HULP IN NOOD
Geijtenbeek's Fotohandei
WILT U IETS WETEN?
'ZATERDAG 18 MEI 1935
JE LEIDSCHE COURANT
VIERDE BLAD. - PAG. 14
AFDEELING LEIDEN R. K. DIOC. VROUWENBOND.
Deze rubriek verschijnt des Zaterdags om de veertien dagen. Brieven, vragen en
mededeelingen te richten aan een der redactieleden: Mejuffrouw LAURA WERY,
Pieterskerkkoorsteeg 15, Leiden; Zr. 1. VAN DEN ABEELEN, Willem de Zwager-
laan 25. Oégstgeest; Mevr. FEHMERS—BOER KNOTTNERUS. Warmonderweg 37.
OFFICIEELE MEDEDEELINGEN.
Diocesane vergadering.
Maandag 20 Mei 1935 Diocesane verga
dering in de kleine Stadsgehoorzaal, ingang
Br eestraat. Toegankelijk voor de leden.
10.30 uur v.m. opening.
12.30 uur n.m. lunch in „In den Vergul
den Turk", kosten 1.50. Daarna kleine
wandeling naar den Hortus.
2.30 uur n.m. Slotvergadering. Een be
kend spreker zal spreken over: „De wer
king van den H. Geest in ons".
Excursies.
Donderdag 11 Juli 1935 en Dinsdag 16
Juli 1935, excursie naar de Unilever-Ver-
koopcentrale N.V. te Rotterdam. Leden, die
aan een dezer excursies willen deelnemen,
moeten zich vóór 1 Juli as. opgeven bij
Mevrouw J. Manders-Vermeulen, Oegst-
geesterlaan 12, tel. 292, of bij Mej. S. van
Deene, Breestraat 12, tel. 123. De kosten be
dragen 1.65 per persoon bij deelname van
minstens 20 personen, 1.50 bij deelname
van minstens 25 personen. Bedrag a 1.65
bij opgave te storten. Verrekening heeft
later plaats.
Op 11 Juli vertrek van hier te ongeveer
half tien. Op dien dag wordt door de N.V.
Unielever den dames een lunch aangebo
den. Deze excursie duurt tot half drie.
Op 16 Juli vertrek te ongeveer half één
Op dien dag wordt door de N.V. Unielever
den dames een thé complet aangeboden.
Deze excursie duurt tot ongeveer vijf uur.
RETRAITE FONDS
Er ligt nog een smet op de Vrouwen
bond, afdeeling Leiden. En de oorzaak daar-
van moeten wij zoeken in het retraitewerk.
Wat is er n.l. aan de hand? De Vrouwen
bond heeft een retraitefonds en er zijn
slechts enkele leden ik noem liever geen
aantal maar het is zoo weinig, dat men
wel kan zeggen, dat in onze afdeeling het
retraitewerk nog heelemaal niet populair
is. En dat is een smet. Want men kan mij
praten als Brugman over den goeden geest
in een vereenig ing, Voor mij blijft er nog
steeds een vraagteeken achter staan, zoo
lang in zulk een vereeniging er niet een
groot aantal is, dat de fijnigheden van het
geestelijk leven eens of meermalen is gaan
genieten in een gesloten retraite. Het da
gelij ksch leven is immers zoo vol van ver
strooiingen, dat het noodig is zich eens
terug te trekken om het geestelijk leven
in fijnere vorm te beleven en te genieten.
O.L.H. komt nu eenmaal niet in rumoer,
maar in de stilte en daar moeten wij ook
leeren de stilte nu en dan te laten terug-
keeren in onze zielen, ook temidden van
de dagelijksche bezigheden.
Men spreekt van Katholieke Actie, ook
onder de vrouwen. Inderdaad, dringend
noodzakelijk, maar laten wij dit afspreken,
dat die katholieke actie maar een woord
blijft zonder inhoud, wanneer wij niet een
groep hebben, die dat meerdere, dat de ka
tholieke actie eischt van ons geloofsleven,
als redelijk hebben leeren aanvoelen in een
gesloten retraite.
