KROON CACHETS W
HONIG'S BOUILLONBLOKJES thans 6 voor lOcl
R.K. Sportpark „Haagweg"
ZATERDAG 19 JANUARI 1935
DE LEIDSCHE COURANT
DERDE BLAD. - PAG. 9
DE AFGELOOPEN WEEK IN HET BUITENLAND
DE SAARBEVOLKING HEEFT ZICH DUIDELIJK UITGESPROKEN.
DE BESLISSING VAN DEN VOLKENBONDSRAAD. EEN ON
VERWACHTE VERTRAGING. GEEN EINDPUNT MAAR EEN
BEGIN.
pcutschdie Saar. Na het bekend
worden van de uitslagen der volksstem
ming in het Saargebied, zong men in
Duitschland geestdriftig „Deutsch bleibt
die Saar, Deutsch immerdar" en te Saar-
brücken maakte een soort spreekkoor
groote furore, dat de volgende hymne re
citeerde: „Ri, ra, rutsch, der Status Quo ist
futsch".
Dat is het groote feit, dat al het andere
nieuws van deze week overschaduwt. Het
veel omstreden, veel begeerde en ook zeer
belangrijke kleine Saargebied is toegewe
zen aan Duitschland. De Volkenbondsraad
heeft in zijn avondzitting van Donderdag
j.l. daartoe de definitieve beslissing geno
men en tevens den eersten Maart bepaald
als den dag, waarop het Saarbestuur, dat
nu nog in handen is van de regeerings-
commissie, door den Volkenbondsraad in
gesteld, aan de Duitsche regeering zal wor
den overgedragen.
De uitslag van de stemming op Zondag
j.l. liet trouwens geen andere beslissing toe.
De deelneming aan de stemming is bui
tengewoon groot geweest. Van de 539,300
stemgerechtigden hebben er 526,888 van
hun recht gebruik gemaakt. Het aantal
geldige stemmen heeft 97.7 pet. bedragen
van het geheel. Deze deelneming wordt
nog te opmerkelijker, als men bedenkt dat
bij dit plebisciet een, bij gewone stemmin
gen vergeleken ongeëvenredigd groot aan
tal kiezers buiten het gewest, ja zelfs bui
ten Europa gevestigd was.
Van al deze stemmen is iets meer dan
90 pet. uitgebracht vóór terugkeer naar
Duitschland en wel over de heele linie.
In geen der kiesdistricten of Bürgermeis-
tereien hebben de plaatselijke minderhe
den die voor het behoud van het tegen
woordig Volkenbondsregime in het Saar
gebied stemden, meer dan ongeveer 10 pet.
van de plaatselijke totalen verkregen.
Deze uitslag was zóó doorslaggevend, dat
de Volkenbondsraad niet in twijfel behoef
de te verkeeren omtrent de te nemen be
slissing, noch ook behoefde te denken aan
een splitsing van het gebied, zooals dat in
dertijd is gebeurd met Opper-Silezië.
De meerderheid van 90 pet. vóór Duitsch
land gaf dan ook een groote voldoening.
Vooreerst voor Duitschland zelf, dat het
sedert 15 jaar afgescheurde, maar door en
door Duitsch gebleven gebied, zag terug-
keeren. Vervolgens voor het Hitler-regiem,
dat half en half gevreesd had, dat de op
positie tegen het nationaal-socialisme van
de zijde van socialisten, communisten, Jo
den en Katholieken, ieder om zijn eigen
redenen, veel grooter zou zijn dan een
kleine 10 pet. Voldoening was er ook voor
den Volkenbondsraad, aan wien een an
ders zeer netelige beslissing was bespaard.
Voldoening ten slotte voor allen, die be
lang hebben bij de pacificatie van Europa,
daar iedere andere uitslag een doorn zou
hebben achtergelaten in het vleesch van
Europa en de politieke situatie weer voor
jaren zou hebben vertroebeld.
