reinitft alles veilirf
zonder krassen
DONDERDAG 29 NOVEMBER 1934
DE LEIDSCHE COURANT
VIJFDE BLAD. - PAG. 18
GEMENGDE BERICHTEN
MOTOR TEGEN BOOM GEBOTST.
Bestuurder gedood.
Gisterennacht reed op den weg 's Gra
venpolderKloetinge de 31-jarige onge
huwde landbouwer H. Goense uit Kwaden-
damme met zijn motor uit de richting
's-Gravenpolder met als duorijder den
21-jarigen koopman Van Westeinde. Waar
schijnlijk doordat de bestuurder niet hee-
lemaal nuchter wa*. is hij in volle vaart
tegen een der aan den linkerkant van den
weg staande boomen opgevlogen.
De bestuurder kwam met hoofd en borst
tegen den boom en werd bewusteloos en
hevig bloedend in een naburige woning
binnengebracht.
De man is zonder tot bewustzijn terug
gekeerd te zijn aan de gevolgen overleden.
De duo-rijder bekwam bijna geen letsel.
MAN DOODGEVALLEN.
Van rijdenden auto gesprongen.
Gisteravond is de 26-jarige H. A. Latou-
re, wonende aan den Vughterdijk te 's-Her-
togenbosch, toen hij van een rijdenden
auto sprong, zoodanig komen te vallen, dat
hij kort daarop is overleden.
L. behoorde tot het personeel van den
expeditiedienst Valk Co., te Amsterdam.
De auto reed op zijn dagelijkschen tour
door Den Bosch en de man, die daar ter
stede woonachtig is, wilde van den rijden
den auto springen. Hij is daarbij gestrui
keld en kwam onder den aanhangwagen
terecht. Bewusteloos werd hij opgenomen.
De doktoren Van Dijk en Diamant achtten
zijn toestand zeer ernstig en oordeelden
overbrenging naar het Groot Ziekenhuis
noodzakelijk. Kort na aankomst is de man,
die ongehuwd was, overleden.
AAN DE GEVOLGEN OVERLEDEN.
De 16-jarige F. de Vries, die, zooals gis
teren gemeld, Dinsdagavond in de Spaarn-
wouderstraat te Haarlem met zijn fiets in
botsing kwam met een juffrouw is gister
morgen in de Mariastichting aldaar aan de
bekomen wonden bezweken.
NAALD INGESLIKT.
De dertienjarige dochter van den heer
Van Venrooy, Molenweg, te Oss, had het
ongeluk bij het drinken uit een glas een
naald door te slikken, welke in het glas
was terechtgekomen.
De geneesheer werd gewaarschuwd,
doch het is dezen nog niet mogen geluk
ken den naald te verwijderen.
DE BRAND TE VRIEZENVEEN.
Een der slachtoffers overleden.
De 9-jarige Chr. Moes uit Vriezenveen,
die geheel met brandwonden overdekt ten
gevolge van een brand in het ouderlijk
huis, in het Algemeen Ziekenhuis te Alme
lo was opgenomen, is gisteren aan zijn
brandwonden bezweken. In hetzelfde zie
kenhuis wordt zijn vader, die bij den brand
eveneens werd gewond, verpleegd.
AUTO IN BRAND GERAAKT.
Gisteravond omstreeks half acht raakte
op de Lijnbaansgracht bij de Bloemgracht
te Amsterdam een personenauto in brand
door het terugslaan van de carburator.
De blusschingspogingen hadden geen
succes en de eigenaar wist niets beters te
doen dan de brandende auto in het wa
ter van de Lijnbaansgracht te rijden, wat
inderdaad een doeltreffende methode was
om het vuur te dooven.
Door een particuliere maatschappij werd
de zwaar beschadigde auto weer op het
droge gebracht.
SMOKKELAAR GEFOPT.
Gedwongen om honderd mark te verteren.
Een Duitscher uit Beek bij Nijmegen
wilde gauw wat guldens verdienen door
een honderd Sperrmarken-chequé te Kleef
te verzilveren en dan over de grens te
smokkelen met tien cent winst per mark.
Op den terugweg naar Nederland, werd hij
halverwege aangehouden door Duitsche
kommiezen.
De man zei heelemaal niet te willen
smokkelen.... maar alles te willen opma
ken op Duitsch gebied.
Goed, hernam de douane. Zij brachten
hem naar een grenscafé, waarin hij hon
derd mark moest verteren
HEFFINGEN OP AARDAPPELEN
ONTDOKEN.
