Bereidt Uw jus met HONIG's BOUILLONBLOKJES - 6 voor 10 cent
DONDERDAG 27 DECEMBER 1934
DE LEIDSCHE COURANT
DERDE BLAD. - PAG. 9
GEMENGDE BERICHTEN
Scheepsramp bij Marken
Schippersvrouw en
knecht verdronken.
Maandagavond te half acht is het 900
ton metende sleepsehop Noordgeul", schip
per Bouwman, dat te half drie Maandag
middag met een lading grint van de Oran
jesluizen te Amsterdam op weg naar Enk
huizen was vertrokken, op 5 mijl beneden
Marken door het inslaan van de luiken
plotseling gezonken.
Aan boord bevonden zich, behalve de
schipper en diens vrouw, een broer van
den schipper en een knecht. Allen heb
ben zich in de boot begeven om zich te
redden. Vermoedelijk door overbelasting is
deze boot gekapseisd, met het gevolg, dat
de vrouw van den schipper en een knecht
verdronken zyn.
De drie anderen konden door de sleep
boot „Onderneming" van de hoofdstedelij
ke firma Huisman, welke boot de „Noord
geul" sleepte, aan boord worden genomen.
Zij zijn naar Amsterdam gebracht.
In een onderhoud met de beide gered
den, alsmede met den sleepbootkapitein,
den heer H. Schaap uit Amsterdam, vertel
den deze liet volgende:
Den geheelen avond had er reeds een
flinke wind gestaan, welke allengs aan
wakkerde tot een vrij sterke bries uit
Oostelijke richting. De hoog, korte golven
kwamen dwars op het schip te staan. By
het overkomen van een der zware zeeën,
is met donderend geweld een aantal hou
ten luiken ingeslagen, met het gevolg, dat
het schip over de geheele lengte, welke
67 Meter bedraagt, vol water liep. In een
oogwenk maakte het schip slagzij naar
stuurboord. De schipper, L. H. Bouman,
die de gevaarlijk situatie inzag, rende naar
het voorschip, om de lantaarn neer te ha
len, waardoor hij hoopte, dat de sleepboot
kapitein zou bemerken wat er aan de
hand was. Er was geen tijd meer voor het
geven van andere noodsignalen. Inmiddels
namen de overige drie opvarenden, de
vrouw van den schipper, diens broer en de
knecht in de roeiboot die achter het schip
aanvoer, plaats waarbij zich een oogenblik
later de schipper voegde. Het sleepschip,
dat geheel vol water was geloopen, zonk
met groote snelheid rechtstandig.
Pas op dat moment werd op de sleep
boot, welke honderd meter voor het schip
uit voer, bemerkt wat er geschiedde, door
dat er geen gang meer kwam in de sleep
boot en de machines zwaarder begonnen
te loopen. De heer Schaap heeft toen on
middellijk de sleeptros gekapt en is met
zijn vaartuig te hulp gesneld.
Roeiboot gekapseisd.
Het bleek toen, dat de kleine roeiboot
door een grondzee was opgenomen en ge
kapseisd, terwijl de opvarenden hulpeloos
ronddreven. Door de duisternis was het
echter vrijwel onmogelijk om de redden
de hand te bieden. De kapitein van de
sleepboot, die tot driemaal toe om de dren
kelingen heen voer, bemerkte tenslotte, dat
zich twee van hen, de gebroeders Bouman,
aan de roeiboot hadden vastgeklemd. De
vtouw van den schipper en de knecht wa
ren reeds in de diepte verdwenen. Niet dan
met de grootste moeite slaagde hij erin, de
twee mannen, die geheel waren uitgeput,
aan boord van de sleepboot te krijgen. Hij
heeft daarna nog gepoogd een spoor van
de beide overige personen te vinden, doch
hij is daarin niet geslaagd. De beide ge
redden hebben meer dan twintig minuten
met den dood geworsteld. Telkens werden
zy van de roeiboot, waaraan zij zich tracht
te vast te houden, afgeslagen, doch zwem
mende wisten zij haar steeds weer te grij
pen.
