GEMENGDE BERICHTEN
KERKNIEUWS
DE DIEF,
DIE EEN DIEF VING
ZATERDAG 22 JUNI 1935
DE lEIDSCHE COURANT
DERDE BLAD. PAG. V*
DE OLYMPISCHE DAG OP 30 JUNL
Het springconcours.
Over het Springconcours, waarmede op
30 Juni a.s. de Olympische Dag in het Sta
dion te Amsterdam besloten wordt, deelt de
leider van de Paardensport, majoor Cou-
vee ons mede, dat deelgenomen zal wor
den door:
1. luit, Paihud de Mortanges met „Mo
deste"; 2. Luit. de Bruine met „Tambelle";
3. mevr. Pasman met „Lottka"; 4. luit. jhr.
Van Lertnep met „Diana"; 5. ritmeester
Sirtema van Grovestins met „Godard"; 6. de
heer Pasman met „Dunenbank"; 7. Rit
meester Heuff met Jimmy"; 8. Ritmeester
v. d. Voort van Zijp met „Sunday"; 9. mej.
Pauptit met „Gdtane"; 10. Luitenant Tonmet
met „Harlekijn" en 11. Luitenant Groter
met „Carina".
Mevr. Pasman en mej. Pauptit kwamen
reeds met veel succes uit in wedstrijden
in 1934 in eenige plaatsen van Duitsdiland;
vooral laatstgenoemde behaalde diverse
prijzen. No. 4, 5 en 11 vormden met luit.
Van Schaik de Nederlandsche Equipe, die
nog dit jaar deelnam aan de Internationale
Concoursen te Nice, Rome en Brussel.
Daarna gingen No. 5, 6, 7 en 11 naar Aken
en hoewel niet altijd tot de eersten behoo-
rend, werden verscheidene prijzen behaald
bij een groot aantal deelnemers van de
eerste klasse. Nog versoh in het geheugen
liggen de mooie parcoursen van No. 6 op
„Dunenbank" in den landen wedstrijd te
Aken. No. 11 behoort tot de tien beste rui
ters van Europa en won vele prijzen op
„Ernica" in het buitenland. Met het jonge
paard „Carina" kwam hij voor het eerst uit
te Aken en won daar twee dagen achter
elkaar een eersten prijs, en later nog een
tweeden prijs. No. 8 was Olympisch kam
pioen in 1924 te Parijs, en behoorde daar
na tot de verschillende Ned. equipes. No. 1
was Olympisch kampioen in 1928 te Am
sterdam en in 1932 te Los Angelos,, beide
keeren met zijn beroemd paard,, Mar-
croix". Hij zal waarschijnlijk ook in 1938
te Berlijn uitkomen met „Maedel wie du".
No. 2 was in 1932 aangewezen voor de
Olympische Spelen, doch kon niet naar
Los Angelos door ziekte van zijn paard.
Waarschijnlijk zal hij ons land dit jaar ver
tegenwoordigen in Dublin, waar hij al eer
der aa n het concours deelnam.
De voetbalwedstrijd.
In verband met de wedstrijden om den
Mitropa-Gup waaraan enkele leidende Hon-
gaarsche clubs a.s. Zondag deelnemen, kan
eerst daarna het elftal der Hongaren sa
mengesteld worden. Een keuze zal woerden
gedaan uit de navolgende spelers:
Doel verdediger: Palinkas (Szeged), Ha-
da (Ferensvaros), Ujvary en Szabo (Hun
ger ia).
Achterspelera: Vagé, Janzsó (Bockskai),
Koran yi, Polgar (Ferencvaros), Sternberg
(Ujpest), Biro (Hungaria) en Foeroes
(Phoebus).
Middenspelere: Szuecs, Borsanyi (Ujpest)
Dudas, Turay (Hungaria), Lézam (Ferenc
varos) Palotas (Bockskad), Magda (Budai)
Havas en SomLai (Kispest).
Voorwaartsen: Pusztad, Avar, Betlog,
Vincze (Ujpest), Sas, Mueller, Cseh, Titkos
(Hungaria), Tanzér, Sarosi, Toidi (Fe
rencvaros), Roekk, Sztancsik (Budai), Ko-
ranyi (Szeged), Nemes en Stekier (Kis
pest).
