26ste Jaargang DAGBLAD VOOR LEIDEN EN OMSTREKEN Bureaux: PAPENGRACHT 32, LEIDEN HET FEEST VAN CHRISTUS KONING MAANDAG 29 OCTOBER 1934 No. 7951 3)e £eicbeh£0oti/ïa/rit DE ABONNEMENTSPRIJS bedraagt bij vooruitbetaling: Voor Leiden 19 cent per week2.50 per kwartaal By onze Agenten 20 cent per week 2.60 per kwartaal Franco 'per post 2.95 per kwartaal Het Geïllustreerd Zondagsblad is voor de Abonné's ver krijgbaar tegen betaling van 50 cent per kwartaal, bij vooruitbetaling. Afzonderlijke nummers 5 cent, met Geïllustreerd Zondagsblad 9 cent. TEL. INT. ADMINISTRATIE 935, REDACTIE 15 U GIRONUMMER 103003, FOSTBUS No. li' DE ADVERTENTIEPRIJS BEDRAAGT: Gewone Advertentiën 30 cent per regal Voor Ingezonden Mededeelingen wordt het dubbele van het tarief berekend. TELEFOONTJES van ten hoogste 30 woorden, waarin be- betrekkingen worden aangeboden of gevraagd, huur en verhuur, koop en verkoop: S 0.50 DIT NUMMER BESTAAT UIT VIER BLADEN. De Kerkvervolging in Mexico De Mexicaanche Kamer van Afgevaar digden heeft behalve het voorstel tot ver banning van alle katholieke priesters (dat intusschen reeds verworpen werd) nog verschillende andere wetsontwerpen aan president Rodriguez voorgelegd. Deze bevatten o.m. het onmiddellijk ver bod van de verschillende dagbladen waar onder de toonaangevende „Excelsior" en „El Universal"; de oprichting van gewa pende troepen, gerecruteerd uit boeren en arbeiders „om een afweer te vormen tegen de katholieke studenten en andere gevaar lijke katholieke elementen"; het ontslag van alle ambtenaren, die de revolutie niet steunen; de benoeming van een commissie, die de vroegere gedragingen van deze ambtenaren zal onderzoeken en ten slotte de uitsluiting uit regeeringskringen van alle Ridders van Columbus, Zuster van Maria en leden van andere, dergelijke or ganisaties. Seminarie gesloten. Het katholieke Seminarie van Pueblo is door het gouvernement gesloten, terwijl het gerucht de ronde doet, dat ook alle overige seminaries gesloten zullen worden, zoodat de opleiding der Mexicaansche gees telijkheid voortaan weer in het buitenland zou plaats hebben. Mgr. Ignacio Plancecia y Moreira, bis schop van Zacatecasg, is uit zijn diocees verbannen en naar de hoofdstad Mexico gevlucht, waar h:j vermoedelijk wel zal kunnen blijven. In de hoofdstad Coluns heeft geen en kel kind sinds 15 September de school be zocht, zoodat de ouders zich thans gedwon gen zien om zelf het onderricht voort te zetten totdat de regeering haar besluit tot invoering van socialistisch onderwijs zal intrekken. In Monteru hebben de studenten van de Universiteit gestaakt terwijl afgevaardig den van de ouders zich naar den gouver neur hebben begeven om te protesteeren tegen de socialistische opvoedingsmetho den. Rouw verboden. De gouverneur van den staat Tabasco heeft een besluit uitgevaardigd, waarbij het verboden wordt om bij overlijden van een familielid rouw te dragen; als reden van dit verbod wordt- opgegeven: „dat het dragen van rouw een uiting is van een be paald godsdienstig streven." Dit decreet wordt sterk in het belache lijke getrokken door het katholieke dag blad „Excelsior". Dit blad herinnert zijn lezers er aan, dat rouw een menschelijke uiting is, die zelfs bij de meest barbaar - sche volkstammen wordt waargenomen. „De gouverneur van Tabasco regeert als een dwaas en een tyran", zoo besluit het dagblad. Het volk is het absoluut niet eens met de maatregelen der regeering. Maar deze