MAANDAG 20 MEI 1935 DE LEIDSCHE COURANT DERDE BLAD. - PAG. 9 GEMENGDE BERICHTEN WIELRIJDER DOOR AUTO GEDOOD. Zaterdagavond reden twee wielrijders tusscben Alkmaar en Koedijk in de richting Den Helder. Het regende hevig en de weg was glad. Van de tegenovergestelde rich ting naderde een auto met verblindende lichten. De wielrijders werden tegelijker tijd achterop gereden door een anderen auto, die, vermoedelijk door de verblinden de lichten van den tegenligger, de wiel rijders te laat ontdekte en een van hen, den 18-jarigen Van Houten, uit Alkmaar, tegen den grond wierp. De autorijder keerde on middellijk naar Alkmaar terug om de poli tie te waarschuwen. Het duurde echter bij na een uur eer de ziekenauto verscheen. Toen de ongelukkige wielrijder in het Cen traal Ziekenhuis werd overgebracht, over leed hij spoedig na aankomst. De verblin dende tegenligger is tot nog toe onbekend gebleven. DE ROOFMOORD TE O TEN EN DE ROOFOVERVAL TE UDEN THANS OPGEHELDERD. „De Rut" beken#. Nu er eindelijk een bres geschoten is in de vermaande stilzwijgendheid der Ossche onderwereld, begint er Langzamerhand klaarheid te komen in het groot aantal duistere misdrijven, die in de jaren 1933 en 1934 in deze streek werden gepleegd, meldt de „Vooruit". Bij vele dezer misdrijven duikt de raad selachtige figuur op van „De Rut". Het staat thans vrijwel vast, dat deze negen tienjarige opperman H. A. v. d. P., beter bekend onder zijn bijnaam „De Rut" en Piet de Bie de hoofdpersonen moeten zijn geweest van de bende, welke zoo langen tijd een terreur heeft uitgeoefend op de be woners van Oss en omgeving. Zooals men weet heeft „De Rut" door zijn getuigenverklaring voor de Bossche recht bank meegeholpen aan de veroordeeling van Piet de Bie wegens doodslag op zijn neef Gerrit Dit verraad is hem echter duur te staan gekomen. De familie De Bie zon op wraak. Dit is de voorgeschiedenis van de opzienbarende bekentenis van Willem de Bie, dat „De Rut" de hoofddader van den roofmoord te Oyen zou zijn geweest. Het gevolg was, dat „De Rut", die 15 dezer uit de gevangenis zou worden ontslagen, opnieuw werd ingesloten, thans wegens medeplichtigheid aan roofmoord Vier bekentenissen. „De Rut" moet door de verklaringen van Willem de Bie zoodanig in het nauw zijn gebracht, dat ook hij een volledige beken tenis zou hebben afgelegd. Na Willem de Bie, hebben dus thans ook Van Orsouw, bijgenaamd „de Olie", en „De Rut" be kend, het afschuwelijke misdrijf te Oyen te hebben bedreven. Inmiddels zijn de nasporingen der politie voortgezet, met het resultaat, dat thans ook de beruchte roofoverval, die in den nacht van 21 op 22 Februari 1934 te Uden heeft plaats gehaxi, is opgehelderd Destijds werd het bejaarde echtpaar Bouwmans door vier gemaskerde bandieten overvallen, mishandeld, gebonden en van een aanzienlijk geldsbedrag en gouden sie raden beroofd. De bandieten hadden zich door een gat in het dak toegang tot het boerderijtje verschaft en hadden den be woner met zijn eigen jachtgeweer bedreigd zoodat hij des nachts niet meer naar de po litie durfde gaan. Door dezen voorsprong konden de gemaskerde bandieten met hun buit gemakkelijk ongehinderd ontkomen. Bij een bezoek, dat wij hem brachten, ver telde de heer B. ons, dat „De Rut" Zaterdag zwaar geboeid onder potitiegeledde naar het huisje is gebracht, waar destijds de overval is geschied. Dit huis aan den eenzamen Molenkant, wordt thans niet meer door de familie B. bewoond. „De Rut" werd met FEUILLETON. DE DIEF, DIE EEN DIEF VING Naar het Engelsch van WYNDHAM MARTYN. (Nadruk verboden). 