Neen, ik moet zeggen, dat maakt mij wel
wat bang, die weinige belangstelline voor
het retraitewerk in onze afdeeling. En die
vrees voor de retraite moet met één slag
overwonnen worden.
O neen, denk niet, dat de reden moet ge
zocht worden in de kosten: waarvoor men
liefde heeft, daarvoor vindt men ook de
middelen bijeen, zelfs in een groote crisis
tijd. Gebrek aan tijd? Pardon, het is gebrek
aan goede werkverdeeling. Och, tijd is
maar zoo betrekkelijk iets. Men kan er mee
doen, wat men wil, men kan de tijd uit
rekken zoover men wil, als er maar wil
achter zit.
Neen, wat wij noodig hebben, is niet
grooter overvloed van tijd (ga eens na of
de meeste retraitanten komen uit kringen,
waar men tijd over heeftgeloof er maar
niets van); het is ook niet gebrek aan mid
delen, het is gebrek aan liefde voor dit zoo
groote geestelijk werk en die liefde ont
breekt. omdat men nog steeds verkeerd
tegen dat werk aankijkt: men ziet er nu
eenmaal zoo dikwijls in: drie dagen vacan-
tie gaan houden in het diepst van de hel.
Ik zou zeggen: probeer het eens en U zult
zien, hoe aangenaam dat „heiletje" is.
Maar nu de daad. In Juni moet er een
retraite voor leden van den Vrouwenbond,
afdeeling Leiden gehouden worden in
Noordwijkerhout. Nu hebben wij deelneem
sters noodig en leden, die er de propagan
disten van worden, die anderen aanvuren
om mee te gaan. Maar het huis moet vol
worden, laat dat ons parool zijn.
Opgave voor retratie en ook als propa
gandiste voor deze retraite bij Mw. J. Man
ders-Vermeulen, Oegstgeesterlaan 12, Mw.
W. G. Lange veld-Hoogeboom, Aloëlaan
20a, Mw. A. Slootjes-Meijers, Maresingel 70
en Mw. M. Kluijtmans-Berger, Oranjelaan
16 te Oegstgeest;
maar van beide moeten er veel zijn!
Warmond. Prof. A. CLEOPHAS,
Geestelijk Adviseur.
R. K, VEREENIGING „HULP IN DE
HUISHOUDING EN DE BABY".
Het Bestuur van de R. K. Ver. „Hulp in
de huishouding en de Babybrengt langs
dezen weg hartelijk dank aan de milde
gevers en geefsters, die zoo enthousiast by
verschillende bestuursleden een gift depo
neerden ten bate onzer Vereeniging. Wie
volgt dit heerlijke voorbeeld na? Nog steeds
zijn loten verkrijgbaar bij de dames der
Vereeniging. Mochten er dames of jonge
dames zijn, die actief willen meewerken in
den verkoop van de loten, zoo zal dit dank
baar aanvaard worden. Deze loten zijn te
bekomen bij Mevr. B. Simonis, Haarlem
merstraat 133, ook worden ze gaarne toe
gezonden.
Meermalen, vooral in den laatsten tijd,
kwam ons het volgende ter oore, n.l.: De
Ver. „Hulp in de huishouding en de Baby"
moet toch wel een mooie Vereeniging zijn,
vooral in dezen tijd zoo onmisbaar. Bij zoo
veel zieken ontmoet men iemand in het ge
zin, aangesteld door deze Vereeniging. Maar
hoe werkt nu de Vereeniging. volgens
welk program? Wij weten er wel iets van,
maar toch, we zouden er nog veel meer
van willen weten.
Zoo'n greep uit het dagelyksch leven,
geen theorie of opgesmukt verhaal, maar
zuivere praktijk. Het schoone, hoogere doel
dat beoogd wordt, nJ. de strijd tegen zon
dige kinderbeperking, hoe tracht men dit
te bereiken, welke middelen staan de Ver
eeniging ten dienste?
Het Bestuur van onze Vereeniging heeft
gemeend in eenvoudige woorden een stukje
praktijk uit haar dagelijksche ervaring te
moeten weergeven.