Dat ook de Katholieken hun bezwaren
tegen de anti-godsdienstige tendenzen in
het nationaal-socialisme niet zwaarder
hebben laten wegen dan hun vaderland-
sche gevoelens, is voor een groot deel te
danken aan de wijze houding van de bis
schoppen van Trier en Spiers, onder welke
twee bisdommen het Saargebied kerkelijk
ressorteert, en door de volkomen neutrali
teit, welke het Vaticaan in acht heeft ge
nomen. De kerkelijke overheid heeft het
ongetwijfeld verkieslijker gevonden, dat
de Katholieke Saarlanders hun strijd zou
den strijden aan de zijde van hun Duitsche
broeders en geen aanleiding zouden wor
den tot scherper vervolgingsmaatregelen
Zoo kan dus iedereen tevreden zijn, behal
ve Frankrijk, dat zulk een uiterst klein
percentage der stemmen behaalde (nog
geen yt percent!) en er wel eens aan ge
dacht zal hebben, dat het toch maar beter
was geweest, als het indertijd ingegaan
was op het Duitsche voorstel om het Saar
gebied zonder plebisciet vervroegd terug
te geven. Het had dan ongetwijfeld nog
betere voorwaarden kunnen bedingen en
had niet een dergelijk éclatant échec ge
leden.
Onverwachte vertraging.
Men had algemeen verwacht, dat de be
slissing van den .Raad reeds Woensdagmid
dag zou zijn genomen, doch op het laatste
moment kwam er een onverwachte ver
traging. Deze werd veroorzaakt door den
eisch van Frankrijk, dat de nog hangende
kwesties eerst geregeld zouden zyn, vóór
dat de datum van overdracht werd vastge
steld, terwijl Duitschland juist eisch te, dat
met de principieele beslissing tevens de
overdrachtsdag werd vastgesteld. Thans is
de zaak in der minne geschikt; over enkele
kwesties hebben Duitschland en Frankrijk
hun principieel standpunt vastgesteld en
daarop heeft Frankrijk goed gevonden, dat
de verdere uitwerking daarvan onderling
geregeld zal worden onafhankelijk van de
overdracht. Het Saargebied gaat nu op 1
Maart naar Duitschland over, zonder reke
ning te houden met de vraag of de han
gende kwesties al of niet geregeld zijn.
Maar mochten ze op 15 Februari nog niet
geregeld zijn, dan kan de V. B. Raad nog
altijd ingrijpen.
Tot deze kwesties behoort o.a. de demi-
litarisatie van het Saargebied. Het Vredes
verdrag van Versailles bepaalt n.l.: „Het
is Duitschland verboden eenig verster-
kingswerk te handhaven of aan te leggen
óf op den linker oever van den Rijn, óf op
den rechter oever ten Westen van een lijn
die 50 kilometer ten Oosten van den Rijn
getrokken is". Aldus luidt artikel 42 van
het verdrag van Versailles. En dan volgt
artikel 43: „In het boven aangewezen ge
bied is het handhaven of verzamelen van
gewapende strijdkrachten, hetzij perma
nent, hetzij tijdelijk, en zijn militaire ma
noeuvres van welken aard ook, benevens
het aanhouden van alle permanente wer
ken ten dienste van een mobilisatie, op de
zelfde wijze verboden". Artikel 44 zegt dan
nog: „Indien Duitschland, op welke wijze
ook, de bepalingen van artikel 42 en 43
schendt, zal dit gelden als een vijande-
verdrijven kou en pijn
10ci. Doos 12 KROONTJES 50c/.
lijke daad tegen de mogendheden, die on
derteekenaars zijn van dit verdrag en zal
het worden gerekend, den vrede van de
wereld te verstoren".
Frankrijk eischte nu toepasing der demi-
litarisatie-bepalingen op het Saargebied.
Berlijn gaf dit grif toe. Inderdaad, de lig
ging van het Saargebied binnen de zone
valt niet te lochenen.
