MAANDAG 26 NOVEMBER 1934
DE LEIDSCHE COURANT
DERDE BLAD. - PAG. 9
GEMENGDE BERICHTEN
GECOMPLICEERD AUTO-ONGELUK.
Zaterdagavond kwam op den Rijksweg
GraveDen Bosch een personenauto, be
stuurd door den heer Maessen uit Tilburg,
in botsing met een boerenkar, welke gela
den was met chili-salpeter. De auto kan
telde hierbij en bleef geheel vernield op
den weg liggen.
Een passeerend automobilist, de heer
Fleuren, die het ongeluk zag gebeuren,
bracht zijn wagen tot stilstand om hulp te
bieden aan den heer Maessen. Inmiddels
kwam van de tegenovergestlde richting een
personenauto van den oliehandel Rijp uit
Grave aanrijden, die den stilstaanden auto
van den heer Fleuren niet zag. Met een
hevige vaart botsten de auto's tegen elkaar.
Van de drie personenauto's evenals van de
boerenkar was niet veel meer overgeble
ven.
De bij dit gecompliceerde auto-ongeval
betrokken personen bekwamen slechts en
kele ontvellingen.
Eenige uren na dit ongeval had op den
zelfden weg een auto-ongeluk plaats.
Een auto, bestuurd door den caféhouder
J. van Dinter uit Schaik, reed ter hoogte
van Heesch tegen een boom.
De heer van Echter werd gewond; de
auto werd totaal vernield.
AUTO DOOR GESLOTEN OVERWEG
GEREDEN
De inzittenden aan den dood ontsnapt
Niettegenstaande deze overweg in een
volkomen rechten weg ligt en niets 't uit
zicht belemmert, wordt op den drukken
betonweg ArnhemNijmegen door auto
mobilisten herhaaldelijk door de gesloten
spoorwegboomen bij de voormalige halte
„De Vork" gereden. Midden deze week
werd deswege een officier der kol. reserve
uit Nijmegen geverbaliseerd, die boven
dien een proces-verbaal opliep wegens be-
leediging van den dienstdoenden spoorweg
ambtenaar. Vrijdagmorgen ontsnapte de
lederhandelaar J. v. da W. uit Kaatsheuvel
ternauwernood aan den dood. Juist toen 'n
goederentrein uit het Westen naderde, ver
brijzelde de door hem bestuurde auto eerst
de barrière aan Nijmeegsche zijde, vloog
daarna over het dubbelspoor en kwam pas
tot staan, nadat ook de andere spoorboom
doorbroken was.
Als door een wonder ontkwamen de twee
inzittenden van den wagen aan een ernstig
ongeluk, want direct daarop passeerde de
trein. Tegen v. d. W. werd proces-verbaal
opgemaakt wegens vernieling. Zijn auto
was nogal beschadigd.
„Msbd."
TRAGISCH EINDE
Oude vrouw doodgevonden
Toen het den buren van de wed. v. 't
Land, wonende te Oud-Gastel, Vrijdagna
middag was opgevallen, dat haar woning
den geheelen dag gesloten bleef en de oude
vrouw zich niet buiten vertoonde, waar
schuwde men de politie. De agent Roe-
broeks kwam tot de ontdekking, dat de
deur niet in het slot was en hij zonder
meer kon binnengaan. In de huiskamer
trof hij, naar de „Msbd." bericht, het oude
vrouwtje aan, zittend bij de tafel, het
hoofd ondersteund door de hand. Maar men
beseffe de verbazing van den politieman,
toen hem bleek, dat de vrouw dood was,
Vermoedelijk is zij des morgens na even
nog ttiiten te zijn geweest, door een hart
verlamming getroffen.
HOUTZAAGMOLEN AFGEBRAND
„De Tweeling" te Zaandam
Te Zaandam is de houtzaagmolen „De
Tweeling", staande in het Westvijverveld
aan de Gouw en toebehoorende aan de
firma wed. F. G. Grasz afgebrand.