Dr. F odor, de leider der Hongaarsche
beroepsspelers wijst er op, dat men zich in
Hongarije ten volle bewust is van de kracht
van het Nederlandsche voetbal. Men zal de
spelers kiezen, die op hét oogenblik in de
beste conditie zijn, want men weet dat het
een zware wedstrijd wordt.
De heer J. Langenus heeft zijn benoeming
tot scheidsrechter voor dezen semi-offi-
cieelen wedstrijd NederlandHongarije
aanvaard.
Men deelt ons mede, dat reeds twee ran
gen uitverkocht zijn. De belangstelling
voor dezen unieken sportdag blijkt weer
zeer groot te zijn.
MEISJE DOOR AUTO OVERREDEN.
Aan gevolgen overleden.
Gistermiddag te ongeveer 2 uur kwam
het 15-jarige meisje J. v. S. in de Gast
huisstraat te Tilburg bij het uitwijken
voor een auto te vallen. Het meisje werd
door de auto overreden. Zij bekwam zoo
zware inwendige kneuzingen, dat zjj tij
dens het vervoer naar het ziekenhuis over
leed.
DE DIEFSTAL TE WORMERVEER.
Beslag gelegd op de effecten ter waarde van
circa ƒ350.000.
Vrijwel alle door den directeur van het
bankierskantoor Schaap te Wormerveer
ontvreemde effecten, ter waarde van circa
ƒ350.000, zijn gistermiddag bij verschillen
de banken te Amsterdam in beslag geno
men. De commissaris van politie uit Wor
merveer, de heer De Groot, heeft zich gis
termorgen met een rechercheur uit Wor
merveer naar Amsterdam begeven om in
zijn kwaliteit van hulp-officier van justitie
huiszoeking te doen bij de verschillende
banken, waar de heer Schaap de ontvreem
de effecten vermoedelijk beleend had.
Inderdaad bleken vrijwel alle effecten
die de thans voortvluchtige bankier met be
hulp van valsohe sleutels uit de verschil
lende safe-loketten van zijn cliënten stal,
bij verschillende banken te Amsterdam op
prolongatie te zijn beleend, meldt de „Tële-
graaf'Hierdoor had de heer Schaap voor
schot! ten gekregen, die hij om. voor het
drijven van zijn andere bankzaken ge
bruikte.
De effecten zouden gistermiddag te
twaalf uur op de beurs executoriaal ver
kocht worden. Voordat deze verkoop echter
kon geschieden, legde de commissaris van
politie uit Wormerveer, er beslag op, zoo
dat de verkoop niet kon doorgaan.
De heer De Groot heeft de effecten mee
genomen naar Wormerveer, waar gister
avond een vergadering van gedupeerde
safe-houders zou worden gehouden. De be
stolen cliënten van het bankierskantoor zul
len nu ongetwijfeld hun rechten op him
eigendommen doen gelden, zoodat de kans
zeer groot is, dat niet de cliënten van de
bank te Wormerveer, doch de Amsterdam-
sohe banken, die de effecten in beleening
namen, de dupe zullen worden van de han
delingen van den heer Schaap.
Gedupeerden bijeen.
Door middèl van strooibiljetten was gis
teren propaganda gemaakt in Wormerveer
voor een vergadering van de gedupeerde
safehouders, waarin de betrokkenen de si
tuatie onder het oog zouden kunnen zien.
De volgende onderwerpen zouden punt
van bespreking uitmaken: Wie zijn gedu
peerd; op welke wijze en eventueel voor
welke bedragen? Was hetgeen voorgevallen
is niet geheel of ten deele te voorkomen
geweest.
Hoe staat het met de geruchten, dat L.
Schaap reeds Vrijdagavond aan vooraan
staande ingezetenen, waaronder autoritei
ten bekend heeft fraude te hebben ge
pleegd.
