele Oostelijk gedeelte van den Gran Chaco onder water staat. De aanwezigheid van talrijke zoutmoerassen houdt verband met zouthoudend grondwa ter, dat voor menschelijk gebruik onge schikt is. Dat deze moerassen vaak als het ware van oppervlakte veranderen, blijkt wel uit de afgestorven boom en en palmen, die door hun groot aantal den troosteloozen indruk wekken van een fantastisch woud van telegraafpalen op een vlakte die met een korst salpeter bedekt is. Als men door den Chaco reist ziet men landschappen die als parken zijn aangelegd, dan weer stuk ken bouwland afgewisseld met wouden, ter wijl de lagere gedeelten van de bodem en rivieren meestal met de coulissen van hoog opstijgenden plantengroei omgeven zijn. Tot ongeveer 200 K.M. van de Paraguay- rivier naar het Westen ligt de zone van de Quebracho-wouden, een gebied ,waar in het onmogelijk is zich te vestigen; want de plantengroei 'heeft zich bij den grijzen leem- bodem, welke zoo goed als geen water door laat, totaal aangepast, doordat er geen wor tels diep in den grond schieten maar de wartels verspreiden zich ais wormen langs de oppervlakte der aarde in alle richtin- .gen. De Quebracho-boom, die wel eenige gelijkenis vertoont met onze steen-eik, en bijzonder hard hout heeft (dat ook in het water als een steen naar beneden ploft) werd ongeveer 20 jaar geleden als 'n uit stekende grondstof voor de lederindustrie ontdekt. Behalve het woud dat zich bij den leemgrond aangepast heeft, treft men hier ook bosschen aan, die op den daartoe geschikten bodem diep wortel geschoten hebben zooals b.v. de wouden langs de ri vieren. Ongeveer 200 kilometer Westelijk van de Paraguay-riviör, tot aan de uitloo- pers van de Andes wordt de bodem iets zandiger. De palm bosschen, die zich in de omgeving der rivieren mijlenver in het oer woud schuiven, zijn hier ook niet meer aanwezig. In de plaats daarvan vindt men er op verschillende gedeelten dichte struik gewassen, een wirwar van stekelige gewas sen, die zich bij de groote vochtigheidsver- schillen weer hebben aangepast. In dit deel van het Chacogebied hebben zich op vele plaatsen reeds boeren gevestigd. Het noor delijk gedeelte was tot voor weinige jaren een bijna geheel onbekend gebied, waarin de oorspronkelijke bewoners, Indianen van verschillende stammen, onafhankelijk en buiten ieder en invloed van de blanken, hun van oudsher gewoon leven als rond zwervende jagers leidden. De eigenaardi ge minder goede gesteldheid van het kli maat en de moeilijkheden, om het gebied binnen te dringen waren gunstige factoren om te bevorderen, dat de stammen in af zondering bleven leven". In dit woeste gebied heeft de moordende oorlog gewoed, die nu geëindigd is en geen van beide partijen winst doch veeleer groo te verliezen heeft opgeleverd. ELECTRISCHE TABAK- EN SIGARENFABRIEK „DE LANDMAN" 25 cent pep Va pond HAVEN 20 - LEIDEN ROOKTABAKKRUL Fa. Wed. C. J. VISTER Academische herdenkingsrede en Landjuweel als hoofdmotieven der Lustrumfeesten. Feestviering bedoeld voor geheel de burgerij. - Leiden als Lustrumstad! Ja, wie in deze oude veste zou nu nog niet weten, dat we weer staan aan den vooravond als het ware van een nieuwe lustrumweek? Maandanlang heeft men in onze courant uitvoerig kunnen lezen over den opzet der feestviering ter gelegenheid van de her denking van het 72ste Lustrum der Leid- sche Academie, maandenlang ook zijn er reeds vergaderingen gehouden, niet alleen van de Lustrum-Commissie van het L.S.C., doch ook van de Leidsche burgers, want de feestviering, welke op handen is, zal er eene zijn van de Leidsche studenten en de Leidsche burgerij. De Sleutelstad zal een feestelijk aanzien krijgen, want de Versieringscommossies zijn reeds