De molen, die meer dan honderd jaar
oud is, was verbouwd tot een electrische
zagerij.
De vernv-edelijke oorzaak van den brand
5s kortsluiting. Verzekering dekt de
schade.
CACAOFABRIEK „HOLLANDIA"
VERLOREN
Tot den grond afgebrand
Te Koog aan de Zaan heeft Zaterdag
avond een felle uitslaande brand gewoed
in de cacaofabriek „Hollandia" van de N.V
Kamphuys en Oly, welke zoo goed als ge
heel verloren is gegaan. Toen de brand om
kwart voor negen uitbrak, was het bedrijf
nog in volle werking. Zonder dat men
eenig onheil vermoedde, zagen de werklie
den plotseling vlammen in de branderij.
Als oorzaak wordt genoemd het overkoken
van een ketel met stookolie. Boven de
branderij bevindt zich een ketel, waarin
zich de olie bevindt, die noodig is om de
.machines te drijven en die van tijd tot
tijd moet worden volgepompt. Om te
weten of de ketel gevuld is, rijst in de
olie een kurk, die door een gewicht, dat
aan een touw hangt, drijvend wordt ge
houden. Aangezien dit apparaat niet altijd
goed functioneerde, was het noodig dat de
kurk door middel van het touw af en toe
naar beneden wordt getrokken. Dit nu
schijnt een oogenblik te zijn verzuimd,
misschien wel wijl een der werklieden, die
met deze zaak belast was, een oogenblik
elders moest zijn. Dit scheen tot gevolg
gehad te hebben, dat de ketel overgeloopen
is en de olie zich over de vloer heeft ver
spreid.
Deze olie is toen door de vloer terecht
gekomen. Aldus is de brand ontstaan,
en met het vuur in de ovens in aanraking
gekomne. Aldus is de brand ontstaan.
Toen de arbeiders het gevaar ontdekten,
was het duidelijk dat aan behoud niet
meer te denken was. Zij hadden nog den
tijd de stoomkraan dicht te draaien en het
electrisch licht af te sluiten, waarna zij in
allerijl een goed heenkomen moesten zoe
ken. In korten tijd had 't vuur zich over de
geheel fabriek verspreid, waartoe de aan
wezige voorraad cacaodoppen en cacao
boter, alsmede een hoeveelheid van 20.000
liter stookolie, die kort geleden in de olie
kelder was opgeslagen, niet weinig heeft
bijgedragen.
Te half twaalf woedde de brand nog
met hevige felheid voort. Koog aan de
Zaan was met drie brandspuiten op het
terrein aanwezig, terwijl ook uit de ge
meenten Zaandijk en Zaandam ieder met
drie spuiten present waren. Onder lei
ding van den commandant van de brand
weer te Koog aan de Zaan werd het vuur
van alle kanten ingesloten. Geweldige wa
termassa's werden op de vuurzee gewor
pen. Dikke rookwolken bolderden omhoog
en de vuurtongen die weldra aan alle kan
ten naar buiten sloegen waren tot ver in
den omtrek zichtbaar, zoodat honderden
Zaankanters in den milden winteravond een
tocht naar Koog a. d. Zaan maakten. Het
verkeer en de afzetting waren zeer gemak
kelijk te regelen daar de toegang tot de fa
brieksterreinen wordt afgesneden door de
spoorlijn AmsterdamUitgeest en de be
langstellenden slechts tot hiertoe mochten
komen.
Aan behoud van de fabriek was dan ook
geen oogenblik te denken.
Op het oogenblik is nog moeiijk te zeg
gen, hoe groot de schade is, welke door
verzekering wordt gedekt.
Te omstreeks twaalf uur was de brand
weer den brand vrijwel meester en kon
met het na-blusschèn worden begonnen. Tot
laat in den nacht is men hiermede bezig
geweest. Persoonlijke ongelukken zijn bij
dezen feilen echt Zaanschen brand, niet
voorgekomen.