Nu kwam echter de moeilijkheid. Het
Vredesverdrag bevat niet alleen bepalin
gen omtrent dingen, die niet mogen ge
beuren, zij eischt ook dingen, die moeten
worden gedaan. Het aanhouden van wer
ken voor mobilisatie b.v. is verboden. Dat
beteekent, dat Duitschland spoorwegsta
tions, die voor dit doeleinde zijn ingericht,
moest veranderen. Dergelijke stations be
vinden zich nog in het Saargebied en
Duitschland voelt er weinig voor, om kost
bare werken te vernietigen en om te bou
wen zoodanig dat zij geen strategische be-
teekenis meer hebben. Een accoord schijnt
thans in zooverre gevonden, dat Frankrijk
beloofd heeft niet zoo heel precies te zul
len kijken.
Het begin. Zoo is dus deze week
een belangijk probleem van de baan ge
schoven. Dit mag evenwel geen eindpunt
beteekenen, maar moet juist een begin
zijn. Nu moet een aanvang worden ge
maakt met de toenadering tusschen
Duitschland en Frankrijk, moet begonnen
worden aan de kwestie van de rechtsgelijk
heid van Duitschland en van de terugkeer
van dit laatste land naar Genève. Dan zul
len ook de onderhandelingen over de be
wapeningsbeperking weer aangevat kun
nen worden.
Hitier heeft in een interview dezer dagen
verklaard: „Van het moment: dat Frank
rijk ons rechtsgelijkheid onder de groote
mogendheden zal hebben toegestaan, ben
ik bereid elke andere territoriale aanspraak
tegenover dit land prijs te geven. Natuur
lijk moet er een einde aan het Vredesver
drag van Versailles worden gemaakt; dit
diplomatiek document, dat de wereld geen
vrede heeft kunnen geven, moet definitief
worden weggeworpen".
De oplossing van het Saarprobleem is op
zichzelf slechts de opruiming van een
hinderpaal. Er ligt nu nog een lange weg
voor den boeg. Wederzijds zal men begrip
moeten toonen voor elkanders standpunt
en wederzijds dat men tot offers bereid
moet zijn. Anders ligt de consolidatie van
den vrede in Europa nog ver verwijderd,
ondanks alle. vreugde over de gelukkige
afloop van het Saar-avontuur.
SPORT
VOETBAL
UIT HET KATHOLIEKE KAMP.
H. B. C. KAN RAAR POSITIE
WEER VERSTERKEN.
Indien het wedstrijdprogramma morgen
niet teveel stagnatie ondervindt, kan een
goede oogst verwacht worden. Goed, voor
al ook daarom, wijl in de eerste klasse van
West II wedstrijden voor alle clubs zijn
vastgesteld. Voor de leiders der afdeeling
is het 'n belangrijke dag. H. B. C. in de
eerste plaats ontvangt TYBB en het zou
ons al sterk verwonderen, indien de Heems
kinderen op het goede pad, dat zij nog
steeds betreden, tegen de zwakste der af
deeling een fout zouden maken. Maar bo
vendien, aangenomen, dat HBC wint kan
haar kans op het kampioenschap nog meer
vergroot worden, wijl Santpoort bij Graaf
Willem op bezoek gaat. De Hagenaars nu
zijn er zoo langzamerhand steeds beter in
gekomen. Door toewijzing van een protest
tegen D.HL hebben zij zelf nog kans een
reeds verloren wedstrijd toch nog te win
nen, waardoor de Hagenaars nog meer dan
Santpoort een kans op de tweede plaats
hebben, 't Zal er dus spannen bij de Grafe
lijken.
S. J. C. gaat op bezoek bij Onze Gezellen.
Na het uitstekende begin hebben deze
Haarlemmers vrijwel niets meer in te bren
gen. Indien de Noordwijkers hierop niet
teveel bouwen, kunnen zij morgen beide
punten in de wacht sleepen..
