HOE HET „STALEN ROS" DE TREK SCHUIT WIST TE VERDRINGEN. Zijn rustelooze jacht naar een hooger snelheidsrecord. Koetsiers en voerlieden protesteeren. Onderlinge naijver der groote steden. De ontwikkelingsgang van het spoorwe zen is een der interessantste geschiedenis sen der techniek. Vooral in de laatste tien tallen jaren is zy met rassche schreden vooruit gegaan en steeds opnieuw worden pogingen aangewend om de treinen hun eigen snelheidsrecord te doen breken. Om een duidelijk overzicht te krijgen diene men terug te gaan tot het begin der negentiende eeuw, in welk tijdperk de beroemde George Stephertson de geheele wereld in verbazing bracht door zijn uit vinding eener machine, die op eigen krach ten kon voortgaan en zelfs nog in staat was andere wagens mede te trekken. De eerste proef met de door Stephenson ge construeerde locomotief vond plaats in 1825 in Engeland. Dit gebeuren trok tal rijke vreemdelingen en gaf veel stof tot spreken. De uitvinding van Stephenson werd door velen toegejuicht, want men beschouwde haar als een belangarijke stap in de ontwikkeling der techniek. Velen echter keurden Stephenson's uitvinding af; men zag de rustige trekschuit en de romantische vigilante door de ijzeren banen verdrongen. Doch ondanks de felle critiek had de geniale uitvinder zulk een De „stroomlijn" bij treinstellen maakt 180 K.M. mogelijk. zucces met zijn locomotief, dat hij spoedig opdrachten ontving van diverse Europee- sche landen. Een ijzeren spoorwegfabriek werd te New Castle opgericht en was hier in de eerste-. De fabriek werd door den uitvinder zelf geleid, later door zijn neef Richardson. Stephenson's wagen legde een gemiddelde snelheid af van 18 Engelsche mijlen per uur. De invoering van stoomrijtuigen op ge wone wegen heeft in de eerste jaren van haar bestaan vele hinderpalen moeten overwinnen: vooreerst moest de grond, waarop de rails zouden worden gelegd, verhard en opgehoogd worden. Ook vrees de men, dat de paarden by het zien der stoomwagens verschrikken zouden en op hol slaan. Talrijk waren dan ook de klach ten-bij-voorbaat. die door koetsiers en voerlieden bij de Engelsche regeering bin nenstroomden. Doch al deze bedenkingen ontmoedigden geenszins den geest van uit vinding. De verbinding van een lange wagonrjj achter de locomotief bracht ten laatste nog bezwaar, daar deze bij de kor te bochten in de rails wel eens bedenke lijk overhelden en menigeen In angst en vreeze deed zitten. Doch allengs verbeter de men het spoorwegen en Stephenson, die in 1848 overleed, had tot aan zijn dood een groot vertrouwen in zijn uitvinding. Typisch is de reisbeschouwing. welke door een Engelsch tourist is de eerste bestaansjaren der locomotief aan zijn VTiend werd geschreven en waarvan wij het volgend stukje ontleenen: „De werk tuigkunde heeft 'n nieuwe zege behaald! Ik ben zelf getuige, daar ik in een stoom- rijtuig over den heuvelachtigen straatweg van Oxford naar Birmingham ben ge stoomd. Ik zal een korte beschrijving geven van het wonderlijk werktuig. Des- zelfs snelheid is 12 Engelsche mijlen per uur. Reeds bij het vertrek leverde de reis een heerlijk schouwspel op. De straten waren gevuld met de gansche bevolking der stad. benevens duizenden nieuwsgie rigen uit de omliggende dorpen, terwijl de zware machine, evenals de praalwagen van den afgod, zijne bewonderaars scheen te willen verpletteren. Men droeg zorg den menschen het gevaar voor oogen te stel len en de doortocht werd behoorlijk vrij gehouden, waardoor de snelle machine statig en snel door de schoone stad sneed. Daar de voorgenomen reis reeds eenige dagen tevoren was aangekondigd, had men