BOERDERIJ AFGEBRAND
Jongen redt drie kinderen uit het
brandende huis
Zaterdagavond te kwart over zeven is
brand uitgebroken in de kapitale boerderij
van J. van der Stappen, wethouder der
gemeente Heesch. De boerderij brandde
geheel af. Het vee kon worden gered. Ver
zekering dekt slechts gedeeltelijk de
schade. Bij gebrek aan water kon de brand
weer niets uitrichten.
Van der Stappen was met zijn oudste
twee kinderen melk afleveren aan de
stoomzuivelfabriek „St. Petrus' Banden" te
Heesch, toen de brand uitbrak. Zijn vrouw
was met de overige zeven jeugdige kinde
ren, waarvan het jongste anderhalf jaar
is, alleen thuis. Eenige kinderen sliepen
op de opkamer, drie andere op den zolder.
Zoodra de vrouw den brand gewaar
werd, bracht zij de kinderen uit de opka
mer in veiligheid. Het vuur greep echter
zoo snel om zich heen, dat het dak van
het woonhuis intusschen reeds brandde,
zoodat de kinderen op den zolder ernstig in
gevaar verkeerden.
Gelukkig hadden de buren onderwijl den
brand bemerkt en kwamen ter hulp geijld
De zeventienjarige J. Hendriks snelde,
toen hij hoorde van het gevaar, dat de
kinderen boven liepen, met gevaar voor
eigen leven het brandende huis binnen en
slaagde erin de kinderen van den zolder
in veiligheid te brengen. De jongen zelf
kreeg ernstige wonden aan gezicht en han
den, doch de kinderen waren ongedeerd.
De burgemeester van Heesch, de heer
Offermans. verzekerde aan 'n berichtgever
van de „Msbd.", dat Van der Stappen,
wiens huis laag was verzekerd en van
wien alles, zelfs de kleeren, zijn verbrand,
totaal geruineerd is. Vol lof was de bur
gemeester voor de moedige daad van den
jongen redder. Hij stelde zich voor bij den
gemeenteraad stappen te doen om hem een
gratificatie toe te kennen.
NOG EEN BOERDERIJ AFGEBRAND
Veertien varkens verloren
Te Horst is de boerderij van de weduwe
A. Peeters, bewoond door den landbouwer
van Renschoeler, in vlammen opgegaan.
Negen varkens kwamen in het vuur om,
terwijl vijf zulke brandwonden opliepen,
dat ze moesten worden afgemaakt. De hoe
ve met schuur en stalling is geheel ver
nield; een groote voorraad hooi en stroo
ging verloren.
De oorzaak is onbekend. Alles was ver
zekerd, uitgezonderd het vee.
DE VALSCHE OORMERKEN
De gearresteerde heeft bekend
Met betrekking tot de opzienbarende
ontdekking van de vervaardiging van val-
sche oormerken voor varkens, welke heeft
geleid tot de arrestatie van den heer H. S.
te Woudenberg, verneemt „De Telegr." nog
het volgende:
Reeds geruimen tijd bestond verdenking
tegen den heer S. Onderzoekingen door
politie, marechaussee en controleurs der
Crisis-Varkens wet leidden tot in wijden
omtrek steeds naar deze gemeente en den
persoon van S. Ongeveer een maand gele
den werd hem ook reeds een verhoor afge
nomen. De betrokkene ontkende toen ech
ter hardnekkig, terwijl de gegevens nog
niet van dien aard bleken te zijn, dat zij
een voldoend overtuigend bewijs konden
leveren.
Nu gaf Donderdag een inwoner van
Bilthoven de politie aldaar een aanwijzing,
die leidde van de plaats waar de valsche
merken, althans de blikjes daarvoor, wer
den vervaardigd. Bij het onmiddellijk ter
plaatse ingestelde onderzoek kwam toen
aan het licht, dat deze in opdracht van den
heer S. werden gemaakt en aan hem afge
leverd.