Van de wedstrijden LeonidasSpartaan
en GD ADHL valt moeilijk iets te voor
spellen. Deze clubs zijn vrijwel aan elkaar
gewaagd.
In de 2e klasse A is de spanning volledig
teruggekeerd: Teylingen en Blauw Zwart
met 8 verloren punten en Lisse met 9. Wel
heeft Blauw Zwart twee wedstrijden min
der gespeeld, doch haar kansen zijn er toch
niet minder om, want ook Teylingen en
Lisse kunnen nog wel eens struikelen.
De dag van morgen brengt reeds een las-
tigen wedstrijd voor Teylingen, want de
Santpoort-reserven klopten Zondag jl. de
Lissenaren overtuigend. Het is dus oppas
sen voor de Sassenheimers.
Lisse heeft het iets gemakkelijker, wijl
de thuiswedstrijd tegen ADO wel te winnen
is, ook al blijft de club uit Heemskerk een
club, waarmede niet te spotten valt.
Blauw Zwart zal ongetwijfeld alle
krachten inspannen om beide punten op
Wilhelmus te veroveren.
Leiden tenslotte ontvangt Geel Wit en
zoo de Leidenaars van de laatste plaats
weg willen blijven, dan is dit hun kans.
Van Geel iWt moet gewonnen worden, dan
is de voorsprong bij nog meerdere succes
sen tegen het einde niet meer in te halen.
In de 2e klasse B heeft VEP rust.
Wedstrijdprogramma voor a.s. Zondag.
Z u i d I 1 e k 1.: KimbriaRKWL; Cae
sarKerkrade; Sitt. BoysRKONS; Che-
vremontVolharding.
Zuid II le kl.: MuloGennep; Bra-
bantiaKolping; Venl. BoysWilhelmina;
SVBBest Vooruit.
Oost le kL: De ZweefSDOUC; Emos
VDZ.
West I le kl.: HMSVolendam; DEM
-WY; Wilskracht—WZ; VIC—De Meer.
Westniekl.: GDADHL; Leonidas
De Spartaan; HBCTYBB; Ónze Gez.
SJC; Gr. WillemSantpoort.
West 2e kL A: Santpoort nTeylin
gen; LisseADO; BL ZwartWilhelmus;
LeidenGeel Wit.
West 2e kl. B.r Spartaan IIPFC;
OliveoL. en Sn.; Gr. FlorisDonk.
BEZOEKT de wedstrijden op het
a.8. ZONDAG.
2 uur:
Leiden I - Geel Wit I
Terrein A.
2 uur: KOLPINGS BOYS HV.VX. Hl
Terrein D.
2 uur: R.W-D.-JUN—S.J.C.a-JUN.
Terrein B.
Entree 20 en 10 cent.
Leden van de R. K. Sportverenigingen
denkt aan de bijeenkomst van Dinsdag
avond in de Burcht en aan de groote Sport-
propagandafeestavond op 11 Februari in de
Stadsgehoorzaal.
DIOC. HAARL. VOETBALBOND.
Wedstrijdprogramma voor aj. Zondag.
AFDEELING CENTRUM.
1 e k 1. B.: DSSConcordia; Vogelenzang
v. Nispen; St. Mart in usBSM; DOS
WL.
Res. 1 e kL A.: Volendam 3Onze Gez.
2, De Meer 2—HBC 2, HYBB 2—RKAV 2.
2 e k 1. B.: SJC 2—SMC; Geel Wit 2—Lei
den II; Teylingen 2HBC 3; KRVDOS 2
3e kl. B.: ASC—RWD; WSB—St. Ber
nard us; Steeds HoogerMajella; SNA
Adolf Kolping.
Res. 3e k 1. D.: Santpoort 4TYBB 4,
BSM 2Vogelenzang 2.
Res. 3e kl. E.: Concordia 2Lisse 3;
SJC 3Teylingen 3 (12.30 uur); Foreholte
2—NVC 2.
