WOENSDAG 9 JANUARI 193S
DE LEIDSCHE COURANT
DERDE BLAD. - PAG. 9
GEMENGDE BERICHTEN
GECOMPLICEERD VERKEERSONGEVAL
Een gecompliceerd verkeersongeval,
waarbij de bestuurder van een bak
fiets ernstig werd gewond en het ver
keer geruimen tijd stagnatie heeft onder
vonden, is dte kwart over vyf gisterna-
middag geschied in de De Clercqstraat
vóór de Wiegbrug te Amsterdam, In deze
straat reden in de richting van den Admi
raal de Ruyterweg achter elkaar twee
bakfietsen en een vrachtauto, die onmid
dellijk gevolgd werden door een tramtrein
van de Haarlemsche Tram. Op het oogen-
blik, dat de bestuurder van de tweede bak
fiets een stilstaande handkar passeerde en
daarvoor links uithaalde, deed de chauffeur
van den vrachtauto hetzelfde ten aanzien
van de fiets.
Hij raakte dit vehikel echter met het
rechtervoorspatbord, waarna hij krachtig
remde en stil stond. Beide voertuigen be
vonden zich toen vlak bij de rails van de
snel naderende Haarlemsche tram, waar
van de bestuurder niet tijdig remmen kon,
zoodat zoowel de auto als de bakfiets wer
den aangereden en geheel ter zijde ge
schoven. Ook de voorste bakfiets kreeg een
stoot; de bestuurder, een 17-jarige jongen,
die, omkijkende, het gevaar bemerkt had,
was er toen reeds afgesprongen, zoodat hij
geen letsel opliep. Toen men de situatie
eenigermate kon opnemen, bleek dat de be
rijder van de andere bakfiets, een 23-jarige
man, bewusteloos onder den auto lag.
Spoedig was een wagen van den Genees
kundigen Dienst ter plaatse, waarmede het
slachtoffer, dat een groote hoofdwonde en
andere zeer ernstige kwetsuren had opge-
loopen, naar het Wilhelminagasthuis is
vervoerd.
De beide bakfietsen waren ernstig be
schadigd; de auto en de tram bleken er
vrijwel zonder schade te zijn afgekomen.
Het verkeer was door dit ongeval zóó
ernstig gestagneerd, dat een uitruk-auto
van het bureau^ Marnixstraat naar de
plaats van het ongeval werd gedirigeerd.
Een aantal agenten is onder leiding van
inspecteur Visser geruimen tijd bezig ge
weest om orde in den chaos te brengen.
Meer dan een half uur ging verloren, vóór
de normale toestand ter plaatse weer was
ingetreden.
EEN ZAAK TE AMSTERDAM DOOR
PERSONEEL BENADEELD
Twee personen in arrest
De Justieele dienst van het Dolitiebureau
Stadhouderskade te Amsterdam is dezer
dagen belangrijke fraudes op he*- spoor
gekomen, welke in den loop der laatste
maanden werden gepleegd in een bekende
zaak in kantoorbehoeften, een vennoot
schap gevestigd aan de Prinsengracht al
daar.
Leden van het personeel dezer N.V. zijn
het geweest, die op meer geraffineerde
wijze voor honderden guldens aan dure
vulpenhouders uit de zaak „betrokken" en
deze weder ver beneden den inkoopsprijs
aan verschillende instellingen o.a. aan een
te Den Haag, verkochten. Op deze manier
werd de zaak op een schandelijke wijze
benadeeld. De bedienden, die het volste
vertrouwen genoten van hun directie, ver
dienden flinke sommen met hun oneerlij
ken handel.
Na een minutieus onderzoek, waarbij
een groot aantal menschen werd gehoord,
is de politie, naar de „Tel." bericht, tot de
arrestatie van twee kantoorbedienden :ler
zaak, die als de hoofddaders in de affaire
moeten worden beschouwd. Zeer waar
schijnlijk is het, dat er nog meer arresta
ties zullen volgen. Het onderzoek is nog
in vollen gang.