De sleepboot is met de beide mannen
aan boord naar Amsterdam terug gevaren,
waar zij van droge kleeren werden voor
zien en onderdak gebracht. Onderweg zijn
verschillende schepen gepaaid en met de
ramp in kennis gesteld om aanvaringen met
het wrak te voorkomen. Ook het loodswe
zen is gewaarschuwd hetwelk een baken
zal plaatsen op de plek van het gezonken
schip. Toen de sleepboot terugkeerde stak
nog een der lantaarns boven zee uit. Het
water heeft ter plaatse een diepte van vier
Meter. Het ongeluk gebeurde op vijf mijl
boven Marken, koers Enkhuizen. Men
hoopte om elf uur in deze haven te arri-
veeren.
Het gezonken sleepschip, dat een lengte
heeft van 67 Meter en 8 Meter breed is,
heeft een tonnemaat van 996 ton en was
geheel geladen met grint. Het schip, dat te
Rotterdam thuis behoort, eigenaar A. de
Bakker, was op weg van Asselt (Lbg.)
naar Enkhuizen. De lading werd verscheept
voor rekening van de firma Rauwen en
Sterken te Utrecht. Het schip was drie jaar
oud en de schipper had reeds twee reizen
ermee over het IJselmeer gemaakt.
De vrouw van den schipper, die verdron
ken is, was dertig jaar oud. Het andere
slachtoffer is de ongeveer 30-jarige F.
Foolt uit St. Goar (Did.). De overleven
den zijn de schipper H. Bouman en diens
broer A. Bouman, beiden uit Rotterdam.
De kapitein van de sleepboot, die jaren
lang vaart en nog nooit een schip heeft
verspeeld, was diep onder den indruk van
deze verschrikkelijke ramp.
MOTORRIJDER OP SLAG GEDOOD.
Hij was verkeerd uitgeweken.
Maandagmorgen is de 26-jarige H. Ja
cobs uit Bennekom op den Edeschen weg
by Ede door verkeerd uitwijken met zyn
motorrijwiel tegen een auto van de P. G.
E. M. opgereden en op slag gedood.
MOTOR TEGEN HEK GEBOTST.
Duorijder gedood.
Gisternacht is een motorfiets, komende
uit de richting Uithuizenmeden en gaande
naar Stedum, te Usquert in een scherpen
bocht van den weg met groote vaart tegen
een hek gereden. De duorijder, de 18-jarige
P. van der Berg, woonachtig te Uithuizer-
meden, is van het motorrijwiel geslingerd
en werd op slag gedood. De bestuurder, de
20-jarige B. Groeneveld, woonachtig te
Stedum, bekwam lichte verwondingen. Het
motorrijwiel is totaal vernield.
PAARD EN WAGEN AANGEREDEN
DOOR AUTO.
De voerman gedood.
Maandagavond omstreeks half vijf is te
Ede een paard en wagen waarop gezeten
was de 45-jarige B. v. d. Pol door een ach
teroprijdenden auto aangereden. De wagen
werdzw aar beschadigd, terwijl de voer
man tegen den grond werd gesmakt. Eeni-
ge oogenblikken na het ongeluk overleed
het slachtoffer.
WIELRIJDER DOODGEREDEN.
Automobilist bekommert er zich niet om!
Een automobilist heeft Zondagavond om.
streeks half acht op den rijksweg Roer
mondWeert, onder de gemeente Horn,
een wielrijder liggende langs den weg aan
getroffen. Hij bleek te zijn de gehuwde P.
Janssen uit Horn.
J. was, aldus „De Courant", door een
even te voren gepasseerde auto aangere
den, waarvan de bestuurder was doorge
reden zonder zich om het slachtoffer te be
kommeren.
Een motorrijder heeft de marechaussée
te Roermond en den dokter van het sa
natorium te Horn gewaarschuwd. Toevallig
passeerde Z. H. Exc. de Bisschop van
Roermond, die met zijn auto uit de richting
Weert kwam. De secretaris van Mgr. heeft
het slachtoffer de laatste H.H. Sacramen
ten toegediend. De man, die een ernstige
schedelfractuur en inwendige kneuzingen
had opgeloopen, is enkele oogenblikken
later ter plaatse overleden en het lijk is
naar zijn woning vervoerd.