4e kl. A.: VCH—Kolping Boys; ODI—
DSV.
4 e k L B.: DEK 2—v. Nispen 2; OTV 2—
TYBB 5, DSS 3Santpoort 6.
Res. 4e k 1. F: Concordia 3Foreholte 3
(12.30 uur); TYBB 7—v. Nispen 3 (12.30
uur).
Res. 4 e kl. G.: Kolping Boys 2VVL 3,
Adolf Kolping 2KRV 3; St. Bernardus 2
—KRV 2, Steeds Hooger 3—SMC 3 (12.30
uur).
Res. 4e kl. H.: AVB 2Steeds Hooger
2 (12.30 uur); Majella 2—ODI 3.
Res. 4e kl. I.: SMC 2—ASC 2.
Res. 4e kl. K.: TYBB 6Concordia 4
(12.30 uur); BSM 4—Alliance 2.
AFDEELING ZUID.
2e kL A.: DFC—RIA; Unitas—SVT;
KRVCHVC; Rava—AW.
2e kL C.: VEP 2—WSE; Trekvogels—
ESTO.
Res. 2e kl. A.:'PFC 2—BI. Zwart 2.
3e kl. B.: ESTO 2—Alph. Boys 2; Unit»
2—WSE 2.
R e s. 3 e k 1. A.: WP 2—Rava 2; Valke
niers 2GDA 4.
4 e k 1. C.: Unio 3—RVC 2.
R e s. 4 e k 1. A.: DHL 5—AW 2 (12 uur);
SVT 2DHB 2; WP 3—Gr. Willem 4.
Res. 4e kl. C.: HVC 2—Wilhelmus 3;
Gr. Willem 6Lenig en Snel 4; Velo 3
GDA 5.
Wedstrijdprogramma voor a.s. Zondag.
Junioren-Competitie District Lelden.
Afd. A: DOS aTeijlingen a 12.30 uur,
H. v. Ruiten; RWD aSJC a 2 uur, W. Vis
ser; Lisse aNVC a 12.30 uur, F. Homan.
Afd. B: St. Bernardus aSNA a 12.30
uur, J. Hoogduin.
Afd. C: KRV bMeerburg b 12.30 uur,
P. v. d. Werf; ASC a—SMC a 12.30 uur, C.
J. v. Leeuwen; Foreholte bVVL b 12.30
uur, H. v. Veel en; NVC cTeijLingen b
2 uur, P. SpeeL
Afd. D: ODI aNicolaas Boys a 12.30
uur, N. Vonderbank.
Afd. E: NVC dTeijlingen c 12.30 uur,
P. Speel.
FEUILLETON.
Li-Weng-Ho, de mandarijn.
Uit het Engelsch,
door
BEN BOLT.
(Nadruk verboden).
9)
De twee sterke mannen legden het kind
zacht in het bedje, ruimden den rommel
op, terwijl Kathleen Barrington haar
plaats naast het kind weer innam. Daarna
ging dr. Burritt weg om enkele minuten la
ter terug tekomen met den vader van het
kind. Zijn gezicht was even uitdrukking
loos als dat van een steenen Boeddha, maar
door het vlugge bewegen van zijn waaier,
terwijl hij zich over het kind heen bukte,
merkte men de ontroering, die zijn gezicht
verborg. Een minuut lang keek hij onaf
gebroken naar het kleine slachtoffer van
een barbaarsche gewoonte, toen zochten
zijn oogen die van Kathleen Barrington.
„Zult u goed op mijn duifje passen?"
vroeg hij plotseling.
Dr. Burritt begon te spreken, maar werd
door Kathleen zelf in de rede gevallen.
„Voor een paar dagen, ja als ik mag?"
voegde ze er in het Engelsch aan toe, ter
wijl ze zich tot dr. Burritt wendde.