Vertrouwensmannen er bij betrokken.
Bij den betreffenden Crisisdienst te Rot
terdam zijn in den laatsten tijd weer her
haaldelijk klachten binnengekomen over
geknoei met aardappelen.
Geconstateerd werd, dat aardappelen in
den handel werden gebracht tegen prijzen,
die zoo laag waren, dat men wel tot het
besluit moest komen, dat de Crisisheffin
gen niet warén betaald, meldt de „Msb.".
Er werd een uitgebreid onderzoek inge
steld, dat leidde tot "het vinden van een
groote partij aardappelen in een opslag
plaats onder den rook van Rotterdam. Op
deze aardappelen was geen heffing betaald
en bij nader onderzoek bleek, dat dit moge
lijk was geworden doordat misbruik was
gemaakt van de soepele toepassing van
oorspronkelijk zeer scherpe maatregelen.
Dit misbruik bestond hierin, dat men de
aardappelen, die van het land komen en
met een zoogenaamd A-biljet naar de boer
derij moeten worden vervoerd, rechtstreeks
in handen van de verkoopers had gebracht.
Dit is herhaaldelijk gebeurd en op groote
partijen aardappelen zijn de Crisisheffin
gen zoodoende ontdoken.
Het heeft den ambtenaren van den Cri-
sis-opsporingsdiensct heel wat moeite ge
kost vast te stellen wie de schuldigen aan
deze knoeierijen waren.
Tegen den vervoerder koesterde men aan
vankelijk geen argwaan. Toch bleek deze
in het complot betrokken te zijn, toen men
kon vaststellen, dat menschen, die men
volkomen had vertrouwd, hun medewer
king aan de fraude hadden verleend.
Enkele van deze menschen hebben reeds
een volledige bekentenis afgelegd.
Het onderzoek is inmiddels nog in vollen
gang.
ZIJN EIGEN VROUW OPGEBRACHT.
Veldwachter kende geen pardon.
Een zeldzaam voorbeeld van plichtsge
trouwheid deed zich, aldus wordt uit Dinx-
perlo aan de „Tel." geméld, dezer dagen in
een der naburige Duitsche grensplaatsen
voor. Een veldwachter heeft daar zijn
eigen vrouw in arrest genomen.
De vrouw was naar de markt gegaan en
had daar 5 kg. aardappelen gekocht. De
koopman had zich echter vergist, zoodat zij
met 10 kg. aardappelen thuiskwam. Zij
meende hiermede haar man te verrassen,
doch deze vatte dit als diefstal op en
bracht de vrouw, hoe ze ook om genade
smeekte naar de politiewacht. Daar werd
snel recht gesproken: de vrouw werd ver
oordeeld tot een paar mark boete.
De verstandhouding tusschen den veld
wachter en zijn vrouw was overigens goed.
Nu nog? vraagt men zich af.
VOORBIJGANGERS MET BROODMES
AANGEVALLEN.
Toen de 21-jarige arbeider L. B. te Gro
ningen des avonds aan het Boterdiep al
daar liep, viel hij, terwijl hij dronken was,
onder het loopen aan tegen een voorbij
ganger. Inplaais van zichzelve hiervan de
schuld te geven, ontstak hij in toorn tegen
den voorbijganger. Hij trok plotseling een
broodmes, waarmee hij den niets kwaad
vermoedenden voorbijganger aanviel.
Deze wist nog juist door vlug ter zijde
te springen een messteek te ontkomen,
waarna hij wegliep. Een vriend van B., de
19-jarige L. de B., die in zijn gezelschap
was, meende zich nu ook met het geval te
moeten bemoeien, want ook hij trok een
mes en ging den wegloopenden wandelaar
achterna, die thans op zijn hoede was,
waardoor men hem niet kon bereiken.
De politie heeft dit gevaarlijk tweetal
aangehouden en als verdacht van' poging
tot zware mishandeling ter beschikking der
justitie gesteld.
VAN M'N BOEKENTAFEL
Ko weet uitkomst, door Anna Hers
Uitg. v. Holkema en Warendorf,
Amsterdam.
