UIT DE OMGEVING
BUITENLAND
zaterdag 26 januari 1935
de i.eidsche courant
tweede blad. - taü.
SCHIPBREUK
HAUPTMANN VECHT VOOR ZIJN
LEVEN
BELGIE.
STAKINGSGEVAAR VERMINDERD.
Concessies aan de mijnwerkers.
De besprekingen van den Belgischen mi
nisterraad van gistermiddag, waarop de
dreigende algemeene mijnwerkersstaking
is besproken, wettigen de hoop, aldus de
„Tel.", dat het stakingsgevaar afgewend
kan worden, daar de regeering bereid is
tot eenige concessies en zich niet meer zal
verzetten tegen de socialistische interpel
latie.
DUITSCHLAND.
„L\ HET BELANG VAN EUROPA'S
CULTUUR."
Hitler over de DuitschPoolsche
betrekkingen.
Bij gelegenheid van het éénjarig bestaan
van het Duitsch-Poolsche niet-aanvalspact
heeft de Duitsche rijkskanselier en „Fueh
rer", Adolf Hitler, den Berlijnschen corres
pondent van de officieuze „Gazeta Polska"
een interview toegestaan.
Daarin verklaart de „Fuehrer" allereerst:
„Onze politiek tot achting der naburige
volken stamt rechtstreeks uit de nationaal-
socialistische ideologie. Wij zullen de in de
afgeloopen eeuwen begane fouten niet her
halen. Juist deze, onze overtuiging, vindt
haar uitdrukking in reorganisatie der
Duitsch-Poolsche betrekkingen, waarnaar
wij hebben gestreefd".
In het kort besprak hierop Hitier een
aantal binnenlandsche kwesties, met name
de staatshervormingsplannen door unifica
tie van het rijk.
Vervolgens beantwoordde Hitier de vra
gen van den persvertegenwoordiger over
de houding van Duitschland ten aanzien
van de jongste internationale voorstellen
tot het sluiten van pacten, het Oost-Locar-
no- en het Middel-Europa-pact.
Hitier verklaarde, dat hij zich daarover
op het oogenblik nog niet kon uitlaten, daal
de internationale besprekingen in deze
aangelegenheid nog maar pas begonnen
zijn. Hij kon slechts het volgende vaststel
len:
Ten eerste: Duitschland wil in vrede le
ven met al zijn naburen en is bereid, in
alles toe te stemmen, wat tot verwezenlij
king van dit deel noodig is.
Ten tweede: Duitschland zal nooit af
zien van de gelijkberechtiging.
Ten derde: Duitschland kan onmogelijk
onder het begrip „internationale samen
werking" iets verstaan, wat het land zou
dwingen zulke verplichtingen op zich te
nemen, welke Duitschland daarheen zou
den kunnen leiden waarheen het niet
wenscht te worden geleid, namelijk tot den
oorlog.
Over de kwestie van een eventueelen te
rugkeer van Duitschland in den volken
bond verklaarde Hitier, dat van dezen stap
eerst sprake zou zijn. indien het Duitsche
rijk volkomen gelijkberechtiging was toe
gekend. „Het vroegere Duitschland had
daarvan geen begrip. Wij zullen echter in
geen geval de fouten herhalen, waarover
onze voorgangers zich den hals gebroken
hebben."
Aan het slot van het interview sprak Hit-
Ier zijn groote vreugde er over uit, dat hij
één jaar na het afsluiten van het Duitsch-
Poolsch verdrag de uitstekende ontwikke
ling en de vruchtbaarheid van de nieuwe
Duitsch-Poolsche betrekkingen kon waar
nemen. „Het is ons gelukt, een der belang
rijkste historische verbeteringen aan te
brengen. Wij hebben de onjuiste meening
rechtgezet, volgens welke tusschen Polen
en Duitschland steeds slechts permanente
vijandschap als een soort erfelijke belas
ting moest bestaan. Ik verklaar het tegen
deel. Ondanks alle moeilijkheden welke
nog tusschen beide volken bestaan, zijn wij
toch in het belang der Europeesche cul
tuur verplicht tot samenwerking. Het na-
tionaal-socialistische Duitschland zal alles
doen, wat deze samenwerking in een
vriendschap kan omzetten. De dag van
heden geeft mij het recht, aan een verwe
zenlijking van ons streven te gelooven."