17) „Zeker", zei Trent sneL „Ik wierp me op hem als een kanonsko gel en pakte hem onder de knieën. Hij kwam op me neer als een lading bakstee nen, maar niet voor hij op mij gevuurd had. gelukkiger dan Achilles. Tot mijn geluk De kogel trof me in de hiel, maar ik was kwam hij met zijn hoofd op een stoel te recht en verloor veel bloed." De oud-marine-officier staarde in het vuur, als zag hij dat vreeselijke gevecht weer voor zich. „Ik heb allerlei soorten vechtpartijen meegemaakt, maar nooit een zooals die. Een zekere vrees voor den man en de ver dorvenheid, die hij uitstraalde, belemmer den me. God weet, hoe lang hij over den vloer tastte om zijn wapen weer te pak ken te krijgen. Ik geloof, dat we het gelijk tijdig vastgrepen. Ik probeerde te maken dat hij zichzelf doodschot het was zijn leven of het mijne. Viermaal ging dat pistool af en elke keer dichter bij mijn hoofd dan bij het zijne. Ik weet niet, wat het einde geweest zou zijn, maar de be dienden kwamen op het lawaai af. Ik hoorde den- ouden portier op de deur bon- de slachtoffers van den overval geconfron teerd, doch daar hij gemaskerd was ge weest, was het voor hen niet mogelijk hem te herkennen. Hij viel tenslotte echter door de mand en legde ter plaatse een volledige bekentenis af. Hij noemde ook de namen van zijn mededaders, alle beruchte figu ren uit de Ossche onderwereld. De politie zal verder onderzoeken, of hij in deze waarheid spreekt. „De Rut" gaf op de plaats van het mis drijf een nauwkeurig relaas van den over val. De bende had het adres der Bouwmans met de noodige bijzonderheden gekregen van een inwoner van Uden. Voor dezen „tip" hadden de vier misdadigers den aan brenger elk tien gulden belooning gegeven. „De Rut" verklaarde, den man niet te ken nen, zoodat de politie dezen oorbekende zal moeten opsporen. Het edele viertal had zich per auto naar de plaats van het misdrijf begeven. Daar aangekomen, heeft „De Rut" een gat in den muur gemaakt, waarna zijn maats met een ladder via de zolder het ach terhuis konden bereiken. Door het gestom mel werd de heer des huizes gewekt, die naderbij kwam en daarna weerloos werd geslagen en gebonden. De eerste klappen bracht „De Rut" toe. Verder verklaarde hij nog, dat men ge zamenlijk van onder de plavuizen een ta baksdoos en een blikken kistje had te voor schijn gehaald, waaruit de spaarduitjes der oudjes, ten bedragen van tweeduizend gul den, werden buit gemaakt. Uit een kleer kast werden de gouden sieraden gestolen. Teneinde de bewoners op een dwaalspoor te leiden, hebben de roovers elkaar bij het heengaan toegevoegd: „Laten wij maar voortmaken, dan* kunnen we de bus naar Eindhoven nog halen". De bekentenis van „De Rut" bevat be zwarende verklaringen tegen den wielren ner C., die thans verblijf houdt in het Huis van Bewaring te Den Bosch, verdacht van moord op den caféhouder J. v. d. Pas en tegen A. H., bijgenaamd de jonge Toon de Soep, en verder tegen Piet de Bie, die allen in