DOOR AUTO AANGEREDEN.
Paard gedood, begeleider naar ziekenhuis.
Op den avond vóór Kerstmis is op den
rijksweg tusschen Muiden en de Hakkelaar
een verkeersongeval gebeurd, dat tot de
niet-alledaagsche rerekend mag worden. De
26-jarige W. v. O., die een paard aan den
teugel geleidde, terwijl hij op een fiets zat,
had zich over een groot deel van den weg
veiligheidshalve op den berm gehouden.
Voor café Wegman stond echter op den
berm een vrachtauto, waarom v. O. daor
ter plaatse den berm verliet, en op den rij
weg ging loopen. de fiets aan de hand, ter
wijl hij met de andere hand de teugels van
het paard vasthield. Op dat oogenblik na
derde van de richting Bussum een auto, be
stuurd door den heer M., wonende te
Naarden. Door een nog niet opgehelderde
oorzaak is deze auto in botsing gekomen
met paard en geleider, met het gevolg, dat
het paard zoowel als de man ondersteboven
gereden werden en op den weg vielen,.
Deze val kwam zoodanig aan, dat het paard
niet lang daarna stierf; zijn geleider had
een niet ernstige verwonding aan het ach
terhoofd. Een geneesheer uit Muiden con
stateerde een lichte hersenschudding.
De man was echter door het ongeval
geheel overstuur geraakt en kon op de tot
hem gerichte vragen geen antwoord geven.
Hij wist niet waar hij woonde, waarheen
hij met het paard moest gaan en hoe hij
heette. Echter kenden sommige omstan
ders hem wel en ook uit papieren, welke hij
bij zich droeg, kon worden vastgesteld, dat
men te doen had met M. v. O., wonende te
Hilversum, eertijds woonachtig te Neder-
horst den Berg. De man kwam van de paar
denmarkt te Utrecht en moest het paard
bezorgen bij den veehouder H. aan den
Lange Muiderweg te Muiden.
De Roode Kruis-auto uit Weesp werd
ontboden, welke v. O. naar het Burgerzie
kenhuis te Amsterdam vervoerde. Tijdens
dit transport bleek den geleider van den
ziekenwagen herhaaldelijk, dat v. O. nog
steeds niet in staat was, een normaal ge
sprek te voeren.
De veearts C. A. Leenheer uit Weesp
werd te hulp geroepen voor het paard, doch
toen hij ter plaatse kwam, was het dier
juist gestorven. Het toonde geen uiterlijke
verwondingen, zoodat verondersteld werd,
dat het aan een inwendige verbloeding
was gestorven.
BEJAARDE DAME GEDOOD.
Door stoomtram overreden.
Maandagmiddag is dicht by Beilen een
ernstig ongeluk gebeurd. Een ongeveer zes
tigjarige vrouw is op den Stationsweg tus
schen Gorredijk en Beilen door de stoom
tram, die om ongeveer vijf uur uit Gorx*e-
dijk vertrekt, overreden en gedood.
Het slachtoffer was de 50-jarige mevr.
Oosterhof-Hemkes te Wijnjeterp, moeder
van een groot gezin. Zij had een bezoek
gebracht aan haar zieke moeder te Lutten-
huizen en aan haar broer te Gorredijk.
AUTO IN HET NOORDZEE-KANAAL
GEREDEN.
De drie inzittenden gered.
Gisteren te ingeveer half 5 uur is aan
het Hembrugpontveer onder Zaandam een
auto in het Noordzee-Kanaal gereden. De
heeren H. v. d. Voet, fabrikant te Kat
wijk aan Zee, bestuurder, en de mede-
inzittende heeren D. Klinkenberg, timmer
man, te Katwijk aan Zee, G. N. Klinken
berg, pottenbakker te Zeist, kwamen op
UIT DE RADIOWERELD
Programma's voor Vrijdag 28 December.