Is L. Schaap toen door het niet ingrij
pen van de autoriteiten in de gelegenheid
gesteld alsnog de safes van verschillende
particulieren te plunderen? Op welke wijze
is het mogelijk geweest, dat L. Schaap zich
toegang kan verschaffen tot de particuliere
safes? Heeft de heer Jan Dekker reeds
voordien geweten of vermoed, dat de zaak
van Schaap er slecht voorstond en aan be
vriende relaties tips gegeven. Zijn de be
richten juist, dat gedupeerden door de fa
milieleden van L. Schaap schadeloos ge
steld zullen worden? En ten slotte: kan
door gedupeerden zonder meer toegestaan
worden, dat door een zekere groep van
blijkbaar belanghebbenden het bankiers
kantoor Schaap zal worden overgegaan
aan de N.V. Amsterdamsche Bank, zonder
dat deze laatste op eenigerled wij ze met de
vorderingen van de gedupeerden rekening
behoeft te houden?
Voor deze vergadering waren mede uit-
genoodigd de burgemeester, de heer
Draayer, de commissaris van politie, de
heer De Groot, notarisWalig, W. Schaap
en de filiaal-leidera van de N.V. Amster
damsche Bank, voor het geven van inlich
tingen mere in het algemeen en openbaar
Vele van de gedupeerden hadden aan den
oproep gehoor gegeven en velen die niet
bij het schandaal betrokken waren, school
den voor het gebouw samen, zoodat de ge-
heele gemeente wederom in rep en roer
was.
Alvorens de promotor de vergadering
opende, verscheen burgemeester Draayer,
vergezeld van den commissaris van politie
ter plaatse om het woord tot de gedupeer
den te richten en hun te verzoeken niet aan
den oproep van den uitsdhrijver gehoor te
geven, daar hiermede toch niets viel te be
reiken.
Wilde men iets bereiken, dan moest men
het anders inrichten. De burgemeester var-
zekerde voorts, dat de zaak in goede han
den was en dat men moest vertrouwen.
De aanwezigen waren het met deze uit
eenzetting eens en gingen na ©enigen tijd
uiteen.
DE OSSCHE BRANDSTICHTERS.
De brand te Megen opgehelderd.
De 54-jarige caféhouder J. B. van Veghel,
thans verblijf houdend in het Huis van Be
waring te 's-Hertogenbosoh, die verdacht
van brandstichting werd gearresteerd, heeft
bekend dat hij destijds tegen betaling aan
P. en G. de Bie opdracht heeft gegeven zijn
bakkerij en maalderij te Megen in brand te
steken, teneinde zich de verzekeringssom
toe te eigenen. Door. deze bekentenis is
thans ook deze brandstichtings- affaire tot
klaarheid gebracht. A. H. bijgenaamd de
dikke Toon de Soep, die op het politiebu
reau te Oss was ingesloten, is opnieuw ge
vankelijk naar 's-Hertogenbosch overge
bracht. Ook P. de Bie en S. v. d. W. bijge
naamd Frans de Brommert, die in de ma
rechausseekazerne te Veghel verbleven, zijn
op transport gesteld naar den Bosch. Allen
zijn in het Huis van Bewaring ingesloten.
„Vad."
BRANDKAST GEFORCEERD.
Groot bedrag aan geld niet gevonden.
Gisterenmorgen 7 uur begaf de echtge-
noote van den meesterknecht, den heer J.
Zijlstra, van de firma Van Driessen, hout
handel op Cornstraburen te Leeuwarden,
zich naar de kantoren om deze schoon te
maken. Direct bij het binen treden zag ze,
volgens het „N. v. h. N.", dat dieven dien
nacht een bezoek aan het gebouw hadden
gebracht. De brandkast was van den wand
naar het midden van het vertrek gehaald
en aan de achterzijde met een ijzeren koe
voet geforceerd. Alle papieren lagen in het
rond verspreid.
Terstond waarschuwde mej. Zijlstra haar
echtgenoot, die om 6 uur de fabriek had
geopend en binnen aan het werk was. Hij
waarschuwde op zijn beurt de firmanten
en deze weer de politie.
Hert, onderzoek wees uit, dat dieven (want
er moeten meer geweest zijn) over het hoo-
ge afsluithek zijn geklommen. Op het ter
rein hebben zij een ijzeren koevoet gevon
den. Ook schijnen ze goed bekend geweest
te zijn met de inrichting van de fabriek.