in ied<ur oord, hetwelk wij doorreis de, maatregelen voor eventueele hulp ge nomen, die evenwel niet noodig bleek te zijn vóór wy te Birmingham aankwamen, alwaar die hulp benevens de welverdiende hulde dan ook in ruime mate werd ver leend Nederland zag haar eerste spoorlijn met de feestelijke opening van het traject AMSTERDAM—HAARLEM op 29 Septem ber 1839. De voorbereidingen tot de open stelling dezer lyn bracht tal van moeilijk heden met zich mede. In hoofdzaak n.l. de Kamers van Koophandel te AMSTERDAM en ROTTERDAM, die de plannen tot het bouwen van een Hollandsche spoorlijn tegenwerkten. Men voerde als reden aan, dat de Nederlandsche handel tot het bui tenland er door zou kunnen worden be nadeeld, doch onderlinge naijver tusschon deze beide steden was het rechte mo tief. De Amsterdam mers vreesden, dat de schepen hun ha ven zouden verlaten en naar Rotterdam gaan, terwyl de Rot terdammers beducht waren, dat Amster dam langs den goed- koopen spoorweg het leeuwenaandeel van de goederen tot zich zou trekken! De maatschappij tot op richting van den ijze ren spoorweg, welke instelling onder lei ding stond van den bekwamen water staats-ingenieur F. W. Conrad had ook met vele technische moeilijkheden te kampen. Nog tijdens den bouw van den spoorweg verzakte deze halverwege in den drasschen grond en moest worden versterkt door het aanbrengen van be schoeiingen. Bij den lastigen overgang te HALFWEG was men genoodzaakt, zulks ook weer door tegen werking der stads besturen, ditmaal r'xiwel van HAAR LEM als van de hoofdstad, een hou ten schutting over een lengte van 200 een snelheid van meter en een hoogte van 5 meter te plaat sen, zulks om het „ijzige van de passagier" voor menschen en paarden De eerste locomotief in Nederland kocht men van Engeland en werd „de Snel heid" genoemd. Deze locomotief werd ge volgd door „de Arend", „de Hoop" en „de Leeuw". Deze locomotieven, een idee van Stephenson, waren natuurlijk nog primi tief. doch bezaten reeds een redelijke snelheid. Zij werden aanvankelijk met zuivere cokes gestookt, hoewel de gewone steelkool veel voordeeliger was. De Ne derlandsche regeering weigerde evenwel steenkolen te gebruiken, zulks in navol ging van Engeland, die ook met cokes stookte. Men zeide', dat de gewone steen kolen de wagons zoowel als de goederen zouden bevuilen, terwijl het brandgevaar voor de huizen, gelegen langs de spoor lijnen, veel grootcr zou zijn, vooral „in geval de wind naar die zyde mocht waaien". De eerste Nederlandsche trein bcreik- te een snelheid van plm. 38 K.M. per uur. De locomotief gebruikte niet minder Stephenson's geniale uitvinding deed de rustige trekschuit en de romantische vigilante verdwijnen. Zat men vroeger in angst en vreeze in de met zeildoek omspannen spoorweg wagons, thans vliegt het luxe stalen cyUnder-g evaarte met een snelheid tot 180 K.M. per uur rond den aardbol, lloe die wel zeer merkwaardigs ontwikke lingsgang zich heeft voltrokken wordt in onderstaand overzicht uiteengezet. dan ruim 15 K.G cokes per kilometer, hetgeen de maatschappij natuurlijk in zware lasten deed zitten, temeer, daar vele burgers zich in een dergelijk ver voermiddel met durfden wagen. De wa gens der eerste Nederlandsche treinen waren, gelyk ook thans nog. in drie wlas sen ingedeeld- Alleen de eerste Klasse bood evenwel eenige geriefelijkheid, daar deze aan beide zijden gesloten werd door gespannen zeildoek, doch de 2e en 3e kluswagons bleven gedurende de reis een voudig aan alle kanten open. hetgeen na tuurlijk verre van hygiënisch was voor de passagiers, die bij het verlaten der treinen kuchend en hoestend, bevuild en