VRIJDAG 30 NOVEMBER 1934
DE LEIDSCHE COURANT
VIERDE BLAD. - PAG. 14
BELGIE—NEDERLAND.
Toch te Brussel.
Definitief is thans bepaald, dat de jaar-
lijksche wedstrijd BelgiëNederland, wel
ke in het voorjaar 1935 zal worden gehou
den, te Brussel in het Heysel-stadion zal
plaats vinden.
De plannen tot uitbreiding van het Ant-
werpsche stadion zouden niet tijdig genoeg
gereed komen, om den traditioneelen wed
strijd in de Scheldestad ook in 1935 te kun
nen houden. Het is echter zoo goed al ze
ker, dat in 1936 deze ontmoeting weer te
Antwerpen zal plaats hebben.
WIELRENNEN
„DE RIJNSTREEK".
Hedenavond half acht heeft in „Sport-
rust" een wedstrijd plaats op home trainer
over 1000 meter, vpor zoover tijd beschik
baar, daarna een recordpoging over 3000
meter. Voorts wordt onderhandeld voor een
dergelijke wedstrijd te Boskoop. Zaak is
dus dat alle leden heden present zyn.
BILJARTEN
LEIDSCHE BILJARTBOND.
De Competitie.
De uitslag van den wedstrijd S. D. O. I
Poort van Cleef I voor de le klas comp.
L. B. B. luidt:
B. Teegelaar (P.v.Cl.) 300 31 57 9.S7
I. Mazurel (S.D.O.) £3 30 14 3.10
G. M. Teegelaar 169 40 17 4.22
J. N. 100 40 12 2.50
B. de Roo 200 42 30 4.71
L. A. Iterson, res. 95 41 12 2.31
P. v. Cleef 2 gew, partijen, S. D. O. 1
gew. party.
De uitslag van den wedstrijd S. D. O. 2
T. O. P. 1 voor de 2e klasse comp. L. B.
B. luidt:
P. Oudshoorn (T.O.P.) 77 30 16 2.56
L. A. Ieterson (S.D.O.) 100 30 20 3.33
B. v. d. Burg 80 57 9 1.40
A. J. Kantebeen 64 56 6 1.14
T. O. P. 2 gew. partijen en S. D. O. 1 ge
wonnen partij.
De uitslag van den wedstrijd P. v. Cleef
2T. O. G. 2 B voor de 2e klasse comp. L.
B. B. luidt:
J. Mulder (T.O.G.) 82 40 9 2.05
A. L. Iterson (P.v.Cl.) 100 40 13 2.50
G. Bontje
G. Teegelaar
100 42 22 2.27
64 41 8 1.56
S. Platteel 82 37 31 2.21
M. v. Valderen 70 37 11 1.83
P. v. Cleef 2 gew. partijen en T. O. G. 1
gewonnen partij.
EXCELSIOR I—O. V. S. I 2—L
De returnwedstrijd tusschen bovenge
noemde vereenigingen voor de 1ste klasse
T. B. H. O. werd te Lisse gespeeld. Na een
zeer spannenden strijd wist Excelsior re
vanche te nemen voor de in Haarlem gele
den nederlaag. Beide vereenigingen staan
nu na 10 wedstrijden geheel gelijk. Er res-
teeren nu nog voor beide vereenigingen 2
wedstrijden te spelen. De volledige uitslag
van den wedstrijd luidt.
J. Winter (O.V.S.)
J. Waasdorp (Exc.)
J. Huiboom
B. Duivenvoorden
200 46 18 4.34
143 45 17 3.17
J. v. Nimwegen 123 40 13 3.19
J. Duivenvoorden 125 40 24 3.12
A-s. Dinsdag speelt Excelsior I te Lisse
tegen 't Groene Woud I uit Haarlem.
