VRIJDAG 19 OCTOBER 1934
UE LE1DSCHE COURANT
TWEEDE BUD. - PAG. 7
B. C.-bestrijding uitgebracht. 736 bezoeken
zyn in het afgeloopen jaar door Zuster
Barmen 't Loo afgelegd. 2 ingeschreven
patiënten zijn in het afgeloopen jaar over
leden. waarvan de gezinnen nog onder toe
zicht blyven. Vijf kinderen werden uitge
zonden naar een vacantiekolonie. Het ver
slag werd goedgekeurd en Zuster Barmen
't Loo dank gebracht voor haar opofferend
werk. Het is, aldus de voorzitter, of met het
klimmen der jaren, uw ijver stijgt. Steeds
zien wij u maar per rijwiel weer en wind
trotseeren. Spr. hoopt, dat zij met dezelf
de liefde nog eenige jaren haar werk mag
verrichten en betuigt haar zijn bijzonde
ren dank.
Nadat de afgevaardigde verslag had uit
gebracht van de algemeene vergadering,
werd de beschrijvingsbrief van de alge
meene vergadering van 26 October a.s. be
sproken.
Besloten werd in de drie vacatures van
het hoofdbestuur te stemmen op dr. E. H.
Hermans, Rotterdam, de heer C. C. Roos,
Lekkerkerk en mevrouw N. C. CoeléBoo-
gaardt, Den Haag. Tot bestuurslid werd bij
acclamatie gekozen de heer J. A. Mens. Tot
leden van de commissie van controle wer
den benoemd jkvr. L. H. Baronesse Schim-
melpenninck van der Oye en de heeren
A. B. Wessels en M. G. Emeis.
Tot afgevaardigde naar de algemeene
vergadering werd benoemd de heer D. Rie-
zebos en tot plaatsvervanger dr. A. In 't
Veld.
17 Maart 1935 bestaat deze afdeeling 25
jaar, aldus de voorzitter en al laten de
tijdsomstandigheden niet toe feest te vie
ren, zou 't toch geen kwaad kunnen den
datum te herdenken. Aan het bestuur werd
overgelaten op welke wijze dit zal ge
schieden. Zeer waarschijnlijk zal vertoond
worden de film over medisch schooltoe
zicht, waaraan dr. A. In 't Veld een werk
zaam aandeel heeft gehad by de samenstel
ling.
Collecte. De gehouden collecte langs
de huizen alhier ten bate van het plaatselijk
crisiscomité heeft opgebracht de mooie
som van 525.waaronder een gift van
100.Een dankwoord aan allen, die
hierin hebben bijgedragen, en aan de
dames, die hebben gecollecteerd, om dit
resultaat te bereiken.
Verkooping. Bij de heden gehouden
openbare verkooping van twee bijna vol
tooide landhuisjes 82E en 82F aan de Veur-
scheweg alhier ten overstaan van notaris
J. B. Boucher te den Haag, werd kooper
van perceel I van Dorsten te Voorschoten
voor 4700 en van perceel II Mr. Dr. A.
Spranjer te 's-Gravenhage voor 4900.
VOORHOUT.
Volksbond. Te ongeveer 7 uur opende
de voorzitter de vergadering, heette allen
welkom, in het bijzonder den Geestelijk Ad
viseur.
De secretaris las hierna de notulen, welke
onveranderd werden vastgesteld. Betreffen
de de in de vorige vergadering gestelde
vraag aangaande de St. Barbaravereenl»
ging deelde de voorzitter mede, dat het be
staande fonds geen particulier maar pa-
rochieele instelling is, aan welks hoofd de
Pastoor staat, die verantwoording verschul
digd is aan Kerkbestuur en Dekenaat
In 1932, 5 Febuari, kreeg deze vereeni-
ging de Bisschoppelijke goedkeuring.
Hierna werd het winterprogramma aan
de vergadering voorgelegd, waaruit bleek,
dat op 13 November behandeld zal worden
de taak der standsorganisaties op econo
misch terrein door den heer Angenent. 18
December de taak der standsorganisatie
t.o.v. het staatkundig probleem; spreker de
heer H. Kuiper; terwijl 15 Januari de heer
Angenent zal spreken over de taak der
standsorganisaties in de toekomst.