ONAANGENAAM AVONTUUR VAN
TWEE IN NEDERLAND WONENDE
DUITSCHERS
De gebroeders O. te Renkum hebben,
zoo vertelt de „Tel.", dezer dagen onder
vonden, dat de met ingang van 1 Januari
van kracht geworden voorschriften inzaKe
de toelating van vreemdelingen in ons ladd,
door de grenspolitie met gestrengheid wor
den toegepast.
Zij zijn voor een zakelijke aangelegen
heid met den motor naar Emmerik ge
reisd, met de bedoeling om na een uurtje
weder naar Renkum terug te keeren. Aan
de grens teruggekomen, vertoonden zij
hun Duitsche paspoort, doch zij werden
niet weder toegelaten, daar een bewijs van
den Inspecteur van den Vreemdelingen
dienst omtrent het werkzaam zijn in Ne
derland ontbrak. Een hunner kreeg op te
lefonisch verzoek een door den commis
saris van pplitie te Renkum mede-onder-
teekende verklaring van zijn werkgeef
ster. waarop hij weder werd toegelaten.
De andere, in Arnhem werkzaam, kon de
handteekening van de politie aldaar niet
bekomen. Hij moet eerst een stuk uit den
Haag ontvangen, alvorens Nederland bin
nen te komen. Momenteel vertoeft hij
nog aan de grens. Of beiden al betoogden,
dat zij sedert veertien jaren in Nederland
woonden en voldoende middelen van
bestaan hadden, het hielp allemaal niets.
De grenspolitie bleef onverbiddelijk.
INBRAAK TIJDENS KERSTVACANTIE.
Toen de heer H. J. Lijfering, leeraar aan
de Rijks H. B. S. te Heerenveen Maandag
avond van zijn ketstvacantie terugkeerde,
kwam hij bij zijn thuiskomst tot de min
der aangename ontdekking, dat tijdens zijn
afwezigheid onbevoegden zich tot zijn wo
ning toegang hadden verschaft. Zoowel be
neden als boven was in de kamers ailes
overhoop gehaald. Uit zijn bureau was een
bedrag aan geld gestolen. De dieven zijn
echter blijkbaar bij hun werkzaamheden
gestoord geworden, aangezien een aantal
gouden en zilveren sieraden onaangeroerd
gelaten was. Hiervan werd niet vermist.
Door het indrukken van een raampje aan
den achterkant moeten de dieven zich toe
gang tot de woning hebben verschaft. De
politie heeft een uitgebreid onderzoek in
gesteld doch men is er tot nu toe nog niet
in geslaagd eenig spoor van de(n) dader(s)
te vinden.
VIJF GRAM COCAINE OP RECEPT
GEVRAAGD.
Tandtechnicus en assistent door politie
gearresteerd.
In de apotheek „De Krommerdt" aan den
Admiraal de Ruyterweg te Amsterdam
vervoegde zich gisteravond een heer, die
een recept aanbood, waarop afgifte werd
verzocht van niet minder dan vijf gram
cocaine. De assistente, die den bezoeker
hielp, bemerkte dadelijk, dat dit recept
valsch was. Zij hield den man aan de
praat en liet onderwal telefonisch de poli
tie van het bureau Admiraal de Ruyter
weg waarschuwen. Weldra was een agent
ter plaatse, die den bezoeker aanhield. En
kele oogenbliken later geschiedde de arres
tatie van den schrijver van het recept, die
buiten in een auto wachtte en blijkbaar
niet bemerkt had, dat de politie op de hoog
te was gebracht. Het bleek een tandtechni
cus te zijn,, die er zijn assistent op uitge
stuurd had om de cocaine machtig te wor
den. Beiden werden naar het bureau over
gebracht, waar proces-verbaal tegen hen is
opgemaakt.
VALSCBE AANGIFTE
Zooals de vorige week gemeld is, deed
de heer F. te Scheemda bij de politie aan
gifte dat tijdens zijn afwezigheid in zijn
woning was ingebroken en een bedrag
van ƒ300 was ontvreemd.