De sluiting van de fabrieksdeur is een zeer
bijzondere, die echter zonder sleutel ge
opend kan worden. Deze sluiting is niet
vernield, wat bewijst, dat de dieven op de
hoogte geweest moeten zijn van het mecha
niek. Door de fabriek zijn ze de kantoren
binnengedrongen.
In een geheime bergplaats van de brand
kast bevond zich een zeer aanzienlijke som
geld. Dit geld hebben de dieven niet mee
genomen, de bergplaats hebben ze niet
ontdekt.
ERNSTIGE VECHTPARTIJ. j
Dader voortvluchtig. J
In een benedenhuis van een perceel aan
de Ziesseniskade te Amsterdam heeft gis
teravond omstreeks acht uur een vechtpar
tij plaats gehad tussohen den bewoner, een
35-jarige man en zijn buurman, iemand van
38 jaar, die daar beiden wonen met een
vrouw, zusters van elkander, die het ech
ter allesbehalve met elkaar kunnen vin
den. Een ruzie tusschen beide vrouwen is
de aanleiding geweest, dat ook de mannen
het met elkaar aan den stok kragen. De
35-jarige heeft bij de vechtpartij gebruik
gemaakt van een koperen ploertendooder.
Met dit voorwerp heeft hij zijn tegenstan
der een gat in het hoofd geslagen, terwijl
deze ook een ribfractuur opliep. Zijn toe
stand was van dien aard, dat hij naar het
Tesselschade Ziekenhuis moest warden ver
voerd. De dader heeft de vlucht genomen,
doch daar de politie hem kent, zal zijn ar
restatie waarschijnlijk niet lang uitblijven.
Het gebeurde heeft onder de omwonenden
nog al beroering gewekt.
VALSCHE MUNTER OP ZIJN MANIER.
Den laatsben tijd werd meermalen door
meteropnemers van de gas- en electricd-
teitsbedrijven te Arnhem bij hun controle
geconstateerd, dat verzegelingen verbroken
waren en de gas- en stroommunten waren
verdwenen. Aangifte bij de politie volgde
en bij vergelijking van de verschillende
feiten bleek, dat er een amateur muntopne-
mer was te werk gegaan.
De recherche zat inmiddels niet stil en
de aanwijzingen, die zij verzamelde waren
van dien aard, dat zij dezer dagen kon
overgaan tot de arrestatie van een 18-jarig
jongmensch. Hiermede bleek de politie een
goede vangst te hebben gedaan. Het bleek,
dat hij in een |ohttal perceelen een of
meermalen de gas- en electriciteitsmeters
had gelegd, waarbij hij zich toegang tot
de perceelen verschafte door een valschen
sleutel.
De ontvreemde munten werden dan in
verschillende winkels in de stad van de
hand gedaan. In den loop van de week kon
de politie nog twee medeplichtigen arres-
teeren. Het edele trio bleek bij voortgezet
onderzoek ook nog andere kleine inbraken
op zijn geweten te hebben, oa. de inbraak,
welke een week geleden'in een winkel van
de winkelgalerij aan de Sonsbekerweg werd
gepleegd. Zij zullen ter beschikking van
de justitie warden gesteld.
Mgr. G. BRANDSMAt
Groot verlies voor Oost-Afrika
Donderdagmiddag omtving het St. Jo-
sephsmissiehuis te Roosendaal van de Con
gregatie van Mill Hill telegrafisch bericht,
dat Z. H Exc. Mgr. Gorgonius Brandsma,
Apostolisch Vicaris van Kisumu en titu
lair-bisschop van Bargala in zijn missie in
Oost-Afrika in den ouderdom van 61 jaar
is overleden.
Naar de „Msbd." verneemt, werd Mgr.
Brandsma door een beroerte getroffen,
terwijl hij te Nairobi, in zijn missiegebied,
de aankomst afwachtte van een groote
j eugddemonstratie, welke daar was op touw
gezet.
Aan een vruchtbaar missionarisleven is
een einde gekomen. De missie van Ka-
virondo, waaraan hij een groot deel van
zijn leven heeft gewijd, verliest in hem
haar Hoofd, Nederland verliest een groo-
ten zoon.