Nadat verschillende ingekomen stukken
de revue hadden gepasseerd verzocht de
heer L. Borst het schrijven van het Cen
traal Bestuur inzake geitenfokvereenigin-
gen voor te lezen. De voorzitter deelt naar
aanleiding hiervan mede, dat de bestuurs
raad besloten heeft adhaesie te betuigen
aan het naar den Ministerraad gezonden
request van het Werkliedenverbond.
Hierna verkreeg Kapelaan Bakker het
woord over de taak der Standorganisatieu
in het huiselijk leven.
Op uitnemende wijze zette spreker voor
een aandachtig gehoor zijn stellingen uit
een, toont aan wat communisten in Rus
land b.v. tot stand brengen om het gezins
leven te ondermijnen. De standsorganisa
tie, zegt spr., moet juist trachten de inner
lijke kern en Godsdienstzin in het huiselijk
leven nog sterker aan te kweeken tot heil
van de maatschappij. Een warm applaus
bracht een einde aan de interessante lezing.
Vervolgens bracht de afgevaardigde van
het ziekenhuisfonds verslag uit van de j.l.
gehoudep vergadering. Naar aanleiding van
een door den heer van der Lubbe gestelde
vraag antwoordt de voorzitter zich te be-
voegder plaatse in verbinding te zullen stel
len.
Nadat nog een enkele vragensteller werd
beantwoord, dankte de voorzitter den Geest.
Adviseur voor zijn interessante lezing cn
sloot op gebruikelijke wijze de vergadering.
K.JJVI.V. Onder voorzitterschap van
den heer P. A. J. Prins hield de K.J.M.V.
haar wekelijksche bijeenkomst. De voorzit
ter heet den spreker, den heer Ant. de
Gruijter hartelijk welkom en geeft na voor
lezing der notulen dezen het woord. Op
duidelijke en begrijpelijke wijze geeft spr.
een uiteenzetting ener de K.J.M.V. en de
corporatieve Maatschappij. Met zeer veel
aandacht werd de lezing gevolgd.
Nadat eenige vragen door den inleider
werden beantwoord, volgde een dankwoord
van den voorzitter, voor de drie gehouden
lezingen van den heer de Gruijter. Hierna
kreeg de inleider het laatste woord, waar
bij hy de groote activiteit van deze kleine
afdeeling roemde. Spreker wenscht succes
toe aan be6tuur en leden met dezelfde
energie te blijven voortwerken. Hierna
sloot de voorzitter de vergadering met den
K.J.M.V.-groet.
DE PRACTIJK VAN DE
Onlangs is gemeld, dat er spoedig een
directeur-generaal voor den Landbouw zou
worden benoemd. De rechte man scheen
dus eindelijk gevonden te zijn?
Men moet zich daarover verheugen, want
de taak, welke deze persoon wacht, is van
het allergrootste belang voor onze volks
welvaart, maar bovendien niet gemakke
lijk.
Niet minder dan 14 bureaux zijn of wa
ren er, die ieder voor zich een bepaald deel
van de landbouwsteun administreerde.
Toch behooren zij allen feitelijk te wer
ken aan één groot werk.
Het geheele land- en tuinbouwbedrijf is
inderdaad als één groot geheel te be
schouwen.
Niet alleen moet er ieder jaar opnieuw
gezocht worden naar het beste, d.i. het
meest rendeerende gebruik van den bo
dem voor de verschillende voortbrengselen,
maar tal van die producten verhouden zich
tot elkaar als grondstof en eindproduct.
De vraag is niet alleen, of men meer
tarwe zal verbouwen of meer bieten, maar
eveneens, of het voedergraan zonder terug
gave van de invoerrechten aan hen die
deze grondstof moeten verwerken er niet
toe leidt, dat de varkensproductie, de vee
houderij en pluimveehouderij daardoor hun
bedrijfsuitkomsten nog veel slechter zien
worden.
De juiste verhouding tusschen akker
bouw en veeteelt dient gezocht te worden;
de juiste verhouding tusschen de zuivel-
productie en de vleeschproductie in de vee
teelt en tusschen de verschillende cultures
in den akkerbouw.
De vraag, hoe groot mag onze tuinbouw
zijn en hoeveel van onzen bodem mag
worden gebruikt voor de bloembollencul
tuur, zijn even zoovele vragen die beant
woord moeten worden.
Ook in verband met de vraag of de mar
garine-productie, nu het natuurlijk product
geen afzetgebied meer heeft, nog wel re
den van bestaan heeft, althans voor de
binnenlandsche producten.