vormt een kleine brutale meer derheid, die de politiek verdeelde katho lieke gemakkelijk kan terroriseeren! Protest der Amerikaansche Katholieken. President Roosevelt heeft een der meest vooraanstaande Katholieke geestelijken in de Vereenigde Staten, dr. John Burke, in audiëntie ontvangen en een langdurig on derhoud met hem gehad over de huidige situatie der Katholieke Kerk in Mexico. Dit inderhoud acht men van zeer groot belang omdat door talrijke katholieke or ganisaties bij den president er op aange drongen is, dat mr. Daniels, ambassadeur van de Vereenigde Staten in Mexico on middellijk zou worden teruggeroepen, daar hij openlijk zijn sympathie zou hebben be tuigd met de anti-godsdienstige maatrege len van de Mexicaansche regeering. Dr. Burke heeft destends ook besprekin gen gevoerd met Calles, waardoor in 1928 een einde werd gemaakt aan de bloedige vervolgingen, waaraan de Katholieken sinds 1926 bloot gesteld stonden. Volledig verbond van alle godsdienstoefeningen! De strijd tegen de Kerk neemt met den dag scheper vormen aan. De „Excelsior" meldt uit Culiacan in den staat Sinaloa, dat de gouverneur daar alle godsdienst oefeningen heeft verboden en den stede lijken autoriteiten opdracht heeft gegeven, de kerken te sluiten. Ook uit Acapulco zijn berichten ontvcangen, over een volledig verbod van alle godsdienstoefeningen. In Mexico-City is men zoover nog niet gegaan. WA1 ANDERE BLADEN SCHRIJVEN TECHNIEK EN CULTUUR. De Gelderlander wijst in een arti kel op „de meest schrille tegenstellingen" tusschen cultuur en techniek: „De mensch van de twintigste eeuw bouwt wolkenkrabbers, hooger dan de to rens der middeleeuwsche kathedralen, hij voelt zich heerscher van het luchtruim, afstanden bestaan practisch voor hem niet meer, zijn machines Verrichten wonderen. Benzine, electriciteit, ijzer en beton zijn de bouwsteenen voor zijn technisch vernuft. Hij droomt van raketten-vliegtuigen, die hem in staat zullen stellen zich buiten de aarde, naar de maan of misschien zelfs naar een der minst ver gelegen planeten te begeven! We lezen al van statosfeer- tochten per vliegtuig van Italië naar Zuid- Amerika, van bereikte snelheden van meer dan 700 kilometer per uur! Menschelijke vooruitgang om van te dui zelen. Technische wonderen, die ouden van dagen paf doen staan, en de jeugd door gloeien van een belangstelling, die als een prikkelende sensatie door de aderen jaagt. Dat is het eene beeld. Onmiddellijk-er naast staat een ander. Een leger van millioenen werkloozen. Millioenen, die hunkeren naar arbeid, naar een menschwaardig bestaan. Doch dat de wonderbaarlijke technische vooruit gang hun niet vermag te geven. Niet, omdat die vooruitgang in zich te veroordeelen is. Dat allesbehalve! Maar omdat die vooruitgang meent geen rekening te behoeven houden met God en Zijn geboden. De honderdduizenden soldatengraven van den wereldoorlog teekenen den zwar ten karrt van de wonderen der techniek. Waren er geen kanonnen, die vijftien en meer kilometer ver hun projectielen weg schoten? En lezen we niet, als gold het de meest gewone zaak ter wereld, dat de luchtmacht van dit of dat land onvoldoen de is om zooveel gasbommen en granaten te kunnen uitstrooien, om het leger van een vijand te kunnen verpletteren? Geven we er ons wel genoeg reken schap van, dat een techniek, ook al reikt ze torenhoog, toch niet de hoogste wijs heid is? Als tegenover of beter gezegd naast dat geweldige technisch