De politie, die een naarstig onderzoek
instelde, kwam echter tot de conclusie, dat
de aangever zelf wel meer van de inbraak
zou weten, dan hij voorgaf. Hij werd streng
verhoord, doch bleef ontkennen. De poli
tie meende echter voldoende gegevens in
handen te hebben om den man te arres
teeren. Hij is voor den officier van Justitie
geleid.
VECHTENDE JONGENS.
Gistermiddag omstreeks half vijf kregen
te Rosmalen eenige opgeschoten jongens
ruzie. De twist liep zoo hoog, dat een
hunner met een ketting den 15-jarigen Al-
bert de Bijl een slag op het oog toebracht.
Daar de jongen een bril droeg, drongen
hem de glasscherven in het oog; hevig
bloedend moest hij naar den dokter wor
den gebracht, waar hij werd verbonden.
Zijn toestand is redelijk wel: het la niet
waarschijnlijk, dat hij het gekwetste oog
zal moeten missen.
SPORT
VOETBAL
DIOC. HAARL. VOETBALBOND.
UIT HET LEIDSCHE DISTRICT.
Junioren-competitie.
De uitslagen van Zondag 6 Januari lui
den:
A f d. A: RWDaDOSa- terrein afge
keurd; NVCaTeylingen a 14; Forehol-
U. aLisse a 14.
Afd. B: WLaSt. Bernardus a 11;
NVCbSNAa 0—3.
Afd. C: Teylingen bSMCa 23; Meer
burg bKolp. Boys b niet gespeeld; KR Vb
NVCc terrein afgekeurd; Foreholte b—
ASCa 0—11.
ODIaNicolaas Boys a terrein afgekeurd.
Het wedstrijd-programa voor a.s. Zondag
luidt:
Afd. A: SJCaLisse a, 1.30 uur, H. B.
v. Veelen; DOSaTeylingen a, 12.30 uur H.
Sassen; RWDaKRVa, 2 uur, G. E. Bak
ker.
Afd. B: St. Bernardus a-Kolp. Boys a,
12.30, J. Hoogduin; Leiden aMeerburg a,
12.30 uur, G. E. Bakker.
Afd. C: SMCaMeerburgb, 12.30 uur,
F. Homan; ASCaTeylingen b, 12.30 uur,
G. Bly leven; Kolp. Boys bKR Vb, 12.30,
J J. v. Goozen.
A f d D: ODIaNicolaas Boys a, 12.30 uur
H. v. Ruiten.
Afd. E: SJCbTelingen c, 12 uur, H. B.
v. Beelen; NVCd—KRVc, 12.30 uur, Th.
Gyls wijk.
De Competitieleider.
H.H. Scheidsrechters.
Worden beleefd uitgenoodigd tot het bij
wonen van een vergadering a.s. Donder
dag 10 Januari in Hotel „Royal", Doeza-
straat te Leiden. Aanvang 8.30 uur. Aller
opkomst wordt verzocht.
Namers de Scheidsrechters comm.
UIT DE RADIOWERELD
Programma's van Donderdag 10 Januari.
Huizen 301 M.
8.00—9.15 KRO. 10.00 NCRV, 11.00 KRO,
2.00—11.30 NCRV.
8.00—9.15 en 10.00 Gramofoonplaten.
10.15 Morgendienst.
10.45 Gramofoonplaten.
11.30 Godsd. halfuurtje.
12.15 Orkestconcert en Gramofoonpd.
2.00 Handwerkcursus.
3.00 Vrouwenhalfuurtje.
3.303.45 Gramofoonplaten.
4.00 Bijbellezing.
5.00 Handenarbeid v. d. jeugd.
5.30 A'damsch Salonorkest.
6.45 Causerie.
7.00 Ned. Chr. Persbureau.
7.15 Gramofoonplaten.
7.30 Journ. Weekoverzicht.
8.00 Vaz Dias.
8.05 Gramofoonplaten.
9.00 Causerie.
9.30 Concert door viool en orgel.
10.00 Vaz Dias. (In de pauze).
10.30—11.30 Gramofoonplaten.