RECHTZAKEN
Hooge straffen door het O.M. gerequireerd
In den afgeloopen zomer werden op den
Rijksstraatweg AmsterdamAmersfoort
een groot aantal pakjesdiefstallen ge
pleegd, ten nadeele van expediteurs, die
met hun vrachtauto's volbeladen met pak
ken en pakjes hun weg van Amsterdam
langs den Rijksstraatweg namen.
Een zestal nog jeugdige personen tus
schen de 20 en 30 jaar, was met elkaar in
contact gekomen. Zij waren werkloos en
zwierven veelal in de late avonduren en
in het nachtelijk duister langs de straten.
Langzamerhand rijpte het plan om ware
plundertochten langs de groote wegen te
maken en als terrein van hun diefstallen
werden de expeditieauto's gekozen. Een
van het zestal beschikte over een auto, en
deze wagen zou op de nachtelijke stroop
tochten goede diensten bewijzen, temeer
daar ook een stoutmoedige acrobaat zich
onder het gezelschap bevond, 's Nachts
achtervolgde men met den roofauto de
expeditieauto's. De bumper van de auto
werd tegen de achterzijde van de vracht
auto gereden en een van de roovers sprong
dan vanaf de bumpers op de achterzijde
van de expeditieauto. Soms werd de ach
terdeur opengevonden, soms werd de af
sluiting verbroken. De man klom dan naar
Pinnen en wierp pakjes en pakken naar
buiten, welke dan werden opgevangen
aoor zijn kameraad die op de motorkap
van de auto zat. Deze acrobatische toeren
werden verricht, terwijl de auto's een vaart
hadden van 60 a 65 K.M.
Het werd een ware roof- en plunder
tocht, en allerlei soort goederen, van bont
mantels tot pakken sigaretten werden buit
gemaakt, van welke diefstallen de expedi
teurs de dupe werden. Vele malen maakte
de roover zijn vermetele sprongen, vele
malen wierp hij zijn buit naar zijn kame
raad. Pakken bestelgoed zouden nooit hun
bestemming bereiken. Onder al deze ver
metele diefstallen was ook een suikerdief
stal. In den nacht van 31 Augustus op 1
September lieten de dieven ditmaal wa
ren het er slechts vier de auto stoppen
voor een vrachtschip gelegen aan den
Singel te Amsterdam. Tien balen suiker
werden weggehaald.
Het gelukte de beide rechercheurs Loh-
man en de Weillé dezen suikerdiefstal op
te lossen, de goederen werden in de wo
ning van een heler opgespoord. Men had
reeds vermoeden tegen de anderen en het
spoor werd gevolgd. Huiszoekingen en
verhooren volgden.
In samenwerking met de Muidensche
politie werd de kluwen verder afgewik
keld. De heler viel tenslotte door de mand
na een verhoor van vele uren.
Aanvankelijk bestond het vermoeden,
dat de auto's werden beroofd, wanneer ze
eenige oogenblikken stilstonden voor een
cafétje aan den Muiderstraatweg. waar de
chauffeurs dan een kop koffie dronken.
Na de arrestatie volgde spoedig de be
kentenis van de pakjesdieven, een belang
rijk deel der gestolen goederen werd door
het werk van de beide rechercheurs terug
gevonden. Ook bleek, dat er nog meer he
lers bij dit omvangrijk dievencomplot be
trokken waren.
Gisteren stonden zes personen terecht,
verdacht van diefstal en twee wegens he
ling. De dieven legden een volledige be
kentenis af. Hun verklaringen klopten
niet precies wanneer de vraag gesteld
werd, van wien het plan eigenlijk was uit
gegaan, de voornaamste schuld werd op
een Duitscher geladen; zij waren ervan
overtuigd dat het werk niet gemakkelijk
was geweest, maar met een zekere be
roepstrots had een hunner geconstateerd:
„Het gaat mooi hè. het lijkt wel Amerika"
Nadat de pakjesdieven afzon 'erlijk had
den terechtgestaan en door politiemannen,
epediteurs en chauffeurs formeele verkla
ringen waren afgelegd, stonden vier van
de zes verdachten samen terecht wegens
de suikerdiefstallen. De volledige beken
tenissen verspoedi°den het onder ter zit
ting, zoodat het O.M. van verschillende
getuigen afstand kon doen.