De Vereeniging biedt hulp in gezinnen,
waar moeder ziek is of te zwak om zelf
haar zware taak geheel te vervullen en bij
vermeerdering van gezin. Er wordt vol
ledige of gedeeltelijke hulp geboden in ver
schillenden vorm, ni. door het plaatsen
van een hulp in de huishouding, door tege
moetkoming in de kosten van een hulp in
de huishouding, door het geven van wasch-
bemiddeling. Bovendien verstrekt de Ver
eeniging bij vermeerdering van 't gezin wie
gen en baby-uitzetjes.
Beschikt men zelf over financieele mid
delen, dan komt men niet 'in aanmerking
om van onze Vereeniging hulp te ontvan
gen, daar onze Vereeniging geen arbeids
beurs is.
De aanvrage om hulp geschiedt by voor
keur 's Woensdags tusschen 10 en 12 uur
bij onze 2e secretaresse, Kort Galgewater 4.
Alleen in spoedgevallen kan men zich op
andere tijden aanmelden.
De Vereeniging geeft slechts hulp in Ka
tholieke en in gemengde Kerkelijk ge
huwde gezonnen. Alleen bij hooge uit
zondering, op verzoek van de Heeren
Geestelijken, wordt van dezen regel afge
weken, b.v. als er uitzicht is, dat het huwe
lijk Kerkelijk gewettigd wordt, of in het
belang van Katholiek gedoopte kinderen.
Deze bijzondere gevallen vragen dan onze
volle belangstelling en meermalen hebben
wij dan de voldoening gehad medegewerkt
te hebben, dat vader en moeder weer hun
Kerkelijke plichten konden waarnemen.
Wy zullen U nu eenige voorbeelden geven
uit onze dagelijksche praktyk.
In de meeste gevallen heeft vader wei
nig of geen verdiensten. Nu wordt moeder
ziek, 't gezin telt vier, zes, acht of meer kin
dreen. 't Jongste is een jaar oud, de oudste
nog leerplichtig. Wat nu? Vader is thuis
zonder werk, doet zoo goed mogelijk de
huishouding, helpt de kinderen aankleeden,
snijdt boterhammen, zoo het oudste doch
tertje dit nog niet kan, zorgt voor het mid
dagmaal zoo goed hij kan, de afwasch enz.,
de kleine kleuters helpen hem daarbij, des
avonds brengt hy de kinderen naar bed,
moeder ziet toe, zoo zij zich niet te ziek
gevoelt of de kinderen goed bidden, lief
gehoorzaam zyn, helaas zijn er wel eens
kleine kibbelpartijtjes, 't gaat vader niet
zoo handig af, naar moeder luisteren de
kinderen beter. Dit gaat zoo eenige dagen
goed, maar dan.... de kinderen worden
door het ongewone steeds drukker en las
tiger, de jongste wordt ongedurig, huilt,
is niets meer te beginnen, niettegenstaande
hij anders lief en zoet is. Vader zucht: hoe
lang zal dit zoo moeten voortgaan. Moeder
I mag dit echter niet merken, want zij moet
i immers absolute rust hebben, zegt de dok
ter. Het wordt waschdag, wat nu? Maar
weer aanpakken, denkt vader. Ja vele va
ders wisten niet, dat moeder nooit rust
heeft, de kleuters vereischen steeds haar
zorgen, de wasch vergt veel van haar krach
ten, wil haar woning er netjes en zindelijk
uitzien, dan mag ze niet rusten, vader moet
het gezellig vinden tusschen de zynen.
Moeder heeft geen tijd ziek te zijn. Zij kan
zich deze weelde(?) niet veroorloven. Vader
alleen is niet in staat het huishouden goed
te laten marcheeren, hier moet een vrouw
leiding geven. Gelukkig er bestaat een R.K.