Hilversum, 1875 M.
AVRO - uitzending.
8.00 Gramofoonplaten.
9.00 Ensemble Rentmeester.
10.00 Morgenwijding.
10.15 Gramofoonplaten.
10.30 Vervolg concert.
11.00 Voordracht en zang.
12.00 Cantabile-orkest.
2.00 Pianorecital.
2.30 Gramofoonplaten.
3.003.45 Naaicursus.
4.00 Voor zieken en ouden van dagen.
4.30 Staf muziek 6de R.I.
5.00 Voor de kindexen.
5.30 Ver volg concert.
6.30 Sportpraatje.
7.00 Radio-Volkszang.
7.30 Engelsche les.
8.00 Vaz Dias.
8.05 Gramofoonplaten.
8.15 Concertgebouw-orkest oi.v. E. v.
Beinum, m.m.v. P. v. Egmond Jr. (orgel).
8.45 Concert door leden van de N.V. Ita-
iiaansche Opera m.m.v. het Omroeporkest.
9.30 Gramofoonplaten.
9.45 Vervolg opera-concert.
10.30 Gramofoonplaiten.
11.00 Vaz Dias.
11.1012.00 Uit „TanzkJause", Amster
dam: Majo Marco en zijn orkest.
D r o 11 w 1 c h. 1500 M.
10.3510.50 Morgenwyding.
11.05 Lezing.
11.25 Gramofoonplaten.
12.15 Rutland Square en New Victoria
Orkest.
I.20 Gramofoonplaten.
2.20 Jack Martin en het Hotel Majestic
Orkest.
3.20 Vesper.
4.10 Gramfooonplaten.
5.05 Orgelspel.
5.35 Sydney Kyet en zijn orkest.
6.20 Berichten.
6.50 Handel-concert
7.10 Duitsche les.
7.40 Gramofoonplaten.
7.50 Lezing.
8.20 Radio Militair Orkest.
9.00 „In the shadow", hoorspel.
9.50 Berichten.
10.20 Kerkdienst.
10.35 BBC-Orkest.
II.35—12.20 BBC-Dansorkest
„Radio Pari s". 1648 M.
7.20 en 8.20 Gramofoonplaten.
12.50 Pascal-orkest.
8.20 „Zaïre", spel van Voltaire.
9.05 „Romêo et Juliette", van Beriioz,
m.m.v. solisten, koor en orkest.
10.50 Dansmuziek.
Kalundborg 1261 M.
11.201.20 Concert uit rest. „Wivex".
2.204.05 Concert uit rest. „Ritz".
7.30 Symphonieconcert m.m.v, orkest,
koor en piano.
10.2011.50 Dansmuziek.
Keulen, 456 M.
5.20 Gramofoonplaten.
6.35 Orkestconcert.
10.10 Kamermuziek.
11.20 Weragkamerorkest.
12.35 Dansmuziek.
3.20 Uit Stuttgart: Omroeporkest
7.50 Omroeporkest-, koor en solisten.
9.50 Kamermuziek.
10.20 Vroolijk programma.
11.201.20 Omroeporkest. (Uit Frank
fort).
Rome, 421 M.
8.05 Concert m.m.v. orkest, koor en
piano.
Brussel, 322 en 484 M.
322 M.: 12.20 Omroeporkest en Gramo
foonplaten.
1.302.20 Gevar. concert.
8.20 Radiotooneel.
8.50 Gramofoonplaten.
9.20 Omroeporkest.
10.3011.20 Gramofoonplaten.
484 M.: 12.20 Gramofoonplaten.
12.50 Salonorkest.
I.502.20 Gramofoonplaten.
5.20 en 6.35 dito.
8.20 Symphonieconcert.
9.35 Gramofoonplaten.
10.30—11.20 dito.
Deutschlandsender, 1571 M.