De betrokken fabrikant blijkt geheel te
goeder trouw te zijn geweest. Hem was de
bestemming der blikjes totaal onbekend,
aangezien de stempeling der merken door
den heer S. zelf geschiedde. Hij verstrekte
de politie alle mogelijke inlichtingen,
UIT DE RADIOWERELD
Programma's voor Dinsdag 27 Nov.
K. R. O.-uitzending.
Huizen, 1875 M.
8.00 Morgenconcert.
10.Gramofoon.
10.30 Godsdienstig halfuurtje door pas
toor Perquin.
12.15 Lunchconcert op Gramofoonplaten.
•2.Vrouwen uurtje.
3.00 Modecursus.
4.15 Het K. R. O.-orkest.
5.00 W. Graziano over toerisme in Zwit
serland.
5.20 De K. R. O.-Boys.
6.40 Esperanto-cursus.
7.15 Alb. v. d. Meys over ..Sociale orga
nisaties doen niet aan politiek."
7.35 Gramofoon.
8.00 Vaz Dias en gramofoon.
8.15 Dajos Bela en zijn orkest, te 8.45 af
gewisseld door causerie van A. v. Domburg
over film.
9.50 Het K. R. O.-Kamerorkest m. m. v.
José Candel, sopraan.
10.30 Vaz Dias en gramofoon.
10.40 Het K. R. O.-orkest.
11.30 Gramofoon.
Hilversum, 301 M.
A. V. R. O.-Uitzending.
5.30 VURO, 6.30 RVU.
8.00 Gramofoonplaten.
10.00 Morgenwijding.
10.15 Gramofoonplaten.
10.30 Kook- en bakpraatje.
11.0012.00 Orgelconcert.
12.00 Omroeporkest.
2.00 Concert door E. Veen (piano) en B.
Lensky (viool).
3.00—4.00 Kniples.
4.15 Gramafoonplaten.
4.30 Radio-Kinkerkoorzang.
5.00 Voor kleine kinderen.
5.30 Jeugdhalfuur v, d. VURO.
6.00 Gramofoonplaten.
6 30 R. V. U. Causerie.
7.00 Pianorecital.
7.30 Engelsche les.
8.00 Vaz Dias.
8.05 Causerie.
8.15 Omroeporkest m. m. v. H. Noort
(tenor).
9.10 Optreden van Luciano (Mondharmo
nicavirtuoos).
9.30 Gramofoonplaten.
9.45 „Ann en Harold", vervolgspel.
10.15 The Ramblers.
10.45 Gramofoonplaten.
11.00 Vaz Dias.
11.1012.00 Gramofoonmuziek.
D r o i t w i c h, 1500 M.
10.3510.50 Morgenwijding.
11.05 en 11.20 Lezingen.
11.40 Gramofoonplaten.
11.50 Voor de scholen.
12.10 Het Leon Wayne Sextet.
1.20 Het Birmingham Hippodrome-orkest.
2.25 Voor de scholen.
4.20 Gramofoonplaten.
4.50 Sylvian Trio, m. m. v. V. Welsh (ba
riton).
5.35 BBC-dansorkest.
6.20 Berichten.
6.50 Koorzang.
7.10 Fransche causerie.
7.40 Gramofoonplaten.
waardoor de handelingen van den heer S.
zoodanig werden geopenbaard, dat vol
doende grond tot diens arrestatie aanwe
zig was.
De heer S. heeft bekend.
RUZIE IN EEN CAFE.
Een der bezoekers springt door een ruit.
In een café in de Warmoesstraat te Am
sterdam ontstond in den afgeloopen nacht,
kort voor het sluitingsuur ruzie tusschen
7.50 Causerie.
8.20 Zang.#
8.50 Gevar. programma.
9.Q0 Solistenconcert.
9.20 Populaire moderne liedjes.
10.20 Lezing.
10.40 Parkington Kwintet.
11.30 Voordracht.
11.3512.20 Lew Stone en zyn band.
„R a d i o-P a r i s", 1648 M.