Na jaren van moeizamen maar vrucht
baren arbeid gaat Mgr. Brandsma zijn he-
melsch loon ontvangen. Hij ruste in vrede.
MERKWAARDIGE PRIESTERWIJDING.
Chineeseh staatsman Dienaar Gods.
De vroegere Chineesche gezant te 'a-Gra-
venhage en St. Petersburg Lu Tseng
Tsiang, die ook geruimen tijd minister-pre
sident en minister van Buitenlandse he Za
ken van zijn Tand is geweest, zal in de Be-
nedictijnerabdij St. Andreas bij Brugge,
waar hij zich in het jaar 1927 na den dood
van zijn echtgenoote had teruggetrokken,
op 29 Juni a.s. de H. Priesterwijding ont
vangen. Van het klooster uit heeft pater
Lu de lotgevallen van zijn land met groote
belangstelling gevolgd. In het begin van
het vorig jaar heeft hij zijn vaderland ver
dedigd in het veel aangehaalde geschrift
„De invasie en inbezitname van Mandsjoe-
rije bezien in het licht van de katholieke
leer volgens de geschriften van Kardinaal
Mercier."
Hij heeft Paul Zin, den grooten katholie
ken Chinees uit de 16e eeuw meer bekend
gemaakt en zijn landgenootén verteld van
de orde waarin hij is getreden.
In China heeft men groote belangstel
ling voor de as. priesterwijding van den
vroegeren staatsman.
De president van de Chineesche Repu
bliek Ohang-Kai-Sjek, de president van de
Uitvoerende Macht, de minister van Bui
tenlandse he Zaken en tal van Chineesche
diplomaten hebben den nieuwen priester
prachtige geschenken gezonden.
HET WEER OP ZONDAG.
DE WEERSVERANDERING.
Nadat het weer langen tijdi guur was ge
weest is gisteren over geheel Europa de
temperatuur plotseling belangrijk gestegen,
het meest in het Zuiden van ons wereld
deel. Er gingen reeds eenige dagen geruch
ten over de komts van een hittegolf, die
voorspeld zou zijn. Voor wij echter aan
dezen temperatuurstijging dien naam geven
zullen wij het verdere verloop van den
.weerstoestand, dat thans nog zeer onzeker
is, moeten afwachten en wij moeten stellig
in aanmerking nemen, dat in onze omge
ving de stijging nog niet zoo was, dat de
temperatuur boven de normale voor den
tijd van het jaar uitkwam. De plotselinge
overgang deed ons de stijging meer dan
anders voelen en de vochtige lucht droeg
ook daartoe bij.
De ooirzaak van deze algemeene stijging
van de temperatuur is nog niet duidelijk,
evenmin als haar beteekenis voor het ver
dere verloop van den weerstoestand thans
reeds aan te geven is. Het weer was reeds
eerder in een toestand van kentering ge
treden, die een sterke verandering deed
vermoeden en het is mogelijk, hoewel nog
niet zeker, dat thans een verandering in
gunstigen zin is begonnen.
SAMENWERKING
lang* den wag, déér geM
het om I Niet afteen om
de eigen auto <A fleW
denken, maar ook reke
ning hoedee met onde
ren. Den aal bet <rer-
keer vlotter worden. Dan
wordt de verkeeraveMtg-
heid grooter. Helpt allen
meec meer aemenwcrktwg
LANGS DEN WEG
FEUILLETON.
WYNDHAM MARTYN.
Naar het Engelsch van
(Nadruk verboden).
44)
Juffrouw Wadham en Lora waren wer
kelijk blij, dat de va-volging schijnbaar
voor goed ten einde was. Zij vonden de
critiek van de politie minder erg dan hert
gevaar, dat de jacht op Garland met zich
bracht. Binnen drie dagen zou Lora met
haar echtgenoot op weg zijn naar Algiers.
Wadham zou naar familie in Cumberland
gaan. Dan bleef Anthony Trent over. Zijn
houding was hun onbegrijpelijk. Hij wou
de hoop nog niet opgeven. En hij zou even
min de hulp van de politie inroepen, voor
hij nog één aanwijzing had nagegaan. Maar
hij wilde hun niet vertellen, welke dat was.