7.20 Kernspreuk. Berichten.
7.30 „Januar", hoorspel.
8.20 Dansmuziek.
9.20 en 10.05 Berichten.
10.20 Vroolijk programma uit Keulen.
II.201.20 Uit Frankfort: Omroeporkest
m.m.v. solisten.
Gemeentelijk Radiodlstrlbntlebedrljf
en de R.O.V. Radio-centrale.
3e Programma.
8.0012.20 Een der Duitsche zenders.
12.2014.40 Luxemburg.
14.40—15.20 Kalundborg.
15.20—17.20 Keulen.
17.20—17.50 Brussel (Fr.).
17.5021.55 Leipzig.
21.55—22.25 Brussel (Fr.).
22.25afloop Weenen.
4e Programma.
8.058.50 Parijs Radio.
10.3511.05 Droitwich.
11.0511.25 Londen Reg.
11.2518,35 Droitwich.
18.35—19.35 Brussel (Fr.).
19.3520.05 Sportpraatje door den heer
J. G. A. Janssen (journalist); gevolgd
door een vraaggesprek tusschen de
heeren M. L. Hudig, praeses van de
Lustrumcommissie van het Leidsch
Studentencorps en J. G. A. Janssen,
over: De Lustrumfeesten in den zomer
van 1935.
20.0522.20 Londen Reg.
22.20afloop Droitwich.
(Wijzigingen voorbehouden).
Gebruikt in Uw soepen HONIG's BOUILLONBLOKJES - 6 voor 10cent
FEUILLETON.
LIEFDE IN HET OERWOUD
door
J. VAN DER SLUYS.
Naar het Engelsch
(Nadruk verboden.).
47)
„Bwana", zei de man opgewonden en to
taal van streek door zijn eigen ontdekking.
De blanke, waarop Bwa-Mama vannacht
heeft geschoten, is niet meer in het bosch.
Toen vergat hij plotseling alle zelfbeheer-
«ching en riep opgewonden uit:
„De blanke Bwana is gevlucht. Hij- is
verdwenen. Wij zullen hem achtervol
gen
„Houd je mond", riep Rimingtön met
een blik op de tent. Ben je er zeker van?"
„Heel zeker, Bwana."
„Wacht eens", zei Rimingtön kort. Toen
gaf hij Juma een paar aanwijzingen en
tien minuten later werd hij in een draag
baar naar de plek gebracht, waar de vluch
teling des nachts in het bosch verdwenen
was. De negers doorzochten den heelen
morgen de woudstrook tot aan het meer,
maar er werd niets of niemand gevon
den.
Rimingtön liet zich naar zijn tent terug
brengen en vroeg zich af, op wat voor wijze
Mannering want dat het Mannering
was geweest, betwijfelde hij in zijn hart
geen oogenblik zich had laten zoek ra
ken. Hij besprak de raadselachtige zaak bij
zijn terugkomst in de tent met Honor. Het
meisje was dolbl'j, toen het haar duidelijk
werd, dat zij den nachtelijken indringer
niet geraakt had met haar schot. Maar
waar de vluchteling gebleven was, be
greep ook zij niet.
Het raadsel zou nooit opgelost worden.
Niemand heeft ooit meer iets van Sir
George Mannering vernomen. Is hij van
dorst of honger omgekomen in het hem on
bekende oerwoud? Is hij een prooi ge
worden van de verscheurende dieren der
Afrikaansche jungle? Ofis zijn vlucht
op wonderbaarlijke wijze geslaagd? Is hij
misschien terecht gekomen bij het vreem
delingenlegioen, het laatste toevluchts
oord voor alle vertwijfelden?
„Bwana Alec, kijk eens, Merika klimt in
de boomen, om de kleine vogeltjes te van
gen en die steken hun tong uit en lachen
hem uit."
„Waarachtig, de kleine schooier. Kom
hier, Merika, kom dadelijk hier, ofof
we zullen aan je staart trekken, hoor, Alec
en ik."