Ko de Bree is het zonnetje van haar om
geving. Zoo weet zij met raad en daad te
helpen. Voorts komen we in kennis met
Siets en Marleentje, wier vader in de ge
vangenis zit. Zij wonen bij haren groot
moeder. Hier zij Ko de Bree en Mar lijntje
Bols in betrekking. Dit boek van Anna Hers
heeft spanning en er gaat van de fijn ge-
teekende karakters een zeldzame bekoring
uit. Vooral het Kerstfeest in het arme gezin
van Bols is prachtig beschreven. De plaat
jes zijn van Rie Reinderhoff, geen onbeken
de voor ons. Wie zijn kinderen eens extra
wil verrassen, moet ze dit boek eens ten
geschenke geven.
Robinso Crusoë, door Daniël Defoe.
Uitg. v. Holkema en Warendorf
N.V. te Amsterdam.
Robinson is een geboren zwerver. Tijdens
zijn tochten wordt hij gevangen genomen
door de Mooren. Hij ontvlucht en nu begint
een spannende tocht naar Afrika. Schip
breuk brengt hem op een eenzaam eiland.
Hier komen kanibalen hun slachtoffers op
eten. RoDinson redt een neger, diens vader
en een Spanjaard. Met den neger, dien hij
Vrijdag heeft genoemd, keert Robinson te
rug naar zijn geboorteland.
Een tocht van gevaarvol avontuur doet
Robinson nog eenmaal zijn eiland en Vrij
dag zijn vader terugzien. Weer thuis be
schrijft hij zijn avonturen en als het boek
gereed is, sterft hij. Defoe's jongensboek
verdient onze volkomen aanbeveling. De
plaatjes zijn bijzonder geslaagd.
Jan Piccolo, door H. Wolffenbuttel-
van Rooyen. Uitg. N.V. Drukke
rij de Spaarnestad Haarlem.
Mevrouw H. Wolffenbuttel is voor ons
geen onbekende. Een eenvoudig thema weet
zij zóó boeiend uit te werken, dat ze ons
vasthoudt van het eerste bladzijde tot het
einde toe. Zoo ook hier. Jan Warmerdam,
eenvoudig en braaf als ie is, wordt piccolo,
of duivelstoejager in Stuifduinen, een klein
hotel in een kleine plaats. Alles wat Jan
ondervindt als de piccolo' vinden we hier
beschreven op haar wijze. We leven van
Jan mee er als hij beschuldigd wordt van
diefstal kunnen we ons voorstellen als de
geslagene, die niet naar huis durft. Geluk
kig wordt de ware dief gevonden in Jan Pe
gelaar, die naar de tuchtschool gestuurd
wordt en als Jan in zijn eer hersteld wordt
gaat alles op rolletjes in zijn betrekking en
gaat in den winter met den hoofdkellner
mee naar de stad, waar hij zijn vak verder
leert. Een uitstekend jongens- en meisjes
boek.
J. G. T.
UIT DE RADIOWERELD
Programma's voor Vrijdag 30 November.
Huizen, 1875 M.
8.00 Morgenconcert.
10.00 Gramofoon.
11.30 Halfuurtje voor zieken en ouden
van dagen.
12.15 Operette-fragmentan op de gra-
mofcon.
i.OC liet KRO-orkest en gramofoon.
2.10 Operette-programma door het KRO-
orkest.
3.00 Eerste acte van de opei*a „Rigolet-
to" van Vedi (Gramofoon).
4.10 Het KRO-Kamerorkest.
5.00 Th. Arts over Landbouwcrisiswet-
ten en -besluiten.
5.30 De KRO-boys.
7.15'Dr. Jac. v. Dael over „De psycholo
gie van het getuigenis".
7.35 „Europa in vogelvlucht", gramofoon.
8.00 Vaz Dias en Klaviersoli (gramo
foon).
8.15 Gregor Serban en zijn Roemeensch
orkest.
9.00 Solistenconcert door het KRO-Sym-
phonieorkest m. m. v. Henk v. Wezel
(cello).
10.30 Vaz Dias, waarna vervolg Roe
meensch orkest.
11.15 Gramofoon.
Hilversum. 301 M.
8.00 Gramofoonpl.
10.00 Morgenwijding VPRO.
10.15 Declamatie.
10.35 Gramofoonpl.
li.00 Vervolg declamatie.