kunnen een Godsgeloof staat en een beleven van het geloof, dat bij maar al te velen niet eens de hoogte bereikt van een kapelletje, dan gaat de wereld ondanks alle techniek en alle wetenschap haar ondergang tegemoet. Moet het niet tot ernstig nadenken stem men, dat een Spengler zijn „Untergang des Abendlandes" kon schrijven nog vóórdat de economische crisis tot uitbarsting kwam? En dat duizenden en duizenden zijner lezers zich door zijn pessimisme lie ten meevoeren? En dat eenvoudig, omdat zij niet zagen of niet wilden zien, dat de menschheid haar wezenlijken vooruitgang moet putten uit de altijd levenskrachtige en levenwekkende leer van den Christus". Vrachtauto in het Boterdiep Twee inzittenden verdronken Hedenmorgen te omstreeks half negen is een vrachtauto van de N.V. Moorlach's Transportbedrijf te Uithuizermeeden, wel ke geladen was met veekoeken, op weg naar Groningen, op 2 K.M. afstand van Bedum van den weg gegleden en in het Boterdiep geraakt. Bij het passeeren voor een auto in een flauwen bocht van den weg begon de aan hangwagen te slingeren, gleed van den weg en trok het voorstel gedeelte mee in het Boterdiep. De dagen werd bestuurd door den 23-ja rigen ongehuwden J. Vos uit Uithuizermee den, terwijl mede-inzittende was zijn pa troon de 30-jarige gehuwde heer W. Moor- lach, wonende te Uithuizermeeden. Zij kwamen mede in het water terecht. Hoewel van alle kanten direct hulp kwam opda gen, mocht men er niet in slagen de beide personen uit de cabine te bevrijden. Eerst een uur later zijn zij levenloos naar bo ven gebracht. De lijken zijn tijdelijk naar een nabij gelegen boerderij vervoerd. Met een kraanwagen uit Groningen is men be zig de vrachtauto op het droge te bren gen. Christus Koning! Het feest, dat de laatste jaren door de Katholieken steeds meer en grooter werd gevierd, naarmate de wereld steeds meer weigerde Christus als Koning te erkennen, dat feest is gisteravond in de groote Stads gehoorzaal te Leiden openbaar en op grootsche wijze gevierd. Christus Koning! Honderden Katholieken van Leiden heb ben gisteravond de Stadsgehoorzaal gevuld om dien eersten openbaren feestavond, waarop Christus openlijk als Koning zou worden uitgeroepen bij te wonen. De groote zaal was geheel bezet, zoodat het met zorg en smaak gekozen programma de aandacht had van vele honderden. Bij het podium was een eenvoudige versiering van palmen aangebracht rond de vaandels der Katholieke vereenigingen. Behalve afgevaardigden van Katholieke vei'eenigingen waren op dezen avond aan wezig Mgr. H. J. M. Taskin, President van het Theologicum te Warmond, Prof. A. Cleophas, hoogleeraar aldaar, de Zeereerw. heeren Pastoor Th. Beukers, Pastoor S. Smitz O.F.M., Pastoor I. Smeets O.F.M., Pater E. v. d. Snoek O.F.M., Pater N. Geise O.F.M., Kapelaan A. Leenders en Kapelaan H. Schrama. Voor den aanvang werd Z. D. H. Mgr. Taskin, die in 't purper gekleed was, door het bestuur binnengeleid, waarbij de Graalmeisjes den Romeinschen groet brach ten en door het orchest de Kriegsmarsch van Mendelssohn werd uitgevoerd. Dan opende de waarnemend voorzitter van „Katholiek Leiden", de heer W. Kriek, den avond met den chr. groet „Geloofd zij Jezus Christus", om vervolgens allereerst Mgr. Taskin te begroeten, die zoo spon taan erin toestemde dit feest van Christus Koning mee te vieren. Spr. stelde de vraag: wat komen wij hier doen? Een gro'ote openbare hulde brengen aan Christus Koning. En hij sprak