Men moet het goed begrijpen, geen en
kele van al die problemen kan afzonderlijk
worden behandeld of opgelost. Feitelijk is
het slechts een enkel probleem, waarvan»
alle factoren functioneel met elkander ver
bonden zijn.
Nu zal men zeggen, de Minister moet
zorgen, dat al die verschillende steunacties
goed in elkaar passen.
Maar een Minister, hoe knap en werk
zaam is. kan niet alles weten en alles re
gelen, de landbouw is slechts een onder
deel, waarschijnlijk wel het voornaamste
onderdeel van de materie, welke onder den
Minister van Economische Zaken ressor
teert en het schijnt al een succes, als deze
er in slaagt, een min of meer goede verhou
ding tot stand te brengen tusschen den
landbouw eenerzijds en andere takken van
volkswelvaart anderzijds. Of, waar deze
verstoord is, te herstellen
Het probleem op zichzelf eischt een ze
ker iemand, die zich geheel in de land
bouw in al zijn vormen verdiepen kan, n.l.
een Minister van Landbouw of op zijn
minst een directeur-generaal.
Nu de studiedagen te Rolduc weer ach
ter de rug z\jn, herinner ik mezelf weer
enkele uitlatingen verleden jaar aldaar
door Minister Verschuur gedaan, naar aan
leiding van het ontelbaar aantal brieven
welke hem werden toegezonden. ZijnExc.
meende zich als volgt te moeten uitlaten
op dezen praatavond.
Op 't eerste gehoor zal menigeen een
beetje schrikken, maar bij eenig nadenken
was het misschien nog zoo gek niet opge
merkt.
Ik heb zoo het idee, M. de V., zoo reide
de Min., die „op bevel" van dr. Poels ook
op den katheder moest, dat de menschen
in dezen tijd allemaal de symptomen ver-
toonpn van een lichte hersenschudding.
Hoe dat gekomen is weet ik niet. Maar het
lijkt me toe, dat er een soort aardbeving
geweest moet zijn, waar we allemaal een
dergelijke schok van gekregen hebben, dat
onze herseninhoud finaal door elkaar ge
schud is, met als gevolg, dat we de dingen,
die vroeger aardig op een rijtje stonden,
nu niet meer in 't gelid kunnen krijgen.
Wanneer men, zooals ik, het genoegen
heeft Minister te zijn van Econ. Zaken cn
dus ambtshalve verplicht is, kennis te ne
men van alles, wat het Nederlandsche volk'
mij ter voorlichting gelieft te zenden, don
kan men zich aan het idee van een alge
meene hersenschudding niet ontworste
len.
Ongeveer zoo sprak de Min., en dezelf
de gedachten zal menigeen wel eens krij
gen, wanneer hij hoort en leest, wat er
tegenwoordig zooal wordt geschreven cn
gezegd, wat de Regeering diet, heeft gedaan
en niet doet en toch zoo noodig doen
moest.
Hoewel het een gewoonte is, cn een
goede gewoonte, om niet over de praat
avonden van Rolduc na te praten, geloof
ik dat 't niet hindert, dat ik deze gedach
te van den Minister, verleden jaar op Rol
duc, nu eens doorgeef. Vooral ook omdat
er kans bestaat, dat die collectie oordeel
vellingen ten slotte de publieke opinie
gaan vormen en daardoor gevaar opleve
ren, ls men genoodzaakt op de veelal tast
bare onwaarheden in te gaan, meer dan ze
verdienen.
Ik zal den korten inhoud van enkele
van die epistels van verontwaardigde
briefschrijvers, die ook my worden toege
zonden, hier weergeven.
Eén is zeer verontwaardigd op de Re-
gcering, omda' ze, zoo schryft hij, het hee-
le Nederlandsche volk opoffert om de
boeren vet te mesten.
Honderden millioenen worden uit de
zakken der Nederlandsche burgers geklopt
om de boeren in staat te stellen, wedstrij
den en cursussen te bezoeken, tennisvel
den aan te leggen enz. enz.
Kortom, het is de grootste onrechtvaar
digheid, die men zich denken kan.
De werkloozen arbeider moet eerst de
laatste cent hebben opgeteerd, voordat hij
4 LANDBOUW-STEUN
voor steun in aanmerking komt en den
boeren wordt met millioenen de steun in
den schoot gworpen.