De officier van Justitie, mr. .Van Dul-
lemen bracht in zijn requisitoir een woord
van hulde aan de rechercheurs Lohman
en de Weillé die met zooveel energie en
scherpzinnigheid het onderzoek tot een
goed einde hebben gebracht.
Het aantal pakjesdieven had een onge
kende uitbreiding aangenomen. De schade
is zeer aanzienlijk geweest, op sommige
dagen is voor honderden guldens aan goe
deren buitgemaakt. De dieven zelf zijn
door de helers slechts betaald, zooals dit
meestal het geval is ,zij kregen het groot
ste deel van de opbrengst in handen.
Strafmaat.
De feiten zijn bewezen, de moeilijkheid
is in dit geval de strafmaat. Verd. S. v.
D staat niet gunstig bekend, hij is onver
schillig en eigenwijs. Wegens diefstal in
vereeniging, driemaal gepleegd, requireer
de het O. M. anderhalf jaar gevangenis
straf. Verd. L. heeft doorloopend zijn auto
Ier beschikking gesteld en hij heeft zelf
gechauffeurd. Hij was „De groote Piet".
Spr. requireerde twee jaar gevangenisstraf
tegen hem.
Over verd. H. W. O. is een goed rapport
uitgebracht, maar de politie denkt anders
over hem. Eisch: Anderhalf jaar gevange
nisstraf.
Tegen J. O. R., die minder dikwijls heeft
meegedaan en die nog een blanco straf
register had requireerde het O.M. een jaar,
waarvan zes maanden voorwaardelijk, met
een proeftijd van drie jaar.
Tegen D. V. eischte de officier zes maan
den. Verd. heeft slechts éénmaal meege
daan. „Men vond mij te bang" heeft hij
verklaard.
Tegen K., die pas voor diefstal van een
motorfiets is veroordeeld en die nog het
een en ander te goed heeft, requireerde
het O.M. zes maanden gevangenisstraf,
fegen de 'der verdachten L., O., K. en
v. O. eischt spr. bovendien vier maanden
wegens de suikerdiefstallen.
De verdedigers mr. mej. Foreman, mr.
Frankenhuis, mr. Sternheim en mr. Speyer
pleitten cleméntie.
Vervolgens stond de werkman P. W. v.
d L. terecht, verdacht van heling, twee
maal gepleegd.
De gestolen pakjes werden verborgen in
het tuinhuisie van verd., achter zijn wo
ning in de Van der Hoopstraat.
Verd. ontkende, geen oogenblik had hij
vermoed, dat de goederen van diefstal af
komstig waren. Ook de balen suiker zijn
in het tuinhuis, dat hij aan een der ande
re verdachten had verhuurd, gevonden.
Verd. beweerde de goederen niet te heb
ben gekocht en geen geld "oor het bewa
ren te hebben gekregen.
Het woord is dan aan den officier mr. v.
Dullemen.
Requisitoir.
Bij verd. zijn op verschillende nachten
goederen bezorgd van' allerlei aard.. De
gestolen waar werd verborgen in 't tuin
huisje van verd. In het holst van den
nacht kwamen de dieven met hun buit
aan, er is dus geen sprake van, dat verd.
kon dehken, dat de zaak in orde was.
Voorts is er uit winstbejag gehandeld,
want hij heeft diverse kleine bedragen
ontvangen en voorts o.a. een blauw cos-
tuum.
Wegens heling, tweemaal gepleegd, re-
ouireerde spr. een gevangenisstraf van een
jaar.
Verd. staat goed bekend en is door an
deren on het slechte pad gebracht. Dit en
verd.'s blanco strafregister nam spr. bij
den strafmaat in aanmerking.