den wensch uit, dat allen geestdriftig van de zen avond in hun binnenste zouden mee dragen het voornemen al hun werken te doen voor Christus Koning. Hierna werd aller aandacht opgeëischt voor mej. Jo Stallinga, die, op den vleugel begeleid door mej. Cor Bots, zong „Ave Maria" van Cherubini, en Aria „Höre Is raël" uit Paulus van Mendelssohn. Mej. Jo Stallinga heeft met haar fraaie stem de volle zaal weten te boeien en vast te hou den tot de laatste toon verklonken was. Het was stil, doodstil, toen zij zong. Haar gemakkelijke, aangename en zeer melo dieuze stem toonde oefening en begaafd heid: geen oogenblik behoefde ze haar stem geweld aan te doen, ook niet bij de zware hooge passages. Zij zong soepel en met een goede voordracht. Mej. Bots gaf blijk de moeilijke kunst van het begeleiden ten volle te verstaan. Zij ondersteunde slechts en vulde op de juiste wijze aan, en zij deed dit met veel gevoel en een zeer juist be grip van haar moeilijke taak. Een zeer har telijk applaus beloonde dan ook beide dames voor deze kunstzinnige en hoog staande uitvoering. De Graalmeisjes gaven hierna een zeer geslaagde uitvoering van „Zonnewende"; een spreekkoor, waarbij de gebaren zegden wat de stemmen zongen. De Graalmeisjes stelden nu bloemen voor, die zich in den morgen wendden naar de opkomende zon. Een begroeting van de zon door het spreek koor werd begeleid door de beginsuite uit „Morgenstimmung" van Grieg, gespeeld op den vleugel door den heer N. Opdam en begeleid op de viool door den heer L. Ver-, schragen. Het was een zeer schoon samen gaan van woord en zang en muziek en ex pressieve bewegingen naar de mooie eind verzen: Totdat o God, naar U gewend Mijn duisterheid den dag herkent, En ik, naar U mijn oog gericht, Ik adem hale in 't zonnelicht. Nadat het orchest onder leiding van den heer M. van Well nog had gespeeld „Ave Verum" van Mozart, was het woord aan den weleerw. Pater Evodius van der Snoek O.F.M., tot het uitspreken zijner rede: „Koning der Koningen". Zoo zijn wij dan met honderden bijeen om onzen eed van trouw te gaan hernieu wen aan Christus onzen Koning. Het is een Openbare viering in de Stadsgehoorzaal te Leiden tref fend-juiste gedachte van „Katholiek Leiden" om juist nu, in dezen tijd, de ka tholieken te samen te roepen rond den Ko ningstroon van den Christus. De huidige wereld immers gelijkt in menig opzicht op de volksmenigte voor het rechthuis van den Romeinschen landvoogd, Pontius Pila- tus. Daar verwierp het Joodsche volk, in blinde verdwazing hun Heer en Koning, den besten volksvriend, het heil der we reld. Herhaalt zich dit vreeswekkend tooneel van een volk dat zijn God en Redder verwerpt niet op droevige wijze in onze wereld van dezen tijd? Is niet de groote zonde van deze radelooze Wf reld, waar iedereen het spoor bijster is, waar ver warring en verwording heerscht op bijna elk gebied van menschelijke levensuiting, waar onze hooggeroemde Europeesche be schaving tot een bespotting is geworden, is niet de groote zonde van deze wereld, is niet de diepste oorzaak van haar tegen woordige ellende hierin gelegen: dat men Christus den Koning heeft verdreven uit de politiek en de economie, u't den handel, uit de huisgezinnen en uit het heiligdom van het eigen hart? Na een uitwijding over de wereld, die verworden is, omdat zij Christus Koning schap verwierp, vervolgt spreker. Onder de encyclieken, wonderen van vaderlijke goedheid en hemelsche wijsheid, vraagt