S.A.-LEDEN NAAR DE RIJKSWEER?
Omtrent de a.s. reorganisatie van de SA..
jverneemt Reuter, dat daarbij de volgende
beginselen in acht zullen worden geno
men.
Alle S.A.-leden, die een geschikten leef
tijd hebben voor den actieven dienst en in
aanmerking komen voor inlijving, zullen
hun militairen diensttijd moeten vervul
len in de rijksweer volgens de algemeen
geldende militaire bepalingen. Na afloop
van hun diensttijd blijven zij deel uitma
ken van de S.A., die zorgt voor kazernes
en voltooiing van hun opleiding.
Voor de S.S. zal de reorganisatie op de
zelfde wijze geschieden. Zooals reeds in het
grootste deel van Duitschland geschiedt,
zullen de leden van de S.A. ontwapend
worden. Voor de gedemilitariseerde zone
ingesteld door het verdrag van Versailles,
worden uitzonderingsbepalingen uitgevaar
digd.
AFRIKA.
DE BLOEDIGE INCIDENTEN IN
OOST-AFRIKA.
Italiaansch initiatief voor een
gemeenschappelijke actie.
Naar verluidt, heeft de Italiaansche re
geering contact gezocht met de regeerin
gen van Frankrijk en Engeland voor een
gemeenschappelijke actie tot herstel van
de grensveiligheid der Oost-Afrikaansche
koloniën.
Van Italiaansche zijde heeft men gewe
zen op den anarchistischen toestand welke
in de interne verhoudingen in Abessynië
heerscht.
Weliswaar versterkt en moderniseert
keizer Hail Salassie zijn leger, doch de
stamhoofden hebben hun eigen leger en
onderlinge twisten zijn aan de orde van
den dag.
In het geheele land heerscht een alge
meene vreemdelingenhaat welke zich spe
ciaal tegen Italië en Frankrijk richt.
Er is geen centraal gezag, dat tegenover
de aangrenzende koloniale mogendheden
verantwoordelijk blijft voor de uitvoering
der met de keizerlijke regeering gesloten
verdragen.
AMERIKA.
ROOSEVELT VRAAGT CREDIET VAN
VIER MILLIARD.
Voor uitvoering der groote werken.
President Roosevelt heeft in een speciale
boodschap aan het Congres om een crediet
van vier milliard dollar gevraagd voor de
komende achttien maanden. Dit crediet
moet dienen voor het begin van uitvoering
van zijn groot tienjarenplan voor openbare
werken, uit te voeren door werkloozen.
Naar men weet komt dit plan in plaats
van de huidige steunvqrleening.
Tevens vraagt Roosevelt om 880 millioen
dollar voor voortzetting van de steunbeta
ling, tot zijn plan voor werkverschaffing
in uitvoering is. Hij erkent het recht van
het Congres om te bepalen, hoe de toege
stane gelden zullen worden gebruikt en
belooft, dit recht zoo spoedig mogelijk
weer aan de volksvertegenwoordiging te
zullen overdragen. Roosevelt verzet zich
echter tegen diegenen, die tot in details
willen weten, hoe de vier milliard uitge
geven zullen worden.
Als reden voor die weigering geeft hij
o.a., dat de werkloosheid buitengewone af
metingen heeft aangenomen en dat het on
mogelijk is elk werkplan diepgaand te be-
studeeren. Ik hoop, aldus besluit Roosevelt,
dat na de acute crisis de werkloosheid zal
beginnen te verminderen. Wij kunnen dan
credieten van ongeveer 500 millioen dol
lar per jaar toestaan voor de uitbreiding
van de ontworpen openbare werken.
Hoewel de oppositie scherpe critiek
oefende heeft het Huis van Afgevaardig
den de aangevraagde credieten van in to
taal 4880 millioen dollar toegestaan. Het
wetsvoorstel is direct naar den Senaat
doorgezonden.
CHINA.
DE GRENSGEVECHTEN.
Slechts van locale beteekenis.