De verdediger, mr. van 7eggelen, pleit
te vriisoraak, subs, clementie.
Tenslotte stond nog een koopman te
recht, zekere v. D„ eveneens verdacht van
heling. Hij had een belangrijk deel van
de buit gekocht. De man. die aanvanke
lijk had ontkend, legde thans een volle
dige bekentenis af.
In verband met deze bevestiging eischte
de officier van justitie mr. van D"1 lemen
in plaats van twee jaar, zooals hij van
plan was geweest, een gevangenisstraf
van anderhalf jaar.
De verdediger, mr. T. Eskens, pleitte
clementie.
De vonnissen in deze zaken zullen wor
den gewezen op 13 December a.s.
UIT DE RADIOWERELD
Programma's van Zaterdag 1 December.
Huizen, 1875 M.
K.R.O.-program ma.
8.00 Morgenconcert.
10.00 Gramofoonplaten.
11.30 Godsdienstig halfuurtje door pas
toor Perquin.
12.15 Lunchconcert door het K.R.O.-or-
kest.
2.00 Halfuurtje voor de rijpere jeugd,
waarna Gramofoonplaten.
3.00 Kinderuurtje.
4.15 Operette „De prins van Sind" in 5
bedrijven, op te voeren door het Rotter-
damsche Jongedameskoor „Het Oosten".
5.15 Gramofoonplaten.
5.30 Esperanto-nieuws.
5.45 De K.R.O.-boys.
6.20 Journalistiek Weekoverzicht, waar
na vervolg der K.R.O.-boys.
7.15 Mr. G. J. Roes over een juridisch
vraagstuk. Daarna Gramofoonplaten.
8.00 Vaz Dias. Daarna ontmoeting met de
stoomboot uit Spanje.
8.15 Dajos Bela en zijn orkest
9.10 Opvoermg van het 2e bedrijf van
„Arabella" o.l.v. Richard Strauss.
9.55 Gramofoonplaten.
10.25 Vaz Dias.
10.30 Opvoering van het 3e bedrijf van
„Arabella".
11.20 Gramofoonplaten.
11.30 Dajos Bela en zijn orkest.
Hilversum, 301 M.
V AR A-uitzending.
8.00 Gramofoonplaten.
10.00 Morgenwijding VPRO.
10.15 Voor Arbeiders in de Continubedr.
12.00 Gramofoonplaten.
12.15 De Zonnekloppers.
1.00 Gramofoonplaten.
I.30 De Flierefluiters.
2.00 Zender verzorging.
2.15 Zang.
2.40 Causerie.
3.00 Gramofoonplaten.
3.30 Rotterdamsch Philh. Orkest.
4.30 Causerie.
4.50 Vervolg concert
5.30 Gramofoonplaten.
5.40 Litertaire causerie.
6.00 De Wielewaal.
6.30 Gramofoonplaten.
7.00 V.R.O.
8.00 SOS-berichten. Gramofoonplaten.
8.3012.00 Gevarieerd avond-programma
Droitwich, 1500 M.
10.3510.50 Morgenwijding.
II.05 Lezing.
11.20 Gramofoonplaten.
12.05 Western Studio-orkest.
1.20 Commodore Grand Orkest.
2.25 Belfaster Omroeporkest.
3.20 Orgelspel.
3.50 Reg. King en zijn orkest.
5.05 Studentenliederen.
5.35 BBC-dansorkest.
6.20 Berichten.
6.50 Sportpraatje.
7.05 Welsh intermezzo.
7.20 Interview.
7.5C Radio-Militair-Orkest.
8.50 Variété-programma.
9.50 Berichten.
10.20 BBC-Theater-orkest.
11.15 Voordracht
11.2012.20 Ambrose en zijn orkest.
„Radio-Pari s". 1648 M.
Programa niet ontvangen.
Kalundborg 1261 M.