Het volgende epistel komt van een Bra-
bantsehe boer, die zeer slecht is te spre
ken over de kalverbeperking enz. en de
hoop uitspreekt aan het slot, dat de Re
geering zoo spoedig mogelyk allen steun
aan den landbouw zal stopzetten, om alles
de vrye loop weer te laten.
Een andere brief is van een onderwij
zer, welke schryft, dat hy uit de boeren
stand afkomstig is, dat zijn moeder een
boerderij bewoont met nog 2 broers van
hem. De boerdery is belast met hypotheek,
waarvan nog 5 1/2 pet. rente moet betaald
worden en tot nog toe steeds betaald is,
en ook nog een crediet van een B. L. B.
Voor beide credieten wordt nu naast de
rente ook nog een aflossing geëischt, om
dat de overwaarde niet meer voldoet aan
de reglementaire voorschriften.
Bedoelde onderwijzer heeft reeds enkele
jaren lang 1000 per jaar van zyn sala
ris bijgepast om de rente te betalen, het
laatste jaar zelfs nog meer en ziet nu geen
kans meer de uit de impasse te geraken.
De B. L. B., schryft hij, nog wel een kath.,
wil nu al het vee c haar naam overge
schreven hebben. Waar hij zelf borg is
voor het crediet, zal hij weldra zijn heele
salaris moeten geven (hij is ongetrouwd)
om het uiterste onheil voor zijn moeder en
hem zelf af te wenden.
U zult begrypen, schrijft hy, dat ik dit
vloekwaardig systeem, deze cijnsslaverny
uit het diepst van mijn hart verfoei en ver
vloek.
Anderen komen op tegen de graanrech
ten, die het veehoudersbedryf totaal ten
gronde richten.
Men ziet dus: er is nog al eenige nuan
ceering in de gedachtengang.
Men kan de meening, alsof de Regee
ring te veel deed voor de boeren en tuin
ders met vaststaande gegevens bestrijden.
Men behoeft daar slechts op na te «laan,
het rapport van de Staatscommissie-
Deckers-Ebels hetwelk in 1933 is uitgeko
men. Daaruit blijkt het volgende:
In de landbouw werd in het eerste
crisisjaar 1929'30 een gemiddelde pacht
betaald van ƒ119 per H.A. Dit gaf bij die
pacht of rentebetaling een gemiddeld ver
lies van 29 per H.A.. zoodat het onder-
nemersverlies 59.000.000 bedroeg.
Door den boer en zijn meerderjarigen
zoon werd een gemiddeld loon verdiend
van ƒ1.98 per dag, terwijl dat van den
landarbeider 2.60 per dag bedroeg.
In dit eerste jaar was er, zooals men
weet, groot verschil, tusschen de uitkom
sten van de bouwboeren en de veeboeren.
Van regeeringsmaatregelen was in dat jaar
nog geen sprake.
In 193031 zette de crisis zich voort,
ook in het weidcbedrijf. Het resultaat was
als volgt:
I. Er werd gemiddeld ƒ111 pacht be
taald.
II. Daarop werd verloren 67 per H.A
in totaal 189.000.000 onderaemersverlies.
Nog was er geen reden om de Regeering
te verwyten dat zij te veel voor de land
bouw deed.
Ik vermoed althans, dat een loon van
5.22 per week buiten de landbouw niet
bekend was.
We gaan intusschen verder. In 193132
werd, ondanks de steunmaatregelen bij een
aangenomen pacht of rentebetaling van
88, in den landbouw een verlies geleden
van 178.000 000.
By de landbouw werd in die jaren nog
geen 40 pet. vergoed van het verschil tus
schen minimum-prjjs en productiekosten.
En hierbij is het voornaamste nog niet
genoemd. Want deze verliezen werden ge
leden op inkomsten en uitgaven. Veel groo-
ter echter was het verlies, geleden door de
waardevermindering van land, vee, kassen,
werktuigen en machines.
Het vaststaande feit, dat duizenden boe
ren en tuinders en nogmaals duizenden
veel meer schulden dan bezittingen heb
ben, onderstreepte de Staatscommissie-
Ebels met een bloedige streep.
Nadien is er eenige verbetering geko
men in de prijzen der granen, zoodat dus
de uitkomsten in den achterstand het laat
ste jaar iets gunstiger zijn.