bestofd de compartimenten verlieten En kele jaren daarna werd dit euvel wegge nomen, doordat de directie, na herhaald verzoek der burgers, besloot ook :«an de twee laagste klassen afdoende stoffeering te doen aanbrengen. Doordat men zich in de eerste tiental jaren vaak moest behel pen gedurende een treinreis, werd er in de wintermuanden weinig gebruik gemaakt van de treinen. Verwarming was er in het geheel niet Zoo de passagiers er om vroegen, werd hen een warmwaterkruik gebracht, doch dit voorrecht gold ook slechts alleen de le klasse passagiers. In Nederland werd de officieelc «'pe ning van de spoorlijn AmsterdamHaar lem gevolgd door di«* van HaarlemVee- nenburg (2 Juni 1842); VeenenburgLei den (11 Aug 1842); LeidenVoorschoten (1 Mei 1843j; VoorschotenDen Haug (6 Dec. 1843); «Jj-jx MaagRotterdam (3 Juni 1847); Den HelderAlkmaar (20 Dec. 1865); Alkmaar—Uitgeest (1 Mei 1876), enz. enz. Mót de Jaren werd het spoorwegverkeer zeer uitgebreid en ver beterd. Gebruikte men bij de eerste spoorlijnen nog vaak primitief materiaal, zooals hoo- ge dunne wagonwielcn, zeildoek by wijze van wanden, houten banken, vunzige on- frissche .veewagens, lnngzaam-aan moes ten deze euvelen plaats maken voor meer comfort en zin voor hygiëne. Engeland is het land. dat ons in de ont wikkeling van het spoorwezen is voorge gaan. De nieuwste toepassingen en de grootste snelheid werden hier beproefd. Engeland was ook het land, woar het spoorwezen zich al dadelijk krachtig kon uitgroeien, daar vele genieën der techniek en wetenschap op Engelschcn bodem het levenslicht aanschouwden Toen men in Holland nog hechts enkele spoorlijnen kenden, had dit land reeds tientallen tra jecten, dank zjj de vooruitstrevendheid der zakenlieden en burgers, die het als een eer rekenden hunne naburen hierin voor te zijn. Vele nieuwe constructies in locomotieven en wagons zijn ook van En gelschcn afkomstig. Ook Duitschland heeft in den loop der jaren veel bijgedragen tot den bloei van het spoorwezen. Duitschland kwam ech ter feitelijk eerst na den oorlog met uit vindingen. Hoewel de locomotief in den loop der tijden zeer vervolmaakt is. kan men toch moeilijk ontkennen, dat zij in wezen nog dezelfde basis vertoont als de „eerstgebo rene" van Stephenson Eigenlijk alleen in de laatste jaren is dit aanmerkelijk ver anderd. het „stroom!Un-type" wordt tegen- w<jordig gaarne totgepaxt In Amerika en Rusland ving men de laatste jaren aan met het gebruik van vloeibare brandstof. Deze brandstof blijkt goede resultaten op te leveren, doch schijnt zeer kostbaar te zijn. Electrificatie geniet in den modernen tijd de voorkeur in binnen- en buiten land. Electriciteit kan worden toegepast zoowel by sneltreinen op lange afstanden als bij kabelspoor wegen in dc bergen. Zwitserland ging het buitenland in de toe passing van electri ficatie voor. De walm der spoortrei nen wad' jarenlang een groot bezwaar, temeer, daar men in Zwitserland honder den meters lange tunnels moet pa.>see- ren en de dikke rookwolken, die ge durende de tunnel- reis nauwelijks kun nen ontsnappen, vaak door de kieren en luiken in de passa giers-compartimen ten wisten door te dringen, hetgeen het reizen niet veraan genaamde. De elec trificatie beoogt evenwel niet alleen een groote snelheid en een grootere hy giëne. zy bevordert ook het vlotte star ten en remmen der treinen. Doch on danks de groote comfort, hetwelk den hedendaagschen mensch wordt gebo den. is men nog niet tevreden en steeds weer opnieuw doet men pogingen het snelheidsrecord der treinen te breken, hetzij door toepassing van een speciaal hiervoor geconstrucer- den motor, hetzij door