11.201.20 Concert uit rest. „Wivex".
2.504.50 Omroeporkest
7.20 Feestuitzending
9.35 Omroeporkest.
10.2011.35 Dansmuziek.
Keulen. 456 M.
5.20 Gramofoonplaten.
6.35 Orkestconcert
11.20 Omroeporkest.
12.35 Mannenkoor.
1.35 Gramofoonplaten.
3.20 Omroepkoor, -kamerorkest en solis
ten.
6.20 Volksmuziek.
7.35 „Humor vom Niederhein", gevar.
programma.
9.40 Concert.
10.2012.20 Uit Hamburg: Dansmuziek.
Rome, 421 M.
8.05 „Le petit due", operette van Lecocq.
Brussel 322 en 484 M.
332 M.: 12.20 Gramofoonplaten.
1.302.20 Salonorkest.
6.40 Kamermuziek.
7.35 Gramofoonplaten.
8.20 „Dreigroschenoper" van K. Weill m.
m. v. solisten en het Salonorkest
9.20 Cabaretprogramma.
10.3012.20 Dansmuziek.
484 M.: 12.20 Salonrokest
I.302.20 Gramofoonplaten.
5.20 Dansmuziek.
6.35 Gramofoonplaten.
8.20 dito.
8.50 Concert uit Luik. Hierna tot 12.20:
Dansmuziek.
Deutschlandsender. 1571 M.
7.35 Georg Boulanger en Georg Nettel-
mann met hun orkesten.
9.20 Berichten.
9.50 Yshockey-berichten.
10.05 Weerbericht
10.2011.50 Dansmuziek uit Koningsber
gen.
Gemeentelijk Radiodistribntiebedrijf
te Leiden.
3e Programma.
8.0012.20 Een der Duitsche zenders.
12.20—14.20 Brussel (Fr.).
14.50—15.20 Kalundborg.
15.20—17.20 Keulen.
17.20—19.50 Brussel (Fr.).
19.5020.20 Londen Reg.
20.20afloop Boedapest.
4e Programma.
8.05 Luxemburg.
II.0518.00 Londen Reg.
18.00—19.35 Weenen.
19.3521.50 Droitwich.
21.5022.20 Londen Reg.
22.20afloop Droitwich.
(Wijzigingen voorbehouden).
DE ZAAK-IJSSELMUIDEN.
In hooger beroep opnieuw veroordeeling
geëischt
Voor het Gerechtshof te Arnhem is in
hooger beroep behandeld de Rijn-strand
bad-affaire.
Zooals men zich herinneren zal werd het
Tweede Kamerlid de heer J. J. W. IJssel-
muiden te Arnhem door de rechtbank vrij
gesproken van de hem ten laste gelegde
verduistering.
De officier van Justitie die zes maanden
gevangenisstraf had geëischt kwam tegen
deze uitspraak in appèl.
Een drietal getuigen werd gehoord.
Ds procureur-generaal mr. Cnopius eisch
te daarna een geldboete van f 2000.subs,
dertig dagen heohtenis.
FAILLISSEMENTEN
Surséance van betaling:
Verzocht door A. A. Hogewoning, bloem-
bollenkweeker, R ij n s b u r g, handelende
onder de firma Harry A. Hogewoning.
Verhoor Donderdag 10 Januari 1935 te
11.30 uur in het Gerechtsgebouw te Den
Haag. Bewindvoerder Mr. P. J. Teebaal,
Leiden.
FEUILLETON.
LIEFDE IN HET OERWOUD
Naar het Engelsch
door
J. VAN DER SLUYS.
(Nadruk verboden.).
16)
Verbaasd bukte ze zich voorover, want
op den steen las ze een bijna weggehou-
wen naam: „Made.. Maner..ng."
Honor dacht weer aan den naam, <Len
George in zijn ijlkoorts genoemd had, en
onbewust voelde haar geest de ontbrekende
letters aan.