11.30 Gramofoonpl.
12.00 Rembrandt-Theater-orkest.
1.45 Voordracht.
2.15 Kamermuziek.
2.45 Gramofoonmuziek.
4.00 Kniples.
4.45 Gramofoonpl.
5.00 Voor de kinderen.
5.30 De Notenkrakers.
6.00 Gramofoonpl.
6.15 Vervolg De Notenkrakers.
6.30 Gramofoonpl.
6.45 E. Walis en zijn orkest.
7.00 Orgelspel.
7.30 Causerie.
7.50 Gramofoonpl.
7.57 Herh. SOS-berichten.
8.00 Causerie.
8.30 Pianoduetten.
9.00 Causerie. Persbureau.
10.15 Lezing.
11.0012.00 Gramofoonmuziek.
„R a d o-P a r i s", 1648 M
Programma niet ontvangen.
Kalundborg, 1261 M.
11.201.20 Strijkorkest.
2.204.00 Concert uit rest. „Wivex".
7.30 Fluit-duet.
7.45 Radiotooneel.
9.50 Mandolineconcert.
10.2011.50 Da(nsmuziek.
Keulen, 456 M.
5.20 en 6.35 Gramofoonpl.
11.20 Omroepkleinorkest.
1.35 Omroepkwintet.
3.20 Uit Koningsbergen: Omroepkleinor
kest.
7.35 Uit Breslau: „Lachende Poeterei",
lilerair-muzikaal programma.
8.20 Omroepkinderkoor.
8.40 Omroeporkest.
10.2011.20 Orkestconcert.
Rome. 421 M.
8.05 Orkest en A. Serato (viool). Hierna:
Populair concert.
Brussel, 322 en 484 M.
322 M. 12.20 Gramofoonpl. en Salonor
kest.
1.302.20 Gramofoonpl. en Vioolrecital.
5.20 Gramofoonpl.
6.50 Salonorkest.
7.35 en 8.20 Gramofoonpl.
8.23 Gevar. concert.
10.30 Volskliederen.
10.45 Cabaret-programma m. m. v. man
doline- en strijkorkest.
11-1511.20 Gramofoonmuziek.
484 M.: 12.20 Gramofoonpl.
I.302.20 Salonorkest.
5.20 Symphonieconcert.
6.35 Gramofoonpl.
6.5C Pianorecital.
8.20 Omroeporkest.
10.3011.20 Gramofoonmuziek.
Deutschlandsender 1571 M.
7.35 Zie Keulen.
8.20 Dansmuziek (gr.pl.).
9.20- Politiek overzicht.
9.30 Berichten.
9.50 Causerie over Finland.
10.05 Weerbericht.
10.2011.20 Willi Wende en zijn orkest.
Gemeentelijk Radiodistributiebedrijf
en de R.O.V. Radio-centrale.
3e Programma.
8.0012.20 Een der Duitsche zenders.
12.2014.20 Luxemburg.
14.2015.20 Kalundborg of Luxemburg.
15.20—17.20 Keulen.
17.20—19.20 Brussel Fr.
19.20—20.30 Weenen.
20.3021.35 Boedapest.
21.35—23.00 Brussel Fr.
23.00afloop Stuttgart.
4e Programma.
8.05 Luxemburg.
II.0517.35 Londen Reg.
17.35—18.20 Droitwich.
1.82018.50 DeutsohLsender.
18.5020.00 Londen Reg.
20.0023.00 Locale uitzending, waaraan
medewerken: I. Mevrouw Joh. Renaud-
Schot (zang). Programma: 1. Per la glo
ria, aria di Giovanni. 2. Verborgenkeit. 3.
Er ist's (Hugo Wolf). 4. Mainacht. 5.
Van ewiger Liebe. 6. Sandmannchen. 7. Die
Sonne schcint nicht mehr, allen van Joh.
Brahms. Aan den vleugel Mevrouw W.
Geirnaert-Rijken. II. Mevrouw Geirnaert-
Rijken speelt Impromptu v. Schubert. III.
(22.0023.00 uur) The Dutch Players o. 1.
v. den heer A. Gerritsen. In de pauzen
gramofoonmuziek.
23.00afloop Droitwich.
•"""f' C* TB lm
standaardbus nu 15 cts.
en pfuzenbus
ÓP ELKE BUS EEN BON VOOR GESCHENKEN -- DE BONS VAN DE RÉUi
lEÜP'^RbÈ
FEUILLETON.
LIEFDE IN HET OERWOUD
Naar het Engelsch
door
J. VAN DER SLUYS.
(Nadruk verboden.).
Zonder verdere tegenwerpingen draaide
hij zich om en ging naar binnen, terwijl
Honor hem volgde. Ze gingen naar de
woonkamer, waar de brandende stormlamp
op tafel stond.