Ver. Hulp in de huishouding. Vader wordt
aangeraden door Parochie-Geestelijke of
dokter: klop daar eens aan, vraag daar eens
hulp en zie onze 2e secretaresse, waar de
aanvrage geschiedt, maakt een rapportje
op en geeft den betrokken bezoekdames be
richt dit gezin zoo spoedig mogelijk te be
zoeken. Dit gebeurt, de dames stellen zich
op de hoogte van den toestand, praten eens
rustig met de patiënte en komen tot be
sluit, dat hier spoedeischend een hulp in
de huishouding moet aangesteld worden;
dit geschiedt binnen den kortst- mogelyken
tijd. Is vader thuis, dan is hulp voor halve
dagen en wasch voldoende. Heeft vader
nog werkzaamheden buitenshuis, dan zal er
hulp gegeven worden, totdat vader thuis
komt of de kleintjes naar bed zyn. De
„hulp" draagt ook zorg voor de wasch, zoo
dat moeder zich nu wel de weelde mag ver
oorloven haar rust te houden. Heeft zij het
geluk na eenige weken wederom haar
plaats te kunnen innemen, dan gebeurt het
dikwijls dat voor veflichting de Vereeni
ging nog eenige weken de zware wasch laat
doen, de schrik van pas herstellenden.
Een ander voorbeeld. Vader werkt, ge
lukkig, de verdiensten zijn wel schraal,
maar toch, zuinig beheerd, juist toereikend
voor het gezin, dat reeds vele kinderen telt.
Over eenigen tijd verwacht men een nieu
wen wereldburger. Eerst zucht moeder wel
eens by deze gedachte, hoe zullen wij er
komen, er komt al zooveel kijken: schoenen
en kousen, daarmee kan men aan den gang
blijven, vader mag wel eens 'n nieuwen
werkbroek hebben, de oude is niet meer
te verstellen, de zusjes moeten er toch ook
netjes uitzien naar school en nu weer een
kleine er bij. De wieg is zoo slecht, de baby
kleertjes versleten; Jantje heeft deze zoo
lang mogelijk gedragen en daarvoor W^m-
pie al, zij weet geen raad en rekent en telt
en zucht nogmaals: Neen moedertje daar
om niet getreurd. Met evenveel blijdschap
als andere moeders zult gij uw kleine wel
kom heeten. Een groot gezin is en blijft een
zegen des hemels. Uw kroon wordt glan-
sender en schooner eens juist door uw kin
deren, de parelen voor uw kroon. Gij be
hoeft niet te luisteren naar de lokkende
stem der verleiding uw kindertal te beper
ken. Wij Roomschen gaan trots op onze
groote gezinnen. Klopt gerust by de Ver
eeniging „Hulp in de huishouding en de
Baby" aan. Kunt gij werkelijk buiten uw
schuld zelf niet voor het noodige zorgen,
zij biedt U de behulpzame hand en wieg
en uitzetje staan voor U klaar. In de dagen,
dat moeder het bed moet houden en de
heele huishouding in de war zou loopen
door de geboorte van broertje of zusje,
zorgt de Vereeniging, dat moeder voldoende
rust kan genieten en plaatst weer een hulp
in de huishouding.
Een ander voorbeeld.
Moeder wordt plotseling ziek, de dokter
constateert zoo spoedig mogelijk opname
in het ziekenhuis een donderslag aan
helderen hemel Vader is radeloos, moe
der schikt zich in het onvermijdelijke, ze
is te ziek om goed na de denken. Vader
weet niet wat te beginnen. Baby is pas een
paar maanden, de andere kinderen ook nog
zoo klein. Geld om hulp te nemen, kan men
niet missen. In dezen tijd is het al zoo pas
sen en meten. Wat te doen? Vader heeft
wel eens gehoord van de R. K. Ver. „Hulp
in de huishouding en de Baby". Dat is toch
de Vereeniging die jaarlijks in de maand
Juni een bloempjesdag houdt? Hoe spon
taan offerde hy steeds zijn dubbeltje voor
het schoone doel van deze Vereeniging. Veel
kon hij nooit missen, maar dat eene dub
beltje in het jaar, ja, dat gaf hij gaarne,
ook al kostte dit hem een offertje. Waarom
zou ook hy niet eens aankloppen. De Dames
zouden wel raad schaffen, hij weet niet,
wat hij beginnen moet, hij kan toch niet de
kleintjes alleen laten. Moeder zal by zijn
eerste bezoek naar de kinderen vragen, hoe
er voor gezorgd wordt. Goed gedacht vader.