Huizen, 1875 M.
Algemeen Programma verzorgd door den
K. R. O.
8.00 Morgenconcert.
10.00 Gramofoon.
11.30 Halfuurtje voor zieken en ouden
van dagen.
12.15 Gramofoon pl.
I.00 De KRO-boys.
2.00 Klassieke muziek op gramofoonpl.
3.00 „Lucia di Lammermoor" (gramo
foonpl.)
4.15 Het K.R.O.-orkest, afgewisseld te 5
uur door Th. Arts over landbouwcrisis-
wetten en -besluiten en te 6.15 uur door
gramofoonpl.
17.15 J. H. Nannings over den feestelijken
tijd van Kerstmis en Driékoningen.
7.35 Gramofoonpl.
8.00 Vaz Dias en gramofoonpl.
8.30 Nederlandsch concert door het Ste
delijk Orkest van Maastricht, afgewisseld
te 9.15 uur door D'n Dré uit Ulvenhout.
10.30 Vaz Dias en de KRO-boys, afgewis
seld door gramofoonpl.
Hilversum. 302 M
8.00 VARA. 12.00 AVRO. 4.00 VARA,
8.00 VPRO, 11.00 VARA.
8.00 Gramofoonpl.
9,30 P. J. Kers: Onze keuken.
10.00 Morgenwijding VPRO.
10.15 Causerie.
10.35 Trio Kuaroni.
II.00 Declamatie.
11.15 Vervolg trioconcert.
11.45 Gramofoonpl.
12.00 Kovacs Lajos en zijn orkest en gra
mofoonpl.
2.00 Voordracht.
2.30 Omroeporkest, en gramofoonpl.
4.00 Kniples.
4.45 Gramofoonpl.
5.00 „De Zonnekloppers".
6.45 Gramofoonpl.
7.00 De Flierefluiters.
7.30 Causerie.
7.50 Gramofoonp.l
7.57 Herh. SOS-berichten.
8.00 Hofstad-Strijkkwartet.
8.30 „Het Loflied", hoorspel.
9.30 Vervolg concert.
10.00 Vaz Dias. Vrijz. Godsd. Persbureau.
IQ.15 Declamatie.
10.45 Gramofoonpl.
11.00 Jazzmuziek (gram.pl.)
11.30 Gramofoonpl.
Droitwich, 1500 M.
10.3510.50 Morgenwijding.
11.05 Orgelspel.
11.50 Het New Victoria Cinema Orkest.
12.50 BBC-Dansorkest.
I.35 Gramofoonpl.
2.35 Het Birmingham Hippodrome Or
kest.
3.35 Causerie.
3.55 Northern Studio Orkest.
4.35 E. Colombo en zijn orkest.
5.35 Medvedeff's Balalaika-orkest.
755 „The Kentucky Minstrels", neger
revue.
8.55 BBC-orkest m.m.v. solisten.
10.20 „The Cart of Death" hoorspeL
II.0512.20 Harry Roy en zijn band.
„R a d i o-P a r i s". 1648 M.
8.20 Zang.
7.20 en 8.20 Gramofoonpl.
10.50 Dansmuziek.
12.50 Goldy-orkest.
Kalundborg,. 1261 M.
11.201.20 Concert u. h. Belle vuè-Strand
hotel.
2.204.20 C. Rydahl's orkest.
7.30 Fransche muziek.
8.10 Zang en declamatie.
8.55 Omroeporkest..
9.35 Schubert-liederen.
9.55 Omroeporkest.
Keulen, 456 M.
5.20 en 6.35 Gramofoonpl.
9.50 Concert.
11.20 Omroepkleinorkest.
1.35 Schrammelconcert.
3.20 Concert.
4.20 Zang.
6.20 Volksmuziek.
7.35 Uit Leipzig: Dresdensch Philh. Or
kest.
8.20 Radiotooneel.
8.55 Gramofoonpl.
10.2011.20 Orkestconcert.
Rome, 421 M.
8.05 Gevar. concert.
Brussel, 322 en 484 M.