„Heb jij die aangestoken?" vroeg het
meisje snel.
„Ja, vijf minuten geleden. Ik werd wak
ker uit een akeligen koortsdroom en miste
jou. Ik heb aan je deur geklopt, maar
kreeg geen antwoord. Toen heb ik de lamp
aangestoken en ben op zoek naar jou ge
gaan.
„George, we kunnen hier niet blijven",
zei het meisje heesch. „We moeten weg,
zoodra het dag is, in alle geval moeten we
zoo gauw mogelijk weg zien te komen. Le
grand is vannacht teruggekomen. Ik kon
niet slappn en was naar de waranda ge
gaan. Drië van de dragers waren daarbui
ten in het maanlicht als krankzinnigen
aan het dansen en Legrand was hier, in
het fort. Ik zag hem uit mijn kamer ko
men. Begrijp je me?"
„Maar, Honor het is gewoon onmogelijk,
wantMannering keek haar onder
zoekend aan. Ze begreep, dat hij dacht dat
het inbeelding van haar was en in het
verlangen, om hem te overtuigen, viel ze
hem scherp in de rede:
„Ik zeg je, dat het zoo is, George. En de
hoofdman is weggegaan om hem bij de
rand van het bosch te ontmoeten, tenmin
ste hij ging iemand tegemoet, die een sig
naal had gegeven drie geweerschoten
en wie anders dan Legrand zou het kun
nen geweest zijn? Ik ben naar de dragers
gegaan, om hun te vragen, waar de hoofd
man was. Ze zeiden, dat hij was gaan ja
gen, doch ik zag hem terugkomen zonder
geweer. En later zag ik Legrand."
„Je dacht, dat je hem zag, kindje", viel
Mannering haar in de rede. „Ik denk, dat
de koorts je te pakken had. Die doet de
meest fantastische dingen echt lijken. Je
moest maar wat kinine nemen en dan...."
„Ik zeg je, dat ik Legrand gezien heb,
antwoordde ze heftig. „Hij heeft mij niet
gezien, en ik was zoo angstig, dat ik ben
weggehold, buiten de muren tot in een an
dere, kleinere omheining. Ik wilde me
verbergen, maar onder aan de helling strui
kelde ik over iets hards, dat in het groen
verborgen was en
„Wat was het?"
Er klonk angst in Mannering's stem,
toen hij deze vraag deed, maar Honor
dacht, dat het ongerustheid over haar was.
„Ik moet het bewustzijn verloren heb
ben. Mijn hoofd doet mij nog pijn; ik moet
daar een heele poos gelegen hebben en toen
ik bijkwam, hoorde ik jou roepen."
„En geloof je heusch, dat dit allemaal zoo
gebeurd is? Je moet een koortsaanval heb
ben gehad."
„Zie ik er uit als iemand, die de koorts
gehad heeft?" vroeg ze ongeduldig.
„Ik zeg je, dat het zoo is: de twee man
nen, die ik daarginds bij het bosch zag, de
dansende negers en Legrand, die uit mijn
kamer kwam, en de steen, waarover ik
viel.
„Maar hoe weet je, dat het een steen
was?" Vroeg hij met een stem, die haar
verbaasd deed opkijken, om de onrust en de
angst, die er in klonken."
„Omdat ik me, toen ik bijkwam, er aan
vastgehouden heb. Ik Herhaal, we moeten
hier vandaan, zoo gauw het dag is. Legrand
is een slecht mensch. Hij is.... niet te
vertrouwen, en hij is te vertrouwelijk te
gen mij en gisteravond, toen ik hem zag.
voelde ik, dat.dat.George, we moe
ten hier vandaan."
„Het kan niet, Honor, zelfs als het waar
is, wat je zegt, kunnen wij niet weg. Ik
ben niet in staat om te reizen." Hij kwam
naar haar toe en legde zijn hand op haar
arm. Zij voelde zijn brandende aanraknig
door haar mouw heen.
„Ik zou weer een aanval krijgen en wat
zou jij dan moeten beginnen, alleen in de
wildernis? Je zou volkomen hulpeloos zijn.
Ik zou geen mijl kunnen loopen, zelfs niet
indien de koorts wegbleef. We moeten hier
nog een paar dagen blijven, totdat deze
aanval voorbij zal zijn. Je hoeft niet
bang te zijn. Ik geloof zeker, dat je je ver
gist in Legrand. Hij drijft handel. Ik zal
hem goed betalen, en hij zal Uit heusch
niet willen verspelen."