De dames komen eens praten, oordeelen
hoe hier juiste hulp te bieden. De baby
tydelijk naar de S. Marg. v. Cortonastich-
ting, waar liefdevolle toewijding van de
Eerwaarde Zusters moeders liefde en zorg
vervangen.
De twee andere kleintjes van twee en
drie jaar aan naar de Eerw. Zusters Car-
melitessen, de vier grootere, schoolgaande
mogen overblijven de wasch gaat buitens
huis op kosten van de Vereeniging. 's Mor
gens, zoo noodig 's avonds een uurtje een
hulp in de huishouding en ook dit huis
houden is gered. Moeder kan gerust we
zen, zegt vader haar. Nu zij-weet, dat voor
haar gezin gezorgd is, zal zy spoediger her
stellen.
Bij zwakte der moeder volstaan wij met
eenige weken, soms maanden de wasch
buitenshuis te laten wasschen. Dit brengt
reeds een groote verlichting.
Dit zijn slechts enkele voorbeelden, die
wij wekelijks ondervinden. De aanvragen
om hulp worden steeds talrijker, hetgeen
zeer goed te verklaren is, gezien de nood
der tijden. Hoevele gezinnen mochten wij
reeds in alle stilte de behulpzame hand
bieden, die eens tot onze weldoeners be
hoorden. Zij, wier namen niet genoemd
worden in de vergaderingen en slechts be-
kyd zijn aan onze Presidente?
Op onze maandelijkshe vergaderingen
wordt door alle dames verslag uitgebracht,
wat zij in de afgeloopen maand ondervon
den hebben; nieuwe voorstellen ingediend,
kortom datgene besproken, waardoor zoo
veel en zoo goed mogelijk hulp geboden
kan worden.
Dat al deze hulpbieding groote sommen
gelds vragen, behoeven wij niet meer te
beschrijven. De penningmeesteresse schudt
weieens in de vergaderingen haar hoofd
en zucht: zoo komen wy het jaar niet door,
wij moeten bezuinigen, maar dan tot slot
van de bespreking luidt het: wij zullen
blijven geven geven zoolang wij kunnen,
wij zyn immers een Vereeniging van de
Voorzienigheid? Als de nood het hoogst was,
daagde er steeds redding. Zoo ook nu. Vele
giften mochten wij reeds boeken, de loten-
verkoop is prachtig ingezet. Wie helpt ons
de overige verkoopen? 10 cents per lot kan
toch voor niemand een bezwaar zijn en vele
kleintjes maken een groot. Haalt spoedig
een paar pakjes loten. Wij hebben nog ze-
latricen noodig. Alleen kunnen wij de loten
niet aan den man brengen. Komt, laat U
HOE ONS RECHT ZEGEVIERDE.
VI.
Na in algemeene trekken Mgr. v. Bom
mel en Broere beschreven te hebben, rest
nu nog een enkel woord over van Wijker-
slooth en van Vree.
Baron van Wijkerslooth was reeds kort
na zijn' priesterwijding benoemd tot pro
fessor aan het Seminarie te Warmond,
waar hij van 1811 tot 1833 talryke jonge
priesters mocht vormen. Zoo vlak by Lei
den, waar vele katholieke jongeren de
universiteit bezochten, achtte hij 't raad
zaam een college te stichten. Hy heeft
zelfs jarenlang met het idee geloopen een
katholieke Universiteit te stichten; zoo
reeds voelde hij aan de noodzakelijkheid
van wetenschap op katholieke basis. Zoo
ver echter is hij nooit gekomen; maar wel
stond in Katwijk al heel gauw een groot
college voor jongens uit den beteren stand,
de stichting van de Wijkerslooth. En he
den ten dage worden in datzelfde huis
jonge menschen tot het priesterschap ge
vormd, sedert enkele jaren onder leiding
der Franciscanen.