het complot betrokken zouden zijn ge weest. „De Rut" is thans in de marechaus seekazerne te Uden ingesloten, waar hij tij delijk blijft, teneinde ter plaatse nog na dere aanwijzingen te geven. Men kan thans veilig aannemen, dat de politie de daders van de in deze streek zoo veelvuldig gepleegde misdaden in handen heeft. Men verwacht dan ook binnenkort meerdere onthullingen over roofovervallen, waarbij de beruchte Ossche bende is be trokken. MOORD EN ZELFMOORD TE ROTTERDAM Zaterdagmorgen heeft een broer van de j familie de Wolf, die, te Rotterdam aan de Veemarkt Zuidzijde 7 woont, in de wo- j ning, die op de eerste verdieping is ge- I legen, zijn broer en schoonzuster dood i aangetroffen. Beiden lagen met afgesne- j den hals te bed. Politie en parket werden terstond ge- j waarschuwd en stelden een onderzoek in. j Vast is komen te staan, dat het drama zich reeds zeer vroeg in den ochtend moet hebben afgespeeld. Buren hebben om streeks 5 uur gerucht gehoord en zijn aan het huis gaan bellen doch kregen geen ge- j hoor. Om 10 uur zijn de buren nog eens gaan bellen, doch ook toen werd niet open gedaan. Men heeft zich toen naar den broer van de fam. de Wolf begeven bij wien Vrij dag het eenig kind der familie was on dergebracht. De broer is toen eveneens gaan bellen en toen hij geen gehoor kreeg, j heeft men zich met een ladder tot de woning toegang verschaft waar men man j en vrouw dood aantrof. Het politie- onderzoek heeft uitgewezen dat de vermoedelijke oorzaak van dezen moord en zelfmoord gezocht moet worden in een ongeneeslijke ziekte van den man. Zij hebben een briefje achtergelaten, j waarin zij van de familie afscheid nemen. zen en brullen, dat er een moord begaan werd. Vermoedelijk hoorden we tegelijker tijd het geroep der bedienden. Hij sprong op en liet mij de revolver. Later merkte ik, dat er geen patronen meer inzaten. Ik was te duizelig om hem terstond te achtervol gen. Hij verdween in de voorkamer, door de deur waarvan hij ook was binnengetre den. Ik" liet de bedienden binnen en greep de zware dienstrevolver van den ouden Clement. Toen zette ik hem na. Hij was ontsnapt door een raampje, twintig voet boven den beganen grond. Er waren gaten in de steen geboord voor bevestiging van tralies, maar die zaten er nog niet in en de baron hield de plek blijkbaar niet voor gevaarlijk." „Stond er 'n ladder tegen?" vroeg Trent „Ja, maar die had hij weggetrokken en ik was te zwaar om de sprong te wagen zonder een been te brëken. Ik zag hem in het maanlicht het paadje afwaggelen en ik schoot. Ik moet hem in den rug hebben getroffen, tusscben de schouderbladen. Toen we buitenkwamen vonden we bloed sporen en de afdruk van zijn lichaam in de modder, waar hij gevallen was. We von den de sporen van twee mannen, die hem hadden opgeraapt, him voeten waren diep in het slijk gedrongen en verrieden dui delijk, dat ze gewankeld hadden onder een zware last. Het regende hard. Aangespoord door den baron deed de politie haar best, maar het was niet genoeg. Hij was en bleef weg. Slechts het bloed, dat zich vermeng de met de regen en modder, gaf aan waar hij eenigë oogenblikken gelegen had. Een maand later werd uit een kanaal het lijk opgehaald van een man, dat het zijne zou kunnen geweest zijn. Ik