„Madeline Mannering", fluisterde ze en
keek ongeloovig naar den naam, terwijl de
drager doorging met zijn werk en nog een
van de letters wegbeitelde.
Toen draaide ze zich haastig om naar
den hoofdman en vroeg in aarzelend Swa-
hili: „Waarom dat hij dat?"
„Het is het bevel van den Bwana", zei
de hoofdman grinniken.
„Van den Bwana? Van Bwana Le
grand?"
De man knikte heftig van neen.
„Neen, van den zieken Bwana."
Hij wees naar het fort, terwijl hij sprak,
en zij begreep, dat hij Mannering bedoel
de. Ze keek naar den naam en achter
docht, twijfel en vrees teekenden zich ach
tereenvolgens op haar gezicht af. Wat be-
teekende die naam? Waarom liet George
hem wegbeitelen? Wat beteekende al die
geheimzinnigheid?
Ze staarde om zich heen en haar oogen
vielen op een klein vernield houten kruis
en op een tweede ongeschonden 'n klein
eindje verderop staande. Ze begreep thans
dat ze op het kerkhof van het fort stond
en dat die steenen, die zooveel nieuwer le
ken dan de half vergane houten kruisen,
door een schendende hand van hun plaats
waren gehaald.
Ze bukte zich snel en bekeek den twee
den steen, maar daar waren de zwarten
al mee klaar en het opschrift was vol
komen verdwenen. Ze richtte zich op,
trachtte haar ontroering te verbergen voor
het grijnzend gezicht van de Swahili-
hoofdman. Maar toen ze de kleine be
graafplaats verliet, fluisterde ze by zich
zelf:
„Wat beteekent dit alles in 's hemels
naam?"
Maar ze kon het antwoord niet vinden,
hoe ze haar hersens ook pijnigde en ze
wist, dat het nutteloos zou zijn, den Swa-
hili-hoofdman te ondervragen; de man
wist waarschijnlijk zelf niet. waarom hij
dat bevel gekregen had. Had George dat
opschrift laten wegbeitelen? In zijn koorts
had ze hem den naam van de doode hoo-
ren noemen.
Ze ging naar huis met het vaste voorne
men, Mannering te vragen, wat dit alles
te beteekenen had. Maar toen ze de deur
open deed, vogjde ze een schok door haar
heengaan, want naast het bed van Manne
ring stond Jules Legrand.
Hij hoorde haar en draaide zich snel om
en voor ze van haar verrassing bekomen
was, kwam hij met uitgestrekte ijand op
haar toe.
„Bonjour, ma chére mademoiselle. Zoo
als u ziet, ben ik onverwacht teruggeko
men, maar het is me een genoegen, u
weer te zien."
Zijn manier van dien was bijna beleedi-
gend vertrouwelijk, maar ze negeerde het
en vroeg koel:
„Wanneer bent u teruggekomen?"
„Tien minuten geleden", antwoordde hij
zonder de minste aarzeling, maar er flit
ste een scherpe, onderzoekende blik over
zijn gezicht, die haar alles zei, wat ze we
ten wilde. De man trachtte te weten te
komen, of zij van zijn bezoek van deze
nacht afwist, en zijn antwoord was een
brutale leugen. Maar ze liet hem niets
merken en zei met een gemak, dat haar zelf
verbaasde:
„Dus u bent gelukkig geweest met uw
transacties? Of hebt u ze in den steek ge
laten?"
„Ik heb ze in den steek gelaten", zei hij
met een glimlach. Daarginds in het bosch
drong het plotseling tot me door, dat ik u
heelemaal alleen had gelaten met een
zieke. Ik werd ongerust over u, dus ben ik
teruggekeerd en heb toen den geheel en
nacfit doorgereisd."
„Dat was buitengewoon vriendelijk van
u", zei ze koel. „Maar u had werkelijk niet
ongerust behoeven te wezen, ik geloof, dat
Sir George veel beter is."