In 1833 werd van Wijkerslooth te Mün-
ster tot Bisschop gewyd en was de Neder-
landsche missie het werkterrein van de
zen ij veraar. In het gebied boven het „don
kere" zuiden diende hij in de jaren 1833
1851 aan 211.000 personen het H. Vormsel
toe, een ongemeen groot aantal. En in den
loop dier jaren wijdde hij zes Bisschoppen
en honderden priesters, consacreerde hij
tientallen kerken en kapellen. Voeg daar
bij zijn sterke propaganda voor de katho
lieke pers, en de durvende priester staat
voor U; durvend in dat felbewogen tijd
perk, toen elke katholieke activiteit werd
gezien als een soort verraad aan de natie.
Baron de Wijkerslooth toonde zich van
adellijk geslacht in de trouw aan waarheid
en recht en de vaak bestormde burcht der
katholieken vond in hem een krachtig ver
dediger.
In 1851 stierf hij in de hem toebehooren-
de villa „Duinzigt" te Oegstgeest. Doch
deze weldoener, die uit eigen middelen
,4Hageveld" had geschonken in samen
werking met Mgr. van Bommel, die het
college van Katwijk alleen bekostigde en
nog veel ander goed werk deed, hij
schonk ook „Duinzigt" om er een stichting
voor ouden van dagen te maken. Zoo had
hij zichzelf en wat hij bezat Nederland ten
nutte gemaakt.
Mgr. v. Vree, die de eerste Bisschop
van Haarlem werd na de kerkhervorming,
was in 1807 geboren en werd in 1831, ook
al weer te Münster, priester gewijd. Na
enkele jaren kapelaan te zijn geweest werd
hy in 1836 leeraar in Katwijk, waar hij
zeer snel opklom tot directeur. Doch in
1842 werd hij President van het Groot-
Seminarie Warmond, waardoor de oplei
ding van priesters voor de geheele Neder-
landsche missie zyn werk werd.
In de opkomende onderwijs-vraagstuk-
ken werd van Vree weldra een deskun
dige, terwijl de literatuur het domein werd
voor zijn breeden geest. Er kon geen be
slissing noodig zijn, of eerst werd Mgr. v.
Vree zijn oordeel gevraagd en de meest
onstuimigen kwamen meestal „afgekoeld"
terug. Dat zulks niet altijd prettig, maar
wel nuttig was in een land als het onze,
laat zich begrijpen. Witlox zegt dan ook:
„Ofschoon een vurig strijder en werker
voor de Roomsche zaak, was hy verdraag
zaam en begreep, dat de Katholieken hier
te lande met voorzichtigheid him weg
moesten bewandelen". Zoo was het inder
daad en dat hield hij anderen terecht voor.
Van 18531861 was hy Bisschop van
Haarlem, in welke functie zeer veel geor
dend moest worden op godsdienstig en
charitatief gebied. Mgr. v. Vree heeft het
volbracht en toen hij in 1861 stierf ver
loor ons diocees een hoogstaand en be-
J gaafd priester, een fijnvoèlenden, heiligen
I Prins der Kerk. S. M.
GENOEG WAARDEERING?
't Kan gek gaan in de wereld. Een
mensch, die het heelemaal niet verdient,
wordt vaak bewierookt; en een ander, met
offers voor zijn evenmensch altoos bereid,
wordt gekleineerd en gehoond.
Ergens op een groot station is het een
drukte van belang. Honderden menschen
rekken hun halzen om toch maar iets te
zien van een „afgodje" der wereld; of dat
nu een film-ster of een zwem-ster is, een
voetbal-held of een boks-kampioen. En
foto's worden gemaakt, verslagen geschre-
AUTOMAATi
ROLFILMS
Breestraat 79 hoek Diefsteeg
Ontwikkelen en afdruKken
voor Amateurs
ven om toch maar de menschheid „op te
voeden". O, wat een beschaving!
In een havenstad komt een oceaanstoo-
mer binnen en op de wal staan enkele
menschen hun familie-leden op te wach
ten. Er is geen muziek en geen persfoto
graaf, geen verslaggever en geen juichende
massa, t Is immers „maar" een missiona
ris of een eenvoudig zusterke. Die tellen
niet.
Zoo is de wereldsche mensch: oneven
wichtig.