vereenvoudiging en verlichting van den omvang en het gewicht In het begin van 1931 maakte de direc tie der Krupp-fabrieken te Essen de nleu- Krupp-turbine bekend, welke turbine een enorme kracht bezit en een snelheid kan veroorzaken van 110 kilometer per uur. Proeven met deze turbine leverden goe de resultaten, doch dit record werd spoe dig weer gebroken door een uitvinding in Engeland, welke het mogelijk maakte clectrische treinen met een vaart van 130 kilometer te doen loopen. Thans was het weer Duitschland, die dit record trachtte te verbreken en onmiddellijk logen een heel leger van geniale ingenieurs en tech nici aan het werk om dc wereld in ver bazing te brengen met de bekende „Flie- gende Hamburger", de snelste trein ter wereld. De Duitsche Spoorweg-Mij. bouw de in alle stilte dezen nieuwen clcclri- schen „Schnelltriclwagen", waarin ruim 100 passagiers kunnen worden vervoerd met een snelheid van 160 K.M Deze De eerstf locomotief van George Stephenson, ertoe, dat de uiteinden van den trein sterk werden afgerond, dat dc zolderingen aan de beide uiteinden met laaghangende plo ten is bekleed Met het principe der stroomlijnen werd natuurlijk terdege reke ning gehouden. Niets mocht uit het rytuig uitsteken, met uitzondering van een buf fer tusschen de beide schijnwerpers en de korte stoompijp. Om den luchtweeratand to verminderen, moest ook de trein zelf zoo licht mogelijk worden gemaakt. Daar om plaatste men de motoren dan yok niet in den romp van den trein, doch in hel onderstel. Daar deze trein welke ettelyke tientallen meters lang is, zeer zelfstan dig moest worden gebouwd om aan het doel van „recordbreker" t«- kunnen beant woorden, is het niet mogelijk andere trei nen of wagons eraan te koppelen. Zeer groote snelheden maakte ook de t g clec trische kogcltrein by zijn proefritten in November J.l. De uitvinding daarvan is van een Jong Russisch ingenieur. Jarmol- schuk genaamd, die In korten tyd naam maakte over geheel de wereld. De trein liep eenige dagen lang in de omgeving Een Amerikaanschc jumbo van de Union Pacific met oen capaciteit van „blikscmtrcin" rijdt zonder locomotief en werd in Maart van het vorig jaar in het normaal spoorwegverkeer op «Ie lijn Ber lijnHamburg opgenomen Des ochtends vertrekt dc „Flicgendc Hamburger" uit Hamburg, waarna hij op het einde van den namiddag de terugrei» uit Berlijn aanvaardt. D<- reistijd, welke deze treinen voor dit Ir.-ijft pl.m. 2 uur t-n 20 minuten. Het geheim van de snelheid van het nieuwe spoorweg- wonder ligt hierin, dat men er in is ge slaagd. den weerstand van dc lucht tot een minimum te beperken. Teneinde den doclmaligston vorm vast te stellen, heeft men met voor dit doel geconstrueerde modellen proeven geno men In het windkannal vnn den „Zeppe lin Luftschiffbou". Deze proeven leidden van Moskou, waar hij al» een slang door het landschap kronkcndc. En al» laatste nieuwigheid rijdt er se dert enkele weken op dc spoorlijn New- YorkChicago een motorlrcin, welke door zijn groote snelheid economischer is dan de gewone locomotief of clectrische trein.. Het spoorwegmateriaal der laatste tij den werd steeds kolossaler en vernuftiger, allerlei verbeteringen werden toegepast en tenslotte.... Is men nóg niet tevreden, zelfs niet met de grootste snelheid, die Iedereen dag door een nóg hoogerc snel heid dreigt verdrongen te worden! Doch oltyd sneller zal wel Immer dc wcnsch van uitvinder cn publick blijven.... H. P. B. Model van den nJeuwsten electrischcn trein, geheel in aluminium uitgevoerd, In Amerika in gebruik.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsche Courant | 1934 | | pagina 13