322 M.: 12.20 Gram.pl.
1.302.20 Omroeporkest en gramofoonpl.
5.20 Gramofoonmuziek.
6.50 Salonorkest.
8.20 Symphonieconcert m.m.v. orkest en
solisten.
10.30 Vlaamsche volksliederen.
10.4511.20 Gramofoonpl.
484 M.: 12.20 Salonorkest.
1.302.20 Gramofoonpl.
5.35 Operaconcert.
6.35 Gramofoonpl.
6.50 Kamermuziek.
8.20 Voor oud-strijders.
9.35 Radiotooneel.
9.55 Omroeporkest.
10.30 Gram.pl.
10.4511.20 Accordeonmuziek,
Deutschlandsender 1571 M.
7.35 Populair concert uit Leipzig.
8.20 Het Berlijnsch Philh. Orkest.
9.20 en 10.05 Berichten.
10.20 Politiek maandoverzicht.
10.4511.20 Concert uit Bremen.
Gemeentelijk KadiodistributicbcdrUf
en de R.O.V. Radio-central*
3e Programma.
8.0012.20 Een der Duitsche zenders.
12.2014.20 Luxemburg.
14.2014.50 Londen Reg.
14.5015.20 Kalundborg.
15.20—16.20 Keulen.
16 20—17.35 Londen Reg.
17.35—19.35 Brussel (Fr.)
19.3520.20 Leipzig.
20.2023.00 Parijs Radio.
23.00AfL: Weenen.
4e Programma.
8.058.50 Parijs Radio.
10.3518.20 Droitwich.
18.20—18.50 Stuttgart.
18.5020.00 Londen Reg.
20.00—23.00 Loc uitz. (20 uur) Mej. M.
Bik (piano); de heer Jac. Kroon (viool)
en de heer L. C. Veerman (cello). I. Trio
No. 3 van Haydn. II. Trio (zonder No.)
van Beethoven; daarna gramofoonmuziek.
(22.00 uur). The Bleu Rhythm Boys, o.l.v.
den heer Jac. Smit.
23.00Afl: Droitwich.
(Wijzigingen voorbehouden)
genoemden tijd in een auto uit de richting
Alkmaar. Bij de Hembrug genaderd, meen
de de bestuurder het pontdek te kunnen op
rijden, maar stuurde den wagen juist naar
dien kant van het dubbele veer, waarvan
de pont aan den tegenovergestelden oever
lag.
Hoewel hij zijn fout onmiddellijk be
merkte en uit alle macht remde, kon hij
niet verhinderen, dat de zware wagen in
het Kanaal gleed.
Onder de omstanders ontstond een pa
niek, maar de autorijders wisten hun kalm
te en tegenwoordigheid van geest zoo te
bewaren, dat ze de portieren van de auto
konden openen en met handuitsteken door
de toegesnelde helpers op het droge kon
den worden getrokken zoodat ze hoogstens
vier of vijf minuten in het water hadden
gesparteld.
De drenkelingen werden dadelijk naar
het politiebureau te Zaandam vervoerd,
waar zij van droge kleeren werden voor
zien en waar zij door broeder van Dam van
den Gemeentelijken Geneeskundigen dienst
werden onderzocht, die constateerde, dat zij
geen letsel hadden bekomen. Hun ver-
kleumdheid en schrik waren dan ook spoe
dig voorbij, toen zij bij de warme kachel
zich aan heete koffie konden te goed doen.
De auto is later door een kraanwagen
der firma Steemeyer te Zaandam opge
haald. De reizigers hebben hun tocht per
trein voortgezet.
FEUILLETON.
LIEFDE IN HET OERWOUD
door
J. VAN DER SLUYS.
Naar het Engelsch
(Nadruk verboden.).
37)
De rest van de woorden ging voor Honor
verloren, want plotseling gierde een kogel
met een scherp geluid over hem heen en
een seconde Jater hoorden ze den knal van
het geweer, dat dien kogel afgezonden
had, de duisternis in.