Een luid geschater van een heldere kin
derstem, vergezelde deze woorden, en op
dat oogenblik opende Honor de oogen en
keek om zich heen. Door het open raam
klonk Alec Rimington's stem.
„Wat een ongelooflijke rakker is die aap.
Daar zit hij me waarachtig rustig een ba
naan te eten. Hé daar, Merika, bliksemsch
jong, dat je bent."
„Klim ook eens naar boven, Alec", zei een
kinderstem.
Alec Rimingtön lachten en dreigde met
zyn vuist.
„Bwa-Mama!"
Honor werd door dezen uitroep wakker
uit een duizeldiepen slaap. Hoe lang had
die slaap geduurd? Ze herinnerde zich niets
meer.
Er was iemand in de kamer binnengeko
men en toen Honor zich omdraaide, zag ze
een zwart gezicht, waarin de witte tanden
glinsterden in een breeden, verheugden
lach. Plotseling herkende ze het gezicht.
„Fatuma", riep ze zwak en haar oogen
begonnen verheugd te glanzen.
„Ayweh!" De tanden glinsterden weer en
terwijl buiten de hooge jubelstem van een
kind uitklonk boven Rimington's diepen
lach, liep ze naar*het raam.
„Bwana Rimingtön!" riep ze en er volgde
een stortvloéd van woorden, waar Honor
geen woord van begreep. Buiten klonk een
luide kreet en Fatuma keerde zich om en
trachtte met heftige gebaren uit te druk
ken, met welk een haast de Bv/ana kwam
aanloopen. Honor hoorde hem in de gang,
ze keek verlangend naar de deur en een
oogenblik later kwam Rimingtön binnen.
Hij zag er gebruind en gezond uit en er
was een oneindig zachte uitdrukking in de
grijze oogen, die de hare ontmoetten.
„Liefste! Liefste!" fluisterde hij, terwijl
hij zich over haar heen boog en haar kuste;
toen nam hij de smalle, magere hand, die
op de deken lag, tusschen zijn handen en
drukte die zoo stevig, dat Honor een kreet
van pijn niet kon onderdruken. Ze keek
hem aan, dan naar Fatuma, toen zwierven
haar oogen door de nette, maar kale ka
mer.
„Waar.... waar zijn we?"
„Bij de missie van de Witte Paters aan
het O'Gama-meer", antwoordde hij opge-
weekt. „We zijn hier al meer dan drie we
ken en al dien tijd hebben we je met de
hulp van Pater Paul verpleegd. O ja, dat is
waar, je mag niet praten, anders jaagt
hij me nog weg en dat zou ik liever
niet willen."
Na een oogenblik vroeg Honor:
„Ben ik erg ziek geweest?"
„Ja. Zenuwkoorts, hoewel ik van Pater
Paul heb gehoord, dat dat een zeer onwe
tenschappelijke naam is."
„Ik heb zeker veel geyld?" zei ze
vragend.
„Je hebt den grootst mogelijken onzin
gepraat, zooals we allemaal doen, wan
neer de koorts onze tongen losmaakt",
lachte hij.
Een oogenblik later zei ze weer:
„Ik moet je iets vragen."
„Vraag me niets, Honor. Jij maakt, dat
Pater Paul en ik de grootste ruzie zullen
krijgen."
„Eén vraag maar, toe!"
„Vooruit dan maar", zei hij.
„Zeg me dan", fluisterde zij, „wie is het
kind, dat je, voordat ik ziek werd, uit de
handen.van dien afschuwelijken Legrand
hebt gered? Hoe heet het en hoe komt dat
blanke kind hier in de wildernis?"
De naam van het kind is sir Roger Man
nering", antwoordde Rimingtön. Je had
het natuurlijk al geraden, dat heb ik uit
je ijlen gehoord. Ik moest het geheele ver
haal maar liever vertellen, voordat Pater
Paul komt, in 's hemelsnaam dan maar
Zoo kort mogelijk vertelde hij haar de
geschiedenis, welke Jules Legrand op het
verlaten station aan George Mannering
verteld had, met een paar uitbreidingen.