Misschien is het mogelijk daar. mede
tengevolge van de zeer goede beschotten,
dit jaar de zaak sluitend te maken.
Er is dus voorloopig nog geen aanlei
ding de zaak zoo voor te stellen, alsof dc
Re-Peering de boeren vet zou mesten.
En wat het argument betreft, dat dc
werkloozen niet voor steun in aanmerking
komen, als zij zelf nog bezit hebben, daar
moet ik er toch op wijzen, dat men de zaak
zoo niet stellen mag.
Men vergelijkt dan twee ongelijksoor
tige dingen. By de werkloosheidsteun komt
de gedachte tot uiting, dat de gemeenschap
verplicht is, de meest beklagenswaardige
burgers, die geen werk en geen inkomen
meer hebben, voor een volslagen armoede
te behouden.
De steun aan de land- en tuinbouw ech
ter is niet een steun aan de bodembewer
kers individueel, maar een steun aan de
bedrijven.
Daarom zal men onze land- en tuinbou
wers niet mogen vergelijken met werkloo
zen. nu eenmaal dit stelsel gekozen is.
Men zal hen moeten vergelijken met an
dere burgers in bedrijven of andere wer
kende burgers n.l. b.v. met een fabrikant
voor wie of wiens bedrijf een eontingen-
teering in het leven wordt of is geroepen,
om dit bedryf te beschermen tegen de con
currentie van het buitenland met heelc
andere concurrentievoorwaarden cn waar
bij niet geïnformeerd wordt of deze fabri
kant nog in een auto rijdt. Verder met an
dere burgera voor wie door Regeeringf-
maatregclen bereikt wordt een vastgesteld
loon of salaris afgezien nog van den ar
beidstijd en bij welke vaststelling van sa
laris niet gevraagd wordt of de functiona
ris gefortuneerd is of niet. Dan moet ik
er nog op wyscn, dat als men de weg van
individueele steun zou gaan, iedere onder
nemer, die wat bezit en voor wereldpryzen
leveren moest, wel spoedig zou zorgen, dat
er iemand op zyn bedryf kwam, die het
volgend jaar wel steun zou ontvangen.
De land- en tuinbouwende bevolking
heeft ook recht op een belooning van ar
beid, die in redelijke verhouding staat tot
de belooning van andere soorten van ar
beid.
Men zal of terug moeten naar de vrije
concurrentie, ook by de loon- en prijsbe
paling op e 1 k gebied, of men zal den lijn
die door het sociale streven loopt door
moeten trekken en ook de prijzen der
land- en tuinbouwproducten onttrokken
aan de vrije concurrentie op de wereld-
ma rkt.
De brief van den Brabander over het op
ruimen der Regeeringsmaatregeien, hoop
ik verderop nog te bespreken, gelyk met de
graanrechten.
Rest dan nog het schrijven van den on
derwijzer, die moet bijpassen om zyn fa
milie van de ondergang te redden.
Deze zaak hangt ten nauwste samen met
de goudpolitiek in het heele hypotheek-
vraagstuk. Ik heb daarover al zooveel ge
schreven en gezegd en de onrechtvaardig-
i\eid van deze toestanden reeds zoo dik
wijls aangetoond, dat ik meen daarover
niet te moeten schrijven.
Alleen wil ik dit er van zeggen, dat wij
met redelijkheid hadden mogen verwach
ten, dat dc Regeering ook hier zou hebben
ingegrepen, zoodat niet de schuldeischer
den schuldenaar maatschappelijk kon ver
moorden, wat nu dag in dag uit gebeurt.
Als de bodem producenten in de oorlogs
jaren dezelfde houding hadden aangeno
men, als nu heel vele schuldeischer* aanne
men, die hun debiteur maatschappelijk
dood maken, dan zouden in die tijden ve
len medeburgers, de hongerdood zijn ge
storven.
Zij hadden toen de voedingsmiddelen,
welke naar wcreldprijzen gerekend groote
bedragen waard waren en hebben deze, in
't algemeen belang, voor de productieprijs
moeten afstaan cn dat ook in overgroote
meerderheid gedaan.
Nu de bordjes zijn verhangen eischt men
van hen het onmogelijke en worden hon
derden met executie bedreigd.