zag het lijk, maar het was in zoodanige toestand, dat abso- lute herkenning was uitgesloten. SMOKKELAAR TRACHT EEN POLITIEAGENT OMVER TE RIJDEN. Zaterdagmiddag trof een surve illeerend agent van politie in de Condorsfcraat (een vam de beruchtste smokkelbuurtem van Til burg) een auto aan, hetgeen hem zeer ver dacht voorkwam. Hij hield dezen wagen in het oog en zag hem na eenigen tijd ver trekken en, tot groote verbazing van den agent, z'n weg over een weiland nemen. De agent wilde er meer van weten en reed een klein eindje om en kwam in de Groen straat terecht. Daar zag hij de bewuste auto aankomen, die aan den rechterkant van den weg reed met een vaartje van onge veer 40 K.M. De agent stond aan den an deren kant en sommeerde den bestuurder om te stoppen, voor controle van de noo dige papieren. In plaats van te stoppen zwenkte de bestuurder naar links en kwam recht op den dienaar van Hermandad aan. Deze wist zich door nog juist opzij te spingen in veiligheid te stellen. Een voor bijganger, die het heele geval had aange zien, feliciteerde hem met den gelukkigen afloop. Maar het gezicht van den bestuur der kende men en met behulp van de po litie in St Michielsgestel, slaagde men er spoedig in om den „doodrijder" te arres teeren. Het bleek een zekere v. R. te zijn, uit Tilburg, tegelijk te St. Michielsgestel wonende, die bij de politie, als 'n berucht smokkelaar bekend staat. Tegen hem zijn verschillende processen-verbaal opge maakt o.a. wegens poging tot doodslag. „Mndmrg." „POELAU LAUT" HEEFT MACHINE- SCHADE. Op haar reis naar Ned.-Indië te Napels teruggekeerd. Het Vrijdagnacht van Napels naar Indië vertrokken motorvrachtschip „Poelau Laut" van de Stoomvaart Maatschappij Neder land, heeft onderweg maohineschade ge kregen tengevolge waarvan het schip naar Napels is teruggekeerd. De „Poelau Laut" heeft de mail voor In- diië aan boord. Van Amsterdam is een as sistent-ingenieur naar Napels vertrokken, teneinde de omvang van de schade op te nemen. Na het herstel van de schade zal de reis worden voortgezet. UIT DE OMGEVING HILLEGOM. Installatie pastoor Kosters. Zondag morgen had op zeer plechtige en indruk wekkende wijze de installatie plaats van den zeereerw. heer B. F. Kosters, benoemd pastoor van St. Mart in us alhier. Te ruim 10 uur had zich een groote schare geloo- vigen op het kerkplein opgesteld, terwijl door een haag van Graal-leden en K.J.C.- ers en onder klokgelui, de nieuwe herder door den hoogeerw. Deken vanuit de pas torie het kerkgebouw werd binnengeleid. In het voorportaal van de kerk maakte een groep misdienaars hunne opwachting en geleidde de geestelijkheid naar de sa cristie. Hierna had door den Deken van Noordwijk de installatie plaats. Vervolgens werd door den nieuwen her der, geassisteerd door de beide kapelaans de plechtige Hoogmis opgedragen tot in tentie van de parochie. Na het Evangelie beklom Deken Borsboom de preekstoel om de geloovigen en vervolgens den nieuwen pastoor toe te spreken. Z.eerw. had tot tekst gekozen: „Wü vervullen een gezantschap voor Christus". Allereerst sprak zijneerw. eenige waardeerende woorden over het werk wat door pastoor Krook gedurende diens 15- jarig pastoraat in de parochie was verricht. Vervolgens schetste zijneerw. de verhou ding