„Dat geloof ik ook en het doet me bij
zonder veel genoegen, want over een uur
vertrekken we naar M'Buba."
„Over een uur!" herhaalde ze verbaasd
en ze vroeg zich af wat er nu weer achter
die verandering van zijn plannen zat.
„Ja. het is noodig, dat we zoo spoedig
mogelijk vertrekken."
Ze keek hem strak aan. Er was even een
flikkering in zijn bruine oogen, toen ze
haar blik ontmoetten, en ze begreep, dat
hij niet van plan was, haar de reden van
hun plotseling vertrek te vertellen.
Toen keek ze naar den slapenden Man
nering en begon te protesteeren.
„Maar
Legrand haalde de schouders op.
„Het zal hem heusch geen kwaad doen.
Ik zal zorgen, dat er twee draagbaren zijn
in plaats van één."
„Het zal niet gebeuren", verzette ze zich
met scherpe stem.
Legrand keek haar spottend aan, toen
lachte hij zacht.
„Mademoiselle, u schijnt de situatie niet
te begrijpen. Ik heb hier te bevelen. En u
wel, u bent in myn macht, u en uw ver
loofde."
Honor huiverde. Zij verbleekte bij die
woorden, die met een grenzelooze onbe
schaamdheid uitgesproken werden. Zij zag
zijn valsch lachende oogen en begreep de
diepere beteekenis van zijn woorden. En
zij kende hem genoeg om te weten, dat hij
zonder eenig gewetensbezwaar van zijn
macht gebruik zou maken. Een oogenblik
begaf de moed haar, maar zij herstelde
zich spoedig en antwoordde rustig:
„Dan zult u uw gang gaan, veronderstel
ik."
„Zeker, mademoiselle."
„Maar de verantwoordelijkheid is voor
u."
„Die zal mij niet zwaar vallen, made
moiselle."
Hij brak zijn woorden af; hij gaf zich
blijkbaar nu eerst rekenschap van het ge
luid, dat haar naar het kleine kerkhof ge
dreven had.
„Wat is dat voor een geluid?" vroeg h(j
opeens.
„Een houweel. Een van de dragers is
bezig de naam van een grafzerk te verwij
deren."
„De ellendeling", riep hij uit, terwijl hy
haar verbluft aanstaarde.
Toen vroeg hy nieuwsgierig:
„Hebt u die namen gelezen, mademoi
selle?"
„Een van de twee", antwoordde ze koel.
„Het interesseerde me buitengewoon en ik
zou graag willen weten...."
Achter hen klonk geritsel. Legrand
draaide zich om en Honor zag, dat Manne-
ring wakker was en met angstige oogen
naar haar lag te kijken. Ze wierp een snel
len blik op Legrand's gezicht, terwijl hij op
Mannering toeli-ep, en zag, dat er een ge
biedende waarschuwende uitdrukking in
zijn oogen lag.
Het volgende oogenblik klonk het harte-
lyk uit den mond van den Franschman:
„Ah, mijn vriend, u schijnt veel beter te
zijn. Dat is prachtig. Het is werkelijk een
genoegen u zoo te vinden. Ik ben terugge
komen, zooals u ziet, want ik was een
beetje ongerust over u en over mademoi
selle Honor."
Hij ging naast het bed zitten en nam de
hand van den ander.
„Over een uur hervatten we onzen tocht
weer, want. zooals ik mademoiselle al ge
zegd heb, heb ik nieuwe reden tot haast.
Ik hoop, dat u geen bezwaar zult heb
ben."
Hij bukte, fluisterde snel iets in het oor
van den zieke, dat Mannering een bewe
ging van schrik deed maken en zei toen
lachend:
„U ziet, dat het noodig is, mon ami!
Dus ik zal die luie dragers maar eens wak
ker gaan maken en een tweede draagbaar
voor u in orde laten brengen."
(Wordt vervolgd).