on ze geheel bij zonetere belangstelling de en cycliek „Quas Primas" van den roemrijk regeerenden Paus Pius XI. Ter vijl de zoe kende wereld haar koningen en keizer* heeft onttroond komt de Paus opnieuw het Koningschap vap Christus bevestigen. De erkenning van Christus' Koningschap, ziedaar de leuze die onze Paus Pius XI aan de wereld gegeven heeft tot redding en uitkomst in deze donkere tijden. Christus is Koning. Eeuwen vóór zijn komst op aarde werd Hy aldus voorspeld. Koning zou Hij zijn over alle geslachten en vol keren, Koning der eeuwen wiens rijk zou blijven tot in eeuwigheid. Ja, Christus is Koning. Heerlijk straalt ons het Koningsbeeld van den Christus te gen uit de bladzijden van het Evangelie. Bij zyn komst in deze wereld verkondigden de engelscharen den luister en grootheid van dat Kind in de kribbe. Maar werd ooit een koningszoon geboren bij wiens geboorte God zijn afgezanten zond? In de woestijn nadert Hem na een vas ten van 40 dagen iemand die machtig is, een vorst, de vorst der duisternis. Deze wil den jongen man van Nazareth aan zich dienstbaar maken. Maar Christus de Ko ning wijst met een enkel woord, met een enkelen blik zyner oogen den vorst der duisternis van zich en de engelen komen en dienen Hem. Een Koning voorwaar, die over de hemelsche legermachten bevel voert en den machtigen vorst der duister nis met een enkel woord van zich wegslin gert. Een Koning is de Christus in alle om standigheden van zijn leven. Bij zijn intocht te Jerusalem, in zijn lijden en sterven. Daar staat het als een bespotting boven zijn hoofd geschreven: „Jesus van Naza reth, koning". Dat was als spot bedoeld. Maar hoe waar is deze eeretltel! Want of schoon zijn koningsmacht vernietigd schijnt, straalt toch door de smaad en ver nedering van zijn sterven op het harde doodsbed des kruises de luister van zyn koningschap. Nog op het kruis schenkt Hy zijn koninklijke gaven: het hemelrijk aan den boetvaardige naast hem, met luider stem roept hij als laatste woord zijn zege kreet. Bij zulke koningsmacht erkent en gelooft de heidensche hoofdman en hij, 'i keizers officier, salueert vo den gekru-i sigden koning. Waarop steunt die koninklijke macht van Christus en zijn koninklijke waardigheid? Allereerst op Christus' machtig woord. Verhaalt ons het Evangelie niet, hoe de duizenden urenlang naar zijn woord luis terden, hoe zij dagenlang bij Hem bleven, voedsel des lichaams, de zorgen des levens, den arbeid van hun beroep vergaten, om toch maar geen enkel zijner woorden te missen. Die koninklijke macht van het woord openbaart zich bij den Christus niet alleen in lange redevoeringen, waarin alle mid delen worden gebruikt om de harten der toehoorders te beinvloeden. Neen, een en kele zin, een enkel met majesteit uitge sproken woord is voldoende. Denk slechts aan zijn lijdensnacht! Gevangen en ge boeid staat Hij weerloos te midden zijner vijanden en antwoordt op de vraag wien zij boeken, met het eenvoudige: „Ik ben het". VOORNAAMSTE NIEUWS. BUITENLAND. Koning Leopold van België voor een sterk leger. (4de blad). De voorbereidende vlootbesprekingen te Londen in een impasse geraakt. (4de blad). De koning van Siam wil aftreden. (4de blad). Nederlandsche delegatie inzake onder handelingen met Duitschland over de clea ring heeft geen succes. (Fin. en Econ. 4de blad). De Melbourne-race. (1ste blad). BINNENLAND. Benoemingen in het Bisdom Haarlem. (Kerkn., 3de blad). Vrachtauto in het