Het Japansche departement van buiten-
landsche zaken heeft aan de buitenland-
sche vertegenwoordigers inlichtingen ver
strekt over de gebeurtenissen aan de Mon-
goolsche grens. In die inlichtingen heet
het, dat de gebeurtenissen slechts plaatse
lijke beteekenis hebben en dat de aange
legenheid zal zijn afgeloopen, zoodra de
Chineesche troepen zich hebben terugge
trokken.
De minister-president heeft ook den kei
zer en het kabinet in dien zin ingelicht.
Een demonstratieve verklaring te Moskou.
Een delegatie van het roode leger uit het
Verre Oosten is gisteren uit Wladiwostock
in Moskou aangekomen, onder leiding van
corpscommandant Gonsjarow, om deel te
nemen aan het zevende congres der sov
jets, dat gisteren aldaar geopend werd.
Gonsjarow verklaarde aan de journalis
ten: „Namens de weermacht van het Verre
Oosten kan ik zeggen, dat wij volkomen
bereid zijn, om in geval van een aanval de
verdediging der sovjet-unie op ons te ne
men. W.ij zijn thans sterk genoeg, om elk
offensief te weerstaan.
Elke in het Verre Oosten tegen ons on
dernomen aanval zal mislukken, omdat
ons leger een voldoende bescherming
vormt tegen eiken 'vijandigen aanvallgr".
Met het oog op Japans optreden in de
Chineesche provincie Tsjahar heeft deze
verklaring van Gonsjarow een demonstra
tieve beteekenis.
BUITEKLANDSCHE BERICHTEN.
GOEDERENTREIN BEDOLVEN DOOR
SNEEUWLAWINE
Gevolg van noodweer in Britsch-Columbia
Een goederentrein van de Canadian-Paci
fic Railway is in de bergen te Cortell ten
Westen van Nelson (Britsch-Columbia) ten
gevolge van het daar heerschende nood
weer, door een sneeuwlawine bedolven.
Een speciale trein met verplegingsperso-
neel is naar de plaats van het ongeval ge
zonden.
KOUDE LN DE V.S. EISCHT REEDS
180 DOODEN
De koudegQlf, welke nu reeds een week
in de Vereenigde Staten heerscht, heeft tot
nu toe 180 personen het leven gekost. In
dit cijfer zyn de 25 personen begrepen, die
bij de overstroom in gen in het -Mississippi-
gebied zijn verdronken.
VAN DE „MOHAWK"
GEZONKEN BIJ ASBURY PARK.
Minstens 15 dooden, 36 nog vermist.
Ter hoogte van Seagirt, enkele mijlen
van Asbury Park in den staat New Jer
sey, waar destijds ook de ramp van de
„Morro Castle" plaats had, is het Ameri-
kaansche s.s. „Mohawk" na een aanvaring
met het Noorsche s.s. „Talisman" gezon
ken, waarbij naar alle waarschijnlijkheid
een aantal slachtoffers is te betreuren.
Tegen ongeveer halftien Donderdagavond
werd de „Mohawk" een nieuw schip van
6900 ton, dat zich op zijn eerste reis naar
Vera Cruz bevond, door de „Talisman" in
de flank gevaren.
Beide schepen zonden onmiddellijk S.O.
S.-seinen uit maar de „Talisman" deelde
later mede, dat het zonder hulp te kunnen
stellen. De „Mohawk" was er erger aan
toe. Door de hevige botsing had de Ame
rikaan een groot gat in den zijwand opge-
loopen. Het schip maakt snel water en de
kans op zinken werd zoo groot, dat in al
lerijl besloten werd reddingsbooten uit te
zetten. Bij de zware zee was dit evenwel
geen gemakkelijke taak en daar het schip
steeds dieper zonk, achtte de kapitein het
onder de gegeven omstandigheden het best
het schip aan den grond te zetten.
Passagiers in doodsangst.
Aan boord van de „Mohawk", die een
bemanning telde van 107 koppen en 53
pasagiers vervoerde, had inmiddels ieder
zich gereed gemaakt het zinkende schip te
verlaten en in de reddingsbooten over te
gaan. Alvorens de passagiers en de beman
ning allen in de booten hadden kunnen
plaats nemen, dook het schip steeds verder
in de golven, zoodat de aan dek in doods
angst heen en weer rennende passagiers
ten deele met de zwemvesten om over
boord sprongen.