Er ontstond een plotselinge verwarring
onder de dragers; een oogenblik leek het,
alsof ze op het punt stonden te vluchten,
maar een paar woorden van Rimington
weerhield hen en even later zei hij fluiste
rend tegen Honor:
„Gaat u ligfen, miss Donthorne. U zult
veiliger zün in het lange gras."
Hij leek volkomen kalm; hoewel hij ge
wond was en volkomen uitgeput door het
bloedverlies, scheen de onverwachte aan
val hem geen schrik aan te jagen en terwijl
ze hem gehoorzaamde, voelde het meisje
diepe bewondering opkomen voor zijn wils
kracht en zelfbeheersching.
Fluisterend gaf hij zyn verdere bevelen,
eerst aan Fatuma, toen aan de dragers. Fa-
tuma legde het slapende kind op den grond
en boog zich er over heen, als wilde zij het
met haar eigen lichaam beschermen. De
dragers legden hunne paken neer voor Ri
mington en Honor als een soort borst
wering en een van de mannen gaf zijn
geweer aan Hónor.
„U zult beter schieten dan hij, miss
Donthorne, als het zoover mocht komen,
hoewel ik het niet denk. De zwarten aan
dezen kant van het bosch zijn veel te bij-
geloovig om hun dorp voor het aanbreken
van den dag te verlaten. Dat schot moet van
één enkelen man zijn gekomen."
Zij wachtte een heelen tijd, zonder dat er
verder iets gebeurde. Honor begreep, wie
de eenzame achtervolger moest zijn. Geen
wilde, bijna zeker Mannering of Legrand,
als die, wat haar mogelijk scheen, niet dood
of gewond was.
Als het Mannering was! Haar gedachten
weigerden verder te gaan. Het leek bijna an
mogelijk, dat de man, dien ze haar heele
leven gekend had, met wien ze altijd vriend
schappelijk was omgegaan; een man, die in
Engeland een vooraanstaande persoonlijk
heid was, dat die zich zou verlagen tot een
gewonen,laffer, moord, iemand in het
donker neer te schieten.
Ze keek naar Rimington, die met zijn
geweer naast zich. klaar om te schieten,
naast! haar lag. Hy ving haar blik op en
glimlachte.
„Vervelend hè?"
Maar daar was ze het niet mee eens. Het
was geweldig spannend, vond ze, om daar
met een vinger aan den trekker te liggen
wachten op eenig teeken van leven, op
een on ver wachten aanval misschien.
De minuten kropen vcoorbij. Geen klank
bereikte hun oor; alleen het geritsel van
den wind in het gras. Ten slotte fluisterde
Rimington:
„Dat is niets gedaan. Die man is voor
zichtig. Hij is niet van plan, zich bloot te
geven. We kunnen hier niet den heelen
nacht blijven liggen, want morgen kun
nen de kannibalen uit Rahutto wel eens ko
men opdagen. Ik vind, dat we de kans moe
ten wagen, miss Donthorne."
Na een paar minuten hervatte ze hun
tocht zoo stil mogelijk. Een heelen tyd lang
gebeurde er niets. Het suizen van den wind
en het geritsel, dat ze zelf veroorzaakten
in het lange gras, waren de eenige gelui
den. De mist begon op te trekken, een ste
vige windvlaag joeg den grijzen damp
een heel eind voor zich uit, zoodat ze meer
dan een halve mijl om zich heen konden
Toen klonk potseling uit de richting van
waar de wind kwam, opnieuw een knal en
een kogel vloog suizend over hen heen.
„Op den grond," fluisterde Rimington
haastig.
Ze strekten zich zoo plat mogelijk op den
grond uit en Rimington fluisterde:
„Die schurk loopt evenwijdig met ons
en wacht, tot hij zijn kans krijgt. Ik heb
grooten lust hem achterna te gaan. Hij zal
denken, dat we bij elkaar blijven, en geen
tegenbezoek verwachten. Wat denkt u er
van, miss Donthorne?"
„Neen'„ zei Honor beslist. „U bent dood
moe en uw schouder...."