Programma niet ontvangen.
Kalundborg 1261 M.
11.201.20 Concert uit rest. „Ritz".
2.204.20 Omroeporkest.
7.20 Discussie.
10.2011.50 Dansmpziek.
Keulen, 456 M.
5.20 Gramofoonplaten.
6.35 Orkestconcert.
11.20 Orkestconcert.
12.35 Gramofoonplaten.
1.35 Bioscooporgelconcert.
3.20 Omroeporkest.
6.45 Pianorecital.
7.30 Onbekend.
Rome, 421 M.
8 05 Koor en solisten. Hierna: Radiotoo-
neel.
9.35 Dansmuziek.
Brussel 322 en 484 M.
322 meter.
12.20 Gramofoonplaten.
1.302.20 Salonorkest.
5.20 Symphonieconcert.
6.50 en 7.35 Gramofoonplaten.
8.20 Salonorkest.
10.3011.20 Gramofoonmuziek.
484 meter:
12.20 Omroeporkest.
I.302.20 Gramofoonplaten.
5.20 Salonorkest.
6.35 Gramofoonmuziek.
7.00 Kamermuziek.
8.20 Symphonieconcert.
10.3011.15 Gramofoonmuziek.
Deutschlandsender, 1571 M.
7.35 Dansmuziek (gr.pl.).
8.20 „Zwischen Himmel und Erde", hoor
spel.
9.20 Berichten-Causerie, Weerbericht.
10.2011.20 Concert uit Kiel.
Gemeentelijk Radindistributiebedrijf
te Leiden.
3e Programma.
8.0012.20 Deutschl. zender.
12.2014.20 Luxemburg.
14.2016.20 Kalundborg of Luxemburg.
16.20—1720 Stuttgart.
17.20—19.20 Brussel VI.
19.2020.20 Beromunster.
20.2021.35 Luxemburg.
21.35—23.00 Brussel Fr.
23.00afloop Stuttgart.
4e Programma.
8.05 Luxemburg.
II.0517.35 Londen Reg.
17.35—18.20 Droitwich.
18.20—19.00 Stuttgart.
199.0019.30 Loc. uitz. Tuinpraatje door
den heer J. Jonker, chef afd. Gem. PI.
19.3020.20 Londen Reg.
20.2021.50 Droitwich.
21.50afloop Londen Reg.
twee personen. Een der bezokers, die even
als de meeste overige gasten, onder den
invloed van sterke drank was, begon
„moord!" te roepen, hetgeen voor een der
laatsten aanleiding was, om in zijn schrik
dwars door de ruit het café te verlaten.
Het gerinkel der glasscherven bracht vele
"nieuwsgierigen, ook de politie ter plaatse,
die ten slotte ook het laatste woord in dit
dronkenmansgedoe heeft gesproken.
FEUILLETON.
LIEFDE IN HET OERWOUD
Naar het Engelsch
door
J. VAN DER SLUYS.
(Nadruk verboden.).
12)
Zoo trachtte hij zijn gewetensbezwaren
weg te redeneeren en zocht eindelijk, laat
in den nacht zijn veldbed op. Maar hij
kon niet slapen. Hij werd vervuld door
kwellende droomen over zijn halfbroer. Hij
zag Roger Mannering's primitieve manier
van leven in het inlandsche dorp; hij
stelde zich hem voor op net oogenblik, dat
het verleden tot hem terugkwam en dat
zijn verlangen naar wraak in hem begon
te ontwaken en hij dacht aan de onnavolg
baar handige wijze, waarop hij deze wraak
ten uitvoer had gebracht.
Ten slotte kon hij zijn eigen gedachten
niet langer verdragen en hij stond op en
liep zoo zacht mogelijk naar de waranda.