Behalve de „Talisman" waren op de S
O.S.-seinen spoedig andere schepen ter
plaatse. De „Talisman" was er in geslaagd,
inmiddels de opvarenden van vijf reddings
booten aan boord te nemen. Het Ameri-
kaansche s.s. „Algonquin" en het s.s. „Li-
mon" wisten de inzittenden van twee an
dere reddingsbooten over te nemen: in to
taal 38 passagiers en 58 leden der beman
ning.
In felle bundels gleden de zoeklichten in
den stormachtigen avond over de hoogop
slaande golven, de zee afzoekende naar
slachtoffers, die in het ijskoude water
ronddreven.
116 geredden.
Het staat thans vast, dat bij de scheeps
ramp minstens vijftien personen om het
leven zijn gekomen. Zes en dertig opva
renden worden nog vermist, terwijl het
aantal geredden 116 bedraagt. Er bestaat
echter hoop, dat men nog eenige van de
vermisten zal vinden.
Uit de verhalen van de geredden blijkt,
wat zij hebben moeten doorstaan in de
ijzige koude en onder hevige hagel- en
sneeuwbuiten, en hoe heldhaftig het ge
drag van de officieren en matrozen bij het
reddingswerk is geweest.
De heer Eddie de Waard uit Rotter
dam, die in de laatste reddingsboot de
„Mohawk" kon verlaten, vertelde in een
interview met Reuter: „Ik hoorde de man
nen, die in hét ijskoude water waren te
rechtgekomen, om hulp schreeuwen en
daarna zag ik hen voor mijn oogen ver
drinken. De kapitein stond toen nog op
de brug en op het dek liepen twee oude
vrouwen radeloos heen en weer. Het laat
ste wat ik van de „Mohawk" zag, was, dat
zij met den boeg naar voren zonk. De men-
schen, die overboord zijn gevallen, moesten
wel omkomen, want men kon het in het
water geen vijf minuten uithouden".
Een flinke bemanning.
Een andere passagier uitte zich in loffe
lijke bewoordingen over het heldhaftige
bedrag van de officieren en matrozen en
zeide, dat het hieraan te danken is, dat nog
zoo'n groot aantal opvarenden kon worden
gered. „Ik was nog op zoo vertelde hij
en bevond mij in mijn hut aan dek.
Door den schok werd ik naar buiten ge
worpen en zag overal huilende vrouwen
en kinderen, die angstig heen en weer lie
pen. Het optreden van de matrozen en of
ficieren wekte echter kalmeerend. Alle
matrozen bevonden zich reeds aan dek en
direct werd begonnen met het strijken van
de reddingsbooten. Het schip maakte toen
reeds zoo snel water, dat de passagiers aan
de ééne zijde van het schip door het whter
moesten waden. Het reddingswerk verliep
echter zoo snel, dat na vijftien minuten
alle reddingsbooten gestreken waren".
Een lid der bemanning deelde mede, dat
twee matrozen bij de aanvaring op het
voorste gedeelte van het schip doodgedrukt
werden, vier anderen sloegen over boord.
Toen de reddingsbooten een eindweegs van
het zinkende schip waren, klonk een hevi
ge ontploffing en het water spoot meters
hoog op.
Een veeg teeken.
Een boot van de kustwacht heeft mede
gedeeld, aldus United Press, dat twee lee-
ge reddingsbooten in open zee werden aan
getroffen. Een der booten was half met
water gevuld. Een groot aantal booten zet
de nasporingen naar de vermisten nog
steeds voort. Een tweetal watervliegtuigen
heeft vijf lichamen waargenomen, die in
den Oceaan dreven en vier ledige red
dingsbooten. Negen lijken van omgeko
men passagiers konden worden geborgen.
Omtrent de oorzaak van de ramp is nog
niets bekend. De „Talisman", die minder
snel liep dan de „Mohawk", verliet New
York bovendien nog een uur later. Een
enquête-commissie is reeds ingesteld.
Hij ontkent de ontvoering
Hauptmann, die in de de zitting van gis
teren weer de voornaamste getuige was,
streed met wanhopige energie om de jury
ervan te overtuigen, dat hij onschuliig is
en het zoontje kolonel Lindbergh niet heeft
ontvoerd. Met groote heftigheid bestreed
hij, dat hij het losgeld, dat indertijd door
Lindbergh is betaald, in ontvangst zou
hebben genomen.