van de pastoor tot de geloovigen en andersom. In den tegenwoordigen tijd is het bestuur van een parochie geen gemak kelijke taak, doch spr. rekent op de ge loovigen, die van goeden wille zijn en him „Waarom denkt u dan, dat hij dood is? Is die camée niet net heit soort voorwerp, waar hij op af zou gaan?" „Om twee redenen. Om te beginnen ben ik er zeker van, dat die legerevolver hem doodde. En verder stal de man, die den markies vermoordde, bijna duizend pond, hoofdzakelijk in klein bankpapier. Vol gens mij was zijn laatste misdaad het ste len van Giorgione's „Venetiaansch feest" in New-York, enkele maanden voor ik hem ontmoette." Anthony Trent verried niets van zijn plotselinge belangstelling bij het noemen van een van zijn eigen meesterstukjes. Dus hij en die onbekende werden met elkaar verward! Wat een eer voor hem, „Wat was dat?" vroeg hij. „Een van die fabelachtig rijke wezens, die films in elkaar draaien, kocht een Gior- 'gione. Ik had het schilderij nog nooit ge zien, omdat die in een particuliere verza meling was geweest, maar het moest een van de beste stuken van den Venetiaan zijn. Een klein doek, maar schitterend ge conserveerd. Het schijnt, dat de filmmag naat het kocht als cadeautje voor zijn vrouw. Het werd hem gezegeld overhan digd en zou op de ontbijttafel prijken op haar verjaardag. Als ik het goed heb, be droeg de prijs tachtigduizend pond, een van de hoogste bedragen, ooit voor een Giorgione betaald. Toen het pak geopend werd, vond men een geillustreerd tijd schrift, maar niet het schilderij. U hebt er toch zeker wel van gehoord?" „Ja", glimlachte Trent, „en ik heb er erg om gelachen. Eigenlijk deed het me genoe gen. Die zelfde filmmagnaat stal een reeks ideeën van me, die ik hem in verkorten vorm liet lezen, en verdiende er een schat geld mee." UIT DE RADIOWERELD Programma's voor Dinsdag 21 Mei. Huizen 1875 M. KRO Uitzending, 4.00—5.00 HIRO. 8.Morgenconcert. 10.00 Gramofoon. 10.30 Godsdienstig halfuurtje door Pastoor Perquin. 12.15 Lunchconcert door het K. R. O.- orkest. 2.Vrouwenuurtje. 3.— Gramofoon (opera-■programma). 4.Afgestaan aan de H. I. R. O. 5.10 De K. R. O.-boys, afgewisseld door gramofoon. 7.15 „De Middenstand en het aanpas singsproces", door E. J. M. Stumpel, lid der Tweede Kamer. Daarna gramofoon. 8.Vaz Dias en Maria-liederen. 8.15 Solistenconcert door het Stedelijk Orkest van Maastricht m. m. van Max Kloos, bariton. Te 9 uur A v. Domburg met een filmpraatje. 10.Aansluiting met Heek te Amster dam. 10.30 Vaz Dias, waarna gramofoon. 10.45 Vervolg aansluiting Heok. 11.30 Gramofoon. Hilversum 301 M. AVRO Uitzending, 5.30 VPRO. 8.00 Gramofoonplaten. 10.00 Morgenwijding. 10.30 De Minstreels (11.00 Causerie). 12.30 Kovacs Lajos en zijn orkest en Gramofoonmuziek. 2.00 Pianorecital en Omroeporkest. 3.004.00 Knipcursus. 4.30 Radiokinderkoorzang. 5.00 Voor de kinderen. 5.30 VPRO Bijbelvertelling. 6.00 Ensemble „Chas Dassi", uit „Cen tral", Den Haag. 7.00 Radio-volkszang. 7.30 Het Gagliano-kwartet. 8.00 Vaz Dias en Gramofoonplaten. 9.00 Koos Speenhof zing. 9.15 Omroeporkest m. m. v. Jan Seven- stern (fluit). 10.10 Pianospel a quatre mains. 10.30 De AVRO-Decibels. 11.3012.00 Gramofoonplaten. Droit wich, 1500 M. 10.35—10.50 Morgenwijding. 11.20 Orgelspel. 