lang hiermede bezig. De Lustrum- Commissie zelf heeft de versiering in han den van de Sociëteit Minerva, den Schouw burg, de Stadsgehoorzaal en Oud-Hortus- zicht. In een persconferentie heeft de heer M. Hudig, praeses der Lustrum-Commissie, blijk gegeven zich geheel in dienst te heb ben gesteld van deze Lustrum-feestviering, die inderdaad wel het een en ander belooft. Deze persbij eenkomst was een onderdeel van een perslunch in de Nachtkroeg der sociëteit Minerva aan een aantal persmen- schen aangeboden. Het zal niet veel voorgekomen zijn, dat de pers tot in de bijzondere vertrekken der studentensociëteit heeft mogen doordrin gen, maar zoo ooit, dan is er bij de lustra reden te over om alle afstanden te over bruggen en de gezamenlijke krachten aan te wenden tot een zoo volledig mogelijk slagen. We zullen dus eenige bijzonderheden vertellen over de lustrumviering. Allereerst mogen we er dan de aandacht op vestigen, dat deze feestviering er niet eene is van het Leidsch Studentencorps alleen, doch in de eerste plaats van de Leidsche Universiteit zelve, want de stioh- tingsdag dezer Alma Mater wordt her dacht. Door heel de historie heen heeft het Leidsch Studentencorps de taak gehad de lustra der Academie te vieren en het Corps heeft dit steeds op de meest passende wijze gedaan, een dergelijke instelling waardig. Daarom zal een der hoofdmotieven van de feestviering ook zijn de plechtige her denkingsrede, door den rector magnificus der Leidsche Universiteit, prof. dr. W. van der Woude op Vrijdagavond 28 Juni te half negen te houden in de Pieterskerk, waarbij „Sempre Crescendo" en het Leidsch Stu denten Zangkoor hull medewerking zullen verleenen. Het tweede voorname punt der feestvie ring is het Landjuweel. Door het geven van het Landjuweel be doelt het L.S.C. een nieuwen weg met de feestviering in te slaan. De vroeger herdenkingen van den stich tingsdag der Leidsche Universiteit werden veelal gezocht in uiterlijke praal en pracht, als b.v. nog de laatste maskerades van 1905 en 1910, him kracht vindend in het binnen halen van een of ander vorst. Daarbij stond er als het ware een scheidingsmuur van gezag tusschen deelnemers aan den optocht en toeschouwers. Het Landjuweel draagt een geheel an der karakter, is een feestviering voor de geheele stad, voor student en burgerij. Er mag dus bij een landjuweel geen schei ding bestaan tusschen deelnemers en pu bliek, het moet beiden brengen tot één op vatting: Gezamenlijke feestviering. De groote stimulans in die richting moet ge geven worden door de deelnemers en de narren, die hen zullen vergezellen. Zij heb ben tot taak de goede stemming, de vroo- lij'kheid op te roepen en daardoor te zor gen voor het noodige contact tusschen beide. Het Landjuweel zal dus zijn een intocht van de verschillenden Rederijkerskamers binnen de stad, zooals wij gisteren reeds in het kort hebben medegedeeld. Deze intocht is eigenlijk een twee-eenheid, want dezelf de hoofdpersonen, die men hier zal zien, zullen den dag daarop receptie houden en medewerken aan de uitvoering in den Schouwburg van het spel Van den Vos Reinaerde. Het middelpunt van het Landjuweel zal de mooie molen „de Valk" zijn, hierboven afgebeeld. Daar zullen van verschillende kanten de Rederijkerskamers bijeenkomen voor de plechtigheid der begroeting van keizers en prinsen der verschillende Rede rijkerskamers en een vendelgroet der ven deldragers. Vandaar begint de groote op tocht," waarin de voornaamste plaats zal worden ingenomen door den Miner va-wa gen met Minerva als godin der wijsheid met den oorsprong der vrouwelijke studen ten, temidden van de vijf faculteiten. Te 7 uur vindt in de Stadsgehoorzaal een middeleeuwsche maaltijd