Toen Roger Mannering met Madeline
getrouwd was, heb ik hen op een van mijn
expedities ontmoet. Hij stelde vertrouwen
in mij en vertelde, wie en wat hij was en
hoe schandelijk zijn broer George gehan
deld had. Niet lang nadat zijn zoon gebo
ren was en hy wist, dat hij sterven ging,
heeft hy mij tot voogd benoemd en er my
een eed op laten doen, dat ik de rechten
van den kleinen jongen zou verdedigen.
Maar hy bedoelde tevens, dat ik zijn
broer aan den kaak moest stellen. Toen
stierf Madeline onverwachts aan de
koorts."
Honor bleef even zwijgen. Toen begon ze
te glimlachen.
„Ik ben blij, dat ik den kleinen jongen
heb kunnen helpen. Hij lijkt me een leuk
kereltje te zijn."
„Het aardigste ventje, dat je je kunt
voorstellen, hoewel hy dien avond ont
zettend van streek was en er 's nachts
nog van droomt. Maar hij is gelukkig te
jong, om dat allemaal te begrijpen en hij
zal het wel weer vergeten."
„Ik hoop het", fluisterde ze. Toen vroeg
ze: „En George Mannering? Heb je nog
iets van hem gehoord?"
„Neen," zei Rimingtön, „ik denk, dat hij
eenvoudig in de jungle van Midden-Afrika
verdwijnen zal, zooals voor hem zooveel
menschen verdwenen zijn, zijn broer bij
voorbeeld. We zullen wel nooit meer iets
van hem hooren. In Engeland terugko
men kan hij niet, nu hij wet, dat hij ont
maskerd is. Lieve heme" daar heb je Pa
ter Paul. Als hij weet, dat ik je zoo lang
heb laten praten, ben ik verloren. Maar ik
geloof, dat ik zijn aandacht wel zal kun-
Inen afleiden...."
„Hoe dan?"
„Wel, liefste, hij is niet alleen dokter,
maar ook priester. En nu de dokter je le
ven gered heeft, is hel niet méér dan bil
ly k, dat de geestelijke ook een kan*
krijgt
Hij bleef steken, toen hij een donkeren
blos op Honor's bleek gelaat zag komen.
Toen kuste hij haar en fluisterde:
„De kleine Bwana rekent er op Fatuma
heeft hem verteld van de Bwa-Mama, die
bij Bwana Rimingtön komen zalen je
zou zoo'n kleinen kerel toch niet willen
teleurstellen."
„En zie je, Honor, zyn verwachtingen
zijn bijna net zoo groot als de mijne, dus.,
ehmag ik hem gerust stellen?"
Honor bloosde, toen kwam er een zach
te glans in haar oogen en ze glimlachte.
„Misschien moest ik maar liever eerst
kennis met hem maken."
Rimingtön lachte en kuste haar weer.
„Ik zal den kleinen aap halen."
Hij liep de kamer uit en ging vroolijk
fluitend de gang door. Een minuut later
hoorde Honor zijn stem in den tuin.
„Bwana Roger, Bwa-Mama verlangt je
tegenwoordigheid."
„De Bwa-Mama?" herhaalde een opge
togen kinderstem. „Dat is fijn. Ik kom da
delijk."
En twee minuten later kwam Rimingtön
met den blonden jongen op een zijner
schouders de kamer binnen, gevolgd door
een hulpeloos protesteerenden Pater PauL
„Kijk nu eens naar haar, Pater, en zeg
dan, of we mogen blijven of weg moeten
gaan."
De oude geneesheer-priester wierp een
blik op Honor en begon te lachen.
„Tiens! De vreugde schijnt een goede
medicijn te zijn."
„En liefde, Pater Paul, is nog beter."
„Hm", lachte hij. „Ja, dat kan wel."
En Pater Paul wierp een lachenden blik
van hem naar Honor.
EINDE.