12.35 Fr. Walker's octet. I.20 J. Muscant en zijn orkest. 4.40 Kwartetconcert. 5.35 John Reynder's orkest. 6.50 Bach-concert. 9.35 De Kitzbühel-Tirolers spelen, 10.40 BBC-Theaterorkest. II.3512.20 Dansmuziek. „Radio-Paris", IMS M. 12.35 Orkestconcert. 9.05 Concert. 10.55 Dansmuziek. herder in zijn moeilijken arbeid zullen steunen. Dan schetste zijneerw. het ge zantschap van den priester en richtte zich vervolgens tot den nieuwen herder en wenschtte hem kracht en sterkte toe om deze parochie te besturen tot heil van de parochianen, opdat zijn zegenrijke arbeid moge rusten op de parochie van St. Mar- tinus tot in lengte van dagen. Zondag aa. 26 Mei zal pastoor Kosters receptie houden om met de parochianen kennis te maken. KATWIJK AAN DEN RUN Bloemen. De heer Nic. Bos alhier be haalde met zijn perk Darwintulpen Greu- ze als vrije inzending op de tentoonstelling te Heemstede de verguld zilveren medaille geschonken door de Kamer van Koophan del te Amsterdam. „Zoo", riep Wadham, „dis u bent een schrijver." „Wel geweest", gaf Trent toe, „maar mijn andere werkzaamheden laten me thans geen tijd meer om te schrijven." Hij stond op. „Mag ik dat licht boven Niccolo's hoofd eens opdraaien? Ik moet hem eens goed bekijken." Wadham sloeg hem met belangstelling gade. Hij beschouwde het als lof voor zijn vertellersgave en begreep niet, waarom Trent potlood en papier vroeg. Toen zag hij zijn gast een meesterlijke schets van Niccolo's kop maken. „Verdorie!" riep hij opgewonden, „hoe raadt u, dat hij zulke oogen had?" „Als ik ze kleurde, zou ik ze blauw ma ken. Zou dat kloppen?" Wadham kon niet gissen hoe gretig de ander op zijn antwoord wachtte. „Licht, hardblauw, Vreemde, onvergete lijke oogen." Hij zag Trenis potlood bezig. „Geeft geeft u mijn Niccolo een baard?'" „Ja", zei Trent, „en een snor. Deze lij nen maken hem ouder. U ziet zijn vier kante kin is begraven in vetkwabben en bakkebaarden. Die wallen onder zijn oogen bederven misschien uw Niccolo, maar ze behooren bij den mijne." „Ik begrijp niet wat u bedoelt", Wadham had Trent nog niet zoo opgewonden gezien. „U hebt er een heel anderen man van ge maakt een, dien ik heelemaal niet her ken." „Dit mag dan niet Niccolo zijn, maar het is ongetwijfeld Charles Garland! Ik ver moedde het dadelijk al, maar nu weet ik het zeker. Er kunnen geen twéé derge lijke personen bestaan." „Dus leeft hij nog?" riep Wadham, „en ik heb hem niet gedood?" „Het is zijn specialiteit, de schijn te wek- Kalundborg, 1261 M. 12,202.20 Concert uit Rest „Ritz". 3.205.20 Omroeporkest. 8.20 Zang en Piano. 8.35 Balaika muziek. 9.20 Harmonie orkest. 10.35 Symphonieconcert. 11.2012.50 Dansmuziek. Keulen, 456 M. 12.20 Ruhrlandorkest. 2.35 Koor. 4.20 Kamermuziek. 5.20 Sted. orkest van Essen. Solisten en koor. 9.20 Sted orkest van Essen. 11.25 Orkest en solisten. Rome, 421 M. 9.10 Orgelconcert. 10,20 Mandolineconcert. Brussel, 322 en 484 M. 322 meter: 12.20 Gramofoonplaten. 12.50 Omroeporkest. 1.502.20, 5.20 en 7.35 GramofoonpiL 8.20 Omroeporkest en radio-tooneeL 10.3011.20 Gramofoonplaten. 484 meter: 12.20 Gramofoonplaten. I.30—2.20 dito. 5.20 Populair concert. 6.20 en 6.50 Gramofoonplaten. 7.20 Pianorecital. 8.20 Salonorkest en voordracht. 