der deelnemers plaats, waarna de dag besloten wordt met een fakkeloptocht, wel'ke te 10 uur van de Stadsgehoorzaal vertrekt. Op Dinsdagmiddag 2 Juli heeft de re ceptie plaats van Willem van Lookhorst, Ridder, Heer van Dever en Cronesteyn, Keizer der Leidsche Rederijkerskamer „de Witte Aooleyen", in de Lakenhal, welke re ceptie slechts toegankelijk is voor deelne mers aan den optocht met hun dames en genoodigden. Des avonds vindt in den Schouwburg de opvoering plaats van het spel Van den Vos Reinaerde. Aan de hand van den ouden „Vos van Reinaerde" heeft de heer Jan Walch ter gelegenheid van dit lustrum een vroo- lijk luchtig spel geschreven. Dit oude ver haal is op eenigszins satyrische wijze mo dern weergegeven K doch in middeleeuwsche costumeerinig gehouden. In dit spel moet zeker niet gezocht wor den een bepaalde strekking. Na afloop ervan zal in de Stadsgehoor zaal een Maskerade-bal worden gehouden- Hebben we hierboven in korte trekken eenig idee gegeven van de voornaamste bijzonderheden der Lustrumfeesten, daar omheen vinden tal van andere gebeurtenis sen plaats, veelal slechts van belang voor het publiek voor zoover het sportfeesten betreft. Recepties, bijeenkomsten enz. zijn alleen voor de studenten van belang. De voornaamste bijzonderheden willen we hier nog even in 't kort vermelden: Donderdag en Vrijdag roeiwedstrijden in het Oegstgeesterkanaal; Vrijdagmiddag opening archieftentoonstelling, des avonds Academische Herdenkingsrede. Zaterdag te 12 uur opening van het Lu napark op het Schuttersveld, des middags inhalen van de reünisten, recepties, enz. Zondag: Concours Hippique op het U.V. S.-terrein aan den Kanaalweg. Maandag: Historische Optocht en fak keloptocht. Dinsdag: 's middags ontvangst van Wil lem van Lookhorst in de Lakenhal, 's avonds Schouwburg-uitvoering. Woensdag: hengelwedstrijden, 's middags van 12 tot 6 uur vrij entree op het Luna park, 's middags feestelijkheden op De Kaag, Kinderwedstrijden aan den Kanaal- weg, 's avonds voetbalwedstrijd op het A.S.C.-terrein tusschen verstrekt Leidsch en Zwaluwen-elftal. Donderdag: garnizoensfeesten op het U. V.S.-terrein aan den Kanaalweg, te 7 uur slotfeest der studenten op het ss. „Staten dam" te R'dam, des avonds vuurwerk op het Schuttersveld. DE MOLEN „DE VALK". De molen waar tijdens de as. lustrumfeesten van het Leidsch Studentencorps een der hoofdmomenten van het Landjuweel, de begroeting van keizers en prinsen, zal plaats hebben. De wedstrijden der Koninklijke. Njord plaatst zich in twee eindstrijden. Die Leythe de snelste tweede in overnaadsche Vier. Op de Ringvaart bij Sloten werden giste ren de roeiwedstrijden van de „Koninklij ke" voortgezet met de eindstrijden in de ongestuurde nummers. Het weer was thans heel wat beter dan Donderdagavond, doch voor de roeiers iets ongunstiger, want er stond een lichte stroom tegen. Jonge Sciff B: In de ochtenduren werd in bovenstaand nummer de eindstrijd verroeid tusschen De Ridder (Spaarne) en Steenhuysen (Viking). Met een verschil van wel 200 M. won De Ridder van Het Spaarne in 8. min. 17 sec. Oude Sciff: Des middags werd na een pauze van eenige uren, aangevangen met den eindstrijd in het nummer Oude Sciff tusschen H. ten Houten (Willem III) en Moltzer (De Hoop). Moltzer wint in 8 min. 22 sec. Overnaadsche Sciff: Vervolgens komen Jan Zeegers Jr. (De Hoop) en Log gers (Njord) aan de start. Oorspronkelijk zou De Walle voor Njord uitkomen, doch op medisch advies mocht hij niet uitkomen. Loggers verscheen door dit feit zoo goed als ongetraind aan de start. Hij ging er echter direct met een flink tempo vandoor en na 500 M. had hij reeds 21/2 lengte voorsprong. Jan Zeegers scheen echter ze ker van zijn zaak te zijn