„Laat mijn schouder naar de maan loo
pen"; antwoordde hij geërgerd. „Moeten
wij dan wachten, tot hij ons een voor een
heeft neergelegd?"
Op hetzelfde oogenblik kwam de mist
weer opzetten en Honor lachte verlicht.
„Ziezoo, nu zijn we weer veilig. Hij
moet al hael dichtbij komen, als hij ons
wil zien. Hij kan nu onmogelijk schieten."
Weer trokken ze verder, beveiligd door
den dichten mist, stevig doorloopend, ter
wijl Rimington zijn bakcompas voortdurend
raadpleegde. Ieder oogenblik verwachtten
ze weer den knal van. een geweer en het
suizen van een kogel te zullen hooren,
maar de stilte werd niet verbroken en ten
slotte riep Salem kinderlijk verrukt uit:
„Bwana, ik ruik het bosch!"
„Prachtig", zei Rimington. „Voorwaarts
maar."
Nauwelijks had hij deze woorden ge
zegd, of zij hoorden een nieuw geluid
een sissend, knetterend geluid, dat na de
diepe stilte van daarnet des te angstiger
klonk.
Honor keek verwonderd om zich heen
en zag in de richting, waaruit de wind
kwam, een vreemden lichtglans, alsof de
maan trachtte door te komen. Toen hoorde
ze Rimington's stem een scherp bevel ge
ven cn de dragers versnelden hun pas met
doodelijk verschrikte gezichten, tot ze bij
na in den looppas overgingen.
„Wat is er? vroeg ze haastig en ze be
greep het op hetzelfde oogenblik, want een
windvlaag voerde een scherpen geur van
branden gras naar haar toe.
„Die ellendeling heeft het gras aange
stoken. Als het werkelijk goed brandt, zit
ten we met dezen wind in een minimum
van tijd midden in het vuur, niettegen
staande den mist."
Hij zei het heel hustig, maar er was een
gespannen klank in zijn stem, die zijn be
zorgdheid verried. Het gras reikte hen bijna
tot aan de borst. Als het vuur vlug om
zich heen greep, was er geen hoop; hun
eenige kans op behoud was, dat ze het
bosch bereikten, voor het vuur hen inge
haald had.
De wind werd krachtiger en joeg den
mist voor zich uit, terwijl een rookwolk
over hen heen woei. Toen zag Honor in de
verte een rooden gloed, waartegen zich
scherp de takken van een boom afteeken-
den. Op hetzelfde oogenblik kruilden de
vlammen om den boom heen en de boom
werd opgeslokt in den vuurgloed.
„Vlugger!" riep Rimington.
Ze holden, struikelend, naar adem snak
kend in den rood en in den fynen aschre-
gen, dien de wind met zich meevoerde. De
mist trok op voor de hitte van het vuur en
eenmaal was het I^onor, alsof ze een geluid
opving, een korten knal, die op een ge
weerschot leek. Nog eens hoorde ze het en
op hetzelfde oogenblik viel Jama, die het
eene uiteinde van de draagbaar droeg, voor
over in het gas, terwyl Rimington op den
grond gleed. In een oogwenk was de in
boorling weer overeind, met zijn eene hand
aan zyn arm, terwyl hij op verschrikten
toon iets riep. Honor begreep, dat de man
getroffen was, en was niet verrast, toen hij
het op een loopen zette, zonder verder aan
Rimington te denken.
Ze hielp Alec Rimington overeind en
hoorde, hoe hij de anderen iets toeriep, die
daarop wegrenden in de richting van de
boomen voor hen.
„Loop!" riep hij Honor toe'. „Probeer hen
bjj te houden."
„Neen!" antwoordde ze wanhopig en
bukte zich om de twee geweren op te ra
pen, die gebruikt waren om de draagbaar
te maken. Toen gaf ze Rimington een arm.
„Leun op mij".
Hij protesteerde en er was een grimmige
woede in zijn oogen, maar ze liet zich niet
van haar voornemen afbrengen.
„Neem mijn arm", drong ze heftig aan,
wanhopig over zijn dwaasheid.
(Wordt vervolgd.)