Niet ik ben de de oorspronkelijke be
zitter van de 50.000 dollar geweest, riep
hij met verheffing van stem uit, maar Isi-
dor Fisch.
Bent u ooit in Hopewell (het buiten
van Lindbergh) geweest? vroeg rechter
Trenchard onder ademlooze spanning.
Neen, nimmer, antwoordde Haupt
mann krachtig.
Op de vraag van den president: Hebt
u den eerstgeboren zoon van kolonel Lind
bergh onfvoerd? klonk eveneens een gede
cideerd en kort,, neen" van den verdachte.
Tijdens dit verhoor heerschte er een
doodsche stilte in de rechtszaal. De toe
hoorders hingen aan de lippen van den
verdachte; geen enkele beweging ontging
hun; allen waren zich bewust, dat hier een
man om zijn hoofd streed.
Hauptmann bleef volkomen meester van
zichzelf en beantwoordde de hem gestelde
vragen op korte, krachtige wijze. Hij ver
toonde vrijwel geen spoor van nervositeit;
slechts een enkele maal zag men hem licht
met de oogen knipperen. De verdachte
wiens blik open en vrij door de zaal ging,
vermeed het echter opzettelijk kolonel
Lindbergh, die op ongeveer zeven meter
afstand van hem zat, aan te kijken.
Bij het verdere verhoor ontkende Haupt
mann beslist, dat hij het losgeld van dr.
Condon, die als bemiddelaar van Lindberg
was opgetreden, in ontvangst had genomen
„Ik ken dr. Condon in het geheel niet en
heb hem ook nooit gezien".
Over zijn betrekkingen tot Isidore Fisch
gaf Hauptmann het volgende relaas:
Kort voordat Isidore Fisch naar
Dil schland terugkeerde, heeft hij mjj
twee koffers en een doosje in bewaring
gegeven, met het verzoek hierop vooral te
willen passen. Ik deponeerde ze in een
kast in mijn keuken, waar een bezem en
andere huishoudelijke artikelen werden
geborgen.
Op de vraag van den rechter of Haupt
mann wist wat er in de koffers en het
doosje zat, antwoordde hij, dat hij tot
Augustus 1934 niet geweten heeft wat zij
bevatten.
Onder ademlooze spanning verklaarde
Hauptmann daarop het volgende:
„Op een Zondag zocht ik naar een be
zem. Toen ik den bezem van den haak
wilde nemen, stiet ik met den steel tegen
het doosje, dat in dezelfde kast opgebor
gen stond. Ik bemerkte, dat ik met den
steel een gat in het doosje gestooten had.
Ik wilde nauwkeurig nagaan, welke scha
de ik aan het doosje had toegebracht en
kwam daarbij tot de ontdekking, dat er
zich banknoten in bevonden. Daarop nam
ik het doosje mee en borg het weg in mijn
garage. Geteld heb ik de banknoten ech
ter niet".
Daarop ging het verhoor over op de
ladder, die bij de ontvoering is gebruikt.
De rechter vroeg Hauptmann of hij in
staat was een ladder te maken. Spottend
lachend antwoordde verdachte: „Ik ben
toch timmerman!"
Hebt u ook deze ladder gemaakt?
vroeg Reilly daarop.
Hauptmann keek even stil voor zich
heen en liet daarna met een verachtelijk
schouderophalen zijn blik over de houten
ladder gaan. En toen klonk het kort:
„Neen! Ik ben timmerman!" En inder
daad, door al het gesjouw met de ladder
is zij er niet fraaier op geworden en zij ziet
er stellig niet uit als het werkstuk van een
vakman.
EEN NAZI-VEEMMOORD IN
TSJECHOSLAWAKIJE
Gewezen partijgenoot in een herberg
neergeschoten
Uit Praag wordt gemeld: Een groep van
drie nationaal-socialisten onder leiding van
een 26-jarige gymnastiekonderwijzeres uit
Berlijn, mej. Edith Karbsbach, heeft giste
rennacht op verraderlijke wijze een Duit-
schen ex-nationaal-socialist, Wormys ge
naamd, om het leven gebracht. Wormys
was vroeger technisch directeur van het
radiostation Mühlacker.