en reageerde er totaal niet op en roeide kalm verder. Het bleek al spoedig, dat de Njord-man te veel van zijn krachten gevergd had en hij zak te dan ook geleidelijk af. Met groot ver schil won Jan Zeegers Jr. (De Hoop) in 8 min. 52 sec. Jonge Sciff A: Na een pauze van ruim een uur verschenen voor dit num mer Sommeling (De Amstel) en Moscow (Poseidon) aan de start. Met een tijd van 8 min. 321/5 sec. wint Moscow zonder strijd de race. Vier zonder stuurman: Het slot nummer van gistermiddag werd gevormd door de beslissing in de vier zonder stuur man tusschen Nereus en Laga. Dit werd de mooiste race. Aanvankelijk heeft Laga de leiding dank zij hun hoog aanvangstemipo, n.l. van 41 slagen in de eerste minuut te gen 36 van Nereus. Na 500 M. is het ver schil een taflengte hetgeen de Delftenaren bij de 1000 M. opgevoerd hebben tot 1/4 lengte. Daarna komen de Amsterdammers echter opzetten en na 1100 M. liggen bei de ploegen gelijk. Laga verstuurt zich dan iets en komt achter. Het wordt eerst een halve en daarna 1 lengte en er komt zelfs licht tusschen de booten. Met 11/4 lengte verschil gaan de Amsterdammers in den tijd van 7 min. 29 sec. door de finish. De winnende ploeg van Nereus bestond uit J. B. M. van Ogtrop (boeg), C. Giesberts, W. C. de Boer en P. Hoorweg (slag). Hiermede behoorde dit gedeelte van het roeifestijn van de „Koninklijke" weer tot het verleden. ENKELE SPANNENDE HEATS OP DEN AMSTEL. Gisteravond werden de wedstrijden van de Koninklijke Nederlandsch Zeil- en Roei- vereeniging op den Amstel voortgezet. De start was ditmaal ongeveer tegenover het clubhuis van Willem Hl, terwijl de finish bij het Amstelhotel was gelegen. De be langstelling aan beide zijden van het water was vrij aanzienlijk en vooral op de diver se bruggen hadden zich velen geposteerd om maar iets van de races te kunnen zien. De regeling langs den weg was voortref felijk door de Amsterdamsche politie in el kaar gezet. Sensationeel begin. De eerste heat verliep al zeer sensatio neel. Aan den start kwamen voor het num mer vierriemsovernaadsche gie ken beginnelingen de ploegen van Njord, Triton en Nereus, welke in deze volgorde van de drie boeien vertrokken. Triton lag al dadelijk iets voor, doch bij het naderen van de Berlagebrug vergiste de Njordstuurman zich totaal in den door gang. Hij stuurde plotseling in de baan van Triton, moest Triton dus eerst laten passeer en en daarna kon de ploeg door den brugboog varen. Een fout van den stuurman, welke Njord den wedstrijd deed verliezen. De strijd ging hierna nog slechts tusschen Triton en Nereus. Bij him clubhuis lagen de Nereiden een halve lengte op de Utrechtenaren voor. Even later kwamen de beide booten weer zeer dicht bij elkaar, de ploeg van Nereus liet daarbij twee slagen loopen, doch bleef ten slotte nog voor Triton. Njord kon weinig of niets van haar achterstand inhalen, alhoewel men moedig volhield. Bij het clubhuis van de Hoop lag Nereus nog steeds voor, doch Triton spurt te fraai bij. De laatste 50 Meter verliep on der de grootste spanning. Triton liep zien- deroogen uit en juist toen beide booten boord aan boord lagen ongeveer 20 M. van de finish gaf de tweede slag van Nereus plotseling op, de boot lag stil en Triton won gemakkelijk. En zoowaar slaag de Njord er in Nereus op de laatste meters voorbij te loopen! Het resultaat was: 1. Triton tijd 7 min. 49 sec. 2. Njord op enkele lengten tijd 7 min. 58 sec. 3. Ne reus opgegeven. In de tweede heat van dit nummer kwa men aan den start: boei 1 Aegir, boei 2 Die Leythe, boei 2 De Amstel. Aegir was het eerst weg en dank zij goed stuurmanswerk ging de ploeg met

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsche Courant | 1935 | | pagina 9