Hij zette zich neer en keek urenlang uit
in den maanverlichten nacht. Een gevoel
van namelooze wanhoop maakte zich van
hem meester en hij huiverde. Het was
hem, alsof een paar spookachtige grijpar
men, die uit een andere wereld kwamen,
hem grepen en naar omlaag sleurden. Hij
voelde om zoch heen de ontastbare aan
wezigheid van een op wraak zinnenden
geest, die niet rusten zou, voor hij zijn
doel bereikt had en overmand door vrees
en ellende begroef hij zijn gezicht in de
handen.
Toen meende hij plotseling een vaag
geluid te hooren; hij lichtte zijn hoofd op
en keek scherp om zich heen. Iemand
iets stond daar in de schaduf bij de deur,
die toegang gaf tot de waranda. Een oogen
blik stond zijn hart stil en hij herkende
Honor. Een half gesmoorde kreet van ver
lichting ontsnapte hem en het meisje keek
verwonderd om. Haastig en nerneus
lachend gaf hij een verklaring.
„Ik moet in slaap gevallen zijn, voor jij
kwam. Ik dacht, heusch, dat je een geest
was. Het is niet moeilijk om bijgeloovig te
worden in Afrika.
„Bijgeloovig", antwoordde Honor snel.
„Heb jij dat gevoel ook? Er is hier iets
ik weet niet wat.... dat me onrustig
maakt. Het is net, of ik er een voorge
voel van heb, dat er iets gebeuren zal. Het
is dwaas van me, maar ik kan er niet van
slapen.
Haar woorden droegen er niet toe bij om
hem te kalmeeren, maar hij trachtte zijn
toon zoo luchtig mogelijk te doen klin
ken.
„Het is niets", zei hij. „Je bent overver
moeid van de inspanning van de laatste
dagen. Je moet dat gevoel van je afzet
ten, Honor. Kom hier bij me zitten. Mis
schien zal je dat wat rustiger maken, zoo
dat je kimt inslapen.
Ze ging naast hem zitten, onbewust van
de onmetelijke verlichting, die zij hem gaf.
Zijn arm glipte om haar heen en een tijd
lang zaten ze daar zwijgend te staren naar
het koele licht, dat de maan wierp op het
woud en het vlakke land voor hen, maar
een dichte mist begon op te komen, die de
omtrekken van alles, dat een paar minu
ten geléden nog scherp en duidelijk was,
deed vervagen. Toen klonk door de stilte
weer het eentonige geroffel van de verre
trommels. Onwillekeurig huiverde Honor
en drong dichter tegen George aan.
„Wat is er?" vroeg hij fluisterend.
„Die trommels! Hoor je ze? Zie vervol
gen me overaL Ze zijn als een stem
een dringende, onontkoombare stemde
stem van het noodlot".
„Een stem van het noodlot; herhaalde hij
zacht en haar onschuldige woorden deden
al zijn bijgeloovige vrees weer ontwaken,
maar kwasie luchtig zei hij:
„Wat een onzin, Honor. Dat geluid be-
teekent alleen maar, dat er daarginds in
het bosch een stuk of wat zwartjes bezig
zijn, een van hun afschuwelijke dansen uit
te voeren. Dat weet je toch wel? Je hebt
ze gezien...."
„Ja! Ja! Maar ik kan het niet helpen,
dat ik dat gevoel heb. Zoolang ik hier ben,
heb ik het niet van me af kunnen zetten."
„Vergeet het", zei hij bruusk. „Legrand
zou je uitlachen, als
„O", viel ze hem fluisterend in de rede,
„ik vertrouw dien man niet, George. Hij
heeft iets over zich
„Ik vertrouw hem zelf ook niet, ant
woordde hij naar waarheid. „Maar hij is
op 't oogenblik een onvermijdelijke noodza
kelijkheid. Ik geloof niet, dat we zonder
hem M'Buba kunnen bereiken."
„Zouden we niet wat voorraad van hem
kunnen koopen en wat dragers van hem
kunnen huren en alleen verder gaan?"
vroeg het meisje.
„Ik ben bang van niet. Hij heeft zijn
mannen zelf noodig. We zullen ons werke
lijk zoo goed mogelijk moeten schikken,
Honor."