En wij, katholieken? Hebben we ooit
genoeg waardeering voor die vele Neder
landers, die familie en vaderland hebben
verlaten? Die onder tropenzon of by noor
derlicht het heilig geloof gingen versprei
den? Voor die helden onder ons, voor die
besten aller Nederlanders, moesten wij
waardeering hebben. Och, zij vragen
van ons geen monument, geen schallende
muziek, geen „immer-lobend" verslag.
Wat zy vragen? Ons gebed!
Katholiek Nederland, dat honderden zo
nen en dochters naar de missievelden zag
vertrekken om te oogsten voor Christus;
katholiek Nederland, dat 40 harde wer
kers zag opklimmen tot Bisschop in de
missieën; katholiek Nederland moge be
seffen dat in ons geloof het gebed allen
aaneensnoert, omdat zulks naastenliefde
is van zuivere intentie.
Voor onze helden en heldinnen, meer
waardeering!
Severus.
LIEDERTAFEL „SEB. SCHaFFER".
Morgen, Zondag 19 Mei, viering van het
10e Jaarfeest. Te half acht H. Mis in de
Lodewijkskerk en algemeene H. Commu
nie. Daarna feestelijk ontbijt in het Gezel-
i lenhuis.
I Te half negen 's avonds begint de feest-
avond, waarvoor alle leden der Gez. Ver.
een toegangsbiljet hebben ontvangen, met
i recht van toegang voor twee personen.
INSTALLATIE DER AD SPIRANTEN.
Morgen heeft ook plaats de installatie
van een groep Gezellen, die de asp.-cursus
gevolgd heeft. Ook de aspiranten komen
naar de Lodewijkskerk voor de H. Mis
van 7.30 uur, en gaan ter H. Communie.
In de avondbyeenkomst worden zij plech
tig geinstalleerd.
RECOLLECTIE.
Donderdagavond de recollectie voor
oud-retraitanten. Met een beetje goeden
wil kan elkeen dien avond present zijn.
Er zijn in onze vereeniging tientallen oud-
retraitanten en voor hen toch zyn de re
collecties. Niet alleen beloven, maar voor
al.... doen!
DISTRICT LEIDEN.
Maandagmiddag te 4 uur vergadering
der eerw. (vice)-Praesidenten van het
District, in het Gezellenhuis te Leiden.
De Senioren vergaderen Maandagavond
te 8.30 uur.
geen tweemaal vragen en vervoegt U bij
Mevr. Simonis, Haarlemmerstraat 138 en
helpt ons de loten verkoopen. Slaagt deze
loterij, dan kunnen wij weer eenige maan
den hulp bieden.
God, die de armen en kleinen zoo lief
heeft, zal het U vergelden. Wij leden der
Vereeniging willen onze krachten blijven
geven tot bloei onzer Vereeniging om zoo
menig huisgezin geluk en vrede te geven
Moge God onze arebid zegenen".
Het Bestuur
Vraag: Welke is per auto de kortste
en mooiste weg van Utrecht naar Megen?
Hoeveel K.M.? Hoeveel ponten of bruggen
moeten gepasseerd en wat zijn de kosten?
Heb ik een provinciekaart noodig en waar
is deze te bekomen?
Antwoord: Utrecht, de Bïïdt, Zeist,
Driebergen, Leersum, Amerongen, Eek,
Tiel, Wamel, Altfort, Appel tem, Megen.
Afstand 54 K.M. Overvaren te Amerongen
(35 cents p. auto, 2 y2 cent per pers.(, Tiel
(50 c. p. a., 5 c. p. p.) en Appeltern (50 c. p.
a., 4 c. p. p.). Voor Megen heeft u geen pro
vinciekaart noodig.
lederen Dinsdag- en Donderdagmiddag
van 34 nur gelegenheid tot het verkrijgen
van mondelinge rechtskundige inlichtin
gen aan ons burean.
Waarom manifes
teert U eigenlijk met
ons mee, kapitalist?
Manifesteeren?
Man je bent niet lek
ker! Ik moest tóch
dien kant uit en ijc
heb de smoor aan 't
loopen alleen.
fMoustioue)