„Mag!", beet hij haar haast toe. „Ik wilde
het u juist vragen, want ik heb wel ge
merkt, dat de kleine meid erg op u gesteld
is en als ik dit kind redden kan dan
heb ik met mijn zendingswerk meer bereikt
dan in al de vijf jaar, die achter mij lig
gen."
„Dan zal ik blijven", antwoordde ze, en
na nog een blik op zijn dochtertje gewor
pen te hebben, groette de mandarijn Kath
leen ten afscheid met zyn waaier, waarna
hij in gezelschap van den Amerikaan het
vertrek verliet.
„Wat zal uw vader zeggen?" vroeg Dick
Forsyth, toen hij met het meisje alleen ,was.
„Ik weet het niet", zei ze kalm. „Ik kan
dit arme kleine ding niet alleen laten.
Maar als u alles behalve men eigen ba-«
gage meeneemt naar Yong-Foo, dan is
hij misschien niet kwaad. De vader van
't kind is een mandarijn" ze zweeg even
en liet een schel lachje hooren „en mijn
vader wakker de vriendschap met officieele
personen graag aan. Misschien beschouwt
hij mijn verblijf hier als 't brood op de wa
teren."
Er klonk iets bitters in haar stem, het
geen Forstyh niet ontging, maar hij
wenschte er geen verdere aandacht aan te
schenKen.
„Ik vind het heel lief van u", klonk het
waim. „Als u mij vertelt, welke bagage
van u is, zal ik die dadelijk halen en er
zorg voor dragen, dat de rest met den
grootsten spoed naar uw vader gestuurd
wordt!"
Ze greep de bagage, die ze noodig had
en zonder eerst te eten verliet Forstyh het
ziekenhuis en begaf zich door de stad naar
de rivier. Daar overkwam hem een onge
woon avontuur. In tegenstelling met de
stad met de honderd lantaarns, was de
kade erg denker en nagenoeg verlaten en
het kostte hem eenige moeite om een boot
te krijgen, die hem naar de sampan zou
brengen. Plotseling maakte zich een boot
in de duisternis los, waarvan de inzittenden
drie Chineezen jvaren en hij begon met
hen te onderhandelen.
„Ja", ze; een van de mannen, „wij roeien
u voor twee tael naar de sampan".
De prijs was exorbitant hoog, maar zon
der af te pingeiec stapte Forsyth in de
boot dxe onmiddeJlyk afvoer. Na de eerste
slagen schenen ze in de richting van de
sampan te varen, waarvan de lichten hel
der zichtbaar waren toen veranderden zij
van koers en gingen stroomopwaarts.
„Dat is de boot, waar ik heen moet",
verklaarde Forsyth tegen den man aan het
roer, terwijl hij naar de samuan wees.
Dez echter r.am er niet de minste no
titie van.
„Hoor je me? Dat is de sampan...."
Hij maakte zijn air. met af. T"»i zijn ver
bazing nam de man vlag zijn roeiriem uit
het water en zwaaide die boven zijn hoofd
om tc siaan.
Maar Dick Forsyth was een handig man.
Bliksemsnel greep hij de beenen van den
Chinees vast, en, toen de man struikelde,
vielen ze samen overboord. Onder water
liet de dokter zijn slachtoffer los en boven
gekomen, zwom hij snel naar de sampan,
den Chinees aan zijn lot overlaten. Een
gorgelende kreet achter hem verrierd hem,
dat de aanvaller zich in nood bevond,
maar vermoedend, en terecht, dat de man
nen in de boot zich eerder om him mak
ker dan om hem zouden bekommeren, ver
volgde hij zijn weg.
Bij de boot gekomen, klauterde hij op
het dek, en keek, druipend van het water
achterom, toen een van de bemanning
hem onder het licht van de lantaarn zag
staan.
„O, Mista Forstyh", riep hij, zonder op
de natte kleeren van den dokter acht te
slaan, „er is bier zoo iets geks gebeurd."