Het'drietal deed zich voor als ski-enthou
siasten en sloot als zoodanig „vriendschap"
met Wormys. Zij begaven zich onder een
of ander voorwendsel naar zijn kamer, in
een afgelegen herberg nabij Pribram (in
de bergen ten Z.W. van Praag) waar zij
des nachts zijn lichaam met kogels door
zeefd achterlieten. Vervolgens stichtten zij
brand, in de hoop, dat de vlammen de spo
ren van hun misdaad zooden uitwisschen.
In verband met den moord heeft de poli
tie een dozijn leden der Duitsche kolonie
te Praag gearresteerd. Tijdens de verhoo-
ren is gebleken, dat Schubert en Miiller
twee der moordenaars: het derde lid
der bende was een vrouw contact heb- I
ben gehad met eenige in de Tsjechoslowa-
kijsche hoofdstad gevestigde buitenlanders.
Bij hun vlucht hebben de drie moorde
naars hun auto in de nabijheid der grens
achtergelaten, waar hij door de politie
werd ontdekt. Vermoedelijk zijn zij vervol
gens te voet naar Duitschland ontkomen.
De wagen werd later door een onbekend
persoon gehaald, die een volmacht bij zich
zich, onderteekend met Hans Miiller. De
autoriteiten hebben een onderzoek inge
steld, hoe het komt, dat de betrokken po
litiebeambte den auto op deze simpele
volmacht heeft kunnen afgeven.
HILLEGOM.
Verwijdering van het eerste dek. Het
tot hedèn algeheel uitblijven van vorst
maakt, dat de bloembollen feitelijk te hard
groeien. Het zware dek verhoogt de warm
te. Daarom wordt op de tuinen reeds het
eerste dek weggenomen. En dat in Januari!
Verkooping. Gisteravond had in Hotel
Sistermans de verkoop bij gunning plaats
ten overstaan van Notaris D. Lodder al
hier van: 1. Het Heerenhuis „Mare Zate"
aan de Van den Endelaan 32 met schuur
tje, erf en tuin, groot 4 A. 1 c.A. In hoog
ste bod gebracht op f 5500; niet gemijnd. 2.
De Bloembollenschuur gelegen achter perc.
1, met erf en grond, groot 6 A. 13 c.A. In
hoogste bod gebracht op f 8000. Niet ge
mijnd. 3. Een perceel open grond, gelegen
ten Oosten van perc. 2, groot 2 A. 90 c.A.
In hoogste bod gebracht op f 250, gemijnd
op 14 door Mart. Koek. 4. Een perceel
open grond met houten loods en uitweg
naar de Hoofdstraat, groot 8 A. 40 c.A. In
bod gebracht op 750; niet gemijnd. 5. Een
perceel open terrein ten Zuiden van perc.
4, groot 13 A. 12 c.A. In hoogste bod ge
bracht op 3000, niet gemijnd. 6. Het
Woonhuis no. 94 met erf en grond, nabij
de Hoofdstraat, groot 3 A. 41 c.A. In hoog
ste bod gebracht op 2700, gemijnd op
800 door den heer P. J. van Keulen q.q.
Combinatie perc. 2, 3 en 4, staande op
9014, gemijnd op f 10 door W. v. d.
Laan q.q.
Combinatie perc. 2 t.m. 5, staande op
12.024, niet gemijnd.
Combinatie 1 t.m. 6, staande op ƒ21.024,
niet gemijnd.
Gegund: perc. 1 t.m. 5 aan A. v. d. Laan
q.q., perc. 6 aan P. J. van Keulen q.q.
Geboren: Hendrikus Hu'bertus, z. v.
H. Th. Blom en M. H. Burbach. Theodo-
rus Franciscus Maria, z. v. P. Lomemrse en
M. Th Uitendaal. Johanna Margaretha,
d. v. J. C. Uitendaal en A. C. Warmerdam.
Ludina Johanna, d. v. M. Langeler en J.
Jongkind. Sofia Cathorina, d. v. E. A.
Vos en A. Beukers.
Getrouwd: F. J. van der Meij en M. J.