Daar komt echter nog Iets bij. Ieder zal
het er over eens zyn, dat, als er niets was
gebeurd door de Regeering, de prijzen een
zoodanige laagte bereikt zouden hebben,
vooral van de granen, dat de grondprijzen
nog veel lager zouden gedaald zijn dan
thans het geval is. Dan zouden ook de hy
potheekgevers een beduidend aandeel ln
de vermindering dier grondwaarde hebben
gekregen en ook in 't geheel geen kuna
hebben gehad om nog rente te ontvangen.
En het funeste ls nu. dat, om het uiterste
onheil tc voorkomen, nog getracht wordt
met kunst- en vliegwerk met hulp van
derden, om de rente te betalen, maar dat
er voor den ondernemer vaak geen bestaan
over blijft.
Een totaal verkeerde indruk wordt dan
ook gewekt in de verslagen van de hypo
theekbanken, levensverzekeringen cn pen
sioenfondsen, als daar staat in die versla
gen, dat de rentebetalingen weinig te wen-
sehen overlaat.
Men moest eens een onderzoek laten In
stellen h o e of die rente wordt betaald,
met welk een afbraak van de inventaris,
of met verpanden van zijn geheele hebben
en houden, met de laatste cent van vader,
moeder, broers of zusters.
Ik zal hier verder het zwijgen toe doen.
Alleen in Nederland schijnt hier geen op
lossing voor mogelyk.
Dat de veehouders onder deze omstan
digheden bezwaren maken tegen de graan
rechten Ls volkomen te begrijpen.
De moeilijke positie van de veehouderij,
wordt nog vergroot door de maatregelen
genomen in het belang van akkerbouw cn
olicindustrie. Dc opbrengst der monopolie-
heffingen wordt thans nog gebruikt om ln
den vorm van toeslagen de prijzen van den
akkerbouw te stimuleercn.
Het is hier de stryd tusschen twee syste
men. En op de werking van beide syste
men doet dc devaluatiepolitick van bijna
alle landen en de door onze Regeering ge
volgde goudpolitiek een geweldigen invloed
gelden.
De problemen, die aan handhaving of
verzwakking van den goudwaarde van den
gulden verbonden zyn, beteekenen voor
den landbouw heel wat meer dan de strijd
om de twee systemen.
Zoonls de toestand nu is voor de vee
houders, zal men moeten toegeven, dat het
er veel op lijkt of men denkt: laat uw con
current uw verlies betalen.
De monopollewinsten zullen zoodanig
moeten zijn, dat automatisch daardoor de
akkerbouw rendabel wordt en de verkre
gen invoerrechten kunnen dan geresti
tueerd worden aan hen, die dc grondstof
fen moeten gebruiken.
Een zeer voorname factor is echter, dat
de nu genomen maatregelen, onder de h u i.
d i g e politieke en economische verhoudin
gen aanvaardbaar bleken, en de andere,
n.l. hoogere monopohcheffing met restitu
tie aan de gebruikers, zeker toen nog niet.
Er is daarom maar één weg. die prac-
tisch begaanbaar is: zoo goed mogelyk doen
functioneeren van de huidige landbouw
crisiswetgeving. zooveel mogelyk deze
maatregelen, waar fouten zyn, verbeteren.
Maar daarom dan ook moet men de
."teunmaatregclcn durven bezien, of zij aan
haar doel beantwoorden.
In een volgend artikel hoop ik dan ook
deze voor een deel onder de loupe te ne
men, ai is het ook zoo, dat men. aia men
eenigftzins van naby met dc moeilijkheden
der Regeering bekend is, men niet andera
dan met huivering daaraan begint.
M. P. v. d. WEUDEN.
MARKTBERICHTEN
LEIDEN, 19 Oct. Vee. Aanvoer totaal
1074 runderen, 311 kalveren, 488 schapen,
907 varkens, 578 biggen, 5 paarden, 2 veu
lens en 6 bokken en geiten. Prijzen: 16 stie
ren f 15—^225, 3556 cent, schoon aan de
haak, handel stroef; 231 kalf- en melk
koeien f 85210, handel stroef; 599 vare
koeien f 60135, handel stug; 228 vette
ossen en koeien f 90—220, schoon aan de
haak 3658 cent, handel stug, 172 gras
kalveren f 1632. 27 vette kalveren f 40—
60 schoon aan de haak 42—70 cent, en 112
nuchtere kalveren 5—7.50. handel matig;
150 vette schapen f 1420. en 238 weid.-,
schapen f 1217, handel kalm; 100 vette
lammeren f 19—12, handel kalm. 239 mesl-
varkens f 9—225. handel stug; 573 biggen
f 4 507 00, handel stug. 5 paarden f 75
200; 8 bokken en geiten f 2—8, handel nu-
Ug.