10.3011.20 Pop. Concert. Deutschlandsender, 1571 M. 8.35 Rijkszending: „lm Herzen der Ruhr- industrie." 9.20 Herdenking van het 2-jarig bestaan van de „Reichsluftschutzbund". 10.20 en 11.05 Berichten. II.2012.20 Adalbert Lutteris orkest. Gemeentelijk Radio- Distributiebedrijf te Leiden. 3e Programma. 8,20 Keulen. 12.20 Brussel VI. 14.20 Duitschl. Sender. 15.20 Kalundborg. 16.20 Deutschl. Sender. 17.20 Brussel VL 18.50 Droit wich. 19.10 Leipzig. 20.20 Brussel Fr. 21.20 Milaan. 23.20 Parijs Radio. 4e Programma. 8.05 Parijs Radio, 8.50 Deutschland Sender. 10.35 Droitwich. 11.05 London Reg. 11.20 Droitwich. 14.20 Londen Reg. 17.35 Droitwich. 18.20 Diversen. 18.50 London Reg. 19.20 Brussel Fr. 19.50 Parijs Radio. 20.20 London Reg. (Wijzigingen voorbehouden). LISSE. De trambotsmg. Omtrent de oorzaak vam de trambotsing bij Lósse vernemen wij, dat de schuld van de aanrijding zeer waarschijnlijk logt bij den bestuurder van de tram uit Leiden. Ter plaatse bestaat een rails-strenge- linig over een afstand van 20 M. Het uit zicht is zeer goed en daarom zijn dan ook geen seinlichten aanwezig. Bepaald is, dat als tramtreinen uit beide richtingen nade ren, die uit Haarlem den voorrang heeft De tramtrein uit Leiden had dus moeten wachten. De bestuurder heeft verklaard, dat hij de tram niet kon „houden", wat be teeken en kam, dat hij wellicht de tram uit Haarlem te laat heeft opgemerkt en dus ook te laat geremd heeft. Het is gebleken, dat de remmen van beide tramtreinen goed im orde waren. Technische fouten aan de tramtreinen zijn niet geconstateerd. ken, dat hij dood is. Best mogelijk, dat u hem zelfs niet gewond hebt. Het bloed dat u zag, kan wel koeienbloed geweest zijn, voor het doel gekocht in' een abattoir. Bij hem is alles mogelijk. In uw geval slaag de hij er in, de vervolging te doen staken. Dat probreerde hij bij mij ook. Ik twij fel er nu niet meer aan of hij hield me voor een Amerikaansche detective. Hij be kende, daar gewoond te hebben." „Dan kunnen we het stelen van die Gior gione gerust aan hem toeschrijven. Ik wist het wel. Ik ben u buitengewoon verplicht, Anthony Trent, ik heb mijn oude liefheb berij hervonden. Gelukkig hebben we deze teekening van u ter identificatie." „Die zal nu wel waardeloos zijn 'gewor den. Denkt u, dat een zoo schrander man een uiterlijk zou behouden, dat hem aan arrestatie blootstelt? U kende hem toen hij op Donatello's Niccolo leek en enkel een zwaargebouwd man was. Ik kende hem on eindig grover, met baard en snor. Maar we weten geen van beiden hoe hij er nu weer uit zal zien." „U bedoelt pruiken en verf en zoo?" „Neen, dat zijn onpractische, amateur achtige dingen, die dadelijk in het oog val len. Ik bedoel, dat de allerhamdigsten hun trekken wetente veranderen." Trent voelde, dat hij een ander geen deelgenoot kon maken van de vindingen, waarmee hij telkens weer aan de nasporingen van de politie was ontkomen. Anthony Trent was meermalen aan het werk gezien maar nim mer, na zijn eerste jeugdavonturen, had den zij, die hem overvielen, zijn gewone gezicht gezien. Hij was doorkneed in aller lei trucjes om oogen, neus en mond te ver vormen en had niets te vreezen dan de onmiskenbare vingerafdrukken. (Wordt vervolgd).

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsche Courant | 1935 | | pagina 9