Het meisje antwoordde niet. Een kleine
beweging aan den voet van den heuvel had
hahr aandacht getrokken.
„Kijk eens", fluisterde ze. terwijl ze
wees naar de plek, waar ze het het eerst
gezien had.
En plotseling zagen ze de bewegende ge
stalte duidelijker en herkenden een anti
lope, waarvan de horens glansden in het
maanlicht.
„Een antilope", zei Mannering en nauwe
lijks had hij de woorden uitgesproken, of
het dier wierp verschrikt zijn kop achter
over en vluchtte weg. Maar het was te
laat. Het had maar een paar sprongen ge
daan, toen een zwart en lenig lichaam op
veerde uit de duisternis en neersprong op
het slanke, sierlijke dier. Een oogenblik
later kondigde een voldaan gegrom aan,
dat de overwinnaar bezig was zijn prooi
te verslinden.
„Het was een luipaard", zei Mannering
op zakelijken toon.
„Ja", zei het meisje rillend. Toen zei haar
intuïtie haar plotseling, dat ze niet meer
alleen waren en ze wendde snel het hoofd
om.
Op enkele meters afstand, op een plek,
waar een breede maanstraal viel door het
half vergane houtwerk, stond Jules Le
grand naar hen te kijken. Honor maakte
een onwillekeurige beweging van schrik
toen ze hem zag. De man glimlachte even
en liep zacht en onhoorbaar als een kat
naar binnen, zonder een woord te zeggen.
Honor dacht aan den luipaard, die in het
witte maanlicht de slanke antilope had be
sprongen, en ze rilde opnieuw.
„Wat is er?" vroeg Mannering snel.
„Legrand, hij stond naar ons te kijken",
zei ze fluisterend.
En Mannering werd er zich plotseling
van bewust, dat zijn gemoedsrust ook nog
op een andere manier bedreigd werd.
VI.
De zon stond al boven het bosch in de
verte, toen Honor Donthorne uit haar
slaapkamer kwam en naar de vervallen
waranda liep. Het bedauwde land lag te
glinsteren in den zonneschijn. De wind
zong door de boomen en hun toppen be
wogen zacht op en neer. De ochtendkoelte,
de frissche, pas ontwaakte wereld, het
zachte windje, dat langs haar wangen
streek, dat alles te zamen was wonderlijk
opwekkend en de schaduwen, die haar
den vorigen avond omringd hadden, we
ken al spoedig van haar.
Een korte poos stond ze te kijken naar de
zon, die langzaam hooger steeg aan den
blauwen hemel. Toen kwam om den hoek
van het gebouw Jules Legrand naar haar
toe, slank en lenig.
„Bonjour, mademoiselle Honor".
„Bonjour, monsieur", zei ze koel.
„Dit is een eigenaardige ochtend, die le
ven en kracht brengt", zei hij. „Een goed
begin voor den tocht van vandaag."
„Gaan we al weg?" vroeg ze onbewust
van de verandering in zijn plannen.
„O, u niet, mademoiselle. Ik laat u hier
voor een dag of drie achter met uw ver
loofde, terwijl ik mijn zaken afdoe in een
dorp in het bosch".
Het meisje was ten hoogste verbaasd,
en verborg dat niet.
„En gaan we niet met u mee?"
„Helaas niet. En ik ben degene, die daar
bij de verliezende partij is. Ik ga met drie
of vier dragers, zoodat ik het dorp, dat
niet op den weg naar M'Buba ligt, gauw
kan bereiken. En het dient nergens toe, om
u en Sir George die lastige reis door het
bosch te laten maken. Maar ik moet be
kennen, dat ik. tamelijk jaloersch ben, als
ik bedenk, dat iku bij hem achterlaat."
Een hoogroode kleur vloog over Honor's
gezicht, maar ze besloot de opmerking te
negeeren en gaf geen antwoord. Legrand
keek naar het verstoorde gezichtje en glim
lachte.