Boterdiep gereden. Twee inzittenden verdronken. (1ste blad) Nog meerdere slachtoffers van den weg. (Gem. Ber., 3de blad en Laatste Ber.). En alle wijken terug voor den majesteit van dit eene woord. Dit koningschap van het woord oefent de Christus ook nog heden uit. Maar niet alleen de macht van het woord kroont den Christus tot Koning, hij ver bindt daarmede ook de machtige, koninklij ke daad. Hem is „alle macht gegeven in den hemel én op aar-de". Hij gebiedt over de krachten der natuur. Wie heerscht er in het rijk der }ucht, is het niet de storm die het lucht ruim vervult met zijn machtigen stem en groeit tot een orkaan die de zeekasteelen met ondergang bedreigt en het luchtschip uit de wolken ter aarde stort? Is ook de zee geen geweldige macht, wan neer de storm de golven torenhoog opeen stapelt, als bergketenen, met een spook- achtigen schemer op de met schuim bedek te toppen? Toch bestaat er geen heerschap pij voor den storm, noch voor den mach tigen Oceaan. Koning is alleen Hij, die zijn hand uitstrekte en den storm gebood te zwijgen. Hij die op de zee wandelde en die zeide: „Mij is gegeven alle macht in den hemel en op aarde." Hij is alleen de Heer, de Koning der Koningen. Daar is nog een andere macht in deze we reld, waartegen de mensch zich zoo klein gevoelt: zijn Majesteit de Dood. Hij is een macht, waartegen niemand bestand s, waaraan ook niemand zich kan onttrek ken. Hij is de heerscher over de millioenen menschenkinderen. Tegen dezen koning strijdt de mensch tevergeefs. Slechts Een is er die sterker is: het is de Koning der Koningen, de Heer des Le vens, Jezus Christus. Hij heeft de dooden doen opstaan uit het graf. Hij is zelf op den blijden Paaschmorgen glorievol ten leven verrezen. Christus is Koning ook en vooral over de mensch. De Fransche Revolutie begon met het proclameeren der rechten van den mensch. Een herhaling van de eer ste Revolutie op deze wereld, toen in het aardsch paradijs de Satan zelf de rechten van den mensch stelde boven de rechten van God. Daartegenover moeten voor elk menschengeslacht in iederen eeuw steeds opnieuw woelen afgekondigd de eeuwen oude rechten van God. Ja, God is de Heer over mij. Alleen over mijn persoonlijk le ven? Neen, veel verder strekken die rech ten Gods. Hij is opperste Heer in het huis gezin, in het openbare leven, in de ver houding der standen in de maatschappij, op sociaal en politiek terrein. Hij is de Ko ning over de genieën der wetenschap, over de vorsten in het rijk der kunst. Koning over heel het menschdom. Dit erkennen: daarin bestaat de beteekenis van het feest van Christus Koningschap. Christus is de Koning der huisgezinnen! Als een beeld van de volmaakte eeuwige liefde, die Christus met zijn Bruid de Kerk verbindt, zoo staat het christelijk huwelijK voor ons. Zóó stelde Christus het ideaal. Maar Hij deed meer. Hij maakte door zijn genade dat ideaal tot werkelijkheid, Hij maakte het huwelijk tot een Sacrament. Dat wil zeggen: by omgaf de levensgemeen schap van de echtgenooten met zooveel ge naden dat man en vrouw in hun huwelijks leven ook zijn verhouding tot zijn Kerk konden uitbeelden. Christus heeft het hu welijk gemaakt tot Zijn Sacrament, waarin de band der ouders gezegend, de liefdes eenheid der ouders geheiligd, de taak der ouders gewijd is geworden. Daar op de tre den van het altaar, wordt de toekomstige

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsche Courant | 1934 | | pagina 1