H. Stevens. A. J. J. Tonbreeker en G. C.
van der Hulst. J. de Rooij en N. Soet.
O v e r 1 e d e n: B. M. Lommerse, 36 jr. vr.
Gevestigd: I. de Graaf en gezin,
Hoofdstraat 174; P. J. Huibers, Vinkcn-
dwarsstraat 12; J. Spiering en gezin. Vin
kend warsstraat 12; G. Tegelaar, Weere-
steinstraat 26; W. Tromp-van der Veldt,
Meerstraat 43; C. Jansen, 2e Amerikadwars
straat 9.
Vertrokken: KI. de Niet en k. naar
Scheveningen; G. C. van der Hulst, naar
Amsterdam; A. ter Loo, naar Oosterhes-
selen; A. J. Enthoven, naar Haarlem; C. J.
Geitenbeek, naar Heemstede; A. Olij, naar
Hillegersberg; A. M. Kemper, naar War-
men huizen.
TER AAR
Het Crisis-Comité. Deze dagen hadden
we het voorrecht een onderhoud te heb
ben met den secretaris van het plaatselijk
Crisis-Comité, die weer gaarne bereid was
het een en ander mede te doelen over de
werkwijze van he+ Comité in het afgeloo
pen seizoen. Allereerst vernamen we, dat
dit instituut gesplitst is in twee afdeelin-
gen, n.l. A en B. Afdeeling A is uitslui
tend voor hen die getroffen zijn door de
crisis, en het andere voor de arbeiders. Af
deeling B ontvangt van de gemeente een
jaarlijksche subsidie van 170 gulden, en
een evengroot bedrag van het N.C.C.
Door de opbrengst van een plaatselijke
collecte en de medewerking van 't Natio
naal Comité, is afdeeling A in staat ge
steld het volgende uit te deelen: 92 wollen
dekens, 420 stuks onderkleeren, twee wa
gons eierkolen (30.000 kg), en binnenkort
zal nog uitgereikt worden 100 kg. koffie.
Het aantal personen die hiervoor in aan
merking kwamen bedraagt ruim 150. Comi
té B heeft uitgedeeld 120 kg. kaas a 10
cent per kg., en eveneens een groot aan
tal onderkleeren. De secretaris deelde nog
mede dat pogingen in het werk zijn gesteld
bij het N.C.C. om voor verdere uitdeeling
in aanmerking te komen.
Zeer tevreden was het bestuur over de
dankbaarheid van hen, die wat ontvangen
hebben van het comité en dit werkt heel'
aangenaam. De onderlinge samenwerking
met de leden van het bestuur is voortref
felijk te noemen. Door de oprichting van
B. zijn de arbeidersafgevaardigden uit af
deeling A getreden. De secr. verzocht ons
nog den dank over te brengen van het be
stuur aan de gemeentenaren voor hun
steun. Wij van onzen kant dankten de
secretaris voor zijn gegeven en brengen 't
bestuur hulde voor zijn werk. We kunnen
ons zoo goed voorstellen dat zij met hun
bescheiden bezit, toch nog veel hulp biedt,
en erop rekent, dat het vaak veel hoofd
breken kost om juist daar te deelen. waar
de nood het hoogst is. Laat een ieder dit
waardeeren, en hen steunen in hun dik
wijls moeilijke taak.
RUNSBURG.
Bloemenhandel. Nog steeds teleurstel
ling voor de trekkers en het ziet er. niet
naar uit, dat het verloop gunstiger zal wor
den. De koopkracht is geringer dan voor
heen en de hooge invoerrechten, voorna
melijk voor Engeland, zorgen wel dat hier
geen hooge prijs besteed kan worden. Het
is voor allen een bijpassen. Betaald werd
voor tulpen per dozijn: El Toreador fO.lti
0.27, Gele Prins f0.130.19, La Reine
f 0.90—0.13, Fred. Moore f0.100.13, Wil
liam Copland f0.160.23, Prins van Oos
tenrijk f 0.15—0.22, William Pitt f 0.22
0.35, Flamingo f0.080.13, Couronne d'or
f 0.20—0.26, Mr. v. d. Hoeff f 0.20—0.26
Narcissen per bos f0.080.19, Hyacinthen
per 100 f4.30—5.10.