„Ik zal mijn oom tot aan het bittere ein
de vervolgen", merkte hij op. „Ik ben blij,
dat hij zich daar eindelijk van bewust is.
Mijn ijdelheid was zóó gekwetst!"
Pas een week later nam Trent het spoor
weer op. Het huwelijk was voltrokken en
met succes gevierd. Het gelukkige paar
was naar Noord-Afrika vertrokken. Wad
ham was in Cumberland en Georgina Wad
ham had verschillende golfvrienden gein-
viteerd, die in de auto van Garland alle
in de buurt gelegen golflinks afreden. Hij
was dus volkomen vrij naar zijn hotel te
rug te keeren.
Hjj begon met een onderzoek naar alle
delicatessen winkels in de buurt van Cha
ring Cross. Die op het eerste oog niet bij
zonder zindelijk leken, schakelde hij uit.
De winkel, die het meest in aanmerking
kwam, lag juist op het kruispunt bij het
station. Het was een zaak van middelma
tige grootte, met drie in het wit gekleede
bedienden, en het was een druk beklante
zaak. Daar er een restaurant bij was, waar
je hetgeen je aan de toonbank gekocht had,
kon consumeeren, lunchte Anthony Trent
daar. Op de toonbank lagen stukken van
een prachtige pastei van ham en kalfs-
vleesch, gegarneerd met hard gekookt ei
en paddestoelen. De pastei in zijn geheel
kostte 1.50. Door een lyrisch betoog over
dit kunstwerk stal Trent het hart van den
eigenaar. Hij vertelde, dat hij een oom
had, die al jaren lang de lof van derge
lijke verrukkelijke pasteien zong. Ze wa
ren ook elders verkrijgbaar, maar alleen
deze trotse he kok kende de juiste verhou
ding der ingerediëntie.
„Misschien haalde mijn oom ze hier wel",
Trent beschreef hem bijzonder nauwkeu
rig.
De winkelier straalde. „Hij koopt ze hier
nu nog". Hij wendde zich tot een bedien
de. „George, wanneer is die lange trotsche
man hier het laatste geweest?"
„Ik heb hem de laatste week niet ge
zien. Hij is zeker verhuisd."
Trent voelde zich de hoop ontzinken.
Was de vos ook reeds uit dit hol verjaagd?
Een andere bediende meende, dat hij hem
gisteren een arm vol couranten had zien
koopen. De man beweerde, dat die klant
in de buurt moest gewoond hebben, daar hij
vaak op pantoffels in de winkel kwam. Hij
voegde er aan toe, dat de oom van hun
klant er slecht uitzag, maar dat hij zich
stellig niet vergist had.
„Droeg hij pantoffels? Hij moet voorzich
tig zijn. Hij is niet zoo sterk als hij lijkt en
men kan altijd kou vatten."
„Ik geloof het wel", zei de bediende, na
even nagedacht te hebben, „ja, ik ben er
zeker van. Hij zag er uit, of hij zoo maar
eventjes naar buiten was geloopen om een
paar kranten te koopen."
Toen hij zag dat de eigenaar een anderen
klant hielp, fluisterde hij. „Het zijn werke
lijk uitstekende pasteien, mijnheer, maar
een beetje machtig en uw oom at er één
per dag."
Onder het terugwandelen naar zijn ho
tel dacht Trent er over, hoe graag hij de
reden wou weten, waarom Garland niet
meer in die winkel kwam. Het was eigen
lijk logisch genoeg, n.l. dat hij op dieet
moest gaan leven. Maar Garland wist ook,
wat hij in dat pakje in die boekwinkel in
de Charing Cross Road had achtergelaten.
Hij wist toen, dat ze hem op het spoor wa
ren. En hij moest ook weten, dat hij in ge
vaar verkeerde, als hij ten minste iets be
greep van het karakter van zijn neef, wiens
gedrag hem zoo vermaakt had. Hij zou de
lekkere pasteien van zijn menu schrappen.
Hij zou niet meer langs die winkel loo-
pen. Trent hield zich bezig met de vraag,
of Garland dien nacht de wijk zou verla
ten, die voor zoover hij wist bewaakt
kon zijn. Of zou hij op zijn kamer blijven,
tot hij een plan had uitgedacht, die hem
in veiligheid zou brengen?