Kaas. Aangevoerd 80 partijen kaas.
Goudsche 57 en Leidsche kaas 23 partijen.
Besteed werd voor: lc .soort Goudbche kaas
f 22—25, 2e soort f 19—21, le soort Leid-
sche f 23—26, cn 2e soort f 21—22. Handel
voor Goudsche en Leidsche kaas matig.
ALKMAAR. 19 Oct Kaas. Aanvoer 76
stapels, zynde 177 000 kg Fabrickskaas
kleine f 20 50, Fabrieksbaas commissie rood
f 22, Fabriekscommissie blank f 17, Fabriek*
commissie middelbare f 16, Boerenkaas
kleine f 22.50, Boerenkaas commissie f 2i'
per 50 kg. Handel mutig,
BOSKOOP, 18 Oct. Bloemenveiling.
Rozen per bos van 10 stuks: Golden Ophe
lia 10-18 cent, Hafilcy 20 -45 cent,"Co
lumbia 1018 cent. Butterfly 20—45 cent.
Rosalandia 20—40 cent. Florex 15—30 cent
Phoebe 30—55 cent, Edith Helen 50—80 ct.
Aug. Noaek 15—26 cent, Else Poulsen 30—
55 cent. Gloria Mundl 30—413 cent. Ellen
Pouloen 15—21 cent, Ingar Olson 15—31
cent, Chrysanten, grootbloemig f 0.80
1.20, Idem tros 20—60 cent, Physnlis Fran-
chcttl 15 22 cent, CU-mati Prins Hendrk
f 1.101 80. Clematis The President 4050
cent. Clematis l'Azursten f 1.00. Pennettiu
35 cent en Ligustrum 1016 cent.
DELFT, 18 Oct. Vee. Aanvoer 3 paarden.
156 runderen, 132 nuchtere kalveren, 352
magere varkens, 626 biggen en D geiten en
bokken. De prezen waren: paarden f 60—
155, kalfkoeien f 105—245, varekoeicn f 75
—175, nuchtere kalveren t 49, magere
varkens f 10—26, biggen f 4—12, geiten of
bokken f 38, alles per stuk, rundvlecsch
36 cent, 48 cent. 58 cent per kg.
Boter f 1.75—1.80 per kg. Aanvoer 7
achtste en 3 zestiende vn., wegende samen
170 kg Handel gewoon.
LEEUWARDEN. 18 Oct. De Leeuwarder
boternoteering werd heden vastgesteld op
43 cent (v w 43 cent) per kg.
NOORDWIJKKRIIOUT, 18 Oct. Velling
„De Eendracht". Enkele boonen zonder dr
80140 cent. enkele boonen met draad
f 1.15—1.65, dubbele boonen f 1.20—1.70,
Alles per 10 kg. Veiling afgeloopen.
UITHOORN. 18 Oct. Kaas. Op de kaas
markt waren aangevoerd 675 stuks. Prijzen
Goudsche kaas le soort met rijksmerk 21
23, 2e soort met rüijksmerk f 18—20.
Handel mutig.
VEURL'DAM, 17 Oct. Vrije Veiling.
Op de heden gehouden vrije veiling in ca
fé „Het Eiland" werden anngevoi i i: kip
peneieren f 4 65- 5 20 per 100 stuks, een
den 45—65 cent, kippen If» 70 cent, kony
nen f 0.151.50, duiven 715 cent per
stuk, appelen 47 cent en peren 3—11 cent
per pond
WOUBRI'GGE, 18 Oct. Klcrenvflllng,
Aanvoer 690 eieren. Prijzen: kippeneieren
f 5.055 40, kuikeneieren f 3.00—3 90 per
100 stuks, druiven 26—32 cent per kg.
ZOETKRMEER—ZEGWAAKT, 17 O
Stelen veiling. Aa
zen: kippeneieren f 4 70 5 »0. eendeneieren
f 3.50—3.55 en kalkoeneicren f 6 per 100
stuks.
Nou dapper zijn. nom.
»r 131313. 'l ia r» i sla
*t scheren roor het
•«rat Je went er zó«i
(Candide)