„Zoo, Ching, en wat is dat?"
„Toen u aan wel gegaan was, kwamen er
vijf mannen in een boot; ze dreven ons in
de hut en hebben alles doorgezocht, vijf
leelijke mannen. Ze begonnen de bagage
na te kijken, vornamelijk Missie Barring-
tons bagage. Toen braken ze twee kisten
open en gingen daarna weg. Ze zagen er
uit als echte zeeroovers."
„Hebben ze iets gestolen?" vroeg For
syth ontsteld.
„Neen, ze hebben niets gestolen, dat is
juist zoo gek. Toen ze weg waren heb ik de
kisten weer dichtgespijkerd."
Het was zeker gek en het ging, evenals
de dwaze aanval op hem, boven Forsyth's
bevattingsvermogen. Een moment staarde
hij over het water naar het kleine stadje
met de veelkleurige lantaarns. Toen kreeg
hij een idee.
„Toen de zeeroovers, zooals jij ze noemt,
weggegaan waren, welken kant gingen ze
toen uit, Ching?"
Ching wees stroomopwaarts. „Daarhen.
Daar ligt een groote jonk, dezelfde, die
vanmorgen de rivier opgevaren is."
„Ah!"
Forsyth had den sleutel op het raadsel
gevonden. Li Weng-Ho was waarschijnlijk
aansprakelijk voor den aanslag op hem,
vanwege zijn antipathie voor Forsyth,
maar hij begreep niet waarom Kathleen
Barrington's bagage doorzocht was. Hjj pie
kerde een uur lang over dit probleem, maar
hij kon kon geen bevredigende verklaring
vinden. Hij besloot niets tegen het meisje
te zeggen, hoezeer hij ook in de verleiding
kwam om haar te ondervragen. En 's mor
gens, toen hij de rivier opkeek, was de
jonk van den mandarijn verdwenen.
V.
Chineesch recht.
Vijf dagen later kwam de sampan in het
gezicht van Yong-Foo, 'n ommuurde stad,
op een heuvel gelegen, waarvan op het
hoogste gedeelte een, uit vier verdiepingen
bestaande pagode gebouwd was „de pa
gode van den Rechtvaardigen weg".
Een menigte jonken lag in de rivier bui
ten de stad verankerd en Forsyth vroeg zich
af, hoe ze daar tusschen door moesten,
toen de sampan in een kanaal voer, dat om
de stad liep, en zijn weg vond tusschen
schepen met koopwaar, woonschuiten, die
aan den oever gemeerd lagen en allerhan
de vaartuigen, die op Jiet water in de om
geving van een Chineesche stad plegen te
liggen.
Ze dreven onder een brug door, die zoo
laag was, dat de mast neergelaten werd en
de sampan met de hoornen neergelaten
moest worden.
Toen ze de sluizend achter zich hadden,
wist Dick Forsyth, dat ze zich nu in de
stad Yong-Foo bevonden, waar Li Weng-
Ho heer en meester was.
Terwijl Dick op den landings-steiger
stapte, herinnerde hij zich zijn belofte aan
Kathleen Barrington ên besloot die onmid
dellijk na te komen.
„Ching", zei hij, „weet je ook waar mr.
Barrington woont?"
„Mista Barrington?" Een bijna onmerk
bare verandering kwam in het gezicht van
den Oosterling.
„Ja, weet zijn huis heel goed."
„Ik wil, dat de bagage, die Miss Barring
ton bij zich had, daar dadelijk bezorgt
wordt. Haal een kruiwagen en een stuk of
wat koelies en stuur ze er onder aanvoe
ring van een van je mannetjes heen."
„Ja, ik zal 't doen", antwoordde Ching;
toen vroeg hij abrupt: „Weet u wat in die
kisten is, mr. Forsyth?"
„Neen, Ching. Handelswaar denk ik. Dat
gaat ons trouwens ook niet aan."
(Wordt vervolgd).