Hij nam haar hand in de zijne en zei toen
plotseling op geheel anderen toon:
„Je zult alles wel anders beschouwen bij
het daglicht, liefste, en dan zal je zelf
lachen om je angst. Je moet gaan slapen,
anders wordt je ook nog ziek. Die slag te
gen je hoofd zou je anders ook nog kwaad
kunnen doen. Kom meiske, ga naar je ka
mer en neem wat kinine. Ik zal de wacht
houden, tot het licht is, en je hoeft niet
bang te zijn."
Zijn woorden klonken overredend en
Honor besefte plotseling hoe doodmoe ze
was. Ze wist, dat ze hem niet overtuigd
had, maar ze miste op het oogenblik de
kracht, om zich langer te verzetten. Zon
der verder iets te zeggen, nam ze den lan
taarn op.
„Mag ik die mfeenemen?"
„Natuurlijk, liefste!"
Hij bracht haar tot de deur van haar
kamer en kuste haar,, en Honor ging naar
binnen. Ze viel neer op het kampbed en
trok de dekens dicht om ziel] heen. Ze pij
nigde haar hersens met de vraag, hoe ze
George zou kunnen overtuigen. En steeds
meer onverklaarbare kleinigheden kwa
men haar voor de geest. Ze herinnerde zich
George's angstigen toon, toen ze over haar
val had gesproken, en die angst had op
nieuw in zijn stem geklonken, toen hij
vroeg, hoe ze wist, dat het voorwerp, waar
over ze gestruikeld was, een steen was.
Er was iets zonderlings in dien angst ge
weest. Ze had gezond en wel gestaan, dus
was er geen reden voor ongerustheid. Ze
begreep er niets meer van en trachtte net
zoolang een oplossing voor het raadsel te
vinden, tot ze van uitputting in slaap viel.
Toen ze wakker werd, stroomde het zon
licht In breede stralen door de reten van
de blinden. Haar hoofd was nog pijnlijk
en ze bleef een poosje onbewegelijk liggen,
terwijl in haar oogen twee verschillende
geluiden klonken; het onduidelijke ge
mompel van stemmen en het slaan ijzer op
steen, alsof iemand bezig was, een stuk
steen af te beitelen. Dat geluid deed haar
weer denken aan den afgeloopen nacht. Ze
stond haastig op en gooide de blinden open.
Het raam keek uit op de kleine heining,
waarheen ze den vorigen avond gevlucht
was, en, hoewel ze niemand zag. hoorde ze
duidelijk, dat het geluid van dien kant
kwam.
Ze bleef een paar minuten staan luiste
ren en vroeg zich af, waar die onzichtbare
persoon toch wel mee bezig was. Toen
kleedde ze zich vlug aan en verliet de ka
mer. Het gemompel, dat ze gehoord had,
was opgehouden, doch toen ze de deur van
Mannering's kamer voorbij ging, zag ze
hem met gesloten oogen in bed liggen, ter
wijl zijn gezicht rood en opgezet was. Een
plotselinge angst vervulde haar en ze liep
op haar teenen de kamer in.
De koorts was teruggekomen, maar toen
ze zich over hem heen bukte, zag ze iets,
dat haar angst deed verdweneneen
klein straaltje zweet op zijn voorhoofd. Hij
haalde regelmatig adem en scheen in een
natuurlijke slaap te zijn gevallen.
Rustig en verlicht ging ze de kamer weer
uit en liep naar buiten. Het meerendeel
van de zwarte dragers lag uitgestrekt in
de schaduw van den muur, maar ze hoor
de de stem van den Swahilihoofdman op
bevelenden toon iets zeggen op de plek,
waar ze den vorigen avond een schuil
plaats hadden gezocht; de plek, waar zoo
even dat eigenaardige geluid vandaan was
gekomen. Ze liep in de richting er van en
stond al spoedig voor den lagen muur,
waarover ze den hoofdman bij een der
dragers zag staan, die bezig was met een
klein houweel.
Ze ging den heuvel af en toen ze dicht
bij hem kwam, zag ze. dat de man aan het
werk was aan een stuk steen, dat half ver
borgen lag tusschen de struiken. De hoofd
man draaide zich om, toen hij haar hoor
de, maar zei niets, en ze keek zwijgend naar
den steen, waaraan de inboorling beitelde.
(Wordt vervolgdV