Trent stak zich in kleeren, waarin Gar
land hem nooit tevoren gezien had, en ging
toen de avond viel, in de buurt wandelen.
Het oomplex straten, dat als Adelphi be
kend staat, leek hem een ideale schuil
plaats. Rustige, sombere straten, die des
nachts eenzaam en verlaten zijn. Noorde
lijk het Strand, aarr de Zuidkant het Em
bankment van de Theems. En vlakbij een
groot station met talrijke in- en uitgan
gen. Hield hij zich schuil in dit vreemde,
weinig bekende deel van Londen? Dan had
hij een rechtstreeksche verbinding met
het vasteland in zijn buurt. En waarschijn
lijk een halte van de bus voor zijn deur.
Voor menschen als Garland was die wijk
onbetaalbaar.
Binnen twaalf uur had het Adelphi een
nieuwe inwoner. Het was een magere jon
geman, met een hoogen schouder, en een
gebogen rug, die op een ziekelijk gestel
wees. Zijn kleeren waren niet nieuw, maar
netjes en zijn schoenen gelapt, maar heel.
Hij deelde zijn hospita mede, dat hy een
agent van de United Metropolitan Assu
rance Company was.
En Anthony Trent sprak de waarheid.
Hij was inderdaad agent van een groote
industrieel concern, dat hem ruimschoots
van reclame-drukwerk voorzag. Zijn baan
tje noodzaakte hem huis aan huis aan te
bellen, om te trachten de bewoners tegen
ongevallen te verzekeren. In zijn kamer
bewaarde hij nog een stel kleeren om zoo
noodig naar zijn hotel te kunnen gaan.
Den eersten den besten dag kreeg hij al
een pluimpje van zijn chef, door een zeke
ren Anthony Trent, zonder beroep, tegen
alle mogelijk ongevallen te verzekeren. Hij
probeerde zijn kunsten zeifis op den eige
naar van den winkel in zeldzame boekwer
ken. En die kon veel beter met den een-
voudigen en eerbiedigen „Alfred Anthone"
opschieten dan met kapitein Hammond.
Daar hij niet over den deftigen Garland als
oom durfde spreken, bracht hij het onder
werp op pasteien, doch hy kon zyn slacht
offer er niet toe bewegen Garland in de
conversatie te betrek kern. Maar hy liet
zich kennen als iemand, die graag in boe
ken snuffelt en nu en dan iets koopt. Hij
werd er echter niet voor beloond. Gar
land vertoonde zich niet weer.
Alfred Anthony hield er eigenaardige
werkuren op na. Maar een man, die zijn
huur vooruit betaalt, en onhoorbaar de
trap oploopt, mag zooiets doen, zonder dat
hy de aandacht trekt. Hij was al op de
been, als de melkwagens 's morgens vroeg
door de stille straten ratelden. Hij kende
Govert Garden, als de groote wagens met
fruit en groenten uit Kent en Surrey aan
kwamen rollen. Hij wandelde door de ver
laten straten, als de late boemelaars met
onzekeren gang naar huis waggelden. Op
alle uren van den dag was hij op zoek naar
zijn prooi. En langzamerhand leerde hij
veel van het eigenaardige leven van Lon
den kennen.
Bijna geen avond ging voorbij, zonder
dat hy in het station de boottreinen gade
sloeg en de menschenmenigte aan een
nauwkeurig onderzoek onderwierp. Hij
was niet de ernstige Trent, maar Alfred
Anthony, geestig en vol grappen, die steeds
bereid was een potje te biljarten of te
kaarten. Hij kreeg in die buurt werkelijk
een nuttige reputatie als iemand, die veel
van biljarten hield, maar er weinig van te
recht bracht. De lagere spoorwegbeamb
ten wisten spoedig, dat hij vroolijk zijn
kleine verliezen betaalde en graag revan
che nam. Zijn nieuwe vrienden namen aan,
dat er meer in de verzekeringsbranche zat,
dan zij voor mogelyk hadden gehouden.
Misschien hadden ze wel gelijk.
(Wordt vervolgd).
